II SA/Wa 1447/12
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-11-22Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej Góraj
Andrzej Kołodziej /przewodniczący/
Stanisław Marek Pietras /sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Andrzej Kołodziej Sędzia WSA – Andrzej Góraj Sędzia WSA – Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant – referent-stażysta Aleksandra Olczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2012 r. sprawy ze skargi W. J. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia, 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.
Uzasadnienie
Skarżący [...] W. J. w dniu [...] lutego 2011 r. złożył w Sądzie Rejonowym [...] w G. pozew, w którym domagał się m. in. wypłaty kwoty [...] zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia [...] kwietnia 2010 roku do dnia zapłaty tytułem niewypłacenia wynagrodzenia rocznego za rok 2009 oraz kwoty [...] zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia [...] listopada 2010 roku tytułem niewypłacenia dodatku za brak kwatery za miesiąc listopad 2010 roku, natomiast Sąd uznając się niewłaściwym, postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. przekazał ją do rozpoznania Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
Z kolei Komendant Główny Straży Granicznej przekazał powyższą sprawę, w myśl art. 65 § 1 k.p.a., Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej, jako organowi właściwemu.
Wyżej wymieniony organ decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zapłaty skarżącemu wynagrodzenia rocznego za rok 2009 i – jak twierdzi niżej organ w zaskarżonym postanowieniu – przesłał tę decyzję skarżącemu za pismem przewodnim z tego samego dnia nr [...], w którym to piśmie odniesiono się do kwestii związanej z równoważnikiem pieniężnym za brak lokalu mieszkalnego, zaś w dniu [...] lipca 2011 r. skarżący potwierdził odbiór przesyłki pocztowej.
Następnie skarżący złożył w dniu [...] lipca 2011 r. do Komendanta Głównego Straży Granicznej pismo zatytułowane "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r." zarzucając wydanie jej poprzez niezastosowanie przepisów k.p.a. obowiązujących w dniu wydania, wydanie jej bez uzasadnienia, pozbawienie elementarnych praw przysługujących skarżącemu (m.in. określenie terminu do wniesienia odwołania), naruszenie art. 135 pkt 2 § 1, 3, 4 i 5 ustawy o Straży Granicznej przez osobę sporządzającą (inicjały [...] oraz wydającą decyzję) i w tej sytuacji wniósł o uchylenie skarżonej decyzji w całości, ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji, przeprowadzenie postępowania administracyjnego wraz z jego przesłuchaniem celem wyjaśnienia okoliczności mających wpływ na skarżoną decyzję oraz zgodnie z § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 roku w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej, wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec osoby sporządzającej (inicjały [...]) oraz osoby wydającej powyższą decyzję, ponieważ ewidentnie działały na szkodę skarżącego.
Komendant Główny Straży Granicznej zwrócił się pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o załatwienie sprawy w prawidłowej formie, tj. poprzez wydanie decyzji. Stwierdził, że w sytuacji, kiedy sprawa roszczenia za brak lokalu mieszkalnego została przekazana Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej do rozpatrzenia według właściwości, obowiązkiem organu było wydanie decyzji administracyjnej z uwzględnieniem treści art. 111 ustawy o Straży Granicznej. Uznał, że zasadnym będzie w sprawie roszczenia [...] W. J. o wypłatę równoważnika za brak lokalu mieszkalnego oraz odsetek za zwłokę w jego wypłacie, wydanie decyzji administracyjnej, w której organ ustosunkuje się do zgłaszanego roszczenia.
Skarżący pismem z dnia [...] października 2012 r. skierowanym do Komendanta Głównego Straży Granicznej zatytułowanym "Raport dot. postępowania administracyjnego za dodatkowe wynagrodzenie roczne za rok 2009" wniósł o spowodowanie wydania decyzji w tej sprawie i jednocześnie wskazał na nieprawidłowości w aktach postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie, z którymi zapoznał się w dniu [...] września 2011 r., m.in. na fakt, że ostatnie pismo w aktach opatrzone jest datą [...].05.2011 r. (arkusz [...]) i do chwili obecnej nie wydano decyzji w powyższej sprawie, zaś Komendant Główny Straży Granicznej w dniu [...] października 2011 roku pismem nr [...] przekazał raport Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej celem dalszego jego załatwienia.
Z kolei Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej pismem z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] poinformował skarżącego, że w dniu [...] czerwca 2011 r. wydał decyzję nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za 2009 r., a podnoszone przez skarżącego nieprawidłowości wynikają z jego subiektywnej oceny.
Z kolei skarżący "raportem" z [...] listopada 2011 r. poinformował, że jego odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku od decyzji nr [...] dotyczyło prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok, a nie postępowania administracyjnego za brak lokalu mieszkalnego za miesiąc listopad 2010 roku. Zaznaczył, że na odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku nie otrzymał żadnej decyzji. Ponadto podniósł, że w aktach postępowania administracyjnego w sprawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok udostępnionych mu do zapoznania w dniu [...] września 2011 r., brak jest decyzji kończącej postępowanie. Zaznaczył, że kilkakrotnie interweniował w tej sprawie u Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej i za każdym razem był informowany, iż akta prowadzonego postępowania są kompletne, co jego zdaniem nie jest prawdą. Wskazał, że w kopercie oznaczonej nr [...] z [...] czerwca 2011 r., znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego wniósł odwołanie. Brak decyzji dołączonej do pisma [...] oraz jej brak w opisie załącznika narusza wytyczne zawarte w Instrukcji kancelaryjnej Straży Granicznej, załączniku do Decyzji Nr [...] Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2010 r. W związku z zaistniałą sytuacją wniósł o wszczęcie wobec Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej postępowania dyscyplinarnego.
