II OZ 341/13
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2013-05-08Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Jurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 380/11 odrzucające skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2012 r. w sprawie ze skargi M.W. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 380/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę kasacyjną M.W. wniesioną od postanowienia tegoż Sądu z dnia [...] kwietnia 2012 r. odrzucającego jej skargę na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lutego 2011 r. wydane w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że przedmiotowa skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu jako spóźniona – skarżąca odebrała postanowienie o odrzuceniu skargi w dniu 25 czerwca 2012 r., zatem termin do wniesienia środka odwoławczego od tego postanowienia upłynął z dniem 25 lipca 2012 r. Sąd ten podkreślił także, że ustanowienie pełnomocnika z urzędu już po zakończeniu postępowania w I instancji nie wpływa na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, natomiast może być podstawą do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Jednakże, w tej sprawie wniosek taki nie został złożony.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniosła strona skarżąca. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:
art. 178 w zw. z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej także "P.p.s.a.", poprzez jego błędne zastosowanie i odrzucenie skargi kasacyjnej wskutek przyjęcia, że została ona wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia poprzez uznanie, że początek biegu trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie może być liczony od dnia doręczenia orzeczenia podlegającego zaskarżeniu skargą kasacyjną wraz z uzasadnieniem pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu, w sytuacji gdy orzeczenie wraz z uzasadnieniem zostało doręczone stronie niereprezentowanej przez pełnomocnika przed ustanowieniem pełnomocnika z urzędu w związku z czym termin do wniesienia skargi kasacyjnej liczony od tej daty upłynął przed ustanowieniem pełnomocnika z urzędu.
Mając na uwadze powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu powołano orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego i wskazano, że stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd w zakwestionowanym postanowieniu jest nieprawidłowe. Zdaniem pełnomocnika skarżącej termin do wniesienia skargi kasacyjnej należy liczyć od dnia doręczenia pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
W ocenie pełnomocnika skarżącej wątpliwe wydaje się również występowanie z wnioskiem o przywrócenie terminu, gdyż brak pełnomocnika trudno uznać za przeszkodę uniemożliwiającą dokonanie czynności w sytuacji, gdy wniosek o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu został złożony, a następnie uwzględniony. W okresie tym zachodzi podstawa do przerwania biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia, którego początek powinien biec na nowo od chwili doręczenia mu odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Takie rozwiązanie zostało przyjęte w Kodeksie postępowania cywilnego. Zaś brak odpowiedniego uregulowania w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zdaniem pełnomocnika skarżącej, uzasadnia stosowanie przez analogię przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w tym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie bezspornym jest, że pełnomocnik skarżącej uchybił terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej. Odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został odebrany przez skarżącą w dniu 25 czerwca 2012 r., zatem termin do wniesienia środka odwoławczego upłynął z dniem 25 lipca 2012 r. Zaś przedmiotowa skarga kasacyjna została wniesiona przez jej pełnomocnika w dniu 23 listopada 2012 r. Bezspornym jest także, że w sprawie nie został złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia ww. środka odwoławczego. Sporna jest natomiast kwestia, od którego momentu należy liczyć termin do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji gdy pełnomocnik z urzędu został wyznaczony już po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w I instancji.
Przepis art. 178 P.p.s.a. stanowi, że "wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie". Zaś termin do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 30 dni i – zgodnie z art. 177 § 1 P.p.s.a. –jest liczony od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Jest to termin ustawowy, zawity, a jego przekroczenie powoduje, że dokonana czynność już po upływie tego terminu jest bezskuteczna. Termin ten nie może zostać skrócony ani wydłużony, a jedynie – na wniosek strony zainteresowanej – może zostać przywrócony na zasadach ogólnych. W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która reguluje kwestie procesowe w postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest odrębnego uregulowania z zakresu terminu do wniesienia środka odwoławczego przez pełnomocnika, który został ustanowiony dla strony z urzędu już po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie, zatem także w stosunku do tego pełnomocnika zastosowanie będą miały przytoczone wyżej zasady ogólne. W związku z powyższym skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej już po upływie trzydziestodniowego terminu przewidzianego w art. 177 § 1 P.p.s.a, możliwe jest jedynie wówczas, gdy zostanie przywrócony termin do jej złożenia. Powyższe stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, a uzasadnienie wniesionego zażalenia nie przekonuje do odstąpienia od utrwalonej linii w tym zakresie (zobacz: postanowienie NSA z dn. 26.06.2008 r., sygn. akt I OZ 423/08, LEX nr 493807, postanowienie NSA z dn. 16.12.2011 r., sygn. akt I OZ 1048/11, npubl., postanowienie NSA z dnia 21.09.2011 r., sygn. akt I OZ 698/11, npubl.)
