IV SA/Wa 1096/12

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] marca 2012r., Starosta P. działając na podstawie art. 113 § 1 k.p.a sprostował z urzędu błędy pisarskie w decyzji własnej z dnia [...] lutego 2012r., znak: [...] udzielającej Gminie L. pozwolenia wodnoprawnego na przebudowę urządzeń wodnych - rowu melioracyjnego nr [...] położonego w obiekcie [...] od [...] oraz na odprowadzanie wód opadowych do w/w rowu w następujący sposób:

- występującą w wierszu 10 na str.1 decyzji datę ;"05. 12. 2012" zastępuje się datą "05. 12. 2011"

- występującą w wierszu 40 na str. 2 decyzji datę "05. 12. 2012" zastępuje się datą "05. 12. 2011"

Zażalenia na powyższe postanowienie wnieśli G. G. oraz S. M.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012r. Nr [...] Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. działając na podstawie art. 138 §1 pkt 1, w związku z art. 145 §1 pkt 4, art. 148 §2 oraz art. 149 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U.Nr 98, poz. 1071 z 2000r. z późn. zm.), po rozpatrzeniu zażaleń utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w myśl art. 113 kpa. Starosta P. jako organ uprawniony mógł sprostować z urzędu lub na wniosek błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez siebie decyzjach, co też uczynił zaskarżonym postanowieniem.

Jednocześnie podniósł, że organ I instancji w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania a później w decyzji, w trakcie pisania błędnie wpisał datę "5 grudnia 2012r" zamiast prawidłowo datę "5 grudnia 2011r." O fakcie wszczęcia postępowania wnoszący zażalenie zostali zawiadomieni a więc mieli możliwość zapoznania się z dokumentacją oraz złożenia uwag i wniosków w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.

Skargi na powyższe postanowienie wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie S. M. i G. G.

S. M. w swojej skardze zarzucił postanowieniu Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. z dnia 5 kwietnia 2012 r. naruszenie przepisów postępowania polegające na sprostowaniu jako oczywistej omyłki daty wniosku Gminy L. z dnia 5.12.2012 r. na datę 5.12.2011 r. podczas gdy nieprawidłowe oznaczenie daty wniosku spowodowało niewłaściwe poinformowanie Skarżącego o toczącym się postępowaniu (art. 113 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego).

W związku z powyższym, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i utrzymanego nim w mocy postanowienia Starosty Powiatowego z dnia [...] marca 2012 r. w całości oraz przyznanie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że w decyzji z dnia [...] lutego 2012 roku Starosty P. wskazano, że Gmina L. złożyła wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego w dniu 5.12.2012 r. Decyzja ta została przez skarżącego odebrana w dniu 5 kwietnia 2012 r. W związku z tym, skarżący wskazuje, że był przekonany, iż sprawa dotyczy jakiejś kwestii (pewnego pozwolenia wodnoprawnego), ale wniosek inicjujący postępowanie nie został jeszcze złożony (zostanie złożony w grudniu). Ponadto skarżący wskazał, że zaledwie parę dni przed wydaniem zaskarżonej decyzji (2 lub 3 lutego 2012 r.) odebrał w urzędzie Starosty Powiatowego zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie pozwolenia wodnoprawnego, które zapewniało go o prawie do zapoznania się z aktami sprawy w terminie 14 dni. Fakt, że decyzja z dnia [...] lutego 2012 r. wskazywała wniosek z grudnia 2012 r. usprawiedliwiał, w jego przekonaniu, że zawiadomienie oraz decyzja dotyczą dwóch zupełnie odrębnych spraw.

Z kolei skarżący G. G. w swojej skardze zarzucił zaskarżonemu postanowieniu naruszenie przepisów postępowania, tj.