W dniu [...] lutego 2012 r. Komendant [....] Oddziału Straży Granicznej przesłał do Komendy Głównej Straży Granicznej kolejne pismo [...] W. J. z dnia [...] stycznia 2012 roku informujące ponownie, że odwołanie z dnia [...] lipca 2011 r. od decyzji [...] dotyczyło postępowania w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok. Funkcjonariusz stwierdził, że w kopercie oznaczonej nr [...] z [...] czerwca 2011 roku znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego wniósł odwołanie. Jednocześnie zwrócił się do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o udzielenie odpowiedzi na pytania, dlaczego brak było decyzji Nr [...] podczas zapoznawania-się przez niego z aktami sprawy w dniu [...] września 2011 r. oraz dlaczego do udostępnienia przekazano mu wyłącznie kserokopie dokumentacji postępowania. Ponadto skarżący wystąpił z wnioskiem o ponowne zapoznanie z całością akt sprawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok.
Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej pismem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] poinformował skarżącego, że może zapoznać się z dokumentacją w sprawie wynagrodzenia rocznego za 2009 rok oraz zaliczenia czasu pracy na roli w okresie od dnia [...] stycznia 1996 roku do dnia [...] sierpnia 2000 roku w gospodarstwie rolnym dziadków do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wysokości dodatku za wysługę lat w Placówce SG w E., po uprzednim uzgodnieniu terminu i godziny z Komendantem Placówki. Nawiązując do zarzutu dotyczącego niezałączenia decyzji nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 roku Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej stwierdził, że przedmiotowa decyzja została doręczona mu w dniu [...] lipca 2011 roku. Poinformowano również, że uwierzytelniona kopia decyzji, a tym samym dokumentacji, na podstawie której organ wydał decyzję administracyjną, mają walor oryginalności, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Skarżący w piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r. zatytułowanym "raport" i skierowanym do Komendanta Głównego Straży Granicznej podał, że w dniu [...] lipca 2011 r. wystosował odwołanie od decyzji nr [...] dotyczącej prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia (zapis pierwszego akapitu) omyłkowo wziętej za odwołanie od decyzji w sprawie prowadzonego postępowania administracyjnego za brak lokalu za miesiąc listopad 2010 r. i nie otrzymał dotychczas żadnej decyzji na swoje odwołanie.
Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], działając na podstawie art. 134 w zw. z art. 129 § 2 k.p.a., stwierdził uchybienie terminu do wniesienia przez [...] W. J. odwołania z dnia [...] kwietnia 2012 r. od decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] czerwca 2011 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009. W uzasadnieniu – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podał, że zgodnie z art. 129 § 1 k.p.a. odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie – od dnia jej ogłoszenia (art. 129 § 2). Sposób obliczania terminów ustawodawca uregulował w art. 57 k.p.a., gdzie w § 1 stanowi, że jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. Stosownie natomiast do § 4 tego artykułu w sytuacji, gdy koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. Dalej stwierdzono, że treść pisma z dnia [...] lipca 2011 r. zatytułowanego "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...].06.2011 r." skierowanego do Komendanta Głównego Straży Granicznej wyraźnie wskazuje, iż dotyczy ono równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Ponadto podano, że doręczenie decyzji ma istotne znaczenie dla oceny terminowości odwołania, bowiem jest czynnością materialno – techniczną wywołującą określony skutek prawny w postaci otwarcia terminu do wniesienia odwołania. Ocena terminowości wniesienia odwołania może zostać dokonana wyłącznie w przypadku niebudzącego wątpliwości skutecznego doręczenia decyzji. Organ odwoławczy ustalający, czy odwołanie zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie, musi mieć pewność co do prawidłowego doręczenia skarżonej decyzji. W niniejszej sprawie natomiast ustalono, że zapis w dzienniku korespondencji wychodzącej [...] Oddziału Straży Granicznej odnosi się do pisma przewodniego, za którym została przesłana na adres domowy skarżącego decyzja z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]. Fakt, że dokumenty zostały zapakowane do koperty i przesłane do adresata wynika także z wagi przesyłki, która została określona przez Pocztę Specjalną Komendy [...] Oddziału Straży Granicznej w wykazie przesyłek nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., bowiem każdy list polecony nadawany przez Oddział jest ważony przed przekazaniem na Pocztę Polską, a przesyłka o numerze [...] przesłana skarżącemu ważyła 24 gramy (dla przykładu przesyłka w takiej samej kopercie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru zawierająca jedna kartkę waży 15 gram). Ponadto jeżeli zainteresowany nie otrzymałby decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], to tym samym nie mógłby złożyć od niej odwołania. Na marginesie podniesiono, że skarżący w swoim w raporcie z dnia [...] października 2011 r. dotyczącym postępowania administracyjnego za dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2009 rok, złożonym w związku ze stwierdzonymi przez niego nieprawidłowościami w trakcie zapoznawania z materiałami sprawy wskazał, że cyt.: "w aktach sprawy brakuje pism, które są w moim posiadaniu - jak również SG - a które powinny być wpięte do akt: decyzji [...] Komendanta [...].". Zatem powyższe potwierdza otrzymanie spornej decyzji. Mimo opisanego dziwnego podejścia skarżącego do kwestii doręczenia tej decyzji organ przyjmuje, że jej doręczenie nastąpiło w dniu [...] lipca 2011 r., gdy tymczasem pismo z dnia [...] lipca 2011 r. nie może zostać uznane za odwołanie od tej decyzji z uwagi na niejednoznaczną treść. Z kolei strona po raz pierwszy podniosła, że odwołuje się od decyzji w sprawie nagrody rocznej za 2009 rok w piśmie z dnia [...] listopada 2011 roku, a następnie z dnia [...] kwietnia 2012 roku. W obu przypadkach nastąpiło to po upływie terminu do wniesienia odwołania. Reasumując, warunkiem skuteczności wniesienia odwołania jest zachowanie terminu.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący W. J. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydanie nowego orzeczenia o kierunku zgodnym z pierwotnym wnioskiem, zasądzenie kosztów postępowania oraz wymierzenie organowi grzywny "w pełnej wysokości" zarzucając mu:
