II SA/Wa 1456/12

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2012 r., wydaną na podstawie art. 127 § 2, art. 138 § 1 pkt 1 i art. 268a Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z pkt 1 ppkt 1 upoważnienia Ministra Obrony Narodowej nr 41/MON z dnia 5 sierpnia 2011 r. (Dz. Urz. MON nr 17, poz. 256) – po rozpatrzeniu odwołania [...] L. R. od decyzji Dyrektora Departamentu Kadr Ministerstwa Obrony Narodowej nr [...] z dnia [...] marca 2012 r., w sprawie przyznania, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, dodatku specjalnego za pełnienie służby w [...], w kwocie [...] zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podano, iż w dniu [...] grudnia 2011 r. Dyrektor Departamentu Kadr wydał rozkaz personalny nr [...], w którym:

– w pkt [...] orzekł o zwolnieniu [...] L. R. z dniem [...] marca 2011 r. z zawodowej służby wojskowej wskutek upływu terminu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, dokonanego przez żołnierza zawodowego,

– w pkt [...] orzekł o przeniesieniu zainteresowanego do dyspozycji Dyrektora Departamentu Kadr.

W związku z przewidywanym zwolnieniem [...] L. R. z zawodowej służby wojskowej, Dyrektor Departamentu Kadr wydał w dniu [...] marca 2012 r. decyzję nr [...], którą przyznał oficerowi, w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, dodatek specjalny za pełnienie służby w [...], w kwocie [...] zł.

W złożonym odwołaniu zainteresowany zarzucił decyzji Dyrektora Departamentu Kadr nr [...], że jest dla niego krzywdząca, gdyż do okresu pobierania dodatku specjalnego powinny być wliczone okresy wcześniejsze, w których pobierał dodatek specjalny.

Rozpatrując wniesione odwołanie, organ wskazał, że [...] L. R.:

1. pełniąc zawodową służbę wojskową w [...], otrzymywał dodatek dla żołnierzy [...] od dnia [...] grudnia 2002 r. do dnia [...] czerwca 2004 r.,

2. pełniąc zawodową służbę wojskową w [...], w okresie od dnia [...] lipca 2004 r. do dnia [...] września 2006 r. oraz w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej, otrzymywał dodatek specjalny za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub zabezpieczenia operacyjnego w [...],

3. pełniąc zawodową służbę wojskową w [...], w okresie od dnia [...] sierpnia 2008 r. do dnia [...] marca 2009 r. otrzymywał dodatek specjalny za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...],

4. pełniąc zawodową służbę wojskową w [...], w okresie od [...] kwietnia 2009 r. do dnia [...] stycznia 2012 r. oraz w okresie pozostawania po tym dniu w rezerwie kadrowej oraz w dyspozycji, otrzymywał dodatek specjalny za pełnienie służby w [...], ostatnio w kwocie [...] zł miesięcznie.

Organ podkreślił, iż istota sprawy sprowadza się do wyjaśnienia, czy okresy pobierania tych dodatków specjalnych dla potrzeb ustalenia wysokości dodatku w ostatnim miesiącu pełnienia służby wojskowej, mogą podlegać zsumowaniu. W ocenie organu, nie istnieje podstawa prawna, która uprawniałaby do połączenia okresów pobierania wymienionych dodatków specjalnych. Uzasadniając takie stanowisko, wskazał, że z treści art. 80 ust. 1 pkt 1 i ust. 5a ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych wynika, że mogą oni otrzymywać dodatek specjalny z kilku (kilkunastu) tytułów, w zależności od występowania w danym środowisku służby żołnierza zawodowego warunków szczególnych. Rodzaje dodatków zostały ustanowione w przepisie § 4 rozporządzenia. Obecnie funkcjonuje 11 różnych tytułów dodatku specjalnego. Ustawodawca zawarł jednakże zastrzeżenie, że żołnierz zawodowy nie może otrzymać równocześnie dodatku specjalnego z więcej niż jednego tytułu. Prowadzi to do wniosku, że każdy tytuł do wypłaty dodatku specjalnego należy traktować w istocie jako odrębny dodatek. Przytoczone przepisy ustawy nie pozwalają więc na uznanie, że żołnierz zawodowy, który otrzymywał dodatek specjalny z kilku tytułów, w istocie otrzymywał jeden dodatek specjalny. Niedopuszczalne jest więc uznanie, że dodatek specjalny otrzymywany z trzech różnych tytułów jest jednym dodatkiem specjalnym.

