III SA/Gd 116/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-07-01Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Kowalik-Grzanka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik – Grzanka po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych osobowych ze zbiorów meldunkowych postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę J. J. na decyzję Wojewody z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...]
w przedmiocie udostępnienia danych osobowych ze zbiorów meldunkowych.
Rozstrzygnięcie to uprawomocniło się w dniu 14 maja 2013r.
Następnie w dniu 17 stycznia 2014 r. do tut. Sądu wpłynął, przekazany przez NSA, wniosek skarżącego z dnia 16 grudnia 2013r. o wykonanie i doręczenie odpisów dokumentów z akt sprawy (w całości bez kopert i zwrotnych potwierdzeń odbioru) oraz dwóch odpisów skargi na przewlekłość postępowania a także o zwolnienie skarżącego z kosztów sądowych w tym zakresie.
Identyczne rozstrzygnięcie w następstwie wniesienia sprzeciwu zostało następnie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w dniu
17 stycznia 2014 r.
Postanowieniem z dnia 18 lutego 2014 r. (sygn. akt II OZ 158/14; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie J. J. na ww. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2014 r.
Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 marca 2014 r. (doręczonym w dniu 25 marca 2014 r. – dowód doręczenia; potwierdzenie odbioru - k. 468 akt sprawy) wnioskodawca został wezwany do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 104 zł od złożonego uprzednio wniosku o wykonanie i doręczenie kserokopii z akt sprawy. W wydanym zarządzeniu wskazano ponadto, że wnioskodawca złożył identyczne wnioski w przedmiocie sporządzenia kopii dokumentów z akt sprawy w dniach 14 czerwca 2012 r., 3 czerwca 2013 r., 4 października 2013 r. i 16 grudnia 2013 r.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie J. J. wnioskiem nadanym w dniu 27 marca 2014 r. (k. 465 akt sprawy), uzupełnionym poprzez złożenie urzędowego formularza PPF w dniu 20 maja 2014 r. (data stempla pocztowego) i sprecyzowanym co do zakresu, zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r., wydanym przez referendarza sądowego, odmówiono J. J. przyznania prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący w ustawowym terminie wniósł sprzeciw podnosząc, że: " z treści oświadczenia o stanie majątkowym i zaświadczenia AŚ w W. wynika brak możliwości opłacenia przeze mnie kosztów sądowych w całości". Wskazał też na warunki osobiste i zdrowotne i zawiłość sprawy, co w jego ocenie świadczy o potrzebie udziału w sprawie profesjonalnego pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 243 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Powyższa regulacja normatywna oznacza, że wniosek o przyznanie prawa pomocy jest zasadniczo dopuszczalny w każdym stadium postępowania sądowego, aż do zakończenia sprawy prawomocnym orzeczeniem - wyrokiem lub postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie (zob. w tej materii: H. Knysiak – Molczyk. Przyznanie prawa pomocy [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak – Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1079). Zatem wniosek ten składać można dopóki trwa postępowanie sądowe. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się ponadto, że przez użyte w ww. przepisie określenie "tok postępowania" należy rozumieć także postępowanie, które zostało zainicjowane przez stronę postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. W tym sensie za dopuszczalne należy uznać złożenie wniosku o prawo pomocy w celu wzruszenia prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie na przykład poprzez złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego czy też skargi o wznowienie postępowania.
W realiach niniejszej sprawy ww. przypadek nie ma jednakże miejsca.
Rozwiązanie powyższe jest konsekwencją charakteru instytucji prawa pomocy, które polega na zwolnieniu od kosztów sądowych oraz ustanowieniu adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zwolnienie ma na celu umożliwienie stronie dochodzenia swoich praw w procesie toczącym się, jak też realizację zasady czynnego udziału strony w procesie, gdy jej sytuacja finansowa nie pozwala w pełni korzystać z przysługujących uprawnień.
Stąd powołany wyżej przepis wyłącza możliwość skutecznego złożenia wniosku o ustanowienie pełnomocnika lub zwolnienie od uiszczania opłat sądowych i ponoszenia wydatków (w rozumieniu art. 211 – 213 p.p.s.a.) po uprawomocnieniu się rozstrzygnięcia sądu.
Jak wynika z akt sprawy, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2012r., którym odrzucono skargę J. J., uprawomocniło się w dniu 14 maja 2013r. Natomiast wniosek o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca złożył po uprawomocnieniu się ww. postanowienia, czego wnioskodawca miał świadomość. Z treści wniosku wynika, że nie został on złożony w celu wzruszenia prawomocnego orzeczenia, lecz w następstwie otrzymania wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za wykonanie i doręczenie żądanych kserokopii z akt sprawy.
Zatem należało uznać, że wniosek J. J. o przyznanie prawa pomocy złożony w następstwie wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej jest niedopuszczalny, w sytuacji gdy wnioskodawca składa go już po uprawomocnieniu się postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (por. postanowienia NSA z dnia 23 maja 2006r., sygn. akt II GZ 51/06; z dnia 4 lipca 2006r., sygn. akt II OZ 684/06; z dnia 15 lipca 2008r., sygn. akt II OZ 749/08 – dostępne w Centralnej Bazie orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Gdańsku na podstawie art. 243 § 1 zdanie pierwsze in fine w zw. z art. 260 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Kowalik-Grzanka /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kowalik – Grzanka po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych osobowych ze zbiorów meldunkowych postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2013r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę J. J. na decyzję Wojewody z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...]
w przedmiocie udostępnienia danych osobowych ze zbiorów meldunkowych.
