III SA/Kr 407/12

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 28 listopada 2012r.

Decyzją z dnia [...] 2011r. Nr [...] znak: [...], wydaną na wniosek Szpitala Miejskiego w R Sp. z o.o., Powiatowy Inspektor Sanitarny stwierdził, iż pomieszczenia Chirurgii Jednego Dnia, usytuowane w R, ul. S, spełniają wymagania sanitarne i fachowe dla pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą, określonych obowiązującymi przepisami prawa. Organ I instancji podał, iż w skład pomieszczeń Chirurgii Jednego Dnia wchodzą: blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych, pokój przygotowawczy, pokój wybudzeń z jednym stanowiskiem do wybudzania, śluza szatniowa z węzłem sanitarnym dla personelu operacyjnego, pokój przygotowawczy dla personelu, pomieszczenie do przechowywania sterylnych instrumentów i materiałów operacyjnych, sanitariat dla pacjentów dostosowany dla osób niepełnosprawnych ruchowo, szatnie z szafkami na odzież, pomieszczenie socjalne z punktem wodnym dla personelu, magazyn z wstępnym myciem sprzętu oddawanego do sterylizacji z wydzielonym miejscem do przetrzymywania odpadów medycznych, pomieszczenie porządkowe ze zlewem i szafką na sprzęt porządkowy i środki czystości, magazyn bielizny czystej oraz rejestracja z poczekalnią dla pacjentów. Odpady medyczne wytworzone na terenie NZOZ przetrzymywane będą w wydzielonym pomieszczeniu na odpady w budynku szpitala. Ściany i podłogi w pomieszczeniach wykonano z materiałów łatwych do utrzymania w czystości. Grzejniki posiadają powierzchnię łatwozmywalną. Pomieszczenia Chirurgii Jednego Dnia posiadają wentylację mechaniczną oraz grawitacyjną. Obiekt podłączony do istniejącej sieci wodno-kanalizacyjnej.

Odwołanie od powyższej decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego wniósł Szpital Miejski w R Sp. z o.o., domagając się jej uchylenia w części dotyczącej uzasadnienia decyzji i jego zmianę poprzez skreślenie w zdaniu drugim uzasadnienia wyrazów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych". Decyzji organu I instancji strona zarzuciła naruszenie § 2 ust. 1 w związku z pkt XI załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 31, poz. 158) w związku z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. nr 78, poz. 483 z późn. zm.) oraz art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez przyjęcie, że blok operacyjny usytuowany w R przy ulicy S przeznaczony jest wyłącznie do zabiegów okulistycznych.

Decyzją z dnia 21 lutego 2012r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2011r. Nr [...] znak: [...]. Organ II instancji wyjaśnił, iż pomieszczenia wchodzące w skład Chirurgii Jednego Dnia zlokalizowane są w wolnostojącym budynku, przy ul. S w R. Jak wynika z załączonej dokumentacji, prace adaptacyjne zostały przeprowadzone w oparciu o projekt technologiczny: "Adaptacja pomieszczeń parteru istniejącego budynku w R, ul. S na NZOZ-Chirurgia Jednego Dnia w zakresie okulistyki". W skład lokalu przeznaczonego na w/w działalność wchodzą następujące pomieszczenia: sala zabiegowa (operacyjna), pokój przygotowawczy, pokój wybudzeń, śluza szatniowa z węzłem sanitarnym dla personelu operacyjnego, pokój przygotowawczy dla personelu, pomieszczenie do przechowywania sterylnych instrumentów i materiałów operacyjnych, sanitariat dla pacjentów dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych ruchowo, szatnie z szafkami na odzież, pomieszczenie socjalne, magazyn z wstępnym myciem sprzętu oddawanego do sterylizacji z wydzielonym miejscem do przetrzymywania odpadów medycznych, pomieszczenie porządkowe, magazyn bielizny czystej oraz rejestracja z poczekalnią dla pacjentów.

