• III SA/Łd 449/12 - Wyrok ...
  28.06.2025

III SA/Łd 449/12

Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2012-09-06

Nietezowane

Artykuły przypisane do orzeczenia

Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.

Skład sądu

Ewa Alberciak
Janusz Furmanek /przewodniczący/
Krzysztof Szczygielski /sprawozdawca/

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2012 r. sprawy ze skargi P. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty wynikającej z długu celnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia[...], nr [...]wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) -dalej Ordynacja podatkowa ; art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. –Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 ze zm.) -dalej Prawo celne; art. 20 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 lit. a i lit. c, art. 67, art.. 78, art. 201 ust. 1 lit. A, ust. 2, i ust. 3, art. 214 ust. 1, art. 220 ust. 1, art. 221 ust. 1 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z dnia 19 października 1992 r. ze zm.); [dalej WKC]; art. 1 pkt 3 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz U. UE L 87.256.1 ze zm.) [dalej Taryfa celna], w tym zmian wprowadzonych Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1214/2007 z 20 września 2007 r. zmieniającym Załącznik Nr 1 do Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. UE L 07 286.1 z 20 września 2007 r.) Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...]określającą P.T. (dalej skarżący) niezaksięgowaną kwotę należności wynikającą z długu celnego w postaci cła w kwocie 8866 zł z tytułu importu towarów objętych zgłoszeniem celnym nr [...]z dnia[...]f.

Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało o następujący stan faktyczny i prawny:

W dniu [...]P. T. zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu towar opisany jako "wózki inwalidzkie napędzane elektrycznie z wyposażeniem J80FL - 25 sztuk, J50FL- 5 sztuk oraz wózki dla niepełnosprawnych QUEEN- 10 szt. Strona zaklasyfikowała towar do kodu 8713 90 00 00 Wspólnej Taryfy Celnej, obejmującego "pozostałe wózki dla osób niepełnosprawnych nawet z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób". Zgłoszenie celne zostało zarejestrowane pod pozycją ewidencji nr [...].

Postanowieniem z dnia [...]Naczelnik Urzędu Celnego II w Ł. wszczął z urzędu postępowanie celne w sprawie ww. zgłoszenia celnego.

Decyzją z dnia [...] organ I instancji określił niezaksięgowaną kwotę należności wynikającą z długu celnego w wysokości 8866 zł, zmieniając klasyfikację taryfową towaru co do zgłoszonych wózków inwalidzkich napędzanych elektrycznie z wyposażeniem o symbolach J80FL i J50FL z kodu 8713 90 00 00 na kod 8703 10 18 00 Wspólnej Taryfy Celnej. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podniesiono, że z dostarczonej przez stronę dokumentacji wynika, iż w/w nie mogą być zaklasyfikowane do kodu 87 13 90 00, gdyż nie posiadają cech właściwych dla pojazdów specjalnie przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych, w szczególności nie posiadają specjalnych elementów zmniejszających uciążliwość niepełnosprawności, np. podparcia stóp w celu stabilizacji nóg. Ponadto, każdy z tych pojazdów posiada oddzielną nastawną kolumnę kierownicy, co zdaniem organu, w sposób jednoznaczny wyklucza je z możliwości klasyfikacji do pozycji 87 13 90 00 z uwagi na brzmienie not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej. Natomiast co do sprowadzonych wózków QUEEN organ celny stwierdził, że w/w wózek inwalidzki spełnia wszystkie cechy pojazdu z silnikiem specjalnie przeznaczonego dla osób niepełnosprawnych, a zatem ich klasyfikacja do kodu CN 8713 90 00 00 jest prawidłowa.

