III SA/Kr 53/12

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 8 listopada 2011r. Wojewoda ([...]) powołując się na przepis art. 138 § l pkt l Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. nr 98, póz. 1071 z późn. zm.), oraz na art. 78 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2008 r. nr 69, póz. 415 z późn.zm.), utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta (wydaną po wznowieniu postępowania objętego postanowieniem z [...] 2011 roku, znak: [...]), z [...] 2011 roku, znak: [...], uchylającą: decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], orzekającą o uznaniu R. B. od 27 stycznia 2011 roku za osobę bezrobotną, decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], uchylającą decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], orzekającą o przyznaniu R. B. od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 100% kwoty zasiłku, na okres 6 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i orzekającą o przyznaniu R. B. od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych w wysokości 120% kwoty zasiłku na okres 12 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, orzekającą o:

I. odmowie uznania R. B. od 27 stycznia 2011 roku za osobę bezrobotną, odmowie przyznania Panu R. B. zasiłku dla osób bezrobotnych od 4 lutego 2011 roku,

II. uznaniu R. B. od 27 czerwca 2011 roku za osobę bezrobotną, przyznaniu Panu R. B. od 27 czerwca 2011 roku prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych w wysokości 120% kwoty zasiłku.

W uzasadnieniu decyzji wskazany został następujący stan faktyczny:

Decyzją z [...] 2011 roku, znak: [...], został Pan uznany za osobę bezrobotną od 27 stycznia 2011 roku. Decyzją z [...] 2011 roku, znak: [...], nr decyzji: [...], orzeczono o przyznaniu R. B. prawa do zasiłku dla bezrobotnych od 4 lutego 2011 roku, w wysokości 100% kwoty zasiłku, na okres 6 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie. Następnie, organ I instancji decyzją z [...] 2011 roku, znak: [...], uchylił decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], orzekającą o przyznaniu Panu od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 100% kwoty zasiłku, na okres 6 miesięcy i orzekł o przyznaniu Panu od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 120% kwoty zasiłku na okres 12 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie.

W dniu 2 września 2011 roku, do Grodzkiego Urzędu Pracy wpłynęło pismo ZUS, znak: [...], z którego wynika, R. B. przyznane zostało świadczenie rehabilitacyjne za okres od 2 lipca 2010 roku do 26 czerwca 2011 roku.

W związku z powyższą informacją, postanowieniem z [...] 2011 roku, znak: [...], Prezydent Miasta wznowił z urzędu postępowanie w sprawach dotyczących uznania R. B. za osobę bezrobotną od 27 stycznia 2011 roku oraz przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych od 4 lutego 2011 roku.

W wyniku wznowienia postępowania, decyzją z [...] 2011 roku, znak: [...], uchylona została decyzja Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], orzekająca o uznaniu R. B. od 27 stycznia 2011 roku za osobę bezrobotną oraz decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], uchylającą decyzję Prezydenta Miasta z [...] 2011 roku, znak: [...], orzekającą o przyznaniu Panu od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 100% kwoty zasiłku, na okres 6 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie i orzekającą o przyznaniu Panu od 4 lutego 2011 roku prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych w wysokości 120% kwoty zasiłku na okres 12 miesięcy, na zasadach określonych w ustawie i orzekł o odmowie uznania Pana za osobę bezrobotną od 27 czerwca 2011 roku, o odmowie przyznania Panu zasiłku dla osób bezrobotnych od 4 lutego 2011 roku oraz o uznaniu Pana od 27 czerwca 2011 roku za osobę bezrobotną i przyznani; od 27 czerwca 2011 roku prawa do zasiłku dla osób bezrobotnych w wysokości 120% kwoty zasiłku.

Od powyższej decyzji R. B. wniósł odwołanie. Podniósł w nim, że zarejestrował się w Urzędzie Pracy w dniu 27 stycznia 2011 roku i zostało mu przyznane prawo do zasiłku dla bezrobotnych od 4 lutego 2011 roku do 4 lutego 2012 roku. W okresie przed rejestracją, kiedy jeszcze pozostawał w zatrudnieniu, przebywał na leczeniu w szpitalu, a następnie starał się o świadczenie rehabilitacyjne z ZUS. Jednakże organ rentowy nie przyznał tego świadczenia, wobec czego skarżący odwołał się od decyzji ZUS do Sądu Pracy.