W wyniku likwidacji z dniem [...] 2006 r. [...] i utworzenia [...] – wprowadzono nowy tytuł prawny do wypłaty dodatku specjalnego, tj. wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...] (z uwzględnieniem okresu pobierania dodatku dla żołnierzy [...] do dnia [...] czerwca 2004 r. – na podstawie § 27 ust. 1 rozporządzenia). Przepisy regulujące proces likwidacji [...] oraz powstania [...] nie zawierały regulacji prawnych (np. wzorowanych na przepisie art. 231 Kodeksu pracy), na podstawie których możliwe byłoby "przejście" żołnierzy zawodowych pełniących służbę w [...] do nowopowstałych [...], z zachowaniem uprawnień nabytych w okresie pełnienia służby w [...]. Konsekwencją braku takiego zapisu oraz wobec przyjęcia zasady nieuwzględniania w okresie pobierania dodatku specjalnego z jednego tytułu – okresu pobierania dodatku specjalnego z innego tytułu, nie zamieszczono regulacji prawnej pozwalającej na sumowanie okresów pobierania tych dwóch wyżej wymienionych dodatków. Wynikiem przyjętej zasady było również niezamieszczenie takich przepisów w kolejnej nowelizacji rozporządzenia (dokonanej z dniem 1 kwietnia 2009 r.), w wyniku której zniesiono dodatek specjalny za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...] i wprowadzono nowy dodatek specjalny z tytułu pełnienia służby w [...]. Organ zauważył, iż gdyby istota tej zmiany sprowadzała się do podwyższenia kwoty dodatku specjalnego, wypłacanego żołnierzom zawodowym pełniącym służbę w [...], to można tego byłoby dokonać wskutek nowelizacji przepisu § 18 rozporządzenia. Prawodawca zdecydował natomiast o wyodrębnieniu sprawy żołnierzy [...] i utworzeniu całkiem nowego tytułu do wypłaty dodatku specjalnego – ujętego w nowej jednostce redakcyjnej – § 18a. W ocenie organu przedstawiona sytuacja uniemożliwia zaliczenia do okresu otrzymywania dodatku specjalnego za pełnienie [...] – okresów pobierania za wykonywanie określonych czynności w [...].

W efekcie do okresu pobierania tego ostatniego dodatku specjalnego nie wlicza się okresu pobierania dodatku specjalnego za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...] oraz dodatku specjalnego za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub zabezpieczenia operacyjnego w [...], gdyż nie ma normy prawnej pozwalającej na sumowanie okresów pobierania dodatków specjalnych wypłacanych z różnych tytułów.

Mając powyższe na uwadze, organ stwierdził, że [...] L. R. otrzymywał dodatek specjalny z trzech różnych tytułów. Połączenie okresów otrzymywania tych dodatków wymagałoby istnienia konkretnego przepisu prawa, zezwalającego na takie działanie. Do stworzenia fikcji prawnej, zgodnie z którą [...] L. R. otrzymywał dodatek specjalny za pełnienie służby w [...] od dnia [...] grudnia 2002 r. do dnia [...] stycznia 2012 r., niezbędne jest istnienie normy prawnej, z której wprost wynikać będzie takie uprawnienie, a nie wynik błędnej wykładni, przepisu art. 80 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 80 ust. 5a i 5b wymienionej ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z § 4 rozporządzenia. Ta błędna wykładnia powołanych wyżej przepisów prawa materialnego polegała na przyjęciu, że okres otrzymywania dodatku specjalnego z tytułu pełnienia zawodowej służby wojskowej w [...] podlega zsumowaniu dla potrzeb ustalenia prawa do dodatku specjalnego, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, z wcześniejszymi okresami pobierania przez [...] L. R. dodatku specjalnego z innego tytułu.

