III SA/Lu 921/12

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 października 2012 r. Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Lublinie, po rozpatrzeniu odwołania A. P., utrzymał w mocy decyzję Starosty P. z dnia 22 czerwca 2012 r., odmawiającą wprowadzenia zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], miasto P. w odniesieniu do działek oznaczonych numerami [...] i [...].

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wskazał, że A. P. wnioskiem z dnia 18 lutego 2012 r. wystąpił do Starosty P. o wprowadzenie zmiany w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...], miasto P. zgodnie z załączoną dokumentacją geodezyjną z inwentaryzacji budynków i aktualizacji użytków gruntowych, przyjętą do zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 13 lutego 2012 r., zaewidencjonowaną pod numerem [...]. Organ pierwszej instancji, realizując wniosek, wprowadził w dniu 20 marca 2012 r. wnioskowaną zmianę. Polegała ona na ujawnieniu w działce nr [...] o powierzchni 0,8274 ha, obejmującej dotychczas użytki gruntowe oznaczone symbolem i klasą RII o powierzchni 0,5688 ha oraz RIIIa o powierzchni 0,2586 ha, nowego użytku gruntowego oznaczonego symbolem B (tereny mieszkaniowe) o powierzchni 0,0163 ha. Zmniejszony został w tej działce użytek gruntowy oznaczony symbolem i klasą RII do powierzchni 0,5525 ha, natomiast bez zmiany pozostał użytek oznaczony symbolem i klasą RIIIa o powierzchni 0,2586 ha. Ponadto wprowadzona została zmiana w działce nr [...] o powierzchni 0,7551 ha, obejmującej dotychczas użytki gruntowe oznaczone symbolem i klasą RII o powierzchni 0,5308 ha oraz RIIIa o powierzchni 0,2243 ha. Zmiana polegała na ujawnieniu nowego użytku gruntowego oznaczonego symbolem B o powierzchni 0,0375 ha. Zmniejszony został w tej działce użytek oznaczony symbolem i klasą RII do powierzchni 0,4993 ha, natomiast bez zmiany pozostał użytek oznaczony symbolem i klasą RIIIa o powierzchni 0,2243 ha. Ponadto w operacie ewidencyjnym ujawniono na działce nr [...] budynek o funkcji użytkowej mieszalnej, a na działce nr [...] budynek o funkcji użytkowej "transport i łączność".

Następnie, w dniu 20 kwietnia 2012 r. A. P. wniósł o wprowadzenie do operatu ewidencyjnego zmian, na podstawie załączonego do wniosku aneksu do dokumentacji geodezyjnej zaewidencjonowanej w dniu 13 lutego 2012 r. pod numerem [...]. Z aneksu tego, przyjętego do zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 19 kwietnia 2012 r., wynikało, że w miejsce użytku gruntowego o symbolu B (tereny mieszkaniowe) o powierzchni 0,0163 ha w działce o nr [...] geodeta wpisał użytek gruntowy Br (grunty rolne zabudowane), bez podania klasy gruntu i bez zmiany powierzchni (0,0163 ha) oraz w działce nr [...] w miejsce użytku gruntowego o symbolu B o powierzchni 0,0375 ha wpisał użytek gruntowy o symbolu Br, także bez podania klasy gruntu i bez zmiany powierzchni (0,0375 ha). Ponadto, geodeta dokonał zmiany w kartotece budynku na działce nr [...] zmieniając funkcję użytkową "transport i łączność" na funkcję "gospodarczy dla rolnictwa".

