II SA/Sz 1093/12

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] r. W C. zwrócił się do Wójta Gminy o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym i kanalizacją grawitacyjną i tłoczną w miejscowości N. nr ewidencyjny działki [...] o wydajności [...] m3/dzień, obsługującej [...] działek budowlanych położonych w m. N. na działce nr [...] o średnicy do [...] m posadowionej na głębokości do [...] m wraz z zasilaniem energetycznym, kanalizacją grawitacyjną i tłoczną. Do wniosku dołączono kopię mapy zasadniczej z koncepcją zagospodarowania terenu, posadowienia przepompowni ścieków i połączenia z istniejącą siecią grawitacyjną i tłoczną, akt własności działek nr [...] (droga wewnętrzna) i nr [...], zapewnienie odprowadzania ścieków, zapewnienie dostaw energii elektrycznej.

W uzupełnieniu ww. wniosku, w dniu [...] r., inwestor złożył do organu egzemplarz mapy zasadniczej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego w skali [...] na której oznaczono kanalizację do likwidacji, planowaną przepompownię na dz. nr [...] i sieć kanalizacyjną i tłoczną na dz. nr [...] oraz dokumentację projektową sieci grawitacyjnej i tłocznej, dla której uzyskano pozwolenie na budowę z dnia [...] r. Jednocześnie w piśmie uzupełniającym z dnia [...] r. inwestor wyjaśnił, że podłączenie do istniejącej sieci kanalizacyjnej znajdującej się na nieruchomości [...] przepompowni ścieków nie spowoduje odłączenia od tejże sieci działki nr [...] Planowana przepompownia zostanie zbudowana w takim miejscu, które zapewni odbiór i odprowadzanie ścieków ze wszystkich nieruchomości powstałych z podziału dz. Nr [...] Odłączenie od istniejącej sieci kanalizacyjnej nastąpi od granicy działki nr [...] zarówno w zakresie rurociągu tłocznego i grawitacyjnego.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Wójt Gminy na podstawie art. 4 ust. 2, art. 60 i art. 61 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r., Nr 86, poz. 717 ze zm.) i art. 104 i 107 Kpa, po rozpatrzeniu wniosku W. C., odmówił wydania decyzji o warunkach zabudowy na budowę przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym, kanalizacją grawitacyjną i tłoczną na działkach nr [...]

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że w celu uzbrojenia w sieć kanalizacyjną sanitarną realizowanych zespołów zabudowy jednorodzinnej w kompleksie działek nr [...] wydano decyzje o lokalizacji inwestycji celu publicznego W. C. (decyzja [...] z dnia [...] r. - budowa sieci grawitacyjnej i tłocznej na dz. Nr [...]) oraz E. i M. S. (decyzja z dnia [...] r. - budowa sieci grawitacyjnej i tłocznej na dz. [...] z przepompownią na dz. [...] z N. ). Zrealizowany system kanalizacji sanitarnej, w tym przepompownia ścieków, rurociąg tłoczny oraz część kanalizacji grawitacyjnej, stanowi inwestycję wspólną i obsługuje w sposób wystarczający cały obszar realizowanej zabudowy jednorodzinnej na działkach [...] co potwierdził projektant w oświadczeniu z dnia [...]

Zdaniem organu, realizacja dodatkowej przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym nie ma uzasadnienia technicznego ani ekonomicznego. Ponadto wnioskodawca proponuje likwidację dwóch odcinków sieci grawitacyjnej i tłocznej. Istniejąca przepompownia ścieków o parametrach dobranych dla obsługi całego kompleksu działek [...] na działce nr [...] połączona jest z gminną siecią kanalizacyjną w działce [...] przy drodze powiatowej dz. nr [...]. Skutkiem likwidacji dwóch wnioskowanych fragmentów sieci będzie pozbawienie działek [...] dostępu do gminnej sieci kanalizacyjnej i uniemożliwienie korzystania z sieci kanalizacyjnej. Zgoda na demontaż odcinków sieci kanalizacyjnej i budowę nowej przydomowej przepompowni byłaby sprzeczna z opisanymi wyżej decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego, a nie ma podstawy do stwierdzenia nieważności tych decyzji.

Ponadto zgoda na planowaną inwestycję naruszyłaby prawa osób trzecich tj. właścicieli działek [...] którzy inwestowali w tereny uzbrojone oraz pozbawiłaby ich prawa do korzystania z sieci kanalizacji sanitarnej, co narusza art. 63 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W. C. odwołał się od powyższej decyzji.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze na podstawie art. 138 § 2 Kpa i art. 59-64

w związku z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U., Nr 80, poz. 717) uchyliło zaskarżoną decyzję, a sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji wskazał między innymi, że podstawą rozstrzygnięcia wniosku są wyniki analizy, o której mowa w art. 53 ust. 3 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu terenu tj. analizy planowanej zabudowy i zagospodarowania terenu w odniesieniu do przepisów odrębnych oraz analizy stanu faktycznego i prawnego terenu objętego inwestycją. W analizie tej organ winien zawrzeć również wyniki badania łącznego spełnienia przez inwestycję pięciu warunków, wskazanych w art. 61 ust. 1 pkt 1 – 5 ww. ustawy. W myśl art. 61 ust. 3 ustawy, warunku nr 1, czyli zasady dobrego sąsiedztwa nie stosuje się m.in. do urządzeń infrastruktury technicznej.

Taka analiza została sporządzona przez organ I instancji. Z jej treści wynika, że działka nr [...] objęta wnioskiem posiada dostęp do drogi publicznej przez drogę wewnętrzną - działkę nr [...], grunty działki nr [...] są gruntami rolnymi klasy [...], co w myśl znowelizowanej ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych, nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych, decyzja będzie zgodna z przepisami odrębnymi. We wnioskach analizy organ szeroko opisał historię zaprojektowania i zrealizowania przez dwóch inwestorów sieci kanalizacji sanitarnej obejmującej obszar, na którym powstały dwa kompleksy działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną powstałych z podziału działek nr [...] i nr [...] i w konkluzji stwierdził, iż wniosek W. C. narusza ustalenia zawarte w decyzjach o lokalizacji inwestycji celu publicznego wydanych na rzecz obu inwestorów, co w konsekwencji naruszy uprawnienia osób trzecich poprzez likwidację dwóch odcinków sieci grawitacyjnej i tłocznej, pozbawiając ich prawa do korzystania z gminnej kanalizacji sanitarnej.