W odwołaniu P. T. wniósł o uchylenie decyzji Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. w całości i umorzenie postępowania. Wydanej decyzji zarzucił: naruszenie przepisów prawa materialnego, poprzez zastosowanie nieprawidłowego kodu PCN oraz naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności art. 120, art. 121, art. 122, art. 124, art. 187 i art. 197 Ordynacji podatkowej. Podniósł, iż organ celny uznał przedmiotowe towary za pojazdy samochodowe przeznaczone zasadniczo do przewozu osób. W ocenie skarżącego w Wyjaśnieniach do Taryfy Celnej nie znajdujemy jakiejkolwiek informacji, że mogą być tu klasyfikowane pojazdy przystosowane wyłącznie dla osób niepełnosprawnych. Taką pozycją jest natomiast kod 8713, który obejmuje wózki dla osób niepełnosprawnych, nawet z silnikiem. Skarżący wskazał, że w wyjaśnieniach w Taryfie Celnej znajdujemy informacje, iż pozycja ta obejmuje wózki albo podobne pojazdy, specjalne przeznaczone do przewozu niepełnosprawnych (osób chorych, sparaliżowanych, inwalidów itp.), zarówno wyposażone w napęd mechaniczny jak i nie. Zdaniem strony, sprowadzone przez nią wózki inwalidzkie spełniają wszystkie wymogi określone dla kodu taryfy celnej 8713, w tym najważniejsze kryterium przeznaczenia. Strona nie zgodziła się ze stanowiskiem organu celnego, iż wózki J80FLi J50FL nie posiadają specjalnych elementów zmniejszających uciążliwość niepełnosprawności. W ocenie skarżącego w każdym z pojazdów jest specjalna powierzchnia, na której można oprzeć nogi. Ponieważ organ celny l instancji nie wyjaśnił stronie wszystkich przesłanek, którymi kierował się przy wydawaniu decyzji, naruszył w sposób oczywisty przepisy postępowania, w tym przepis art. 124 Ordynacji podatkowej. Podkreślono, iż wózki inwalidzkie sprowadzane przez firmę P.T. T. są sprzedawane tylko i wyłącznie osobom posiadającym I grupę inwalidzką i są refundowane tym osobom przez PFRON.

Decyzją z dnia [...]Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. Uzasadniając wskazał, że zgodnie z art. 20 WKC w przypadku powstania długu celnego, wymagane zgodnie z prawem należności określane są na podstawie Taryfy Celnej Wspólnot Europejskich. Według art. 67 WKC, jeżeli szczególne przepisy nie stanowią inaczej, datą którą należy uwzględniać przy stosowaniu wszelkich przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary, jest data przyjęcia zgłoszenia przez organy celne.

Organ odwoławczy wskazał, że bezspornym jest, iż pojazd o kodzie handlowym J80FL to czterokołowy pojazd o napędzie elektrycznym (moc 800W), o wymiarach 1560 mm (długość) x 690 mm (szerokość) x 1280 mm (wysokość), przeznaczony do przewozu osób, o dopuszczalnej ładowności 205 kg i maksymalnej prędkości 12 km/h. Pojazd posiada odrębną nastawną kolumnę kierowniczą, pełne oświetlenie drogowe, 4 pompowane koła, amortyzatory, elektroniczną regulację prędkości, lusterka wsteczne, uchwyt na kule, koszyk przed kierownicą, fotel obracany, regulowaną wysokość fotela i kąt oparcia fotel, rozsuwane i podnoszone podłokietniki, hamulec elektromagnetyczny. Zasięg wynosi do 60 km, a jazda nim umożliwia pokonywanie wzniesień drogowych o nachyleniu do 15 stopni pochyłości terenu.

Natomiast pojazd o kodzie handlowym J50FL to czterokołowy pojazd o napędzie elektrycznym (moc 750W), o wymiarach 1200 mm (długość) x 650 mm (szerokość) x 1170 mm (wysokość), przeznaczony do przewozu osób, o dopuszczalnej ładowności 120 kg i maksymalnej prędkości 8 km/h. Pojazd posiada odrębną nastawną kolumnę kierowniczą, pełne oświetlenie drogowe, 4 pompowane koła, amortyzatory, elektroniczną regulację prędkości, lusterka wsteczne, uchwyt na kule, koszyk przed kierownicą, fotel obracany, regulowaną wysokość fotela i kąt oparcia fotel, rozsuwane i podnoszone podłokietniki, hamulec elektromagnetyczny. Zasięg wynosi do 48 km, a jazda nim umożliwia pokonywanie wzniesień drogowych o nachyleniu do 15 stopni pochyłości terenu.