- art. 113 § 1 k.p.a poprzez jego zastosowanie i sprostowanie jako oczywistej omyłki doniosłego błędu merytorycznego, co miało istotny wpływ na wynik postępowania,

- art. 1, art. 8, art. 9 oraz 11 k.p.a poprzez niewyjaśnienie Skarżącemu z jakich przyczyn błąd w postaci mylnego oznaczenia daty wniosku Gminy L. został uznany za nieistotny oraz nienależyte i niewyczerpujące poinformowanie Strony zarówno przez organ pierwszego jak i drugiego stopnia, o przedmiocie postępowania w sprawie sprostowania błędów dotyczących mylnego oznaczenia wniosku i nieruchomości objętych postępowaniem w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i utrzymanego nim w mocy postanowienia Starosty Powiatowego z dnia [...] marca 2012 r. w całości, oraz wniósł o przyznanie zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi skarżący przedstawił stan faktyczny sprawy i wskazał, że zawarte w decyzji z dnia [...] lutego 2012 roku Starosty P. Starosty informacje dotyczące przedmiotu postępowania różniły się w sposób zasadniczy od informacji wskazanych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, które otrzymał. Wobec faktu, że miał trudności z ustaleniem jaki jest faktyczny i prawny zakres postępowania administracyjnego wszczętego przed Starostą P. oraz wobec rażących rozbieżności pomiędzy treścią zawiadomienia a decyzją Starosty, a także z powodu innych uchybień proceduralnych, odwołał się do organu administracyjnego drugiego stopnia tj. Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. W tym czasie Starosta P. postanowieniem z dnia [...] marca 2012 r., opierając się na art. 113 § 1 k.p.a dokonał sprostowania z urzędu cyt.; "błędu pisarskiego", który miał polegać na błędnym oznaczeniu daty wniosku złożonego przez Gminę L. wskazanego w decyzji z dnia [...] lutego 2012 r. - wskazana w decyzji data oznaczona została jako 5 grudnia 2012 r., Starosta P. sprostował ten błąd na datę 5 grudnia 2011 r.

Skarżący nie zgodził się ze stanowiskiem Starosty P. i w dniu 16 marca 2012 r. złożył na nie zażalenie.

W jego ocenie zaskarżone postanowienia zostały wydane na skutek błędnej interpretacji art. 113 § 1 k.p.a i nie powinny się ostać. Wskazał, że decyzji Starosty P. dotyczy działek o nr ewidencyjnych [...], położonych w miejscowości L. I wskazuje, że postępowanie jest zainicjowane wnioskiem Gminy L. z dnia "15 grudnia 2012 r." Skarżący, który nie jest osobą znaną z polskim systemem prawa był zaskoczony, że organ informuje go o wszczęciu postępowania, które ma być dopiero wszczęte wnioskiem za niecały rok.

Skarżący wskazał, że zaskarżył powyższą decyzję administracyjną, ale z przyczyn nie związanych z oznaczeniem wniosku Gminy L., a z uwagi na to, że w poprzedzającym jej wydanie zawiadomieniu o wszczęciu postępowania administracyjnego zostały wskazane nieruchomości nie należące do skarżącego (położone w miejscowości M., a nie L.). Zaskarżył ją więc z ostrożności.

Mając na uwadze powyższe treść zaskarżonego postanowienie, którym zmieniono datę wniosku wszczynającego postępowanie zaskoczyła skarżącego. Dowiedział się on wówczas, że wniosek ten został złożony już 5 grudnia 2011 r. Dopiero zatem z dniem doręczenia zaskarżonego postanowienia Starosty P. z dnia [...] marca 2012 r. powziął wiedzę, że w sprawie dotyczącej należącej do Niego działki, zostało wydane pozwolenie wodnoprawne.