Okoliczności otrzymywania przez [...] L. R. dodatku do uposażenia oraz analiza przepisów rozporządzenia oraz jego kolejnych zmian prowadzą do wniosku, że w przypadku oficera w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, mógł nastąpić zbieg uprawnień do otrzymania:

1. dodatku specjalnego za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub zabezpieczenia operacyjnego w [...]

2. dodatku specjalnego za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...] oraz

3. dodatku specjalnego za pełnienie służby w [...].

Ponieważ kwota dodatku specjalnego za pełnienie służby w [...] jest wyższa od kwot pozostałych dodatków, [...] L. R. w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej przyznano ten dodatek.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie L. R. zarzucił powyższej decyzji naruszenie przepisów art. 80 ust. 4, 5a i 5b ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w zw. z § 7, § 18a, § 26 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych i w zw. z art. 7, art. 8 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 2 i art. 7, art. 32 ust. 1 i 2, art. 64 Konstytucji RP w zw. z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż przez cały okres służby w [...] oraz w [...] wykonywał tożsame czynności, z tytułu których otrzymywał dodatek specjalny. Organ powinien więc przyjąć, że otrzymywał jeden dodatek przez okres proporcjonalny do jego otrzymywania. Ponadto skarżący wskazuje, że na podstawie decyzji Komendanta [...] nr [...] z dnia [...] kwietnia 2001 r. został mu przyznany dodatek specjalny od dnia [...] lipca 2000 r., który to dodatek – jak twierdzi – był mu wypłacany do dnia [...] marca 2012 r.

Zarzucając powyższe, skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji Ministra Obrony Narodowej oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Dyrektora Departamentu Kadr MON oraz zasądzenie kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko faktyczne i prawne. Ponownie stwierdził, że w jego ocenie nie istnieje podstawa prawna pozwalająca na wliczenie do okresu pobierania dodatku specjalnego, o którym mowa w art. 80 ust. 5b ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, okresów otrzymywania dodatku w [...], przypadających przed dniem [...] marca 2009 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Skarga oceniana w świetle powyższych kryteriów zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 80 ust. 5b w zw. z ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. nr 90, poz. 593 ze zm.), żołnierzowi zawodowemu, który otrzymywał dodatek specjalny za szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej, przyznaje się ten dodatek w ostatnim miesiącu pełnienia służby w wysokości uzależnionej od okresu jego otrzymywania.

Natomiast szczegółowe warunki otrzymywania tych dodatków oraz ich wysokość określają przepisy wydanego na podstawie art. 80 ust. 6 ww. ustawy, rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. nr 141, poz. 1497 ze zm.). W myśl § 7 ust. 1 powołanego rozporządzenia, żołnierzowi zawodowemu, który otrzymuje dodatek specjalny o charakterze stałym, w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, dodatek ten przysługuje:

1. w pełnej wysokości – jeżeli żołnierz otrzymywał dodatek specjalny o charakterze stałym przez okres co najmniej 10 lat;

2. w wysokości 1/10 ostatnio pobranej kwoty dodatku specjalnego za każdy rok, w którym żołnierz otrzymywał dodatek specjalny o charakterze stałym – jeżeli żołnierz otrzymywał go przez okres krótszy niż 10 lat, z tym że okres przekraczający 6 miesięcy traktuje się jako pełny rok.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż L. R., pełniąc zawodową służbę wojskową, otrzymywał dodatki specjalne:

1. dodatek dla żołnierzy [...] od dnia [...] grudnia 2002 r. do [...] czerwca 2004 r.,

2. dodatek specjalny za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub zabezpieczenia operacyjnego w [...] od [...] lipca 2004 r. do [...] września 2006 r., oraz w okresie pozostawania w rezerwie kadrowej,

3. dodatek specjalny za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub analityczno-informacyjnych w [...] od [...] lutego 2007 r. do [...] sierpnia 2008 r.,

4. dodatek specjalny za wykonywanie czynności w [...] od dnia [...] sierpnia 2008 r. do dnia [...] marca 2009 r. oraz od dnia [...] kwietnia 2009 r. do dnia [...] stycznia 2012 r.

