II SA/Sz 618/12

Uzasadnienie

Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej decyzją z dnia [..] r. Nr [...] Na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.), zwanej dalej "K.p.a.", w związku z art. 127 ust. 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145 ) po rozpatrzeniu odwołania M. T. od decyzji Starosty z dnia [...] r., znak: [...] , udzielającej E. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] pozwolenia wodnoprawnego na przejście projektowaną linią kablową eWN 3 x XRUHAKXS 1 x 120 mm2 (trzy przewody) i kabla sterowania elektroenergetycznego (jeden przewód) w rurach osłonowych HDPE średnicy 160 mm, [...] , metodą przewiertu sterowanego, ob. [...] , gm. [...] , umorzył postępowanie odwoławcze.

Stan faktyczny sprawy przedstawiony przez organ w oparciu a akta administracyjne sprawy przedstawiał się następująco.

Pismem z dnia [...] r., E. Sp. z o.o. z siedzibą

w [...] , reprezentowana przez pełnomocnika Z. W., wniosła

o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego na przeprowadzenie linii kablowej oraz linii telemechaniki elektromagnetycznej w rurach ochronnych HDPE pod wodą powierzchniową cieku [...] , ob. [...] , gm. [...] .

W wyniku przeprowadzonego postępowania Starosta decyzją z dnia [...] r., znak: [...] l.DT, udzielił E. Sp z o.o.

z siedzibą w [...] pozwolenia wodnoprawnego na przejścia projektowaną linią kablową eWN 3 x XRUHAKXS 1 x 120 mm2 (trzy przewody) i kabla sterowania elektroenergetycznego (jeden przewód) w rurach osłonowych HDPE średnicy 160 mm, [...] , metodą przewiertu sterowanego:

1) w km 6+161 działka nr [...] , ob. [...] , gm [...] ,

2) w km 8+330 działka [...] , ob. [...] , gm. [...] .

Pismem z dnia [...] r., M. T., za pośrednictwem Starosty , złożyła do Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej

, odwołanie od przedmiotowej decyzji.

Po przeprowadzeniu postępowania wstępnego wobec odwołania Pani M. T., Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej zważył, co następuje.

Art. 9 ust. 2 pkt 1 b Prawa wodnego, w trybie którego wydana została przedmiotowa decyzja stanowi, iż przepisy ustawy dotyczące urządzeń wodnych stosuje się odpowiednio do prowadzonych przez wody powierzchniowe oraz waty przeciwpowodziowe obiektów mostowych, rurociągów, linii energetycznych, linii telekomunikacyjnych oraz innych urządzeń.

Zgodnie z art. 127 § 1 K.p.a., odwołanie do decyzji przysługuje stronie. Organ odwoławczy ma więc obowiązek zbadania, czy odwołanie pochodzi od osoby mającej status strony w danym postępowaniu. Z powyższego obowiązku nie zwalnia organu odwoławczego wymienienie w rozdzielniku decyzji osoby wnoszącej odwołanie i doręczenie jej tej decyzji. Bycie stroną postępowania administracyjnego jest bowiem cechą materialnoprawną i istnieje niezależnie od tego, czy organ orzekający w sprawie doręczył stronie decyzję, czy też nie.

Z procesem wszczęcia i prowadzenia postępowania administracyjnego

w konkretnej sprawie, wiąże się zawsze konieczność ustalenia prawidłowego kręgu podmiotów, którym w danej sprawie przysługuje status strony.

Art. 28 K.p.a. stanowi, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze wzglądu na swój interes prawny lub obowiązek.

Prawo wodne zawiera jednak własną, szczególną regulację prawną określającą krąg stron postępowania w sprawie o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego. Zgodnie z art. 127 ust. 7 Prawa wodnego stroną postępowania w sprawie o wydanie pozwolenia wodnoprawnego jest:

1) wnioskodawca ubiegający się o wydanie pozwolenia wodnoprawnego;

2) właściciel wody;

3) właściciel urządzeń kanalizacyjnych, do których wprowadzane będą ścieki przemysłowe zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego;

4) właściciel istniejącego urządzenia wodnego znajdującego się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód łub planowanych do wykonania urządzeń wodnych;

5) władający powierzchnią ziemi położoną w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych;

6) uprawniony do rybactwa w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania

z wód łub planowanych do wykonania urządzeń wodnych.

Zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem sądów administracyjnych, art. 127

ust. 7 Prawa wodnego jest przepisem proceduralnym, szczególnym wobec art. 28 K.p.a. i w przepisie tym ustawodawca odgórnie zdecydował, że wymienione w nim podmioty są właśnie tymi podmiotami, o których mowa w art. 28 K.p.a., a więc tymi, których interesów dotyczy postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego.

Kontrola instancyjna przeprowadzona przez organ odwoławczy wykazała, że M. T., nie przysługuje status strony w niniejszej sprawie.

