III SA/Wr 31/13

Uzasadnienie

Na podstawie zgłoszenia celnego nr [...] z dnia [...] r. A sp. z o.o. w S. (zwana dalej w skrócie "strona skarżącą" lub "skarżąca spółką") zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu towary opisane w polu 31 jako poz. 1 SAD: złącza wtykowe do obwodów drukowanych, klasyfikując je według kodu TARIC 8536 69 30 00; poz. 2 SAD: urządzenie ciekłokrystaliczne do wyświetlania na zasadzie macierzy aktywnych, klasyfikując je według kodu TARIC 9013 80 30 00.

Zgłoszenie celne, jako odpowiadające wymogom formalnym, zostało przyjęte a towar objęto wnioskowaną procedurą celną. W wyniku powtórnej kontroli zgłoszenia celnego, podjętej w związku z Protokołem pokontrolnym nr [...] z dnia [...] r., powstała wątpliwość co do zadeklarowanej klasyfikacji taryfowej importowanych towarów.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Celnego we W. wszczął z urzędu w przedmiotowej sprawie postępowanie i po jego przeprowadzeniu, orzekł o retrospektywnym zaksięgowaniu kwoty wynikającej z długu celnego oraz wezwał do uiszczenia odsetek od retrospektywnie zarejestrowanej kwoty długu celnego. Organ celny pierwszej instancji zaklasyfikował importowane towary: poz. 1 SAD: gniazda i wtyki elektryczne - kod TARIC 8536 69 90 99; poz. 2 SAD: niegotowy i niezmontowany monitor TFT LCD, kolorowy 32" - kod TARIC 8528 59 40 90; poz. 3 SAD (dopisana): przewody elektryczne do napięcia 300V, bez złączek, taśma - kod TARIC 8544 49 95 00.

Po rozpoznaniu odwołania strony od powyższej decyzji, Dyrektor Izby Celnej, decyzją z dnia [...] r. (zaskarżoną w rozpoznawanej sprawie) utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie. W jego uzasadnieniu wyjaśniono, że Taryfa celna (Dz. Urz. WE L 284 z 29 października 2010 r. ze zm.), przyjęła nazewnictwo i pełne zasady interpretacji Scalonej Nomenklatury Określania i Kodowania Towarów. Klasyfikacja towarów w Nomenklaturze Scalonej podlega pewnym warunkom określającym zasady, na których jest oparta oraz Ogólnym Regułom zapewniającym jednolitą interpretację, co oznacza, że dany towar jest zawsze klasyfikowany do jednej i tej samej pozycji i podpozycji z wyłączeniem wszelkich innych, które mogłyby być brane pod uwagę.

Po przedstawieniu zasad Nomenklatury Scalonej, organ odwoławczy wyjaśnił, że przedmiotem importu w sprawie były m.in. towary, opisane w załączonej do rozpatrywanego zgłoszenia celnego fakturze nr [...] z dnia [...] r., jako [...] LCD panel, zadeklarowane w poz. 2 SAD jako urządzenia ciekłokrystaliczne do wyświetlania na zasadzie macierzy aktywnych, które strona przyporządkowała do kodu TARIC 9013 80 30 00. Przeprowadzone postępowanie wykazało natomiast, że urządzenia te stanowiły zestawy składające się z matrycy oraz płytki A/D board. Wszystkie połączenia elektryczne wykonywane są za pomocą płytki AD2662GDVAR, która wyposażona jest w złącza: DVI, RGB, CVBS, S-Video, YCbCr. Na płytce znajdują się ponadto inwertery odpowiadające za sterowanie podświetleniem matrycy [...] oraz układy scalone odpowiadające za prawidłowe wyświetlenie przez matrycę obrazów. Elementy zestawu, chociaż nie są ze sobą połączone w momencie importu, stanowią komplet. Po ich połączeniu i wyposażeniu w źródło zasilania, zestaw ma możliwość obróbki analogowych bądź cyfrowych sygnałów wideo.

W ocenie organu drugiej instancji, sprowadzone towary, po zmontowaniu, posiadają możliwość wyświetlania obrazów wideo, i z uwagi na tę funkcję, Dyrektor Izby Celnej uznał, że wbrew złożonej przez stronę deklaracji celnej, są to w istocie monitory, kolorowe, inne niż monitory z lampą elektronopromieniową i inne niż w rodzaju wyłącznie lub głównie stosowanych w systemach do automatycznego przetwarzania danych objętych pozycją 8471.