Rozstrzygnięcie to uprawomocniło się w dniu 14 maja 2013r.
Następnie w dniu 17 stycznia 2014 r. do tut. Sądu wpłynął, przekazany przez NSA, wniosek skarżącego z dnia 16 grudnia 2013r. o wykonanie i doręczenie odpisów dokumentów z akt sprawy (w całości bez kopert i zwrotnych potwierdzeń odbioru) oraz dwóch odpisów skargi na przewlekłość postępowania a także o zwolnienie skarżącego z kosztów sądowych w tym zakresie.
Identyczne rozstrzygnięcie w następstwie wniesienia sprzeciwu zostało następnie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w dniu
17 stycznia 2014 r.
Postanowieniem z dnia 18 lutego 2014 r. (sygn. akt II OZ 158/14; Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie J. J. na ww. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2014 r.
Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 marca 2014 r. (doręczonym w dniu 25 marca 2014 r. – dowód doręczenia; potwierdzenie odbioru - k. 468 akt sprawy) wnioskodawca został wezwany do uiszczenia opłaty kancelaryjnej w wysokości 104 zł od złożonego uprzednio wniosku o wykonanie i doręczenie kserokopii z akt sprawy. W wydanym zarządzeniu wskazano ponadto, że wnioskodawca złożył identyczne wnioski w przedmiocie sporządzenia kopii dokumentów z akt sprawy w dniach 14 czerwca 2012 r., 3 czerwca 2013 r., 4 października 2013 r. i 16 grudnia 2013 r.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie J. J. wnioskiem nadanym w dniu 27 marca 2014 r. (k. 465 akt sprawy), uzupełnionym poprzez złożenie urzędowego formularza PPF w dniu 20 maja 2014 r. (data stempla pocztowego) i sprecyzowanym co do zakresu, zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r., wydanym przez referendarza sądowego, odmówiono J. J. przyznania prawa pomocy.
Od powyższego postanowienia skarżący w ustawowym terminie wniósł sprzeciw podnosząc, że: " z treści oświadczenia o stanie majątkowym i zaświadczenia AŚ w W. wynika brak możliwości opłacenia przeze mnie kosztów sądowych w całości". Wskazał też na warunki osobiste i zdrowotne i zawiłość sprawy, co w jego ocenie świadczy o potrzebie udziału w sprawie profesjonalnego pełnomocnika.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 243 § 1 zdanie pierwsze p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
Powyższa regulacja normatywna oznacza, że wniosek o przyznanie prawa pomocy jest zasadniczo dopuszczalny w każdym stadium postępowania sądowego, aż do zakończenia sprawy prawomocnym orzeczeniem - wyrokiem lub postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie (zob. w tej materii: H. Knysiak – Molczyk. Przyznanie prawa pomocy [w:] T. Woś (red.), H. Knysiak – Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012, s. 1079). Zatem wniosek ten składać można dopóki trwa postępowanie sądowe. W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się ponadto, że przez użyte w ww. przepisie określenie "tok postępowania" należy rozumieć także postępowanie, które zostało zainicjowane przez stronę postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie. W tym sensie za dopuszczalne należy uznać złożenie wniosku o prawo pomocy w celu wzruszenia prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie na przykład poprzez złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia środka odwoławczego czy też skargi o wznowienie postępowania.
W realiach niniejszej sprawy ww. przypadek nie ma jednakże miejsca.
Rozwiązanie powyższe jest konsekwencją charakteru instytucji prawa pomocy, które polega na zwolnieniu od kosztów sądowych oraz ustanowieniu adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Zwolnienie ma na celu umożliwienie stronie dochodzenia swoich praw w procesie toczącym się, jak też realizację zasady czynnego udziału strony w procesie, gdy jej sytuacja finansowa nie pozwala w pełni korzystać z przysługujących uprawnień.
Stąd powołany wyżej przepis wyłącza możliwość skutecznego złożenia wniosku o ustanowienie pełnomocnika lub zwolnienie od uiszczania opłat sądowych i ponoszenia wydatków (w rozumieniu art. 211 – 213 p.p.s.a.) po uprawomocnieniu się rozstrzygnięcia sądu.
Jak wynika z akt sprawy, postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2012r., którym odrzucono skargę J. J., uprawomocniło się w dniu 14 maja 2013r. Natomiast wniosek o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca złożył po uprawomocnieniu się ww. postanowienia, czego wnioskodawca miał świadomość. Z treści wniosku wynika, że nie został on złożony w celu wzruszenia prawomocnego orzeczenia, lecz w następstwie otrzymania wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej za wykonanie i doręczenie żądanych kserokopii z akt sprawy.
Zatem należało uznać, że wniosek J. J. o przyznanie prawa pomocy złożony w następstwie wezwania do uiszczenia opłaty kancelaryjnej jest niedopuszczalny, w sytuacji gdy wnioskodawca składa go już po uprawomocnieniu się postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (por. postanowienia NSA z dnia 23 maja 2006r., sygn. akt II GZ 51/06; z dnia 4 lipca 2006r., sygn. akt II OZ 684/06; z dnia 15 lipca 2008r., sygn. akt II OZ 749/08 – dostępne w Centralnej Bazie orzeczeń Sądów Administracyjnych; orzeczenia.nsa.gov.pl).
Wobec powyższego Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Gdańsku na podstawie art. 243 § 1 zdanie pierwsze in fine w zw. z art. 260 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.