Organ podniósł, iż deklarowany w zgłoszeniu celnym kod 8713 90 00 00 Wspólnej Taryfy Celnej obejmuje "pozostałe wózki dla osób niepełnosprawnych nawet z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób". Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (Załącznik do Obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do taryfy Celnej) pozycja 8713 obejmuje wózki, wózki inwalidzkie lub podobne pojazdy, specjalnie przeznaczone do przewozu niepełnosprawnych (osób chorych, sparaliżowanych, inwalidów itp.), nawet wyposażone w napęd mechaniczny. Pojazdy wyposażone w napęd mechaniczny są zwykle napędzane lekkim silnikiem lub ręcznie przez mechanizm dźwigniowy lub korbowy. Inne wózki inwalidzkie są pchane ręcznie lub napędzane przez bezpośrednie poruszanie kół rękoma. Według Not Wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich pojazdy z silnikiem specjalnie przeznaczone dla osób niepełnosprawnych są możliwe do odróżnienia od pojazdów objętych pozycją 8703 głównie ze względu na następujące cechy: maksymalną prędkość 10 km na godzinę tj. tempo szybkiego spaceru, maksymalną szerokość 80 cm, dwa zestawy kół dotykających podłoża, specjalne elementy zmniejszające uciążliwość niepełnosprawności (np. podparcie stóp w celu stabilizacji nóg). Takie pojazdy mogą również posiadać dodatkowy zestaw kół (przeciwwywrotnych), sterowanie i inne regulatory (np. drążek sterowy), które są łatwe do manipulowania: takie regulatory są zwykle montowane na jednym z podłokietników: nie występują one nigdy jako oddzielna nastawna kolumna kierownicy. Organ podniósł jednak, iż napędzane silnikiem skutery (mobility scooter) wyposażone w oddzielną, nastawną kierownicę, są wyłączone z tej pozycji i klasyfikowane do pozycji 8703.

W ocenie organów celnych, sprowadzony przez Spółkę towar o nazwie handlowej J80FL i J50FL w postaci czterokołowych pojazdów o napędzie elektrycznym nie spełnia kryteriów do klasyfikacji w pozycji 8713 Wspólnej Taryfy Celnej. Posiadają one oddzielną nastawną kolumnę kierownicy, zaś pojazd o o nazwie handlowej J80FL posiada możliwość przemieszczania się z maksymalna prędkością 12 km/h, co automatycznie wyklucza możliwość klasyfikacji do pozycji 8713 Wspólnej Taryfy Celnej. Tym samym brak jest podstaw do rozpatrywania dalej pozostałych parametrów opisanych powyżej, a określonych w Notach Wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich.

Organ odwoławczy stwierdził, że sprowadzony towar należy klasyfikować do kodu TARIC 8703 10 18 00 obejmującego "Pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż te objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi": - Pojazdy przeznaczone do poruszania się po śniegu; samochodziki golfowe i podobne pojazdy: - Pozostałe. Dla tego kodu stawka celna erga omnes dla krajów trzecich wynosi 10% od wartości celnej towaru. Wobec powyższego kwota należności celnych wynosi 8866 zł. Organ wyjaśnił, że klasyfikacji spornego towaru dokonał w oparciu o Regułę 1 oraz 6 Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej.

Zdaniem organu, wobec tego, że sprowadzone przez Spółkę pojazdy są specjalnym rodzajem pojazdów do przewozu osób, ich klasyfikacja do pozycji 8713 jest wykluczona.

Dyrektor Izby Celnej wyjaśnił ponadto, że zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 718/2009 z dnia 4 sierpnia 2009 r. dotyczącym klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej podobne pojazdy z oddzielną nastawną kolumną kierowniczą klasyfikowane są do kodu CN 8703 10 18. Rozporządzenie to nie może być podstawą prawną decyzji. Stanowi jednak ważną przesłankę interpretacyjną w niniejszej sprawie. Tym bardziej, że same Noty Wyjaśniające do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich w części dotyczącej wyjaśnień do pozycji 8713 Wspólnej Taryfy Celnej wyraźnie stanowią, że napędzane silnikiem skutery (mobility scooter) wyposażone w oddzielną, nastawną kierownicę, są wyłączone z tej pozycji i klasyfikowane do pozycji 8703.

Organ celny podzielił jednocześnie stanowisko skarżącego, że noty wyjaśniające mają charakter pomocniczy, jednak podkreślił, iż nie można lekceważyć ich znaczenia w procesie stosowania Wspólnej Taryfy Celnej. Dyrektor Izby Celnej wyjaśnił, że Taryfa celna i uwagi wyjaśniające nie wykluczają możliwości klasyfikowania do pozycji 8703 pojazdów, które będą używane przez osoby niepełnosprawne.

Organ odwoławczy nie podzielił zarzutu naruszenia przez Naczelnika Urzędu Celnego art. 120, art. 121, art. 122 i art. 124 Ordynacji podatkowej, bowiem postępowanie prowadzone było zgodnie z normami tej ustawy, przy dokładnym wyjaśnieniu i rozważeniu stanu faktycznego sprawy oraz wyjaśnieniu zasadność przesłanek, którymi organ kierował się przy jej załatwianiu. Niezasadny okazał się zdaniem Dyrektora Izby Celnej także zarzut naruszenia art. 197 Ordynacji podatkowej, bowiem w sprawie nie były wymagane wiadomości specjalne, a zebrany materiał dowodowy pozwalał na ustalenie niezbędnych okoliczności mających znaczenie dla klasyfikacji taryfowej.