Według organu II instancji, stwierdzenie, że wnioskowana decyzja będzie zgodna z przepisami odrębnymi, należało rozważyć w kontekście art. 56 w związku z 64 ust. 1 ww. ustawy, stanowiącego, iż nie można odmówić ustalenia warunków zabudowy, jeżeli zamierzenie inwestycyjne jest zgodne z przepisami odrębnymi. Wójt Gminy wydając decyzję o odmowie ustalenia warunków zabudowy rozstrzygnął wniosek, wbrew powołanym przepisom, opierając się tylko na powyżej przestawionym stanowisku. W świetle art. 56 w związku z art. 4 ust. 1 ustawy, organ odmawiając ustalenia warunków zabudowy winien w wydawanej decyzji wskazać konkretne przepisy prawa powszechnie obowiązującego, które sprzeciwiają się planowanej inwestycji. W zaskarżonej decyzji Wójt Gminy takich przepisów prawa nie wskazał. Ponadto - w ocenie Kolegium - wydanie decyzji o warunkach zabudowy nie narusza uprawnienia osób trzecich, bowiem z samego faktu wydania decyzji o warunkach zabudowy nie można wywieść takiego naruszenia, skoro decyzja o warunkach zabudowy nie narusza prawa własności i nie uprawnia do wykonania inwestycji.

Zdaniem organu odwoławczego, nie bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje, że wspólnie podjęta przez dwóch inwestorów realizacja sieci kanalizacji sanitarnej na gruntach należących do każdego z nich (za przyzwoleniem Gminy), została dokonana w drodze cywilnego porozumienia i finansowana była przez każdego z nich oddzielnie i jest własnością każdego z nich. Inwestorzy mogą rozporządzać nią w sposób dowolny dla siebie, pod warunkiem, że ścieki z nich odprowadzane będą do gminnej sieci kanalizacyjnej, czyli spełniony będzie nałożony na nich obowiązek wynikający z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Wzajemne korzystanie z tych sieci, tak jak wskazuje odwołujący się, może odbyć się na zasadzie porozumienia stron w postępowaniu cywilnym poprzez wystąpienie do sądu o ustanowienie służebności przesyłu nieczystości płynnych lub poprzez zawarcie stosownej umowy. Negowanie przez organ jako nieuzasadnionego technicznie i ekonomicznie kolejnego zamierzenia odwołującego się (ściśle związanego ze zrealizowaną przez niego kanalizacją, którą ścieki będą odprowadzane do kanalizacji gminnej) nie może stanowić podstawy do odmowy ustalenia warunków zabudowy. Zaskarżona decyzja została wydana zatem z naruszeniem przepisów art. 56 w związku z art.64 ust. 1 cyt. ustawy.

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Wójt Gminy, po ponownym rozpoznaniu wniosku W. C., na podstawie art. 4 ust. 2, art. 60 i art. 61 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r., Nr 86, poz. 717 ze zm.) – odmówił wydania decyzji o warunkach zabudowy na budowę przydomowejprzepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym, kanalizacją grawitacyjną i tłoczną na działkach nr [...]

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że z wniosku oraz załącznika graficznego wynika, że inwestycja ma na celu odebranie ścieków z [...] domów oraz likwidację istniejących odcinków sieci kanalizacyjnej grawitacyjnej i tłocznej na działce [...] na wysokości działki. [...] W celu uzbrojenia w sieć kanalizacyjną sanitarną realizowanych zespołów zabudowy jednorodzinnej w kompleksie działek nr [...] organ wydał decyzje lokalizacji inwestycji celu publicznego dla wnioskodawcy W. C. (decyzja z dnia [...] r. - budowa sieci grawitacyjnej i tłocznej na dz. Nr [...] ) oraz dla E. i M. S. (decyzja z dnia [...] r. - budowa sieci grawitacyjnej i tłocznej na dz. [...] z przepompownią na dz. [...] w N.). Zrealizowany system kanalizacji sanitarnej w tym: przepompownia ścieków, rurociąg tłoczny oraz część kanalizacji grawitacyjnej stanowi inwestycję wspólną i obsługuje w sposób wystarczający cały obszar realizowanej zabudowy jednorodzinnej na działkach [...] Nowo powstała sieć kanalizacji sanitarnej została włączona do gminnej sieci kanalizacji sanitarnej biegnącej wzdłuż drogi powiatowej dz. nr [...] Gmina jest już właścicielem działki drogowej nr [...] oraz wystąpiła do inwestorów o przekazanie na rzecz gminy istniejącej sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej i tłocznej. Prowadzone są też czynności mające na celu przejęcie na majątek gminy działki drogowej nr [...]

Zdaniem organu I instancji, realizacja dodatkowej przydomowej przepompowni ścieków nie ma uzasadnienia technicznego ani ekonomicznego i na dodatek pogorszy warunki użytkowania sąsiadujących działek poprzez umieszczenie pomiędzy działkami budowlanymi ewentualnego źródła hałasu i niechcianego zapachu. Trudno też uznać taką przepompownie za przydomową, jeśli ma ona obsługiwać [...] działek przeznaczonych pod zabudowę. Ponadto skutkiem likwidacji dwóch wnioskowanych fragmentów sieci będzie pozbawienie działek [...] dostępu do gminnej sieci kanalizacyjnej i uniemożliwienie korzystania z gminnej sieci kanalizacji sanitarnej. Doprowadzi to do złamania postanowień zawartych w wydanych przez Starostę Powiatu pozwoleniach na budowę oraz w decyzjach o warunkach zabudowy i decyzjach lokalizacji inwestycji celu publicznego. Demontaż sieci kanalizacyjnej odetnie też od gminnej sieci kanalizacyjnej istniejący budynek mieszkalny na działce [...] (powstałej z działki [...]). Zgoda na demontaż odcinków sieci kanalizacyjnej i budowę nowej przydomowej przepompowni byłaby sprzeczna z decyzjami o lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzjami Starosty wydającymi pozwolenie na budowę, a nie ma podstawy do stwierdzenia nieważności tych decyzji (art. 53 ust. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). Poza tym zgoda na wnioskowaną inwestycję, w swych konsekwencjach naruszyłaby prawa i uprawnienia osób trzecich - tj. właścicieli działek [...], którzy inwestowali w tereny uzbrojone. Art. 63 ust 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich. Nie można jednak zapomnieć, że zapisy decyzji o warunkach zabudowy wiążą organ wydający decyzję o pozwoleniu na budowę zgodnie z art. 33, 34 i 35 ustawy Prawo budowlane. Propozycja likwidacji istniejącej sieci kanalizacyjnej oraz pozbawienia możliwości odpływu ścieków z dużego obszaru już uzbrojonego stoi w jawnej sprzeczności z art. 15 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, w którym obliguje się do budowy urządzeń kanalizacyjnych, a nie ich niszczenia. W art. 3. ust. 1 cytowanej ustawy stwierdza się, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy, tak więc nie można tego pogodzić ze zgodą na likwidację sieci już istniejących i z pozbawianiem możliwości korzystania z gminnej sieci kanalizacyjnej właścicieli działek już posiadających dostęp do tej sieci gminnej.

