VII SA/Wa 3030/12

Uzasadnienie

Prezydent [...] decyzją z [...]czerwca 2012 r. nr [...]na podstawie art. 28, 32 ust. 1 i 4 pkt 2, art. 33 ust.1, art. 34 ust.4, art. 36 ust.1, art. 36a ust. 1, art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r., nr 243, poz. 1623 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm.) oraz art. 92 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1592 ze zm.) w związku z art. 1 ust.1 ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. Nr 41 poz. 361 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku firmy [...] Sp. z o.o. Sp. komandytowej z dnia 20.02.2012. r. zmienił decyzję nr [...] z dnia [...].05.2002 r. wydaną z up. Burmistrza Gminy [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia firmie [...] Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowo-biurowo-mieszkalnego w [...] , przy ul. [...]- AI. [...] wniesioną decyzją [...] z dnia [...].03.2009 r. Prezydenta [...] na rzecz [...] Sp. z o.o. przeniesioną decyzją nr [...] z dnia [...].07.2009 r. Prezydenta [...] na rzecz [...] Sp. z o.o. Sp. komandytową w części projektu budowlanego i zatwierdził zamienny projekt budowlany budynku handlowo-usługowo-biurowego z garażem podziemnym przy ul. [...] - AI. [...] w [...] z lipca 2010 r., stanowiący integralną część niniejszej decyzji i zezwolił firmie [...] Sp. z o.o. Sp. komandytowej - na budowę budynku handlowo – usługowo - biurowego z garażem podziemnym przy ul. [...] - Al. [...] wg zatwierdzonego projektu zamiennego w zakresie obszarów zaznaczonych na rysunkach projektu kolorem czerwonym na terenie działki [...] z obrębu [...], z zachowaniem pozostałych części rozwiązań projektowych i warunków decyzji nr [...] z dnia [...].05.2002 r. Burmistrza Gminy [...] o pozwoleniu na budowę firmie [...] Sp. z o.o.

Odwołanie od ww. decyzji złożył A. D.

W dniu [...].08.2012 r. Wojewoda [...], na podstawie art. 50 § 1 k.p.a. wezwał inwestora do uzupełnienia projektu budowlanego, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego pisma, poprzez przedłożenie:

- projektu zagospodarowania terenu lub ewentualnie potwierdzenie znajdującego się w aktach sprawy projektu zagospodarowania terenu za zgodność z treścią mapy zasadniczej przez uprawnionego geodetę;

- aktualnego zaświadczenia, sprawdzającego projekt tom II "[...]", mgr inż. D. G. o przynależności do właściwiej izby samorządu zawodowego, na dzień sprawdzenia projektu, tj. 11.02.2011 r.

- wyjaśnienie rozbieżności w zamiennym projekcie budowlanym budynku handlowo- usługowo-biurowego przy ul. [...] - Al. [...] w [...].

W dniu 04.09.2012 r. inwestor przedłożył aktualne zaświadczenia sprawdzającego projekt mgr inż. D. G. o przynależności do izby samorządu zawodowego oraz naniesiono korekty powierzchni w projekcie budowlanym, zaś uprawniony geodeta potwierdził za zgodność projekt zagospodarowania terenu z treścią mapy zasadniczej.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., w związku z art. 82 ust. 3 ustawy Prawo budowlane utrzymał w mocy decyzję [...] z dnia [...].06.2012 r. Prezydenta [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, że w postępowaniu w sprawie zmiany pozwolenia na budowę w myśl art. 36a ust. 3 Prawa budowlanego przepisy art. 32-35 stosuje się odpowiednio do tej zmiany.

Po złożeniu przez inwestora dokumentów wymaganych do uzyskania pozwolenia na budowę, wymienionych w art. 33 ust. 2 Prawa budowlanego, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ I instancji zobowiązany był sprawdzić czy spełnione zostały wymogi zawarte w art. 35 ust. 1, a także warunki zawarte w art. 32 ust. 4 Prawa budowlanego.