W ocenie organu odwoławczego M. T., jako władająca działkami nr [...] i [...] (ob. [...] , gm. [...] ), które nie znajdują się w zasięgu planowanych do wykonania urządzeń wodnych (planowanego przeprowadzenia przez wody powierzchniowe - [...] - linii energetycznych, do którego stosuje się przepisy Prawa wodnego o urządzeniach wodnych), nie jest stroną przedmiotowego postępowania. Przedsięwzięcie będące przedmiotem postępowania, polegające na przeprowadzeniu linii energetycznej wraz ze sterowaniem pod dnem cieku [...] (działka 202 ob. [...] , gm. [...] ) swym zasięgiem oddziaływania - wg organu odwoławczego - nie obejmuje nieruchomości stanowiących własność Pani M. T.. Umiejscowienie rur osłonowych o średnicy 160 mm pod dnem cieku [...] nie będzie w żadnym stopniu oddziaływać na inne grunty przyległe.

M. T. w swoim odwołaniu podnosi, że inwestycja wymagająca pozwolenia wodnoprawnego spowoduje konieczność wykorzystania do prac budowlanych działek nr [...] i [...] (ob. [...] , gm. [...] ), których skarżąca jest właścicielem i z tego też tytułu odwołująca się wywodzi swoje prawo do uczestnictwa na prawach strony w przedmiotowym postępowaniu.

Z przeprowadzonej przez organ odwoławczy analizy mapy sytuacyjno -wysokościowej działek skarżącej (nr [...] i [..] ) oraz miejsca na działce, na której ma zostać dokonana planowana inwestycja (nr [...] ) ob. [...] , gm. [...] , organ odwoławczy stwierdza, że jego odległość do działek skarżącej wynosi ok. 14 m,

a wykorzystywana do tego typu prac budowlanych maszyna wraz przyjmowanym

w czasie jej prac terenem przyległym, nie zajmuje więcej niż 6 m w kierunku działki M. T.. Z powyższego wynika, iż organ nie może podzielić stanowiska odwołującej się.

Dodatkowo organ odwoławczy zaznaczył, że i Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych Oddział Terenowy [...] , nie wskazał istnienia w pobliżu miejsca zamierzonego do wykonania przecisku, żadnych zbieraczy i sączków drenarskich, które podczas wykonywania robót w pobliżu działki M. T. mogłyby zostać przerwanie.

Ponadto, stosownie do regulacji art. 123 ust. 2 Prawo wodne: pozwolenie wodnoprawne nie rodzi praw do nieruchomości i urządzeń wodnych koniecznych do jego realizacji oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich przysługujących wobec tych nieruchomości i urządzeń. Oznacza to, iż pozwolenie wodnoprawne stanowi jedynie uprawnienie do szczególnego korzystania z wód

i wykonania określonych w nim urządzeń wodnych, tak więc nie daje dalej idących uprawnień do nieruchomości i urządzeń, za pomocą których realizuje się uprawnienia wynikające z tego pozwolenia.

Organ odwoławczy wskazał, iż przedsięwzięcie (przecisk pod dnem [...] ), stanowiące przedmiot postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego swym zasięgiem ogranicza się jedynie do działek [..] i [...] (ob. [...] , gm. [...] ), które stanowią grunt pod wodą powierzchniową, tj. ciekiem [...] . Ponadto pozwolenie wodnoprawne nie jest zezwoleniem na wykonywanie jakichkolwiek robót, czy też prac budowlanych. Konstrukcja prawna pozwolenia wodnoprawnego, w swoim charakterze, ma za zadanie nałożyć dodatkowe obowiązki na Inwestora (E. Sp. z o.o.) w zakresie gospodarowania wodami sensu stricto. Natomiast wszelkie roboty, czy też prace budowlane, o których pisze skarżąca, mogą być przeprowadzane dopiero po uzyskaniu niezbędnych zezwoleń i decyzji wydawanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr .243, poz. 1623), w których to kwestiach organ odwoławczy nie posiada kompetencji.

W piśmiennictwie wyrażono pogląd, że w razie gdy odwołanie wniosła jednostka, która twierdzi, że zaskarżona decyzja dotyczy jej interesu prawnego lub obowiązku, organ odwoławczy obowiązany jest rozpoznać jej odwołanie. Jeżeli w wyniku rozpoznania odwołania organ stwierdzi, że jednostka ta nie ma w danej sprawie indywidualnego interesu prawnego lub obowiązku, to wydaje wówczas decyzję o umorzeniu postępowania odwoławczego na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a. (wyrok NSA z dnia 10 marca 1986 r., III SA 1377/86, ONSA 1989, nr 1, poz. 11).

M. T. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia [...] r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego domagając się uznania jej za stronę postępowania

w sprawie udzielenia E. Spółka z o.o . z siedzibą w [...] pozwolenia wodnoprawnego.

Skarżąca domagała się nadto "wyeliminowania" zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego poprzez jej uchylenie oraz poprzedzającej ją decyzji Starosty .

M. T. żądała nadto przeprowadzenia dowodu z akt sprawy dla ustalenia okoliczność, czy pełnomocnik Inwestora Z. W. posiadał legitymację procesową do wszczęcia przedmiotowego postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego w imieniu E. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] oraz dopuszczenia, jako dowód, w postępowaniu przed Sądem, wszystkich dokumentów w sprawie i rozpatrzenie zarzutów załączonych i wymienionych w sprzeciwach wnoszonych przez skarżącą w toku postępowania administracyjnego oraz w odwołaniu od decyzji o udzielenie pozwolenia wodno prawnego.

