II SA/Kr 134/13

Uzasadnienie

UZADSADNIENIE

Dnia 27 lutego 2009 r. inwestor [....] Sp. z o.o. w K. złożył wniosek o pozwolenie na budowę zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami drogą dojazdową i infrastrukturą techniczną na działkach nr nr [....] (część) obr. [....] ".

Prezydent Miasta K. , decyzją z dnia 21 maja 2010 r., na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4, art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, póz. 1118 ze zm.) –zwanej dalej p.b. - zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla: [....] Sp. z o.o. w K. na zamierzenie budowlane pn.: "Budowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z wewnętrznymi instalacjami : wód.-kań., c.o., gaz., wentylacji mechanicznej oraz garażem podziemnym, drogą dojazdową i infrastrukturą techniczną (rozbudowa sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej kanalizacji deszczowej, energii elektrycznej) na działkach nr [....] (część) obr. [....] przy ul. [....] w K."

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ l instancji podał, że wniosek o wydanie pozwolenia na budowę został złożony w terminie ważności ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta K. o ustaleniu warunków zabudowy Nr [....] z dnia 14 lutego 2007 r. znak: [....] , przeniesionej decyzją Nr [....] z dnia 9 maja 2008 r. znak: [....] oraz decyzji [....] z dnia 16 listopada 2009 r., znak [....] i decyzji [....] z dnia 16 listopada 2009r., znak [....] . Inwestor złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Projekt budowlany jest zgodny z w/w decyzjami o warunkach zabudowy, a także wymaganiami ochrony środowiska. Nadto jest kompletny i posiada wymagane opinie, uzgodnienia, pozwolenia i sprawdzenia oraz informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Projektant do projektu budowlanego dołączył oświadczenie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Obszar oddziaływania obiektu, o którym mowa w art. 28 ust.2 p.b., obejmuje nieruchomości - działki nr: [....] obr. [....] .

Odwołania od ww. decyzji wnieśli, osobnymi pismami tej samej treści, E.K. i M.K. oraz M.S. . Zaskarżonej decyzji zarzucili oni rażące naruszenie art. 34 ust. 1 oraz 35 ust. 1 pkt 1 p.b. domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji w całości. Skarżący wskazali, że nie prawdą jest, że projekt budowlany jest zgodny z decyzją o ustaleniu warunków zabudowy z dnia 14 lutego 2007 r., gdyż decyzja ta wraz z analizą urbanistyczno - architektoniczną odnosiła się do obszaru składającego się z działek o Nr [....] (część) oraz [....] (część) obr. [....] . W ocenie odwołujących się, wskazanie przez inwestora do ustalenia warunków zabudowy działki o nr [....] , która nie została następnie ujęta w decyzji o pozwoleniu na budowę, a która nigdy nie stanowiła i nie stanowi jego własności, miało na celu poprawę warunków i wskaźników ustalanych ww. decyzją. Ponadto decyzja o ustaleniu warunków zabudowy dotyczyła jednorodzinnych budynków mieszkalnych z indywidualnymi garażami. Nie określono w niej, czy garaże mogą mieć charakter podziemny, ale jednoznacznie przesądzała, że każdy budynek powinien mieć indywidualny garaż. Organ l instancji nie dokonał analizy wpływu wybudowania jednego podziemnego garażu na okoliczną gospodarkę wodną, zwłaszcza pod kątem wymogu uzyskania pozwolenia wodnoprawego na podstawie art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2005 roku, Nr 239, póz. 2019 ze zm.).

Decyzją z dnia 19 stycznia 2011 r., znak: [....] Wojewoda [....] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że analizę projektu budowlanego przeprowadzono w odniesieniu do nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania projektowanego obiektu. Nie stwierdzono, aby projektowany obiekt wprowadzał ograniczenia w ich zagospodarowaniu. Projekt budowlany zawiera niezbędne uzgodnienia i opinie, jego zawartość jest kompletna. W projekcie określona została II kategoria geotechniczna obiektu, przy prostych warunkach gruntowych. Załączona została informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. Przedmiotowa inwestycja nie należy do inwestycji mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dlatego też nie wymaga przeprowadzenia postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. Projekt zagospodarowania terenu stanowiący część projektu budowlanego, wykonany został na kopii aktualnej mapy sytuacyjno - wysokościowej dla celów projektowych, przyjętej do zasobów geodezyjnych. W aktach sprawy znajdują się stosowne oświadczenia i uzgodnienia dotyczące połączenia działki z drogą publiczną tj. ul. [....] oraz zapewnienia możliwości, wraz z warunkami, podłączenia projektowanych budynków do sieci: wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej i elektrycznej. Projektowane budynki zostały usytuowane względem granic działki zgodnie z wymogami rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Wysokość projektowanych budynków do poziomu kalenicy wynosi 219,88 m n.p.m. i nie przekracza poziomu kalenicy budynku na działce sąsiedniej wynoszącego 220,18 m n.p.m., co jest zgodne z wymogami decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Zaprojektowano dachy budynków o kącie nachylenia 30°, kalenica dachu (dach symetryczny dwuspadowy) usytuowana została równolegle do osi jezdni. Spełniony został wymóg dotyczący szerokości elewacji frontowej - elewacja frontowa ma szerokość 13,26 m (wg decyzji o warunkach zabudowy dopuszczalna szerokość elewacji frontowej to do 20 m dla zabudowy w układzie bliźniaczym). Zdaniem Wojewody przedmiotowa inwestycja jest również zgodna z warunkami decyzji o ustaleniu warunków zabudowy w zakresie zachowania powierzchni biologicznie czynnej minimum 40 % powierzchni terenu działki inwestowanej, która w projekcie wynosi 40,9 % i wielkości powierzchni zabudowy do 20 % powierzchni terenu - wskaźnik ten w projekcie wynosi 19,9 % - do obliczeń jako podstawę przyjęto pow. działki nr [....] , tj. pow. 3978,00 m2. Ustosunkowując się do zarzutów odwołania Wojewoda [....] podał, że z analizy akt wynika, że za postawę wyliczenia wskaźników dotyczących zarówno powierzchni biologicznie czynnej, jak i powierzchni zabudowy została przyjęta powierzchnia działki nr [....] bez powierzchni części działek nr [....] i [....] (określonej załącznikiem graficznym do decyzji o WZ). Na części działki nr [....] projektowane jest przyłączenie sieci uzbrojenia terenu, natomiast część działki nr [....] nie jest objęta inwestycją. Ponieważ parametry te spełnione zostały w stosunku do pow. działki nr [....] (czyli powierzchni mniejszej niż objęta decyzją o warunkach zabudowy), tym samym spełnione są w stosunku do większej powierzchni terenu tj. obejmującego pow. działki nr [....] wraz z częścią działki nr [....] (niezabudowana) i częścią działki nr [....] . Istniejąca zabudowa na części działki nr [....] również nie przekracza 20 % powierzchni terenu tej części działki. Organ odwoławczy wskazał również, że decyzją o ustaleniu warunków zabudowy określony został teren inwestycji (wymienione nr działek i obszar zaznaczony załącznikiem graficznym), natomiast pozwolenie na budowę może obejmować jedynie część tego terenu, dlatego nie ma sprzeczności w zakresie powierzchni terenu określonego w ww. decyzjach. Inwestor może bowiem zrealizować inwestycję (uzyskać pozwolenie na budowę) wykorzystując jedynie część terenu wyznaczonego decyzją o ustaleniu warunków zabudowy. W kwestii garażów podziemnych organ podniósł, że postanowieniem z dnia 1 czerwca 2009 r. zostały wyjaśnione wątpliwości co do treści decyzji o warunkach zabudowy w zakresie zapisu dotyczącego określenia inwestycji jako budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami. Wskazano bowiem, że zastosowanie wspólnej części garażowej w części podziemnej budynków mieszkalnych zachowuje wymagania zawarte w warunkach zabudowy". Analizując treść art. 122 ustawy Prawo wodne, organ stwierdził również, że brak jest podstawy do żądania pozwolenia wodnoprawnego dla przedmiotowej inwestycji.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję Wojewody [....] wniósł M.S. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisu art. 34 ust. 1 p.b. polegające na zatwierdzeniu projektu budowlanego niezgodnego z wymaganiami określonymi w decyzji Prezydenta Miasta K. z 14 lutego 2007 r. Nr [....] o ustaleniu warunków zabudowy dla tego zamierzenia inwestycyjnego w zakresie dotyczącym garaży podziemnych. Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że teren objęty inwestycją znajduje się na obszarze zalewowym i w związku z bliskim sąsiedztwem rzeki, oraz dużo niższym położeniem względem terenu ul. [....] w okresach nasilonych opadów jest częściowo lub całkowicie zalany. Realizacja inwestycji, która wiąże się ze znaczną zmianą układu geologicznego gruntów spowoduje zachwianie obecnego bilansu wodnego, co w konsekwencji może wywołać dużo większe nasilenie działania wody i tym samym w okresach większych opadów osłabić możliwości retencji glebowej na obszarze inwestycji ale również na obszarze przyległym. W konsekwencji może dochodzić do podsiąkania wody pod budynkiem, osłabienia fundamentów i zagrożenia katastrofą budowlaną. Planowana inwestycja będzie wykonywana z garażami podziemnymi, co wiąże się z wykopaniem dużego obszaru w głąb gruntu, a następnie zastąpieniem dużej kubatury gruntu zabudową żelbetową. Taka sytuacja doprowadzi do znacznego pogorszenia warunków wodnych na terenie. Natomiast fakt zaplanowania przez inwestora skomplikowanego rozwiązania jakim jest wielostanowiskowy garaż podziemny wykonany jako jednolita konstrukcja, będzie zapewne zmuszał inwestora do zastosowania rozwiązań zabezpieczających garaże i budynek przed zalaniem i podmakaniem, a tym samym przyczyniających się do zwiększenia ilości wody w sąsiednich częściach gruntu przylegających do działki inwestora. Dlatego między innymi odległości jakie zostały wskazane w decyzji o warunkach zabudowy na tym terenie są niewystarczające dla zapewnienia bezpieczeństwa wodno-geologicznego działki skarżącego.