Sporządzenie przez geodetę dokumentacji o zmienionej treści spowodowało, że Starosta P. zarządził oględziny działek. Oględziny przeprowadzono w dniu 22 maja 2012 r. z udziałem A. P., sporządzono protokół oraz wykonano zdjęcia fotograficzne obrazujące zagospodarowania działek. Organ pierwszej instancji, na podstawie zebranego materiału dowodowego, decyzją z dnia 22 czerwca 2012 r., odmówił wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu nr [...], miasto P. dla działek nr [...] i [...] wskazanych w załączonym do wniosku aneksie do operatu technicznego nr [...]. Według ustaleń organu pierwszej instancji, na działkach oznaczonych numerami [...] i [...] nie jest prowadzona działalność rolnicza, bowiem grunt porośnięty jest perzem, a za budynkiem na powierzchni ok. 90 m2 znajduje się ogródek warzywny. Stwierdzono, że budynek, wykazany obecnie w operacie ewidencyjnym z funkcją użytkową "transport i łączność", nie jest wykorzystywany rolniczo i nie służy ani do produkcji roślinnej, ani do produkcji zwierzęcej, nie ma w nim również maszyn rolniczych. W budynku tym znajdują się miejsca garażowe dla dwóch pojazdów i przechowywane są w nim różne przedmioty i narzędzia potrzebne do pielęgnacji ogródków przydomowych, takie jak grabki, konewka, kosa, kosz wiklinowy, taczka, opryskiwacz, brony. Obecna w czasie oględzin A. P. wyjaśniła, że dopiero jesienią, po odchwaszczeniu działek, ma być założona plantacja czarnej porzeczki i malin. Starosta P. wskazał, że nie ma podstaw do dokonania zmiany w operacie ewidencyjnym, polegającej na wykazaniu w miejsce użytku gruntowego B (tereny mieszkaniowe) użytku gruntowego Br (grunty rolne zabudowane) oraz zmiany funkcji budynku z "transport i łączność" na "usługowy i gospodarczy" dla rolnictwa. Organ podniósł, że przedmiotowe działki nie są wykorzystywane rolniczo i nie mogą być uznane za zajęte pod budynki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, ponieważ nie spełniają warunku zawartego w ust. 1 pkt 5 załącznika nr 6 do rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) dalej powoływanego także jako rozporządzenie.

W odwołaniu od decyzji organu pierwszej instancji A. P. stwierdził, że rozpoczynając budowę uzyskał pozwolenie na wybudowanie budynku mieszkalnego i garażowo-gospodarczego. Dodał, że budynek jest i będzie wykorzystywany do produkcji rolnej (przechowywanie narzędzi, skrzynek, owoców i warzyw), bowiem odwołujący się posiada 1,5 ha gruntu znajdującego się tuż za budynkiem garażowo-gospodarczym. Przeznaczeniem tego budynku jest przechowywanie narzędzi i sprzętu do zapewnienia kultury rolnej. Podniósł, że budynek garażowo-gospodarczy nie służy tylko do transportu i łączności tak jak ustalił to organ pierwszej instancji.

Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego rozpatrując sprawę zwrócił uwagę na okoliczność, że wniosek A. P. z dnia 20 kwietnia 2012 r. o wprowadzenie zmian w ewidencji gruntów i budynków dotyczył tych samych działek, których dotyczył wniosek z dnia 18 lutego 2012 r. Z załączonej do tego wniosku nowej dokumentacji geodezyjnej, stanowiącej aneks do dokumentacji poprzedniej, wynika, że geodeta zmienił kwalifikację użytku gruntowego z oznaczonego symbolem B (tereny mieszkaniowe) na oznaczony symbolem Br (grunty rolne zabudowane), nie zmieniając powierzchni użytku. Jednak ani ze złożonego wniosku, ani też ze sporządzonej dokumentacji geodezyjnej nie wynika, co spowodowało, że po dwóch miesiącach zmieniły się użytki gruntowe i funkcja użytkowa jednego budynku. Organ drugiej instancji wskazał, że na podstawie oględzin ustalono, że na działkach nie jest prowadzona działalność rolnicza, a więc nie można uznać gruntu pod budynkami za grunt rolny zabudowany. Stwierdzono także, że budynek o dotychczasowej funkcji transport i łączność nie służy produkcji roślinnej lub zwierzęcej. W budynku tym znajdują się miejsca garażowe dla dwóch pojazdów i przechowywane są narzędzia służące do pielęgnacji ogródków przydomowych, a nie do produkcji rolnej. Sposób zagospodarowania działek potwierdzają również zdjęcia fotograficzne wykonane podczas oględzin, z których wynika, że na działkach znajdują się niewielkie rabaty kwiatowe, a grunt wokół budynków wyłożony jest kostką brukową. Posadzono 15 młodych sadzonek krzewów i drzewek owocowych, a naokoło 90 m2 gruntu urządzono ogródek warzywny, natomiast poza ogródkiem znajduje się grunt nie użytkowany rolniczo, porośnięty perzem.