Ponadto przedmiotowa inwestycja sprzeciwiałaby się tzw. zasadzie dobrego sąsiedztwa z art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p.

Powołując się na treść wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2012 r. ll OSK 10/11 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 października 2011 r. II SA/Go 499/11, organ

I instancji podkreślił, że omawiana nowa inwestycja nie spełnia podstawowych kryteriów takich jak: kontynuacja funkcji, parametrów, cech dotychczas używanej instalacji. Nie spełniony zatem został art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, co musiało skutkować decyzją odmowną.

W załączniku do decyzji - Analizie warunków i zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy (...), organ I instancji określił m.in. dostęp do uzbrojenia terenu- zaopatrzenie w energię elektryczną, wodę i odprowadzenie ścieków, określił przeznaczenie gruntów (dz. Nr [...] jako grunt rolny kl. [...]) orzekł, że decyzja będzie zgodna z przepisami odrębnymi, oraz że planowane zamierzenie inwestycyjne nie podlega warunkom z art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W. C. odwołał się od powyższej decyzji Wójta Gminy

W odwołaniu, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych tj. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 maja 2010 r., sygn. akt IV SA/Po 103/10, wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 441/06, wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 września 2010 r., sygn. akt II SA/Kr 686/10, wskazał, że odmowa wydania decyzji na podstawie art. 56 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, mającego zastosowanie w niniejszej sprawie na podstawie art. 64 ust. 1 ww. ustawy, musi opierać się na wyraźnej sprzeczności zamierzenia inwestycyjnego z przepisem nakładającym expressis verbis konkretne ograniczenie. Decyzja o warunkach zabudowy nie jest decyzją uznaniową organu, lecz jej ustalenia są zależne od regulacji prawnych dotyczących projektowanego zamierzenia inwestycyjnego i obszaru na którym takie zamierzenie ma być zlokalizowane. Decyzja ta stanowi zatem prawnie określoną formę oceny dopuszczalności lokalizacji inwestycji w danym miejscu w świetle powszechnie obowiązującego prawa. Organ ustalający lokalizację projektowanej inwestycji, aby odmówić jej lokalizacji w sposób wskazany przez inwestora, musi wykazać niezgodność wnioskowanej lokalizacji z przepisami prawa.

W ocenie strony, organ I instancji nie wykazał, iż zachodzą przesłanki do odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy na budowę przydomowej przepompowni ścieków. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika jednoznacznie, że organ dokonuje oceny inwestycji pod względem technicznym oraz ekonomicznym, a także z punktu widzenia emisji hałasu, czy zapachu. Świadczy to o uznaniowości wydania decyzji o warunkach zabudowy, co jest niedopuszczalne w świetle art. 56 p.z.p. w zw. z art. 64 ust. 1 p.z.p. Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (w niniejszej sprawie warunków zabudowy) stanowi typowy przykład aktów związanych (por. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 10 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Go 704/09). Wszelka ocena zamierzenia inwestycyjnego pod względem ekonomicznym czy technicznym, nie należy do organu wydającego decyzję o warunkach zabudowy, lecz do inwestora składającego stosowny wniosek. Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010r., sygn. akt VIII SA/Wa 682/09, ewentualny hałas związany z planowaną inwestycją mógłby być powodem odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy, o ile sam rodzaj planowanej inwestycji uniemożliwiałby zachowanie poziomu hałasu właściwego dla istniejącego obecnie układu urbanistycznego. W przypadku jeżeli planowany rodzaj inwestycji odpowiada dotychczasowej funkcji zabudowy dochodzenie konkretnej ochrony przed hałasem powinno nastąpić na etapie postępowania w sprawie pozwolenia na budowę.

Odwołujący się podkreślił następnie, że wystąpienie z wnioskiem o budowę przydomowej przepompowni ścieków związane jest z koniecznością zapewnienia działkom [...] możliwości odbioru ścieków. Obecny system nie funkcjonuje prawidłowo, gdyż sieć kanalizacyjna przewiduje odbiór ścieków także z terenów działek nr [...] należących do innych podmiotów. O ile inwestycja na działce W. C. została ukończona, to na sąsiedniej działce M. S. zwleka z kompleksowym ukończeniem inwestycji przez co utrudnia realizowanie swojego prawa. Budowa przydomowej przepompowni ścieków na działkach nr [...] z pewnością ten problem by rozwiązała. Tym bardziej, że zrealizowanie przedmiotowej inwestycji czyni zadość obowiązkowi Gminy zapewnienia mieszkańcom działek [...] możliwość odprowadzania ścieków.

Ponadto w postępowaniu toczącym się na wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego (w niniejszej sprawie decyzji o warunkach budowy przepompowni) nie ma zastosowania tzw. zasada dobrego sąsiedztwa, wynikająca z art 61 ust. 1 p.z.p. (wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. akt II SA/Go 743/10). Oznacza to, że organ niewłaściwie zastosował art. 61 ust. 1 pkt 1 pz.p. Analiza uzasadnienia zaskarżonej decyzji prowadzi do wniosku, iż organ w zasadzie skupił się na kwestii likwidacji części odcinka obecnej sieci kanalizacyjnej, a przedmiotem sprawy była możliwość budowy przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym, kanalizacją grawitacyjną i tłoczoną na działkach nr. [...] Tym samym znaczna większość wywodów organu I instancji jest bezprzedmiotowa.

Dodatkowo odwołujący się zaprzeczył twierdzeniom Gminy, iż wydanie przedmiotowej decyzji narusza prawa osób trzecich - właścicieli działek [...]. Również niezasadnym jest powoływanie się na naruszenie przepisów ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków. To na gminie ciąży obowiązek budowy urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych w celu zapewnienia swoim mieszkańcom dostępu do wody i odprowadzania ścieków. Budowa przydomowej przepompowni na działce stanowiącej własność prywatną w żaden sposób nie koliduje z tym obowiązkiem. Gmina jako organ administracji samorządowej prowadzi postępowanie w sposób stronniczy i w celu realizacji swoich interesów (sprawa drogi), a nie interesu wnioskodawcy w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. Taki sposób postępowania rażąco narusza art. 7, 8 i 9 K.p.a.

