III SA/Kr 1554/11

Uzasadnienie

Zaskarżonym przez M. S. orzeczeniem z dnia 24 października 2011r.

Nr [...] Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska powołując się na przepis art. 127 § 1 i art. 138 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 08 stycznia 2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach(Dz. U. z 2010 r. Nr 15, poz. 80), rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 stycznia 2006 r. Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, żołnierzy zwolnionych z zawodowej służby wojskowej oraz emerytów i rencistów wojskowych, a także właściwość i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach(Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 75), rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 marca 2003 r. w sprawie ustalenia wykazu chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz chorób i schorzeń, które istniały przed powołaniem do służby wojskowej, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach (Dz. U. z 2003 r. Nr 62, poz. 567 ze zm.), rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 01 sierpnia 2003 r. w sprawie wykazu chorób, pozostających w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 143, poz. 1397) i przepisy art. 19-22 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.) - uchyliła orzeczenie Terenowej Wojskowej Komisji Lekarskiej Nr [...] z

[...] 2011r. o trwałej niezdolności M. S. do służby wojskowej oraz wydała orzeczenie określając, że M. S. jest trwale niezdolny do zawodowej służby wojskowej (kat. N), wskazując jako rozpoznanie :

1.Przewlekłe zaburzenia adaptacyjne pod postacią zaburzeń nastroju (afektywnych) u osoby z cechami osobowości nieprawidłowej znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne - § 67 pkt 2, § 68 pkt 2 (schorzenie powodujące niezdolność do zawodowej służby wojskowej),

2.Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego u osoby

z dyskopatią L5-S] i obustronnymi kręgoszczelinami kręgu L5, nieznacznie upośledzający sprawność ustroju -§ 62 pkt l, § 34 pkt l, § 34 pkt 9,

3.Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego u osoby z dyskopatią C5-C6-C7nieznacznie upośledzający sprawność ustroju - § 62 pkt 1, § 34 pkt 9,

4.Nadużywanie alkoholu - § 72 pkt 1,

5.Nieprawidłowość wartości biochemicznych wskaźników wydolności wątroby do diagnostyki - § 44 pkt 6,

6.Przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej bez upośledzenia sprawności ruchowej – bez §,

7.Przebyte uszkodzenie nerwu strzałkowego prawego leczone zachowawczo, aktualnie bez cech uszkodzenia - bez §.

8. Przebyty pourazowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego - bez § (schorzenia współistniejące).

Zdaniem organu odwoławczego tylko schorzenie ad. 8 i ad. 6 pozostają w związku ze służbą wojskową a schorzenia ad. 1, 2, 3, 4, 5, 7 pozostają bez związku ze służbą wojskową. Określając stopień inwalidztwa organ wskazał, że M. S. zalicza się do trzeciej grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia. Natomiast nie zalicza się do żadnej grupy inwalidztwa w związku ze służbą wojskową wg załącznika Nr 2, jak również nie zalicza się do żadnej grupy inwalidztwa w związku ze służbą wojskową, powstałego wskutek wypadku/chorób, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Datę powstania inwalidztwa trzeciej grupy z ogólnego stanu zdrowia organ wskazał od października 2011 roku, ustalając równocześnie że M. S. jest zdolny do pracy i określił mu termin badania kontrolnego na luty 2014 rok.

Decyzja zapadła w następujących okolicznościach stanu faktycznego:

Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska (zwana dalej TWKL) wydała w dniu [...] 2011r. orzeczenie Nr [....] na podstawie art. 5 ust 1,6 i 7 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892 ze zm.) oraz § 4,16, 21 ust 1 i 2 i § 24 ust 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 stycznia 2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. 2010 Nr 15, poz.80) określając skarżącemu kategorie N - trwale niezdolny do zawodowej służby wojskowej.

W rozpoznaniu organ pierwszej instancji podał co następuje:

Schorzenia powodujące niezdolność do służby wojskowej:

1. Przewlekły zespół bólowy korzeniowy lędźwiowo-krzyżowy z objawami

przedmiotowymi w przebiegu dyskopatii L5-S1 i obustronnych kręgoszczelin

kręgu L5, stwierdzonych w badaniu TK kręgosłupa (29.04.2011 r.)

Jako schorzenia współistniejące:

2. Przewlekły pourazowy zespół bólowy korzeniowy szyjny z okresowymi

zaostrzeniami

3. Zaburzenia zachowania i emocji u człowieka o nieprawidłowej strukturze

osobowości

Nadużywanie alkoholu

5. Przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej nieznacznie

upośledzające wydolność chodu

6. Nieprawidłowe wartości biochemicznych wskaźników wydolności wątroby do

diagnostyki

7. Przebyte uszkodzenie nerwu strzałkowego prawego leczone zachowawczo,

aktualnie bez cech uszkodzenia

Określając związek poszczególnych chorób i ułomności z czynną służbą wojskową organ stwierdził : schorzenia wymienione ad. 2 i 5 pozostają w związku ze służbą wojskową w następstwie wypadku, schorzenia ad. 1,3,4,6 i 7 nie pozostają w związku ze służbą wojskową. Zaliczono M. S. do trzeciej grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia (data powstania grupy inwalidztwa 12.01.2011r.), natomiast nie zaliczono go do żadnej grupy inwalidztwa w związku ze służbą wojskową, ani do grupy inwalidztwa

w związku ze służbą wojskową, powstałego skutek wypadku/choroby, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze. Określono, że inwalidztwo istnieje od 12.01.2011r., a badany jest zdolny do pracy. Termin badania kontrolnego ustalony został na luty 2014r.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że związki schorzeń i inwalidztwa ze służbą wojskową ustalono na podstawie poprzednich orzeczeń TWKL Nr [...] z dnia [...] 2006 r., orzeczenia TWKL Nr [...] z dnia [...] 2009 r., orzeczenia RWKL Nr [...] z dnia [...] 2010 r., dostępnej dokumentacji medycznej i aktualnych konsultacji specjalistycznych. Organ wyjaśnił nadto, że obecny stan zdrowia skarżącego uzasadnia stwierdzenie, że jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej ale zezwala na pracę zarobkową poza wojskiem, dlatego zaliczony został do trzeciej grupy inwalidów. Inwalidztwo jest następstwem choroby powstałej w okresie pełnienia zawodowej służby wojskowej jednakże nie pozostaje w związku ze służbą wojskową. Stwierdzone bowiem na podstawie wykonanych badań rozpoznanie ad. 1 powoduje w ocenie organu niezdolność do pełnienia zawodowej służby wojskowej, na podstawie wykazu stanowiącego załącznik Nr 1 do rozporządzenia MON z dnia 8 stycznia 2010 r. (Dz. U. 2010 Nr 15, poz. 80 ze zm.).