Wyrokiem z dnia dniu 14 maja 2011 roku Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych przyznał R. B. prawo do zasiłku rehabilitacyjnego na okres roku od 2. 07. 2010 do 26.06. 2011r.. Decyzję ZUS o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego ( w wyniku wykonania wyroku), jak podaje skarżący, otrzymał w dniu 19 września 2011 roku i niezwłocznie powiadomił o tym Grodzki Urząd Pracy.

W odwołaniu skarżący podniósł że gdyby sąd rozpatrzył jego sprawę wcześniej , to nie zarejestrowałby się jako bezrobotny, a po ukończeniu okresu świadczenia rehabilitacyjnego przysługiwałby mu zasiłek dla bezrobotnych. Zdaniem skarżącego Grodzki Urząd Pracy niesłusznie wliczył mu okres świadczenia rehabilitacyjnego w okres zasiłku dla bezrobotnych, bowiem według art. 78 ust. 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (w/w), za okres prawa do świadczenia rehabilitacyjnego został wyrejestrowany z ewidencji Urzędu i zwrócił kwotę nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych, zatem powinien mieć ponownie prawo do zasiłku.

Rozpatrują odwołanie organ stwierdził, że bezspornym w sprawie jest, że 27 stycznia 2011 roku uzyskał status bezrobotnego. Zasiłek dla bezrobotnych przyznany został od 4 lutego 2011 roku na okres 12 miesięcy. W konsekwencji postępowania odwoławczego od decyzji organu rentowego przyznane zostało świadczenie rehabilitacyjne za okres od 2 lipca 2010 roku do 26 czerwca 2011 roku.

Biorąc pod uwagę ten stan faktyczny , trafnie zdaniem organu odwoławczego , organ I instancji stwierdził, że w okresie od 27 stycznia 2011 roku do 26 czerwca 2011 roku skarżący nie spełniał przesłanek do posiadania statusu bezrobotnego, a skoro nie posiadał w tym okresie statusu bezrobotnego, to tym samym nie przysługiwał mu w okresie od 4 lutego 2011 roku do 26 czerwca 2011 roku zasiłek dla bezrobotnych.

Rozstrzygnięcie powyższe było wynikiem regulacji zawartych w art. 78 ust. 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, który stanowi, że "W przypadku przyznania bezrobotnemu prawa do emerytury (...) świadczenia rehabilitacyjnego lub renty rodzinnej w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę na okres, w którym był bezrobotny, pozbawienie statusu bezrobotnego i prawa do zasiłku następuje za okres, za który przyznano emeryturę, świadczenie przedemerytalne, rentę z tytułu niezdolności do pracy lub służby, o której mowa w art. 71 ust. 2 pkt l, rentę szkoleniową, rentę socjalną, zasiłek macierzyński, zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne (...)".

Powyższy przepis reguluje między innymi sytuację osób, którym organ rentowy wstecznie przyznał świadczenie rehabilitacyjne. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia wypłacanego z Funduszu Pracy oraz świadczenia wypłacanego przez organ rentowy, zasiłek dla bezrobotnych za okres pokrywający się z okresem pobierania świadczenia rehabilitacyjnego jest zwracany przez organ rentowy na rachunek Powiatowego Urzędu Pracy. Konsekwencją zastosowania tego przepisu jest to, że status i prawo do zasiłku przysługuje skarżącemu , od momentu upływu okresu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, czyli od 27 czerwca 2011 roku.

Zdaniem organu odwoławczego w takich sytuacjach okres przysługiwania prawa do zasiłku nie jest ustalany na nowo. Zasiłek przysługuje na pozostały okres, w przypadku skarżącego od 27 czerwca 2011 roku do 3 lutego 2012 roku.

Powyższa decyzja organu odwoławczego stała się przedmiotem skargi R. B. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, w której skarżący zarzucił naruszenie przez organy przepisu art. 73 ust.1 2b ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, poprzez przyznanie w miejsce przysługującego skarżącemu prawa do 12 miesięcznego okresu zasiłkowego, jedynie skróconego do 7 miesięcy okresu przysługiwania prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie. Zdaniem organu z uwagi na treść art. 78 ust. 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, nie jest możliwe uwzględnienie żądania skarżącego , gdyż przepis ten normując sytuację wstecznego przyznania bezrobotnemu przez organ rentowy świadczenia z FUS, pozwala jedynie na jego rozliczenie i ewentualną kontynuację wypłaty, po wyczerpaniu okresu na jaki przyznano świadczenie z FUS, natomiast nie statuuje sytuacji bezrobotnego na nowo i nie uprawnia do przesunięcia świadczenia.