Ponadto odwołujący się podkreślił, że organ I instancji całkowicie pominął uwagi co do uchybień postępowania Gminy oraz wytyczne zawarte w decyzji SKO

z dnia [...]

Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...] r. Nr [...] na podstawie art.138 § 1 pkt 1 Kpa, art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)- utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Na wstępie uzasadnienia decyzji organ II instancji podkreślił, że w wyniku ponownego rozpatrzenia wniosku i po przeprowadzeniu postępowania, organ I instancji uznał, iż zrealizowanie planowanej przez wnioskodawcę budowy przydomowej oczyszczalni ścieków o wydajności [...] dzień, obsługującej [...] działek budowlanych, w tym likwidacja dwóch odcinków fragmentów sieci, która pozbawi dostępu do gminnej sieci kanalizacyjnej całego kompleksu działek powstałych z podziału działki nr [...], sprzeciwia się zasadzie dobrego sąsiedztwa, o której mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Podstawę materialnoprawną decyzji o warunkach zabudowy stanowi przepis art. 61 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym wydanie decyzji o warunkach zabudowy możliwe jest jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków określonych tym przepisie, i tak: 1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych; 2) teren ma dostęp do drogi publicznej; 3)istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla projektowanego zamierzenia; 4) teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych, albo jest on objęty zgodą uzyskana przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 5) decyzja jest zgodna z odrębnymi przepisami, między innymi ustawą o ochronie przyrody, Prawem ochrony środowiska, ustawą o ochronie gruntów rolnych i leśnych, ustawą o odpadach, o drogach publicznych.

Ratio legis tego przepisu jest ochrona ładu przestrzennego. Ma on na celu powstrzymanie zabudowy nie dającej się pogodzić z zabudową już istniejącą na terenie, gdzie nie ma planu zagospodarowania przestrzennego. Warunki wymienione w art. 61 ust. 1 pkt 1, zwane "dobrym sąsiedztwem" stanowią zasadnicze elementy ładu przestrzennego, konieczne do spełnienia przy ustalaniu warunków zabudowy w drodze decyzji administracyjnej dla projektowanej inwestycji. Kształtowana w tej normie tzw.: "zasada dobrego sąsiedztwa" odwołuje się do dobrego sąsiedztwa poszczególnych nieruchomości, w różnych aspektach - funkcji znajdujących się na nich obiektów, cech zagospodarowania terenu oraz cech architektonicznych obiektów budowlanych. Zasada ta uzależnia zmianę zagospodarowania terenu od dostosowania się do określonych cech zabudowy i zagospodarowania terenu sąsiedniego. Wprowadzana na dany teren inwestycja musi być tego rodzaju, że można przyjąć, że będzie mogła ona obiektywnie i bezkolizyjnie współistnieć z obecną już funkcją i z jej przeznaczeniem, a także że w przyszłości to nowowprowadzane zamierzenie nie ograniczy obecnej. Zasadą jest, iż wzgląd na ogólnie pojętą ochronę ładu przestrzennego nie może, sam w sobie, stanowić jedynie samoistnej (wyłącznej) podstawy odmowy ustalenia warunków zabudowy, co wszakże nie zwalnia organu z konieczności uwzględniania tej wartości przy ustalaniu owych warunków. Wynika to jednoznacznie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy, w myśl którego w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - a jednym z elementów tego procesu jest właśnie procedura ustalania warunków zabudowy (art. 4 ust. 2 ustawy) - uwzględnia się zwłaszcza wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury. Instrumentem służącym uwzględnianiu ładu przestrzennego w zagospodarowaniu przestrzennym jest prawidłowo przeprowadzona analiza urbanistyczno-architektoniczna.

Kolegium wskazało, że nie podziela poglądu odwołującego się, iż w niniejszej sprawie nie ma zastosowania tzw. zasada dobrego sąsiedztwa.

Następnie organ odwoławczy stwierdził, że postępowanie poprzedzające wydanie przedmiotowej decyzji wyczerpuje tryb określony w przepisach ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organ I instancji, stosownie do przepisów zawartych w art. 53 ust. 3 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy, dokonał niezbędnej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu, na którym przewiduje się realizację inwestycji, uwzględniając istniejącą w jego sąsiedztwie zabudowę. Projekt decyzji, stosownie do wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania terenu (Dz. U. Nr 164, poz. 1588), sporządził uprawniony urbanista, co czyni zadość wymogom ust. 4 art. 60 ustawy o planowaniu (...). W świetle dokonanych ustaleń uznano, że planowane zamierzenie, nie spełnia warunku określonego przepisem art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy. W postępowaniu w sprawie o wydanie warunków zabudowy Wójt Świeszyna, znając lokalizację planowanej inwestycji względem sąsiednich nieruchomości i istniejącej na nich zabudowy, zobowiązany był wyjaśnić, czy planowana inwestycja nie zmieni ładu przestrzennego w bezpośrednim sąsiedztwie. Zawarte w uzasadnieniu kwestionowanej decyzji szczegółowe ustalenia stanu prawnego i faktycznego terenu, wyniki analizy urbanistycznej jako podstawowe elementy merytorycznego rozpoznania wniosku, znalazły swój wyraz w rozstrzygnięciu. Wyniki analizy warunków i zasad zagospodarowania potwierdzają, iż dla uzbrojenia w sieć kanalizacji sanitarnej dwóch kompleksów działek powstałych z podziału dwóch dużych działek nr [...] zaprojektowano i wykonano na podstawie prawomocnych pozwoleń na budowę sieci kanalizacji grawitacyjnej i tłocznej.

Zrealizowany przez obu inwestorów system kanalizacji sanitarnej, w tym przepompownia ścieków, rurociąg tłoczny oraz część kanalizacji grawitacyjnej stanowi inwestycję wspólną i obsługuje cały obszar przeznaczony pod zabudowę jednorodzinną na działkach powstałych z podziału działek nr [...]

Obiekty te zostały wykonane na podstawie decyzji Starosty o pozwoleniu na budowę, przed wydaniem której organ sprawdził zgodność planowanej inwestycji oraz projektu zagospodarowania działek z decyzjami Wójta o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z dnia 14 sierpnia 2009r. i z dnia 15 grudnia 2009r. i z 20 kwietnia 2010 r.