Dodatkowo organ celny wyjaśnił, że monitory składają się zasadniczo z urządzeń, które mogą wygenerować punkt świetlny i wyświetlić go na ekranie synchronicznie z sygnałami źródłowymi. Zawierają one jeden lub więcej wzmacniaczy wideo, dzięki którym można zmieniać intensywność punktu. Ponadto, mogą one posiadać oddzielne wejścia dla barwy czerwonej (R), zielonej (G) i niebieskiej (B) lub mogą być zakodowane zgodnie z określonym standardem (NTSC, SECAM, PAL, D-MAC itp.). Do przyjmowania zakodowanych sygnałów monitor musi być wyposażony w urządzenie dekodujące, pokrywające sygnały R, G i B (rozdzielanie). Mogą one być w postaci monitorów CRT lub płaskich wyświetlaczy panelowych, np. LCD, LED, plazmowe itp.

W ocenie organu odwoławczego przeprowadzone postępowanie, w tym wyjaśnienia złożone przez importera, potwierdzają, że z importowanych towarów można zmontować produkt, który spełnia cechy monitorów ujętych w pozycji CN 8528.

Dodatkowo Dyrektor Izby Celnej wskazał, że klasyfikacja taka jest zgodna z regułą 2(a) ORINS, która umożliwia potraktowanie wyrobu niezmontowanego i niekompletnego, jak wyrób, w którym niczego nie brakuje, pod warunkiem, że powstały po zmontowaniu wyrób będzie posiadał zasadnicze cechy i charakter wyrobu gotowego. Ponadto zastosowanie będzie miała również uwaga 4. do sekcji XVI, która stanowi, że jeżeli maszyna (włączając kombinację maszyn) składa się z poszczególnych elementów (oddzielnych lub połączonych ze sobą orurowaniem, układami przeniesienia napędu, przewodami elektrycznymi lub innymi urządzeniami), przeznaczonych do wspólnego pełnienia ściśle określonej funkcji objętej jedną z pozycji działu 84 lub 85, to całość należy klasyfikować do pozycji odpowiedniej dla tej funkcji." Należy bowiem zwrócić uwagę, że połączenie sprowadzonych artykułów będzie musiało być zrealizowane za pomocą przewodu elektrycznego. Ostatecznie więc klasyfikacja omawianych towarów zgodna jest z regułami 1., 2.(a) i 6. ORINS oraz uwagą 4. do sekcji XVI Taryfy celnej.

Organ odwoławczy podniósł również, że proponowana przez stronę pozycja (TARIC 8529 90 92 44) nie mogła znaleźć zastosowania w sprawie, bowiem pozycja ta obejmuje moduły LCD, składające się wyłącznie z jednego lub więcej szklanych lub plastikowych komórek TFT, niemające właściwości użytkowych ekranów dotykowych (touch screen), z lub bez elementów podświetlających, z lub bez inwertorów, z jedną lub więcej płytkami obwodów drukowanych (PCB) zawierającymi tylko elektroniczne kontrolery do adresacji pikseli. Jak wskazał organ, brzmienie tej podpozycji in fine zawęża zakres przedmiotowy ujętych w niej modułów LCD jedynie do takich, które mogą być wyposażone w obwody drukowane zawierające elektroniczne układy służące tylko do adresacji pikseli. Importowane towary spełniają natomiast funkcje wykraczające poza zakres przedmiotowy kodu TARIC 8529 90 92 44.

Odnosząc się do złożonego w tej kwestii oświadczenia producenta, organ wyjaśnił ponadto, że dotyczyło ono wyrobu o symbolu [...], podczas gdy przedmiotem importu były panele TFT LCD - [...]" składające się z matrycy [...] oraz płytki A/D board o symbolu [...].

Ponadto w oświadczeniu stwierdzono, że towary [...] są wyposażone w kontrolery do adresacji pikseli, co – jak podkreślono - nie pozostaje w sprzeczności z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez organy celne. Jak wskazał organ, skoro zestaw ma możliwość wyświetlenia obrazu wideo, to jest oczywiste, że musi posiadać układy elektroniczne służące do adresacji pikseli, ponieważ obraz na matrycy LCD mogą utworzyć tylko prawidłowo zaadresowane piksele. Jednak, co podkreślił organ, w oświadczeniu nie sprecyzowano, czy wskazana funkcja jest sprawowana "tylko" lub "wyłącznie" i tym samym stwierdzenie producenta nie wyklucza innych funkcji pełnionych przez zestaw, a taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie.