Organ odwoławczy wskazał, iż Powiatowy Inspektor Sanitarny, na podstawie protokołu z przeprowadzonej w dniu [...] 2011r. kontroli stwierdził, że nie zgłasza zastrzeżeń do stanu sanitarno-technicznego w obiekcie: Chirurgia Jednego Dnia "A" zlokalizowanym przy ul. S w R (opinia sanitarna Nr [...] z dnia 10 sierpnia 2009r., znak: [...]). Organ II instancji stwierdził również, iż w wydanej w dniu [...] 2012r. decyzji Nr [...], znak: [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny stwierdził, że pomieszczenia NZOZ "A" Chirurgia Jednego Dnia zlokalizowane w R, ul. S spełniają wymagania sanitarne i fachowe dla pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą, określone obowiązującymi przepisami prawa. Następnie pismem z dnia 28 grudnia 2011r. "Szpital Miejski w R" Sp. z o.o. wystąpił o przeniesienie praw i obowiązków wynikających z w/w decyzji z dnia [...] 2011r. W związku z powyższym Powiatowy Inspektor Sanitarny w dniu [...] 2012r. wydał decyzję Nr [...], znak: [...].

Organ odwoławczy stwierdził, iż Powiatowy Inspektor Sanitarny, zamieszczając w uzasadnieniu swojej decyzji wyrażenie: blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych wziął pod uwagę fakt, iż pomieszczenia i ich wyposażenie, w których NZOZ "A" Chirurgia Jednego Dnia świadczy usługi przystosowane są wyłącznie do zabiegów okulistycznych (pomieszczenia realizowane były na podstawie w/w projektu technologicznego: "Adaptacja pomieszczeń parteru istniejącego budynku w R, ul. S na NZOZ-Chirurgia Jednego Dnia w zakresie okulistyki"). Organ II instancji zaznaczył przy tym, iż zabiegi okulistyczne ze względu na swoją specyfikę są mało inwazyjne, krótkotrwałe, nie wymagają znieczulenia ogólnego, a jedynie miejscowego np. poprzez aplikację kropli lub dokonanie zastrzyku pozagałkowego). Zabiegi są krótkotrwałe, zwykle w jego trakcie pacjent jest świadomy i ma kontakt z lekarzem operującym. Po zakończeniu operacji pacjent przewożony jest na salę pobytową, gdzie przebywa około godziny, a następnie przekazywany jest rodzinie czy opiekunom. Natomiast wykonywanie zabiegów wymagających zastosowania anestezji ogólnej musi być, zdaniem organu odwoławczego, przeprowadzone w miejscu wyposażonym m.in. w sprzęt resuscytacyjny (źródło tlenu, działający ssak, laryngoskop, defibrylator, środki farmakologiczne). W takich przypadkach, pacjent niejednokrotnie musi przebywać pod kilkugodzinną obserwacją, nie wykluczony jest nawet pobyt over-night dla przypadków tego wymagających.

Organ II instancji podkreślił, iż choć ustawodawca nie wprowadza formalnego podziału bloków operacyjnych na kategorie, to jednak nakazuje różnicować ocenę spełniania wymagań niezbędnych do udzielania świadczeń, ze względu na zakres udzielanych świadczeń. Taki wniosek wynika, zdaniem organu odwoławczego, z rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej z dnia 2 lutego 2011r. (Dz. U. Nr 31, poz. 158), zgodnie z treścią którego "Kształt i powierzchnia pomieszczeń zakładu opieki zdrowotnej powinny umożliwiać prawidłowe rozmieszczenie, zainstalowanie i użytkowanie urządzeń, aparatury i sprzętu, stanowiących jego niezbędne funkcjonalne wyposażenie (§ 15). Wojewódzki Inspektor Sanitarny za oczywiste uznał, iż określenie niezbędnego funkcjonalnego wyposażenia uzależnione jest od zakresu wykonywanych świadczeń. Zgodnie z projektem technologicznym przedmiotowe pomieszczenia miały być przeznaczone na wykonywania świadczeń w zakresie okulistyki i z uwzględnieniem tej okoliczności była dokonywana analiza wniosku.

Z powyższą decyzją Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego nie zgodził się Szpital Miejski w R Sp. z o.o. w R i pismem z dnia 5 marca 2012r. wniósł na nią skargę, domagając się jej uchylenia wraz z poprzedzającą ją decyzją organu I instancji w części dotyczącej uzasadnienia. Zaskarżonej decyzji strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 7 i 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), poprzez niewyczerpujące rozpatrzenie całego materiału dowodowego. Strona skarżąca podniosła również zarzut naruszenia § 2 ust. 1 w związku z pkt XI załącznika nr 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 31, poz. 158) w związku z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. nr 78, poz. 483 z późn. zm.) oraz art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez przyjęcie, że blok operacyjny usytuowany w R przy ul. S przeznaczony jest wyłącznie do zabiegów okulistycznych.