Odwołując się od powyższego orzeczenia M. S. wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia komisji wojskowej I instancji, podnosząc zarzut naruszenia norm prawa procesowego mogącego mieć wpływ na treść rozstrzygnięcia poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 107 § 3 kpa, polegające na braku dostatecznego i szczegółowego uzasadnienia rozstrzygnięcia. Odwołujący zauważył, że zaskarżonym w całości orzeczeniem z dnia [...] 2011 roku, TWKL orzekła, iż odwołujący się jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej. W uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia komisja lekarska I instancji przytoczyła w ocenie odwołującego

w sposób ogólnikowy dowody, w oparciu o które dokonano ustaleń faktycznych.

W uzasadnieniu nie przywołano konkretnych dokumentów, na których podstawie ustalono fakty mające znaczenie dla rozstrzygnięcia. Brzmienie uzasadnienia wyklucza według odwołującego się praktycznie możliwość merytorycznej polemiki z treścią rozstrzygnięcia. Odwołujący uzasadniając szczegółowo zgłoszony zarzut podniósł, że wojskowa komisja lekarska I instancji w sposób niezwykle ogólnikowy przytoczyła jedynie, iż ustaleń faktycznych dokonała w oparciu o: orzeczenie TWKL z dnia [...] 2006 roku, [...] 2009, orzeczenia RWKL z dnia [...] 2010 roku, opinię lekarską, dokumentacją lekarską i aktualne konsultacje specjalistyczne. Takowe uzasadnienie podstaw dla dokonania ustaleń faktycznych, nie spełnia w ocenie odwołującego się minimalnych choćby wymagań procesowych. Komisja lekarska I instancji w ogóle nie wyjaśniła: jaka była treść orzeczeń lekarskich, nie wskazała jakie konkretnie zapisy w opinii lekarskiej brała pod uwagę, o jaką opinie lekarską, przez kogo sporządzoną, o jakiej treści i w jakim przedmiocie chodzi, nie wskazała także o jaką dokumentację lekarską chodzi, o jakie konkretnie dokumenty i zawarte w nich zapisy chodzi, wreszcie z kim, w jakim przedmiocie i w jakim zakresie dokonywano konsultacji lekarskich, gdzie utrwalono ich przebieg. Komisja I instancji nie dokonała w ogóle oceny dowodów, a mianowicie, które z nich uznała za wiarygodne, które nie, dlaczego uznała za wiarygodne, dlaczego nie. Komisja I instancji nie wskazała także dlaczego wyciągnęła takie, a nie inne wnioski.

Uzasadnienie decyzji administracyjnej, którą jest niewątpliwie w ocenie odwołującego także orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest elementem sprawozdawczym tej decyzji, a stąd winno być szczegółowe zawierać dokładną specyfikację dowodów i ich ocenę. Powinno zawierać także wywody faktyczne i prawne, które uzasadniają zarówno wnioski co do faktów, jak także zastosowanie konkretnych przepisów prawa. Zaskarżone orzeczenie nie spełnia tych wymogów. Jakakolwiek merytoryczna polemika, czy tez sformułowanie innych zarzutów poza wskazanym na wstępie jest niemożliwe. Brak uzasadnienia spełniającego wymogi zawarte w art. 107 § 3 kpa, wyklucza możliwość ustosunkowania się do orzeczenia w sposób pełny.

RWKL wydała w następstwie odwołania opisane na wstępie orzeczenie, podając, że skarżący w toku postępowania odwoławczego został skierowany na konsultacje neurochirurgiczną, psychiatryczną i ortopedyczną. Konsultujący w trybie odwoławczym Kierownik Klinicznego Oddziału Psychiatrycznego [...] Szpitalu Klinicznym rozpoznał u skarżącego : "Zaburzenia nastroju u osoby z cechami osobowości nieprawidłowej ". Następnie organ szczegółowo w uzasadnieniu odnosząc się do okoliczności sprawy, podał, że skarżący był dwukrotnie badany przez wojskowe komisje lekarskie. W TWKL w dniu 31.12.2009 r. otrzymał kategorię "N" jako trwale i całkowicie niezdolny do zawodowej służby wojskowej. Ponownie badany w toku postępowania odwoławczego przez RWKL dnia 05.05.2010 r. otrzymał kategorię " Z" - zdolny do zawodowej służby wojskowej. Na dzień wydania orzeczenia nadal przebywa na zwolnieniu lekarskim, w Ambulatorium JW brak jest jakiejkolwiek dokumentacji medycznej dotyczącej aktualnego leczenia. Z informacji nie wynikało, by M. S. pełnił służbę w szczególnych warunkach. Po przeprowadzonych badaniach TWKL wydała projekt orzeczenia Nr [...] z dnia [...] 2011 r. w oparciu o badania kliniczne (bez dodatkowych - rtg, CT) rozpoznając schorzenia :

A. 1. Przewlekły zespół bólowy korzeniowy lędźwiowo-krzyżowy z objawami

przedmiotowymi w przebiegu dyskopatii L5-Si - § 62 pkt 2 i 34 pkt 10.

B. 2. Przewlekły pourazowy zespół bólowy korzeniowy szyjny z okresowymi

zaostrzeniami - § 62 pkt 1.

3. Zaburzenia zachowania i emocji u człowieka o nieprawidłowej strukturze

osobowości - § 68 pkt l.

4. Nadużywanie alkoholu - § 72 pkt 1.

5. Przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej nieznacznie

upośledzające wydolność chodu - § 77 pkt 5.

6. Nieprawidłowe wartości biochemicznych wskaźników wydolności wątroby do

diagnostyki - § 44 pkt 6.

7. Przebyte uszkodzenie nerwu strzałkowego prawego leczone zachowawczo,

aktualnie bez cech uszkodzenia - bez §.

i zakwalifikowała M. S. do trzeciej grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia. W dniu 17.02.2011 r. RWKL nie zatwierdziła projektu orzeczenia z przyczyn merytorycznych, gdyż istniejąca dokumentacja medyczna nie dawała podstaw do rozpoznania schorzenia wymienionego ad. l z uwagi na brak badań dodatkowych, które obiektywizowałyby istnienie u skarżącego M. S. dyskopatii Ls - Si (np. rtg kręgosłupa, TK) i innej dokumentacji medycznej ambulatoryjnej i szpitalnej wskazującej, że stopień nasilenia schorzenia ad. l kwalifikuje do ustalenia grupy inwalidzkiej. Powyższe nakazywało zwrócenie sprawy do ponownego rozpatrzenia i uzupełnienia brakujących badań i dokumentacji medycznej. W dniu 09.05.2011 r. skarżący zgłosił się do TWKL z kartą informacyjną z leczenia szpitalnego w dniach 21-24.01.2011 r. w Oddziale Neurologicznym Szpitala [....] i badaniem TK kręgosłupa L-S z dnia 29.04.2011 r. Konsultujący w ramach TWKL w dniu 09.05.2011 r. rozpoznał "przewlekły zespół bólowy lędźwiowo-krzyżowy lewostronny w przebiegu dyskopatii Ls-Si, obustronnych kręgoszczelin kręgu L5" . W dniu [...] 2011 r. TWKL wydała orzeczenie nr [...] rozpoznając:

A. 1. Przewlekły zespół bólowy korzeniowy lędźwiowo-krzyżowy z objawami

przedmiotowymi w przebiegu dyskopatii Ls-Si i obustronnych kręgoszczelin kręgu ls,

stwierdzonych w badaniu TK kręgosłupa (29.04.2011 r.) - § 62 pkt 2, §34 pkt 10.

