II SAB/Wa 427/11
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-08-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Mierzejewska /przewodniczący sprawozdawca/
Adam Lipiński
Stanisław Marek PietrasSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. S. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. o sygnaturze akt II SAB/Wa 427/11 w sprawie ze skargi Z. S. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji rektora [...] postanawia - odmówić wykładni wyroku -
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. Z. S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 427/11, którym to wyrokiem Sąd oddalił jego skargę na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji rektora [...].
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że wnosi o wydanie wykładni wyroku na postawie art. 353 Kodeksu postępowania cywilnego, tj. podanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia.
W ocenie skarżącego, z uzasadnienia wyroku wynika, że orzeczenie jest konsekwencją przekazania przez Sąd Rejonowy [...], postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r., pozwu w sprawie stwierdzenia w trybie ustawowego nadzoru nieważności decyzji Rektora [...]. Z treści art. 58 § 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jednoznacznie wynika, że tut. Sąd powinien sprawę wniesioną przez skarżącego - i przekazaną sądowi administracyjnemu przez sąd powszechny - rozpoznać, gdyż nie może jej odrzucić, nawet gdy sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Natomiast skarżący zauważył, że Sąd przedmiotowym wyrokiem "oddalił skargę" czyli "pozew" przekazany przez sąd powszechny, aczkolwiek niejednoznacznie wskazał z jakiego powodu i na jakiej podstawie, sygnalizując w uzasadnieniu różne możliwe, aczkolwiek wykluczające się wzajemnie, motywy tego rozstrzygnięcia, równolegle wymieniając: "bezczynność organu", natomiast dalej Sąd zważył, że jakoby w sprawie występnie "powaga rzeczy osądzonej", chociaż wcześniej ten zarzut Sąd obalił.
Skarżący podniósł również, że nigdy w sporze nie był podnoszony przez skarżącego zarzut bezczynności organu, a więc Sąd rozstrzygnął ponad żądanie skarżącego. Skarżący stwierdził też, że Sąd wcześniej dostrzegł, że skarżący "w dniu [...] marca 2009 r. wystąpił z pozwem do Sadu Rejonowego (...) o stwierdzenie nieważności decyzji wypowiadającej stosunek pracy", ale w dalszej części uzasadnienia przedmiotowego wyroku nie korzystał już z tego zgodnego z prawdą i istotnego ustalenia.
Skarżący wniósł o dokonanie wykładni wydanego wyroku przez jednoznaczne wskazanie rozstrzygnięcia (i podaniem podstawy prawnej "oddalenia skargi"), gdyż te podstawy mogą być różne i wzajemnie się wykluczające, tak jak to ma miejsce w przypadku orzeczenia innego Sądu w sytuacji, gdy umorzenie postępowania wykroczeniowego może nastąpić z różnych, czasami wykluczających się, powodów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości, co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas gdy, jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu jego wykonania. Ponadto wykładnia wyroku nie może prowadzić do reinterpretacji uzasadnienia, czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 4 lutego 20005 r. sygn. akt OZ 1312/04 publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie może również służyć dodatkowemu rozpoznaniu sprawy. Potrzeba wykładni może być zatem wyłącznie wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania orzeczenia.
W niniejszej sprawie treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 427/11 nie nasuwa wątpliwości zarówno co do jego sentencji, jak i uzasadnienia, których treść jest sformułowana w sposób jasny i zrozumiały. Nie budzą też wątpliwości powołane w uzasadnieniu motywy, oraz podstawa prawna rozstrzygnięcia. Natomiast wnioski skarżącego zawarte w jego piśmie z dnia [...] lipca 2012 r. stanowią w istocie próbę podjęcia polemiki z uzasadnieniem wyroku i z tej przyczyny nie stanowią podstawy do zastosowania art. 158 cyt. ustawy. Wniosek skarżącego sprowadza się w istocie do próby podjęcia polemiki z rozstrzygnięciem Sądu, co wykracza poza dyspozycję art. 158 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Tego rodzaju polemika z treścią uzasadnienia wyroku powinna przybrać formę skargi kasacyjnej.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 158 cyt. ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Mierzejewska /przewodniczący sprawozdawca/Adam Lipiński
Stanisław Marek Pietras
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Z. S. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. o sygnaturze akt II SAB/Wa 427/11 w sprawie ze skargi Z. S. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji rektora [...] postanawia - odmówić wykładni wyroku -
Uzasadnienie
Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. Z. S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 427/11, którym to wyrokiem Sąd oddalił jego skargę na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji rektora [...].