1. wydanie po terminie obowiązującym (opis w dalszej części skargi), bez przedłużania postępowania administracyjnego,
2. błędne ustalenie stanu faktycznego, poprzez nietrafną ocenę organu dotyczącą stwierdzenia, że skarżący odwołał się od decyzji nr [...] dopiero w dniu [...] kwietnia 2012 roku,
3. brak przeprowadzenia postępowania co do rozstrzygnięcia istoty sprawy, poprzez błędne ustalenie stanu sprawy oraz pominięcie wniosków skarżącego,
4. powoływanie się na rzekome dowody nieznane skarżącemu (opis w dalszej części skargi),
5. wydanie w sytuacji innej niż opisywana w skarżonym postanowieniu,
6. wydanie w przypadku braku całości dokumentacji związanej ze sprawą,
7. odmowę oraz utrudnienia zapoznania się z aktami postępowania przez skarżącego,
8. naruszenie prawa przez sporządzenie uzasadnienia decyzji w sposób wadliwy, poprzez zaniechanie wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których odmówił wiarygodności twierdzeniom skarżącego.
W uzasadnieniu natomiast – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podał, że z pisma z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] (bez żadnych załączników) uzyskał informację o umorzeniu postępowania w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za rok 2009 i tylko z ostrożności procesowej wystosował odwołanie od tegoż pisma, zaś po przeglądnięciu akt stwierdził wiele nieprawidłowości i brak decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej nr [...], której nie otrzymał do dnia dzisiejszego. Ponadto nie uzyskał on informacji o przedłużeniu postępowania administracyjnego w sprawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009. W dalszej zaś części stwierdził, że twierdzenie, iż treść odwołania z [...] lipca 2011 r. nie budziła wątpliwości o fakcie dotyczącym równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego jest pozbawione podstaw i wręcz bezsensowne, ponieważ decyzja odmowna wypłaty wspomnianego równoważnika została wydana dopiero w dniu [...] października 2011 roku, czyli 3 miesiące później, natomiast odwołanie od niej w dniu [...] listopada 2011 roku. Ponadto kilkakrotnie informował organy o fakcie braku wydania decyzji po odwołaniu z dnia [...] lipca 2011 r., zaś decyzji kończącej postępowanie brak było w aktach sprawy pomimo wielu interwencji w tej sprawie. W dalszej części wskazał, że twierdzenia o stosowaniu się do terminów ujętych w art. 57 k.p.a. są dziwne i zaskakujące, bo – jak wynika z akt postępowania – nie dotyczą one Komendanta Głównego SG, gdyż skarżone postanowienie wydane było również po obowiązującym terminie, biorąc pod uwagę np. pismo z [...] listopada 2011 r. Niezależnie od powyższego teza o ważeniu przesyłek przez Pocztę Specjalną [...] jest o tyle dziwna, że w żaden sposób nie da się jej zweryfikować chociażby z uwagi na fakt, że nie otrzymał żadnej informacji na ten temat, organ nie dołączył do akt sprawy żadnego dokumentu uzasadniającego tą tezę, organ nie wziął pod uwagę, że arkusz papieru może posiadać różną gramaturę oraz wagę, przesyłane listy mają różne koperty, a co za tym idzie inną wagę, papier czysty ma mniejszą wagę niż papier na którym drukarki zostawiają tusz, itp. W dalszej części stwierdził, że powoływanie się na fakt, który powołał w piśmie, tj. sformułowanie, że "w aktach sprawy brakuje pism, które są w moim posiadaniu – jak również SG – a które to powinny być wpięte do akt: Decyzji [...] Komendanta [...]." potwierdza otrzymanie spornej decyzji, jest co najmniej dziwne, bowiem decyzja [...] znajdowała się w aktach postępowania za brak lokalu mieszkalnego i dlatego ją posiada, zaś argumenty zawarte w uzasadnieniu skarżonego postanowienia o rzekomym niedostosowaniu się do terminu do wniesienia odwołania przez skarżącego są o tyle dziwne, że wydawać by się mogło, iż odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku jest aż nadto transparentne, nawet dla osób nieposiadających odpowiedniego wykształcenia. Niezależnie od powyższego wskazał, że wnioskował również o przesłuchanie go w toczącym się postępowaniu administracyjnym i wniosek ten został odrzucony bez podania przyczyny.
W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Straży Granicznej wniósł o jej oddalenie, a wskazując na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne dodał, że faktycznie zarzuty dotyczące spornej decyzji skarżący podniósł dopiero w pismach z dnia [...] listopada 2011 r. oraz z dnia [...] kwietnia 2012 r. i stąd też uznano je za odwołanie od decyzji nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości m.in. poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.
Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie, jednakże z innych powodów, aniżeli podniesione przez skarżącego. Zezwala na to treść art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w myśl którego, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, lecz nie może wydać nawet orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności (§ 2).