B. 2. Przewlekły pourazowy zespół bólowy korzeniowy szyjny z okresowymi

zaostrzeniami - § 62 pkt 1.

3. Zaburzenia zachowania i emocji u człowieka o nieprawidłowej strukturze

osobowości - § 68 pkt 1.

4. Nadużywanie alkoholu - § 72 pkt l.

5. Przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej nieznacznie

upośledzające wydolność chodu - § 77 pkt 5,

6.Nieprawidłowe wartości biochemicznych wskaźników wydolności wątroby do

diagnostyki - § 44 pkt 6.

7.Przebyte uszkodzenie nerwu strzałkowego prawego leczone zachowawczo,

aktualnie bez cech uszkodzenia - bez §

i zakwalifikowano skarżącego do trzeciej grupy inwalidztwa z ogólnego stanu zdrowia.

Od powyższego orzeczenia wniesione zostało przez M. S. odwołanie.

W toku postępowania odwoławczego M. S. złożył oświadczenie, że nie jest zainteresowany dalszą służbą wojskową i nie zamierza do niej powrócić. W czasie postępowania odwoławczego RWKL zwróciła się do skarżącego o przesłanie pełnej dokumentacji leczenia ze wszystkich ośrodków leczniczych, w szczególności o dokumentację z leczenia chorób kręgosłupa, oraz do dowódcy jednostki, w której służy o potwierdzenie lub wykluczenie służby w szczególnych, szkodliwych warunkach, a przypadku służby w takich warunkach o przesłanie odpowiednich dokumentów, które w takiej sytuacji są sporządzane. Ponadto RWKL zwróciła się o wyciągi z rozkazów dziennych dotyczących zwolnień lekarskich skarżącego .

W odpowiedzi dowódca jednostki przesłał informację, w której stwierdza, że na zajmowanym przez skarżącego stanowisku służbowym nie występowały szczególne, szkodliwe warunki służby, oraz kserokopię wyciągów z rozkazów dziennych dotyczących zwolnień lekarskich w 2010 i 2011 roku. Natomiast skarżący przesłał kartę informacyjną z leczenia w Oddziale Neurologicznym [....] Szpitala, TK kręgosłupa L-S oraz dokumentację z leczenia neurologicznego okresie od marca do maja 2002 r., oraz z leczenia psychiatrycznego od 25.11.2009 r. do 30.09.2011 r.

Przesłana dokumentacja stanowiła jedynie część całej dokumentacji – co świadczy o braku ciągłości , a co wynika, zdaniem organu odwoławczego, z informacji uzyskanej z JW dotyczącej zwolnień lekarskich, wskazującej, że skarżący przebywa na zwolnieniach lekarskich od 16.02.2009 r. W dostępnej dokumentacji psychiatrycznej stwierdzono, że w toku leczenia skarżącego sporadycznie stosowano leki a powodem zwolnień lekarskich były przede wszystkim schorzenia określone kodem ICD 10 - F43 - zaburzenia adaptacyjne, F38 - zaburzenia nastroju (afektywne), oraz F43/F38.

Przechodząc do wyjaśnienia podstaw prawnych zaliczenia danego żołnierza do jednej z kategorii organ odwoławczy podał, że wojskowe komisje lekarskie orzekają o zdolności do zawodowej służby wojskowej na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 08.01.2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U.2010.15.80). Osoby badane przez wojskowe komisje lekarskie dzieli się na trzy grupy. Żołnierze zawodowi znajdują się w grupie II - 5 kolumna wykazu chorób stanowiącego zał. nr l do w/w rozporządzenia. Kwalifikacji do określonej kategorii zdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska dokonuje w zależności od rozpoznanej choroby według wyżej wymienionej kolumny tj. 5 określając kategorię "Z"- zdolny do zawodowej służby wojskowej lub kategorię "N" - niezdolny do zawodowej służby wojskowej.

Orzeczenia o zaliczeniu danego żołnierza do jednej z kategorii, wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego fizycznej i psychicznej zdolności do służby wojskowej wykorzystując wyniki badań specjalistycznych i dokumenty, o których mowa w § 22.1 w.w. rozporządzenia tj.

1) odpisu przebiegu zawodowej służby wojskowej z akt personalnych żołnierza

zawodowego;

2) informacji o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji

lekarskich;

3) historii chorób leczenia ambulatoryjnego i szpitalnego;

4) wyników pomiarów czynników szkodliwych występujących w środowisku służby;

5) karty badań profilaktycznych i okresowych;

6) książki zdrowia żołnierza zawodowego;

7) informacji zawartej w pisemnym oświadczeniu żołnierza zawodowego;

8) akt postępowania powypadkowego

z uwzględnieniem § 23.2 w/w rozporządzenia tj. jeżeli do wydania orzeczenia są niezbędne dodatkowe dokumenty, wojskowa komisja lekarska pisemnie wzywa żołnierza zawodowego, a w razie jego śmierci członka rodziny, o którym mowa w art. 12 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową, do ich dostarczenia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. W takim przypadku wojskowa komisja lekarska może wystąpić także do podmiotu kierującego lub do dowódców jednostek wojskowych, w których żołnierz zawodowy pełnił służbę, o dostarczenie tych dokumentów w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia. Dokumenty, o których mowa wyżej dotyczące stanu zdrowia żołnierza zawodowego i mogące mieć znaczenie dla ustalenia związku choroby lub ułomności z zawodową służbą wojskową dołącza do skierowania do wojskowej komisji lekarskiej podmiot kierujący, o którym mowa w § 14 w/w rozporządzenia. W sytuacji służby żołnierza zawodowego w szczególnych, szkodliwych warunkach służby, o których mowa w zał. nr l do rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. w sprawie ustalenia wykazu chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz chorób i schorzeń, które istniały przed powołaniem do służby wojskowej, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek poszczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach dokumenty niżej wymienione, które powstają w oparciu o przepisy będące aktami wykonawczymi do Kodeksu Pracy.