Dyrektor Izby Celej przypomniał, że w toku postępowania strona nie kwestionowała, że płytka [...] jest wyposażona w układy scalone odpowiadające za prawidłowe wyświetlanie przez matrycę obrazów i w połączeniu z matrycą [...] ma możliwość obróbki analogowych bądź cyfrowych sygnałów wideo, ponadto posiada złącza (gniazda) odpowiadające za transmisję: DVI, RGB,CVBS, S-Video, YCbCr. Złącza te służą do przyjmowania i dalszej transmisji odpowiednio uformowanego, oryginalnego i odpowiedniego rodzaju oraz standardu sygnału wideo (analogowego, cyfrowego - komponentowego, kompozytowego/złożonego). Ponadto, co organ wyraźnie podkreślił, informacje zawarte w instrukcji potwierdzają, że płytka przekształca całość dostarczonego do jej określonego gniazda, w przewidzianym standardzie, sygnału wideo na wyjściowy sygnał LVDS, kierowany do modułu LCD w celu wyświetlenia go w formie obrazu. W tej sytuacji, w ocenie Dyrektora Izby Celnej, nie występuje potrzeba ustalania obecności dekodera na płytce [...] skoro zgromadzone dowody potwierdzają realizowanie przez ten moduł przekształcania sygnału wideo do postaci umożliwiającej wyświetlenie go przez matrycę LCD w formie obrazu.

Organ drugoinstancyjny podkreślił również, że dla prawidłowego zaklasyfikowania towaru nie jest istotny sposób jego wykorzystania przez odbiorcę, lecz cechy tkwiące w samym towarze. Nie jest zatem ważne, że w przypadku wskazanym przez użytkownika importowane towary będą wykorzystywane na przystankach autobusowych jedynie do wyświetlania komunikatów utworzonych z cyfr i liter. O treści wyświetlanego "obrazu" decyduje w tym przypadku rodzaj sygnału dostarczonego do urządzenia. Importowane aparaty mogą być wykorzystane do wyświetlania komunikatów cyfrowo literowych, lecz to nie pozbawia je możliwości emisji obrazu wideo w przypadku dostarczenia do któregoś z gniazd wejściowych sygnału wideo w przewidzianym standardzie.

Dyrektor Izby Celnej we W. wyjaśnił, powołując się na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, że ilość oraz poziom i stopień skomplikowania czynności podejmowanych przy montażu czy produkcji wyrobu końcowego ani złożoności któregokolwiek z tych procesów nie mają znaczenia dla potrzeb taryfikacji. Dla prawidłowego jej dokonania ma istotne znaczenie stan towaru w dniu zgłoszenia celnego. Z materiału dowodowego wynika, że towar będący przedmiotem importu nosił znamiona niekompletnego wyrobu, posiadającego jednakże zasadniczy charakter wyrobu kompletnego. Dlatego prawidłowo zastosowana została reguła ORINS 2a.

Organ wskazał, że towar będący przedmiotem importu nosił znamiona niekompletnego wyrobu, posiadającego jednakże zasadniczy charakter wyrobu kompletnego, ponieważ sprowadzone artykuły są wykorzystywane do zbudowania wyrobu końcowego bezpośrednio, tzn. bez jakiejkolwiek przeróbki, przetworzenia itp., wymagają jedynie umocowania ich w obudowie i połączenia za pomocą przewodów elektrycznych. Dyrektor Izby Celnej podkreślił, że o ile brak obudowy czy zasilacza niewątpliwie wpływa na kompletność urządzenia w rozumieniu towaru handlowego, o tyle w świetle przepisów celnych (reguła 2a ORINS) nie pozbawia importowanego urządzenia charakteru wyrobu gotowego.

Odnosząc się do dowodów przedstawionych przez stronę w toku postępowania, w szczególności dwóch opinii technicznych, organ odwoławczy podniósł, że choć obie nastawione są na wykazanie, "czym sporne towary są lub nie są", to dowodzenie opiera się na ujęciu handlowym, a to, jak wcześniej wskazano, nie jest jednoznaczne z pojęciem towaru w rozumieniu taryfowym.

W decyzji Dyrektor Izby Celnej we W. podzielił również stanowisko organu pierwszej instancji w zakresie klasyfikacji taryfowej gniazd i wtyków elektrycznych oraz przewodów elektrycznych bez złączek, do napięcia 300 V, lecz odstąpił od szczegółowego ustosunkowania się do tej kwestii, ponieważ strona nie miała zastrzeżeń do rozstrzygnięcia tego zagadnienia.

