III SA/Gd 53/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 września 2012 r. znak [...] Wydziałowa Komisja Rekrutacyjna Wydziału Lekarskiego [...] Uniwersytetu Medycznego stwierdziła nie przyjęcie J. W. na I rok jednolitych, magisterskich studiów stacjonarnych na kierunku lekarskim.

W podstawie prawnej wydanej decyzji wskazano art. 169 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 i ust. 10, art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.) w zw. z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), § 1 ust. 1 – 3 uchwały Senatu [...] Uniwersytetu Medycznego z dnia 30 maja 2011 r. nr 20/2011 w sprawie warunków i trybu rekrutacji na I rok studiów w [...] w roku akademickim 2012/2013, zmienionej uchwałą nr 41/2011z dnia 12 grudnia 2011 r. oraz pkt 3 Załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie limitu przyjęć na kierunek lekarski i lekarsko – dentystyczny (Dz. U. z 2012 r., poz. 864).

W uzasadnieniu wydanej decyzji wskazano, że minimum punktowe kwalifikujące do przyjęcia na jednolite, stacjonarne studia na kierunku lekarskim wynosiło 170 punktów.

W toku prowadzonego postępowania kwalifikacyjnego J. W. uzyskał 0 punktów, co oznacza, że nie osiągnął wymaganej do kwalifikacji liczby punktów.

W odwołaniu od ww. decyzji J.W. wniósł o zmianę podjętego rozstrzygnięcia wskazując, że do dnia sporządzenia przedmiotowego odwołania Senat [...] Uniwersytetu Medycznego nie uchwalił uchwały, w której ustanowiłby datę egzaminu wstępnego na rok akademicki 2012/2013.

Ponadto żaden przepis uchwał Senatu uczelni nie stwierdza, że kandydat ze "starą maturą" ma obowiązek lub jest zobowiązany do wpisania liczby punktów, jakie zdobył. Uchwały Senatu uczelni stwierdzają zaś, że kandydat podlega kwalifikacji na podstawie najwyższego uzyskanego rezultatu (nawet z lat wcześniejszych).

Równocześnie odwołujący się wskazał, że wydana decyzja została mu doręczona w dniu 18 października 2012 r., a zatem już po rozpoczęciu roku akademickiego, na którego przyjęcie się ubiegał.

W następstwie odwołania od ww. decyzji Uczelniana Komisja Rekrutacyjna ds. Odwołań [...] Uniwersytetu Medycznego utrzymała w mocy zakwestionowane rozstrzygnięcie Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej decyzją z dnia 16 listopada 2012 r. znak [...] uznając, że podniesione przez J. W. zarzuty są nieuzasadnione.

Przedmiotowa decyzja została podpisana jedynie przez Przewodniczącą Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej ds. Odwołań [...] Uniwersytetu Medycznego dr hab. nauk medycznych B. K.

Z kolei protokół z posiedzenia komisji podpisany został przez ww. Przewodniczącą oraz trzech pozostałych członków, tj. dr nauk medycznych B. K., dr hab. I. M. oraz dr nauk farmaceutycznych A. Ar..

W podstawie prawnej wydanej decyzji wskazano:

- art. 169 ust. ust. 2, ust. 12, 14 i 15 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym;

- art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w zw. z art. 207 ust. 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym;

- § 89 pkt 5 Statutu [...] Uniwersytetu Medycznego stanowiącego załącznik nr 1 do uchwały 1/2012 Senatu [...] Uniwersytetu Medycznego (publikacja - www.[...].edu.pl);

- załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 lipca 2012 r. w sprawie limitu przyjęć na kierunek lekarski i lekarsko – dentystyczny w zw. z art. 8 ust. 9 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz

- § 2 ust. 3 uchwały Senatu [...] Uniwersytetu Medycznego z dnia 30 maja 2011 r. nr 20/2011 w sprawie warunków i trybu rekrutacji na I rok studiów w [...] w roku akademickim 2012/2013 (publikacja – [...]).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku J. W. wniósł o stwierdzenie nieważności rozstrzygnięć wydanych w jego sprawie.

W obszernym uzasadnieniu skargi skarżący odnosząc się do decyzji organu odwoławczego wskazał, że podpis pod decyzją złożyła tylko jedna osoba. Okoliczność ta stanowi rażące naruszenie prawa a wydana decyzja nie ma charakteru rozstrzygnięcia administracyjnego. Na potwierdzenie powyższego skarżący przywołał tezy orzeczeń sądów administracyjnych.