Brak tych dokumentów oznacza, że skarżący nie służył w szczególnych, szkodliwych warunkach. Orzekając o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) określonych związku lub braku związku tej choroby z zawodową służbą wojskową, kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w rozporządzeniu MON z 31.03.2003 r. w sprawie ustalenia wykazu chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz chorób i schorzeń, które istniały przed powołaniem do służby wojskowej, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na stanowiskach (Dz. U. z 2003 r. Nr 62, póz. 567 ze zm.)

2) zaliczeniu lub nie zaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidztwa,

kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w rozporządzeniu MON z dnia

08.01.2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U.2010.15.80) oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową. Jeżeli przy orzekaniu o niezdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej wojskowa komisja lekarska stwierdzi u żołnierza zawodowego przynajmniej jedną chorobę pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową i jednocześnie powodującą niezdolność do tej służby, to niezdolność do służby ustala się jako pozostającą w związku z zawodową służbą wojskową. W innym przypadku inwalidztwo pozostaje bez związku ze służbą. Orzekając o związku chorób ze służba wojskową wojskowe komisje lekarskie kierują się kryteriami zdrowotnymi określonymi w rozporządzeniu MON z 31.03.2003 r. w sprawie ustalenia wykazu chorób powstałych w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby wojskowej oraz chorób i schorzeń, które istniały przed powołaniem do służby wojskowej, lecz uległy pogorszeniu lub ujawniły się w czasie trwania służby wskutek szczególnych właściwości lub warunków służby na określonych stanowiskach (Dz.U.03.62.567 z późniejszymi zmianami).

Podstawą do określenia związku schorzenia ze służbą jest stwierdzenie dwóch przesłanek jednocześnie: stwierdzenie schorzenia znajdującego się w wykazie chorób stanowiących załącznik nr l lub załączniku nr 2 do ww. rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. oraz stwierdzenie szczególnych właściwości i warunków służby na zajmowanych stanowiskach określonych w tych załącznikach powodujących chorobę. Dokumenty medyczne potwierdzają istnienie schorzenia. Dokumenty potwierdzające istnienie szczególnych właściwości lub warunków służby powstają w realizacji aktów wykonawczych do Kodeksu Pracy - dział X Bezpieczeństwo i Higiena Pracy. Określaj ą one kto i w jakim trybie tworzy te dokumenty, gdzie powinny być przechowywane przez jaki okres i w jakim trybie udostępniane osobom zainteresowanym. Stanowią one integralną część dowodów potwierdzających istnienie szczególnych właściwości i warunków służby na zajmowanych stanowiskach. Brak udokumentowania którejkolwiek z przesłanek nie daje podstaw dla wojskowej komisji lekarskiej do określania związku schorzenia ze służbą wojskową. Podstawowymi dokumentami potwierdzającymi występowanie szczególnych właściwości i warunków służby (czynników szkodliwych dla zdrowia), o których mowa w zał. Nr l są - rejestr czynników szkodliwych i karta pomiarów czynników szkodliwych, o których mowa w § 9 ust. l i 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 20.04.2005 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U.05.73.645) i inne: karta opisu stanowiska służbowego, o której mowa w art. 6 ust. l pkt l la ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych z dnia 11.09.2003 r. (Dz.U. 10.90.593 j.t.) i § 22 ust.2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 08.01.2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu posterowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U.2010.15.80), informacja o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji lekarskich, o której mowa w § 22 ust. l pkt. 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 08.01.2010 r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U.2010.15.80) wskazująca na istnienie szczególnych właściwości i warunków służby na zajmowanych stanowiskach, wyniki pomiarów czynników szkodliwych na zajmowanych stanowiskach - badania prowadzone przez właściwe Wojskowe Ośrodki Medycyny Prewencyjnej zgodnie z ww. rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 20.04.2005 r., protokoły z kwalifikacji stanowisk, na których występują czynniki szkodliwe, protokoły z kwalifikacji żołnierzy do służby w warunkach szkodliwych - należące do zadań "służby bhp" Jednostki Wojskowej w wykonaniu art. 207 (1) Kp i uchwały Rady Ministrów nr 14 z 18.02.1992r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (M.P. z 04.03.1992r.), wyciągi z rozkazów dziennych dowódców jednostek dotyczących kwalifikacji stanowisk, na których występują czynniki szkodliwe, wyciągi z rozkazów dziennych dotyczących kwalifikacji żołnierzy do służby w warunkach szkodliwych. Dalej organ wskazał, że podstawowymi dokumentami potwierdzającymi występowanie szczególnych właściwości i warunków, o których mowa w zał. Nr 2 są - odpis z przebiegu służby z akt personalnych żołnierza zawodowego, informacja o warunkach i przebiegu służby wojskowej dla celów wojskowych komisji lekarskich potwierdzająca istnienie szczególnych właściwości i warunków służby na zajmowanych stanowiskach. Podstawą do określenia związku schorzenia ze służbą są również wcześniejsze orzeczenia wojskowych komisji lekarskich określające związki schorzeń ze służbą wojskową oraz dokumentacja, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej z 15.09.2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostających w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej (Dz.lL175 poz. 1707 z 2003 r. z późn. zmianami), wydana na jej podstawie decyzja właściwego WSz uznająca związek wypadku powodującego schorzenie ze służbą wojskową lub orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o uszczerbku na zdrowiu spowodowanego chorobą będącą następstwem wypadku uznanego jako pozostający w związku ze służbą wojskową.