Organ drugiej instancji wskazał, że zgodnie z § 15 ust. 4 instrukcji technicznej "G- 5 Ewidencja gruntów i budynków" wprowadzonej do stosowania zarządzeniem nr 16 Głównego Geodety Kraju w sprawie wytycznych techniczno-organizacyjnych dotyczących prowadzenia ewidencji gruntów i budynków z dnia 3 listopada 2003 r., na podstawie art. 7a pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287, ze zmianami), kontury użytków gruntowych, między innymi takich jak B, ustalane są w oparciu o wyniki prac geodezyjnych i kartograficznych, wykonywanych w procesie zakładania, modernizacji oraz bieżącej aktualizacji ewidencji określających faktyczny stan zagospodarowania terenu, według kryteriów opisanych w załączniku nr 6 do rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Organ wskazał, że w pierwszym przypadku za podstawę wprowadzonej zmiany przyjęto dokumentację geodezyjną i kartograficzną zaewidencjonowaną w dniu 13 lutego 2012 r. w zasobie geodezyjnym i kartograficznym pod numerem [...], ale sporządzona w kwietniu 2012 r. druga dokumentacja budziła wątpliwość i dlatego dokonano oględzin. Organ odwoławczy stwierdził, że nie może być tak, że geodeta raz zalicza grunt pod budynkami jako teren mieszkaniowy i określa funkcję budynku jako transport i łączność, a za dwa miesiące ten sam teren uznaje za grunt rolny zabudowany, a budynek za mający funkcję gospodarczego dla rolnictwa, nie uzasadniając takiej zmiany. Geodeta wyjaśnienie złożył dopiero 13 sierpnia 2012 r., a więc prawie dwa miesiące po wydaniu decyzji. Zdaniem organu, świadczy to o tym, że druga dokumentacja, pomimo że została przyjęta do zasobu geodezyjnego i kartograficznego, nie może stanowić materiału dowodowego w sprawie, ponieważ została wykonana niezgodnie z faktycznym zagospodarowaniem działek.

Organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z ust. 1 pkt 5 załącznika nr 6 rozporządzenia, do gruntów rolnych zabudowanych zalicza się grunty zajęte pod budynki mieszkalne oraz inne budynki i urządzenia budowlane służące produkcji rolniczej, nie wyłączając produkcji rybnej oraz służące przetwórstwu rolno-spożywczemu (kotłownie, komórki, garaże, szopy, stodoły, wiaty, spichlerze, budynki inwentarskie, place składowe i manewrowe w obrębie zabudowy itp.), a także zajęte pod ogródki przydomowe w gospodarstwach rolnych. Zatem, ze względu na to ,że grunt nie jest użytkowany rolniczo, nie ma podstaw do zakwalifikowania działki jako grunty rolne zabudowane. Posiadanie gruntów o powierzchni około 1,5 ha nie stanowi podstawy do zaliczenia gruntów pod zabudowaniami do gruntów rolnych zabudowanych. Skoro na działce nie jest prowadzona działalność rolnicza (grunt poza zabudowaniami jest porośnięty perzem i nie jest uprawiany), to znajdujący się na działce budynek nie jest wykorzystywany do produkcji rolniczej.

Organ uznał za nieuzasadniony zarzut, że nie sfotografowano części budynku, w której znajduje się sprzęt rolniczy. W oględzinach uczestniczyła właścicielka nieruchomości A. P. i jeśli tak było, to powinna wskazać te pomieszczenia. Zdaniem organu nie można uwzględnić twierdzenia odwołującego się, że w dniu oględzin grunt był przygotowany pod uprawę, bowiem z protokołu oględzin i ze zdjęć wynika, że był porośnięty perzem.

Zdaniem organu przedłożone kopie dowodów wpłat za wykonane prace polowe (między innymi za orkę, talerzowanie) również nie mogą stanowić materiału dowodowego w sprawie, bowiem brak jest danych, na których działkach zostały wykonane. W kontekście przedłożonego dowodu wpłaty za wykonanie prac uprawowych z dnia 11 kwietnia 2012 r., organ odwoławczy wskazał, że do dnia oględzin przeprowadzonych w dniu 22 maja 2012 r. upłynęło zbyt mało czasu, aby działki mogły zarosnąć perzem.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego A. P. wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając naruszenie:

1) art. 7 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej powoływany jako K.p.a.) przez nie wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy i nieuwzględnienie przy jej rozstrzygnięciu słusznego interesu strony;

2) art. 77 K.p.a. przez zaniechanie wszechstronnego i dokładnego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych mających znaczenie dla rozstrzygnięcia, co skutkowało błędnym ustaleniem stanu faktycznego sprawy i przyjęciem, że brak jest podstaw do dokonania wprowadzenia wnioskowanych przez skarżącego zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków;