Sporna jest natomiast kwestia sumowania okresów otrzymywania powyższych dodatków dla potrzeb ustalenia wysokości dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia przez skarżącego zawodowej służby wojskowej według zasad określonych w § 7 ust. 1 cyt. rozporządzenia.

Minister Obrony Narodowej, opierając się na wykładni literalnej przepisów rozporządzenia z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych, wywiódł, że okres otrzymywania przez skarżącego dodatku specjalnego na podstawie § 18a tego rozporządzenia za pełnienie służby w [...] nie może być zsumowany z okresami pobierania przez niego dodatku specjalnego za wykonywanie czynności operacyjno-rozpoznawczych lub zabezpieczenia operacyjnego w [...]. Brak jest bowiem przepisu analogicznego do § 27 ust. 1 pkt 1 powołanego rozporządzenia, zgodnie z którym okres pobierania dodatku specjalnego dla żołnierza [...] przed dniem [...] czerwca 2004 r. (przyznawanego na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z 10 października 2000 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy, a wcześniej na podstawie zarządzenia nr 30/MON z 10 kwietnia 1990 r.), traktuje się jako okres otrzymywania dodatku specjalnego, o którym jest mowa odpowiednio w § 9, § 11, § 15, § 18 albo § 20 tego rozporządzenia. Według organu dodatek specjalny przyznawany na podstawie § 18a rozporządzenia stanowi nowy tytuł do jego wypłaty, na co wskazuje zarówno jego nazwa, jak i wysokość.

W ocenie Sądu, takie stanowisko organu jest błędne w świetle wykładni systemowej i celowościowej przepisów ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz rozporządzenia z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych. Sąd w całości podziela pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyrokach: z dnia 8 października 2010 r. (sygn. akt II SA/Wa 721/10), 13 stycznia 2012 r. (sygn. akt II SA/Wa 2093/11) oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2011 r. (sygn. akt I OSK 2/11), w myśl których jedyne kryterium pozwalające na zróżnicowanie wysokości dodatku specjalnego należnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby powinien stanowić okres otrzymywania takiego świadczenia.

Przepisy wojskowej ustawy pragmatycznej oraz ww. rozporządzenia ustanawiają bowiem zasadę, że dodatek specjalny przysługuje za szczególne właściwości lub warunki pełnienia zawodowej służby wojskowej, natomiast jego wysokość w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej jest uzależniona od okresu jego otrzymywania (art. 80 ust. 1 pkt 1 i ust. 5b ustawy oraz § 7 ust. 1 rozporządzenia). Jednocześnie brak jest przepisu stanowiącego, że okresu otrzymywania dodatku specjalnego za służbę [...] lub [...] na podstawie § 18a rozporządzenia, nie sumuje się z innymi okresami otrzymywania takiego dodatku dla celów ustalenia prawa do dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby.

Nie ulega wątpliwości, że skarżący w okresie od [...] lipca 2004 r. do dnia [...] września 2006 r. otrzymywał dodatek specjalny dla żołnierzy [...], a następnie dodatek specjalny w [...] na podstawie § 18 powołanego rozporządzenia.