W skardze do sądu administracyjnego P. T. zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. rozporządzenia Komisji (WE) nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r. zmieniającego załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Reguł Interpretacji Polskiej Nomenklatury Scalonej, a także wyjaśnień do Taryfy Celnej, w szczególności naruszenie Reguł 1 i 6 Ogólnych Reguł Interpretacji Polskiej Nomenklatury Scalonej, a także wyjaśnień do Taryfy Celnej, poprzez niewłaściwe zastosowanie w sprawie. Strona zarzuciła ponadto naruszenie przepisów postępowania tj. art. 120, art. 121 § 1 i art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej i wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości i uchylenie decyzji organu I instancji bądź o uchylenie zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Skarżący wyjaśnił, że dokonując klasyfikacji taryfowej przedmiotowego towaru strona prawidłowo zastosowała regułę 1 ORINS, w myśl której, dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalić zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów i dopiero wówczas, gdy jest to niemożliwe należy, przy zachowaniu kolejności – o ile możliwe, korzystać z następnych reguł od 2 do 6, a następnie Not Wyjaśniających. Oznacza to, że opis pozycji i uwagi do sekcji lub działów posiadają pierwszeństwo przy klasyfikacji towaru. W ocenie strony, prawidłowo zaklasyfikowała ona towar do pozycji 8713, ponieważ jego opis odpowiada definicji. W wyjaśnieniach do Taryfy Celnej brak jest jakiegokolwiek zastrzeżenia, że pozycji 8713 nie obejmuje wózków dla osób niepełnosprawnych nawet z silnikiem wyposażonych w oddzielną nastawną kolumnę. Skarżący wskazał, że wózki inwalidzkie przez niego sprowadzane są sprzedawane jedynie osobom posiadającym I grupę inwalidzką, które muszą mieć chociaż jedno schorzenie potwierdzone przez lekarza specjalistę, które uniemożliwia samodzielną jazdę na ręcznym wózku inwalidzkim. Natomiast pozycja 8703, zaproponowana przez organ celny, nie wymienia wózków dla osób niepełnosprawnych. Sprowadzany towar nie jest pojazdem przystosowanym dla osób niepełnosprawnych, lecz jest pojazdem z założenia przeznaczonym specjalnie dla osób niepełnosprawnych, a ta cecha przesądza o tym, że powinien być zaklasyfikowany do poz. 8713.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej w Ł. wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację wyrażoną w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny Łodzi zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) , sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę administracji publicznej. Kontrola, o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2 art. 1 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.Dz. U. 2012.270 ) – dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.

Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji, czy jest ona zgodna z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.

Badając legalność zaskarżonej decyzji Sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego bądź procesowego uzasadniającego jej uchylenie.

Na wstępie rozważań należy podnieść, iż strona skarżąca zawarła w treści skargi wniosek o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniesionej skargi brak jest jednak wskazania podstawy prawnej takiego żądania, jak również rozwinięcia tego zarzutu. Sąd natomiast, dokonując kontroli zgodności z prawem zaskarżonej do niego decyzji, nie stwierdził, aby w sprawie wystąpiły przesłanki do stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia.

Badając legalność zaskarżonej decyzji Sąd nie stwierdził także naruszenia przez organy celne przepisów prawa materialnego bądź procesowego w stopniu uzasadniającym uchylenie zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 roku - Prawo celne (Dz. U. Nr 68 poz. 622 ze zm.) [dalej: ustawa – Prawo celne], wprowadzenie towaru na obszar celny Wspólnoty lub jego wyprowadzenie z tego obszaru powoduje z mocy prawa powstanie obowiązków i uprawnień przewidzianych w przepisach prawa celnego, jeżeli przepisy prawa, w tym umowy międzynarodowe, nie stanowią inaczej. W myśl art. 23 ust. 1 wymienionej ustawy zgłaszający oblicza i wykazuje w zgłoszeniu celnym kwotę należności przywozowych lub należności wywozowych.