Odnosząc się szczegółowo do przypadku M. S. organ odwoławczy stwierdził, po analizie dokumentacji RWKL, że skarżący z całą pewnością jest niezdolny do zawodowej służby wojskowej. Niezdolność ta wynika ze schorzenia psychiatrycznego. Skarżący od 2 lat stale przebywał na zwolnieniach lekarskich wystawianych przez specjalistę psychiatrę. W stosowanym leczeniu sporadycznie stosowano leki, których w ostatnim czasie zaniechano. Stosowane inne metody leczenia nie przyniosły poprawy stanu psychicznego. Rozpoznawane schorzenia - zaburzenia adaptacyjne i zaburzenia nastroju (afektywne) stwierdzane u skarżącego mają podłoże endogenne, uwarunkowane osobniczymi cechami skarżącego , które rozwijając się na podłożu nieprawidłowej struktury osobowości i przybrały obecny kształt. Mają wielomiesięczny, niemal 2 letni przebieg i nie poddają się stosowanemu leczeniu. To oznacza, że mają charakter utrwalony. Ich stopień nasilenia w ocenie leczącego specjalisty psychiatry nie wymaga leczenia szpitalnego, ale uniemożliwia pełnienie służby wojskowej i powoduje konieczność ciągłego zwolnienia lekarskiego z tej służby. Z tego powodu w przebiegu leczenia znajdują się tak liczne zwolnienia lekarskie. Z dostępnej dokumentacji psychiatrycznej wiadomo, że u badanego stale utrzymuje się obniżony nastrój, lęk, niepewność i przede wszystkim brak decyzyjności niezależnie od stosowanych metod leczenia i prób readaptacji do warunków służby wojskowej a to wskazuje, że stosowane metody leczenia nie przyniosły jeśli nie żadnego to przynajmniej zadowalającego efektu klinicznego. Lęk, niepewność, brak decyzyjności powoduje, że orzekany od wielu miesięcy znajduje się w stanie odrętwienia. Z całą pewnością stan taki uniemożliwia pełnienie zawodowej służby wojskowej, nierozerwalnie związanej z podejmowaniem decyzji, niejednokrotnie szybkich, zdecydowanych i trafnych, jak np. w warunkach misji w ramach NATO, czy PKW Afganistan. Niemożność podjęcia decyzji, lęk, niepewność w takich warunkach mogłaby stanowić zagrożenie nie tylko dla skarżącego, ale mogłaby być katastrofalna w swych skutkach dla innych żołnierzy. Długotrwały przebieg choroby, utrwalone zmiany psychiki wskazują, że stopień nasilenia schorzenia należy kwalifikować wg § 67 pkt 2 i § 68 pkt 2, gdzie ustawodawca przewidział kategorię "N" oraz "N/Z" Schorzenie ad. l nie znajduje się w wykazie chorób stanowiących załącznik nr l lub nr 2 do rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. Z tego powodu brak jest podstaw do uznania związku schorzenia ze służbą wojskową. Schorzenie ujawniło się w czasie służby wojskowej, ale warunki służby nie miały wpływu na jego rozwój.

Schorzenie ad. 2 - Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego u osoby z dyskopatią Ls-Si i obustronnymi kręgoszczelinami kręgu ls, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju. Dolegliwości bólowe stwierdzane u orzekanego są następstwem schorzenia podstawowego tj . zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych kręgosłupa i wady wrodzonej pod postacią obustronnych kręgoszczelin kręgu ls. Na powstanie zmian zwyrodnieniowo-dyskopatycznych decydujące znaczenie mają czynniki endogenne (genetycznie uwarunkowane - zaburzenia hydratacji krążka międzykręgowego, "gorszy" skład kolagenu IV) oraz osobnicze (zaburzenia kontroli nerwowo-mięśniowej zależnej od ośrodkowego układu nerwowego). Proces chorobowy rozpoczyna się już w okresie młodości, jest złożony (zależny przede wszystkim od ww. czynników), długotrwały, postępujący i nieuchronnie prowadzi do zmian wytwórczych i związanych z nimi dolegliwości bólowych i dysfunkcji kręgosłupa. Czynniki zewnętrzne nawet jeśli występują w środowisku służby/pracy (w tym np. przeciążenia i powtarzające się mikrourazy) nie mają znaczenia w powstawaniu samego schorzenia. Mogą jedynie mieć niewielki wpływ na przyspieszenie rozwoju choroby. Z tego powodu, oraz z powodu powszechności występowania schorzenia niezależnie od warunków pracy, schorzenia kręgosłupa - choroba zwyrodnieniowa i dyskopatia nie znajdują się w wykazie chorób zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2009r., Nr 105, poz. 869). Przewlekłe zespoły bólowe kręgosłupa - korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle pojedynczych lub licznych nerwów w zależności od częstości zaostrzeń, współistnienia objawów przedmiotowych lub utrwalonych objawów ubytkowych znacznie upośledzających sprawność ustroju należy kwalifikować odpowiednio wg § 62 pkt 1-3.

Przepis § 62 pkt 1 pozwala przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów z okresowymi zaostrzeniami zaliczyć do kategorii Z;

§ 62 pkt 2 - przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów z częstymi zaostrzeniami i objawami przedmiotowymi - kategoria Z/N

§ 62 pkt 3 przewlekłe zespoły bólowe korzeniowe, korzeniowo-nerwowe, splotów nerwowych, nerwobóle i zapalenie pojedynczych lub licznych nerwów z częstymi zaostrzeniami i utrwalonymi objawami ubytkowymi znacznie upośledzającymi sprawność ustroju - kategoria N

Przypis szczegółowy do § 62 pkt 3 nakazuje kwalifikować osoby z niedowładami lub porażeniami lub zaburzeniami funkcji zwieraczy, czego u skarżącego nie stwierdzono.

Badanie lekarskie składa się z badania podmiotowego - wywiadu lekarskiego i badania przedmiotowego - badania fizykalnego, przedmiotowego. Rozpoznanie medyczne zawiera zarówno elementy uzyskane z wywiadu (jakie podaje badany), jak i z badania przedmiotowego przeprowadzonego przez lekarza.

Powyższe oznacza, że podmiotowe (z wywiadu lekarskiego) przewlekłe zespoły bólowe kręgosłupa z okresowymi zaostrzeniami, bez objawów przedmiotowych należy kwalifikować wg § 62 pkt l, z objawami przedmiotowymi (ujawnionymi podczas badania przedmiotowego przez lekarza) i dokumentacją medyczną ambulatoryjną i szpitalną wskazującą na częste zaostrzenia wg § 62 pkt 2, a współistnienie utrwalonych objawów ubytkowych (w tym niedowładów, porażeń, zaburzeń funkcji zwieraczy) wg § 62 pkt 3. Badania dodatkowe np. RTG kręgosłupa, CT lub MRI wskazują w jakim odcinku kręgosłupa i jakim stopniu budowa kręgosłupa jest nieprawidłowa. Nie wskazują jednak w jakim stopniu istniejące zmiany powoduj ą upośledzenie sprawności ustroju. Na to pytanie odpowiedź dają przede wszystkim badania kliniczne i zgromadzona dokumentacja ambulatoryjna i szpitalna.