Ustalenia zawarte w tych decyzjach ostatecznych korzystają z przymiotu trwałości i dlatego nie mogą być zmienione lub zniesione w drodze wydania w trybie zwykłym innej decyzji ostatecznej. Zgodnie bowiem z art. 16 § 1 Kpa uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznej stwierdzenie jej nieważności oraz wznowienie postępowania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub w ustawach szczególnych.

Uwzględnienie w decyzji ustalającej warunki budowy przydomowej przepompowni ścieków o charakterze sieciowym na działce nr [...] w miejscowości N. dla obsługi [...] działek oraz likwidacji istniejących już odcinków sieci kanalizacyjnej grawitacyjnej i tłocznej na działce nr [...] na wysokości działki [...] prowadzi do zmian ustaleń zawartych w decyzji ostatecznej z dnia [...] r., co z punktu widzenia zasady ogólnej postępowania administracyjnego jaką jest zasada trwałości decyzji ostatecznej, nie jest dopuszczalne. Ponadto planowana likwidacja istniejących odcinków sieci uniemożliwi tym samym dostęp do gminnej sieci kanalizacyjnej właścicielom działek nr [...] i następnym.

Dalej organ wskazał, że chybiony jest zarzut odwołania o zwłoce

z kompleksowym ukończeniem inwestycji przez M. S. Tym twierdzeniom przeczy zaświadczenie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. o przyjęciu zawiadomienia o zakończeniu budowy sieci kanalizacji sanitarnej grawitacyjnej oraz kanalizacji sanitarnej tłocznej wraz z przepompownią ścieków z instalacją kablową zalicznikową, zrealizowanych na podstawie pozwolenia na budowę z dnia [...]

Następnie organ II instancji podał, że zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, inwestycja celu publicznego jest lokalizowana na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku - w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Problematykę decyzji o warunkach zabudowy regulują przepisy art. 59 ustawy. Bardzo istotną kwestią jest zatem rozróżnienie pomiędzy tymi dwoma rodzajami inwestycji. Definicję "inwestycji celu publicznego" zawiera art. 2 pkt 5 ustawy, zgodnie z którym przez określenie to należy rozumieć działania o znaczeniu lokalnym -gminnym i ponadlokalnym - powiatowym, wojewódzkim i krajowym, stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami. Z powyższego wynika, że art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami zawiera listę celów publicznych. Pojęcie celu publicznego obejmuje grupę spraw najpowszechniej spotykanych, służących zaspokojeniu bieżących potrzeb ludności niezbędnych dla jej funkcjonowania. Jest to lista zamknięta. Celem publicznym w rozumieniu tej ustawy jest niewątpliwie budowa i utrzymywanie publicznych urządzeń służących do zaopatrzenia ludności w wodę oraz gromadzenia, przesyłania, oczyszczania i odprowadzania ścieków (art. 6 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Poza sporem zatem winno być, iż budowa przydomowej przepompowni ścieków nie stanowi celu publicznego w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 5 ustawy, zatem w sprawie wniosku z dnia [...] r. zastosowanie mają przepis art. 59 i następne ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W dalszej części uzasadnienia organ odwoławczy podniósł, że kwestie związane z budową sieci, urządzeń kanalizacyjnych i urządzeń wodociągowych regulują przepisy ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2001 r. Nr 72, poz. 747). W szczególności art. 3 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem własnym gminy co oznacza, że wszystkie sprawy związane z kwestią wodno-ściekową uregulowane ww. ustawą, należą do gminy. W sytuacji gdy inwestor prywatny wybuduje taką sieć to uzyskuje prawo żądania od gminy przyłączenia tej sieci gminnej sieci głównej, zgodnie bowiem z art. 15 ust. 4 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę (...), przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o jej przyłączenie do sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie (uchwalonym przez radę gminy) oraz istnieją techniczne możliwości świadczenia usług.

W sytuacji - jak podano w piśmie z dnia [...] r., którym przekazano akta sprawy i odwołanie W. C.- wycofania się z wcześniejszych oświadczeń i ustaleń co do przekazania sieci kanalizacyjnej oraz drogi, przedsiębiorstwo wodno-kanalizacyjne nie będąc właścicielem sieci, nie będzie mogło wydać warunków technicznych, ani zawrzeć umów na dostarczanie wody i odbiór ścieków. Kwestia przekazania na rzecz przedsiębiorstwa wybudowanej sieci nie jest regulowana drodze decyzji administracyjnej, jest to kwestia umowna, a więc zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego.

Odnosząc się do zarzutów odwołania, m.in. odmowy wydania decyzji

o warunkach technicznych przyłącza wodociągowego i kanalizacyjnego organ II instancji podał, że art. 19 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków nie nakazuje (ani nie przewiduje wyraźnie takiej możliwości), aby warunki techniczne przyłączeń ustalane były w formie decyzji administracyjnej lub postanowienia.

Nadto, zdaniem organu, bez znaczenia dla niniejszej sprawy pozostają także kwestie dot. ewentualnych wniosków innych osób o ustanowienie służebności przesyłu wody, gdyż nie dotyczą one wniosku W. C. [...].

Za niezwiązany z niniejszym postępowaniem Kolegium uznało również zarzut o przejęciu sieci wodociągowej na działce nr [...] i uzależnienia wydania zgody na podłączenie się od M. S.. W. C. w złożonym w dniu [...] r. oświadczeniu wyraził zgodę na ułożenie przez M. S. sieci wodociągowej w obrębie jego działki. Ponadto W. C., nie kwestionował także zawartych w ostatecznej już decyzji Wójta Gminy znak: [...] z dnia [...] r. ustaleń, iż po wykonaniu i odebraniu wykonanej sieci, inwestor przekaże je nieodpłatnie na mienie komunalne gminy na podstawie stosownej umowy.

W. C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]

W uzasadnieniu skargi W. C. podniósł, że w dniu [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w tej samej sprawie uchyliło decyzję Wójta Gminy i wskazało, iż na gruntach należących do niego zrealizował we własnym zakresie sieć kanalizacyjną, która stanowi jego własność. Jednym wymogiem postawionym przed wykonawcą było zobowiązanie do odprowadzania ścieków do gminnej sieci kanalizacyjnej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. Ponadto organ odwoławczy stwierdził w uzasadnieniu, iż negowanie przez Wójta Gminy jako nieuzasadnionego technicznie i ekonomicznie kolejnego zamierzenia odwołującego się nie może stanowić podstawy do odmowy ustalenia warunków zabudowy. Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika także fakt, że nie do organu należy ocena zasadności technicznej i ekonomicznej zamierzenia planowanego na terenie prywatnym, w chwili gdy jest to wykonywane zgodnie z obowiązującym prawem. Organ nie wskazał żadnego przepisu, który zakazywałby wykonania przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym i tym samym obowiązkiem organ I instancji było wydanie pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy. Pomimo takiego stwierdzenia zawartego w uzasadnieniu decyzji uchylającej, Wójt Gminy ponownie w dniu [...] r. wydał decyzję odmawiającą określenia warunków zabudowy dla przydomowej przepompowni ścieków, a następnie SKO wydało kolejną decyzję i to zupełnie sprzeczną z pierwszą decyzją w sprawie, tym samym dopuściło się naruszenia art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej u.p.z.p.). Sposób ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku planu miejscowego określony został przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588).