Stosownie natomiast do treści art. 78 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 roku ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE Polskie Wydanie Specjalne rozdz. 2 tom 4) [dalej: WKC] po dokonaniu zwolnienia towaru organy celne mogą, w celu upewnienia się o prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu, przystąpić do kontroli dokumentów i danych handlowych dotyczących operacji przywozu lub wywozu towarów objętych zgłoszeniem oraz późniejszych operacji handlowych dotyczących tych samych towarów. Kontrole te mogą być przeprowadzone u zgłaszającego bądź u każdej osoby bezpośrednio lub pośrednio zainteresowanej zawodowo tymi operacjami jak również u każdej innej osoby posiadającej dla potrzeb zawodowych wymienione dokumenty i dane. Jak natomiast wynika z art. 78 ust. 3, jeżeli z kontroli zgłoszenia lub kontroli po zwolnieniu towarów wynika, że przepisy regulujące właściwą procedurę celną zostały zastosowane w oparciu o nieprawidłowe lub niekompletne dane, organy celne podejmują, zgodnie z wydanymi przepisami, niezbędne działania w celu uregulowania sytuacji, biorąc pod uwagę nowe dane, którymi dysponują.

Jak wynika ponadto z art. 220 ust. 1 WKC, jeżeli kwota należności wynikających z długu celnego nie została zaksięgowana zgodnie z art. 218 i art. 219 lub została zaksięgowana kwota niższa od prawnie należnej, to zaksięgowania kwoty należności do pokrycia lub pozostającej do pokrycia należy dokonać w terminie dwóch dni, licząc od dnia, w którym organy celne dowiedziały się o tej sytuacji i miały możliwość obliczyć kwotę prawnie należną, jak również określić dłużnika (zaksięgowanie retrospektywne). Termin ten może zostać przedłużony zgodnie z art. 219 WKC.

W przedmiotowej sprawie Naczelnik Urzędu Celnego II w Ł. wszczął z urzędu – postanowieniem z dnia[...], postępowanie celne w sprawie weryfikacji danych objętych zgłoszeniem celnym nr [...]z dnia[...]. Postępowanie zakończyło się dokonaniem przez organ zmiany klasyfikacji taryfowej towaru w postaci wózków elektrycznych o symbolu J80FL i J50FL z kodu 8713 90 00 00 na kod 8703 10 18 00 Wspólnej Taryfy Celnej oraz określeniem niezaksięgowanej kwoty należności wynikającej z długu celnego w wysokości 8866 zł.

Spór między stronami niniejszego postępowania dotyczy zatem ustalenia, czy importowane przez P. T. skutery elektryczne – wózki inwalidzkie napędzane elektrycznie o symbolu J80FL i J50FL winny być klasyfikowane do kodu pozycji CN 8713 (kod Taric 8713 90 00 00 ), czy do pozycji 8703.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że do każdego importowanego towaru przypisany jest jeden kod Taryfy Celnej, co oznacza, że dany towar jest klasyfikowany do tylko jednej i tej samej pozycji z wyłączeniem innych, które mogłyby być brane pod uwagę. Obowiązującą Wspólną Taryfę Celną wprowadzono rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U.UE.L.87.256.1 ze zm). Unia Europejska stosuje w Taryfie celnej Nomenklaturę Scaloną (CN), która została zamieszczona wraz z autonomicznymi i konwencyjnymi stawkami celnymi, dodatkowymi jednostkami statystycznymi oraz innymi koniecznymi informacjami w załączniku nr 1 do tego rozporządzenia. Załącznik ten jest co roku zmieniany rozporządzeniem Komisji Europejskiej, obowiązującym od dnia 1 stycznia następnego roku po wydaniu rozporządzenia.

Z uwagi na datę dokonania przedmiotowego zgłoszenia celnego ([...]) zastosowanie w sprawie niniejszej mają przepisy rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1214/2007 z dnia 20 września 2007 r. zmieniające załącznik nr 1 do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. UE. L. 286 z 31 października 2007 r.).

Jak poniesiono wyżej strona skarżąca uważa, że sprowadzony przez nią towar należy zakwalifikować do kodu Taric 8713 90 00 00, a organy celne – iż do kodu 8703 10 18 00. Oba ww. kody CN znajdują się w Sekcji XVII – Pojazdy, statki powietrzne, jednostki pływające oraz współdziałające urządzenia transportowe, w dziale 87 "pojazdy nieszynowe oraz ich części i akcesoria". Kod 8703 obejmuje "pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób (inne niż objęte pozycją 8702), włącznie z samochodami osobowo- towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi", zaś kod 8713 – "wózki dla osób niepełnosprawnych, nawet z silnikiem lub napędzane mechanicznie w inny sposób".

Nie ulega wątpliwości, iż klasyfikacji towaru do odpowiedniego kodu Taryfy Celnej dokonuje się mając na uwadze stan towaru w dniu dokonania zgłoszenia celnego.