Odnosząc się z kolei do decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji skarżący wskazał, że jej nieważność determinowana jest brakiem uchwalenia przez Senat [...] Uniwersytetu Medycznego (mającego w tej materii właściwość wyłączną) przepisów dotyczących: terminu, w jakim należy wypełnić elektroniczny formularz rejestracyjny; terminu, w jakim należy zamieścić zdjęcie elektroniczne na koncie on – line kandydata; terminu, w jakim należy wnieść opłatę za postępowanie kwalifikacyjne; terminu egzaminu wstępnego ani żadnego innego terminu, jaki obowiązywałby kandydata w postępowaniu rekrutacyjnym na rok akademicki 2012/2013.

W ocenie skarżącego Komisja Rekrutacyjna Wydziału Lekarskiego w decyzji z dnia 18 września 2012 r. popełniła błąd nie wpisując punktów, jakie skarżący uzyskał w latach wcześniejszych. W świetle § 4 ust. 2 uchwały Senatu [...] Uniwersytetu Medycznego numer 20/2011 z dnia 30 maja 2011 r. kandydat na studia przystępujący do egzaminu ponownie podlega kwalifikacji na podstawie najwyższego uzyskanego rezultatu. W latach poprzednich skarżący uzyskał zaś wynik wynoszący 140 punktów. Zdaniem skarżącego Senat [...] Uniwersytetu Medycznego nie dał mu szansy na poprawienie ww. wyniku poprzez wskazywany brak uchwalenia terminu egzaminu wstępnego w roku 2012. Z kolei Przewodnicząca Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej odnosząc się w wydanej decyzji do § 103 pkt 2 uchwały rekrutacyjnej nie wskazała, że przepis ten dotyczy kierunku biotechnologia (a nie wydziału lekarskiego i kierunku lekarskiego), na który to kierunek rekrutację przeprowadza Uniwersytet [...].

Ponadto, [...] Uniwersytet Medyczny nie mógł w sposób zupełnie nieskrępowany kształtować praw i obowiązków osób ubiegających się o przyjęcie na studia. Podstawę decyzji w przedmiocie przyjęcia na studia mogą stanowić bowiem te uchwały senatu uczelni, które zostały podane do publicznej wiadomości w terminie określonym w art. 169 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym. Modyfikowanie przedmiotowych zasad po ww. terminie jest zaś nieskuteczne. W tym wypadku chodzi bowiem o to aby ustalone wcześniej zasady naboru nie uległy zmianie.

W związku z nie uchwaleniem odpowiednich uchwał przez Senat [...] Uniwersytetu Medycznego nieskuteczne było więc poinformowanie o terminie egzaminu poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej uczelni.

W odpowiedzi na skargę podpisanej przez radcę prawnego J. T. wniesiono o jej odrzucenie, względnie o jej oddalenie.

W piśmie procesowym datowanym na dzień 1 kwietnia 2013 r. i stanowiącym "doprecyzowanie skargi z dnia 1 grudnia 20102 r." skarżący z powołaniem się na obowiązujące regulacje ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym ponownie podniósł, że Senat [...] Uniwersytetu Medycznego nie uchwalił daty egzaminu wstępnego, którego wyniki byłyby jedyną podstawą przyjęcia na studia. W istocie więc do dnia dzisiejszego nie zostały uchwalone warunki i tryb rekrutacji.

Oznacza to, że egzamin wstępny, który się odbył był egzaminem przeprowadzonym bez podstawy prawnej. Przedmiotowa okoliczność determinuje z kolei uznanie, że decyzje powołujące się na wynik tego egzaminu są decyzjami wydanymi bez podstawy prawnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta, co do zasady, sprawowana jest pod względem zgodności z prawem i polega na weryfikacji decyzji organu administracji publicznej z punktu widzenia obowiązującego prawa materialnego i procesowego.

Co istotne, wojewódzki sąd administracyjny rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Przedmiotowa regulacja normatywna oznacza, że sąd nie może w ocenie legalności zaskarżonej decyzji ograniczać się jedynie do zarzutów sformułowanych w skardze, a także powinien wadliwość kontrolowanego aktu podnosić z urzędu.

W realiach rozpatrywanej sprawy skarżący zakwestionował decyzję Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej ds. Odwołań [...] Uniwersytetu Medycznego utrzymującą w mocy decyzję Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej stwierdzającą nie przyjęcie skarżącego na pierwszy rok studiów na kierunku lekarskim.