Skarżący wskazał dalej, że wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy co do budowy przydomowej przepompowni ścieków, która ma być posadowiona na działce [...] i częściowo [...] po to aby uniezależnić się całkowicie od pozaprawnego działania Gminy która uniemożliwia korzystanie z urządzeń posadowionych w nieruchomości oznaczonej nr [...] Działanie to było podjęte na skutek odmowy Gminy na przyłączenie się do sieci kanalizacyjnej, posadowionej w jego nieruchomości przez niego samego. Nadto własnym kosztem wybudował zarówno sieć grawitacyjną jak i tłoczną na nieruchomości [...] do której Gmina Ś. (w związku z nabyciem w dniu [...] - drogi wewnętrznej w której posadowiona jest dalsza sieć kanalizacyjna) podłączyła resztę sieci kanalizacyjnej i odmówiła mu prawa korzystania z tejże sieci. W chwili gdy zażądał uregulowania stanu prawnego przesyłu nieczystości płynnych (służebność przesyłu ścieków) Gmina Ś. wydała odmowną decyzję w zakresie określenia warunków technicznych przyłączy kanalizacyjnych i wodociągowych, a ponadto jej przedstawiciele stwierdzili, iż prawo własności działki [...] nie stanowi przeszkody do bezprawnego korzystania z nieruchomości. Na skutek odmownych decyzji Gminy Ś. i SKO został pozbawiony możliwości korzystania z urządzeń które sam wybudował i które miały służyć do zapewnienia odbioru ścieków. Tym samym wystąpił o decyzję o warunkach zabudowy dla przydomowej przepompowni ścieków z uwagi na fakt, iż jest w stanie wykonać przepompownię we własnym zakresie celem zaniechania dalszego kontaktu z Gminą Ś. Gmina Ś. bez przeprowadzenia stosownego postępowania wyjaśniającego, wydała ponownie decyzję odmową, pomimo jednoznacznego stanowiska SKO w tym zakresie.

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy, musi poprzedzać postępowanie wyjaśniające, przeprowadzone przez właściwy organ w zakresie spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 61 ust. 1 u.p.z.p. Decyzja o warunkach zabudowy terenu ma wstępny i ogólny charakter - nie przesądza jeszcze o prawie do prowadzenia konkretnej inwestycji w konkretnym miejscu, a jedynie określa, czy dana inwestycja w danym miejscu jest w ogóle możliwa. Decyzja o warunkach zabudowy nie jest decyzją uznaniową, co oznacza, że organ właściwy do wydania takiej decyzji zobowiązany jest wydać pozytywną decyzję, jeśli wnioskowane zamierzenie inwestycyjne czyni zadość wszystkim wymogom wynikającym z konkretnych przepisów prawa, a ma obowiązek odmówić ustalenia warunków zabudowy tylko wówczas, gdy wnioskowana inwestycja nie spełnia chociażby jednej ustawowej przesłanki wynikającej ze skonkretyzowanej normy prawnej.

Zdaniem skarżącego, w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania zasada dobrego sąsiedztwa (wyr. WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 4 stycznia 2011 r., sygn. Akt: II SA/Go 743/10). Powyższe powoduje, iż Samorządowe Kolegium Odwoławcze niewłaściwie zastosowało treść art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i tym samym decyzja ta winna zostać uchylona. Wywód SKO co do zasady dobrego sąsiedztwa nie znalazł żadnego uzasadnienia w zaskarżonej decyzji poza ogólnym stwierdzeniem, iż organ nie podziela poglądu, że w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania, tzw. zasada dobrego sąsiedztwa. Okoliczność ta powoduje, iż nie można odnieść się do wywodu prawnego organu odwoławczego i doszło do naruszenia zasady wyrażonej w art. 11 k.p.a. i art. 7 k.p.a. Zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem przepisu art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie. Ewentualne niedogodności związane z występowaniem w obszarze analizowanym różnych funkcji, nie mogą w świetle uregulowania art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. uzasadniać odmowy wydania decyzji o warunkach zabudowy. Przepis ten nie zawiera bowiem przesłanki odmowy ustalenia warunków zabudowy z takiej przyczyny. Różnorodność funkcji w obszarze analizowanym, mogłaby uzasadniać odmowę ustalenia warunków zabudowy jedynie w przypadku konieczności ochrony wynikającego z przepisów prawa interesu właścicieli sąsiednich nieruchomości, na które planowana inwestycja oddziaływałaby w sposób szkodliwy (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 lipca 2012 r. II SA/Gd 817/11, LEX nr 1212519). W niniejszym wypadku decyzja o warunkach zabudowy w żaden sposób nie oddziałuje w sposób szkodliwy na właścicieli sąsiednich nieruchomości. Wydanie decyzji o warunkach zabudowy nie pociąga za sobą rozłączenia sieci kanalizacyjnej ani wodociągowej, a jedynie pozwala na przystąpienie do prac projektowych związanych z posadowieniem przepompowni ścieków. Decyzja o warunkach zabudowy w żadnej mierze nie przesądza o dokładnym usytuowaniu planowanych obiektów w ramach działki, w stosunku do innych obiektów i w stosunku do granicy działki. Potwierdza jedynie, że planowana inwestycja nie narusza ładu przestrzennego i wprowadza ogólne warunki (np. w odniesieniu do ochrony interesów osób trzecich), które muszą być spełnione, aby mogła ona zostać zrealizowana. Ocena natomiast, czy warunki owe zostały spełnione, należeć będzie do organów rozpoznających pod kątem przepisów budowlanych ewentualny wniosek inwestora o udzielenie mu pozwolenia na budowę.