Rozpatrując skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) kontrola sądowa zaskarżonych decyzji, postanowień bądź aktów wymienionych w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) sprawowana jest w oparciu o kryterium zgodności z prawem. W związku z tym, zgodnie z art. 145 § 1 tejże ustawy, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny, konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia przepisów prawa materialnego, bądź przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albo też do naruszenia przepisów prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania albo stwierdzenia nieważności decyzji. Przystępując do oceny legalności zaskarżonych decyzji (postanowień) sąd bada czy zaskarżona decyzja (postanowienie) nie narusza prawa oraz czy zostały wydane w prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu.

Kierując się powyższymi kryteriami stwierdzić należy, że skarga R. B. nie podlega uwzględnieniu.

Przewidziane ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy świadczenia dla osób bezrobotnych , będących w trudnej sytuacji ze względu na brak miejsc pracy dla nich pomimo, że są zdolni i gotowi do jej podjęcia , nie mogą być traktowane inaczej niż pomoc w sytuacji, gdy dla takich osób w danej chwili brak jest możliwości zatrudnienia. Tym samym uprawnienie do zasiłku dla osób bezrobotnych nie może być pojmowane jako przysługujące nawet w okolicznościach, gdy wskutek równoczesnego uzyskania na mocy wyroku sądu – z mocą wsteczną – świadczenia przysługującego z tytułu ubezpieczenia społecznego tyle tylko, ze ulegające przesunięciu w czasie i kontynuowane od początku w całości, po wyczerpaniu uprawnień do przyznanych w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Rozpatrywana skarga zmierza w istocie do zapewnienia możliwości pobrania i skorzystania z całości okresu na jaki był przyznany zasiłek dla bezrobotnych, pomimo dokonania jego rozliczenia w trybie art. 78 ust.1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Przepis ten nakazując traktowanie wypłaconych z Funduszu Pracy świadczeń jako świadczeń wypłaconych w kwocie zaliczkowej w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS),nie daje podstaw do przesunięcia okresu zasiłkowego, a jedynie wyklucza możliwość równoczesnego pobierania dwóch świadczeń. Równocześnie ust.4 tego przepisu nakazuje pozbawienie statusu bezrobotnego za okres, za który wypłacono świadczenie z FUS.

W przypadku skarżącego, który zarejestrował się jako osoba bezrobotna w dniu 27.07. 2011r., a świadczenie rehabilitacyjne zostało mu przyznane wstecz od 2.07.2010 do 26.06.2011r. zaistniała potrzeba wyeliminowania decyzji o przyznaniu statusu osoby bezrobotnej w konsekwencji następnych związanych z posiadanym statusem bezrobotnego. Należało przyjąć, ze podstawą do wznowienia tych postępowań była zmiana przez sąd orzeczenia organu rentowego, którym pierwotnie odmówiono skarżącemu prawa do świadczenia rehabilitacyjnego ( art.148 § 1 pkt. 8 Kpa).

Uchylenie decyzji o przyznaniu statusu osoby bezrobotnej od 27.01.2011r. nie eliminuje czynności polegającej na rejestracji, dlatego po wyczerpaniu świadczenia z FUS, na podstawie tej czynności z dnia [...] 2011r. uzyskał status bezrobotnego od 27.06.2011r. Skoro skarżący nie rejestrował się ponownie , to też nie zaistniały podstawy do zastosowania art. 71 ust.1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, który przysługiwanie zasiłku odnosi do "dnia zarejestrowania się do we właściwym urzędzie pracy", a nie do daty z jaką organ wydał decyzję.

Organy prawidłowo przyjęły że uprawnienie do zasiłku skarżący zachował jedynie za okres pozostający po rozliczeniu świadczeń do końca okresu zasiłkowego liczonego od dnia rejestracji.

Na koniec trzeba podkreślić , że niezależnie od tego czy organy ograniczyłyby się do zastosowania art. 78 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, czy też jak w rozpatrywanym przypadku zastosowały tryb z art.145 § 1 pkt 8 Kpa , to wynik postępowania w zakresie w jakim kształtuje on sytuację skarżącego pozostałby ten sam.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił skargę na mocy art. 151ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (w/w).