Skarżący ponownie wskazał na niezgodność między zaskarżoną decyzją w części dotyczącej budowy garaży podziemnych z decyzją o warunkach zabudowy. Ponadto podniósł, iż postanowienie z dnia 1 czerwca 2009 r., w którym wyjaśnione zostały wątpliwości w kwestii garażu nie zostało mu doręczone. Jego zdaniem rozstrzygnięcie tego problemu w postanowieniu narusza art. 34 ust. 1 p.b. i świadczy o niezgodności projektu budowlanego z decyzją o warunkach zabudowy. Nadto skarżący wskazał, że działanie inwestora zmierza do zagęszczenia powierzchni mieszkalnej tego terenu, co niewątpliwie pozostaje w sprzeczności z istniejącą w okolicy zabudową, jak również przeznaczeniem tego terenu pod zabudowę jednorodzinną lub szeregową.

W odpowiedzi na skargę, Wojewoda [....] wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając przedmiotową skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 27 czerwca 2011r. sygn. akt II SA/Kr 485/11 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu przedmiotowego orzeczenia Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał na uchybienia postępowania administracyjnego powodujące naruszenie art. 6, art. 7, art. 8, art. 10, art. 98 § 2 k.p.a.. Niezależnie od tego Sąd podniósł między innymi, iż zaskarżona decyzja wydana została również z naruszeniem prawa materialnego. Stosownie bowiem do treści art. 32 ust. 4 pkt 2 p.b. pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto złożył oświadczenie, pod rygorem odpowiedzialności karnej, o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Z kolei zgodnie z art. 33 ust.2 pkt 2 p.b. do wniosku o pozwolenie na budowę należy dołączyć oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Jak stanowi natomiast przepis art. 35 ust.4 p.b., dopiero w razie spełnienia wymagań określonych w art.35 ust. 1 oraz w art. 32 ust. 4 p.b., właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Tymczasem, oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane złożone przez inwestora (k.43) obejmuje jedynie działki [....] i [....] , a dostęp z drogi publicznej do wymienionych w pozwoleniu nieruchomości prowadzi przez działki [....] i [....] . Równocześnie Sąd wskazał, że stosownie do treści art. 35 ust.1 pkt 1 p.b, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego właściwy organ sprawdza zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu. Jak wynika z uzasadnienia decyzji, podstawą dokonywanych przez organ sprawdzeń winna być decyzja z dnia 14 lutego 2007 r. znak: [....] , przeniesiona decyzją z dnia 9 maja 2008 r. znak: [....] oraz decyzja ULICP z dnia 16 listopada 2009r., znak [....] i decyzja ULICP z dnia 16 listopada 2009r, znak [....] . Decyzja o warunkach zabudowy z dnia 14.02.2007 r. dotyczyła zamierzenia budowlanego "Osiedle mieszkaniowe - II etap - budowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami, drogą dojazdową i infrastrukturą techniczną na działkach nr [....] , [....] (część), [....] (część). W decyzji tej wskaźnik wielkości powierzchni nowej zabudowy w stosunku do powierzchni terenu określono: do wysokości 20%. Oznacza to, że cały ten teren, składający się z działki [....] , części działki [....] i części działki [....] (w granicach określonych w załączniku graficznym do decyzji) nie może być zabudowany bardziej intensywnie. Udział powierzchni biologicznie czynnej został ustalony na poziomie: nie mniej niż 40%. Oznacza to, że na całym terenie odpowiadającym sumie powierzchni działki [....] , części działki [....] i części działki [....] musi pozostać 40% powierzchni biologicznie czynnej. Mając powyższe na uwadze Sąd wskazał, że na karcie 10 projektu (tom l) i w projekcie zagospodarowania terenu, określono jedynie, że działka [....] ma powierzchnię 3 978 m kw., z czego jej powierzchnia przeznaczona do zabudowy wynosi 792, 40 m kw., a jej powierzchnia przewidziana do utwardzenia - 1393,05 m kw. W projekcie nie wskazano jaka jest powierzchnia części działki [....] oraz jaka jest powierzchnia części działki [....] objęta liniami rozgraniczającymi teren inwestycji określony w załączniku graficznym do decyzji o ustaleniu warunków zabudowy. Z porównania projektu zagospodarowania terenu z załącznikiem graficznym decyzji z dnia 14.02.2007 r. zdaje się wynikać, że część działki [....] oraz część działki [....] objęta jest granicami opracowania projektu zagospodarowania terenu. Nadto, jak wynika z projektu zagospodarowania terenu, część działki [....] ma być utwardzona (projektowany teren utwardzony służący do zawracania pojazdów - k. 13 A tom l), co oznacza, że organ nie sprawdził należycie, czy warunek decyzji o warunkach zabudowy dotyczący wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej został w projekcie zachowany. Zdaniem Sądu z części opisowej projektu drogowego (k. 118 tomu l) wynika zaś, że "działka nr [....] stanowi drogę dojazdową o powierzchni betonowej i szerokości 6,5 m." "Dojazd do przedmiotowej inwestycji odbywać się będzie drogą wewnętrzną jako kontynuacja istniejącej drogi dojazdowej". Na projektowany układ drogowy składa się m.in. "odcinek drogi wewnętrznej 1-2 o całkowitej długości 147,77 m i szerokości 5,50 -6m." Nie ma zatem oparcia w materiale sprawy wywód organu odwoławczego, że skoro na części działki nr [....] projektowane jest przyłączenie sieci uzbrojenia terenu, natomiast część działki nr [....] nie jest objęta inwestycją, to ponieważ parametry spełnione zostały w stosunku do pow. działki nr [....] (czyli powierzchni mniejszej niż objęta decyzją o warunkach zabudowy), tym samym spełnione są w stosunku do większej powierzchni terenu