W skardze do tutejszego Sądu pełnomocnik spółki wzniósł o uchylenie opisanej decyzji Dyrektora Izby Celnej i zasądzenie kosztów. Kwestionowanemu rozstrzygnięciu zarzucono naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, tj. art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 § 1 w zw. z art. 84 § 1 k.p.a. poprzez niepowołanie biegłego do sporządzenia specjalistycznych opinii, oraz przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i wydanie decyzji w oparciu o niekompletny materiał dowodowy. W uzasadnieniu skargi, po rozszerzeniu zarzutów skargi, autor podniósł, że organy celne w Polsce wydały około 200 dokumentów WIT, dla towarów takich samych lub podobnych do importowanych w rozpoznawanej sprawie. W ocenie strony, pomimo faktu, że dokumenty te nie były wydane na wniosek strony skarżącej i nie mogą znaleźć bezpośredniego zastosowania w sprawie, to stanowią istotną wskazówkę interpretacyjną, której organy celne nie wzięły pod uwagę.

W konkluzji skargi wywodzono, że opisane naruszenia procedury administracyjnej doprowadziły w efekcie do naruszenia prawa materialnego, tj. reguły 1. i 6. ORINS oraz uwagi 2 (b) do sekcji XVI i brzemieniem pozycji 8529 i podpozycji 8529 90 92 44 oraz rozporządzenia Wykonawczego Komisji (UE) nr 1202/2011 z dnia 18 listopada 2011 r. dotyczącego klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej poprzez ich nie zastosowanie.

W odpowiedzi strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko i odnosząc się szczegółowo do zarzutów skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Według art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy te sprawują wymiar sprawiedliwości, między innymi poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 § 2 tej ustawy).

Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne (art. 3 § 1 w związku z § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej – w skrócie – "p.p.s.a."), w tym także na decyzje wydawane przez organy celne.

Kryterium legalności przewidziane w art. 1 § 2 ustawy ustrojowej umożliwia sądowi administracyjnemu wyeliminowanie z obrotu prawnego każdej decyzji administracyjnej w razie stwierdzenia co najmniej jednego z naruszeń prawa materialnego lub procesowego, wymienionych w art. 145 § 1 p.p.s.a. Z drugiej jednak strony, jeśli kwestionowana decyzja odpowiada prawu, sąd jest zobligowany do oddalenia skargi, zgodnie z dyspozycją art. 151 tej samej ustawy.

Biorąc pod uwagę przytoczone zasady oceny dokonywanej przez sądy administracyjne, należy stwierdzić, iż skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Jak to wskazał organ celny, sposób dokonywania klasyfikacji regulują Ogólne Reguły Interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS). Reguła 1 wskazuje, że "Tytuły sekcji, działów i poddziałów mają znaczenie wyłącznie orientacyjne; do celów prawnych klasyfikacje towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z następującymi regułami." W świetle Not Wyjaśniających do tej reguły w pierwszym rzędzie towary klasyfikuje się zgodnie z brzmieniem pozycji i odpowiednimi uwagami do sekcji lub działów, przy czym w razie potrzeby stosuje się reguły 2, 3, 4 i 5, pod warunkiem, że nie jest to sprzeczne z treścią tych pozycji lub uwag. Według natomiast reguły 2 (a) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej - wszelkie informacje o wyrobie zawarte w treści pozycji dotyczą wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem że posiada on zasadniczy charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Informacje te dotyczą także wyrobu kompletnego lub gotowego (oraz wyrobu uważanego za taki w myśl postanowień niniejszej reguły), znajdującego się w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym. Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi (opublikowanymi w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej; M.P. z 2006 r. Nr 86, poz. 880) pierwsza część reguły 2(a) poszerza zakres brzmienia każdej pozycji w ten sposób, że odnosi się nie tylko do wyrobu gotowego, lecz także do wyrobu niekompletnego lub niegotowego, pod warunkiem, że ma on wyraźny charakter wyrobu kompletnego lub gotowego. Druga część reguły 2(a) z kolei stanowi, że wyroby kompletne lub gotowe znajdujące się w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym powinny być klasyfikowane do tej samej pozycji, co wyroby zmontowane. Towary przedstawione są zwykle w takim stanie ze względu na wymagania lub dogodność pakowania, obsługi lub transportu. Ponadto – co w rozpoznawanej sprawie ma istotne znaczenie – niniejszą regułę stosuje się również do wyrobów niekompletnych lub niegotowych, przedstawionych w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym z zastrzeżeniem, że należy je traktować jako wyroby kompletne lub gotowe zgodnie z pierwszą częścią niniejszej reguły. Na potrzeby niniejszej reguły "wyroby w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym" oznaczają elementy składowe artykułu, z których powinien być on złożony bądź za pomocą prostych urządzeń do montażu (śrub, nakrętek, sworzni itd.) lub, na przykład, za pomocą nitowania albo spawania, pod warunkiem, że zastosowano tylko proste operacje montażowe. Złożoność metody montażu nie musi być brana pod uwagę w tym względzie. Jednakże, w celu skompletowania w gotowy wyrób, części składowe nie powinny zostać poddane jakiejkolwiek dalszej obróbce. Niezmontowane elementy składowe wyrobu, które są w nadmiarze wobec liczby wymaganej dla danego wyrobu w stanie kompletnym, powinny być klasyfikowane oddzielnie.