3) art. 78 K.p.a. przez nie przeprowadzenie dowodu:

a) z oględzin pomieszczeń wskazanych przez skarżącego, w których znajdował się sprzęt rolniczy skarżącego, pomimo iż okoliczność ta miała istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy;

b) z dokumentów:

- projektu, w którym budynek jest określony jako "garażowo-gospodarczy" z pomieszczeniem na sprzęt ogrodniczy i czasowy magazyn plonów;

- informacji z Wydziału Ochrony Środowiska Rolnictwa i Leśnictwa Starostwa Powiatowego w P. [...];

- informacji z planu zagospodarowania przestrzennego wydaną przez Urząd Miasta P., że działka położona jest na terenie zabudowy ogrodniczo-szklarniowej oznaczonej w planie symbolem "RO"

4) art. 80 K.p.a. przez dowolną i nie mającą podstaw w zasadach logiki analizę całego zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności przedstawionej przez skarżącego dokumentacji geodezyjnej dotyczącej inwentaryzacji budynku na działce [...] i [...] położonej w obrębie [...] w P.

W odpowiedzi na skargę Lubelski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Lublinie wnosiło o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga jest uzasadniona, ponieważ trafne są niektóre jej zarzuty dotyczące naruszenia przepisów postępowania.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia sprawy przez organy stanowiły przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.). Ustawa ta reguluje między innymi sprawy dotyczące ewidencji gruntów i budynków (art. 1 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące między innymi położenia, granic i powierzchni gruntów, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, a także położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych budynków. Informacje te zawiera operat ewidencyjny (art. 24 ust. 1 ustawy).

Zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz szczegółowe zasady wymiany danych ewidencyjnych określone zostały w rozdziale 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454).

Z art. 20 ust. 1 i 2 ustawy w związku z § 44 pkt 2 i § 47 ust. 1 powołanego rozporządzenia wynika obowiązek zachowania ewidencji w stanie aktualności. Wprowadzenie zmiany danych ewidencyjnych zgodnie z przepisami rozporządzenia może nastąpić w dwojakim trybie. Po pierwsze, w trybie czynności materialno-technicznej w postaci wprowadzenia do bazy danych zmiany na podstawie udokumentowanego zgłoszenia (art. 22 ust. 2 i 3 ustawy w związku z § 48 ust. 1 i 2 rozporządzenia), po drugie w formie decyzji administracyjnej, gdy aktualizacja operatu wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego lub uzyskania dodatkowych dowodów (§ 47 ust. 3 rozporządzenia). Wówczas starosta przeprowadza postępowanie administracyjne, które kończy się wydaniem decyzji administracyjnej. W tym samym trybie następuje także odmowa wprowadzenia zmiany danych ewidencyjnych.