Skarżący wywodzi, iż informacja zawarta w decyzji administracyjnej z dnia [...] lutego 2012 r. odnośnie daty wniosku Gminy L. była w tym przypadku bardzo ważna. Spodziewał się on, że bez względu na inne błędnie podawane przez Starostę P. informacje, sprawa nie będzie ostatecznie załatwiona przed dniem 5 grudnia 2012 r. Został on w ten sposób wprowadzony w błąd i bez względu na jego przyczyny nie można go uznać za omyłkę noszącą znamiona oczywistości. Błąd ten dotyczył okoliczności istotnej, na podstawie której strona postępowania mogła uzyskać pełną wiedzę na temat przedmiotu postępowania. Zdaniem Strony Skarżącej, tak doniosły błąd nie winien być, zwłaszcza w świetle pozostałych okoliczności. W zażaleniu na postanowienie Starosty P. z dnia [...] marca 2012 r. Skarżący podniósł bowiem również, że organ administracyjny błędnie wskazał w nim jako działki objęte postępowaniem administracyjnym działki "o nr ewidencyjnych [...]", przez co miał wątpliwości czego dotyczy postępowanie.

Wobec zatem faktu, że Skarżący nie uczestniczył w postępowaniu administracyjnym na etapie poprzedzającym wydanie decyzji administracyjnej z dnia [...] lutego 2012 r. z powodu błędnego poinformowania go o nieruchomościach, które są tym postępowaniem objęte, błędne oznaczenie daty wniosku Gminy w jego ocenie nie mogło być zweryfikowane przez zapoznanie się z aktami sprawy i nie nosiło cechy "oczywistości". Stąd, błąd ten nie podlega weryfikacji w trybie art. 113 § 1 k.p.a.

Jednocześnie skarżący uzasadnił zarzut naruszenia art. 7, art. 8, art. 9 oraz 11 k.p.a licznymi mniej i bardziej poważnymi błędy organów administracyjnych pierwszego i drugiego stopnia prowadzących postępowanie w sprawie wydania pozwoleń wodnoprawnych. Co przyczyniło się do tego, że przez prawie cały jego tok nie miał on pewności czego ono dotyczy.

W odpowiedzi na skargi organ wniósł o ich oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje;

Skargi nie zasługują na uwzględnienie.

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 2012, poz. 270 zwanej w dalszej części p.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego.

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd uznał, iż zaskarżone postanowienie nie narusza prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na jego rozstrzygnięcie.

Postępowanie w niniejszej sprawie toczyło się w oparciu o art. 113 § 1 kpa, w myśl którego organ administracji publicznej może z urzędu lub na żądanie strony sprostować w drodze postanowienia błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalonym jest pogląd, że sprostowaniu (rektyfikacji) w trybie art. 113 §1 k.p.a. podlegają wyłącznie błędy i omyłki nieistotne. Podstawą klasyfikacji wadliwości aktu administracyjnego jest wpływ wad na treść aktu. Wadliwość istotna musi spowodować uchylenie decyzji w trybie środków zaskarżenia (zwyczajnych i nadzwyczajnych). Usunięcie wad nieistotnych następuje w trybie rektyfikacji decyzji, który ze względu na rodzaj wadliwości decyzji, nie może doprowadzić do wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego. Normatywna treść art. 113 § 1 k.p.a. odpowiada normatywnej treści art. 350 § 1 k.p.c., zatem dorobek orzecznictwa i piśmiennictwa na tle obu tych przepisów może być użyteczny w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym (glosa B. Adamiak do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 maja 1987 r. IV SA 1050/86, OSP z 1991 r., nr 3, poz. 66 s. 119; argum. ex przyp. 3, 8; Z. Janowicz "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz" W. Pr. PWN 1999 r. s. 325 uw. 1).

Ustawodawca wskazuje, że sprostowaniu podlegają błędy pisarskie i rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanych przez ten organ decyzjach. Błędem pisarskim jest widoczne wbrew zamierzeniu władzy niewłaściwe użycie