Strona skarżąca wyjaśniła, iż zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. pomieszczenia i urządzenia szpitala powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym wymaganiom szczegółowym określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia. Natomiast pkt XI tego załącznika określa wymogi techniczne i sanitarne jakie muszą spełniać bloki operacyjne. Zdaniem strony skarżącej, z treści wskazanych przepisów, jak też innych przepisów obowiązującego prawa, w tym także powołanych w sentencji decyzji organu I instancji nie wynika, by bloki operacyjne dzieliły się na określone kategorie, w tym przeznaczone wyłącznie do zabiegów okulistycznych. Wobec powyższego strona skarżąca uważa, iż na określonym bloku operacyjnym spełniającym wszystkie wymagania fachowe i sanitarne określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. mogą być wykonywane wszystkie zabiegi operacyjne, które zgodnie ze sztuką lekarską muszą być udzielane na bloku operacyjnym. W związku z tym strona skarżąca uważa, iż organ orzekający bez jakiejkolwiek podstawy prawnej orzekł w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że w skład pomieszczeń Chirurgii Jednego Dnia wchodzą: blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych. Strona skarżąca nadmieniła przy tym, iż wobec przedmiotowego bloku operacyjnego nigdy nie podjęła jakichkolwiek czynności faktycznych ani prawnych, które ograniczyłyby jego funkcjonalność wyłącznie do wykonywania zabiegów okulistycznych.

Strona skarżąca zwróciła również uwagę, że decyzją z dnia [...] 2012r. Nr [...], znak: [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny, wobec tego samego bloku operacyjnego, stwierdził, że pomieszczenia NZOZ "A" Chirurgia Jednego Dnia zlokalizowane w R ul S, spełniają wymagania sanitarne i fachowe dla pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą, określone obowiązującymi przepisami prawa, przy czym w uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji nie wpisał już stwierdzenia blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych, ograniczając się jedynie do stwierdzenia blok operacyjny. Jest niezrozumiałe dla strony skarżącej, jak jeden podmiot wykonujący zabiegi operacyjne na tym samym bloku operacyjnym wykonuje je na bloku operacyjnym, a drugi podmiot wykonuje już zabiegi operacyjne na bloku operacyjnym przeznaczonym wyłącznie do zabiegów okulistycznych. Dlatego też strona skarżąca uważa, iż organ orzekający naruszył prawo procesowe w sposób mający istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 7 i 77 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez nie wyczerpujące rozpatrzenie całego materiału dowodowego.

Strona skarżąca podniosła, iż wbrew stanowisku organu orzekającego, nie może być podstawą ograniczenia funkcjonalności bloku operacyjnego okoliczność, że inny podmiot realizuje w bloku operacyjnym usługi okulistyczne, jak też jaką nazwę miał projekt budowlany, zwłaszcza, że temu podmiotowi nie ograniczono funkcjonalności bloku operacyjnego wyłącznie do zabiegów okulistycznych. Zdaniem strony skarżącej, żadnego znaczenia nie ma też czym charakteryzują się zabiegi okulistyczne, jeżeli skarżący podejmie decyzje, że będzie świadczył inne usługi w bloku operacyjnym, to organy państwowej inspekcji sanitarnej nie mogą tego ograniczać. Strona skarżąca uważa, iż kwestia w co jest wyposażony blok operacyjny to kwestia posiadania lub nie posiadania określonych urządzeń medycznych, które jako rzeczy ruchome można zakupić i rozpocząć udzielanie świadczeń medycznych przy użyciu tych urządzeń, zmieniając tym samym profil wykonywanych świadczeń zdrowotnych na bloku operacyjnym. Strona skarżąca stwierdziła, iż powołane jako podstawa rozstrzygnięcia rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. nie określa w jakie urządzenia medyczne mają być wyposażone bloki operacyjne (por. § 2 ust. 1, § 35, § 36, § 37, pkt XI załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r.). W tym więc zakresie wszystkie zakłady opieki zdrowotnej wyposażają swoje bloki operacyjne w urządzenia medyczne odpowiednie do rodzaju świadczeń jakie w danym czasie wykonują. W tym zakresie zakłady opieki zdrowotnej mają pełną swobodę i nie muszą występować do organów inspekcji sanitarnej o zezwolenie na wykonywanie innych świadczeń zdrowotnych na bloku operacyjnym. Strona skarżąca uważa, iż moc kontrolna organów państwowej inspekcji sanitarnej ogranicza się jedynie do tych przepisów rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r., które wyżej wskazano, tj. § 2 ust. 1, § 35, § 36, § 37 oraz pkt XI załącznika nr 1. Strona skarżąca podkreśliła, iż zgodnie z art. 7 Konstytucji RP organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Oznacza to, że działalność każdego organu władzy publicznej powinna opierać się na wyraźnie sformułowanym przepisie prawnym. Powyższą podstawową zasadę konstytucyjną potwierdza art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego zgodnie z którym organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. W związku z powyższym strona skarżąca uważa, iż organ I instancji wskazując w uzasadnieniu swojej decyzji, że w skład pomieszczeń Chirurgii Jednego Dnia wchodzi blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych, naruszył wskazane wyżej zasady demokratycznego państwa prawa.