Organ wyjaśnił, że w przedmiotowej sprawie badany podaje (w wywiadzie lekarskim), że od kilku lat występują u niego dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego. Badania dodatkowe CT kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego i szyjnego wskazują na istnienie dyskopatii Ls/S1, obustronnych kręgoszczelin kręgu L5 oraz C5/C66 C6/C7. Badania specjalistyczne neurologiczne w TWKL nie wskazuj ą na istnienie objawów przedmiotowych lub neurologicznych objawów ubytkowych. Orzekany nie przedstawił żadnej dokumentacji z leczenia specjalistycznego neurologicznego, neurochirurgicznego, ortopedycznego ambulatoryjnego z okresu po zakończonym leczeniu po urazie kręgosłupa szyjnego tj. od 2003 r. Trudno w tej sytuacji mówić o okresowych a tym bardziej częstych zaostrzeniach istniejącego schorzenia. W 2009 r. w trakcie postępowania przed RWKL orzekany stwierdził, że nie odczuwa żadnych dolegliwości w zakresie kręgosłupa. W dostępnej dokumentacji nie stwierdzono dokumentów, które wskazywałyby na potrzebę leczenia operacyjnego. W badaniu neurochirurgicznym (przedmiotowym) w RWKL nie stwierdzono odchyleń od stanu prawidłowego. Wobec powyższego RWKL stwierdziła, że stopień nasilenia schorzenia ad. 2 - przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego u osoby z dyskopatią Ls-Sj i obustronnymi kręgoszczelinami kręgu ls, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju - należy kwalifikować wg § 62 pkt l, a ze względu na wadę rozwojową- obustronna kręgoszczelina kręgu L5 również wg § 34 pkt l i § 34 pkt 9 z określeniem kategorii - "Z" zdolny do zawodowej służby wojskowej. Schorzenie nie znajduje się w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. W załączniku nr l ww. rozporządzenia pod poz. 8 mowa jest o przewlekłych chorobach narządu ruchu powstałych w warunkach służby (pracy) związanych z wymuszoną postawą ciała, nadmiernym przeciążeniem i mikrourazami. Skarżący nie pełnił służby na stanowiskach w narażeniu na szczególne warunki, o których mowa pod pozycją 8 - związanych z wymuszoną postawą ciała, nadmiernym przeciążeniem i mikrourazami, o czym wiadomo było już w chwili skierowania orzekanego do wojskowej komisji lekarskiej, bowiem organ kierujący nie przesłał żadnej dokumentacji w tym zakresie - rejestru czynników szkodliwych wskazującego, że w jednostce, w której służy skarżący istnieją stanowiska, na których służba związana jest z wymuszoną postawą ciała, nadmiernym przeciążeniem i mikrourazami, protokołów z kwalifikacji stanowisk, na których występują czynniki szkodliwe, protokołów z kwalifikacji M. S. do służby w warunkach szkodliwych, wyciągów z rozkazów dziennych dowódcy jednostki dotyczących kwalifikacji stanowisk, na których występują czynniki szkodliwe, wyciągi z rozkazów dziennych dotyczących kwalifikacji M. S. do służby w warunkach szkodliwych. Z uwagi jednak na fakt, iż w informacji o warunkach służby dla celów wojskowych komisji lekarskich organ kierujący nie odniósł się do kwestii warunków służby na zajmowanych przez orzekanego stanowiskach, RWKL zwróciła się jeszcze raz o potwierdzenie lub wykluczenie służby w szczególnych, szkodliwych warunkach uzyskując odpowiedź, z której wynikało, że M. S. nie pełnił służby w szczególnych, szkodliwych warunkach.

Z tego powodu organ stwierdził, że schorzenie ujawniło się w czasie służby wojskowej, ale warunki służby, o których mowa w rozporządzeniu MON z 31.03.2003 r. nie miały wpływu na jego powstanie.

Schorzenie ad 3 - przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego u osoby z dyskopatią Cs/Có/C? nieznacznie upośledzający sprawność - nie powoduje neurologicznych objawów ubytkowych, nie powoduje konieczności leczenia operacyjnego, w badaniu neurochirurgicznym nie daje objawów przedmiotowych. Z tego powodu należy również je kwalifikować wg § 62 pkt l i § 34 pkt 9, gdzie ustawodawca przewidział kategorię "Z" - zdolny do zawodowej służby wojskowej. Schorzenie również nie znajduje się w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. Podobnie jak wyżej brak jest dowodów, o których mowa wyżej. Z tego powodu stwierdzono, że schorzenie nie pozostaje w związku ze służbą wojskową. Analizując dokumentację RWKL stwierdziła, że skarżący przebył w 2002 r. uraz kręgosłupa szyjnego. 20.01.2004 r. konsultujący w trybie nadzoru orzeczniczego nad orzeczeniem TWKL nr [...] z dnia [...] 2003 r. neurolog rozpoznał’ iż "nie stwierdza się objawów uszkodzenia układu nerwowego po przebytym urazie kręgosłupa szyjnego". W badaniu RTG z dnia 20.01.2004 r. stwierdzono "Obniżenie wysokości trzonu kręgu €5 z wpukleniem górnej i dolnej blaszki granicznej, może odpowiadać zmianom po przebytym urazie. Wysokość pozostałych trzonów i krążków międzykręgowych zachowane". Z tego powodu w orzeczeniu TWKL nr [...] z dnia [...] 2004 r. ustalono rozpoznanie "pourazowe zmiany zwyrodnieniowe trzonu kręgu C6 z nieznacznego stopnia ograniczeniem ruchomości kręgosłupa szyjnego w płaszczyźnie strzałkowej bez objawów uszkodzenia układu nerwowego po przebytym skręceniu odcinka szyjnego kręgosłupa" i określono 10% uszczerbku na zdrowiu. W badaniach rtg i w konsultacji neurologicznej nie stwierdzano wówczas dyskopatii kręgosłupa szyjnego. Od maja 2002 r. brak jest jakiejkolwiek dokumentacji medycznej wskazującej na utrzymujące się dolegliwości bólowe w zakresie kręgosłupa, w tym szyjnego.

W trakcie postępowania przed RWKL w 2009 r. orzekany stwierdził, że nie odczuwa żadnych dolegliwości w zakresie kręgosłupa a jedynym schorzeniem powodującym długotrwałą niemożność wykonywania obowiązków służbowych jest samoistne uszkodzenie nerwu strzałkowego, które wyleczono. W badaniu neurologicznym wówczas nie stwierdzono żadnych odchyleń od stanu prawidłowego co było podstawą do uznania badanego jako zdolnego do zawodowej służby wojskowej.

W orzeczeniu RWKL nr [...] z dnia [...] 2010 r. rozpoznano między innymi "przebyty pourazowy zespół bólowy odcinka szyjnego kręgosłupa". Od orzeczenia RWKL orzekany nie złożył skargi do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Krakowie, co oznacza, że zgadzał się zarówno z treścią orzeczenia jak i ustalonymi rozpoznaniami. Powyższe pozwala na stwierdzenie, że obecnie występujące dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego nie są następstwem przebytego w 2002 r. wypadku, ale później zaistniałych zmian zwyrodnieniowych i dyskopatycznych w zakresie kręgosłupa szyjnego. Ma to uzasadnienie medyczne, gdyż z wiedzy medycznej wiadomo, że przebycie urazu kręgosłupa, które nie powoduje trwałego uszkodzenia poszczególnych struktur kręgosłupa - trwałego uszkodzenia kręgów, ześlizgu kręgów, uszkodzenia krążków miedzykręgowych, więzadeł stabilizujących kręgosłup, powoduje dolegliwości bólowe, które mijają w czasie regeneracji nadwyrężonych tkanek tj. w czasie 4-6 tygodni od chwili urazu. U skarżącego czas do ustąpienia dolegliwości był dłuższy, co stanowiło podstawę do określenia uszczerbku na zdrowiu i jednorazowego świadczenia odszkodowawczego, jednakże w 2004 r. dolegliwości ustąpiły czego dowodem jest brak zmian w badaniach CT kręgosłupa szyjnego wykonanych w 2011 r., opisywanych w rtg kręgosłupa szyjnego w 2004 r. oraz brak dokumentacji z leczenia neurologicznego, aż do obecnego postępowania orzeczniczego w 2011 r.

