I SA/Op 477/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
2014-07-03Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Marzena Łozowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Marzena Łozowska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. R. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu z dnia 2 kwietnia 2014 r. znak sprawy: [...] w przedmiocie ustalenia należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W dniu 19 maja 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wpłynęła skarga G. R. (dalej jako: skarżąca) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Odział w Opolu z dnia 2 kwietnia 2014 r., znak sprawy: [...], w przedmiocie ustalenia należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Skarżąca domagała się uchylenia ww. decyzji.
W odpowiedzi na skargę Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu wniósł o jej odrzucenie. Organ podniósł, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.)/dalej jako: p.p.s.a./ sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 2.04.2014 r. ustalił skarżącej stan należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy w łącznej kwocie 13.441,20 zł za okresy wymienione w sentencji tego rozstrzygnięcia. Przy czym, organ prawidłowo pouczył skarżącą o przysługującym prawie odwołania do Sądu Okręgowego w Opolu- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, zaś skarżąca, mimo to wniosła skargę do sądu administracyjnego- niewłaściwego w niniejszej sprawie, co w pełni uzasadnia wniosek o odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne, 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, 4) inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego 8) oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Zaś jak wynika z art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Powołane przepisy wskazują na to, że skarga do sądu administracyjnego przysługuje tylko na prawne formy działania organów administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-8 p.p.s.a. oraz w sytuacjach przewidzianych przez ustawy szczególne, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 5 p.p.s.a. A contrario skarga na inne formy działania jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że kontrolujące działalność administracji publicznej sądy administracyjne nie są powołane do rozpoznawania innych spraw niż sprawy sądowoadministracyjne, w szczególności do rozpoznawania spraw, które należą do właściwości sądów powszechnych. Do właściwości zaś sądów powszechnych należą, stosownie do treści art. 1 i art. 2 § 1 ustawy z dnia z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) sprawy cywilne, o ile przepisy szczególne nie przekazują ich do właściwości sądów szczególnych. Sprawami cywilnymi natomiast są sprawy ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy (sprawa cywilna w znaczeniu materialnym), jak również sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych i inne sprawy, do których przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne w znaczeniu formalnym).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że zaskarżona decyzja, ustalająca należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy, wydana została na podstawie art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013, poz. 1442 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 83 ust. 2 wymienionej ustawy, od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Sprawy dotyczące ustalania wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (rozliczanie, potrącanie, opłacanie składek) na podstawie przepisów ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowią kategorię spraw, od których odwołanie przysługuje do sądu okręgowego jako sądu rzeczowo właściwego (art. 477(8) § 1 k.p.c.). Zatem to sąd powszechny jest właściwy do rozpoznania odwołania w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdzając, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Skład sądu
Marzena Łozowska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Marzena Łozowska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. R. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu z dnia 2 kwietnia 2014 r. znak sprawy: [...] w przedmiocie ustalenia należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
W dniu 19 maja 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wpłynęła skarga G. R. (dalej jako: skarżąca) na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Odział w Opolu z dnia 2 kwietnia 2014 r., znak sprawy: [...], w przedmiocie ustalenia należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Skarżąca domagała się uchylenia ww. decyzji.
W odpowiedzi na skargę Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu wniósł o jej odrzucenie. Organ podniósł, że zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.)/dalej jako: p.p.s.a./ sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Organ wskazał, że w przedmiotowej sprawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 2.04.2014 r. ustalił skarżącej stan należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy w łącznej kwocie 13.441,20 zł za okresy wymienione w sentencji tego rozstrzygnięcia. Przy czym, organ prawidłowo pouczył skarżącą o przysługującym prawie odwołania do Sądu Okręgowego w Opolu- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, zaś skarżąca, mimo to wniosła skargę do sądu administracyjnego- niewłaściwego w niniejszej sprawie, co w pełni uzasadnia wniosek o odrzucenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zgodnie z art. 3 § 1 i 2 p.p.s.a. sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne, 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, 4) inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej, 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego 8) oraz bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Zaś jak wynika z art. 3 § 3 p.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach.
Powołane przepisy wskazują na to, że skarga do sądu administracyjnego przysługuje tylko na prawne formy działania organów administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-8 p.p.s.a. oraz w sytuacjach przewidzianych przez ustawy szczególne, z zastrzeżeniem wynikającym z art. 5 p.p.s.a. A contrario skarga na inne formy działania jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Z przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że kontrolujące działalność administracji publicznej sądy administracyjne nie są powołane do rozpoznawania innych spraw niż sprawy sądowoadministracyjne, w szczególności do rozpoznawania spraw, które należą do właściwości sądów powszechnych. Do właściwości zaś sądów powszechnych należą, stosownie do treści art. 1 i art. 2 § 1 ustawy z dnia z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) sprawy cywilne, o ile przepisy szczególne nie przekazują ich do właściwości sądów szczególnych. Sprawami cywilnymi natomiast są sprawy ze stosunków z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy (sprawa cywilna w znaczeniu materialnym), jak również sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych i inne sprawy, do których przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy cywilne w znaczeniu formalnym).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że zaskarżona decyzja, ustalająca należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy, wydana została na podstawie art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013, poz. 1442 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 83 ust. 2 wymienionej ustawy, od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego. Sprawy dotyczące ustalania wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (rozliczanie, potrącanie, opłacanie składek) na podstawie przepisów ustawy z 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stanowią kategorię spraw, od których odwołanie przysługuje do sądu okręgowego jako sądu rzeczowo właściwego (art. 477(8) § 1 k.p.c.). Zatem to sąd powszechny jest właściwy do rozpoznania odwołania w przedmiotowej sprawie.
Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdzając, że sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego, odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