Strona skarżąca nie zgodziła się również z twierdzeniem organu II instancji, iż treść § 15 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. dawała organom inspekcji sanitarnej możliwość różnicowania rodzajów bloków operacyjnych. Zdaniem strony skarżącej, treść wskazanego przepisu potwierdza jedynie, że wyposażenie bloku operacyjnego w urządzenia, aparaturę i sprzęt medyczny jest wyłączną domeną zakładów opieki zdrowotnej. Organ orzekający potwierdza tę okoliczność wskazując, że określenie niezbędnego funkcjonalnego wyposażenia uzależnione jest od zakresu wykonywanych świadczeń. Natomiast całkowicie bezpodstawnie wskazuje, zdaniem strony skarżącej, że możliwość wykonywania świadczeń zdrowotnych ogranicza się jedynie do tych, które określono w projekcie technologicznym. Strona skarżąca uważa, iż wbrew twierdzeniom organu orzekającego, taki dokument nie może stanowić żadnego ograniczenia dla możliwości wykonywania świadczeń zdrowotnych, które w danej chwili uzna za stosowane do wykonywania zakład opieki zdrowotnej. Jeżeli bowiem zakład opieki zdrowotnej odpowiednio do rodzaju wykonywanych świadczeń doposaży w urządzenia medyczne blok operacyjny, to będzie mógł wykonywać te świadczenia bez ograniczeń oraz konieczności zgłaszania tego faktu organom inspekcji sanitarnej. Dlatego też nie jest dopuszczalne, by organy inspekcji sanitarnej wskazywały w wydawanych decyzjach do jakiego rodzaju świadczeń przeznaczony jest określony blok operacyjny. Gdyby bowiem obowiązujące prawo dopuszczało taką możliwość, to z pewnością ustawodawca podzieliłby bloki operacyjne na określone kategorie, czego jednak nie uczynił, gdyż stanowiłoby to zagrożenie dla zdrowia lub życia pacjentów.

W odpowiedzi na skargę Wojewódzki Inspektor Sanitarny podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie skargi. Organ II instancji dodał przy tym, iż decyzja z dnia 27 grudnia 2012r. stwierdzająca, że pomieszczenia "A" Chirurgia Jednego Dnia zlokalizowane w R, ul. S spełniają wymagania sanitarne i fachowe dla pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą, określone obowiązującymi przepisami prawa, nie zawierała doprecyzowania "blok operacyjny przeznaczony włącznie do zabiegów okulistycznych", gdyż z zakresu świadczeń NZOZ "A" Chirurgia Jednego Dnia wynikało, że takie zabiegi będą tam wykonywane.

Na rozprawie w dniu 15 listopada 2012r. pełnomocnik strony skarżącej wyjaśnił, że sala operacyjna, o której mowa w zaskarżonej decyzji była wykorzystywana do przeprowadzania również innych zabiegów niż okulistyczne i posiadała wyposażenie właściwe dla bloku operacyjnego w pełnym tego słowa znaczeniu. Taki stan istniał przed wydaniem zaskarżonej decyzji i istnieje do chwili obecnej. Sala była dzierżawiona innemu podmiotowi zewnętrznemu, który wykorzystywał ją do przeprowadzania zabiegów okulistycznych.