W niniejszej sprawie w wyniku przeprowadzonego postępowania Starosta P. odmówił wprowadzenia zmiany danych ewidencyjnych na podstawie wniosku udokumentowanego aneksem do wcześniej złożonej dokumentacji geodezyjnej towarzyszącej wcześniejszemu wnioskowi, w wyniku którego wprowadzono odpowiednie zmiany ewidencyjne. W sytuacji kiedy aneks do dokumentacji geodezyjnej złożony zaledwie po około dwóch miesiącach po złożeniu pierwotnej dokumentacji z pierwszym wnioskiem o wprowadzenie zmian do ewidencji wskazywał na inną kwalifikację użytku gruntowego oraz funkcji jednego z budynków organ ewidencyjny prawidłowo zarządził przeprowadzenie dowodu z oględzin nieruchomości w celu weryfikacji informacji przedstawionej w dokumentacji geodezyjnej. Jednakże wnioski wynikające z tych oględzin nie mogą być w obecnym stanie sprawy zaakceptowane, ponieważ wyniki oględzin nie zostały wszechstronnie rozważone z uwzględnieniem okoliczności wynikających z innych dowodów. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że kluczowym ustaleniem, które bezpośrednio wpłynęło na odmowę zmiany kwalifikacji użytku gruntowego B na Br (tereny mieszkaniowe na grunty rolne zabudowane) w działkach oznaczonych numerami [...] oraz [...], a pośrednio także na odmowę zmiany funkcji użytkowej jednego z budynków z "transport i łączność" na "gospodarczy dla rolnictwa" było ustalenie, że pozostałe części wymienionych działek nie są użytkowane rolniczo. Zostało to ustalone w gruncie rzeczy tylko na podstawie stwierdzenia, że w dniu oględzin te części działek porośnięte były perzem. Należy wskazać, że obydwie sąsiadujące ze sobą działki nr [...] oraz nr [...] mają łączną powierzchnię 1,5825 ha, z tego sporny użytek zajmuje powierzchnię 0,0538 ha, natomiast pozostała część nieruchomości, to jest 1,5287 ha są zakwalifikowane jako użytki rolne (grunty orne) oznaczone symbolem R, sklasyfikowane klasami bonitacyjnymi II oraz III. Ze znajdującej się w aktach organu drugiej instancji informacji Starosty Powiatowego w P. z dnia 20 czerwca 2007 r. informacji wynika, że budowa budynków mieszkalnego i gospodarczego w ramach budowy zagrodowej na działkach o numerach [...] i [...] wchodzących w skład gospodarstwa rolnego nie wymagała wyłączenia gruntów z produkcji rolniczej na podstawie ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266). Powyższe oznacza, że w roku 2007 Starosta P. uznawał, że nieruchomości wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, a dopuszczalna według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zabudowa ma charakter zabudowy zagrodowej, czyli z reguły usytuowanej na użytkach gruntowych określanych jako grunty rolne zabudowane oznaczane symbolem złożonym z litery B oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego stanowiącego cześć składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B – R, B – Ł, B – Ps (§ 68 ust. 1 pkt 5 wymienianego wcześniej rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków).

Ponadto organ drugiej instancji bezpodstawnie zdyskwalifikował pisemne wyjaśnienia geodety, który sporządził dokumentację techniczną, tylko na tej podstawie, że wyjaśnienia zostały złożone 2 miesiące po wydaniu decyzji przez organ pierwszej instancji. Z wyjaśnień tych wynika, że pierwotna dokumentacja dotknięta była błędem. Zatem organ powinien odnieść się do merytorycznej zawartości tych wyjaśnień, a nie bezpodstawnie pomijać ten dowód.

Nieprzekonujące jest również zdyskwalifikowanie dowodów świadczących o opłaceniu prac polowych w postaci orki, talerzowania, ogólnie określonych prac uprawowych, a także opryskiwania środkiem chemicznym o nazwie Roundup na tej podstawie, że brak jest danych, na których działkach prace były wykonane. Organ nie wyjaśnił bowiem, czy skarżący posiada inne nieruchomości, na których te prace mogłyby być wykonywane. Należy zwrócić także uwagę, że z zapisanych w protokole oględzin bardzo lakonicznych wyjaśnień żony skarżącego A. P. wynika, że grunt był orany i talerzowany, ma zostać opryskany środkiem od chwastów, a jesienią ma być założona plantacja porzeczki czarnej i maliny. Organ ewidencyjny i organ drugiej instancji okoliczności tych w ogóle nie rozważyły, przywiązując nadmierne znaczenie tylko do jednej okoliczności, to jest do porośnięcia użytku perzem w dniu oględzin. Tymczasem istotne jest ustalenie jaka była przyczyna tego porośnięcia, czy było na tyle długotrwałe i ustabilizowane, że można rzeczywiście uznać, iż nastąpiło faktyczne wyłączenie użytku z wykorzystywania rolniczego, czy było tylko wynikiem zmiany rodzaju uprawy, np. zmiany krzewów, czy odpoczywania (odłogowania gleby). Jeżeli nie można uznać, że grunt został na stałe wyłączony z produkcji rolnej, to brak jest podstaw do twierdzenia, że nie jest użytkowany rolniczo.

Wskazać też należy, że nie jest uzasadnione stwierdzenie organu drugiej instancji, że w budynku gospodarczym przechowywane są narzędzia służące do pielęgnacji ogródków przydomowych, a nie do produkcji rolnej. Z protokołu oględzin wynika bowiem, że w budynku tym znajdowały się brony, opryskiwacz, kosa, pługi, taczka oraz inne narzędzia i rzeczy typu skrzynki, kosz wiklinowy, rowery. Nie sposób uznać, że narzędzia takie jak brony i pługi są narzędziami do uprawy ogródka przydomowego. Także inne narzędzia jak kosa i opryskiwacz są typowymi narzędziami rolniczymi i nie jest oczywiste ich wykorzystywanie wyłącznie dla potrzeb związanych z uprawą ogródka przydomowego. Nawet określenie przeznaczenia takich przedmiotów jak skrzynki uzależnione jest od ich ilości. Jeżeli była ich znaczna ilość, to oczywiste jest, że nie służyły wyłącznie na potrzeby zbiorów z ogródka przydomowego o powierzchni 90 m2. Co do ilości skrzynek brak jest jednak danych w protokole oględzin.

