VI SA/Wa 1303/12

Uzasadnienie

Urząd Patentowy RP (w skrócie: UP) decyzją z dnia [...] października 2011 r., nr [...] po rozpoznaniu na rozprawie sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy VASTEROL nr [...], udzielonego na rzecz Z. S.A. z siedzibą w S. (zwanych także: uprawnionym, skarżącym) na skutek sprzeciwu wniesionego przez B. z siedzibą w F. (zwanego też: wnoszącym sprzeciw, wnioskodawcą), na podstawie art. 246, art. 247 ust. 2, art. 132 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.), dalej: "p.w.p." oraz art. 98 k.p.c. w zw. z art. 256 ust. 2 p.w.p., unieważnił prawo ochronne na powyższy znak towarowy.

Do wydania powyższej decyzji doszło w oparciu o następujące ustalenia:

W dniu [...] maja 2010 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął sprzeciw spółki B. z siedzibą w F., wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy "VASTEROL" [...] udzielonego na rzecz Z. S.A. z siedzibą w S.

Jako podstawę prawną swojego żądania wnoszący sprzeciw wskazał art. 246 oraz art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p.

Zdaniem wnoszącego sprzeciw sporny znak towarowy VASTEROL [...] zarejestrowany na rzecz Z. S.A. z siedzibą w S. przeznaczony do oznaczenia towarów w klasie 5 tj.: "produkty farmaceutyczne" jest podobny do wcześniejszego wspólnotowego znaku towarowego VASTAREL o nr [...] przeznaczonego do oznaczenia towarów także w klasie 5.

Wnoszący sprzeciw wskazał, że omawiane oznaczenia są podobne w warstwie wizualnej gdyż znaki składają się z takiej samej ilości liter, z czego na osiem liter aż sześć jest identycznych przy czym aż sześć użytych w tej samej kolejności.

Podniósł także, że znaki mają identyczne przedrostki, zbieżne rdzenie oraz bardzo podobne przyrostki i w konsekwencji odbiorca patrząc na omawiane znaki w pierwszej kolejności dostrzeże elementy identyczne.

Sprzeciwiający podniósł także, że powyższe oznaczenia są podobne na płaszczyźnie fonetycznej i stopień podobieństwa znaków jest bardzo wysoki a towary są identyczne i wobec powyższego wnosi o unieważnienie prawa na znak towarowy [...].

W odpowiedzi na sprzeciw (w piśmie z dnia [...] września 2010 r.) uprawniony do spornego prawa ochronnego uznał sprzeciw za bezzasadny.

Uprawniony wskazał, że przeciwstawiony znak VASTAREL i sporny znak towarowy VASTEROL różnią się od siebie i to zasadniczo, jeśli chodzi o branżę farmaceutyczną, gdzie zbieżność nazw i ich podobieństwo jest bardzo częste i wręcz powszechne.

Uprawniony stwierdził, że jednakowa liczba liter i sylab nie może świadczyć o podobieństwie, a w płaszczyźnie fonetycznej oba znaki są trójsylabowe, przy czym pierwsza sylaba jest identyczna, natomiast pozostałe dwie są różne. I w tym przypadku różnice są większe, albowiem w ostatnich dwóch sylabach obie samogłoski są różne.

Uprawniony podniósł także, że w obu przypadkach odbiór wizualny obydwu znaków jest różny mimo, iż znaków słownych nie powinno się rozpatrywać pod tym kątem.

Uprawniony podniósł także, że sporny znak towarowy jest przeznaczony do oznaczenia jednej z molekuł związków zaliczanych do tzw., grupy statyn, które wpływają na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi i stąd sylaby sterol, natomiast znak przeciwstawiony przeznaczony był przed laty do oznaczenia leku zawierającego substancję czynną z innej grupy związków, trimetazidinę i stosowany w chorobie niedokrwienia serca.

Uprawniony podniósł także, że w niniejszej sprawie nie zachodzi prawnie relewantnie podobieństwo między znakami i towarami, które powodowałoby ryzyko kontuzji między znakami. Wobec powyższego wnosił o oddalenie sprzeciwu.

Na rozprawie w dniu [...] lipca 2011 r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Pełnomocnik uprawnionego podniósł, że wnoszący sprzeciw nie posiada interesu prawnego, gdyż leku przeciwstawionego nie ma na rynku i nie był on w ogóle stosowany ze względu na silne skutki uboczne. Pełnomocnik uprawnionego przedłożył do akt przedmiotowej sprawy także materiał dowodowy, dotyczący szeregu homologicznego węglowodorów i alkoholi.

