III SA/Kr 351/12

Uzasadnienie

Prezydent Miasta działając przez Zastępcę Dyrektora ds. Inwestycji Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu, decyzją z dnia [...] 2011 r. nr [...], zezwolił na lokalizację zjazdu o parametrach zjazdu indywidualnego z drogi publicznej o kategorii powiatowej ul. B w K na drogę służebną na działce nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P na czas nieokreślony. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał art. 29 ust. 1, 3, i 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2007 r., nr 19, poz. 115 ze zm.) dalej "u.d.p", w zw. z § 55 ust. 1 pkt 4 oraz § 77 i § 79 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r., nr 43, poz. 430) dalej "rozporządzenie", oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej "K.p.a.".

Zezwolenie zostało wydane na warunkach.

1. Sposób usytuowania zjazdu przedstawiono na kopii mapy zasadniczej w skali 1:500, stanowiącej załącznik graficzny do decyzji.

2. W przypadku braku wystarczającej widoczności inwestor winien ustawić lustro drogowe poprawiające widoczność po uprzednim uzyskaniu stosownych uzgodnień i zezwoleń określonych odrębnymi przepisami.

3. Ustala się następujące warunki zezwolenia:

- projekt i wykonanie konstrukcji jezdni i chodników, należy sporządzić zgodnie z wymogami rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430 ze zm.);

- koszty budowy (przebudowy) lub modernizacji urządzeń, nawierzchni w pasie drogowym związanych z realizacją zadania ponosi inwestor, na którym spoczywa również obowiązek wykonania wszelkich prac;

- w przypadku kolizji zjazdu z istniejącymi urządzeniami lub sieciami w pasie drogowym, inwestor na własny koszt dokona zabezpieczenia lub przełożenia kolidującego urządzenia lub sieci;

- wnioskodawca zobowiązany jest zatwierdzić projekt organizacji ruchu i oznakowania na czas prowadzenia robót w pasie drogowym zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie szczegółowych warunków zarządzania ruchem na drogach oraz wykonania nadzoru nad tym zarządzaniem (Dz. U. z 2003 r., nr 177, poz. 1729 );

- odbiór robót wraz z terenem może być dokonany wyłącznie protokołem zdawczo-odbiorczym sporządzonym i podpisanym przez upoważnionego przedstawiciela zarządu drogi;

- zezwolenie wygasa, jeżeli w ciągu 3 lat od daty jego wydania zjazd nie zostanie wybudowany.

- utrzymywanie zjazdów, łącznie ze znajdującymi się pod nimi przepustami, należy do właścicieli i użytkowników gruntów przyległych do drogi.

4. Decyzja jest jednoznaczna z wyrażeniem zgody na wejście w teren działki drogowej nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P w granicach istniejącego pasa drogowego ul. B w K.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że J. D. – N. oraz Ł. N. zwrócili się z wnioskiem o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi publicznej ul. B na drogę służebną zlokalizowaną na działkach nr [...], [...], [...] obr. [...] jedn. ewid. P, celem obsługi komunikacyjnej działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P.

D. K. upoważniona przez M. K., zapoznała się z aktami sprawy zgłaszając, że nie wyraża zgody na lokalizację zjazdu oraz, że M. K. wniósł odwołanie do postanowienia sygn. akt [...] z dnia 22 czerwca 2004 r.

Do akt sprawy wnioskodawca dołączył kopię prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 22 czerwca 2004r. sygn. akt [...] o ustanowieniu służebności drogi koniecznej. W postanowieniu ustanowiono na rzecz każdoczesnych właścicieli działek nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P i nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P, służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P i nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P, wzdłuż zachodniego krańca obciążonych działek pasem o szerokości 3m od ul. B oraz na rzecz każdoczesnych właścicieli działki nr [...] biegnącą dalej służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działkę nr [...] wzdłuż jej północnego krańca pasem szerokości 3 metrów. Służebność została ujawniona w prowadzonych dla działek księgach wieczystych.

Zdaniem organu, wnioskodawca wykazał się prawem do użytkowania terenu działki nr [...] obr. [...] jedn. ewid. P i dlatego nie ma przeciwwskazań do wydania decyzji na lokalizację zjazdu.

M. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji zarzucając nieuwzględnienie w proponowanym przebiegu zjazdu treści orzeczenia Sądu Rejonowego, a nadto stworzenie sytuacji prowadzącej do zakłócenia funkcjonowania jego domu i gospodarstwa.