Odpowiadając na pytanie Sądu pełnomocnik organu oświadczył, że jedyną podstawą prawną, z której wywodził zajęte w zaskarżonej decyzji stanowisko był § 15 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. Natomiast ocena co do spełnienia określonych warunków technicznych jest dokonywana w oparciu o wiedzę medyczną określonych zabiegów. Pełnomocnik organu uważa, iż podstawą prawną zaskarżonej decyzji był dokument dołączony do wniosku o zatwierdzenie.

Pełnomocnik skarżącej wyjaśnił z kolei, że do wniosku o poszerzenie zakresu działalności szpitala w zakresie Chirurgii Jednego Dnia dołączył projekt architektoniczny dotyczący całego oddziału, w tym między innymi bloku operacyjnego. Jego zdaniem, istotne jest to, że blok operacyjny nie był związany wyłącznie z oddziałem Chirurgii Jednego Dnia. A zatem blok operacyjny miał charakter ogólnodostępny w zakresie innych zabiegów chirurgicznych. Pełnomocnik strony skarżącej wskazał, iż blok operacyjny został uruchomiony po wydaniu przez Inspekcję Sanitarną postanowienia z [...] 2009r. i po tej dacie były w nim przeprowadzane nie tylko operacje okulistyczne. Natomiast powodem złożenia kolejnego wniosku było wejście w życie rozporządzenia z 2011r., a chodziło o uzyskanie decyzji potwierdzającej, że blok operacyjny spełnia wymagania wynikające z tego rozporządzenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) oraz art. 1 i art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012r., poz. 270, zwana dalej p.p.s.a.), sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Jednocześnie w oparciu o art. 134 § 1 cyt. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami oraz powołaną podstawą prawną. W ramach tej kognicji Sąd bada czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie naruszono przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania.

Na podstawie powyższych kryteriów należy stwierdzić, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga zasługuje na uwzględnienie, gdyż zaskarżona decyzja oraz część poprzedzającej ją decyzji organu I instancji dotknięte są wadami powodującymi konieczność stwierdzenia ich nieważności na podstawie art. 145 §1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W przedmiotowej sprawie jako podstawę prawną wydania decyzji przez organ I instancji wskazano art. 1 pkt 7, art. 2, art. 12 ust. 1 a pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. z 2011r., nr 212, poz. 1263 ze zm.), art. 22 ust. 1 i 2, art. 100 ust. 5 i art. 219 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2011r., nr 112, poz. 654), ustawę z dnia 5 grudnia 2008r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. nr 234, poz. 1570), a także rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 31, poz. 158). W sentencji tej decyzji organ orzekł o spełnianiu wymagań sanitarnych i fachowych dla pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą Pomieszczeń Chirurgii Jednego Dnia usytuowanych R ul. S. W uzasadnieniu natomiast decyzji, wymieniając pomieszczenia, które wchodzą w skład pomieszczeń Chirurgii Jednego Dnia organ wskazał między innymi "blok operacyjny przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych".

W ocenie Sądu wprowadzając ograniczenie w postaci wskazania, że blok operacyjny przeznaczony jest wyłącznie do jednego rodzaju zabiegów – okulistycznych, organ działał bez podstawy prawnej. Żaden bowiem z przepisów powołanych w podstawie prawnej decyzji nie zawiera upoważnienia dla organu do wprowadzenia tego rodzaju ograniczenia. Kompetencji do wprowadzenia tego rodzaju ograniczenia przez organ inspekcji sanitarnej nie ma również w żadnym innym przepisie polskiego porządku prawnego.