Dodatkowo skarżący poinformował, że Sąd Rejonowy ([...]) zajął już stanowisko co do własności sieci wodociągowej (a tym samym także w niedalekiej przyszłości i kanalizacyjnej) posadowionej na działce o nr, [...] wskazując, iż wyłącznym właścicielem tychże urządzeń jest W. C. i to do jego kompetencji jako właściciela należy decydowanie o przeznaczeniu tychże urządzeń, jak i ewentualnie ustalanie zasad przesyłu wody i nieczystości płynnych albowiem sieć jest posadowiona w nieruchomości stanowiącej jego własność i to on we własnym zakresie wybudował sieć.

Skarżący podniósł także, że budowa przydomowej przepompowni ścieków nie stanowi inwestycji celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Tym samym wywody organu co do tego zakresu są bezprzedmiotowe i należy je całkowicie pominąć jako niezwiązane ze sprawą.

Następnie skarżący wskazał, że w chwili uzyskania warunków zabudowy, przepompownia ścieków zostanie posadowiona na nieruchomości oznaczonej nr [...] (której jest właścicielem) i będzie ona obsługiwać cały kompleks nieruchomości oznaczonych nr [...] z wyłączeniem nieruchomości, które zostały podłączone do sieci grawitacyjnej bezpośrednio odprowadzającej ścieki do sieci gminnej. Projektowana likwidacja sieci tłocznej i grawitacyjnej była wynikiem wstępnego projektu wykonanego przez osobę uprawnioną w chwili gdy sieć ta jeszcze nie była zdatna do użytkowania (w szczególności na działkach oznaczonych nr [...] ). Na obecnym etapie istnieje przecież możliwość podłączenia sieci kanalizacyjnej tłocznej i grawitacyjnej do istniejącej sieci położonej w działce [...], o czym Gmina w opracowaniu w ogóle się nie odniosła. Tym samym analiza załączona do akt sprawy jest całkowicie błędna, ma ona na celu jedynie potwierdzenie odmownej decyzji o warunkach zabudowy. Na obecnym etapie technologii wodociągowo-kanalizacyjnej istnieje możliwość montażu głowic, zaworów umożliwiających funkcjonowanie dwóch niezależnych przepompowni ścieków. Nad tą okolicznością, organ pierwszej i drugiej instancji w żaden sposób nie zastanawiał się w zapadłym orzeczeniu, a także nie przeprowadzono w tym zakresie żadnego postępowania dowodowego. Tym samym analiza ta nie może być podstawą zapadłego orzeczenia. Organ odmawiając wydania decyzji zamyka właścicielowi nieruchomości drogę do odprowadzania ścieków do istniejącej gminnej sieci kanalizacyjnej, czym narusza ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, a także narusza jego prawo własności. Skarżący nadmienił nadto, że na nieruchomościach oznaczonych nr [...] nie posadowiono żadnego budynku. Znajduje się tam działka o charakterze siedliskowym, co do której budynek tam posadowiony jest wyposażony w przydomową oczyszczalnię ścieków. Tym samym nie zachodzi obawa "odłączenia" czy też uniemożliwienia korzystania z sieci kanalizacyjnej przez właścicieli nieruchomości [...]

Zdaniem strony, jeśli wniosek o warunki zabudowy dotyczy inwestycji, której lokalizacja pozostaje w zgodzie z przepisami ustawy o planowaniu

i zagospodarowaniu przestrzennym i z unormowaniami przewidzianymi w przepisach szczególnych oraz czyni zadość warunkom formalnym, organ właściwy w sprawie winien wydać decyzję pozytywną. Organ, wydając decyzję odmowną, powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć na wyraźnej sprzeczności z przepisem nakładającym expressis verbis jakieś ograniczenie (wyrok WSA z dnia 28 września 2010 roku, II SA/Wr 407/10 LEX nr 755591), a taka sytuacja nie zachodzi w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu orzeczenia nie wskazano takiego przepisu powołując się tylko na zasadę dobrego sąsiedztwa, która i tak nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. We wnioskach analizy również nie wskazano żadnego przepisu, który pozostawałby w wyraźnej sprzeczności z przepisem nakładającym expressis verbis jakieś ograniczenie zawarte w ustawie. Organ wydający decyzję opiera się jedynie na art. 15 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków i ewentualnych niedogodnościach związanych z ewentualnym posadowieniem przepompowni. Tym samym doszło do naruszenia równości stron w postępowaniu administracyjnym oraz zróżnicowania traktowania strony przez organ administracji samorządowej. Brak jest jednak w istocie analizy organu, o której mowa w przepisie art. 53 ust. 3 pkt 1 ustawy, a która powinna polegać na ustosunkowaniu się do wniosku strony skarżącej wszczynającego postępowanie, w kontekście warunków wynikających z przepisów ustawy u.p.z.p. oraz innych ustaw. To gmina ma obowiązek uregulowania stanu prawnego sieci wodociągowych i kanalizacyjnych położonych na nieruchomościach, których nie jest właścicielem. Wójt Gminy i SKO , nie przeanalizowali inwestycji pod kątem tak właśnie rozumianych przepisów odrębnych, skupiając się wyłącznie na problemach dotyczących ładu przestrzennego jako normy ogólnej, czym naruszył powyższy przepis oraz art. 7 Kpa. Uzasadnienie decyzji z dnia 14 września 2012 r. w niniejszej sprawie nie spełnia wymogów określonych art. 107 § 1 i 3 k.p.a.

Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze odpowiadając na skargę wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Kolegium podkreśliło, że zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy miał fakt, że wnioskodawca sprecyzował w jednym wniosku zamiar budowy domowej przepompowni – co do której, jako samodzielnego zamierzenia nie ma przeszkód do jej wydania i odcięcie istniejącej sieci kanalizacyjnej od sieci gminnej, pozbawiając dostępu do gminnej sieci kanalizacyjnej całego kompleksu działek nr [...] i następnych. Skarżący we wniosku (w części tekstowej i graficznej) sprecyzował planowane do realizacji zamierzenie, określając w załączniku graficznym zakres budowy i demontażu istniejącej sieci kanalizacyjnej grawitacyjnej i tłocznej. Organ I instancji związany określonym we wniosku żądaniem, mając na uwadze fakt, że zrealizowanie planowanej inwestycji w części dot. likwidacji istniejących już odcinków sieci kanalizacji grawitacyjnej i tłocznej na działce nr [...] na wysokości działki [...] – wybudowanych na podstawie ostatecznych decyzji, prowadzi do zmian tych decyzji i w rezultacie do obejścia zawartych w nich ustaleń, co z punktu widzenia zasady trwałości decyzji ostatecznej ( art. 15 k.p.a.), nie jest dopuszczalne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (§ 2).

Stosownie zaś do art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed Sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) – dalej jako p.p.s.a., rozstrzygając daną sprawę, Sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi, a ponadto może zastosować przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach, prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 p.p.s.a).