Podniósł, że orzeczenie jest niezgodne z wytyczonym szlakiem drożnym. Według orzeczenia szlak drożny ma prowadzić wzdłuż zachodniego krańca działek obciążonych. Analiza załączonej mapki dowodzi, że szlak drożny biegnie w znacznej odległości od zachodniego krańca działki i zajmuje kolejną partię jego nieruchomości. Wytyczenie drogi winno nastąpić zgodnie z literalnym brzmieniem orzeczenia. Na inny przebieg się nie godzi.

Poprowadzenie drogi stanie się zarzewiem stałych konfliktów i nieporozumień pomiędzy właścicielami nieruchomości władnącej, a obciążonej. Przebieg drogi wkracza na teren nieruchomości skarżącego i nie pozwala mu w sposób logiczny korzystać z domu i z gospodarstwa.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 30 grudnia 2011 r. [...], utrzymało decyzję organu I instancji w mocy.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 29 u.d.p. budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu.

Ustawa o drogach publicznych nie określa przesłanek warunkujących uzyskanie od zarządu drogi zgody bądź jej odmowy. Stąd też decyzje w tym zakresie wydawane są w ramach tzw. uznania administracyjnego.

Zezwolenie na lokalizację zjazdu wydaje się na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem, iż decyzja o wydaniu zezwolenia na lokalizację zjazdu, o którym mowa wyżej, wygasa, jeżeli w ciągu 3 lat od jego wydania zjazd nie został wybudowany. W zezwoleniu na lokalizację zjazdu określa się miejsce lokalizacji zjazdu i jego parametry techniczne, a w zezwoleniu na przebudowę zjazdu - jego parametry techniczne, a także zamieszcza się, w przypadku obu zezwoleń, pouczenie o obowiązku: 1) uzyskania przed rozpoczęciem prac budowlanych pozwolenia na budowę, a w przypadku przebudowy zjazdu dokonania zgłoszenia budowy albo wykonania robót budowlanych oraz uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie robót w pasie drogowym; 2) uzgodnienia z zarządcą drogi, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, projektu budowlanego zjazdu. Ze względu na wymogi wynikające z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu lub jego przebudowę albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony.

W sprawie zdaniem organu odwoławczego, decyzja organu I instancji zawiera wszelkie elementy zawarte w wyżej cytowanym przepisie.

Skarżący podniósł, iż wytyczony zjazd jest niezgodny z ustaleniami zwartymi w postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 22 czerwca 2004 r. sygn. akt. [...] o ustanowieniu służebności drogi koniecznej. Zdaniem organu orzeczenie ustanowiło na rzecz każdorazowych właścicieli działek nr [...] obr. [...] T oraz nr [...] obr.[...] T, służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działki nr [...] obr [...] oraz nr [...] obr. [...] T, wzdłuż zachodniego krańca obciążonych działek pasem o szerokości 3 m od ul. B oraz na rzecz każdoczesnych właścicieli działki nr [...] biegnącą dalej służebnością, przechodu i przegonu przez działkę nr [...] wzdłuż jej północnego krańca pasem o szerokości 3 metrów.

Nadto organ odwoławczy dokonał ustaleń co do istnienia tej służebności drogowej dla działki nr [...] obr. [...] w oparciu o zapisy zawarte w księgach wieczystych prowadzonych zarówno dla nieruchomości jak i działek obciążonych tj. nr [...] oraz [...] obr. [...] P stanowiących własność skarżącego. Z danych w dziale III KW prowadzonej dla działki nr [...] ([...]) oraz nr [...] ([...]) wynika, iż na ww. nieruchomościach została ustanowiona służebność przejazdu, przechodu i przegonu na rzecz każdoczesnych właścicieli działek nr [...] obr. [...] i nr [...] obr. [...]. Natomiast w KW prowadzonej dla działki nr [...] obr.[...] ([...]) w spisie praw ujawniono, że z własnością tej działki związana jest służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działkę nr [...], [...] obr. [...] oraz dalej przez działkę [...] obr [...].

W aktach sprawy znajduje się projekt drogi koniecznej do ww. postanowienia. Projekt ten jest zgodny z ustaleniami przyjętymi przez organ I instancji. Tym samym ustalenia organu I instancji nie stoją w sprzeczności z wytycznymi przedstawionymi w postanowieniu Sądu Rejonowego sygn. akt [...].

M. K. wniósł na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie:

- prawa materialnego przez niewłaściwe jego zastosowanie, tj. art. 29 u.d.p. przez przekroczenie granic uznania administracyjnego oraz brak uwzględnienia interesów właścicieli nieruchomości obciążonych służebnością, przez których działki ma być przeprowadzony zjazd,

- przepisów postępowania: art. 7 oraz 107 K.p.a. przez nieuwzględnienie przy wydaniu decyzji interesów pozostałych stron postępowania poza wnioskodawcami oraz brak wskazania w decyzji, do jakiej kategorii dróg zaliczona została ul. B.