5

wyrazu, widocznie mylna pisownia albo widoczne niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Inne oczywiste omyłki to co do istoty swojej stojące na równi z błędami pisarskimi lub rachunkowymi, a zatem tylko omyłki polegające na tym, że w decyzji wyrażono coś, co widocznie jest niezgodne z myślą wyrażoną niedwuznacznie przez władzę, a co zostało wypowiedziane tylko przez przeoczenie, niewłaściwy dobór słów (wyrok NTA z 13 stycznia 1932 r., L. Rej. 8534/30, akceptowany przez J. Borkowskiego w: B. Adamiak, J. Borkowski "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz" C. H. Beck 2011 s. 454-455 nb 4 i Cz. Martysza w: G. Łaszczyca, Cz. Martysz, A. Matan "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz" Wolters Kluwer 2010 t. II s. 113 uw. 3). Do oczywistych omyłek zalicza się podanie np. niewłaściwej daty w decyzji, w której podany rok wydania oznaczony jest liczbą pięciocyfrową. Oczywistość omyłki można stwierdzić porównując tekst decyzji z tekstem niektórych dokumentów, znajdujących się w aktach sprawy. Oczywistość omyłki może wynikać z sekwencji zdarzeń procesowych (np. bezpośredniego związku między orzeczeniem I instancji, wywiedzionym odeń środkiem odwoławczym a orzeczeniem organu odwoławczego). Na równi z błędami pisarskimi należy potraktować błędy tekstu decyzji spowodowane wadliwą obsługą edytora tekstu komputera i sporządzenie wydruku z tekstami obcymi rozpatrywanej sprawie, bo mechanicznie włączonymi do któregoś z elementów decyzji (J. Borkowski - op. cit. s. 455 nb 4).

Przedkładając powyższe wywody na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd uznał, iż błędne oznaczenie w treści decyzji Starosty P. daty (roku) złożenia wniosku stanowiło oczywistą omyłkę pisarską Nie ulega wątpliwości, iż błąd ten był powielany przez organ I instancji w toku całego postępowania. Niemniej jednak okoliczność ta wbrew podniesionym przez skarżących zarzutom nie może mieć wpływu na treść zaskarżonych postanowień. Prosta weryfikacja akt administracyjnych sprawy wskazuje w sposób niebudzący wątpliwości, iż wniosek Gminy L. wszczynający postępowanie w sprawie został złożony w dniu 5 grudnia 2011r., a nie jak wskazano w decyzji 5 grudnia 2012r. Ponadto już sama okoliczność, iż sporny wniosek wszczynał postępowanie, które zakończone zostało wydaniem decyzji w dniu [...] lutego 2012r. podważa argumentację skarżących, iż sądzili oni, że postępowanie to zostanie dopiero rozpoczęte w grudniu 2012r.

Należy również wskazać, iż skarżący otrzymali zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie pozwolenia wodnoprawnego, a tym samym przy zachowaniu minimum staranności chociażby z uwagi na wątpliwości właśnie co do "niespójnej" daty wszczęcia postępowania mogli oni zapoznać się z aktami sprawy już na etapie wydawania spornej decyzji.

Tym samym podnoszone przez skarżących zarzuty co do wprowadzenia ich w błąd poprzez błędne podanie daty wniosku już na etapie prowadzenia postępowania przez organ I instancji w ocenie Sądu nie mają wpływu na uznanie, iż w sprawie doszło do oczywistej omyłki pisarskiej polegającej na błędnym podaniu daty wniosku wszczynającego postępowanie, który znajduje się w aktach sprawy i pozwala na weryfikację zaistniałej omyłki w trybie art. 113 § 1 k.p.a.

Jednocześnie Sąd z urzędu wskazuje, iż w zaskarżonym postanowieniu Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W. oprócz art. 138 § 1 pkt. 1 k.p.a stanowiącego postawę rozpoznania sprawy organ ten błędnie przywołał art. 145 § 1 pkt. 4, art. 148 § 2 orz art. 149 § 3 k.p.a, które to przepisy dotyczą postępowania wznowieniowego. W ocenie jednak Sądu mając na uwadze całokształt sprawy w tym treść uzasadnienia zaskarżonego postanowienia Sąd uznał, iż okoliczność ta nie miała wpływu na rozstrzygnięcie.

W tym stanie prawnym, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 2012, poz. 270 ze zm.), należało orzec jak w sentencji.