tj. obejmującego działkę nr [....] wraz z częścią działki nr [....] (niezabudowana) i częścią działki nr [....] . Przedstawiony wyżej stan faktyczny ma oczywisty wpływ na wyliczenie wskaźnika powierzchni biologicznie czynnej. W ocenie Sądu błędem było zatem przyjęcie przez organ do wyliczenia tego wskaźnika wyłącznie powierzchni działki [....] . Równocześnie rozpoznający w tym postępowaniu sprawę Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, iż w aktach administracyjnych na stronie 132 znajduje się oświadczenie inwestora, że masy ziemne z wykopów budowy będą przetransportowane na inną działkę stanowiącą własność spółki [....] sp. z o.o. Tymczasem w zatwierdzonym projekcie budowlanym (k. 10) określono, że grunty rodzime wydobyte pod realizację kondygnacji garażu zostaną wykorzystane do niwelacji różnicy wysokości między poziomem drogi dojazdowej a projektowanym poziomem terenu. Nadto w części opisowej projektu (k.9) wskazano, że odprowadzenie wód opadowych nastąpi przez przyłącz - nie objęty wnioskiem. Tymczasem zakres ten objęty był postanowieniem z dnia 8.04.2009 r. o uzupełnieniu projektu budowlanego. W postanowieniu tym inwestor został wezwany m.in. o uzupełnienie projektu o projekty infrastruktury technicznej zewnętrznej oraz o przedłożenie uzgodnienia ZKUPSUT dla infrastruktury technicznej zewnętrznej, czyli również kanalizacji opadowej. Zauważyć zatem pozostaje, że w tomie II zatwierdzonego projektu budowlanego znajduje się projekt kanalizacji opadowej. W opisie projektu (k.242) wskazano, że przyłącza kanalizacji opadowej dla poszczególnych budynków ujęte będą w odrębnym opracowaniu. Powyższe narusza art.33 ust.1 p.b.. Zgodnie z treścią tego przepisu pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlanego. W przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może, na wniosek inwestora, dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Sąd zauważył również, że z treści cytowanego przepisu art.33 ust.1 p.b. wynika, że rozdzielanie przez inwestora zamierzenia inwestycyjnego na część wymagającą uzyskania pozwolenia na budowę i na część wymagającą jedynie zgłoszenia jest niedopuszczalne.

W ocenie Sądu organy administracyjne również nie wypowiedziały się w toku postępowania co do spełnienia warunku określonego w decyzji z dnia 14.02.2007 r. w punkcie 11.1.f. : ustala się maksymalną wysokość wykopów oraz nasypów nie większą niż 1,5 m od naturalnego poziomu terenu dla działek o nachyleniu terenu powyżej 10 %. Niezależnie od tego orzekający w sprawie II SA/Kr 485/11 WSA w Krakowie, zauważył, iż zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy z dnia 14.02.2007 r. (pkt Il.2.a.) dla inwestycji wymagane było rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998 r. (Dz.U.Nr126poz.839). Stosownie do § 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24.09.1998 r. (Dz.U.Nr126 poz.839) kategorię geotechniczną całego obiektu lub jego poszczególnych części określa projektant obiektu w uzgodnieniu z osobą upoważnioną, na podstawie odrębnych przepisów, do ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektu budowlanego. Ustalanie geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych, forma ich przedstawienia oraz zakres niezbędnych badań powinny być dostosowane do kategorii geotechnicznej. Zgodnie zaś z § 8 tego rozporządzenia geotechniczne warunki posadawiania obiektów budowlanych opracowuje się w formie ekspertyzy lub dokumentacji geotechnicznej. Dla obiektów budowlanych wymagających wykonania robót geologicznych, zaliczonych do trzeciej kategorii geotechnicznej oraz w złożonych warunkach gruntowych do drugiej kategorii, poza dokumentacją geotechniczną należy wykonać dokumentację geologiczno-inżynierską, opracowaną zgodnie z odrębnymi przepisami. Wymogi takiej dokumentacji określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 3 października 2005 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać dokumentacje hydrogeologiczne i geologiczno-inżynierskie (Dz.U.05.201.1673). Sąd zwrócił uwagę, iż w postanowieniu z dnia 8.04.2009 r. organ nałożył na inwestora obowiązek uzupełnienia projektu budowlanego o rozpoznanie warunków gruntowych -dokumentację geologiczno-inżynierską (punkt 11.2.a decyzji wz). W tomie II projektu (k. 156) znajduje się natomiast opinia geotechniczna opracowana przez inż. T.N. w sierpniu 2008 r. Zauważyć jednakże należy, że w opinii tej przekrój geotechniczny (zał. Nr 3) opracowany został dla działek nr nr [....] , a nie dla działek objętych decyzją z dnia 14.02.2007 r. o warunkach zabudowy. Nadto organ nie wypowiedział się co do spełnienia przez inwestora obowiązku przedłożenia dokumentacji geologiczno - inżynierskiej i nie wyjaśnił dlaczego uznał przedłożenie opinii za wystarczające.

Rozpoznając ponownie wniosek inwestora [....] Sp. z o.o.w K. z dnia 27 lutego 2009 r. Prezydent Miasta K. po uzupełnieniu materiału dowodowego sprawy zgodnie z zaleceniami opisanego wyżej wyroku WSA w Krakowie, wydał w dniu 4 czerwca 2012 r. decyzję Nr [....] , znak: [....] , o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę. zamierzenie budowlane: "Budowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z wewnętrznymi instalacjami : wod.-kan., co., gaz., wentylacji mechanicznej oraz garażem podziemnym, drogą dojazdową i infrastrukturą techniczną (rozbudowa sieci wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji deszczowej, energii elektrycznej wraz z przyłączami: wodociągowymi, kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej) na działkach nr nr [....] (część) obr. [....] przy ul. [....] w K."