W ocenie skarżącego przy wydaniu decyzji organu I instancji, wbrew temu, co stwierdził organ odwoławczy, nie dokonano wyważenia interesów wszystkich stron postępowania, a także interesu społecznego, a w szczególności nie zbadano wpływu lokalizacji zjazdu na bezpieczeństwo ruchu na drodze publicznej. W decyzji organu I instancji kwestie zapewnienia bezpieczeństwa ruchu w okolicach zjazdu zostały ograniczone do zalecenia ewentualnego ustawienia lustra, gdyby istniały problemy z widocznością przy korzystaniu ze zjazdu, przy czym nie wskazano dokładnie warunków technicznych ustawienia lustra. Ul. B jest główną ulicą na tym obszarze i natężenie ruchu na niej jest stosunkowo duże, dlatego lokalizacja zjazdu na tym obszarze ma znaczący wpływ na bezpieczeństwo ruchu.

W decyzji zostało wskazane, iż ul. B jest drogą powiatową, brak jednak informacji, do jakiej klasy została zaliczona ("G", "Z", czy "L"- która w przypadku dróg powiatowych jest wyjątkiem) - okoliczność ta ma znaczenie ze względu na kwestię możliwości lokalizacji zjazdu z uwagi na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ruchu.

Organy nie wzięły również pod uwagę interesów pozostałych stron w szczególności właścicieli nieruchomości, na której ma być zlokalizowany zjazd. Pomiędzy wnioskodawcami a właścicielami działek [...] i [...] istnieje konflikt a lokalizacja zjazdu w miejscu przewidzianym w decyzji ma znaczący wpływ na możliwość korzystania ze wskazanych działek. Dlatego organy winny przy podejmowaniu decyzji uznaniowej wziąć pod uwagę również interesy właścicieli tych działek.

Nadto planowany zjazd odbiega od ustaleń zawartych w orzeczeniu Sądu Rejonowego, w którym ustalono, iż służebność przebiega wzdłuż zachodniego krańca działek, co nie zostało dotrzymane w decyzji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Uczestnicy postępowania – J. D. – N. i Ł. N. w piśmie procesowym odnosząc się do skargi wniesionej przez M. K. wnieśli o jej oddalenie.

Podnieśli, że skarżący zarzucił decyzji naruszenie art. 29 u.d.p. przez przekroczenie granic uznania administracyjnego nie podając jednocześnie na czym to przekroczenie miałoby polegać oraz brak uwzględnienia interesów właścicieli nieruchomości obciążonej służebnością, nie precyzując w jaki sposób ten interes został naruszony zaskarżoną decyzją.

Gołosłowne są również zarzuty naruszenia art. 7 i 107 K.p.a. Organy obu instancji przy wydawaniu decyzji w sposób wszechstronny i wyczerpujący przeprowadziły postępowanie dowodowe.

Podnieśli również, że zgodnie z księgą wieczystą prowadzoną dla działki o nr [...] obr. [...] ([...]) ujawniono, że z własnością tej działki związana jest służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działkę o nr [...], [...] obr. [...], a zatem zjazd indywidualny został zlokalizowany prawidłowo zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Sąd Rejonowy w postanowieniu z dnia 22 czerwca 2004 r. sygn. akt [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje.

Skarga jest niezasadna.

Na wstępie należy zauważyć, że decyzja zarządcy drogi na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi publicznej o kategorii powiatowej wydawana na podstawie art. 29 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, nie odnosi się w żaden sposób do kwestii zasadności ograniczonego prawa rzeczowego jakim jest służebność gruntowa drogi koniecznej o której mowa w art. 285 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964r., nr 16, poz. 93 ze zm.), ustanowiona na nieruchomości obciążonej prawomocnym orzeczeniem sądu powszechnego na rzecz właścicieli nieruchomości władnącej. Organ w postępowaniu administracyjnym zmierzającym do wydania decyzji bada wyłącznie zaistnienie przesłanek o których mowa w art. 29 u.d.p.

Konflikt między właścicielami nieruchomości obciążonej i władnącej odnośnie zasadności ustanowionego orzeczeniem sądu powszechnego przebiegu służebności drogi koniecznej nie podlega badaniu w toku postępowania administracyjnego wywołanego wnioskiem o wydanie zezwolenia na lokalizację zjazdu indywidualnego z drogi publicznej na drogę konieczną.