Skarżąca podkreślała, że zaskarżoną decyzją w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego został naruszony jej interes prawny.

W uzasadnieniu skargi M. T. sprecyzowała swoje zarzuty podając,

że zaskarżona decyzja oraz decyzja ją poprzedzająca naruszają art. 28 i art. 29

w związku z art. 107 §1 i art. 40 §2 K.p.a. oraz art. 127 ust. 7 Prawa wodnego poprzez błędne ustalenie i oznaczenie stron wszczętego postępowania administracyjnego.

Zdaniem skarżącej, najdonioślejsze znaczenie, z punktu widzenia interesów obywateli, ma postępowanie przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych.

M. T. wskazała, ze w dniu [...] r. wniosła sprzeciw od zawiadomienia Starostwa Powiatowego [...] Wydział Środowiska, Rolnictwa

i Leśnictwa Nr [...] z dnia [...] r. o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego dla E. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] , podanego do publicznej wiadomości poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Gminy w [...] u od dnia [...] r., w którym wniosła uwagi do postępowania oraz, na mocy art. 28 K.p.a., domagała się ustanowienia jej stroną w przedmiotowym postępowaniu administracyjnym. W związku uwagami skarżącej organ zobowiązał Inwestora E. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] do uzupełnienia dokumentacji o plan projektowanych do wykonania urządzeń wodnych, z oznaczeniem nieruchomości wraz z ich powierzchnią oraz o wskazanie współrzędnych geograficznych przejścia. Pismo w tej sprawie zostało doręczone skarżącej do wiadomości.

Starosta doręczył skarżącej projekt decyzji o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego wraz z mapami, jednakże odrębnie nie zawiadomił jej o przyznaniu statusu strony postępowania.

M. T. potraktowała działania Starosty za zgodę na ustanowienie jej stroną postępowania, mając na względzie treść art. 109 § 1 K.p.a.

W związku z powyższym, korzystając z przysługującego jej uprawnienia prowadziła działania związane z toczącym się postępowanie, w tym wniosła uwagi do toczącego się postępowania (pismo z dnia [...] r.) .

W dniu [...] r. skarżąca otrzymała ze Starostwa Powiatowego

[...] pismo z dnia [...] r. będące kolejnym zawiadomieniem

o możliwości wniesienia ewentualnego sprzeciwu i uwag w powyższej sprawie, z tym że zawiadomienie doręczono skarżącej do wiadomości, pozbawiając w ten sposób przymiotu strony. Odrębnym pismem z dnia [...] r. organ I instancji powiadomił M. T., że nie została uznana za stronę postępowania ze względu na to, że nie złożyła stosownego wniosku. Kolejny wniosek o uznanie za stronę postępowania skarżąca złożyła w dniu [...] r., natomiast w piśmie z dnia [...] r. złożyła sprzeciw w sprawie toczącego się postępowania.

Organ nie udzielił skarżącej odpowiedzi na pismo i nie ustosunkował się do wniesionego sprzeciwu, natomiast w dniu [...] r. wydał decyzję o udzieleniu Inwestorowi pozwolenia wodnoprawnego doręczając ją skarżącej do wiadomości.

Skarżąca zarzucała, że naganne jest działanie organu, który nie ustosunkowuje się do treści uwag wniesionych w kolejnych zawiadomieniach, zarzuca osobie zainteresowanej, iż nie złożyła wniosku o uznanie jej stroną, co jest nieprawdą, doręcza jednakże jej zawiadomienie wraz z projektem decyzji o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego na piśmie traktując ją jak stronę postępowania i wymieniającją w rozdzielniku pisma jako stronę, a następnie pozbawia ją przymiotu strony doręczając jej kolejne pisma i decyzję o udzieleniu pozwolenia wodno prawnego wyłącznie do wiadomości.

M. T. podkreślała, że zaskarżoną decyzją o udzieleniu pozwolenia wodnoprawnego został naruszony jej interes prawny, albowiem jest ona właścicielem powierzchni ziemi położonej w zasięgu oddziaływania zamierzonej inwestycji położenia kabla energetycznego pod ciekiem [...] w obrębie [...] , gmina [...] . Skarżąca przytoczyła treść art. 127 ust. 7 Prawa wodnego i wskazała, że jest właścicielem nieruchomości, działek nr 167/4 (klasa RIVb - grunty orne, LslV - lasy) i nr 200 (klasa RIVa - grunty orne i RIVb - grunty orne), tj. włada powierzchnią ziemi położonej w zasięgu oddziaływania ww. inwestycji. Działka nr [...] przylega bezpośrednio do działki [...] , na której planowana jest inwestycja, a działka nr [...] pośrednio. Odległość pomiędzy działką [...] a [...] jest taka, że planowana inwestycja położenia kabla i prace budowlane z tym związane swoim zasięgiem obejmą nieruchomość skarżącej, gdyż pomiędzy jej nieruchomością, czyli działką nr [...] , a działką nr [...] jest działka nr [...] , która jest drogą.