Przedmiotem importu w niniejszej sprawie były min. skutery elektryczne (mobility scooter), o symbolu J80FL i J50L, co wynika z dokumentów dołączonych do SAD. Z instrukcji obsługi tych pojazdów, przedstawionych w toku postępowania przez stronę skarżącą wynika, że są to czterokołowe pojazdy z silnikiem elektrycznym o mocy od 800 W i 750 W, mające odrębną kolumnę kierownicy z regulowanym kątem nachylenia kierownicy, pełne oświetlenie drogowe, poziomą platformę łączącą część przednią i tylną, 4 pompowane koła, kółka przeciwwywrotne, amortyzatory z przodu i z tyłu, lusterka wsteczne, uchwyt na kule, rozsuwane i podnoszone podłokietniki, obracane siedzenie (fotel) z możliwością regulowania wysokości i oparcia, przedni i tylny zderzak, hamulec elektomagnetyczny, koszyk na zakupy i hamulec najazdowy. Na konsoli sterowniczej zgromadzone są kontrolki i przełączniki do kierowania skuterem – m.in. regulator prędkości, dźwignia napędowa, stacyjka, włączniki kierunkowskazu, sygnału dźwiękowego, świateł, hamulca. Prędkość maksymalna modelu J80FL wynosi do 12 km/h przy jednoczesnym zasięgu 60 km, a modelu J50FL 8km/h przy zasięgu 48 km. Oba modele posiadają możliwość pokonywania wzniesień drogowych o nachyleniu 15% pochyłości terenu. Należy wskazać, iż powyższe okoliczności faktyczne nie są między stronami sporne.

Sąd podziela stanowisko organów celnych, iż przedmiotowe pojazdy należy klasyfikować do kodu 8703, co w ocenie Sądu wynika z brzmienia samych pozycji 8703 i 8713.

Przede wszystkim przypomnieć należy, że dla celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji. Należy także zauważyć, iż zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, w celu zagwarantowania pewności prawa i ułatwienia kontroli, decydującego kryterium dla klasyfikacji taryfowej towarów należy poszukiwać zasadniczo w ich obiektywnych cechach i właściwościach, takich jak określone w brzmieniu pozycji Nomenklatury scalonej oraz w uwagach do sekcji lub działów (zob. w szczególności wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16 września 2004 r., sygn. akt C-396/02 DFDS, z dnia 15 września 2005 r., sygn. akt C-495/03 Intermodal Transports, z dnia 15 lutego 2007 r., sygn. akt C-183/06 RUMA). Ponadto – na co zwraca uwagę w swoich orzeczeniach Trybunał – opracowane przez Komisję noty wyjaśniające do CN przyczyniają się także w istotny sposób do interpretacji zakresu poszczególnych pozycji taryfowych (por. m.in. wyroki: z dnia 26 października 2006 r., sygn. akt C-250/05 Turbon International, z dnia 20 maja 2010 r., sygn. akt C-370/08 Data I/O). Te wszystkie spostrzeżenia należało mieć na uwadze przystępując do analizy trafności rozstrzygnięcia organów, które przypisały sprowadzane przez skarżącego towary do pozycji 8703.

Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy, iż aby w tym przypadku można było zaklasyfikować przedmiotowe towary do kodu CN 8713, należałoby uznać, że towary te są tylko i wyłącznie wózkami dla osób niepełnosprawnych. Tymczasem z danych dotyczących przedmiotowych towarów nie wynika, by były one przeznaczone tylko i wyłącznie dla osób niepełnosprawnych. Nie chodzi przy tym o sposób sformułowania instrukcji obsługi, która kierowana jest do takich osób, lecz o obiektywne dane decydujące o klasyfikacji towaru. Aby można było mówić o tym, że pojazdy przeznaczone są dla niepełnosprawnych, musiałyby mieć one specjalne wyposażenie, świadczące o tym, że są tylko dla takich osób przeznaczone, a przedmiotowe pojazdy takich elementów nie posiadają. Strona skarżąca w toku postępowania stała na stanowisku, że udogodnieniami dla osób niepełnosprawnych są np. uchwyty na kule, obrotowe fotele, podnoszone podłokietniki, zagłówek, hamulec elektromagnetyczny, kółka antywywrotne, dźwiękowe komunikaty manewrów i blokada prędkości do 10 km/h. W istocie rzeczy są to elementy wyposażenia świadczące o zapewnieniu komfortu każdemu użytkownikowi, możliwości indywidualnego przystosowania pojazdu do każdego użytkownika, nie zaś elementy świadczące o przeznaczeniu towaru dla osoby niepełnosprawnej. Jak wynika z dołączonych do akt zdjęć skuterów, uchwyty na kule są faktycznie uniwersalnym mocowaniem do pojazdu różnego rodzaju podłużnych przedmiotów np. parasolki, kijów golfowych. Przedmiotowe pojazdy nie mają stabilizatorów nóg, mają jedynie poziomą platformę pomiędzy siedzeniem a przednią częścią skutera. Zdaniem Sądu, powyższe przemawia za twierdzeniem, iż sprowadzone pojazdy nie są "wózkami dla osób niepełnosprawnych" i że należy klasyfikować je do pozycji "pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne przeznaczone zasadniczo do przewozu osób", czyli w pozycji 8703, jak uczyniły to organy celne.