Taka sytuacja w sprawie administracyjnej poddanej kontroli Sądu zaistniała.

W konsekwencji nie mogła przynieść zamierzonego skutku argumentacja skargi, że organy nie wzięły również pod uwagę interesów pozostałych stron w szczególności właścicieli nieruchomości, na której ma być zlokalizowany zjazd oraz, że pomiędzy wnioskodawcami a właścicielami działek [...] i [...] istnieje konflikt a lokalizacja zjazdu w miejscu przewidzianym w decyzji ma znaczący wpływ na możliwość korzystania ze wskazanych działek i dlatego organy winny przy podejmowaniu decyzji uznaniowej wziąć pod uwagę również interesy właścicieli tych działek.

Zdaniem Sądu, prawidłowe było zawarte w zaskarżonej decyzji stanowisko w zakresie trafności zastosowania przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych oraz Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

Decyzja w przedmiocie zgody na lokalizację zjazdu z drogi publicznej ma charakter uznaniowy, jednakże uznanie to podlega ograniczeniom wynikającym z warunków technicznych, zawartych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.

Podstawę prawną decyzji w sprawie wydanych stanowił art. 29 u.d.p.

Art. 29. 1. Budowa lub przebudowa zjazdu należy do właściciela lub użytkownika nieruchomości przyległych do drogi, po uzyskaniu, w drodze decyzji administracyjnej, zezwolenia zarządcy drogi na lokalizację zjazdu lub przebudowę zjazdu, z zastrzeżeniem ust. 2.

2. W przypadku budowy lub przebudowy drogi budowa lub przebudowa zjazdów dotychczas istniejących należy do zarządcy drogi.

3. Zezwolenie na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust. 5. W zezwoleniu na lokalizację zjazdu określa się miejsce lokalizacji zjazdu i jego parametry techniczne, a w zezwoleniu na przebudowę zjazdu - jego parametry techniczne, a także zamieszcza się, w przypadku obu zezwoleń, pouczenie o obowiązku:

1) uzyskania przed rozpoczęciem prac budowlanych pozwolenia na budowę, a w przypadku przebudowy zjazdu dokonania zgłoszenia budowy albo wykonania robót budowlanych oraz uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie robót w pasie drogowym;

2) uzgodnienia z zarządcą drogi, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, projektu budowlanego zjazdu.

4. Ze względu na wymogi wynikające z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne, zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu lub jego przebudowę albo wydać zezwolenie na lokalizację zjazdu na czas określony.

5. Decyzja o wydaniu zezwolenia na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1, wygasa, jeżeli w ciągu 3 lat od jego wydania zjazd nie został wybudowany.

Ratio legis przywołanego przepisu polega na zapewnieniu gwarancji realizacji zasady bezpieczeństwa ruchu na drogach publicznych. Przepisy art. 29 u.d.p. wprowadzają bowiem ograniczenia w korzystaniu z prawa własności, dając jednocześnie możliwość stwierdzenia, że zasadzie bezpieczeństwa ruchu drogowego należy przyznać pierwszeństwo w zestawieniu z prawem właściciela gruntu do swobodnego korzystania z własności.

W sprawie prawidłowo organ odwoławczy stwierdził, że decyzja organu I instancji zawiera wszelkie elementy zawarte w wyżej cytowanym przepisie.

Niewątpliwie trafnie skarżący podniósł, że w decyzji zostało wskazane, iż ul. B jest drogą powiatową, brak jednak informacji, do jakiej klasy została zaliczona ("G", "Z", czy "L"- która w przypadku dróg powiatowych jest wyjątkiem) - okoliczność ta ma znaczenie ze względu na kwestię możliwości lokalizacji zjazdu z uwagi na konieczność zapewnienia bezpieczeństwa ruchu.

Jednak zdaniem Sądu, nie ma to uchybienie żadnego znaczenia dla sprawy skoro jak prawidłowo stwierdził organ odwoławczy, decyzja organu I instancji zawiera wszelkie elementy zawarte w art. 29 ust. 3 u.d.p.

Ponadto jak wynika z akt administracyjnych organ I instancji przed wydaniem decyzji dokonał uzgodnień wewnętrznych z których wynika, że dział inżynierii ruchu pozytywnie zaopiniował lokalizację zjazdu pod warunkiem usunięcia (przycięcia) zieleni niskiej (krzewy) w celu poprawy widoczności kierowcom włączającym się do ruchu. Nie mogła zatem przynieść zamierzonego skutku argumentacja skarżącego, że w decyzji organu I instancji kwestie zapewnienia bezpieczeństwa ruchu w okolicach zjazdu zostały ograniczone do zalecenia ewentualnego ustawienia lustra, gdyby istniały problemy z widocznością przy korzystaniu ze zjazdu, przy czym nie wskazano dokładnie warunków technicznych ustawienia lustra. Ul. B jest główną ulicą na tym obszarze i natężenie ruchu na niej jest stosunkowo duże, dlatego lokalizacja zjazdu na tym obszarze ma znaczący wpływ na bezpieczeństwo ruchu.

