IV SA/Wa 1334/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2013-04-24Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Stępkowska-Bigiej /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska – Bigiej po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata L. K. o przyznanie kosztów zastępstwa adwokackiego, tytułem pomocy prawnej wykonywanej na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany użytku gruntowego postanawia: przyznać adwokatowi L. K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Warszawie oddalił skargę A. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany użytku gruntowego, przyznając jednocześnie wyznaczonemu w niniejszej sprawie adwokatowi L. K. – pełnomocnikowi z urzędu skarżącego A. K. - stosowne wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Adwokat L. K. w dniu 24 stycznia 2013 r. wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie ww. wyroku wraz z uzasadnieniem.
W dniu 4 marca 2013 r. adwokat L. K. złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części. Powołując się na §2 ust. 2 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), wniósł o zasądzenie trzykrotności stawki minimalnej, tj. 360 zł.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach
o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, przy czym podstawę zasądzenia tej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 i nie może ona być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" omawianego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi – 50 % stawki minimalnej określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stawka minimalna określona w pkt. 1 omawianego przepisu wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 120 zł (50 % stawki minimalnej) na podstawie § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 1 pkt 2 lit. "b" , podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Nie uwzględniono wniosku pełnomocnika o przyznanie wynagrodzenia w wysokości trzykrotności stawki minimalnej. Należy mieć na uwadze, że za postępowanie w pierwszej instancji pełnomocnikowi przyznano wynagrodzenie w wysokości 240 zł , zwiększone o kwotę 55,20 (23 % podatku od towarów i usług), co wynika z pkt. 2 sentencji wyroku z dnia 18 stycznia 2013 r. Natomiast po wydaniu wyroku, pełnomocnik skarżącego wniósł o sporządzenie uzasadnienia, następnie sporządził opinię o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej, o czym poinformował sąd składając wniosek o zasądzenie wynagrodzenia. Biorąc powyższe pod uwagę nie stwierdzono, aby powyższe czynności wymagały wyjątkowego nakładu pracy pełnomocnika, a charakter rozpatrywanej sprawy był skomplikowany. Zatem brak było podstaw do podwyższenia stawek minimalnych, bowiem w ocenie referendarza sądowego, nie zaistniały okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę do zwiększenia opłat określonych w powołanych wyżej przepisach, przewidzianych za czynności dokonane przez adwokata w drugiej instancji.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Monika Stępkowska-Bigiej /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska – Bigiej po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata L. K. o przyznanie kosztów zastępstwa adwokackiego, tytułem pomocy prawnej wykonywanej na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany użytku gruntowego postanawia: przyznać adwokatowi L. K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 stycznia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Warszawie oddalił skargę A. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] maja 2012 r. w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmiany użytku gruntowego, przyznając jednocześnie wyznaczonemu w niniejszej sprawie adwokatowi L. K. – pełnomocnikowi z urzędu skarżącego A. K. - stosowne wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Adwokat L. K. w dniu 24 stycznia 2013 r. wystąpił z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku i doręczenie ww. wyroku wraz z uzasadnieniem.
W dniu 4 marca 2013 r. adwokat L. K. złożył wniosek o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w związku ze sporządzeniem opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone ani w całości ani w części. Powołując się na §2 ust. 2 w zw. z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), wniósł o zasądzenie trzykrotności stawki minimalnej, tj. 360 zł.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach
o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez adwokata ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 tego rozporządzenia, zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy adwokata, a także charakter sprawy i wkład pracy adwokata w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia, przy czym podstawę zasądzenia tej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozdziałach 3-5 i nie może ona być wyższa niż sześciokrotna stawka minimalna ani przekraczać wartości przedmiotu sprawy. W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. "b" omawianego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi – 50 % stawki minimalnej określonej w pkt. 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Stawka minimalna określona w pkt. 1 omawianego przepisu wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 120 zł (50 % stawki minimalnej) na podstawie § 18 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 1 pkt 2 lit. "b" , podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Nie uwzględniono wniosku pełnomocnika o przyznanie wynagrodzenia w wysokości trzykrotności stawki minimalnej. Należy mieć na uwadze, że za postępowanie w pierwszej instancji pełnomocnikowi przyznano wynagrodzenie w wysokości 240 zł , zwiększone o kwotę 55,20 (23 % podatku od towarów i usług), co wynika z pkt. 2 sentencji wyroku z dnia 18 stycznia 2013 r. Natomiast po wydaniu wyroku, pełnomocnik skarżącego wniósł o sporządzenie uzasadnienia, następnie sporządził opinię o braku podstaw do złożenia skargi kasacyjnej, o czym poinformował sąd składając wniosek o zasądzenie wynagrodzenia. Biorąc powyższe pod uwagę nie stwierdzono, aby powyższe czynności wymagały wyjątkowego nakładu pracy pełnomocnika, a charakter rozpatrywanej sprawy był skomplikowany. Zatem brak było podstaw do podwyższenia stawek minimalnych, bowiem w ocenie referendarza sądowego, nie zaistniały okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę do zwiększenia opłat określonych w powołanych wyżej przepisach, przewidzianych za czynności dokonane przez adwokata w drugiej instancji.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.