Tym samym, dla uznania danych części za wyrób kompletny bądź niegotowy, w stanie nie zmontowanym albo rozmontowanym trzeba wykazać, że istnieje możliwość zmontowania z tych części wyrobu posiadającego zasadniczy charakter kompletnego lub gotowego. Dla zastosowania właściwej pozycji Taryfy celnej przesądzające znaczenie ma charakter wyrobu, czyli posiadanie przez niego zasadniczych cech wyrobu kompletnego lub gotowego, bez względu na to, czy znajduje się on w stanie nie zmontowanym lub rozmontowanym. Wobec tego, jeżeli jednemu z elementów składowych (części) danego wyrobu można przypisać tak istotne znaczenie, że nadaje temu wyrobowi zarazem zasadniczy charakter artykułu kompletnego (gotowego), to powinien właśnie tak być klasyfikowany – jako wyrób kompletny (gotowy) a nie zaś jako część tego wyrobu. Zgodnie z zacytowanymi Notami Wyjaśniającymi do reguły 2(a) "wyroby przedstawione w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym" oznaczają elementy składowe artykułu, z których powinien być on złożony za pomocą prostych urządzeń do montażu, bądź zastosowaniem prostych operacji montażowych. Z kolei poddanie określonego elementu składowego procesom zmieniającym istotnie jego pierwotne właściwości, z wykorzystaniem zaawansowanych technik obróbki, stanowi okoliczność wyłączającą zastosowanie reguły 2(a). Celem reguły 2(a) ORINS jest zapobieżenie przypadkom unikania nakładania stawek celnych przewidzianych dla wyrobów gotowych, poprzez zgłaszanie ich do odprawy celnej w stanie rozmontowanym bądź nie zmontowanym.

W tym stanie rzeczy, w sprawie niniejszej dla dokonania klasyfikacji taryfowej importowanych towarów rozstrzygnięcia wymagało, czy stanowią one wyrób niekompletny lub niegotowy, przedstawiony w stanie niezmontowanym lub rozmontowanym według przedstawionego rozumienia w świetle Not Wyjaśniających. W tej materii, zdaniem Sądu, ocena dokonana przez organy celna jest logiczna i przekonująca, oparta na wyczerpujących ustaleniach stanu faktycznego sprawy, z właściwym zastosowaniem komentowanej reguły 2(a). Przedmiotem importu bezsprzecznie bowiem były zestawy: matryca oraz płytka, które pomimo braku stałego połączenia, bezsprzecznie tworzą komplet, sprowadzony w stanie nieskompletowanym.

W konsekwencji za niezasadny należy uznać zarzut strony skarżącej naruszenia prawa materialnego w zakresie kwalifikacji taryfowej importowanych towarów, w tym szczególności dokonania przez organy celne błędnej interpretacji reguły 2a ORINS.

Istotą sporu w rozpoznawanej sprawie – niezależnie od charakteru zarzutów podniesionych przez spółkę – jest kwestia dopuszczalności sklasyfikowania spornych towarów do podpozycji 8529 90 92 44 TARIC, w następującym brzmieniu, obowiązującym w dacie dokonania zgłoszenia celnego, zweryfikowanego następnie przez organy celne: "Części nadające się wyłącznie lub głównie do aparatury objętej pozycjami od 8525 do 8528. Moduły LCD, składające się wyłącznie z jednego lub więcej szklanych lub plastikowych komórek TFT, niemające właściwości użytkowych ekranów dotykowych (touch screen), z lub bez elementów podświetlających, z lub bez inwertorów, z jedną lub więcej płytkami obwodów drukowanych (PCB) zawierającymi tylko elektroniczne kontrolery do adresacji pikseli".