Odnosząc się do zarzutu skargi, iż sprowadzane przez nią pojazdy sprzedawane są wyłącznie osobom z I grupą inwalidzką, wskazać należy, iż sposób użytkowania towaru nie ma znaczenia w dokonywaniu klasyfikacji towaru dla potrzeb celnych. Czym innym jest przeznaczenie towaru, a czym innym jego faktyczne wykorzystywanie. To, że przedmiotowe pojazdy, choć są pojazdami uniwersalnymi, nie są w powszechnym użyciu, wynika w ocenie Sądu z okoliczności obiektywnych, choćby z ceny pojazdów, a nie z faktu, że pojazdy te są przeznaczone tylko dla osób niepełnosprawnych. Ponadto, jak podkreślała strona skarżąca w toku postępowania przed organami celnymi, osoby z orzeczoną grupą inwalidzką otrzymują z PFRON dofinansowanie na zakup skutera, co w decydujący sposób wpływa na finansową dostępność tych pojazdów dla osób niepełnosprawnych. Podnoszony w skardze argument, iż przedmiotowe skutery zostały uznane za zgodne z Dyrektywą 93/42/EWG dotyczącą wyrobów medycznych nie ma także wpływu na ich klasyfikację taryfową, która polega na przypisaniu towarowi odpowiedniego kodu Nomenklatury Scalonej.

Należy także dodatkowo podnieść, iż w Notach Wyjaśniających do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, których polska wersja językowa została opublikowana w formie załącznika do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy Celnej (M.P. Nr 86, poz. 880 ze zm.) przy pozycji 8703 wskazano, że pozycja ta obejmuje pojazdy mechaniczne różnego typu, przeznaczone do przewozu osób, zaś przy pozycji 8713 - że pozycja ta obejmuje wózki, wózki inwalidzkie lub podobne pojazdy, specjalnie przeznaczone do przewozu niepełnosprawnych. Tak więc i z treści Not wynika, że do kodu CN 8713 może być jedynie klasyfikowany towar przeznaczony tylko i wyłącznie dla osób niepełnosprawnych.

Ponadto, zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich (Dz. U. UE.C.08.133.1), pojazdy z silnikiem specjalnie przeznaczone dla osób niepełnoprawnych mają maksymalną prędkość 10 km na godzinę, maksymalną szerokość 80 cm, dwa zestawy kół dotykające podłoża i takie cechy niektóre z przedmiotowych pojazdów posiadają, muszą one jednak też mieć specjalne elementy zmniejszające uciążliwość niepełnosprawności (na przykład podparcie stóp w celu stabilizacji nóg). Specjalne, czyli dotyczące właśnie niepełnosprawności, a ten ostatni warunek, jak wcześniej wskazano, nie został spełniony. W Notach tych wyraźnie zaznaczono również, iż napędzane silnikiem skutery (mobility scooter) wyposażone w oddzielną, nastawną kolumnę kierownicy są wyłączone z pozycji 8713 i klasyfikowane do pozycji 8703. Nie jest natomiast sporne, iż importowane przez P. T. skutery są wyposażone właśnie w oddzielną, nastawną kolumnę kierownicy.

Noty wyjaśniające do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów (Systemu Zharmonizowanego) łącznie z tekstem Not wyjaśniających do podpozycji określających zakres i zawartość niektórych podpozycji Systemu Zharmonizowanego zostały zawarte w załączniku do obwieszczenia Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy celnej (M. P. z 4 grudnia 2006 r. Nr 86, poz. 880), wydanego na podstawie art. 12 ustawy - Prawo celne. Należy zgodzić się z twierdzeniem strony, że obwieszczenie nie jest źródłem prawa powszechnie obowiązującego, jednakże w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, jest to akt mający istotne znaczenie dla wykładni Taryfy celnej i jej jednolitej interpretacji.