W obowiązującym systemie prawnym istnieje jedynie ogólna regulacja dotycząca wymogów fachowych i sanitarnych bloków operacyjnych (Załącznik nr 1 XI do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej, Dz. U. nr 31, poz. 158). Przewiduje on, że "1. W skład bloku operacyjnego wchodzą:

1) co najmniej jedna sala operacyjna, mająca bezpośrednie połączenie z częścią brudną bloku operacyjnego dla usuwania zużytego materiału, z zachowaniem ruchu jednokierunkowego;

2) śluza dla pacjenta, przez którą pacjenci są dowożeni do bloku operacyjnego;

3) śluzy szatniowe, przez które przechodzą pracownicy;

4) śluza materiałowa przeznaczona do dostarczania oraz krótkotrwałego przechowywania czystych i sterylnych materiałów;

5) pomieszczenie przygotowawcze dla pracowników wyposażone w stanowisko chirurgicznego mycia rąk, przez które pracownicy wchodzą do sali operacyjnej;

6) pomieszczenie przygotowania pacjenta;

7) sala wybudzeń, o ile nie została zorganizowana poza blokiem operacyjnym;

8) pomieszczenia dla pracowników z pomieszczeniem higieniczno-sanitarnym;

9) magazyn sprzętu i aparatury;

10) magazyn czystej bielizny;

11) magazyn brudnej bielizny;

12) pomieszczenie porządkowe.

2. Układ pomieszczeń bloku operacyjnego powinien umożliwiać zachowanie zasady rozdziału pracowników, pacjentów i materiału czystego od brudnego materiału zużytego, brudnych narzędzi, brudnej bielizny i odpadów pooperacyjnych.

3. Dopuszcza się dostarczanie czystych i sterylnych materiałów do bloku operacyjnego przez śluzę dla pacjenta, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

4. Dopuszcza się możliwość ewakuacji brudnych narzędzi, brudnego sprzętu, brudnej bielizny oraz odpadów tą samą drogą, którą dostarcza się materiał czysty i sterylny, pod warunkiem zastosowania szczelnych opakowań transportowych.

5. Dopuszcza się wspólne pomieszczenie lub wydzielone miejsce przygotowania pacjenta dla kilku sal operacyjnych."

Z przepisu tego nie wynika, by bloki operacyjne dzieliły się na określone kategorie, w tym przeznaczone wyłącznie do zabiegów okulistycznych. Jeżeli zatem blok operacyjny spełnia wszystkie wskazane w tym przepisie wymagania fachowe i sanitarne, mogą być w nim wykonywane wszystkie zabiegi operacyjne, które zgodnie ze sztuką lekarską mogą być wykonywane w bloku operacyjnym. Wprowadzone przez organ I instancji w decyzji zawężenie możliwości przeprowadzania operacji w bloku operacyjnym tylko do okulistycznych, w żaden sposób nie zostało też w tej decyzji uzasadnione. Uzasadnienie decyzji nie powołuje się na podstawę prawną w tym zakresie, ani nie wskazuje przesłanek, którymi kierował się organ wprowadzając takie ograniczenie.

Skoro w obowiązującym systemie prawnym brak jest przepisu, który upoważniałby organy inspekcji sanitarnej do wprowadzenia tego rodzaju ograniczenia, należy uznać, że decyzja w zakresie słów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych" została wydana bez podstawy prawnej. Zachodzi zatem w tym zakresie przesłanka z art. 156 §1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego, co stanowiło podstawę do stwierdzenia nieważności tej części decyzji. Przedmiotowa część decyzji "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych" została wprawdzie zawarta w uzasadnieniu decyzji, a nie w jej sentencji, jednakże uzasadnienie, zgodnie z art. 107 §1 kpa, stanowi jeden z integralnych elementów decyzji, treść zaś zakwestionowanego fragmentu nie jest jedynie kwestią uboczną, powołaną w celu nakreślenia stanu faktycznego sprawy, lecz stanowi element rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, rodzący określone skutki prawne dla strony, z którego inne podmioty (np. Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia) wyciągają określone konsekwencje prawne.

Z powołanych powyżej powodów Sąd stwierdził nieważność części decyzji organu I instancji w zakresie słów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych".

Sąd stwierdził także nieważność zaskarżonej decyzji czyli decyzji organu II instancji w całości. Należy podkreślić, że decyzja ta, utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji, dotyczyła jedynie tej części decyzji organu I instancji, która była objęta odwołaniem. Strona w odwołaniu w sposób wyraźny i jednoznaczny wskazała, że kwestionuje decyzję organu I instancji jedynie w części dotyczącej uzasadnienia i wnosiła o "zmianę uzasadnienia decyzji w zaskarżonej części poprzez skreślenie w zdaniu drugim uzasadnienia wyrazów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych". Organ II instancji, mimo że tego w sposób w pełni wyraźny nie wyartykułował w sentencji zaskarżonej decyzji, co samo w sobie jest istotnym uchybieniem procesowym, orzekał jedynie co do tej części decyzji organu I instancji, która dotyczyła słów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych". Tylko bowiem w tym zakresie kwestionowała decyzję organu I instancji strona w odwołaniu, co też zauważył organ II instancji w zaskarżonej decyzji stwierdzając, że "strona odwołująca zaskarża w części dotyczącej uzasadnienia wskazaną wyżej decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego". W pozostałym zatem zakresie, będącym poza zakresem odwołania, decyzja organu I instancji stała się ostateczna i nie była przedmiotem orzekania w zaskarżonej decyzji organu II instancji.