Stosownie do treści art. 127 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji i w myśl art. 129 § 1 k.p.a., odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, przy czym – według art. 129 § 2 k.p.a. – odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie – od dnia jej ogłoszenia stronie. Z kolei na podstawie art. 134 k.p.a., organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zapłaty skarżącemu W. J. wynagrodzenia rocznego za rok 2009.
Natomiast pozostaje sporne, czy owa decyzja została skarżącemu doręczona. Wyjaśniając tę kwestię organ podał, że wysłał ją za pismem przewodnim z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]. Z kolei skarżący zarzuca organowi, iż nie otrzymał owej decyzji w załączeniu do powyższego pisma i w ogóle, aż do dnia złożenia skargi, a w konsekwencji nie odwoływał się od niej.
Jednakże w rozpoznawanej sprawie zasadniczą kwestią – zdaniem Sądu – pozostaje nie to, czy i kiedy ewentualnie skarżący otrzymał powyższą decyzję, lecz czy w ogóle się od niej odwołał.
Otóż nie budzi wątpliwości fakt, że w dniu [...] lipca 2011 r. złożył on do Komendanta Głównego Straży Granicznej pismo zatytułowane "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r.". Zatem nie było to odwołanie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] i to tym bardziej, że zarzucił powyższej "decyzji" m.in. wydanie jej poprzez niezastosowanie przepisów k.p.a. obowiązujących w dniu wydania, bez jej uzasadnienia i bez podania terminu do wniesienia odwołania. Tymczasem w decyzji nr [...] przytoczono stosowne przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, zawierała ona uzasadnienie i stosowne pouczenie o prawie odwołania, podczas gdy faktycznie "decyzja" (pismo przewodnie) nr [...] nie zawierała powyższych elementów. Stąd też przyjąć należy, że w tym dniu skarżący odwołał się nie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], lecz od pisma przewodniego z tego samego dnia o nr [...]. Jest to również oczywiste dla organu, skoro Komendant Główny Straży Granicznej w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia oraz w odpowiedzi na skargę jednoznacznie wskazuje, że skarżący po raz pierwszy odwołał się od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] dopiero w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r., a następnie w piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r.
Jednakże powyższa konstatacja organu nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem W. J. – w ocenie Sądu – w przytoczonych przez organ pismach, nie odwołał się w żaden sposób od decyzji nr [...]. Mianowicie w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. skarżący wprost podaje, że "Z przyczyn obiektywnych nie mogłem się dostosować do argumentacji zawartej w skarżonej decyzji, ponieważ Komendant jej tam nie umieścił. W kopercie oznaczonej nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego to wniosłem odwołanie". Wobec tego, powyższe twierdzenie organu uznać należy za gołosłowne, bowiem wbrew jego stwierdzeniu, skarżący pisze o odwołaniu od pisma przewodniego. Natomiast na samym wstępie wyjaśnia, że jego odwołanie z dnia [...] czerwca 2001 r. "od decyzji nr [...] dotyczyło prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009 (zapis pierwszy akapitu cyt. pisma)". Zatem powołuje się on jedynie na to, co faktycznie umieszczono w pierwszym akapicie wspomnianego pisma, to jest: "W załączeniu przesyłam decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za rok 2009".
Podobnie rzecz się ma z pismem skarżącego z dnia [...] kwietnia 2011 r., potraktowanego przez organ jako odwołanie od decyzji nr [...]. Wszak adresując go do Komendanta Głównego Straży Granicznej pisze w nim dosłownie, że "w dniu [...] lipca 2011 r. wystosowałem do Pana odwołanie od decyzji nr [...] dotyczące prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. (zapis pierwszy akapitu cyt. pisma)". Zatem po pierwsze skarżący wskazuje jedynie, że złożył odwołanie od "decyzji" nr [...], a po drugie powołuje się tylko, wręcz cytując, na pierwszy akapit tegoż pisma.
Niezależnie od powyższego stwierdzić z całą mocą należy, że nie tylko z tytułu owych pism nie wynika, iż jest to odwołanie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], ale również z ich treści nie można wysnuć takich wniosków, bowiem immanentną cechą odwołania (zażalenia) jest niezadowolenie z rozstrzygnięcia, zaś takowych elementów w powyższych pismach, co do decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], nie sposób – w ocenie Sądu – się doszukać.
Skoro zaś tak, to wbrew twierdzeniom organu skarżący nie złożył odwołania od powyższej decyzji i w konsekwencji wydanie postanowienia o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania rażąco narusza prawo w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Wobec powyższego, zbędne staje się w tym momencie odnoszenie do zarzutów ze skargi.
Wyjaśnić w tym miejscu ponadto należy skarżącemu, że przy takim rozstrzygnięciu, przepisy prawa nie przewidują możliwości nałożenia grzywny na organ.
W tym stanie rzeczy, na mocy 145 § 1 pkt 2) w zw. z art. 152 w zw. z art. 132 cytowanej już wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji wyroku.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Andrzej GórajAndrzej Kołodziej /przewodniczący/
Stanisław Marek Pietras /sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Andrzej Kołodziej Sędzia WSA – Andrzej Góraj Sędzia WSA – Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant – referent-stażysta Aleksandra Olczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2012 r. sprawy ze skargi W. J. na postanowienie Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania 1. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia, 2. zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości.