Działka nr ew. [...] w obrębie [...], na której planowana jest przedmiotowa inwestycja, znajduje się na terenie oznaczonym symbolem UU 4, dla którego plan ustala jako przeznaczenie podstawowe: usługi - bez przesądzania ich profilu w rozumieniu § 2 pkt 19 planu oraz jako przeznaczenie dopuszczalne: funkcja mieszkaniowa wyłącznie na dwóch najwyższych kondygnacjach. Z analizy akt przedmiotowej sprawy wynika, iż przedłożony zamienny projekt budowlany jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu urbanistycznego [...] (uchwała Rady Miasta [...] nr [...] z dnia [...].11.2010 r. ogłoszona w Dz.Urz. Woj. [...]. Nr [...] z [...] r., poz. [...]).

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy Prawo budowlane inwestor dołączył do wniosku o pozwolenie na budowę wymagane oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz kompletny i wykonany przez uprawnione osoby zamienny projekt budowlany:

- architektura, mgr inż. arch. J. R., posiadającą uprawnienia budowlane nr [...] do sporządzania projektów architektonicznych, wpisaną na listę członków [...] Okręgowej Izby Architektów pod nr [...],

- konstrukcja, mgr inż. W. F., posiadającego uprawnienia budowlane nr [...] do sporządzania projektów w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych, wpisanego na listę członków [...] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa pod nr [...].

Projektanci i sprawdzający oświadczyli, zgodnie z art. 20 ust. 4, że projekt został wykonany zgodnie z obowiązującym przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

Przedłożony zamienny projekt budowlany budynku handlowo-usługowo-biurowego posiada wymagane uzgodnienia z rzeczoznawcami p. poż., ds. higieniczno-sanitarnych i bhp Ponadto inwestor przedłożył:

- postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...].08.2011 r. wyrażające zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych zapewniających niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej dla budynku usługowo-biurowo- mieszkalnego przy ul. [...] róg Al. [...].

- informację BIOZ,

- warunki techniczne zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków znak [...]

- warunki przyłączenia do sieci energetycznej nr [...]

- zapewnienie dostaw gazu nr [...]-opinię ZUD nr [...]

- opinię ZUD nr [...].

Biorąc pod uwagę powyższe organ stwierdził, iż inwestor spełnił wymogi zawarte w przepisie art. 35 ust. 1 oraz art. 32 ust. 4 Prawa budowlanego. Art. 35 ust. 4 ustawy Prawo budowlane stanowi, że nie można odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, jeżeli są spełnione wymagania określone w art. 32 ust. 4 oraz w art. 35 ust. 1 ww. ustawy.

Skargę do sadu administracyjnego złożył A. D.

Skarżonej decyzji zarzucił:

1. Naruszenie prawa materialnego, tj. art. 35 ust. 3 ustawy prawo budowlane, poprzez utrzymanie w mocy decyzji I instancji, podczas gdy została ona wydana pomimo nie złożenia w terminie przepisanym przez organ administracji publicznej dokumentów.

2. Naruszenie przepisów postępowania, w tym art. 7, 77 i 80 k.p.a. poprzez wybiórcze potraktowanie materiału dowodowego i nie rozpatrzenie go w sposób wyczerpujący.

3. Naruszenia art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo budowlane poprzez chybione przyjęcie, że inwestor posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Wniósł o:

1. uchylenie w całości decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r., nr [...] wraz z poprzedzającą ją decyzją Nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. Prezydenta [...];

2. przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji z uwagi na naruszenie art. 7, 8, 11, 77 § 1 i 80 k.p.a.;

3. zasądzenie kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego podług norm przepisanych.

Organ w odpowiedzi na skargę podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Oznacza to, iż sąd rozpoznając skargę ocenia, czy zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 134 powołanej wyżej ustawy Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Uwzględnienie skargi następuje w przypadku stwierdzenia naruszenia przez Sąd przepisów prawa, wskazanego w art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie albowiem zaskarżona decyzja nie narusza prawa.