Pozostałe schorzenia nie maj ą wpływu na rozstrzygnięcie, gdyż stopień ich nasilenia nie powoduje niezdolności do zawodowej służby wojskowej.

Schorzenie ad. 8 - przebyty pourazowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego - pozostaje w związku ze służbą wojskową (podstawa: orzeczenie RWKL nr [...] z dnia [...] 2010 r.).

Schorzenie ad. 6 - przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej bez upośledzenia sprawności ruchowej - pozostaje w związku ze służbą wojskową (podstawa: orzeczenie RWKL nr [...] z dnia [...] 2010 r.).

Schorzenia ad. 1,2,3, 4, 5, 7 nie pozostają w związku ze służbą wojskową. Nie znajdują się w wykazie chorób stanowiących załącznik nr l lub 2 do rozporządzenia MON z 31.03.2003 r. w aktach sprawy nie ma dokumentów, które by świadczyły, że warunki służby miały wpływ na ich powstanie.

Skarżąc się na powyższe rozstrzygnięcie do Sądu M. S. wniósł o uchylenie orzeczenia i umorzenie postępowania bądź o uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, zarzucając orzeczeniu zaniechanie wyjaśnienia braku przyczyny badania skarżącego przez komisję odwoławczą i zaniechanie wyjaśnienia zmiany schorzenia powodującego niezdolność do zawodowej służby wojskowej w stosunku do orzeczenia zaskarżonego odwołaniem.

W uzasadnieniu zarzutów podniósł, że nie został poddany badaniom przez RKL, dlatego nie można w ogóle odnieść się do argumentacji leżącej u podstaw orzeczenia, zwłaszcza, że komisja odwoławcza nie dokonując badania skarżącego, nie wskazała także podstaw dla których przyjęła jego niezdolność do zawodowej służby wojskowej z zupełnie innej przyczyny niż komisja pierwszej instancji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc, że w toku postępowania odwoławczego M. S. został poddany konsultacjom lekarskim.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., sąd administracyjny bada legalność zaskarżonej decyzji, to jest jej zgodność z prawem materialnym określającym prawa i obowiązki stron oraz prawem procesowym regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej. Sąd nie posiada natomiast kompetencji do oceny celowości oraz słuszności skarżonego rozstrzygnięcia. Zgodnie z przepisem 134 § 1 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny orzeka w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że Sąd ma obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji nawet wówczas, gdy dany zarzut nie zostanie podniesiony w skardze.

Rozpoznając skargę w tak zakreślonej kognicji, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie nie dopatrzył się, aby w zaskarżonych przez M. S. orzeczeniach zostało naruszone prawo materialne oraz przepisy postępowania administracyjnego, w stopniu uzasadniającym uchylenie bądź stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji.

Zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia zawodowej służby wojskowej ustala wojskowa komisja lekarska, która wydaje w tej sprawie orzeczenie. Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej jest decyzją (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych - tj. Dz. U. z 2010 r., nr 90, poz. 593). Do wojskowej komisji lekarskiej kieruje się z urzędu między innymi żołnierza, który nie wykonuje zadań służbowych z powodu choroby trwającej nieprzerwanie przez trzy miesiące (art. 5 ust. 3 pkt 1). Przepis ten znalazł zastosowanie w przypadku M. S., który w dniu 28.12.2010. wskutek przebywania na długotrwałym zwolnieniu lekarskim został skierowany do TWKL celem orzeczenia aktualnej przydatności do pełnienia dalszej służby zawodowej.

W myśl art. 5 ust. 6 w.w. ustawy: ustala się następujące kategorie zdolności fizycznej i psychicznej do zawodowej służby wojskowej:

1) kategoria Z - zdolny do zawodowej służby wojskowej, co oznacza zdolność do pełnienia zawodowej służby wojskowej oraz służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego;

1a) kategoria Z/O - zdolny do zawodowej służby wojskowej z ograniczeniami, co oznacza ograniczoną zdolność do dalszego pełnienia zawodowej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na określonych stanowiskach służbowych;

2) kategoria N - trwale lub czasowo niezdolny do zawodowej służby wojskowej oraz niezdolny do służby w charakterze kandydata na żołnierza zawodowego.

Orzeczenie o zaliczeniu danego żołnierza lub innej osoby do jednej z kategorii, o których mowa w ust. 6, właściwe wojskowe komisje lekarskie wydają na podstawie badania lekarskiego fizycznej i psychicznej zdolności tej osoby do służby w poszczególnych rodzajach Sił Zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na poszczególnych stanowiskach służbowych, z uwzględnieniem wyników badań specjalistycznych, a w razie potrzeby również obserwacji szpitalnej (art. 5 ust. 7 ustawy).

Wojskowe komisje lekarskie orzekają o zdolności do zawodowej służby wojskowej na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Zawodowej z dnia 8 stycznia 2010r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i tryb postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U. z 2010 r., nr 15, poz. 80).

Stosownie do treści § 16 rozporządzenia: przy orzekaniu o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej i zaliczeniu do jednej z kategorii zdolności fizycznej i psychicznej do zawodowej służby wojskowej wojskowe komisje lekarskie uwzględniają wykaz chorób i ułomności, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia. Ponadto orzeczenia w przedmiocie określenia zdolności do zawodowej służby wojskowej wojskowe komisje lekarskie wydają niezwłocznie po przeprowadzeniu niezbędnych badań lekarskich i skompletowaniu dokumentów (§ 23 ust. 1 rozporządzenia).

Stosowanie do treści § 21 ust. 1 w.w rozporządzenia orzekając o zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej, w razie stwierdzenia u żołnierza zawodowego choroby, wojskowa komisja lekarska orzeka również o:

1) związku lub braku związku tej choroby z zawodową służbą wojskową,

2) zaliczeniu lub niezaliczeniu żołnierza zawodowego do jednej z grup inwalidztwa oraz o związku lub braku związku inwalidztwa z zawodową służbą wojskową

- kierując się kryteriami zdrowotnymi określonymi w wykazie chorób i schorzeń, ustalonym na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66, z późn. zm.2)).