Uzasadnienie
Skarżący [...] W. J. w dniu [...] lutego 2011 r. złożył w Sądzie Rejonowym [...] w G. pozew, w którym domagał się m. in. wypłaty kwoty [...] zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia [...] kwietnia 2010 roku do dnia zapłaty tytułem niewypłacenia wynagrodzenia rocznego za rok 2009 oraz kwoty [...] zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia [...] listopada 2010 roku tytułem niewypłacenia dodatku za brak kwatery za miesiąc listopad 2010 roku, natomiast Sąd uznając się niewłaściwym, postanowieniem z dnia [...] lutego 2011 r. przekazał ją do rozpoznania Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
Z kolei Komendant Główny Straży Granicznej przekazał powyższą sprawę, w myśl art. 65 § 1 k.p.a., Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej, jako organowi właściwemu.
Wyżej wymieniony organ decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zapłaty skarżącemu wynagrodzenia rocznego za rok 2009 i – jak twierdzi niżej organ w zaskarżonym postanowieniu – przesłał tę decyzję skarżącemu za pismem przewodnim z tego samego dnia nr [...], w którym to piśmie odniesiono się do kwestii związanej z równoważnikiem pieniężnym za brak lokalu mieszkalnego, zaś w dniu [...] lipca 2011 r. skarżący potwierdził odbiór przesyłki pocztowej.
Następnie skarżący złożył w dniu [...] lipca 2011 r. do Komendanta Głównego Straży Granicznej pismo zatytułowane "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r." zarzucając wydanie jej poprzez niezastosowanie przepisów k.p.a. obowiązujących w dniu wydania, wydanie jej bez uzasadnienia, pozbawienie elementarnych praw przysługujących skarżącemu (m.in. określenie terminu do wniesienia odwołania), naruszenie art. 135 pkt 2 § 1, 3, 4 i 5 ustawy o Straży Granicznej przez osobę sporządzającą (inicjały [...] oraz wydającą decyzję) i w tej sytuacji wniósł o uchylenie skarżonej decyzji w całości, ewentualnie uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji, przeprowadzenie postępowania administracyjnego wraz z jego przesłuchaniem celem wyjaśnienia okoliczności mających wpływ na skarżoną decyzję oraz zgodnie z § 10 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 czerwca 2002 roku w sprawie przeprowadzania postępowania dyscyplinarnego wobec funkcjonariuszy Straży Granicznej, wszczęcie postępowania dyscyplinarnego wobec osoby sporządzającej (inicjały [...]) oraz osoby wydającej powyższą decyzję, ponieważ ewidentnie działały na szkodę skarżącego.
Komendant Główny Straży Granicznej zwrócił się pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o załatwienie sprawy w prawidłowej formie, tj. poprzez wydanie decyzji. Stwierdził, że w sytuacji, kiedy sprawa roszczenia za brak lokalu mieszkalnego została przekazana Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej do rozpatrzenia według właściwości, obowiązkiem organu było wydanie decyzji administracyjnej z uwzględnieniem treści art. 111 ustawy o Straży Granicznej. Uznał, że zasadnym będzie w sprawie roszczenia [...] W. J. o wypłatę równoważnika za brak lokalu mieszkalnego oraz odsetek za zwłokę w jego wypłacie, wydanie decyzji administracyjnej, w której organ ustosunkuje się do zgłaszanego roszczenia.
Skarżący pismem z dnia [...] października 2012 r. skierowanym do Komendanta Głównego Straży Granicznej zatytułowanym "Raport dot. postępowania administracyjnego za dodatkowe wynagrodzenie roczne za rok 2009" wniósł o spowodowanie wydania decyzji w tej sprawie i jednocześnie wskazał na nieprawidłowości w aktach postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie, z którymi zapoznał się w dniu [...] września 2011 r., m.in. na fakt, że ostatnie pismo w aktach opatrzone jest datą [...].05.2011 r. (arkusz [...]) i do chwili obecnej nie wydano decyzji w powyższej sprawie, zaś Komendant Główny Straży Granicznej w dniu [...] października 2011 roku pismem nr [...] przekazał raport Komendantowi [...] Oddziału Straży Granicznej celem dalszego jego załatwienia.
Z kolei Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej pismem z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] poinformował skarżącego, że w dniu [...] czerwca 2011 r. wydał decyzję nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za 2009 r., a podnoszone przez skarżącego nieprawidłowości wynikają z jego subiektywnej oceny.
Z kolei skarżący "raportem" z [...] listopada 2011 r. poinformował, że jego odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku od decyzji nr [...] dotyczyło prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok, a nie postępowania administracyjnego za brak lokalu mieszkalnego za miesiąc listopad 2010 roku. Zaznaczył, że na odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku nie otrzymał żadnej decyzji. Ponadto podniósł, że w aktach postępowania administracyjnego w sprawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok udostępnionych mu do zapoznania w dniu [...] września 2011 r., brak jest decyzji kończącej postępowanie. Zaznaczył, że kilkakrotnie interweniował w tej sprawie u Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej i za każdym razem był informowany, iż akta prowadzonego postępowania są kompletne, co jego zdaniem nie jest prawdą. Wskazał, że w kopercie oznaczonej nr [...] z [...] czerwca 2011 r., znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego wniósł odwołanie. Brak decyzji dołączonej do pisma [...] oraz jej brak w opisie załącznika narusza wytyczne zawarte w Instrukcji kancelaryjnej Straży Granicznej, załączniku do Decyzji Nr [...] Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2010 r. W związku z zaistniałą sytuacją wniósł o wszczęcie wobec Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej postępowania dyscyplinarnego.
W dniu [...] lutego 2012 r. Komendant [....] Oddziału Straży Granicznej przesłał do Komendy Głównej Straży Granicznej kolejne pismo [...] W. J. z dnia [...] stycznia 2012 roku informujące ponownie, że odwołanie z dnia [...] lipca 2011 r. od decyzji [...] dotyczyło postępowania w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok. Funkcjonariusz stwierdził, że w kopercie oznaczonej nr [...] z [...] czerwca 2011 roku znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego wniósł odwołanie. Jednocześnie zwrócił się do Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o udzielenie odpowiedzi na pytania, dlaczego brak było decyzji Nr [...] podczas zapoznawania-się przez niego z aktami sprawy w dniu [...] września 2011 r. oraz dlaczego do udostępnienia przekazano mu wyłącznie kserokopie dokumentacji postępowania. Ponadto skarżący wystąpił z wnioskiem o ponowne zapoznanie z całością akt sprawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 rok.
Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej pismem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] poinformował skarżącego, że może zapoznać się z dokumentacją w sprawie wynagrodzenia rocznego za 2009 rok oraz zaliczenia czasu pracy na roli w okresie od dnia [...] stycznia 1996 roku do dnia [...] sierpnia 2000 roku w gospodarstwie rolnym dziadków do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wysokości dodatku za wysługę lat w Placówce SG w E., po uprzednim uzgodnieniu terminu i godziny z Komendantem Placówki. Nawiązując do zarzutu dotyczącego niezałączenia decyzji nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 roku Komendant [...] Oddziału Straży Granicznej stwierdził, że przedmiotowa decyzja została doręczona mu w dniu [...] lipca 2011 roku. Poinformowano również, że uwierzytelniona kopia decyzji, a tym samym dokumentacji, na podstawie której organ wydał decyzję administracyjną, mają walor oryginalności, co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.
Skarżący w piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r. zatytułowanym "raport" i skierowanym do Komendanta Głównego Straży Granicznej podał, że w dniu [...] lipca 2011 r. wystosował odwołanie od decyzji nr [...] dotyczącej prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia (zapis pierwszego akapitu) omyłkowo wziętej za odwołanie od decyzji w sprawie prowadzonego postępowania administracyjnego za brak lokalu za miesiąc listopad 2010 r. i nie otrzymał dotychczas żadnej decyzji na swoje odwołanie.
Komendant Główny Straży Granicznej postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], działając na podstawie art. 134 w zw. z art. 129 § 2 k.p.a., stwierdził uchybienie terminu do wniesienia przez [...] W. J. odwołania z dnia [...] kwietnia 2012 r. od decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej z dnia [...] czerwca 2011 r. o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009. W uzasadnieniu – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podał, że zgodnie z art. 129 § 1 k.p.a. odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję. Odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie – od dnia jej ogłoszenia (art. 129 § 2). Sposób obliczania terminów ustawodawca uregulował w art. 57 k.p.a., gdzie w § 1 stanowi, że jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej liczby dni uważa się za koniec terminu. Stosownie natomiast do § 4 tego artykułu w sytuacji, gdy koniec terminu przypada na dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się najbliższy następny dzień powszedni. Dalej stwierdzono, że treść pisma z dnia [...] lipca 2011 r. zatytułowanego "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...].06.2011 r." skierowanego do Komendanta Głównego Straży Granicznej wyraźnie wskazuje, iż dotyczy ono równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Ponadto podano, że doręczenie decyzji ma istotne znaczenie dla oceny terminowości odwołania, bowiem jest czynnością materialno – techniczną wywołującą określony skutek prawny w postaci otwarcia terminu do wniesienia odwołania. Ocena terminowości wniesienia odwołania może zostać dokonana wyłącznie w przypadku niebudzącego wątpliwości skutecznego doręczenia decyzji. Organ odwoławczy ustalający, czy odwołanie zostało wniesione w przewidzianym przepisami terminie, musi mieć pewność co do prawidłowego doręczenia skarżonej decyzji. W niniejszej sprawie natomiast ustalono, że zapis w dzienniku korespondencji wychodzącej [...] Oddziału Straży Granicznej odnosi się do pisma przewodniego, za którym została przesłana na adres domowy skarżącego decyzja z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]. Fakt, że dokumenty zostały zapakowane do koperty i przesłane do adresata wynika także z wagi przesyłki, która została określona przez Pocztę Specjalną Komendy [...] Oddziału Straży Granicznej w wykazie przesyłek nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r., bowiem każdy list polecony nadawany przez Oddział jest ważony przed przekazaniem na Pocztę Polską, a przesyłka o numerze [...] przesłana skarżącemu ważyła 24 gramy (dla przykładu przesyłka w takiej samej kopercie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru zawierająca jedna kartkę waży 15 gram). Ponadto jeżeli zainteresowany nie otrzymałby decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], to tym samym nie mógłby złożyć od niej odwołania. Na marginesie podniesiono, że skarżący w swoim w raporcie z dnia [...] października 2011 r. dotyczącym postępowania administracyjnego za dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2009 rok, złożonym w związku ze stwierdzonymi przez niego nieprawidłowościami w trakcie zapoznawania z materiałami sprawy wskazał, że cyt.: "w aktach sprawy brakuje pism, które są w moim posiadaniu - jak również SG - a które powinny być wpięte do akt: decyzji [...] Komendanta [...].". Zatem powyższe potwierdza otrzymanie spornej decyzji. Mimo opisanego dziwnego podejścia skarżącego do kwestii doręczenia tej decyzji organ przyjmuje, że jej doręczenie nastąpiło w dniu [...] lipca 2011 r., gdy tymczasem pismo z dnia [...] lipca 2011 r. nie może zostać uznane za odwołanie od tej decyzji z uwagi na niejednoznaczną treść. Z kolei strona po raz pierwszy podniosła, że odwołuje się od decyzji w sprawie nagrody rocznej za 2009 rok w piśmie z dnia [...] listopada 2011 roku, a następnie z dnia [...] kwietnia 2012 roku. W obu przypadkach nastąpiło to po upływie terminu do wniesienia odwołania. Reasumując, warunkiem skuteczności wniesienia odwołania jest zachowanie terminu.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący W. J. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydanie nowego orzeczenia o kierunku zgodnym z pierwotnym wnioskiem, zasądzenie kosztów postępowania oraz wymierzenie organowi grzywny "w pełnej wysokości" zarzucając mu:
1. wydanie po terminie obowiązującym (opis w dalszej części skargi), bez przedłużania postępowania administracyjnego,
2. błędne ustalenie stanu faktycznego, poprzez nietrafną ocenę organu dotyczącą stwierdzenia, że skarżący odwołał się od decyzji nr [...] dopiero w dniu [...] kwietnia 2012 roku,
3. brak przeprowadzenia postępowania co do rozstrzygnięcia istoty sprawy, poprzez błędne ustalenie stanu sprawy oraz pominięcie wniosków skarżącego,
4. powoływanie się na rzekome dowody nieznane skarżącemu (opis w dalszej części skargi),
5. wydanie w sytuacji innej niż opisywana w skarżonym postanowieniu,
6. wydanie w przypadku braku całości dokumentacji związanej ze sprawą,
7. odmowę oraz utrudnienia zapoznania się z aktami postępowania przez skarżącego,
8. naruszenie prawa przez sporządzenie uzasadnienia decyzji w sposób wadliwy, poprzez zaniechanie wskazania faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, którym dał wiarę, oraz przyczyn, dla których odmówił wiarygodności twierdzeniom skarżącego.