Odwołania od ww. decyzji wnieśli, osobnymi pismami tej samej treści M.S. oraz M.S. . Wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji zarzucili jej rażące naruszenie art. 34 ust. 1 oraz 35 ust. 1 pkt 1 p.b.. Zdaniem skarżących pozwolenie na budowę jest niezgodne z decyzją o warunkach zabudowy ponieważ projekt budowlany oraz zagospodarowanie działki nie spełnia wymaganych parametrów. Dodatkowo udziela się pozwolenia na budowę obiektu nieprzewidzianego decyzją o warunkach zabudowy. Skarżący podnieśli m.in., iż nie zgadzają się z zawartym w decyzji o pozwoleniu na budowę stwierdzeniem organu I instancji że, przedmiotowy projekt budowlany zgodny jest z decyzją Prezydenta Miasta K. o ustaleniu warunków zabudowy Nr [....] z dnia 14 lutego 2007 roku. Jak podkreślili skarżący warunki dla zamierzenia inwestycyjnego ustalone zostały w decyzji o warunkach zabudowy, przy czym decyzja ta wraz z analizą urbanistyczno - architektoniczną odnosiła się do obszaru składającego się z działek o Nr [....] (część) oraz [....] (część) obr. [....] . Innymi słowy ustalone warunki oraz wskaźniki mają skutek i znajdują zastosowanie tylko do tak wyznaczonego obszaru. Ma to w szczególności znaczenie w zakresie dotyczącym części działki o Nr [....] , która w niniejszym projekcie na podstawie, którego Inwestor otrzymał decyzję o pozwoleniu na budowę została pominięta, co w sposób oczywisty stoi w sprzeczności z wydaną w dniu 14 lutego 2007 decyzją Nr [....] o warunkach zabudowy, która w tym przypadku dotyczy tej samej inwestycji. Pozwolenie na budowę nie obejmuje już części działki [....] , co oznacza, że ustalone warunki i wskaźniki nie są w pozwoleniu na budowę spełnione. W opinii skarżących powyższe oznacza niedopuszczalną sprzeczność pomiędzy decyzją o ustaleniu warunków zabudowy a pozwoleniem na budowę, która powinna skutkować oddaleniem wniosku Inwestora o udzielenie pozwolenia na budowę. Skarżący podkreślili, iż decyzja o warunkach zabudowy ustaliła warunki zabudowy dla jednorodzinnych budynków mieszkalnych z indywidualnymi garażami. Jednocześnie przedmiotowa decyzja nie precyzowała, czy garaże mogą mieć charakter podziemny; jednoznacznie przesądzała, że każdy budynek powinien mieć indywidualny garaż. W ocenie M.S. oraz M.S. wspólny, wielostanowiskowy garaż dla domków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, jednoznacznie kwalifikuje takie przedsięwzięcie poza definicją budownictwa jednorodzinnego zgodnie z art. 3 punkt 2a p.b., ze względu na to, że budynki z garażami pod nimi powinny stanowić "konstrukcyjnie samodzielną całość". Tymczasem Prezydent Miasta K. udzielił pozwolenia na budowę nieprzewidzianej w decyzji o warunkach zabudowy budowli jaką jest "garaż podziemny". W ocenie skarżących Prezydent Miasta K. nie dokonał także żadnej analizy wpływu takiej budowli na okoliczną gospodarkę wodną, zwłaszcza pod kątem wymogu uzyskania pozwolenia wodnoprawego na podstawie art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2005 roku, Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Zdaniem skarżących szczególnie istotne zagrożenie jakie wystąpi w przypadku dopuszczenia do realizacji powyższej inwestycji w stanie wskazanym w pozwoleniu na budowę będzie zachwianie bilansu wodnego terenów przyległych w okresach wzmożonych opadów występujących w okresach kilkuletnich na tym obszarze. Teren objęty inwestycją znajduje się na obszarze zalewowym i w związku z bliskim sąsiedztwem rzeki, oraz dużo niższym położeniem względem terenu ul. [....] w okresach nasilonych opadów jest częściowo lub całkowicie zalany. Możliwym jest więc, że jakiekolwiek analizy przeprowadzone w innym okresie niż wzmożonych opadów, jakie występują w okresach kilkuletnich, nie wykażą wprost zagrożenia wpływu zmian w układzie gospodarki wodnej spowodowanego zmianą geologiczną terenu na skutek wykopu znacznej kubatury absorpcyjnego podłoża. Jednak szczegółowa analiza historycznych poziomów lustra wody w okresach wzmożonych opadów takie zagrożenie ujawni. Woda na tym terenie podsiąka przez glebę zagrażając zalaniu budynku skarżących. W takiej sytuacji realizacja inwestycji, która wiąże się ze znaczną zmianą układu geologicznego przylegających do terenu gruntów skarżących z pewnością spowoduje zachwianie obecnego bilansu wodnego, co w konsekwencji może wywołać dużo większe nasilenie działania wody i tym samym w okresach większych opadów osłabić możliwości retencji glebowej na obszarze inwestycji ale również na obszarze przyległym, czyli na ich działce. W opinii skarżących w dalszej tego konsekwencji może dochodzić do podsiąkania wody pod budynkiem, większego wpływu wody na fundamenty budynku poprzez ich namakanie a zwłaszcza do naruszenia struktury geologicznej gruntu, a tym samym osłabienia fundamentów i zagrożenia katastrofą budowlaną. Ponadto skarżący podnieśli m.in., iż obecny projekt Inwestora jest również w sprzeczności z już istniejącą kanalizacją deszczową przewidzianą na tym terenie. Deszczownia, której budynek usytuowany jest na działce [....] jest własnością Inwestora - nabył ją jako środek trwały związany z całą infrastrukturą osiedla od poprzedniego właściciela - firmy [....] . Obecny Inwestor powinien dokonać przyłączenia nowej kanalizacji deszczowej do istniejącej już deszczowni lub jeżeli planuje ją przenieść powinien zlikwidować obecną budowlę. Dodatkowo skarżący podnieśli, iż nie otrzymali od organu I instancji egzemplarza skażonej decyzji.

Rozpoznając przedmiotowe odwołanie Wojewoda [....] decyzją z dnia 8 listopada 2012r. znak [....] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta K. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ odwoławczy podkreślił, iż projekt budowlany budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z infrastrukturą techniczną zatwierdzony skarżoną decyzją z dnia 4 czerwca 2012 r., który stanowi podstawę pozwolenia na budowę, obejmuje teren działki ewidencyjnej nr [....] oraz część działki nr [....] obr. [....] w K . Inwestor do wniosku o pozwolenie na budowę załączył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania działkami nr nr [....] na cele budowlane. Działki te znajdują się w terenie, w którym nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Inwestor dla przedmiotowej inwestycji uzyskał decyzję nr [....] , Prezydenta Miasta K. z dnia 14 lutego 2007 r., znak: [....] , o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, przeniesioną decyzją z dnia 9 maja 2008 r., znak: [....] . Inwestor uzyskał również decyzję nr [....] Prezydenta Miasta K. z dnia 16 listopada 2009 r., znak: [....] , o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dotyczącą sieci wodociągowej i kanalizacji, oraz decyzję nr [....] Prezydenta Miasta K. z dnia 16 listopada 2009 r., znak: [....] o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, dotyczącą budowy sieci energetycznej niskiego napięcia. Wniosek o pozwolenie na budowę został złożony w terminie ważności ww. decyzji.