M. T. podniosła również, że nie zgadza się ze stanowiskiem organu odwoławczego, że odległość do jej działek (organ nie wskazał, do której działki nr [...] czy nr [...] , a użył określenia w liczbie mnogiej cyt.: "...odległość do działek skarżącej...") wynosi ok. 14m, a wykorzystywana do tego typu prac budowlanych maszyna wraz z terenem przyległym nie zajmuje więcej niż 6 m.

W ocenie skarżącej błędne jest stanowisko organu odmawiające jej statusu strony

w postępowaniu administracyjnym statusu ze względu na odległość prowadzonego przedsięwzięcia od działki skarżącej, wynosząca 14 m. Organ, zdaniem M. T. powinien dokonać wnikliwej analizy, w oparciu o zebrane dowody i materiały w sprawie, bądź opinię biegłych, czy ekspertów uprawnionych do wydawania takich opinii, których organ odwoławczy nie przedstawił. Niedopuszczalne jest, aby decyzja wydana została jedynie w oparciu o analizę przez organ odwoławczy mapy sytuacyjno - wysokościowej działek skarżącej, która to analiza doprowadziła jedynie do przypuszczenia, że odległość do działek skarżącej wynosi około 14m. Organ odwoławczy nie przedstawił również dowodów, na jakich wywiódł swoje twierdzenie, że cyt.: "...a wykorzystywana do tego typu prac budowlanych maszyna wraz z przyjmowanym w czasie jej prac terenem przyległym, nie zajmuje więcej niż 6m w kierunku działki Pani M. T.."

Jest to twierdzenie nieprawdziwe, gdyż na mapie sytuacyjno - wysokościowej oraz mapie ewidencyjnej, załączonych do operatu wodnoprawnego Inwestora, które sporządzono do wniosku o pozwolenie wodnoprawne, Inwestor zaznaczył działki ewidencyjne objęte projektem przejścia kablem pod ciekiem [...] .

Z oznaczeń sporządzonych na mapach wynika, iż planowana inwestycja przejścia linią kablową (trzy przewody) i kabla sterowania elektroenergetycznego (jeden przewód) w km 6+161 działka nr [...] , obręb [...] , gmina [...] , zasięgiem swojego oddziaływania obejmie również między innymi działkę nr 200 należącą do Skarżącej. Tak więc twierdzenie organu odwoławczego, że przedmiot postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego swym zasięgiem ogranicza się jedynie do działek [...] i [...] , obręb [...] , gmina [...] , które stanowią grunt pod wodą powierzchniową, tj. ciekiem [...] , jest nieprawdziwe, a wręcz niemożliwe do zrealizowania. Trudno bowiem, aby materiały budowlane (kable, rury i inne), narzędzie, ciężki sprzęt, maszyny i urządzenia oraz ekipa budowlana wykonująca inwestycję, dla jej wykonania, przebywały wyłącznie w granicach działek [...] i [...] , obręb [...] , gmina [...] , które stanowią grunt pod wodą powierzchniową, tj. ciekiem [...] . Skarżąca podkreśliła, że w ocenie organu odwoławczego jest istotna sprzeczność, gdyż w jednym zdaniu organ odwoławczy stwierdza, że cyt.: "...a wykorzystywana do tego typu prac budowlanych maszyna wraz z przyjmowanym w czasie jej prac terenem przyległym, nie zajmuje więcej niż 6m w kierunku działki Pani M. T.", aby w kolejnym dokonać stwierdzenia, że

cyt.: "Umiejscowienie rur osłonowych o średnicy 160mm pod dnem cieku [...] nie będzie w żadnym stopniu oddziaływać na inne grunty przyległe."

M. T. zwróciła również uwagę na to, że decyzja o udzieleniu pozwolenia wodnoprawnego, co do której wniesione zostało odwołanie, poprzedzona została wieloma sprzeciwami na wadliwie prowadzoną procedurę postępowania administracyjnego zmierzającego do wydania zaskarżonej decyzji, narusza interes prawny skarżącej, w tym obejmujące uprawnienie do wykonywania prawa własności nieruchomości bez ograniczenia, poprzez działania władz publicznych, które nie są zgodne z prawem. Planowana inwestycja, tj. położenie linii kablowej i kabla elektroenergetycznego jest tylko wstępnym etapem zamierzonej budowy farm wiatrowych w obrębie [...] gmina [...] , która to inwestycja swoim zasięgiem oddziałuje na nieruchomości skarżącej na tym terenie, ograniczając jej prawo własności. Skarżąca zwróciła przy tym uwagę na to, że farmy wiatrowe będą posadowione na jej działkach.

M. T. zwróciła nadto uwagę na stanowisko Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych Oddział Terenowy [...] wyrażone w piśmie z dnia [...] r., z którego wynika, że w przypadku niewłaściwego wykonania prac ziemnych związanych z planowaną budową elektrowni wiatrowych wraz z infrastrukturą, może dojść do kolizji, a tym samym do uszkodzenia licznych na tym terenie urządzeń melioracyjnych i sączków drenarskich, czego skutkiem może być zalanie terenu. Tak wyrządzona szkoda spowoduje wyłączenie z produkcji tych terenów rolnych bądź stratę w istniejących już uprawach.