Na rozprawie w dniu [...] października 2011 r. strony podtrzymały swoje stanowisko w sprawie.

Urząd Patentowy RP decyzją z dnia [...] października 2011 r. unieważnił prawo ochronne na znak towarowy VASTEROL.

Organ zauważył, że postępowanie o unieważnienie prawa ochronnego na sporny znak towarowy zostało wszczęte na skutek sprzeciwu uznanego przez uprawnionego z prawa ochronnego na sporny znak za bezzasadny. Zgodnie z art. 246 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego RP o udzieleniu prawa ochronnego w ciągu sześciu miesięcy od opublikowania w "Wiadomościach Urzędu Patentowego" informacji o udzieleniu prawa. Zatem sprzeciw jest powszechnym środkiem prawnym służącym każdej osobie, która nie musi wykazywać interesu prawnego we wszczęciu tego postępowania.

Co do podstawy prawnej sprzeciwu UP RP wskazał, że wnoszący sprzeciw podniósł zarzut udzielenia prawa ochronnego na sporny znak towarowy z naruszeniem art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p.

Zgodnie z art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania prawa ochronnego (o ile na znak taki zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym.

Zatem przepis ten ma zastosowanie, gdy kumulatywnie spełnione zostały przesłanki: podobieństwa lub identyczności oznaczeń, podobieństwa lub identyczności towarów lub usług do oznaczania których przeznaczone są dane znaki towarowe, oraz istnienia ryzyka, spowodowania wśród części odbiorców błędu polegającego w szczególności na skojarzeniu między znakami.

Organ odwołał się do orzecznictwa i doktryny, wskazał na konieczność porównania wykazów towarów i usług analizowanych oznaczeń przed rozpoczęciem porównywania oznaczeń.

Przechodząc do oceny podobieństwa towarów oznaczonych kolizyjnymi znakami, UP podkreślił, że sporny znak towarowy [...] VASTEROL przeznaczony jest do sygnowania towarów w klasie 5 tj.: "produkty farmaceutyczne", natomiast przeciwstawiony wspólnotowy znak towarowy [...] VASTAREL przeznaczony do oznaczenia następujących towarów w klasie 5 tj.: "produkty farmaceutyczne, środki odkażające, produkty weterynaryjne, produkty higieniczne, zdrowa żywność i dietetyczne artykuły spożywcze".

Zatem nie budził wątpliwości organu, fakt identyczności towarów wymienionych w wykazach porównywanych znaków.

W następnej kolejności ocenie organ poddał podobieństwo obydwu znaków.

Urząd Patentowy wskazał, że ocena podobieństwa oznaczeń prowadzona jest w trzech płaszczyznach: wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej, z uwzględnieniem ich dystynktywnych i dominujących elementów, pomijając drobne lub nieistotne różnice między nimi.

Nadto organ, odwołując się do orzecznictwa podkreślił, że podobieństwo znaków ocenia się według cech wspólnych, a nie według występujących w nich różnic. Różnice nie wykluczają podobieństwa znaków. Gdy różnice są dominujące - ryzyko pomyłki jest mało prawdopodobne, a zatem podobieństwo w rozumieniu ustawy nie zachodzi. Gdy dominują cechy wspólne, to choć różnice istnieją kupujący może być wprowadzony w błąd. Sprawdzenie podobieństwa powinno więc prowadzić do obiektywnego bilansu podobieństw i różnic, a ich sumę należy odnieść do przeciętnej uwagi rozsądnego kupującego.

Nadto porównanie należy przeprowadzić całościowo. Nie wyklucza to jednak, iż całościowe wrażenie, jakie znak złożony pozostawia w pamięci właściwego kręgu odbiorców, może w określonych sytuacjach zostać zdominowane przez jeden lub kilka jego składników.

Organ dokonał analizy podobieństwa oznaczeń na trzech płaszczyznach postrzegania - wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej - mając na uwadze to, że decydujące znaczenie dla oceny podobieństwa przeciwstawionych oznaczeń ma kryterium ogólnego wrażenia, jakie znaki te wywierają na przeciętnym odbiorcy.

Porównując stronę wizualną UP stwierdził, że różnica występująca w postaci dwóch liter - samogłosek, nie eliminuje możliwości pomyłki wśród odbiorców, gdyż jest ona trudna do wychwycenia zarówno pod względem fonetycznym jak i wizualnym.