W świetle takiego opisu nie może budzić wątpliwości, że podpozycja zastosowana przez stronę obejmuje nie wszystkie moduły LCD, lecz wyłącznie te, które po pierwsze stanowią części innej aparatury, a po drugie składają się wyłącznie z jednego lub więcej szklanych lub plastikowych komórek.

Chodzi więc o to, aby urządzenie to było urządzeniem prostym, jedynie częścią większej aparatury, składającym się wyłącznie z modułu LCD. Pozostałe elementy opisu podpozycji nie mają w sprawie większego znaczenia.

W tej sytuacji nie ma wątpliwości, że trafnie przyjęły organy celne, iż przesądzenie kwestii dopuszczalności taryfikowania zgłoszonych towarów tak, jak to uczyniła strona, nie wymaga specjalistycznej wiedzy, bowiem "prima facie" widać, że importowane zostały zestawy, a nie pojedyncze panele. Już ta tylko konstatacja wystarcza do uznania bezzasadności stanowiska strony.

Podjęte czynności wyjaśniające są – w ocenie Sądu – w pełni wystarczające do podjęcia niewadliwego rozstrzygnięcia, a ocena zgromadzonego materiału dowodowego jest prawidłowa. Sąd nie stwierdził w każdym razie zarzucanych w skardze naruszeń prawa procesowego. Wskazać przy tym należy wyraźnie, że w sprawach klasyfikacji zastosowanie znajdują przepisy prawa celnego oraz ordynacji podatkowej. Z tego powodu, Sąd nie odnosił się szczegółowo do wszystkich zarzutów skargi, bowiem wszystkie one, skupiały się na naruszeniach Kodeksu postępowania administracyjnego, który to akt w niniejszej sprawie, w ogóle nie znajdował zastosowania.

Chybiony jest również zarzut braku wszechstronnego wyjaśnienia okoliczności sprawy. Z następujących powodów.

Organy były w pełni uprawnione do przesądzenia podstawowej w sprawie kwestii. Skoro – zgodnie z przedstawionymi wcześniej wywodami, oczywistym było, że sprowadzony został komplet dwóch części, służący do wyświetlania obrazu (ruchomego bądź nie), to w pełni uzasadniona była konkluzja o niedopuszczalności klasyfikowania spornych towarów do podpozycji 8529 90 92 44, jak to uczyniła strona skarżąca. Mimo odmiennego stanowiska strony skarżącej, nie zachodziła zatem konieczność przeprowadzania dalszego postępowania wyjaśniającego, zwłaszcza przez drugą instancję.

Generalnie, specyficzna rola sądów administracyjnych polega na ocenie legalności zaskarżonych decyzji na podstawie akt sprawy. Postępowanie dowodowe jest ograniczone do ewentualnej możliwości dopuszczenia dowodu z dokumentu (art. 106 § 3 p.p.s.a.). Ten aspekt wymagał podkreślenia, że w obszernym fragmencie skargi (s. 11-12) pełnomocnik spółki przedstawił – w formie własnego stanowiska strony skarżącej – wywody oparte na opinii rzeczoznawcy 4 (z Politechniki Poznańskiej. Zdaniem składu orzekającego, również okoliczności przywołane w skardze (w ślad za ekspertyzą 4) oraz treść pisma procesowego nie mogą skutecznie podważyć zasadności i zgodności z prawem rozstrzygnięcia poddanego kontroli w niniejszej sprawie.

Dotychczasowe wywody prowadzą do następującej konkluzji. W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w toku dwuinstancyjnego postępowania administracyjnego i zaoferowanego dodatkowo Sądowi, w pełni uzasadniona była klasyfikacja towarowa spornego urządzenia. Skoro nie można go objąć podpozycją 8529 90 92 44 (w powodów wywiedzionych do tej pory), należało go sklasyfikować w podpozycji 8528 59 40 90, co uczyniły organy.

Dokonując takiej właśnie taryfikacji, organy nie naruszyły wcale reguły 2a ORINS, co zarzucono – niesłusznie – w skardze.

Ponieważ sądowa kontrola nie wykazała naruszeń prawa materialnego ani procesowego przy podejmowaniu zaskarżonej decyzji, zarzucanych przez spółkę, przeto skargę należało oddalić, stosownie do dyspozycji wynikającej z art. 151 p.p.s.a.