Organ odwoławczy nie przedstawił dowodów, że w pobliżu miejsca zamierzonej inwestycji nie ma żadnych zbieraczy i sączków drenarskich. Procedura zmierzająca do wydania pozwolenia wodnoprawnego wymaga między innymi od Inwestora uzgodnienia z ZZMiUW, co do występowania na terenie inwestycji sączków drenarskich, zbieraczy czy innych urządzeń melioracyjnych i dokładne określenie miejsca ich występowania oraz oznaczenie miejsc, w których wchodzą one w kolizję z zamierzoną inwestycję,

a nie ogólnego stwierdzenia określającego istnienie bądź nie sączków drenarskich

i zbieraczy w pobliżu inwestycji.

Uzasadniając zarzut naruszenia art. 1 pkt 1 K.p.a. poprzez błędne ustalenie

i oznaczenie przedmiotu wszczętego postępowania administracyjnego oraz art. 7, 10, 11, 77 k.p.a. w związku z art. 84 k.p.a. poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie M. T. wskazała, że naruszenie to polega na nie przeprowadzeniu postępowania dowodowego w zakresie zlokalizowania planowanej inwestycji, w tym numerów działek, przez które ma przebiegać planowana inwestycja. Zakres planowanej inwestycji nie może być dowolnie oznaczony przez organ, jeśli Inwestor zwracając się o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, nie wskazał we wniosku, które nieruchomości objęte zostaną oddziaływaniem inwestycji.

Nie wyjaśniono zatem, na podstawie jakich informacji organ podając do publicznej wiadomości zawiadomienie o wszczęciu postępowania i wystawiając decyzję

o udzieleniu pozwolenia wodnoprawnego z dnia [...] r. wskazał,

że inwestycja dotyczy wyłącznie działek nr [...] i nr [...] w obrębie [...] .

W decyzji bowiem Wójta Gminy [...] z dnia [...] r.

o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia, na którą Wójt powołał się wydając decyzję z dnia [...] r. o udzieleniu pozwolenia wodno prawnego, nie wskazał działek [...] i [...] tak więc decyzja z dnia [..] r. nie dotyczy działek nr [...] i nr [...] . Pozwolenie wodnoprawne na przejście liniami kablowymi przez ciek [...] zostało więc wydane przez Wójta Gminy [...] , i utrzymane w mocy przez Starostę , dla działek nr [...] i nr [...] bez wymaganej przepisami prawa decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia.

Powołując się na treść art. 49, art. 76 § 1 i § 2 w związku z art. 6, 7, 8 i 9 K.p.a. M. T. podniosła naruszenie przez organ prawa poprzez wydanie decyzji kończącej postępowanie administracyjne, o wszczęciu którego społeczeństwo zostało poinformowane na podstawie zawiadomienia i kolejnych, na których wskazywano pieczęć Starostwa Powiatowego [...] błędnie określając Stronę postępowania, gdyż stroną tą jest Starosta , który wydaje decyzję kończącą postępowanie, a nie Starostwo .

Kolejny zarzut skarżącej dotyczył obrazy przepisów postępowania mającej istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy - art. 6, 7, 8, 9, 11, 77 § 1 oraz 80 K.p.a. poprzez oparcie rozstrzygnięcia w sprawie na materiale niekompletnym,

z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów i brak rozpatrzenia materiału dowodowego w sposób wnikliwy, prawidłowy i wyczerpujący oraz naruszenia art. 107

§ 3 K.p.a. poprzez brak podania dowodów na potwierdzenie okoliczności stanowiących podstawę faktyczną podjęcia decyzji, brak wskazania przyczyn nieuznania wiarygodności poszczególnych dowodów, a także brak wyjaśnienia podstawy prawnej wydanej decyzji.

Naruszenie przepisu 122, 131 i 132 ustawy Prawo wodne skarżąca uzasadniała brakami formalnymi wniosku o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego.

W przedmiotowym postępowaniu administracyjnym, Inwestor nie załączył do wniosku

o wydanie pozwolenia wodnoprawnego decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli jest ona wymagana -w przypadku wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie urządzenia wodnego, tak więc Inwestor nie określił prawa własności do terenu, którego pozwolenie wodnoprawne ma dotyczyć. Dokumentacja załączona do wniosku o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego nie zawierała wszystkich elementów wskazanych w ustawie Prawo wodne.

Do wniosku z dnia [...] r. o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego nie przedłożono dokumentów, o których mowa w art. 132 Prawa wodnego, tj.:

• decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub decyzji o warunkach zabudowy,

• instrukcji gospodarowania wodą,

• dokumentacji hydrogeologicznej,

• zgody ZZMiUW Oddział Terenowy [...] na przejście kablową linią energetyczną przez ciek [...] .

Przedmiotowych dokumentów nie było też w aktach sprawy znajdujących się

w Starostwie Powiatowym [...] .