Powyższa regulacja wskazuje, że kontrola przez sąd administracyjny orzeczeń wojskowych komisji lekarskich w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej obejmuje ocenę prawidłowości postępowania poprzedzającego ustalenie stanu zdrowia orzekanego, a w szczególności, czy badania stanu zdrowia orzekanego były wszechstronne, oparte na pełnych badaniach przedmiotowych oraz czy dokonana następnie kwalifikacja zdolności orzekanego do służby wojskowej była zgodna z przepisami w sprawie zasad określania zdolności do służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach.

Odnosząc powyższe rozważania do sprawy poddanej kontroli Sądu należy stwierdzić, że dokonane u skarżącego rozpoznanie w pełni upoważniało organy do określenia kategorii zdolności do zawodowe służby wojskowej: "N" - niezdolny do zawodowej służby wojskowej.

Orzeczenia te wydane zostały na podstawie przeprowadzonego badania lekarskiego, konsultacji specjalistycznych oraz wyników badań dodatkowych także przez organ odwoławczy, który w celu uzupełnienia materiału dowodowego skierował skarżącego do [...] Szpitala Klinicznego na konsultację neurochirurgiczną, psychiatryczną i traumatologiczno - ortopedyczną. Na podstawie tych badań dokonano u skarżącego rozpoznania uwzględniając wykaz chorób i ułomności, stanowiący załącznik nr 1 do rozporządzenia:

1.Przewlekłe zaburzenia adaptacyjne pod postacią zaburzeń nastroju (afektywnych) u osoby z cechami osobowości nieprawidłowej znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne - § 67 pkt 2, § 68 pkt 2 (schorzenie powodujące niezdolność do zawodowej służby wojskowej),

2.Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego u osoby

z dyskopatią L5-S] i obustronnymi kręgoszczelinami kręgu L5, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju -§ 62 pkt l, § 34 pkt l, § 34 pkt 9,

3.Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego u osoby z dyskopatią C5-C6-C7nieznacznie upośledzający sprawność ustroju - § 62 pkt 1, § 34 pkt 9,

4.Nadużywanie alkoholu - § 72 pkt 1,

5.Nieprawidłowość wartości biochemicznych wskaźników wydolności wątroby do diagnostyki - § 44 pkt 6,

6.Przebyte wygojone złamanie kostki bocznej goleni prawej bez upośledzenia sprawności ruchowej – bez §,

7.Przebyte uszkodzenie nerwu strzałkowego prawego leczone zachowawczo, aktualnie bez cech uszkodzenia - bez §.

8. Przebyty pourazowy zespół bólowy kręgosłupa szyjnego - bez § (schorzenia współistniejące).

Istotnie, schorzenie, które ujęte zostało w orzeczeniu drugiej instancji jako powodujące niezdolność M. S. do zawodowej służby wojskowej – nie jest tożsame ze schorzeniem, które przyjął za podstawę organ pierwszej instancji – przewlekły zespół bólowy korzeniowy lędźwiowo-krzyżowy z objawami przedmiotowymi w przebiegu dyskopatii L5-S1 i obustronnych kregoszczelin kręgu L5, stwierdzonych w badaniu TK kręgosłupa – niemniej wbrew zarzutowi skargi organ drugiej instancji w sposób wyczerpujący i przejrzysty, zgodny z zasadami wynikającymi z Kodeksu postępowania administracyjnego zawartymi w przepisach art. 7 i 77 wyjaśnił przesłanki wydanego orzeczenia.

Przede wszystkim, organ drugiej instancji skierował M. S. na dodatkową konsultację do [...] Szpitala Klinicznego. Była to konsultacja neurochirurgiczna, psychiatryczna i traumatologiczno – ortopedyczna. Nie jest zatem w tym zakresie zasadny zarzut M. S., iż na etapie postępowania odwoławczego nie został poddany badaniom a w związku z tym brak było podstaw do zmiany orzeczenia w zakresie rodzaju schorzeń powodujących niezdolność do zawodowej służby wojskowej. Organ drugiej instancji wyjaśnił w sposób przekonywujący z jakiego względu to właśnie schorzenie psychiatryczne powoduje rzeczoną niezdolność a nie schorzenie jako takie zakwalifikowane przez organ pierwszej instancji. Mianowicie, Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska skupiła się na wpływie tego schorzenia dla potencjalnej zawodowej służby wojskowej M. S., wyjaśniając, że zaburzenia, które stwierdzono u skarżącego (zaburzenia adaptacyjne i zaburzenia nastroju, afektywne mające podłoże endogenne, uwarunkowane osobniczymi cechami orzekanego, dodatkowo utrwalone) w sposób bezsprzeczny uniemożliwiają pełnienie służby wojskowej i co ważne powodują konieczność ciągłego zwolnienia lekarskiego ze służby. Organ oparł się w tym zakresie na dokumentacji psychiatrycznej, w której wyraźnie wskazano, że u skarżącego utrzymuje się ciągły obniżony nastrój , lęk, niepewność czy stan odrętwienia – to jest cechy, które w stanie służby spowodują zagrożenie zarówno dla niego samego jak i dla innych żołnierzy. Jak słusznie organ zauważył, służba zawodowa musi łączyć się ze zdecydowaniem. W sposób właściwy organ nie przyporządkował tego schorzenia jako mający związek ze służbą ze względu na brak tego schorzenia w załączniku nr 1 lub 2 do rozporządzenia z 31 marca 2003 r.

W sposób jasny i wyczerpujący organ drugiej instancji wyjaśnił także z jakiego powodu schorzenie współistniejące - Przewlekły podmiotowy zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego u osoby z dyskopatią L5-S] i obustronnymi kręgoszczelinami kręgu L5, nieznacznie upośledzające sprawność ustroju – uznał w przeciwieństwie do organu pierwszej instancji za schorzenie nie powodujące niezdolności do służby, choć ujawnione w czasie służby. W szczególności organ uznał, że stopień nasilenia w.w schorzenia jako nieznacznie upośledzające sprawność ustroju należy zakwalifikować wg § 62 pkt 1 a ze względu na wadę rozwojową – obustronna kręgoszczelinę kręgu L (5) również według § 34 pkt 1 i 34 pkt 9 z określeniem kategorii "Z" zdolny do zawodowej służby wojskowej.

Należy podnieść, że w ramach orzekania przez wojskową komisję lekarską ustalając kategorię zdolności fizycznej i psychicznej do zawodowej służby wojskowej

uwzględnia się całokształt okoliczności faktycznych, co orzekające organy w sprawie uczyniły a z tego względu brak jest podstaw do uwzględnienia skargi M. S.

Skarga podlega na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddaleniu.