I FZ 180/14
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-07-08Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marek Zirk-Sadowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 maja 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 965/12 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z 12 maja 2014 r., III SA/Gl 965/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił T. B. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (zwolnienia od kosztów sądowych), stosownie do art. 165 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej Ppsa.
W motywach orzeczenia wywiedziono, że postanowieniem z 1 października 2012 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy; orzeczenie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem NSA z 19 grudnia 2012 r., I FZ 572/12. Ponadto postanowieniem z 24 czerwca 2013 r. odmówiono zmiany ww. postanowienia z 1 października 2012 r., które to orzeczenie utrzymał w mocy NSA postanowieniem z 5 września 2013 r., I FZ 350/13. W związku z powyższym Sąd wskazał, że również w obecnym wniosku skarżący nie powołał żadnych nowych okoliczności uzasadniających zmianę pierwotnego postanowienia w przedmiocie prawa pomocy. Strona nie wykazała też żadnymi materiałami dowodowymi, że jej sytuacja się pogorszyła.
W zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucono naruszenie art. 246 § 1 pkt 1 Ppsa poprzez uznanie, że nie zostały spełnione przesłanki do zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych. Wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i uwzględnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, a ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Trafnie odnotował Sąd pierwszej instancji, powołując się na ww. orzeczenia w zakresie prawa pomocy, że w sprawie oceniono już prawomocnie sytuację materialną skarżącego. Prowadzi to do analizy ponownego wniosku o wskazanym przedmiocie z uwzględnieniem przesłanek określonych w art. 165 Ppsa (w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy). Innymi słowy, konieczne jest wykazanie "zmiany okoliczności sprawy", która dezaktualizowałaby dotychczas wywiedzioną przez Sąd ocenę prawną.
W tym kontekście zwrócenie przez stronę uwagi w zażaleniu (s. 3) na fakt utrzymywania się czteroosobowej rodziny skarżącego z dochodów małżonki, z którą pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej nie stanowi okoliczności, która nie byłaby już przedmiotem oceny sądów obu instancji. Wbrew treści zażalenia o zmianie okoliczności nie świadczą też twierdzenia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej ani o złym stanie zdrowia skarżącego jako przyczynie nieprzedłożenia dokumentów źródłowych, gdyż i one były analizowane przez sądy obu instancji (por. np. ww. post. NSA o sygn. I FZ 350/13). W związku z tym uwagi strony we wskazanym zakresie stanowią w istocie niedopuszczalną (bo naruszającą przesłankę z art. 165 Ppsa) polemikę z prawomocną oceną Sądu.
Warto przypomnieć przy tym, że zarówno w zaskarżonym postanowieniu, jak i w poprzedzających je orzeczeniach, wyraźnie akcentowano okoliczność uchylania się przez stronę od rzetelnego przedstawienia swojej sytuacji majątkowej, w szczególności poprzez nieprzedstawienie stosownych oświadczeń i dokumentów źródłowych. Tę wskazówkę Sądu odnośnie do sposobu wykazania swojej legitymacji do uzyskania prawa pomocy skarżący konsekwentnie ignoruje, również na etapie obecnego postępowania zażaleniowego. Tymczasem w orzecznictwie przyjęto, że taki stan rzeczy uniemożliwia właściwą ocenę finansów wnioskodawcy i w rezultacie stanowi przeszkodę wykluczającą przyznanie prawa pomocy (por. np. post. NSA z 8 listopada 2006 r., II OZ 1112/06, ONSAiWSA 2007/4/79).
Z tych powodów orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Ppsa.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marek Zirk-Sadowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T. B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 maja 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 965/12 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2009 r. postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z 12 maja 2014 r., III SA/Gl 965/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odmówił T. B. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (zwolnienia od kosztów sądowych), stosownie do art. 165 w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej Ppsa.
W motywach orzeczenia wywiedziono, że postanowieniem z 1 października 2012 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy; orzeczenie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem NSA z 19 grudnia 2012 r., I FZ 572/12. Ponadto postanowieniem z 24 czerwca 2013 r. odmówiono zmiany ww. postanowienia z 1 października 2012 r., które to orzeczenie utrzymał w mocy NSA postanowieniem z 5 września 2013 r., I FZ 350/13. W związku z powyższym Sąd wskazał, że również w obecnym wniosku skarżący nie powołał żadnych nowych okoliczności uzasadniających zmianę pierwotnego postanowienia w przedmiocie prawa pomocy. Strona nie wykazała też żadnymi materiałami dowodowymi, że jej sytuacja się pogorszyła.
W zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucono naruszenie art. 246 § 1 pkt 1 Ppsa poprzez uznanie, że nie zostały spełnione przesłanki do zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych. Wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i uwzględnienie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, a ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Trafnie odnotował Sąd pierwszej instancji, powołując się na ww. orzeczenia w zakresie prawa pomocy, że w sprawie oceniono już prawomocnie sytuację materialną skarżącego. Prowadzi to do analizy ponownego wniosku o wskazanym przedmiocie z uwzględnieniem przesłanek określonych w art. 165 Ppsa (w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy). Innymi słowy, konieczne jest wykazanie "zmiany okoliczności sprawy", która dezaktualizowałaby dotychczas wywiedzioną przez Sąd ocenę prawną.
W tym kontekście zwrócenie przez stronę uwagi w zażaleniu (s. 3) na fakt utrzymywania się czteroosobowej rodziny skarżącego z dochodów małżonki, z którą pozostaje w ustroju rozdzielności majątkowej nie stanowi okoliczności, która nie byłaby już przedmiotem oceny sądów obu instancji. Wbrew treści zażalenia o zmianie okoliczności nie świadczą też twierdzenia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej ani o złym stanie zdrowia skarżącego jako przyczynie nieprzedłożenia dokumentów źródłowych, gdyż i one były analizowane przez sądy obu instancji (por. np. ww. post. NSA o sygn. I FZ 350/13). W związku z tym uwagi strony we wskazanym zakresie stanowią w istocie niedopuszczalną (bo naruszającą przesłankę z art. 165 Ppsa) polemikę z prawomocną oceną Sądu.
Warto przypomnieć przy tym, że zarówno w zaskarżonym postanowieniu, jak i w poprzedzających je orzeczeniach, wyraźnie akcentowano okoliczność uchylania się przez stronę od rzetelnego przedstawienia swojej sytuacji majątkowej, w szczególności poprzez nieprzedstawienie stosownych oświadczeń i dokumentów źródłowych. Tę wskazówkę Sądu odnośnie do sposobu wykazania swojej legitymacji do uzyskania prawa pomocy skarżący konsekwentnie ignoruje, również na etapie obecnego postępowania zażaleniowego. Tymczasem w orzecznictwie przyjęto, że taki stan rzeczy uniemożliwia właściwą ocenę finansów wnioskodawcy i w rezultacie stanowi przeszkodę wykluczającą przyznanie prawa pomocy (por. np. post. NSA z 8 listopada 2006 r., II OZ 1112/06, ONSAiWSA 2007/4/79).
Z tych powodów orzeczono jak w sentencji, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 Ppsa.