Do wniosku z dnia [...] r. załączono operat wodnoprawny, na którym brak wskazania podstawy prawnej opracowania, brak daty i miejsca sporządzenia operatu, brak daty wpływu operatu do organu, brak wskazania, iż przedmiotowy operat wodnoprawny będzie stanowił podstawę formalnoprawną do uzyskania przez Inwestora pozwolenia wodnoprawnego, brak wniosku o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego i brak wskazania przez jaki podmiot sporządzony został przedmiotowy operat.

W operacie wodnoprawnym nie wskazano również stanu prawnego nieruchomości usytuowanych w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania

z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, nie wskazano charakterystyki cieku [...] i jego parametrów technicznych, który ma być objęty pozwoleniem, nie wyszczególniono obowiązków ubiegającego się o wydanie pozwolenia w stosunku do osób trzecich oraz nie wskazano szeregu wskazanych w tym przepisie wymogów technicznych. Brak jest również informacji, w którym miejscu na trasie linii kablowej będzie występowała kolizja z ciekiem [...] i nie podano warunków technicznych, jakie nałożył administrator cieku dla przejścia przez ciek linią kablową. W przedmiotowym operacie wodnoprawnym nie sporządzono również oceny oddziaływania na środowisko planowanego przejścia linią kablową przez [...] oraz nie wskazano czy ten rodzaj inwestycji jest literalnie wymieniony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogąco znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych (...) (Dz. U. z 2004 r. Nr 257, poz. 2573).

W przedmiotowym operacie nie wskazano również stron biorących udział

w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego oraz nie wskazano załączników, jakie stanowią integralną część operatu, a także nie sporządzono informacji o występujących formach ochrony przyrody w zasięgu oddziaływania zamierzonego wykorzystania urządzeń wodnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.

Zdaniem skarżącej zaskarżona decyzja nie dotyczy przedmiotowych działek nr [...] i [...] obręb [...] , na których ma być realizowane położenie kablowej linii elektroenergetycznej, bądź nie ujawniono w tej decyzji działek nr [...] i nr [...] obręb [...] jest skutkiem poważnego błędu formalnoprawnego.

Powołując się na treść art. 125 ustawy Prawo wodne skarżąca wskazała,

że pozwolenie wodnoprawne nie może naruszać m.in. ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy.

W dniu 17 lutego 2012 r. Stowarzyszenie wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego domagając się stwierdzenia nieważności następujących uchwał:

1/ uchwały nr XI/91/07 Rady Gminy u z 30 października 2007 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla zespołu elektrowni wiatrowych wraz z infrastrukturą techniczną niezbędną dla prawidłowej realizacji funkcji przeznaczenia podstawowego w okolicy miejscowości Parnowo w gminie [...] ,

2/ uchwały XLVII/357/10 Rady Gminy w sprawie zmian uchwały

w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy dla zespołu elektrowni wiatrowych wraz

i z infrastrukturą techniczną i energetyczną w obrębach Parsowo, Świemino

i [...] .

W związku z tym skarżąca domagała się wstrzymania wszelkich procedur administracyjnych dotyczących inwestycji (w tym przejście kablem cieku [...] ) związanych z planowaną budową zespołu elektrowni wiatrowych wraz

z infrastrukturą techniczną niezbędną dla prawidłowej realizacji funkcji przeznaczenia

Podstawowego w obrębie [...] .

M. T. domagała się również wyjaśnienia, czy Z. W., który złożył w imieniu Inwestora wniosek o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego, posiada legitymację procesową do wystąpienia do organu z żądaniem wszczęcia postępowania administracyjnego w tej sprawie.

Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Sądy administracyjne, zgodnie z art. 1 § 2 ustawa z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo

o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Kontrola wojewódzkiego sądu administracyjnego obejmuje kwestie związane z procesem stosowania prawa

w postępowaniu administracyjnym, a więc to, czy organ dokonał prawidłowych ustaleń co do obowiązywania zaskarżonej normy prawnej, czy normę tę właściwe interpretował i czy nie naruszył zasad ustalenia określonych faktów za udowodnione.

W świetle powyższych przepisów uchylenie decyzji może nastąpić jedynie

w sytuacji, gdy wydanie zaskarżonej decyzji nastąpiło w wyniku naruszenia prawa materialnego lub procesowego, które to naruszenie miało lub mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co wynika jednoznacznie z brzmienia art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz.270 ze zm.) zwanej dalej "P.p.s.a".

Zgodnie z przepisem art. 134 § 1 P.p.s.a sąd rozstrzyga w granicach sprawy, nie będąc związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą skargi.

W zakresie tak określonej kognicji Sąd stwierdza, że zaskarżona decyzja Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej (zwanego dalej "Dyrektorem RZGW") z dnia [...] r. nie narusza prawa.

Na wstępie rozważań należy podkreślić, że przedmiotem sprawy jest kwestia spełnienia przesłanki podmiotowej, jako warunku dopuszczalności odwołania.

