II SA/Go 161/09
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
2012-12-06Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirosław Trzecki /przewodniczący sprawozdawca/
Aleksandra Wieczorek
Marek SzumilasSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.M.-S. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 24 czerwca 2009r. sygn. akt II SA/Go 161/09 w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt postanawia odmówić rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści wyroku.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Gorzowie Wlkp. uchylił decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt.
Pismem z dnia [...] listopada 2012r. B.M.-S. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o dokonanie wykładni wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości, czy dokument, jakim jest Plan działalności rolnośrodowiskowej z dnia 11 czerwca 2005r. był załączony do akt sprawy przez ARiMR OR, na podstawie którego WSA w Gorzowie Wlkp. wydał wyrok z dnia 24 czerwca 2009r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści.
Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2012r., sygn. akt II GSK 1121/11, Lex nr 1145479; z dnia 16 listopada 2011r., sygn. akt I OSK 786/11, Lex nr 1069678; z dnia 19 października 2011r., sygn. akt I OSK 1381/11, Lex nr 1068387).
Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja wyroku, jak i jego uzasadnienie. Uzasadnienie podlegać może wykładni w sytuacji, gdy w wyniku jego wadliwości lub nieprecyzyjnego sformułowania jego treść budzi wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu wykonania wyroku. Wykładnia wyroku nie może sprowadzać się do udzielenia przez sąd szczegółowych wyjaśnień co do dalszego prowadzenia postępowania przez organy administracyjne czy też uzupełnienia rozstrzygnięcia sprawy. Istotne jest, że przy użyciu tej instytucji niedopuszczalne jest żądanie usunięcia merytorycznych błędów orzeczenia. Wykładnia bowiem nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia lub uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia w zakresie argumentacji faktycznej lub prawnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. akt l OSK 23/08, Lex nr 544893).
Będący przedmiotem rozpoznania wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie i tym samym zasadna jest odmowa rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. Żądania skarżącego wykraczają bowiem poza ramy dopuszczalnej wykładni wyroku. We wniosku B.M.-S. zwrócił się o dokonanie wykładni wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości, czy dokument, jakim jest Plan działalności rolnośrodowiskowej z dnia [...] czerwca 2005r. był załączony do akt sprawy przez ARiMR OR, na podstawie którego WSA w Gorzowie Wlkp. wydał wyrok z dnia 24 czerwca 2009r.
Zwrócić należy uwagę, że wyrok z dnia 24 czerwca 2009r. wydany został zgodnie z zasadą wynikającą z treści art. 133 § 1 p.p.s.a., w myśl którego sąd administracyjny orzeka na podstawie akt sprawy. Zasada ta oznacza, że sąd ten rozpatruje sprawę na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dniu wydania zaskarżonego aktu (czynności). Zmiana stanu faktycznego lub prawnego, która nastąpiła po wydaniu zaskarżonego aktu (czynności) zasadniczo nie podlega uwzględnieniu. Sąd administracyjny nie dokonuje ustaleń faktycznych w zakresie objętym sprawą administracyjną.
W ocenie Sądu sformułowania zawarte zarówno w wyroku, jak i jego uzasadnieniu, są jednoznaczne i nie wywołują wątpliwości, co do ich wpływu na ocenę stwierdzonego stanu faktycznego i prawnego. Nie powodują także wątpliwości w zakresie wykonania wyroku czy też ustalenia zakresu powagi rzeczy osądzonej.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 158 p.p.s.a., należało odmówić wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia
24 czerwca 2009r. sygn. akt II SA/Go 161/09.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Mirosław Trzecki /przewodniczący sprawozdawca/Aleksandra Wieczorek
Marek Szumilas
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Trzecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędzia WSA Marek Szumilas po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2012r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B.M.-S. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 24 czerwca 2009r. sygn. akt II SA/Go 161/09 w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt postanawia odmówić rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści wyroku.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 czerwca 2009r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Gorzowie Wlkp. uchylił decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] stycznia 2009r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności z tytułu realizacji przedsięwzięć rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt.
Pismem z dnia [...] listopada 2012r. B.M.-S. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o dokonanie wykładni wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości, czy dokument, jakim jest Plan działalności rolnośrodowiskowej z dnia 11 czerwca 2005r. był załączony do akt sprawy przez ARiMR OR, na podstawie którego WSA w Gorzowie Wlkp. wydał wyrok z dnia 24 czerwca 2009r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012r., poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści.
Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2012r., sygn. akt II GSK 1121/11, Lex nr 1145479; z dnia 16 listopada 2011r., sygn. akt I OSK 786/11, Lex nr 1069678; z dnia 19 października 2011r., sygn. akt I OSK 1381/11, Lex nr 1068387).
Przedmiotem wykładni może być zarówno sentencja wyroku, jak i jego uzasadnienie. Uzasadnienie podlegać może wykładni w sytuacji, gdy w wyniku jego wadliwości lub nieprecyzyjnego sformułowania jego treść budzi wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu wykonania wyroku. Wykładnia wyroku nie może sprowadzać się do udzielenia przez sąd szczegółowych wyjaśnień co do dalszego prowadzenia postępowania przez organy administracyjne czy też uzupełnienia rozstrzygnięcia sprawy. Istotne jest, że przy użyciu tej instytucji niedopuszczalne jest żądanie usunięcia merytorycznych błędów orzeczenia. Wykładnia bowiem nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia lub uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia w zakresie argumentacji faktycznej lub prawnej (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 lutego 2009 r., sygn. akt l OSK 23/08, Lex nr 544893).
Będący przedmiotem rozpoznania wniosek skarżącego nie zasługuje na uwzględnienie i tym samym zasadna jest odmowa rozstrzygnięcia wątpliwości co do treści wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. Żądania skarżącego wykraczają bowiem poza ramy dopuszczalnej wykładni wyroku. We wniosku B.M.-S. zwrócił się o dokonanie wykładni wyroku z dnia 24 czerwca 2009r. poprzez rozstrzygnięcie wątpliwości, czy dokument, jakim jest Plan działalności rolnośrodowiskowej z dnia [...] czerwca 2005r. był załączony do akt sprawy przez ARiMR OR, na podstawie którego WSA w Gorzowie Wlkp. wydał wyrok z dnia 24 czerwca 2009r.
Zwrócić należy uwagę, że wyrok z dnia 24 czerwca 2009r. wydany został zgodnie z zasadą wynikającą z treści art. 133 § 1 p.p.s.a., w myśl którego sąd administracyjny orzeka na podstawie akt sprawy. Zasada ta oznacza, że sąd ten rozpatruje sprawę na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w dniu wydania zaskarżonego aktu (czynności). Zmiana stanu faktycznego lub prawnego, która nastąpiła po wydaniu zaskarżonego aktu (czynności) zasadniczo nie podlega uwzględnieniu. Sąd administracyjny nie dokonuje ustaleń faktycznych w zakresie objętym sprawą administracyjną.
W ocenie Sądu sformułowania zawarte zarówno w wyroku, jak i jego uzasadnieniu, są jednoznaczne i nie wywołują wątpliwości, co do ich wpływu na ocenę stwierdzonego stanu faktycznego i prawnego. Nie powodują także wątpliwości w zakresie wykonania wyroku czy też ustalenia zakresu powagi rzeczy osądzonej.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 158 p.p.s.a., należało odmówić wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia
24 czerwca 2009r. sygn. akt II SA/Go 161/09.