W uzasadnieniu powyższego wniosku skarżący wskazał, że wnosi o wydanie wykładni wyroku na postawie art. 353 Kodeksu postępowania cywilnego, tj. podanie podstawy prawnej rozstrzygnięcia.
W ocenie skarżącego, z uzasadnienia wyroku wynika, że orzeczenie jest konsekwencją przekazania przez Sąd Rejonowy [...], postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r., pozwu w sprawie stwierdzenia w trybie ustawowego nadzoru nieważności decyzji Rektora [...]. Z treści art. 58 § 4 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jednoznacznie wynika, że tut. Sąd powinien sprawę wniesioną przez skarżącego - i przekazaną sądowi administracyjnemu przez sąd powszechny - rozpoznać, gdyż nie może jej odrzucić, nawet gdy sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Natomiast skarżący zauważył, że Sąd przedmiotowym wyrokiem "oddalił skargę" czyli "pozew" przekazany przez sąd powszechny, aczkolwiek niejednoznacznie wskazał z jakiego powodu i na jakiej podstawie, sygnalizując w uzasadnieniu różne możliwe, aczkolwiek wykluczające się wzajemnie, motywy tego rozstrzygnięcia, równolegle wymieniając: "bezczynność organu", natomiast dalej Sąd zważył, że jakoby w sprawie występnie "powaga rzeczy osądzonej", chociaż wcześniej ten zarzut Sąd obalił.
Skarżący podniósł również, że nigdy w sporze nie był podnoszony przez skarżącego zarzut bezczynności organu, a więc Sąd rozstrzygnął ponad żądanie skarżącego. Skarżący stwierdził też, że Sąd wcześniej dostrzegł, że skarżący "w dniu [...] marca 2009 r. wystąpił z pozwem do Sadu Rejonowego (...) o stwierdzenie nieważności decyzji wypowiadającej stosunek pracy", ale w dalszej części uzasadnienia przedmiotowego wyroku nie korzystał już z tego zgodnego z prawdą i istotnego ustalenia.
Skarżący wniósł o dokonanie wykładni wydanego wyroku przez jednoznaczne wskazanie rozstrzygnięcia (i podaniem podstawy prawnej "oddalenia skargi"), gdyż te podstawy mogą być różne i wzajemnie się wykluczające, tak jak to ma miejsce w przypadku orzeczenia innego Sądu w sytuacji, gdy umorzenie postępowania wykroczeniowego może nastąpić z różnych, czasami wykluczających się, powodów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) Sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości, co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Konieczność dokonania wykładni wyroku zachodzi wówczas gdy, jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, a także sposobu jego wykonania. Ponadto wykładnia wyroku nie może prowadzić do reinterpretacji uzasadnienia, czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy (por. postanowienie NSA z dnia 4 lutego 20005 r. sygn. akt OZ 1312/04 publ. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl). Nie może również służyć dodatkowemu rozpoznaniu sprawy. Potrzeba wykładni może być zatem wyłącznie wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania orzeczenia.
W niniejszej sprawie treść wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2012 r. sygn. akt II SAB/Wa 427/11 nie nasuwa wątpliwości zarówno co do jego sentencji, jak i uzasadnienia, których treść jest sformułowana w sposób jasny i zrozumiały. Nie budzą też wątpliwości powołane w uzasadnieniu motywy, oraz podstawa prawna rozstrzygnięcia. Natomiast wnioski skarżącego zawarte w jego piśmie z dnia [...] lipca 2012 r. stanowią w istocie próbę podjęcia polemiki z uzasadnieniem wyroku i z tej przyczyny nie stanowią podstawy do zastosowania art. 158 cyt. ustawy. Wniosek skarżącego sprowadza się w istocie do próby podjęcia polemiki z rozstrzygnięciem Sądu, co wykracza poza dyspozycję art. 158 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Tego rodzaju polemika z treścią uzasadnienia wyroku powinna przybrać formę skargi kasacyjnej.
Z powyższych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 158 cyt. ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.
