IV SA/Wa 1259/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2012-08-30Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Czerwinski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie ze skargi T. G. na działanie Prezydenta W. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
Uzasadnienie
Skarżący T. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na działania Prezydenta W., zarzucając mu przyzwalanie na matactwa, ukrywanie dowodów oraz łamanie prawa w sprawach przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym sygn. akt VII SA/Wa 522/12 oraz VII SA/Wa 523/12. Skarga poprzedzona została wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa w zakresie wskazanych wyżej działań.
W skardze skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - dalej w skrócie: P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie m. in. tylko od kosztów sądowych (§ 3). Jednakże stosownie do art. 247 P.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy, jest zupełnie oczywiste, iż skarga nie może zostać uwzględniona. Przy czym stwierdzenie przez sąd oczywistej bezzasadności skargi powoduje, że skarga taka podlegać będzie oddaleniu bądź odrzuceniu. Wskazany przepis nie różnicuje przyczyn bezzasadności skargi, należy zatem stwierdzić, że prawo pomocy nie przysługuje zarówno w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych jak i z przyczyn uregulowanych w przepisach materialnoprawnych (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wyd. 2.).
W niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi, albowiem skarga jest niedopuszczalna. Skarżący zarzuca organowi przyzwalanie na matactwa, ukrywanie dowodów oraz łamanie prawa w sprawach przed WSA w Warszawie, nie wskazując na żadne konkretne działania organu, ani jego pracowników.
Skarga T. G. nie ma cech środka prawnego uregulowanego w przepisach postępowania administracyjnego lub innych procedurach, a za to zawiera zarzut wadliwej działalności organu (por. prof. M. Wierzbowski, prof. A. Wiktorowska, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Warszawa 2011, str. 1034 i nast.). Wystąpienie skarżącego stanowi więc w istocie skargę na działanie organu administracji w rozumieniu art. 227 K.p.a.
Tymczasem w sprawach tego rodzaju sądy administracyjne nie są właściwe. Skargi zawarte w Dziale VIII K.p.a. (w tym skarga z art. 227 K.p.a.) związane są z krytyką wykonywania zadań przez właściwe organy lub ich pracowników. Skargi te zatem nie podlegają kontroli sądu administracyjnego zarówno na podstawie powołanego wyżej art. 3 P.p.s.a., jak i na podstawie przepisów ustaw szczególnych.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, że ze względu na oczywistą bezzasadność skargi na podstawie art. 247 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji. Przy orzekaniu na podstawie powołanego przepisu Sąd nie badał sytuacji finansowej skarżącego i jego możliwości płatniczych.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Czerwinski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych w sprawie ze skargi T. G. na działanie Prezydenta W. postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
Uzasadnienie
Skarżący T. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na działania Prezydenta W., zarzucając mu przyzwalanie na matactwa, ukrywanie dowodów oraz łamanie prawa w sprawach przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym sygn. akt VII SA/Wa 522/12 oraz VII SA/Wa 523/12. Skarga poprzedzona została wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa w zakresie wskazanych wyżej działań.
W skardze skarżący złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie z kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270) - dalej w skrócie: P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie m. in. tylko od kosztów sądowych (§ 3). Jednakże stosownie do art. 247 P.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy, jest zupełnie oczywiste, iż skarga nie może zostać uwzględniona. Przy czym stwierdzenie przez sąd oczywistej bezzasadności skargi powoduje, że skarga taka podlegać będzie oddaleniu bądź odrzuceniu. Wskazany przepis nie różnicuje przyczyn bezzasadności skargi, należy zatem stwierdzić, że prawo pomocy nie przysługuje zarówno w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych jak i z przyczyn uregulowanych w przepisach materialnoprawnych (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wyd. 2.).
W niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi, albowiem skarga jest niedopuszczalna. Skarżący zarzuca organowi przyzwalanie na matactwa, ukrywanie dowodów oraz łamanie prawa w sprawach przed WSA w Warszawie, nie wskazując na żadne konkretne działania organu, ani jego pracowników.
Skarga T. G. nie ma cech środka prawnego uregulowanego w przepisach postępowania administracyjnego lub innych procedurach, a za to zawiera zarzut wadliwej działalności organu (por. prof. M. Wierzbowski, prof. A. Wiktorowska, Kodeks postępowania administracyjnego, Komentarz, Warszawa 2011, str. 1034 i nast.). Wystąpienie skarżącego stanowi więc w istocie skargę na działanie organu administracji w rozumieniu art. 227 K.p.a.
Tymczasem w sprawach tego rodzaju sądy administracyjne nie są właściwe. Skargi zawarte w Dziale VIII K.p.a. (w tym skarga z art. 227 K.p.a.) związane są z krytyką wykonywania zadań przez właściwe organy lub ich pracowników. Skargi te zatem nie podlegają kontroli sądu administracyjnego zarówno na podstawie powołanego wyżej art. 3 P.p.s.a., jak i na podstawie przepisów ustaw szczególnych.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, że ze względu na oczywistą bezzasadność skargi na podstawie art. 247 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji. Przy orzekaniu na podstawie powołanego przepisu Sąd nie badał sytuacji finansowej skarżącego i jego możliwości płatniczych.