Należy w pierwszej kolejności wskazać, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych - decyzje o przyjęciu lub o odmowie przyjęcia na studia akademickie są uznawane za indywidualne akty administracyjne. Do decyzji tych, zgodnie z treścią art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego.

Należy w tym miejscu podkreślić, że uczelnia wyższa jest autonomiczna we wszystkich obszarach swojego działania. Konsekwencją przyznanej autonomii jest m.in. swoboda uczelni wyższej w ustalaniu konkretnych zasad i kryteriów rekrutacji na poszczególnych kierunkach. Zgodnie z art. 169 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym Senat uczelni ustala warunki i tryb rekrutacji oraz formy studiów na poszczególnych kierunkach. Przywołany przepis zawiera m.in. ogólne unormowania dotyczące warunków i trybu rekrutacji.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostaje to, że decyzja organu drugiej instancji została podpisana tylko przez jednego z jej członków - Przewodniczącego.

Sąd w niniejszym składzie podziela w pełni stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, w świetle którego w odniesieniu do członków organu kolegialnego, jakim jest komisja rekrutacyjna, warunek wynikający z art. 107 § 1 k.p.a. (dotyczący podpisu osoby upoważnionej) zostanie spełniony przez złożenie pod decyzją podpisów wszystkich członków składu orzekającego, którzy uczestniczyli w wydawaniu decyzji. Decyzja administracyjna, która jest wydana przez organ kolegialny stanowi wyraz woli przejawiany przez zespół osób fizycznych pełniących na podstawie określonych procedur prawnych funkcję posiadaczy tych praw i obowiązków, które ustawa przypisuje organowi kolegialnemu. Decyzje wydawane przez organ kolegialny stanowią wyraz woli członków składu orzekającego, którzy tworząc całość są nie tylko upoważnieni, ale i zobowiązani do podpisywania decyzji zgodnie z art. 107 § 1 k.p.a." (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 marca 2011 r., sygn. aktI OSK 1556/10, orzeczenia.nsa,gov.pl).

W poczynionych przez Naczelny Sąd Administracyjny rozważaniach podkreśla się znaczenie prawidłowego podpisu decyzji - jako czynnika istotnego i koniecznego. Wskazuje się również na decyzję administracyjną jako przejaw oświadczenia woli. Takie zaś ujęcie decyzji administracyjnej czyni istotnym złożenie podpisu bowiem dopiero po złożeniu podpisu na dokumencie oświadczenie woli zostaje wyrażone w formie pisemnej.

Niewątpliwie więc, wydane w niniejszej sprawie orzeczenie Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej ds. Odwołań było dotknięte istotną wadliwością, a mianowicie - brakiem koniecznego i podstawowego składnika decyzji organu kolegialnego, jakim są podpisy wszystkich jego członków.

Jednak brak ten, stanowi nie tylko wadę decyzji, ale powoduje, że traci ona charakter rozstrzygnięcia administracyjnego - będącego przejawem woli członków składu orzekającego. Nie można bowiem uznać, aby takie orzeczenie mogło stanowić wyraz woli organu kolegialnego. W takiej też sytuacji, nie można przyjąć, że mamy do czynienia z rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej przez organ kolegialny. Podobnie nie sposób przyjąć, że doszło do załatwienia sprawy przez organ kolegialny w rozumieniu art.104 § 1 k.p.a. W ocenie Sądu w tym składzie uprawnionym jest pogląd, że w niniejszej sprawie została naruszona podstawowa zasada postępowania administracyjnego, a mianowicie zasada dwuinstancyjności. Zgodnie z przepisem art. 15 k.p.a. - postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne, co oznacza, że ta sama sprawa winna być dwukrotnie rozpoznana i rozstrzygnięta przez dwa organy (po raz pierwszy przez organ pierwszej instancji, a następnie przez organ w drugiej instancji).

Zasada dwuinstancyjności jest zasadą konstytucyjną, ustanowioną w art. 78 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej, który stanowi: "Każda ze stron ma prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania określa ustawa". W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego podkreśla się, że jej celem jest zagwarantowanie jednostce, której statusu prawnego dana sprawa dotyczy (tj. stronie), prawa do zaskarżania orzeczeń i decyzji do organu wyższej instancji w celu sprawdzenia (skontrolowania) prawidłowości orzeczenia (vide: wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 maja 2000 r., SK 29/99, publ. OTK 2000, nr 4, poz.110)