Nie była też trafna argumentacja skarżącego, iż wytyczony zjazd jest niezgodny z ustaleniami zwartymi w postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 22 czerwca 2004 r. sygn. akt. [...] o ustanowieniu służebności drogi koniecznej. Zasadnie organy wskazały, że ww. orzeczenie ustanowiło na rzecz każdorazowych właścicieli działek nr [...] obr. [...] oraz nr [...] obr. [...] T, służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działki nr [...] obr [...] oraz nr [...] obr. [...] T, wzdłuż zachodniego krańca obciążonych działek pasem o szerokości 3 m od ul. B oraz na rzecz każdoczesnych właścicieli działki nr [...] biegnącą dalej służebnością, przechodu i przegonu przez działkę nr [...] wzdłuż jej północnego krańca pasem o szerokości 3 metrów.

W aktach sprawy znajduje się projekt drogi koniecznej do ww. postanowienia. Projekt ten jest zgodny z ustaleniami przyjętymi przez organ I instancji. Tym samym ustalenia organu I instancji nie stoją w sprzeczności z wytycznymi przedstawionymi w postanowieniu Sądu Rejonowego sygn. akt [...].

Zasadnie też Kolegium na etapie postępowania odwoławczego dokonało we własnym zakresie ustaleń w przedmiocie istnienia przedmiotowej służebności drogowej dla działki nr [...] obr [...] w oparciu o zapisy zawarte w księgach wieczystych prowadzonych zarówno dla nieruchomości jak i działek obciążonych tj. nr [...] oraz [...] obr. [...] stanowiących własność skarżącego. Z danych zawartych w dziale III K.W. prowadzonej dla działki nr [...] ([...]) oraz nr [...] (...]) wynika, iż na w/w nieruchomościach została ustanowiona służebność przejazdu, przechodu i przegonu na rzecz każdoczesnych właścicieli działek nr [...] obr. [...] i nr [...] obr. [...]. Natomiast w KW prowadzonej dla działki nr [...] obr. [...] ([...]) w spisie praw ujawniono, że z własnością tej działki związana jest służebność przejazdu, przechodu i przegonu przez działkę nr [...], [...] obr. [...] oraz dalej przez działkę [...] obr. [...].

Trafnie zatem organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji stwierdził, że po analizie materiału dowodowego nie może podzielić argumentów podniesionych przez stronę. Przedmiotowy zjazd indywidualny został zlokalizowany prawidłowo, zgodnie z wytycznymi ustalonymi przez Sąd Rejonowy w postanowieniu z dnia 22 czerwca 2004 r. sygn. akt. [...].

Nietrafne są również zarzuty naruszenia art. 7 i 107 K.p.a. Organy obu instancji przy wydawaniu decyzji w sposób wszechstronny i wyczerpujący przeprowadziły postępowanie dowodowe prawidłowo uzasadniając swoje stanowisko.

Organ administracji publicznej, działając w granicach uznania administracyjnego, zanim podejmie rozstrzygnięcie i zdecyduje, w jakim zakresie uczyni użytek ze swych uprawnień, ma obowiązek wyjaśnić wnikliwie i wszechstronnie stan faktyczny sprawy, wysłuchując strony w trakcie postępowania, a przed wydaniem decyzji (art. 7, 10 § 1 oraz art. 77 K.p.a.) rozpatrzyć stan faktyczny w świetle wszystkich przepisów prawa materialnego mających zastosowanie w sprawie. Decyzja uznaniowa wymaga również wnikliwego i logicznego uzasadnienia.

W sprawie poddanej kontroli Sądu organy obowiązki te spełniły.

Sąd nie stwierdził naruszenia prawa, a tylko taka okoliczność mogłaby stanowić podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji, zgodnie z art. 145 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Organy nie naruszyły przepisów ani tych dotyczących zasad prowadzenia postępowania, ani przepisów prawa materialnego skutkujących wadliwością rozstrzygnięć. Skoro zaskarżona decyzja jest zgodna z prawem, Sąd działając na podstawie art. 151 w/w ustawy, orzekł jak w sentencji.