W uzasadnieniu natomiast – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podał, że z pisma z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] (bez żadnych załączników) uzyskał informację o umorzeniu postępowania w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za rok 2009 i tylko z ostrożności procesowej wystosował odwołanie od tegoż pisma, zaś po przeglądnięciu akt stwierdził wiele nieprawidłowości i brak decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej nr [...], której nie otrzymał do dnia dzisiejszego. Ponadto nie uzyskał on informacji o przedłużeniu postępowania administracyjnego w sprawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009. W dalszej zaś części stwierdził, że twierdzenie, iż treść odwołania z [...] lipca 2011 r. nie budziła wątpliwości o fakcie dotyczącym równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego jest pozbawione podstaw i wręcz bezsensowne, ponieważ decyzja odmowna wypłaty wspomnianego równoważnika została wydana dopiero w dniu [...] października 2011 roku, czyli 3 miesiące później, natomiast odwołanie od niej w dniu [...] listopada 2011 roku. Ponadto kilkakrotnie informował organy o fakcie braku wydania decyzji po odwołaniu z dnia [...] lipca 2011 r., zaś decyzji kończącej postępowanie brak było w aktach sprawy pomimo wielu interwencji w tej sprawie. W dalszej części wskazał, że twierdzenia o stosowaniu się do terminów ujętych w art. 57 k.p.a. są dziwne i zaskakujące, bo – jak wynika z akt postępowania – nie dotyczą one Komendanta Głównego SG, gdyż skarżone postanowienie wydane było również po obowiązującym terminie, biorąc pod uwagę np. pismo z [...] listopada 2011 r. Niezależnie od powyższego teza o ważeniu przesyłek przez Pocztę Specjalną [...] jest o tyle dziwna, że w żaden sposób nie da się jej zweryfikować chociażby z uwagi na fakt, że nie otrzymał żadnej informacji na ten temat, organ nie dołączył do akt sprawy żadnego dokumentu uzasadniającego tą tezę, organ nie wziął pod uwagę, że arkusz papieru może posiadać różną gramaturę oraz wagę, przesyłane listy mają różne koperty, a co za tym idzie inną wagę, papier czysty ma mniejszą wagę niż papier na którym drukarki zostawiają tusz, itp. W dalszej części stwierdził, że powoływanie się na fakt, który powołał w piśmie, tj. sformułowanie, że "w aktach sprawy brakuje pism, które są w moim posiadaniu – jak również SG – a które to powinny być wpięte do akt: Decyzji [...] Komendanta [...]." potwierdza otrzymanie spornej decyzji, jest co najmniej dziwne, bowiem decyzja [...] znajdowała się w aktach postępowania za brak lokalu mieszkalnego i dlatego ją posiada, zaś argumenty zawarte w uzasadnieniu skarżonego postanowienia o rzekomym niedostosowaniu się do terminu do wniesienia odwołania przez skarżącego są o tyle dziwne, że wydawać by się mogło, iż odwołanie z dnia [...] lipca 2011 roku jest aż nadto transparentne, nawet dla osób nieposiadających odpowiedniego wykształcenia. Niezależnie od powyższego wskazał, że wnioskował również o przesłuchanie go w toczącym się postępowaniu administracyjnym i wniosek ten został odrzucony bez podania przyczyny.
W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Straży Granicznej wniósł o jej oddalenie, a wskazując na dotychczasowe ustalenia faktyczne i prawne dodał, że faktycznie zarzuty dotyczące spornej decyzji skarżący podniósł dopiero w pismach z dnia [...] listopada 2011 r. oraz z dnia [...] kwietnia 2012 r. i stąd też uznano je za odwołanie od decyzji nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości m.in. poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.
Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie, jednakże z innych powodów, aniżeli podniesione przez skarżącego. Zezwala na to treść art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w myśl którego, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, lecz nie może wydać nawet orzeczenia na niekorzyść skarżącego, chyba że stwierdzi naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności (§ 2).