Biorąc pod uwagę tak zakreśloną kognicję sądów administracyjnych, Sąd stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie, bowiem zaskarżona decyzja nie jest zgodna z prawem.

Ocena zgodności z prawem zaskarżonej decyzji w niniejszej sprawie uzależniona jest wyjaśnienia, co było przedmiotem sprawy administracyjnej, w której decyzja ta została wydana.

Nie ma wątpliwości co do tego, że w sprawach wszczynanych na wniosek strony, przedmiot ten jest określony przez żądanie wnoszącego podanie. Organ administracji publicznej nie jest uprawniony do samodzielnego określania treści żądania, a w szczególności do przeinaczania woli strony. Wszelkie wątpliwości co do woli strony powinny być usuwane w drodze wezwania do uzupełnienia podania.

W rozpoznawanej sprawie inwestor W. C. wnioskiem z dnia [...] r. wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji – budowa przydomowej przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym i kanalizacją grawitacyjną i tłoczną na działce nr [...], obsługującą [...] działek budowlanych położonych w m. N.

Tymczasem organy orzekające w sprawie, niezgodnie z treścią tego wniosku przyjęły, że skarżący poza budową przepompowni ścieków z zasilaniem energetycznym i kanalizacją grawitacyjną i tłoczną, planuje przebudowę istniejącej sieci kanalizacyjnej, w tym likwidację dwóch odcinków sieci grawitacyjnej i tłocznej.

W rezultacie rozpatrzono sprawę w zakresie przedmiotowo szerszym niż żądanie strony, co stanowi istotne naruszenie przepisów postępowania.

Niezbędne jest więc przypomnienie, że w sytuacji gdy dla terenu objętego planowaną inwestycją brak jest ustalonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – a taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie - inwestor jest zobowiązany do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy : stosownie bowiem do treści art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), dalej u.p.z.p., zasadą jest, iż ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie zaś z treścią art. 4 ust. 2 u.p.z.p. w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy, przy czym lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego, natomiast sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Wydanie decyzji o warunkach zabudowy winno być przy tym poprzedzone przeprowadzeniem przez właściwy organ postępowania wyjaśniającego w zakresie spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 61 ust. 1 u.p.z.p., przy zachowaniu warunków, określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczącej nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588).

Zgodnie z treścią art. 61 ust. 1 u.p.z.p., wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie w przypadku łącznego spełnienia warunków :

1) co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linie zabudowy intensywności wykorzystania terenu,

2) teren ma dostęp do drogi publicznej,

3) istniejące lub projektowane uzbrojenie terenu, z uwzględnieniem ust. 5, jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego,

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły moc na podstawie art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1,

5) decyzja jest zgodna z przepisami odrębnymi.

Z ustępu 3 art. 61 u.p.z.p. wynika jednak, że przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 tego artykułu, nie stosuje się do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że wydanie decyzji w przedmiocie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie urządzenia infrastruktury technicznej, nie jest uzależnione od spełnienia dwóch przesłanek określonych w art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p., tj. warunku tzw. dobrego sąsiedztwa oraz dostępu do drogi publicznej. Pozostałe przesłanki określone w art. 61 ust. 1 pkt 3 – 5 u.p.z.p. należy badać i od ich spełnienia zależy wydanie pozytywnej decyzji dla zamierzenia inwestycyjnego jakim jest budowa urządzenia infrastruktury technicznej.

W ocenie Sądu, trafnie skarżący podnosi, że w stosunku do projektowanej przez niego inwestycji, przepisy art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. nie mają zastosowania.

Nie ulega bowiem wątpliwości, że obiekt jakim jest przydomowa przepompownia ścieków z zasilaniem energetycznym i kanalizacją grawitacyjną i tłoczną jest urządzeniem infrastruktury technicznej, do którego ma zastosowanie ust. 3 art. 61 u.p.z.p. Wprawdzie ustawodawca nie definiuje pojęcia urządzenia infrastruktury technicznej, ale już z samej nazwy planowanej inwestycji wynika, że jest ona elementem systemu kanalizacji sanitarnej, a więc urządzeniem technicznym istniejącym w systemie odprowadzania nieczystości płynnych.

Niedopuszczalna jest zatem zdaniem Sądu, odmowa ustalenia dla takiej inwestycji warunków zabudowy przez pryzmat przesłanki określonej w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p. Okoliczność, że na terenie planowanej inwestycji znajdują się inne urządzenia infrastruktury technicznej w ciągu istniejącej już sieci kanalizacyjnej, nie może stanowić przeszkody dla wydania decyzji ustalającej warunki zabudowy, skoro istotą postępowania w przedmiocie ustalenia tych warunków nie jest ocena przydatności planowanej inwestycji, skuteczności technologicznej czy też możliwość wykorzystania w przyszłości oraz skutków ekonomicznych. Ponadto, zgodnie z art. 63 ust. 1 u.p.z.p. w odniesieniu do tego samego terenu decyzję o warunkach zabudowy można wydać więcej niż jednemu wnioskodawcy.

Z akt sprawy wynika, że na powyższe okoliczności zwracało już uwagę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w decyzji z dnia [...] r. ( k [...] akt admin.), uchylając decyzję Wójta Gminy z dnia [...] r. i niezrozumiałe jest dlaczego po ponownym rozpatrzeniu sprawy przez Wójta Gminy rozstrzygnięciem takim samym jak poprzednio, Samorządowe Kolegium Odwoławcze zajęło stanowisko odmienne od dotychczasowego, wykazując się co najmniej brakiem konsekwencji w ocenie prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Z powyższych przyczyn, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja oraz poprzedzająca ją decyzja organu I instancji została wydana z naruszeniem prawa materialnego tj. art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., które to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy oraz z naruszeniem art. 64 § 2 kpa w zw. z art. 61 § 1 kpa, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Przy ponownym rozpatrzeniu sprawy rzeczą organu będzie rozpatrzenie sprawy administracyjnej w granicach przedmiotowych złożonego przez skarżącego wniosku, przy jednoczesnej materialnoprawnej ocenie dokonanych ustaleń zgodnie z art. 61 ust. 1 pkt 3 – 5 u.p.z.p.

W tym stanie sprawy, Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c w związku z art. 135 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji (pkt I wyroku). Orzeczenie w pkt II wyroku o niewykonaniu zaskarżonej decyzji oparte zostało na podstawie art. 152 tej ustawy, a o kosztach postępowania na podstawie art. 200 wymienionej ustawy.