W niniejszej sprawie Dyrektor RZGW na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 K.p.a. umorzył postępowanie odwoławcze przyjmując, że odwołująca się nie posiada statusu strony w postępowaniu w sprawie o udzielenie E. Spółka z o.o. z siedzibą w [...] pozwolenia wodnoprawnego na przejście projektowaną linią kablowa eWN 3x XRUHAKXS 1 x120mm2 (trzy przewody i kabla sterowania elektroenergetycznego (jeden przewód) w rurach osłonowych HDPE średnicy 160 mm, [...] , metodą przewiertu sterowanego, obr. [...] , gmina [...] , albowiem należące do niej działki nr [...] i [...] nie znajdują się w zasięgu planowanych do wykonania urządzeń wodnych, a tym samym nie legitymuje się interesem prawnym, który dawałby jej status strony w postępowaniu administracyjnym dotyczącym udzielenia pozwolenia wodnoprawnego. Organ podał, że umiejscowienie rur osłonowych o średnicy 160 mm pod dnem cieku [...] nie będzie w żadnym stopniu oddziaływać na inne grunty przyległe.

Skarżąca nie zgodziła się z tym stanowiskiem twierdząc, że jej interes prawny wynika z tego, iż jest właścicielem działek nr [...] i [...] obręb [...] gmina [...] , natomiast linia kablowa przebiegać będzie przedziałkę nr 202.

Przystępując do oceny zaskarżonej decyzji w pierwszej kolejności stwierdzić należy, że organ rozpoznając sprawę prawidłowo wskazał, że w postępowaniu

o wydanie pozwolenia wodnoprawnego interes prawny powinien wynikać z przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001r. –Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r. poz. 145), natomiast normą, z której podmiot może wywodzić określone prawa lub obowiązki jest art. 127 ust. 7.

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, stroną postępowania o wydanie pozwolenia wodnoprawnego jest:

1) wnioskodawca ubiegający się o wydanie pozwolenia wodnoprawnego;

2) właściciel wody;

3) właściciel urządzeń kanalizacyjnych, do których wprowadzane będą ścieki przemysłowe zawierające substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego;

4) właściciel istniejącego urządzenia wodnego znajdującego się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych;

5) władający powierzchnią ziemi położoną w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych;

6) uprawniony do rybactwa w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych.

Powołany wyżej przepis ma charakter przepisu proceduralnego, szczególnego wobec art. 28 K.p.a., z którego wypływa obowiązek organu prowadzącego postępowanie w pierwszej instancji ustalenia wykazu stron. Stanowi również katalog zamknięty w odniesieniu do podmiotów, które mogą uczestniczyć w postępowaniu

o wydanie pozwolenia wodnoprawnego.

Mając na uwadze treść art. 127 ust. 7 Prawa wodnego, M. T. domagając się przyznania jej w postępowaniu administracyjnym statusu strony winna była wykazać, że mieści się w katalogu podmiotów wymienionych w tym przepisie a nadto, że posiada interes prawny wynikający bezpośrednio z przepisów ustawy Prawo wodne.

W postępowaniu o wydanie pozwolenia wodnoprawnego na rzecz E Spółki z o.o. z siedzibą w [...] , wykaz stron postępowania ustalił Starosta . W ocenie organu status stron w tym postępowaniu posiadali: wnioskodawca, i Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych oraz Urząd Gminy [...] ( prawidłowo: Gmina [...] ).

W odniesieniu do skarżącej, Starosta stwierdził w decyzji z dnia

[...] r., że nie legitymuje się statusem strony, albowiem przedsięwzięcie, którego dotyczy pozwolenie wodnoprawne, tj. przeprowadzenie linii energetycznej wraz ze sterowaniem pod dnem cieku wodnego [...] (dz. nr [..] , obręb [...] ) swym zasięgiem oddziaływania nie obejmie nieruchomości stanowiącej jej własność.

Organ I instancji wprawdzie doręczył M. T. swoją decyzję z dnia [...] r., jednakże samo doręczenie decyzji osobie zainteresowanej nie przydaje jej statusu strony. Organ, do którego osoba, której doręczono odwołanie, wniosła środek zaskarżenia (Dyrektor RZGW), niezależnie od stanowiska organu I instancji jak i podjętych przez ten organ czynności, miał obowiązek ustalenia, czy wnosząca odwołanie posiada legitymację do jego wniesienia.

Organ II instancji po stwierdzeniu wobec M. T. braku przymiotu strony do wniesienia odwołania, umorzył postępowanie odwoławcze.

W ocenie Sądu, Dyrektor RZGW prawidłowo ocenił status M. T.

w toczącym się postępowaniu o wydanie pozwolenia wodnoprawnego.

O legitymacji M. T. do wniesienia odwołania od decyzji Starosty mogło decydować wyłącznie to, czy zakres rozstrzygnięcia obejmuje bezpośrednio sferę jej interesu prawnego lub obowiązku. Skarżąca mogłaby być traktowana jako strona postępowania tylko wtedy, gdy jej własny interes prawny lub obowiązek podlegał konkretyzacji w toczącym się postępowaniu administracyjnym. Inaczej rzecz ujmując, interes prawny przysługuje danemu podmiotowi tylko w jego "własnej" sprawie administracyjnej. M. T. nie wykazała, że omawiane pozwolenie wodnoprawne dotyczy jej "własnej" sprawy, bowiem zostało udzielone na rzecz E Spółki z o.o. z siedzibą w [...] . Decyzja ta nie nakłada na M. T. żadnych obowiązków, ani nie przydaje jej jakichkolwiek uprawnień.