Zaś Kodeks postępowania cywilnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym stosuje się, ale tylko o tyle, o ile ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tak stanowi (zobacz: art. 65 § 2, 106 § 5, 296 § 2 i art. 300 P.p.s.a.). Skoro w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest odpowiednika art. 124 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego, to nie może mieć on zastosowania w niniejszej sprawie.
Nadto zwrócić należy uwagę, że przytoczone przez pełnomocnika w zażaleniu fragmenty orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II OZ 612/12 i I FZ 515/06) nie mogą wpłynąć na zmianę wyrażonego stanowiska w tej kwestii, albowiem orzeczenia te zostały wydany w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Zaś przedmiotowa sprawa dotyczy odrzucenia skargi kasacyjnej z powodu wniesienia jej już po upływie ustawowego terminu przewidzianego do jej złożenia.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawidłowo odrzucił wniesioną skargę kasacyjną, na podstawie art. 178 P.p.s.a., jako spóźnioną. W związku z powyższym, na podstawie art. 184 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Jurkiewicz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 380/11 odrzucające skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 26 kwietnia 2012 r. w sprawie ze skargi M.W. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 19 grudnia 2012 r., sygn. akt III SA/Kr 380/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę kasacyjną M.W. wniesioną od postanowienia tegoż Sądu z dnia [...] kwietnia 2012 r. odrzucającego jej skargę na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia [...] lutego 2011 r. wydane w przedmiocie uznania zażalenia za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu Sąd wskazał, że przedmiotowa skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu jako spóźniona – skarżąca odebrała postanowienie o odrzuceniu skargi w dniu 25 czerwca 2012 r., zatem termin do wniesienia środka odwoławczego od tego postanowienia upłynął z dniem 25 lipca 2012 r. Sąd ten podkreślił także, że ustanowienie pełnomocnika z urzędu już po zakończeniu postępowania w I instancji nie wpływa na bieg terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, natomiast może być podstawą do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Jednakże, w tej sprawie wniosek taki nie został złożony.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniosła strona skarżąca. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a to:
art. 178 w zw. z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2012 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej także "P.p.s.a.", poprzez jego błędne zastosowanie i odrzucenie skargi kasacyjnej wskutek przyjęcia, że została ona wniesiona po upływie terminu do jej wniesienia poprzez uznanie, że początek biegu trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi kasacyjnej nie może być liczony od dnia doręczenia orzeczenia podlegającego zaskarżeniu skargą kasacyjną wraz z uzasadnieniem pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu, w sytuacji gdy orzeczenie wraz z uzasadnieniem zostało doręczone stronie niereprezentowanej przez pełnomocnika przed ustanowieniem pełnomocnika z urzędu w związku z czym termin do wniesienia skargi kasacyjnej liczony od tej daty upłynął przed ustanowieniem pełnomocnika z urzędu.
Mając na uwadze powyższe wniesiono o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu powołano orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego i wskazano, że stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd w zakwestionowanym postanowieniu jest nieprawidłowe. Zdaniem pełnomocnika skarżącej termin do wniesienia skargi kasacyjnej należy liczyć od dnia doręczenia pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu orzeczenia wraz z uzasadnieniem.