Ustanowiona w Konstytucji zasada dwuinstancyjności jest realizowana w postępowaniu administracyjnym poprzez jej wyrażenie w art. 15 k.p.a. Zgodnie z tą zasadą każda sprawa administracyjna jest rozpoznana i rozstrzygnięta decyzją organu I instancji podlega w wyniku wniesienia odwołania, przez legitymowany podmiot, ponownemu rozpoznaniu i rozstrzygnięciu przez organ II instancji Ogólnie można zaś przyjąć, że istota zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego polega na dwukrotnym rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu przez dwa różne organy tej samej sprawy wyznaczonej treścią zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Także w orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla się, że istota dwuinstancyjności polega nie tylko na dwukrotnym merytorycznym rozstrzygnięciu tej samej sprawy lecz także na rozpoznaniu jej przez dwa organy. Do uznania, że zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego została zrealizowana, nie wystarcza stwierdzenie, że w sprawie zapadły dwa rozstrzygnięcia dwóch organów różnych stopni (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 listopada 1992 r., sygn. akt V SA 721/92, publ. ONSA 1992, nr 3-4, poz. 95). Właściwe wypełnienie zasady dwuinstancyjności wymaga bowiem podjęcia dwóch kolejnych rozstrzygnięć przez różne organy.

Przywołane powyżej poglądy doktryny prawa oraz judykatury jednoznacznie wskazują, że zachowanie zasady dwuinstancyjności warunkowane jest rozpoznaniem i rozstrzygnięciem sprawy przez dwa organy różnych stopni. W okolicznościach niniejszej sprawy i w świetle poczynionych wcześniej rozważań nie można uznać, aby ten warunek został spełniony. Jak wskazano powyżej, rodzaj wadliwości, którą zostało dotknięte orzeczenie organu odwoławczego powoduje, że nie można uznać, aby doszło do rozstrzygnięcia i rozpoznania sprawy administracyjnej przez organ kolegialny (brak przejawu woli członków składu orzekającego).

Zaskarżona decyzja, będąca przedmiotem kontroli sądowej, rozstrzygająca w takiej sytuacji, co do istoty sprawy, musi być uznana za wadliwą. Tym bardziej, że zaskarżona decyzja, tak samo jak utrzymane przez nią w mocy rozstrzygnięcie wydziałowej komisji rekrutacyjnej, orzekła również o nie przyjęciu skarżącego w poczet studentów [...] Uniwersytetu Medycznego.

W przywołanych okolicznościach sprawy nie można w żadnej mierze uznać, że zaistniałe uchybienia mają jedynie charakter formalny, a o prawidłowości wydanej decyzji świadczy złożenie podpisów na protokole z posiedzenia komisji odwoławczej dołączonym do decyzji. Protokół sam w sobie nie stanowi bowiem rozstrzygnięcia merytorycznego. Nie jest także obligatoryjnym załącznikiem do decyzji administracyjnej wydanej przez uczelniany organ rekrutacyjny i w niniejszej sprawie również nie stanowił załącznika do decyzji organu odwoławczego.