Zaskarżona decyzja, utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji ograniczające możliwość wykorzystywania bloku operacyjnego wyłącznie do zabiegów okulistycznych, jest dotknięta wadą nieważności z tych samych powodów, które wskazano powyżej w odniesieniu do decyzji organu I instancji. Należy bowiem i tu uznać, że została ona wydana bez podstawy prawnej. W uzasadnieniu tej decyzji organ powołał się na § 15 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 31, poz. 158), który przewiduje, że "Kształt i powierzchnia pomieszczeń zakładu opieki zdrowotnej powinny umożliwiać prawidłowe rozmieszczenie, zainstalowanie i użytkowanie urządzeń, aparatury i sprzętu, stanowiących jego niezbędne funkcjonalne wyposażenie." W ocenie Sądu nie jest uzasadniony argument organu, że przepis ten mógł stanowić podstawę do wprowadzenia ograniczenia rodzaju zabiegów jakie mogą być wykonywane w danym bloku operacyjnym. Organ jedynie przytoczył treść tego przepisu i wskazał, że określenie niezbędnego funkcjonalnego wyposażenia uzależnione jest od zakresu wykonywanych świadczeń. Nie sposób odmówić racji temu stwierdzeniu, nie jest to jednak wystarczające do uznania, że przytoczona regulacja prawna dawała podstawę prawną dla organu do stwierdzenia, że skarżący może w bloku operacyjnym wykonywać jedynie operacje okulistyczne. Podstawy takiej nie dawała też powołana przez organ okoliczność, że "zgodnie z projektem technologicznym przedmiotowe pomieszczenia miały być przeznaczone na wykonywanie świadczeń w zakresie okulistyki". Jak słusznie zauważa skarżący, poprzedniemu podmiotowi, któremu organ inspekcji sanitarnej stwierdzał spełnienie wymagań sanitarnych tych samych pomieszczeń (decyzja z dnia 27 grudnia 2012r. Nr [...], znak: [...]), nie wprowadzono tego rodzaju ograniczenia tylko do zabiegów okulistycznych, chociaż obiekt ten powstał na podstawie tego samego "projektu technologicznego". Jak już o tym była mowa powyżej, brak też w obowiązującym systemie prawnym regulacji, która w zależności od "projektu technologicznego" określałaby warunki bloków operacyjnych tylko dla danego rodzaju zabiegów. W obowiązującym systemie prawnym istnieje tylko ogólna regulacja dotycząca wymogów co do bloków operacyjnych (powołany powyżej Załącznik nr 1 XI do powołanego powyżej rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej), jednakże nie zawiera on żadnego rozróżnienia wymogów sanitarnych w zależności od rodzajów zabiegów, które mogłyby być wykonywane w danym bloku operacyjnym. Z tego powodu należy przyjąć, że zaskarżona decyzja została wydana bez podstawy prawnej.

Mając na uwadze przytoczone powyżej argumenty należy uznać, że zarówno decyzja organu I instancji w części dotyczącej słów "przeznaczony wyłącznie do zabiegów okulistycznych", jak również zaskarżona decyzja organu II instancji w całości, wydane zostały bez podstawy prawnej. Stanowi to wadę powodująca nieważność tych decyzji we wskazanym zakresie, dlatego też Sąd orzekł jak w sentencji, działając na podstawie art. 145 §1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z art. 156 §1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego .

Orzeczenie, że decyzje w częściach co do których stwierdzono ich nieważność nie mogą być wykonywane do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, zapadło na podstawie art. 152 ppsa.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Na koszty składają się: wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 240zł oraz zwrot wpisu w kwocie 200zł.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.