Należało przy tym wziąć pod uwagę, iż przeciętny konsument może nie zwrócić uwagi na szczegóły, które różnią znaki. Z tego powodu uznaje się, że o podobieństwie decydują elementy zbieżne, a nie różnice.

Wizualnie kolizyjne znaki towarowe zdaniem UP, mają zbieżne elementy mianowicie pierwsze cztery litery są identyczne, obydwa znaki towarowe są znakami słownymi, składają się z identycznej liczby sylab, mają identyczną liczbę liter.

Mimo różnicy występującej w dwóch ostatnich sylabach obydwu wyrazów, w postaci innych samogłosek, UP uznał, że dla przeciętnego odbiorcy ważnym elementem będzie początek wyrazu, a mianowicie jego pierwsza sylaba, która w obydwu znakach jest identyczna, a w połączeniu z pozostałymi sylabami mającymi zbieżne spółgłoski T i L, brzmiące mocniej niż samogłoski, różnica ta będzie podczas wymowy dla przeciętnego odbiorcy trudna do wychwycenia.

W tej sytuacji UP stwierdził, że kolizyjne znaki wykazują podobieństwo w warstwie wizualnej, a także są bardzo podobne w warstwie fonetycznej.

Co do warstwy fonetycznej, organ przyjął, że obydwa znaki, są na tyle podobne w wymowie, że zachodzi ryzyko pomylenia przez przeciętnych odbiorców identycznych oraz podobnych towarów z klasy 5, nimi oznaczonych.

Porównując znaki pod względem znaczeniowym stwierdził zaś, że obydwa znaki towarowe są oznaczeniami fantazyjnymi względem towarów, do sygnowania których zostały przeznaczone, a zatem nie można mówić o jakimkolwiek podobieństwie bądź różnicach pomiędzy tymi znakami w warstwie znaczeniowej.

Badając kolejną przesłankę stanowiącą ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym UP zauważył, iż o ryzyku wprowadzenia w błąd przesądza wypadkowa podobieństwa towarów i oznaczeń, co w tej sprawie zachodzi.

W związku z tym, że ww. towary do sygnowania, których przeznaczone są kolizyjne znaki towarowe, są szeroko pojętymi produktami farmaceutycznymi, UP uznał, że docelowy krąg odbiorców, w odniesieniu do którego należy oceniać ryzyko wprowadzenia w błąd stanowi ogół polskich konsumentów.

Organ stwierdził, iż stopień podobieństwa znaków zarówno w płaszczyźnie wizualnej i fonetycznej a także znaczeniowej jest bardzo wysoki oraz, że towary z klasy 5 objęte poszczególnymi prawami ochronnymi są identyczne, co skutkuje tym, że istnieje ryzyko wprowadzenia w błąd przeciętnego odbiorcy.

Mając na uwadze stanowisko doktryny i sądów organ stanął na stanowisku, że istnieje prawdopodobieństwo powstania wśród części odbiorców błędu polegającego na skojarzeniu między badanymi znakami. Składają się na to identyczność towarów, a także krąg odbiorców dla których znaki zostały przeznaczone oraz wysoki stopień podobieństwa oznaczeń.

Przedmiotem oceny organu jest ewentualna kolizja pomiędzy poszczególnymi prawami ochronnymi obejmującymi swoim zakresem określone towary, a w rozpatrywanej sprawie przeciwstawione znaki zostały do sygnowania towarów identycznych w klasie 5.

Zważywszy, że obydwa znaki są bardzo podobne w warstwie fonetycznej, a także w warstwie wizualnej i znaczeniowej oraz mając na uwadze, że konsument rzadko będzie miał możliwość bezpośredniego porównania znaków tak, aby analizować różnice miedzy nimi, organ doszedł do wniosku, że istnieje niebezpieczeństwo, iż odbiorcy mogą sądzić, że towary oznaczone tymi znakami pochodzą z tego samego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw powiązanych ekonomicznie.

Odnosząc się do dalszych argumentów uprawnionego UP uznał, że przedstawiony przez niego szereg homologiczny nie ma w powyższej sprawie znaczenia, gdyż przedmiotem oceny jest porównanie obydwu znaków towarowych, a także towarów dla których zostały one przeznaczonej. Przeciętny odbiorca nie będzie dokonywał analizy układu homologicznego danego oznaczenia, przy wyborze towaru sugeruje się on samym oznaczeniem czy też nazwą towaru.

W związku z powyższym organ stwierdził, że w rozpatrywanej sprawie zachodzą przesłanki określone w art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p., uzasadniające unieważnienie prawa ochronnego udzielonego na sporny znak towarowy.