Projekt zagospodarowania terenu został sporządzony na kopii mapy do celów projektowych potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez uprawnionego geodetę. Projekt budowlany został sporządzony przez uprawnionych projektantów legitymujących się wpisami do [....] Okręgowej Izby Architektów oraz do [....] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Projektanci załączyli oświadczenia o wykonaniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. Projekt budowlany zawiera niezbędne uzgodnienia i opinie, jego zawartość jest kompletna. W projekcie określona została II kategoria geotechniczna obiektu, przy prostych warunkach gruntowych. Załączona została informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia. W aktach sprawy znajdują się stosowne oświadczenia i uzgodnienia dotyczące połączenia działki z drogą publiczną tj. z ul. [....] oraz zapewnienia możliwości podłączenia projektowanych budynków do sieci oraz warunki podłączenia projektowanych budynków do sieci: wodociągowej, kanalizacyjnej, gazowej i elektrycznej. Przedmiotowa inwestycja jest zgodna z warunkami decyzji o warunkach zabudowy w zakresie wyznaczonej wysokości projektowanych budynków, szerokości ich elewacji, jak również zachowania powierzchni biologicznie czynnej i wielkości powierzchni zabudowy. W odniesieniu do zaleceń WSA w Krakowie zawartych w wyroku z dnia 27 czerwca 2011 r. sygn. akt II SA/Kr 485/11 organ II instancji podkreślił, iż w trakcie postępowania ponownie toczącego się przed organem I instancji inwestor m.in. przedłożył kopie dowodów, że jest właścicielem działki nr [....] (dawny nr...) oraz, że na działce nr [....] ustanowiono służebność przejazdu. Ponadto złożył oświadczenie, że na tych działkach nie są planowane żadne roboty budowlane objęte wnioskiem na budowę z dnia 27 lutego 2009 r. Załączono również mapę sytuacyjno-wysokościową z oznaczeniem granic projektu zagospodarowania działki objętego ww. wnioskiem. Inwestor wykazał również zgodność projektu budowlanego z treścią decyzji o warunkach zabudowy zarówno w kwestii wskaźników zabudowy jak i stopnia niwelacji terenu. Projekt budowlany został uzupełniony o projekty branżowe: przyłącza wodociągowego, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji opadowej, gazowego wraz z warunkami przyłączenia do sieci. Załączono również opinię geotechniczną zawierającą określenie warunków gruntowych jako prostych. Z powyższej opinii również wynika, że roboty ziemne przy realizacji przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego będą prowadzone bez naruszenia stanu wodnego, zatem projekt budowlany nie podlega uzgodnieniom w trybie pozwolenia wodnoprawnego. Inwestor wyjaśnił również sposób zagospodarowania mas ziemnych pochodzących z wykopu pod parking podziemny. Z jego wyjaśnień wynika, że ziemia z wykopu częściowo będzie zastosowana do niwelacji terenu inwestycji, częściowo wywieziona na inna działkę inwestora. Organ I instancji uznał wyjaśnienia inwestora za wystarczające. Stanowisko organu jest zgodne ze stanowiskiem organu I instancji. W odpowiedzi na zarzut odwołania, że nieprawdziwe jest twierdzenie organu I instancji o zgodności projektu budowlanego z decyzją o ustaleniu warunków zabudowy, Wojewoda wskazał, iż z analizy akt sprawy wynika, że za podstawę wyliczenia wskaźników dotyczących zarówno powierzchni biologicznie czynnej jak i powierzchni zabudowy przyjęta została powierzchnia działki nr [....] bez powierzchni części działek nr [....] i [....] (określonej załącznikiem graficznym do decyzji o WZ). Na części działki nr [....] projektowane jest przyłączenie sieci uzbrojenia terenu, natomiast część działki nr [....] nie jest objęta inwestycją. Ponieważ parametry te spełnione zostały w stosunku do pow. działki nr [....] (czyli powierzchni mniejszej niż objęta decyzją o WZ), tym samym spełnione są w stosunku do większej powierzchni terenu tj. obejmującego pow. działki nr [....] wraz z częścią działki nr [....] (niezabudowana) i częścią działki nr [....] . Istniejąca zabudowa na części działki nr [....] (znajdującej się w zakresie decyzji o WZ) również nie przekracza 20 % powierzchni terenu tej części działki.

Odnosząc się z kolei do sprzeczności pomiędzy decyzją o warunkach zabudowy, a decyzją o pozwoleniu na budowę polegającą na tym, że pozwolenie na budowę nie obejmuje działki nr [....] . Wojewoda podniósł, iż decyzją o ustaleniu warunków zabudowy określony został teren inwestycji, natomiast pozwolenie na budowę może obejmować jedynie część tego terenu, dlatego nie stwierdza się sprzeczności w zakresie powierzchni terenu określonego w ww. decyzjach. Inwestor może bowiem uzyskać pozwolenie na budowę i zrealizować inwestycję wykorzystując jedynie część terenu wyznaczonego decyzją o WZ.

W odniesieniu do zarzutu dotyczącego sprzeczności decyzji o warunkach zabudowy z decyzją o pozwoleniu na budowę w zakresie garaży, że "(...) decyzja o WZ: (a) nie precyzowała czy garaże mogą mieć charakter podziemny; (b) jednoznacznie przesądzała, że każdy budynek powinien mieć indywidualny garaż Wojewoda wskazał, że decyzją Nr [....] Prezydenta Miasta K. z dnia 14 lutego 2007 r., ustalone zostały warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Osiedle mieszkaniowe - II Etap - budowa budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami, drogą dojazdową i infrastrukturą techniczną na działkach nr [....] (część), [....] (część) obręb [....] przy ul. [....] w K. " natomiast postanowieniem z dnia 1 czerwca 2009 r. zostały wyjaśnione wątpliwości co do treści decyzji o warunkach zabudowy w zakresie zapisu dotyczącego określenia inwestycji jako, cyt.: ,,budowy budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej z garażami", wyjaśniono, iż, cyt.: zastosowanie wspólnej części garażowej w części podziemnej budynków mieszkalnych zachowuje wymagania zawarte w warunkach zabudowy". Dlatego też zdaniem Wojewody nie potwierdził się argument dotyczący niezgodności decyzji o pozwoleniu na budowę z decyzją o warunkach zabudowy w zakresie odnoszącym się do zaprojektowania garaży jako podziemne. W ocenie Wojewody [....] nie znajduje także uzasadnienia zarzut dotyczący braku pozwolenia wodnoprawnego na podstawie art. 122 ustawy Prawo wodne. Zgodnie z art. 122 ust 1. ,Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pozwolenie wodnoprawne jest wymagane na: 1) szczególne korzystanie z wód; 2) regulację wód oraz zmianę ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód, mającą wpływ na warunki przepływu wody; 3) wykonanie urządzeń wodnych; 4) rolnicze wykorzystanie ścieków, w zakresie nieobjętym zwykłym korzystaniem z wód; 5) długotrwałe obniżenie poziomu zwierciadła wody podziemnej; 6) piętrzenie wody podziemnej; 7) gromadzenie ścieków oraz odpadów w obrębie obszarów górniczych utworzonych dla wód leczniczych; 8) odwodnienie obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych; 9) wprowadzanie do wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów; 10) wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych, będących własnością innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1." Z art. 122 ust. 2 ustawy Prawo wodne wynika, że pozwolenie wodnoprawne jest wymagane również na: 1) gromadzenie ścieków, a także innych materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie odpadów; 2) wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie innych robót, 3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych materiałów oraz ich składowanie — na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 40 ust. 3 i w art. 82 ust. 3 pkt 1". W opinii więc organu II instancji analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, iż brak jest podstawy do żądania ww. pozwolenia wodnoprawnego dla przedmiotowej inwestycji. W odniesieniu z kolei do zarzutu dotyczącego lokalizacji deszczowni na działce nr [....] Wojewoda wyjaśnił, że prace budowlane na terenie innych działek niż nr [....] obr. [....] , czyli działek, co do których inwestor złożył oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania na cele budowlane, nie są przedmiotem wniosku o pozwolenie na budowę z dnia 27 lutego 2009 r., zatem nie są przedmiotem rozstrzygania w niniejszej sprawie. Końcowo Wojewoda zauważył, że do akt sprawy załączono zwrotne potwierdzenia odbioru decyzji organu I instancji, zarówno przez Panią M.S. jak i przez Pana M.S. , zatem informacja o niedoręczeniu decyzji z dnia 4 czerwca 2012 r. stronom postępowania nie potwierdziła się w odniesieniu do materiału dowodowego.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na opisaną powyżej decyzję Wojewody [....] wniósł M.S. zarzucając jej naruszenie przepisu art. 34 ust. 1 p.b.- polegające na zatwierdzeniu projektu budowlanego niezgodnego z wymaganiami określonymi w decyzji Prezydenta Miasta K. z 14.02.2007 r. Nr [....] o ustaleniu warunków zabudowy dla tego zamierzenia inwestycyjnego w zakresie dotyczącym garaży podziemnych. Podnosząc przedmiotowy zarzut skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu skargi M.S. podniósł nadto m.in., iż warunki dla przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego ustalone zostały w decyzji o warunkach zabudowy przy czym decyzja ta wraz z analizą urbanistyczno - architektoniczną odnosiła się do obszaru składającego się z działek o nr nr [....] (część) obr. [....] . Innymi słowy ustalone warunki oraz wskaźniki mają skutek i znajdują zastosowanie tylko do tak wyznaczonego obszaru. Ma to w szczególności znaczenie w zakresie dotyczącym części działki o Nr [....] , która w niniejszym projekcie na podstawie, którego Inwestor otrzymał decyzję o pozwoleniu na budowę została pominięta, co w sposób oczywisty stoi w sprzeczności z wydaną w dniu 14 lutego 2007 decyzją Nr [....] o ustaleniu warunków zabudowy, która w tym przypadku dotyczy tej samej inwestycji. Pozwolenie na budowę nie obejmuje już części działki [....] , co oznacza, że ustalone warunki i wskaźniki nie są w pozwoleniu na budowę spełnione. Powyższe oznacza niedopuszczalną sprzeczność pomiędzy o warunkach zabudowy, a pozwoleniem na budowę, która powinna skutkować oddaleniem wniosku Inwestora o udzielenie pozwolenia na budowę. Skarżący podkreślił, iż decyzja WZ ustaliła warunki zabudowy dla jednorodzinnych budynków mieszkalnych z indywidualnymi garażami i jednocześnie nie precyzowała, czy garaże mogą mieć charakter podziemny, a jednocześnie jednoznacznie przesądzała, że każdy budynek powinien mieć indywidualny garaż. Zdaniem M.S. wspólny, wielostanowiskowy garaż dla domków jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej, jednoznacznie kwalifikuje takie przedsięwzięcie poza definicją budownictwa jednorodzinnego zgodnie z art. 3 punkt 2a p.b., ze względu na to, że budynki z garażami pod nimi powinny stanowić "konstrukcyjnie samodzielną całość". Ponadto skarżący zarzucił, iż do dnia sporządzenia skargi nie przedstawiono mu postanowienia z dnia 1.06.2009, w którym rzekomo wyjaśniono wątpliwości co do treści decyzji o warunkach zabudowy, iż zastosowanie wspólnej części garażowej w części podziemnej budynków mieszkalnych zachowuje wymagania zawarte w warunkach zabudowy. Tymczasem Prezydent Miasta K. udzielił pozwolenia na budowę nieprzewidzianej w decyzji o warunkach zabudowy budowli jaką jest "garaż podziemny". Prezydent Miasta K. nie dokonuje także żadnej analizy wpływu takiej budowli na okoliczną gospodarkę wodną, zwłaszcza pod kątem wymogu uzyskania pozwolenia wodnoprawego na podstawie art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2005 roku, Nr 239, poz. 2019 ze zm.). Zdaniem skarżącego szczególnie istotne zagrożenie jakie wystąpi w przypadku dopuszczenia do realizacji powyższej inwestycji w stanie wskazanym w pozwoleniu na budowę będzie zachwianie bilansu wodnego terenów przyległych w okresach wzmożonych opadów występujących w okresach kilkuletnich na tym obszarze. W projekcie określona została II kategoria geotechniczna obiektu, przy prostych warunkach gruntowych. Założenie to jest błędne, gdyż nie obejmuje sytuacji występujących na tym terenie okresowo co kilka lat, czyli zalewania tego terenu, poprzez podsiąkanie wody gruntowej z podniesionego lustra przepływającej w sąsiedztwie rzeki "[....] przy wzmożonych opadach atmosferycznych. W ocenie skarżącego fakt zaplanowania przez inwestora skomplikowanego rozwiązania jakim jest wielostanowiskowy garaż podziemny wykonany jako jednolita konstrukcja, będzie zapewne zmuszał inwestora do zastosowania rozwiązań zabezpieczających garaże i budynek przed zalaniem i podmakaniem a tym samym przyczyniających się do zwiększenia ilości wody w sąsiednich częściach gruntu i przylegających do działki inwestora. Dlatego między innymi odległości jakie zostały wskazane w projekcie Inwestora są niewystarczające dla zapewnienia bezpieczeństwa wodno-geologicznego działki skarżącego. Zachwianie tej równowagi poprzez zmianę układu wodno-geologicznego, w tym w szczególności bardzo głęboki wykop wymagany pod garaż wielostanowiskowy, będzie miał istotny wpływ na bezpośrednie uszkodzenie budynku. Obecny projekt Inwestora jest również w sprzeczności z już istniejącą kanalizacją deszczową przewidzianą na tym terenie. Niezależnie od tego M.S. podniósł m.in., iż deszczownia, której budynek usytuowany jest na działce [....] jest własnością Inwestora - nabył ją jako środek trwały związany z całą infrastrukturą osiedla od poprzedniego właściciela - firmy [....] . Obecny Inwestor powinien dokonać przyłączenia nowej kanalizacji deszczowej do istniejącej już deszczowni lub jeżeli planuje ją przenieś powinien zlikwidować obecną budowlę. Dodatkowo należy zwrócił on uwagę, że deszczownia została włączona do sieci kanalizacji deszczowej z naruszeniem prawa budowlanego.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [....] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Skarga nie jest zasada i jako taka nie może zostać uwzględniona, albowiem będąca jej przedmiotem decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego, ani też procesowego.

Stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U.2002 r., Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że przedmiotem kontroli Sądu jest zgodność zaskarżonej decyzji (innego aktu lub czynności) z przepisami prawa materialnego, które mają zastosowanie w sprawie oraz z przepisami prawa procesowego, regulującymi tryb jej wydania lub podjęcia aktu albo czynności będącej przedmiotem zaskarżenia. Wiążące przy tym są przepisy obowiązujące w dacie wydania zaskarżonego aktu. Usunięcie z obrotu prawnego decyzji lub innego aktu może nastąpić tylko wtedy , gdy postępowanie sądowe dostarczy podstaw do uznania, że przy ich wydawaniu organy administracji publicznej naruszyły prawo w zakresie wskazanym w art. 145 § 1 p.p.s.a. tj. w przypadku istnienia istotnych wad w postępowaniu lub naruszenia przepisów prawa materialnego, mających istotny wpływ na wynik sprawy.

Mając na uwadze wskazane powyżej kryterium legalności, Wojewódzki Sąd Administracyjny, po poddaniu ocenie ustalonych w sprawie w toku administracyjnego postępowania instancyjnego okoliczności faktycznych i istniejących wówczas okoliczności prawnych, nie znalazł podstaw dla stwierdzenia zasadności zarzutu naruszenia prawa procesowego i materialnego w rozpoznawanej sprawie, mimo rozważenia w toku dokonanych czynności przepisu art. 134 § 1 p.p.s.a., z którego wynika, że Sąd przy rozstrzyganiu sprawy nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W pierwszej kolejności odpowiadając na zarzut skargi dotyczący naruszenia art. 34 ust.1 p.b. należy zauważyć, iż w dalszym ciągu w obrocie prawnym pozostaje postanowienie Prezydenta Miasta K. z dnia 1.06.2009 r. znak [....] , którym w/w organ rozpoznając wniosek B.R. , [....] sp. z o.o. działając na mocy art. 113 § 2 oraz 123 § 1 k.p.a. wyjaśnił wątpliwości co do treści decyzji Prezydenta Miasta K. z dnia 14 lutego 2007 r., znak [....] o ustaleniu warunków zabudowy w ten sposób, że mi.in. przyjął, iż zastosowanie wspólnej części garażowej w części podziemnej budynków mieszkalnych zachowuje wymagania zawarte w warunkach zabudowy. Co także istotne na mocy przedmiotowego postanowienia wyjaśniono m.in., iż warunki zabudowy nie wykluczają również częściowego zagłębienia kondygnacji w teren. Podobnie stwierdzenie to odnosi się także do ostatecznego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 28.08.2009 r. znak [....] na mocy którego utrzymano w mocy wymienione wcześniej postanowienie Prezydenta Miasta K. W tych okolicznościach sprawy nie można uznać więc za trafny zarzut skargi dotyczący niezgodności decyzji o pozwoleniu na budowę z decyzją o warunkach zabudowy w zakresie odnoszącym się do zaprojektowania garaży jako podziemne. Odpowiadając w tym miejscu skarżącemu na podniesiony przez niego w uzasadnieniu skargi zarzut braku doręczenia mu przedmiotowego postanowienia należy wskazać, iż w/w orzeczenie póki pozostaje w obrocie prawnym jest wiążące dla organu architektoniczno-budowlanego właściwego do wydania decyzji pozwolenia na budowę. Organ ten, nawet wówczas, gdyby dostrzegł jego wady nie miałby kompetencji do jego kwestionowania. Podobnie Sąd w ramach niniejszego postępowaniu nie może dokonać jego oceny w kontekście zarzutu braku jego doręczenia wszystkim stronom postepowania lub też zarzutu wskazującego na możliwość zajścia przesłanek z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. Skarżący chociaż formalnie w wywiedzionej skardze sformułował jeden zarzut, to jednak w jej pisemnym uzasadnieniu przedstawił swoje stanowisko i argumentację przemawiającą w jego ocenie za uchyleniem zaskarżonej decyzji. Odpowiadając skarżącemu na wskazywane w tej części skargi uchybienia organów administracyjnych należy przypomnieć, iż przedmiotowa sprawa była już przedmiotem rozpoznania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie, który wyrokiem z dnia 27 czerwca 2011 sygn. akt II SA/Kr 485/11 uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody [....] oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu ww. wyroku WSA w Krakowie wskazał m.in., że w aktach sprawy brak jest zgody właścicieli działek nr v obr. [....] na obsługę komunikacyjną działek nr nr [....] objętych projektem budowlanym. Brak jest również wyjaśnienia, czy inwestor planuje przeprowadzenie robót budowlanych objętych wnioskiem o pozwolenie na budowę, na terenie działek nr [....] nr [....] obr. [....] . W projekcie budowlanym nie określono jednoznacznie granic działki budowlanej. W stosunku do decyzji o warunkach zabudowy brak jest jednoznacznego wykazania, że wskaźniki zabudowy w niej określone zostały zachowane w projekcie budowlanym. Brak również wskazania stopnia niwelacji terenu w stosunku do ustaleń decyzji o warunkach zabudowy. W przywołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny również uznał, że zatwierdzenie projektu budowlanego pozbawionego projektu przyłączy instalacji wodociągowej, gazowej oraz kanalizacji sanitarnej i opadowej, jest nie zgodne z prawem. Nie załączono również do projektu budowlanego stosownej dokumentacji geologicznej zawierającej badania występowania leja depresji w wyniku robót ziemnych związanych z wykonaniem podziemnego garażu. Nie wyjaśniono również sposobu zagospodarowania mas ziemnych z wykopu pod budowę. Mając na uwadze treść art. 170 p.p.s.a., zgodnie z którym prawomocne orzeczenie sądu administracyjnego wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby Prezydent Miasta K. postanowieniem z dnia 27.01.2012 r. znak [....] wezwał inwestora do uzupełnienia załączonej do wniosku dokumentacji dot. projektowanej inwestycji zgodnie z zaleceniami zawartymi w uzasadnieniu wskazanego wyroku. W odpowiedzi na wezwanie organu I instancji inwestor przedłożył m.in. kopie dowodów, że jest właścicielem działki nr [....] (dawny nr....) oraz, że na działce nr [....] ustanowiono służebność przejazdu, Ponadto inwestor złożył oświadczenie, że na tych działkach nie są planowane żadne roboty budowlane objęte wnioskiem o pozwolenie na budowę z dnia 27 lutego 2009 r. Równocześnie do akt sprawy załączono również mapę sytuacyjno-wysokościową z oznaczeniem granic projektu zagospodarowania działki objętego ww. wnioskiem. Inwestor wykazał również zgodność projektu budowlanego z treścią decyzji o warunkach zabudowy zarówno w kwestii wskaźników zabudowy, udziału powierzchni biologicznie czynnej jak i stopnia niwelacji terenu. W tym zakresie dokonano także korekty projektu zagospodarowania terenu w części tekstowej (Tom. I k.4-11.). W załączonej dokumentacji inwestor jednoznacznie określił granice działki budowlanej [....] (k. 30 przedłożonego załącznika). Co istotne projekt budowlany został uzupełniony o projekty branżowe: przyłącza wodociągowego, kanalizacji sanitarnej, kanalizacji opadowej, gazowej