Przypomnieć należy, że w niniejszej sprawie zaskarżona została decyzja Wojewody [...] z dnia [...] października 2012 r. nr [...] na mocy której organ ten po pierwsze utrzymał w mocy decyzję [...] z dnia [...].06.2012 r. Prezydenta [...], która to z kolei zmieniała decyzję nr [...] z dnia [...].05.2002 r. Burmistrza Gminy [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia firmie [...] Sp. z o.o. na budowę budynku handlowo-usługowo-biurowo-mieszkalnego w [...], przy ul. [...]- AI. [...] przeniesioną następnie mocą decyzji nr [...] z dnia [...].07.2009 r. Prezydenta [...] na rzecz [...] Sp. z o.o. Sp. komandytową w części projektu budowlanego, a po drugie zatwierdził zamienny projekt budowlany ww. budynku i zezwolił firmie [...] Sp. z o.o. Sp. komandytowej - na budowę ww. budynku handlowo – usługowo – biurowego.

Na wstępie należy wskazać, ze zgodnie z art. 35 ust. 4 ustawy Prawo budowlane stanowi, że nie można odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, jeżeli są spełnione wymagania określone w art. 32 ust. 4 oraz w art. 35 ust. 1 ww. ustawy.

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ I instancji zobowiązany jest do sprawdzenia czy spełnione zostały wymogi zawarte w art. 35 ust. 1, a także warunki zawarte w art. 32 ust. 4 Prawa budowlanego. Zgodnie art. 32 ust 4 pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto:

1) złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;

1a) złożył wniosek w tej sprawie w okresie ważności pozwolenia, o którym mowa w art. 23 i art. 23a ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, jeżeli jest ono wymagane;

2) złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Natomiast zgodnie z art. 35 ust. 1 prawa budowlanego Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza:

1) zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko;

2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3) kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7, oraz dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 6;

4) wykonanie - w przypadku obowiązku sprawdzenia projektu, o którym mowa w art. 20 ust. 2, także sprawdzenie projektu - przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia - zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7.

Kończąc przytaczanie właściwych przepisów wskazać należy także, że w sprawie zmiany pozwolenia na budowę w myśl art. 36a ust. 3 Prawa budowlanego przepisy art. 32-35 stosuje się odpowiednio do tej zmiany.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, ze planowana inwestycja została zlokalizowana na terenie na którym przewiduje usytuowanie tego typu obiektów, oznacza to, że przeznaczenie obiektu jest zgodne z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rejonu urbanistycznego [...] (uchwała Rady Miasta [...] nr [...]z dnia [...].11.2010 r. ogłoszona w Dz.Urz. Woj. [...]. Nr [...]z 2010 r., poz. [...]). Działka nr ew. [...] w obrębie [...], znajduje się na terenie oznaczonym symbolem UU 4, dla którego plan ustala jako przeznaczenie podstawowe: usługi - bez przesądzania ich profilu w rozumieniu § 2 pkt 19 planu oraz jako przeznaczenie dopuszczalne: funkcja mieszkaniowa wyłącznie na dwóch najwyższych kondygnacjach.

Dalej wskazać należy, że inwestor uczynił zadość przepisowi określonemu w art. 32 ust. 4 i dołączył do wniosku o pozwolenie na budowę oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz kompletny i wykonany przez uprawnione osoby zamienny projekt budowlany sporządzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia (architektura - mgr inż. arch. J. R., upr. budowlane nr [...] do sporządzania projektów architektonicznych, konstrukcja - mgr inż. W. F., upr. budowlane nr [...] do sporządzania projektów w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych). Projektanci i sprawdzający oświadczyli, zgodnie z art. 20 ust. 4, że projekt został wykonany zgodnie z obowiązującym przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.

Przedłożony zamienny projekt budowlany budynku handlowo-usługowo-biurowego posiada wymagane uzgodnienia z rzeczoznawcami p. poż., ds. higieniczno-sanitarnych i bhp.

Inwestor przedłoży także postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej z dnia [...].08.2011 r. wyrażające zgodę na zastosowanie rozwiązań zamiennych zapewniających niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej dla budynku usługowo-biurowo- mieszkalnego przy ul. Kasprowicza róg Al. [...], informację BIOZ, warunki techniczne zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków znak [...], warunki przyłączenia do sieci energetycznej nr [...], zapewnienie dostaw gazu nr [...] -opinię ZUD nr [...], opinię ZUD nr [...].