Na powyższą decyzję skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł uprawniony - Z. S.A. z siedzibą w S. Powyższej decyzji zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego i procesowego, w szczególności naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. oraz naruszenie zwłaszcza art. 7 k.p.a., art. 77 k.p.a. i art. 80 k.p.a. oraz art. 107 k.p.a. poprzez brak całościowej oceny stanu faktycznego.

Skarżący zarzucił, że w powyższej decyzji, UP dokonał nieprawidłowej oceny porównania znaków uznając, że znak towarowy VASTEROL jest podobny do znaku towarowego VASTAREL i podobieństwo to może powodować ryzyko konfuzji wśród odbiorców.

Skarżący podniósł także, że UP podejmując zaskarżoną decyzję, pominął całkowicie część argumentacji uprawnionego jak to, że sporny znak towarowy zawiera w sobie określenie "sterol", które ma samodzielne znaczenie, wskazujące na rodzaj i przeznaczenie produktu przez nawiązanie do słowa "cholesterol", a także fakt, iż uprawniony jest właścicielem serii zarejestrowanych znaków towarowych takich jak: [...], o tym samym przeznaczeniu i skonstruowanych na tej samej zasadzie, a także pominął fakt, iż zgłoszony znak jest kolejnym z serii znaków zawierających się w całości w każdym z wcześniejszych wyżej wymienionych znaków towarowych należących do uprawnionego, nie wyjaśniając przy tym w uzasadnieniu, dlaczego przytoczone fakty nie mają znaczenia dla oceny podobieństwa znaków oraz ryzyka konfuzji.

Skarżący zarzucił także, że Urząd Patentowy pominął w analizie ryzyka wprowadzenia w błąd fakt, iż oba znaki są skierowane do szczególnej grupy odbiorców, a mianowicie pracowników sektora farmaceutycznego oraz pacjentów.

Skarżący podniósł, że dla oceny ryzyka konfuzji nie bez znaczenia jest fakt, iż znak towarowy wnioskodawcy nie jest używany do oznaczenia jakiegokolwiek produktu dopuszczalnego do obrotu na terenie Polski, co zdaniem skarżącego również zostało pominięte przez Urząd.

We wnioskach wystąpił o uchylenie zaskarżonej decyzji.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy w pełni podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, w grę wchodzi tutaj kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej "p.p.s.a.".

Rozpoznając sprawę w świetle powołanych kryteriów, skarga nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem przy wydawaniu zaskarżonej decyzji nie doszło do naruszenia prawa procesowego czy materialnego, które skutkowałoby uchyleniem tego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 246 ust. 1 p.w.p. każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu prawa ochronnego w ciągu 6 miesięcy od opublikowania w Wiadomościach Urzędu Patentowego informacji o udzieleniu prawa. W przedmiotowej sprawie ogłoszenie o udzieleniu prawa ochronnego na znak VASTEROL zostało zamieszczone w WUP-ie 11/2009. Sprzeciw zaś wpłynął do UP w dniu [...] maja 2010 r. Zgodnie z art. 247 ust. 2 p.w.p., jeżeli uprawniony w odpowiedzi na zawiadomienie, podniesie zarzut, że sprzeciw jest bezzasadny, sprawa zostaje przekazana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym. W myśl art. 255 ust. 1 pkt 9 p.w.p. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego na skutek złożonego sprzeciwu uznanego przez uprawnionego za bezzasadny, Urząd Patentowy rozpatruje w trybie postępowania spornego, co też nastąpiło w kontrolowanym postępowaniu.

W rozpoznawanej sprawie wnoszący sprzeciw podniósł zarzut naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. wskutek udzielenia prawa ochronnego na sporny znak towarowy.

Przepis art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. stanowi, że nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy: identyczny lub podobny do znaku towarowego, na który udzielono prawa ochronnego lub zgłoszonego w celu uzyskania prawa ochronnego (o ile na znak taki zostanie udzielone prawo ochronne) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje w szczególności ryzyko skojarzenia znaku ze znakiem wcześniejszym.