wraz z warunkami przyłączenia do sieci, co do których Sąd nie znalazł podstaw do zakwestionowania ich prawidłowości. W tym miejscu odpowiadając na zarzut skarżącego dotyczący sprzeczności pomiędzy decyzją o warunkach zabudowy , a decyzją o pozwoleniu na budowę polegającą na tym, że pozwolenie na budowę nie obejmuje działki nr [....] należy zgodzić się ze stanowiskiem Wojewody, iż w aktualnym stanie prawnym brak jest regulacji zakazującej inwestorowi uzyskania pozwolenie na budowę w celu realizacji inwestycji przy wykorzystaniu jedynie części terenu wyznaczonego decyzją o warunkach zabudowy. W tym miejscu w odniesieniu do przedmiotowego zarzutu należy wyjaśnić, iż zgodność projektu budowlanego z ustaleniami decyzji o warunkach zabudowy oznacza brak sprzeczności, a nie dosłowną zgodność polegającą na dokładnym przepisaniu ustaleń. Celem decyzji o warunkach zabudowy jest jedynie wytyczenie podstawowych, ogólnych kierunków projektowanej inwestycji budowlanej, której uszczegółowienie następuje na etapie zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia sygn. akt VIII SA/Wa 763/11 publ. LEX nr 1135295). Tym samym tożsamość terenu objętego decyzją o warunkach zabudowy z decyzją o pozwoleniu na budowę, powinna być rozumiana w taki sposób, iż niedopuszczalnym jest ubieganie się przez inwestora o udzielenie pozwolenia na budowę na obszarze, dla którego warunki zabudowy nie zostały określone. Innymi słowy w sytuacji, która ma miejsce w niniejszej sprawie brak przeszkód, aby teren objęty decyzją o pozwoleniu na budowę był mniejszy od terenu zakreślonego decyzją o warunkach zabudowy, jeśli tylko teren , którego dotyczy decyzja o pozwoleniu na budowę w całości zawiera się w obszarze, dla którego zostały ustalone warunki zabudowy. Ponadto wskazać należy , iż inwestor w celu likwidacji uchybień dostrzeżonych przez WSA w Krakowie w wyroku z dnia 27 czerwca 2011 sygn. akt II SA/Kr 485/11 w trakcie postępowania przed organem I instancji przedłożył także opinię geotechniczną autorstwa mgr. Inż. T.N. dotyczącą terenu działek [....] , a więc dla całego terenu objętego decyzją z dnia 14.02.2007 r. o warunkach zabudowy. W tym miejscu należy zaznaczyć, iż w treści tej opinii przyjmuje się m.in. że podłoże opiniowanego terenu jest równomiernie uwarstwione (proste warunki gruntowe ) i projektowane trzykondygnacyjne budynki mieszkalne proponuje się zaliczyć do drugiej kategorii geotechnicznej. W świetle aktualnej treści projektu wynika , iż roboty ziemne będą prowadzone bez naruszenia stanu wodnego, a promień leja depresyjnego nie przekroczy granicy działki [....] obr. [....] w K. Mając na uwadze wskazania WSA w Krakowie w uzasadnieniu wyroku w sprawie sygn. akt II SA/Kr 485/11 należy stwierdzić, iż w świetle treści przedmiotowej opinii brak jest po stronie inwestora obowiązku wykonania poza dokumentacją geotechniczną dodatkowo dokumentacji geologiczno-inżynierskiej Z załączonej do wniosku dokumentacji, w tym w szczególności aktualnej treści projektu budowlanego wynika również, że roboty ziemne przy realizacji przedmiotowego zamierzenia inwestycyjnego będą prowadzone bez naruszenia stanu wodnego, i nie zachodzą w sprawie przesłanki o, których mowa w art. art. 122 ustawy z dnia 18.07.2001r. Prawo wodne. Zatem projekt budowlany nie podlega uzgodnieniom w trybie pozwolenia wodnoprawnego. Nadto w związku z podnoszonymi przez skarżącego zarzutami braku dokonania badań i analiz dla potrzeb opinii geotechnicznej w okresie zmożonych opadów, a także prezentowanymi przez niego obawami co do negatywnego wpływu wody na osłabienie fundamentów, w tym samym na bezpieczeństwo jego budynku, należy podkreślić, iż autor przedmiotowej opinii w jej wnioskach końcowych odnotował m.in., " W otworze nr 4 wśród mad na głębokości 1,7 m ppt wystąpiło sączenie wody o średnim natężeniu. Są to wody pochodzenia wsiąkowego zawieszone na stropach gruntów o mniejszej wodoprzepuszczalności i w czasie długotrwałych opadów atmosferycznych oraz w okresach roztopowych należy spodziewać się znacznej intensyfikacji występowania tych sączeń w całej warstwie mad. Woda gruntowa jest nieagresywna w stosunku do betonu." Z treści więc przywołanego fragmentu opinii wprost wynika, iż jej autor uwzględnił okresy, o których wspomina w skardze M.S. , a także odniósł się do kwestii ewentualnego wpływu wody gruntowej na beton. Niezależnie od tego mając na uwadze braki postępowania dostrzeżone przez Sąd orzekający w poprzednim składzie wskazać należy, iż inwestor w piśmie skierowanym o organu I instancji k.95 (tom akt II) wyjaśnił również sposób zagospodarowania mas ziemnych pochodzących z wykopu pod parking podziemny. Z jego wyjaśnień wynika, że część gruntu rodzimego wydobytego pod realizację garażu z przejazdem podziemnym wykorzystana zostanie do niwelacji różnicy wysokości pomiędzy poziomem drogi dojazdowej, a projektowanym poziomem terenu przed dojściem głównym do budynku w formie naturalnych skarp i schodów terenowych o wysokości wykopów i nasypów nie większej niż 1,5 m. Równocześnie inwestor w tym samym piśmie wskazał, iż pozostała ziemia z wykopu nie wykorzystana do niwelacji terenu zostanie wywieziona na inną działkę inwestora. Ponadto inwestor w pisemnym oświadczeniu (k.78 i 95 tom II) wskazał, na spełnienie warunków decyzji o warunkach zabudowy w zakresie ograniczenia niwelacji terenu (wysokość wykopów i nasypów nie większa niż 1,5m) wobec faktu, iż projekt przedstawia niwelację terenu w zakresie niezbędnego minimum, a różnice poziomu terenu nie są większe niż wykazano w projekcie zagospodarowania terenu i wynoszą 98 cm.

Reasumując należy stwierdzić, iż w trakcie ponownego postępowania administracyjnego inwestor konwalidował wytknięte przez Sąd uchybienia dotyczące załączonej przez inwestora do wniosku dokumentacji. Równocześnie projekt zagospodarowania terenu został sporządzony na kopii mapy do celów projektowych potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez uprawnionego geodetę. Projekt budowlany został sporządzony przez uprawnionych projektantów legitymujących się wpisami do [....] Okręgowej Izby Architektów oraz do [....] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Projektanci załączyli oświadczenia o wykonaniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepisami i zasadami wiedzy technicznej. Projekt budowlany zawiera niezbędne uzgodnienia i opinie, a jego zawartość jest kompletna. Zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ją decyzja organu I instancji jest zgodna z warunkami decyzji o warunkach zabudowy. Z powyższego względu uznać należy, iż Wojewoda [....] utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta K. , prawa nie naruszyły, w związku z czym, na podstawie art. 151 p.p.s.a., Sąd orzekł o oddaleniu skargi.