W tym stanie rzeczy Sąd rozpoznający niniejsza sprawę podzielił pogląd organów administracyjnych na temat kompletności projektu budowlanego , a w związku z tym organy administracji nie mogły odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, zgodnie z art. 35 ust. 4 ustawy Prawo budowlane.

Odnosząc się do zarzutów skargi wskazać należy, że nie jest trafny zarzut naruszenia art. 35 ust. 3 prawa budowlanego poprzez utrzymanie w mocy decyzji I instancji, podczas gdy została ona wydana pomimo nie złożenia w terminie przepisanym przez organ administracji publicznej dokumentów. Termin określony w art. 35 ust. 3 p.b. nie jest terminem materialnoprawnym, nie ma charakteru ani terminu prekluzyjnego, po upływie którego uprawnienie podmiotu wygasa, ani też charakteru terminu ustawowego, po upływie którego dokonana czynność jest bezskuteczna. Termin ten ma charakter procesowy (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lipca 2011 r. VII SA/Wa 239/11 LEX nr 1088778; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r. II OSK 996/11 lex nr 1138218). Z powyższych uwag należy zatem wysunąć wniosek, że jego uchybienie nie skutkuje automatycznym wydaniem rozstrzygnięcia na niekorzyść strony. Trafnie zatem Wojewoda w tym zakresie wskazał, że w sytuacji, gdy inwestor uzupełnił dokumentację po upływie terminu wyznaczonego przez organ w postanowieniu, lecz przed wydaniem rozstrzygnięcia przez organ, brak było podstaw do wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę ze względu na nie usunięcie przez inwestora wskazanych przez organ nieprawidłowości.

Zdaniem Sądu w sprawie nie doszło także do naruszenia art. 7, 77 i 80 k.p.a. Akta sprawy są kompletne, a zebrany materiał w sprawie pozwalał na wydanie decyzji co do istoty. Innymi słowy wszystkie okoliczności sprawy, które organ wskazał w uzasadnieniu decyzji znajdują swoje odzwierciedlenie w materiałach sprawy.

Nie jest zasadny także zarzut naruszenia art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo budowlane poprzez chybione przyjęcie, że inwestor posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Organy administracji w obecnie obowiązującym stanie prawnym nie badają tej okoliczności jedynie przyjmują do wiadomości oświadczenie inwestora złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej. Zatem strona, która podważa to oświadczenie powinna wykazać poprzez przedłożenie odpowiedniego orzeczenia sądu karnego stwierdzającego posługiwanie się dokumentem nie odzwierciedlającym prawdy, że jest ono fałszywe. Należy pamiętać, że organ rozstrzygający sprawę o zatwierdzenie projektu budowlanego i udzielenie pozwolenia na budowę nie bada, czy rzeczywiście wnioskodawca posiada tytuł prawny do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, skoro dysponuje tylko oświadczeniem strony odpowiadającym wymogom art. 32 ust. 4 pkt 2 i art. 3 pkt 11 p.b.

(por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 czerwca 2012 r.II OSK 507/11 LEX nr 1216735). Obowiązkiem inwestora nie jest wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, ale złożenie oświadczenia - pod rygorem odpowiedzialności karnej - o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Inwestor nie musi wykazać tytułu prawnego do nieruchomości za pomocą wszelkich środków dowodowych przewidzianych dla ogólnego postępowania administracyjnego (art. 75 § 1 k.p.a.), lecz wystarczy, że złoży oświadczenie określone w art. 32 ust. 4 pkt 2 p.b. Istota takiego oświadczenia polega na możliwości poprzestania organu na twierdzeniu strony co do faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy lub co do stanu prawnego. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 marca 2012 r. (VII SA/Wa 116/12 LEX nr 1139808).

Oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane zastępuje dowody istnienia tego prawa, gdyż stwarza domniemanie, że rzeczywiście przysługuje ono osobie składającej takie oświadczenie. Jest ono skuteczne do tego czasu, gdy inna osoba zakwestionuje jego zgodność z rzeczywistością i przedstawi dowody podważające jego treść (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 września 2011 r.II OSK 1288/10 LEX nr 966245).

Mając powyższe na uwadze Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutów skargi i dlatego ją oddalił - na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze. zm.).