W orzecznictwie i doktrynie zwraca się uwagę, że interes prawny należy odróżnić od interesu faktycznego, jaki może mieć strona skarżąca w wyeliminowaniu z obrotu prawnego określonego aktu administracji publicznej. Interes faktyczny w postępowaniu administracyjnym może mieć bowiem każdy, kto ze względu na swoją rzeczywistą sytuację lub subiektywne przekonanie jest zainteresowany rozstrzygnięciem danej sprawy administracyjnej, każdy, o czyjej sytuacji faktycznej dany akt w jakiś sposób przesądza. Pojęcie "interesu prawnego", na co już wyżej Sąd zwrócił uwagę, trzeba natomiast wiązać ze sferą indywidualnych praw i obowiązków, wynikających z określonych norm prawa materialnego, w której zaskarżony akt wywiera skutki. Jeżeli, tak jak w niniejszym postępowaniu, akt stosowania danej normy prawnej nie wywiera bezpośredniego wpływu na sferę sytuacji prawnej danego podmiotu, to nie można mówić o interesie prawnym strony, a co za tym idzie o statusie strony w postępowaniu, w którym dochodzi do konkretyzacji danej normy prawnej (por. wyrok NSA

w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2000 r., III SA 1876/99).

Nieruchomości skarżącej w istocie są położone nieodlegle od działki, na której inwestor zamierza ułożyć linię kablową i kabel sterowania elektroenergetycznego metodą przewiertu sterowanego (ok. 14m). Nie można jednakże stwierdzić,

że odległość stanowi w tym przypadku przesłankę do uznania, że nieruchomości skarżącej znajdują się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych wyprowadzać z tych twierdzeń własny interes prawny, tym bardziej, że metoda, którą inwestor zamierza wykorzystać do ułożenia kabli jest mało inwazyjna, zaś prace budowlane nie wykraczają poza zasięg działek, których pozwolenie wodnoprawne dotyczy. Subiektywne przekonanie M. T., że inwestor zmuszony będzie do korzystania w trakcie prac budowlanych z należących do skarżącej nieruchomości jak nie poparta jakimikolwiek dowodami obawa o uszkodzenie urządzeń melioracyjnych (zbieraczy, sączków drenarskich), świadczą o tym, że skarżąca ma interes faktyczny w tej sprawie..

Dodać również należy, że art. 123 ust. 2 ustawy Prawo wodne stanowi,

iż pozwolenie wodnoprawne nie rodzi praw do nieruchomości i urządzeń wodnych koniecznych do jego realizacji oraz nie narusza prawa własności i uprawnień osób trzecich przysługujących wobec tych nieruchomości i urządzeń. Informację tej treści zamieszcza się w pozwoleniu wodnoprawnym. Skarżąca nie powinna się zatem obawiać, że wydane pozwolenie wodnoprawne oznacza możliwość nieograniczonego wkraczania przez inwestora na grunty sąsiednie oraz, że stanowi ewentualne przyzwolenie na niszczenie urządzeń znajdujących się na nieruchomości, której dotyczy pozwolenie. Zgodnie z treścią pozwolenia wodnoprawnego, inwestor nie może zmieniać istniejących stosunków wodnych w wyniku wykonywanych prac oraz ma obowiązek usuwania ewentualnych szkód, które mogą powstać w wyniku korzystania z pozwolenia i ponoszenia za nie pełnej odpowiedzialności. Wprawdzie i Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych Oddział Terenowy [...] zapewniał w toczącym się postępowaniu o braku przeszkód do realizacji pozwolenia wodnoprawnego, to dodatkowo nałożone na inwestora w pozwoleniu wodnoprawnym obowiązki mają na celu zabezpieczenie właściciela gruntu na którym pozwolenie jest realizowane jak władających gruntami sąsiednimi, przed ewentualnymi szkodami. Brak legitymacji strony w postępowaniu wodnoprawnym nie pozbawia zatem podmiotów władających gruntami sąsiednimi jakiejkolwiek ochrony prawnej.

Z uwagi na to, że dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji Sąd stwierdził, iż uzasadniona była odmowa przyznania skarżącej statusu strony

w postępowaniu administracyjnym i organ II instancji prawidłowo umorzył postępowanie odwoławcze, to nie odniósł się do merytorycznych zarzutów skargi dotyczących wydanego pozwolenia wodnoprawnego. Zarzuty te zostały bowiem podniesione przez podmiot, który nie posiadał przymiotu strony postępowania a co za tym idzie - legitymacji do kwestionowania materialnoprawnych i proceduralnych zagadnień związanych z wydaną decyzją Starosty z dnia [...] r.

W takim stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny , nie znajdując podstaw do uwzględnienia skargi oraz nie dostrzegając z urzędu uchybień

w zaskarżonej decyzji, które skutkować miałyby uznaniem jej za niezgodną z prawem, na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł o oddaleniu skargi.