Organ nie wziął pod uwagę i nie odniósł się do okoliczności, że ugorowanie czy odłogowanie gruntu jest normalnym, uzasadnionym technologicznie postępowaniem w rolniczym korzystaniu z gruntów, co znajduje wyraz w przepisach o zaliczaniu gruntów do poszczególnych użytków rolnych. Mianowicie ugorowanie bądź odłogowanie gruntu nie pozbawia go charakteru użytku rolnego kwalifikowanego jako grunt orny oznaczony symbolem R (ust. 1 pkt 1 lit. c załącznika nr 6 do rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków).

Te wszystkie okoliczności powinny być wzięte pod uwagę w toku postępowania i analizowane w powiązaniu ze sobą w celu wykonania obowiązków organów wynikających z zasad postępowania administracyjnego.

W myśl art. 7 K.p.a. w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności i podejmują wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Przepis ten wyraża zasadę prawdy obiektywnej, która oznacza, że na organ administracji publicznej nałożony jest obowiązek wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z określoną sprawą w celu ustalenia stanu faktycznego zgodnego z rzeczywistością.

Zgodnie natomiast z art. 77 § 1 i 80 K.p.a. organ administracji publicznej jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy, a następnie na podstawie całokształtu materiału dowodowego ocenić czy dana okoliczność została udowodniona.

Ocena całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego - w kontekście mających zastosowanie w sprawie przesłanek prawa materialnego winna znaleźć swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu decyzji, stanowiącym - stosownie do treści art. 107 K.p.a. - jej integralną część, którego zadaniem jest wyjaśnienie podjętego przez organ rozstrzygnięcia. Przy tym przez właściwe motywowanie decyzji organ realizuje również zasadę przekonywania, wyrażoną w art. 11 k.p.a.

W ocenie Sądu powyższych wymogów ze wskazanych wyżej przyczyn nie spełnia zaskarżona decyzja. Wymienione wyżej naruszenia przepisów postępowania mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co sprawiło, że zaskarżona decyzja podlegała uchyleniu (art. 145 § 1 pkt 1 lit c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. – dalej wymienianej jako P.p.s.a.).

Rozpatrując sprawę ponownie organ powinien dokonać wszechstronnej analizy całego zebranego materiału dowodowego z uwzględnieniem wyżej przedstawionych uwag. W szczególności powinien organ mieć na uwadze, że porośnięcie części nieruchomości perzem w dniu oględzin jest tylko jednym z czynników podlegających ocenie w kontekście ustalenia, czy nieruchomość jest użytkowana rolniczo. Przy czym czasowe faktyczne zaniechanie dokonywania zasiewów, czy nasadzeń na nieruchomości rolnej nie musi oznaczać ze wskazanych wcześniej przyczyn, że nieruchomość przestała być użytkowana rolniczo i została wyłączona z produkcji rolnej. Ustalenie czy nieruchomość jest użytkowana rolniczo jest kluczowe dla stwierdzenia, czy zabudowania na nieruchomości zachowały charakter zabudowy zagrodowej oraz czy w związku z tym grunt pod tymi zabudowaniami ma status gruntu rolnego zabudowanego. Należy przy tym uwzględnić, że nawet ugorowanie czy odłogowanie gruntu nie pozbawia go charakteru użytku rolnego kwalifikowanego jako grunt orny oznaczony symbolem R (ust. 1 pkt 1 lit. c załącznika nr 6 do rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków). W razie potrzeby organ może uzupełnić materiał dowodowy poprzez dokonanie powtórnych oględzin, a jeżeli po wyczerpaniu środków dowodowych pozostaną w ocenie organu niewyjaśnione fakty istotne do rozstrzygnięcia sprawy, dla ich wyjaśnienia może organ przesłuchać stronę bądź strony (art. 86 K.p.a.).

Biorąc pod uwagę wskazane wyżej okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną decyzję na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) P.p.s.a.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 P.p.s.a.