Przedstawione powyżej wywody znajdują pełne potwierdzenie i akceptację w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (por. wyrok z dnia 22 grudnia 2010 r., sygn. akt C-12/10 Lecson Elektromobile GmbH przeciwko Hauptzollamt Dortmund – LEX 668593). Trybunał rozpoznając wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym w zakresie wykładni pozycji 8703 i 8713 Nomenklatury scalonej Wspólnej Taryfy Celnej ( CN) zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej ( Dz. U. L 256, s. 1) zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r. ( Dz.U. L 327, s.1) stwierdził co następuje: "Pozycję 8703 Nomenklatury scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej, zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1810/2004 z dnia 7 września 2004 r., należy interpretować w ten sposób, że w jej zakres wchodzą trzy lub czterokołowe pojazdy przeznaczone do przewozu jednej osoby, niekoniecznie niepełnosprawnej, o akumulatorowym napędzie elektrycznym osiągające prędkość maksymalną od 6 do 15 km/h, wyposażone w oddzielną i nastawną kolumnę kierownicy, zwane wózkami elektrycznymi/.../".

Rozważając kwestię klasyfikacji towarów do spornych pozycji 8713 i 8703 Trybunał wskazał, iż różnica między nimi wynika z faktu, że pierwsza pozycja obejmuje swym zakresem ogólnie środki transportu osób, podczas gdy druga dotyczy w szczególności środków transportu osób niepełnosprawnych. Poza tym, na co wskazuje Trybunał, z not wyjaśniających do pozycji 8713 jasno wynika, że kryterium decydującym o klasyfikacji towaru w ramach tej pozycji jest specjalne dostosowanie pojazdu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Powyższe orzeczenie potwierdza prawidłowość wykładni pozycji 8703 i 8713 Nomenklatury Scalonej przyjętej w sprawie przez organy celne.

Z przyczyn wskazanych powyżej, Sąd nie podziela zarzutu skargi dotyczącego naruszenia prawa materialnego przez niezasadne przyjęcie, że przedmiotowe pojazdy należy klasyfikować do kodu TARIC 8703 10 18 00.

Stwierdzić też trzeba, że Komisja (WE) uprawniona jest do wydania rozporządzeń w celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej, co wynika z art. 9 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. (Dz. U. UE.L. 87.256.1). Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 718/2009 z dnia 4 sierpnia 2009 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury Scalonej (Dz. U. UE.L.09.205.7) zostało przyjęte w celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej. Zgodnie z jego treścią towar podobny do towaru będącego przedmiotem rozstrzygania w niniejszej sprawie ma być klasyfikowany do kodu CN 8703 10 18, czyli do takiego kodu, do jakiego towar zaklasyfikowały organy celne. Niniejsze zgłoszenie celne, obejmujące przedmiotowy towar, dokonane zostało już po dacie wydania ww. rozporządzenia, zatem klasyfikacja dokonana przez organy jest zbieżna z klasyfikacją, która powinna być dokonywana z uwagi na treść ww. rozporządzenia. Należy zatem przyznać rację organom celnym, iż rozporządzenie Komisji (WE) Nr 718/2009 stanowi w sprawie ważną wskazówkę interpretacyjną.

Sąd nie uwzględnił również ogólnikowo przywołanego w skardze zarzutu naruszenia przed organami celnymi przepisów postępowania, a w szczególności art. 120, art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej. Organy administracyjne obu instancji wskazały przyczyny, z powodu których uznały zgłoszenie celne nr [...]z dnia [...]za nieprawidłowe w części dotyczącej towarów o symbolu handlowym J80FL i J50FL, a okoliczności faktyczne istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie były między stronami sporne. Brak jest podstaw ku temu, aby za każdym razem, kiedy występuje rozbieżność, między organem a stroną co do klasyfikacji towarów, dopuszczać dowód z opinii biegłego. W sytuacji kiedy znana jest budowa i skład towarów podlegających klasyfikacji, tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie, organy celne mogły dokonać tej czynności samodzielnie, albowiem w sprawie nie są wymagane wiadomości specjalne. Tym samym nie można podzielić zarzutu strony skarżącej, co do naruszenia art. 197, jak też powiązanych z tym przepisem pozostałych artykułów Ordynacji podatkowej wskazanych w petitum skargi.

Z tych wszystkich względów Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł o oddaleniu skargi.

k.ż.

Szukaj: Filtry
Ładowanie ...