Pozostałe zarzuty skargi w ocenie Sądu nie są trafne. W myśl art. 169 ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U z 2005r. nr 164 poz. 1365 z późn.zm.) senat uczelni ustala warunki i tryb rekrutacji, w tym prowadzonej w drodze elektronicznej, dla poszczególnych kierunków studiów. Uchwałę podaje się do wiadomości publicznej nie później niż do dnia 31 maja roku poprzedzającego rok akademicki, którego uchwała dotyczy i przesyła ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego. W przypadku uruchomienia nowego kierunku studiów lub nowo utworzonej uczelni senat podejmuje uchwałę i przesyła ją ministrowi właściwemu do spraw szkolnictwa wyższego i ministrowi nadzorującemu uczelnię, podając ją niezwłocznie do publicznej wiadomości. Uchwała nr 20/11 Senatu [...] Uniwersytetu Medycznego z dnia 30 maja 2011 roku w sprawie warunków i trybu rekrutacji na I rok studiów w [...] Uniwersytecie Medycznym w roku akademickim 2012/2013, zmieniona uchwałą nr 41/2011 Senatu [...] z dnia 12 grudnia 2011r. o zmianie uchwały nr 20/2011 Senatu z dnia 30.05.2011r. w sprawie warunków i trybu rekrutacji na I rok studiów w [...] w roku akademickim 2012/2013 szczegółowo określa warunki i tryb rekrutacji w § 1 ust. 1-5 oraz w § 3 i 4. W kontekście powyższego powołany przez skarżącego wyrok NSA nie może stanowić argumentu potwierdzającego zasadność zarzutu albowiem dotyczy zupełnie odmiennego stanu faktycznego. Konieczność zawarcia w uchwale Senatu warunków i trybu rekrutacji ma zagwarantować kandydatowi jednoznaczne reguły postępowania rekrutacyjnego, które nie mogą być ustalane bądź modyfikowane przez inny organ uczelni. Wskazana uchwała wymagania w tym zakresie spełnia. Zgodnie z uchwałą (§1 ust.1) rekrutacja na uczelnię odbywa się drogą elektroniczną. Ust. 2 do 5 określa: zasadę kwalifikacji kandydatów na studia medyczne, ze wskazaniem kolejności przyjęć wg całkowitej liczby zdobytych punktów z uwzględnieniem przekroczenia limitu przyjęć bądź jego niewypełnienia. Uchwała ustala zasady przyjęcia kandydatów z identyczną punktacją. Z kolei § 4 ust. 2 uchwały zawiera warunki przyjęcia dla kandydatów z "nową i starą maturą". W konkluzji uznać trzeba, że powołana wyżej uchwała określa jednoznacznie warunki i tryb rekrutacji wymagane przepisem art. 169 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Niejako "techniczna" ich realizacja poprzez również wskazanie terminów, następuje w drodze elektronicznej - § ust.1 pkt 1 uchwały. Tym samym nie można przyjąć jako trafnych zarzutów naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy. Nie ulega bowiem wątpliwości, że skarżący przystępował do egzaminu ponownie a zatem podlegał kwalifikacji na podstawie najwyższego uzyskanego rezultatu i był zobowiązany wypełnić formularz rejestracyjny zgodnie z tymi zasadami, podając uzyskany poprzedni najwyższy wynik z rekrutacji. Wszelkie wymogi techniczne (jakie dane należy wpisać do bazy on-line) wynikały z systemu elektronicznego w drodze, którego prowadzona była rekrutacja. Niezależnie od tego podkreślić należy, że jedynym kryterium postępowania rekrutacyjnego dla kandydatów był wynik w postaci uzyskanych punktów. Skarżący nie osiągnął wymaganego limitu uprawniającego go do przyjęcia na studia nawet w przypadku przyjęcia najkorzystniejszej dla niego wersji, w oparciu o wyniki poprzednich rekrutacji, gdyż ilość zdobytych punktów nie uprawniałaby go do przyjęcia na wnioskowany kierunek studiów.

Nie zasługuje również na uwzględnienie zarzut naruszenia przepisów postępowania poprzez doręczenie decyzji o nie przyjęciu na studia, po rozpoczęciu roku akademickiego, na którego przyjęcie się ubiegał. Jak wynika z wyjaśnień organu, czego skarżący nie kwestionuje, w oświadczeniu z dnia 24.04.2012r. nie wyraził on zgody na elektroniczne dostarczenie decyzji rekrutacyjnej i wnosił o doręczenie jej w formie pisemnej, co organ uwzględnił. Podkreślić należy, że data doręczenia decyzji nie miała wpływu na wynik tej sprawy.

Odnośnie zarzutu nie uchwalenia odpowiednich uchwał przez Senat [...] Uniwersytetu Medycznego czego konsekwencją było nieskuteczne poinformowanie o terminie egzaminu poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej uczelni, podkreślić trzeba, że uwzględnienie przez sąd administracyjny skargi na decyzję z uwagi na naruszenie przepisów prawa materialnego możliwe jest tylko wówczas, gdy miało ono wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 lit.a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Sytuacja taka w niniejszej sprawie nie zachodzi. Przyjęcie, że organy naruszyły prawo materialne opierając swe decyzje na treści uchwały senatu uczelni podjętej w sposób sprzeczny z art. 169 ust. 2 ustawy nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia albowiem przyjęcie najkorzystniejszej dla skarżącego wersji liczenia punktów nie skutkowałoby przyjęciem go na studia, gdyż nie uzyskał on wymaganego limitu punktów wymaganych podczas kwalifikacji na rok 2012/2013.

Zaprezentowana powyżej ocena zarzutów zawartych w pkt 2 skargi nie może zmienić ostatecznej konstatacji Sądu, że zaskarżona decyzja została podjęta z naruszeniem przepisu art. 15 k.p.a. w związku z art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

W związku z tym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną decyzję Uczelnianej Komisji Rekrutacyjnej ds. Odwołań [...] Uniwersytetu Medycznego, o czym orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organ uwzględni zaprezentowane powyżej wskazania, a po przeprowadzonym postępowaniu podejmie stosowne rozstrzygnięcie uwzględniające należyte standardy podpisywania decyzji przez członków organów kolegialnych.