W ocenie pełnomocnika skarżącej wątpliwe wydaje się również występowanie z wnioskiem o przywrócenie terminu, gdyż brak pełnomocnika trudno uznać za przeszkodę uniemożliwiającą dokonanie czynności w sytuacji, gdy wniosek o wyznaczenie pełnomocnika z urzędu został złożony, a następnie uwzględniony. W okresie tym zachodzi podstawa do przerwania biegu terminu do wniesienia środka zaskarżenia, którego początek powinien biec na nowo od chwili doręczenia mu odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Takie rozwiązanie zostało przyjęte w Kodeksie postępowania cywilnego. Zaś brak odpowiedniego uregulowania w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zdaniem pełnomocnika skarżącej, uzasadnia stosowanie przez analogię przepisów Kodeksu postępowania cywilnego w tym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
W niniejszej sprawie bezspornym jest, że pełnomocnik skarżącej uchybił terminowi do wniesienia skargi kasacyjnej. Odpis postanowienia o odrzuceniu skargi został odebrany przez skarżącą w dniu 25 czerwca 2012 r., zatem termin do wniesienia środka odwoławczego upłynął z dniem 25 lipca 2012 r. Zaś przedmiotowa skarga kasacyjna została wniesiona przez jej pełnomocnika w dniu 23 listopada 2012 r. Bezspornym jest także, że w sprawie nie został złożony wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia ww. środka odwoławczego. Sporna jest natomiast kwestia, od którego momentu należy liczyć termin do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji gdy pełnomocnik z urzędu został wyznaczony już po wydaniu przez sąd orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie w I instancji.
Przepis art. 178 P.p.s.a. stanowi, że "wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie". Zaś termin do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 30 dni i – zgodnie z art. 177 § 1 P.p.s.a. –jest liczony od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Jest to termin ustawowy, zawity, a jego przekroczenie powoduje, że dokonana czynność już po upływie tego terminu jest bezskuteczna. Termin ten nie może zostać skrócony ani wydłużony, a jedynie – na wniosek strony zainteresowanej – może zostać przywrócony na zasadach ogólnych. W ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, która reguluje kwestie procesowe w postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest odrębnego uregulowania z zakresu terminu do wniesienia środka odwoławczego przez pełnomocnika, który został ustanowiony dla strony z urzędu już po wydaniu orzeczenia kończącego postępowanie, zatem także w stosunku do tego pełnomocnika zastosowanie będą miały przytoczone wyżej zasady ogólne. W związku z powyższym skuteczne wniesienie skargi kasacyjnej już po upływie trzydziestodniowego terminu przewidzianego w art. 177 § 1 P.p.s.a, możliwe jest jedynie wówczas, gdy zostanie przywrócony termin do jej złożenia. Powyższe stanowisko jest ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, a uzasadnienie wniesionego zażalenia nie przekonuje do odstąpienia od utrwalonej linii w tym zakresie (zobacz: postanowienie NSA z dn. 26.06.2008 r., sygn. akt I OZ 423/08, LEX nr 493807, postanowienie NSA z dn. 16.12.2011 r., sygn. akt I OZ 1048/11, npubl., postanowienie NSA z dnia 21.09.2011 r., sygn. akt I OZ 698/11, npubl.)
Zaś Kodeks postępowania cywilnego w postępowaniu sądowoadministracyjnym stosuje się, ale tylko o tyle, o ile ustawa Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tak stanowi (zobacz: art. 65 § 2, 106 § 5, 296 § 2 i art. 300 P.p.s.a.). Skoro w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi brak jest odpowiednika art. 124 § 3 Kodeksu postępowania cywilnego, to nie może mieć on zastosowania w niniejszej sprawie.
Nadto zwrócić należy uwagę, że przytoczone przez pełnomocnika w zażaleniu fragmenty orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygn. akt II OZ 612/12 i I FZ 515/06) nie mogą wpłynąć na zmianę wyrażonego stanowiska w tej kwestii, albowiem orzeczenia te zostały wydany w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej. Zaś przedmiotowa sprawa dotyczy odrzucenia skargi kasacyjnej z powodu wniesienia jej już po upływie ustawowego terminu przewidzianego do jej złożenia.
Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie prawidłowo odrzucił wniesioną skargę kasacyjną, na podstawie art. 178 P.p.s.a., jako spóźnioną. W związku z powyższym, na podstawie art. 184 P.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.