Stosownie do treści art. 127 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy stronie odwołanie tylko do jednej instancji i w myśl art. 129 § 1 k.p.a., odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, przy czym – według art. 129 § 2 k.p.a. – odwołanie wnosi się w terminie czternastu dni od dnia doręczenia decyzji stronie, a gdy decyzja została ogłoszona ustnie – od dnia jej ogłoszenia stronie. Z kolei na podstawie art. 134 k.p.a., organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W rozpoznawanej sprawie bezspornym jest, że Komendant Główny Straży Granicznej decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] umorzył postępowanie administracyjne w sprawie zapłaty skarżącemu W. J. wynagrodzenia rocznego za rok 2009.
Natomiast pozostaje sporne, czy owa decyzja została skarżącemu doręczona. Wyjaśniając tę kwestię organ podał, że wysłał ją za pismem przewodnim z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...]. Z kolei skarżący zarzuca organowi, iż nie otrzymał owej decyzji w załączeniu do powyższego pisma i w ogóle, aż do dnia złożenia skargi, a w konsekwencji nie odwoływał się od niej.
Jednakże w rozpoznawanej sprawie zasadniczą kwestią – zdaniem Sądu – pozostaje nie to, czy i kiedy ewentualnie skarżący otrzymał powyższą decyzję, lecz czy w ogóle się od niej odwołał.
Otóż nie budzi wątpliwości fakt, że w dniu [...] lipca 2011 r. złożył on do Komendanta Głównego Straży Granicznej pismo zatytułowane "Odwołanie od decyzji nr [...] Komendanta [...] z dnia [...] czerwca 2011 r.". Zatem nie było to odwołanie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] i to tym bardziej, że zarzucił powyższej "decyzji" m.in. wydanie jej poprzez niezastosowanie przepisów k.p.a. obowiązujących w dniu wydania, bez jej uzasadnienia i bez podania terminu do wniesienia odwołania. Tymczasem w decyzji nr [...] przytoczono stosowne przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, zawierała ona uzasadnienie i stosowne pouczenie o prawie odwołania, podczas gdy faktycznie "decyzja" (pismo przewodnie) nr [...] nie zawierała powyższych elementów. Stąd też przyjąć należy, że w tym dniu skarżący odwołał się nie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], lecz od pisma przewodniego z tego samego dnia o nr [...]. Jest to również oczywiste dla organu, skoro Komendant Główny Straży Granicznej w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia oraz w odpowiedzi na skargę jednoznacznie wskazuje, że skarżący po raz pierwszy odwołał się od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] dopiero w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r., a następnie w piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r.
Jednakże powyższa konstatacja organu nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem W. J. – w ocenie Sądu – w przytoczonych przez organ pismach, nie odwołał się w żaden sposób od decyzji nr [...]. Mianowicie w piśmie z dnia [...] listopada 2011 r. skarżący wprost podaje, że "Z przyczyn obiektywnych nie mogłem się dostosować do argumentacji zawartej w skarżonej decyzji, ponieważ Komendant jej tam nie umieścił. W kopercie oznaczonej nr [...] z dnia [...] czerwca 2011 r. znajdowało się wyłącznie pismo przewodnie, od którego to wniosłem odwołanie". Wobec tego, powyższe twierdzenie organu uznać należy za gołosłowne, bowiem wbrew jego stwierdzeniu, skarżący pisze o odwołaniu od pisma przewodniego. Natomiast na samym wstępie wyjaśnia, że jego odwołanie z dnia [...] czerwca 2001 r. "od decyzji nr [...] dotyczyło prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za rok 2009 (zapis pierwszy akapitu cyt. pisma)". Zatem powołuje się on jedynie na to, co faktycznie umieszczono w pierwszym akapicie wspomnianego pisma, to jest: "W załączeniu przesyłam decyzję Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty wynagrodzenia rocznego za rok 2009".
Podobnie rzecz się ma z pismem skarżącego z dnia [...] kwietnia 2011 r., potraktowanego przez organ jako odwołanie od decyzji nr [...]. Wszak adresując go do Komendanta Głównego Straży Granicznej pisze w nim dosłownie, że "w dniu [...] lipca 2011 r. wystosowałem do Pana odwołanie od decyzji nr [...] dotyczące prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie zapłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego za 2009 r. (zapis pierwszy akapitu cyt. pisma)". Zatem po pierwsze skarżący wskazuje jedynie, że złożył odwołanie od "decyzji" nr [...], a po drugie powołuje się tylko, wręcz cytując, na pierwszy akapit tegoż pisma.
Niezależnie od powyższego stwierdzić z całą mocą należy, że nie tylko z tytułu owych pism nie wynika, iż jest to odwołanie od decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], ale również z ich treści nie można wysnuć takich wniosków, bowiem immanentną cechą odwołania (zażalenia) jest niezadowolenie z rozstrzygnięcia, zaś takowych elementów w powyższych pismach, co do decyzji z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...], nie sposób – w ocenie Sądu – się doszukać.
Skoro zaś tak, to wbrew twierdzeniom organu skarżący nie złożył odwołania od powyższej decyzji i w konsekwencji wydanie postanowienia o uchybieniu terminu do wniesienia odwołania rażąco narusza prawo w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Wobec powyższego, zbędne staje się w tym momencie odnoszenie do zarzutów ze skargi.
Wyjaśnić w tym miejscu ponadto należy skarżącemu, że przy takim rozstrzygnięciu, przepisy prawa nie przewidują możliwości nałożenia grzywny na organ.
W tym stanie rzeczy, na mocy 145 § 1 pkt 2) w zw. z art. 152 w zw. z art. 132 cytowanej już wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji wyroku.