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem, o podobieństwie znaków towarowych rozstrzyga się na podstawie kryterium niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów. Na niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd co do pochodzenia towarów składa się podobieństwo towarów i podobieństwo oznaczeń (por. wyrok NSA z 28 marca 2002 r., sygn. akt II SA 2778/01, pkt 17 wyroku Sądu Pierwszej Instancji WE (w skrócie SPI) z dnia 22 maja 2012 r., sygn. akt T-110/11, opubl. curia.europa.eu). Wobec tego niezbędnym elementem stanu faktycznego ustalonego dla potrzeb porównania znaków towarowych pod względem ich podobieństwa było określenie, jakie towary mogą być opatrywane znakami towarowymi, do których wynikające z rejestracji uprawnienia przysługują różnym podmiotom. Wymóg taki nie zachodzi wtedy, gdy pomiędzy samymi oznaczeniami brak podobieństw mogących powodować niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów. Taka sytuacja występuje w szczególności, gdy porównywane słowne znaki towarowe w warstwie wizualnej i fonetycznej wykazują tak znaczne różnice, że wykluczone są pomyłki po stronie odbiorcy dokonującego zakupu niezależnie od warunków i przedmiotu sprzedaży.

Sąd nie podzielił zatem zarzutów skargi co do dokonania przez Urząd Patentowy wadliwej interpretacji art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Urząd dokonał w jego świetle prawidłowego porównania obu znaków towarowych. Organ prawidłowo ustalił podobieństwo samych towarów. Sporny znak VASTEROL przeznaczony jest do sygnowania towarów w klasie 5, to jest: produktów farmaceutycznych, a przeciwstawiony VASTAREL, także do towarów w klasie 5, obejmujących produkty farmaceutyczne, środki odkażające, produkty weterynaryjne, produkty higieniczne, zdrowa żywność i dietetyczne artykuły spożywcze. Zatem oba znaki służą do oznaczania identycznych towarów - produktów farmaceutycznych, co nie było kwestionowane.

W następnej kolejności UP dokonał oceny podobieństwa obydwu znaków. W ocenie Sądu organ dokonał prawidłowej analizy porównawczej obu znaków VASTEROL i VASTAREL, mając na uwadze całościową ich ocenę w trzech płaszczyznach: wizualnej, fonetycznej i znaczeniowej. Jednocześnie mając na uwadze ogólne wrażenie jakie wywierają na odbiorcy zwrócił uwagę na proporcje w sile odróżniającej poszczególnych elementów, na ich oryginalność i sposób postrzegania, miejsce w znaku i kontekst w jakim poszczególne elementy zostały użyte.

Należy zauważyć, że przeciwstawione sobie znaki towarowe są znakami słownymi, obejmującymi jedno słowo, co oznacza, że wizualna ocena podobieństwa dotyczy samych wyrazów, które nie znajdują się we wzajemnym oddziaływaniu z elementami graficznymi. W tej sytuacji nie można podzielić argumentacji skarżącej Spółki, że należało uwzględnić formę graficzną, w jakiej znaki występują w obrocie, gdyż nie podlegała ona ochronie, kierując się zakresem zgłoszenia.

Urząd Patentowy zauważył, że wizualnie kolizyjne znaki zbudowane są z takiej samej liczby liter (8), z których cztery pierwsze są identyczne (VAST-), składają się z takiej samej liczby sylab (3) i pierwsza jest identyczna (VAST-), a pozostałych sylabach występują zbieżne spółgłoski: R i L (w takiej samej kolejności), brzmiące mocniej aniżeli samogłoski. Zatem różnica podczas wymowy dla przeciętnego odbiorcy będzie trudna do wychwycenia.

Mając na uwadze opisany układ liter w przeciwstawionych znakach i sposób ich wymowy UP prawidłowo uznał, że kolizyjne znaki wykazują podobieństwo w warstwie wizualnej i fonetycznej.

Sąd podzielił także stanowisko organu co do podobieństwa kolizyjnych znaków w warstwie znaczeniowej poprzez uznanie je za oznaczenia fantazyjne. Choć organ tego stanowiska bliżej nie uzasadnił w decyzji, to doprecyzował argumentację w odpowiedzi na skargę, że brak jest podstaw do przyjmowania samodzielnego znaczenia określenia "STEROL" w zgłoszonym znaku jakoby wskazującego na rodzaj i przeznaczenie produktu poprzez nawiązanie do słowa "cholesterol". Zdaniem organu przeciętny odbiorca nie będzie analizował pochodzenia tego oznaczenia. Dodatkowo można zauważyć, że początkowe człony przeciwstawionych oznaczeń są identyczne: VAST-, a występujące na końcu oznaczeń: - OL (w znaku zgłoszonym) i -EL (w znaku przeciwstawionym) z kolei są charakterystyczne dla oznaczeń farmaceutycznych (por. wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. akt II GSK 56/10, opubl. orzeczenia.nsa.gov.pl).