Na skutek zmiany przepisów rozporządzenia, która weszła w życie 1 kwietnia 2009 r., dodany został do powyższego rozporządzenia sporny § 18a, który reguluje aktualnie kwestie przyznawania dodatków specjalnych wyłącznie dla żołnierzy zajmujących stanowiska służbowe w [...]. Jednocześnie zmieniona została dotychczasowa treść § 18 rozporządzenia, który odnosi się obecnie tylko do żołnierzy [...]. Zmiana przepisów wprowadzona rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 marca 2009 r., zmieniającym rozporządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych (Dz. U. nr 42, poz. 343), rozdzieliła więc dotychczasową wspólną regulację dotyczącą przyznawania dodatków specjalnych dla żołnierzy [...]. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku, był to jednak w dalszym ciągu ten sam dodatek specjalny przyznawany za szczególne właściwości lub warunki służby, który żołnierz pobierał na podstawie § 18 rozporządzenia. Dla przyznania tego dodatku bez znaczenia pozostawał fakt, czy wiązał się on z wykonywaniem czynności operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych w [...], czy wiązał się z pełnieniem służby w [...] lub w [...]. Wszystkie wymienione służby charakteryzują się bowiem szczególnymi warunkami uprawniającymi żołnierza do otrzymywania dodatku specjalnego – art. 80 ust. 1 pkt 1 ustawy w zw. z § 4 rozporządzenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił przy tym uwagę, że nie do pogodzenia z zasadami sprawiedliwości społecznej i równości wobec prawa byłoby różnicowanie zasad dotyczących ustalania wysokości dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby w zależności od tego, czy służba pełniona jest w [...], czy jest to [...] albo [...], a w istocie do tego prowadzi dokonanie literalnej wykładni przepisu § 27 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Zaakceptowanie stanowiska organu co do rozumienia § 27 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia mogłoby prowadzić do tego, że żołnierze zawodowi [...] w ostatnim miesiącu pełnienia służby otrzymywaliby dodatek specjalny w wysokości wyższej w stosunku do legitymujących się takim samym okresem pobierania dodatku specjalnego żołnierzy [...] i [...]. Zwrócić bowiem należy uwagę, że dodatek specjalny przysługuje wprawdzie każdemu żołnierzowi pełniącemu służbę w tej instytucji, ale jest on przyznawany w różnej wysokości, w kwocie od 60 zł do 3.750 zł. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zasady konstytucyjne wyrażone w art. 2 i 32 Konstytucji RP, stanowiące determinanty wykładni prawa, pozwalają na takie odczytanie normy § 27 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, które zapobiegnie nieuzasadnionemu i krzywdzącemu zróżnicowaniu w tym zakresie.

Mając na względzie treść art. 80 ust. 5b ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, jedyne kryterium pozwalające na zróżnicowanie wysokości dodatku specjalnego należnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby powinien stanowić okres jego otrzymywania. Nie zaliczenie żołnierzom [...] dla potrzeb ustalania dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia służby okresu ostatnio otrzymywanego dodatku (§ 18a rozporządzenia) pozostawałoby w sprzeczności z zasadą określoną w art. 80 ust. 5b, zgodnie z którą wysokość tego dodatku w ostatnim miesiącu służby uzależniona jest od okresu jego pobierania.

Reasumując, wskazać należy, że nie do zaakceptowania jest stanowisko organu, zgodnie z którym okres otrzymywania przez skarżącego dodatku specjalnego za służbę w [...] od [...] kwietnia 2009 r. w oparciu o § 18a rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych nie podlega zsumowaniu, dla potrzeb ustalenia prawa do dodatku specjalnego w ostatnim miesiącu pełnienia zawodowej służby wojskowej, z wcześniejszymi okresami pobierania przez skarżącego dodatków specjalnych, w tym także z dodatkiem otrzymywanym na podstawie § 18 tego rozporządzenia.

Zatem należy zgodzić się ze skarżącym, że organ dopuścił się naruszenia przepisów prawa materialnego, tj. w szczególności art. 80 ust. 5a i 5b ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w związku z powołanymi przepisami rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 czerwca 2004 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych w stopniu mającym wpływ na treść rozstrzygnięcia.

Uzasadniony jest również w związku z tym zarzut naruszenia art. 2 i 32 Konstytucji RP.

Nie są natomiast zasadne zarzuty dotyczące naruszenia przepisów art. 7 i 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.). Niezgodne z prawem zaskarżone rozstrzygnięcie jest bowiem, jak wskazano wyżej, wynikiem błędnej wykładni przepisów prawa materialnego, a nie błędów w ustaleniach faktycznych.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w zw. z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł, jak w sentencji wyroku. O wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji orzeczono na podstawie art. 152, zaś o kosztach w oparciu o art. 200 powołanej ustawy.