Różnice koncepcyjne istniejące między występującymi w sprawie znakami towarowymi mogą w dużym stopniu stanowić istotną przeciwwagę dla istniejących między nimi podobieństw wizualnych i fonetycznych. Aby taka przeciwwaga wystąpiła, konieczne jest jednak, aby przynajmniej jeden z owych znaków miał dla danego kręgu odbiorców wyraźne i określone znaczenie, które pojmują oni od razu, i by drugi znak takiego znaczenia nie miał lub miał znaczenie zupełnie inne (por. wyrok SPI z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt T-256/04, opubl. curia.europa.eu).

Skarżąca Spółka dla uzasadnienia swego stanowiska podnosiła, że jako krąg odbiorców, oprócz pacjentów, powinno uwzględnić się także profesjonalnych pracowników sektora farmaceutycznego. Pominięcie w rozważaniach przez UP grupy profesjonalnych odbiorców (lekarzy wypisujących produkty oznaczone spornymi znakami na receptę, jako że są to lekarstwa zapisywane pacjentom jedynie w ten sposób oraz farmaceutów realizujących recepty) nie miało istotnego wpływu na wynik postępowania. Właśnie poziom uwagi i wiedzy końcowych odbiorców (pacjentów) nawet, gdy jest wyższy niż przeciętna, z uwagi na rodzaj choroby, nie jest jednak na tyle wysoki, aby wyróżnić w zgłoszonym znaku człon "-STEROL", jako nawiązujący do "cholesterolu". Dlatego odniesienie się do tej ostatniej grupy odbiorców zadecydowało o podobieństwie przeciwstawionych znaków (por. wyrok SPI w sprawie T-256/04 oraz powoływany przez skarżącą wyrok NSA w sprawie II GSK 56/11, w którym NSA zaprezentował w gruncie argumentację popierającą stanowisko organu, choć przy zupełnie odmiennym stanie faktycznym).

Mimo zasygnalizowanych przez Sąd uchybień, organ dokonał prawidłowej oceny obu znaków na trzech płaszczyznach: fonetycznej, wizualnej i znaczeniowej.

Następnie zaś dostatecznie uzasadnił tezy o niebezpieczeństwie konfuzji, mając na uwadze identyczność towarów oraz wysokie podobieństwo kolizyjnych oznaczeń i krąg odbiorców.

Rejestracja spornego znaku towarowego słownego VASTEROL kreuje zatem ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd co do źródła jego pochodzenia w sytuacji, gdy podstawową funkcją udzielonego z wcześniejszym pierwszeństwem prawa ochronnego na znak towarowy słowny VASTAREL jest funkcja odróżniania towarów nim oznaczonych. Zasługuje przy tym na podkreślenie, że do stwierdzenia podobieństwa znaków nie jest konieczne rzeczywiste pomylenie znaków, lecz wystarczy tylko, że istnieje taka możliwość. Jak trafnie podniósł organ, równoległe istnienie na rynku porównywanych znaków towarowych mogłoby budzić nie tylko niepotrzebne wątpliwości wśród potencjalnych odbiorców oraz skutkować konfliktem interesów firm.

Co do okoliczności, że sporny znak towarowy VASTEROL jest kolejnym znakiem z serii znaków, UP prawidłowo zauważył, że przedmiotem oceny było porównanie kolizyjnych znaków. Przy tym pozostałe znaki z tej rodziny posiadały przedrostki o dużej sile odróżniającej, podczas gdy zgłoszony, składał się jakby z rdzenia dotychczasowych i bardzo podobnego do znaku przeciwstawionego.

Natomiast nieużywanie znaku towarowego może być podstawą wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy, zgodnie z art. 169 p.w.p.

Kierując się powyższym, Sąd, mimo wskazanych uchybień, nie znalazł podstaw do przyjęcia, że doszło do naruszenia art. 7, 77, 80 i 107 § 3 k.p.a. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik postępowania powodującym uchylenie zaskarżonej decyzji. Sąd zauważył braki w uzasadnieniu decyzji, ale nie w stopniu rodzącym skutki procesowe.

Sąd, jak wyżej podniesiono, nie podzielił stanowiska skarżącego co do naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p., zwłaszcza że argumentacja dotyczyła naruszeń procedury przy ustalaniu stanu faktycznego.

Mając na uwadze powyższe Sąd stwierdził, że zaskarżona (w części) decyzja prawa nie narusza w stopniu uzasadniającym jej wyeliminowanie z obrotu prawnego i na mocy art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.