VII SA/Wa 295/12

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] na podstawie art. 81c ust. 2 w związku z art. 83 ust. 1 i art.81 ust.4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm., zwanej dalej Prawo budowlane) oraz na podstawie art. 123 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwanej dalej K.p.a.), po ponownym rozpoznaniu sprawy, zobowiązał [...]S.A.[...] - właściciela urządzenia budowlanego - przyłącza energetycznego napowietrznego do budynku mieszkalnego jednorodzinnego będącego własnością D. M., zlokalizowanego na działce nr ew. [...] położonej w [...] przy ul. [...], przebudowanego w 2000 r. bez wymaganego zgłoszenia, przebudowa przyłącza polegała na wymianie istniejącego przyłącza - przewody "gołe" AL. 4x16 mm2 na przyłącze izolowane, które znajduje się obecnie w odległości 1,00m od płyty balkonowej, w związku z obcięciem płyty balkonowej budynku mieszkalnego zlokalizowanego na działce nr ew. [...] położonej w [...] przy ul. [...], będącej własnością M. B., do dostarczenia do organu oceny stanu technicznego przedmiotowego przyłącza izolowanego. Ocena stanu technicznego winna zostać sporządzona przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane oraz legitymującą się zaświadczeniem o przynależności do właściwej izby samorządu zawodowego i przedłożona w organie w terminie 2-ch miesięcy od daty uprawomocnienia się niniejszego postanowienia.

W uzasadnieniu organ omówił stan faktyczny sprawy i wskazał, że postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie przebudowy przyłącza energetycznego do budynku mieszkalnego D. M. wykonanej bez wymaganego zgłoszenia do właściwego organu przeprowadził na wniosek M. B.. W toku postępowania zostało wydanych szereg rozstrzygnięć, które były przedmiotem postępowań zarówno przed organem II instancji, jak i przed Sądem Administracyjnym. Przywołał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 marca 2005 r., sygn. akt 7/IV SA 1769/03 w przedmiotowej sprawie, w którym sąd wskazał na możliwość zastosowania właśnie art. 81 c. Organ stosując się do ww. wyroku w dniu [...] listopada 2005 r. wydał postanowienie nr [...] (znak [...]) zobowiązujące D. M. do sporządzenia oceny technicznej przebudowanego przyłącza. [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] (znak [...]) uchylił to postanowienie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując na brak wykazania uzasadnionej wątpliwości co do jakości wyrobu budowlanego lub robót budowlanych.

Po przystąpieniu do ponownego rozpoznania sprawy organ przeprowadził kontrolę w przedmiotowej sprawie z udziałem przedstawicieli [...] i D. M.. Podczas której ustalił, że stan faktyczny nie zmienił się od dnia [...] lutego 2006 r. - na powyższą okoliczność wykonano dokumentację fotograficzną. Wskazał, że według. oświadczenia przedstawiciela [...] w [...], M. B. uzgadniał projekt budowlany dot. dokończenia robót przy budynku mieszkalnym, warunkiem uzgodnienia było zachowanie odległości 1,0 m od przyłącza energetycznego do balkonu. Podczas kontroli obowiązkowej zakończonej budowy obiektu budowlanego, przeprowadzonej w dniu [...] stycznia 2009 r. organ stwierdził , że M. B. stosując się do opinii [...] S.A. [...] z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...] dokonał obcięcia narożnika balkonu w elewacji frontowej budynku mieszkalnego. W dniu [...] marca 2009 r. po przeprowadzeniu kolejnej kontrolę - wykonano pomiary odległości obciętego naroża płyty balkonowej od izolowanego napowietrznego przyłącza energetycznego do budynku D. M., ustalając że najbliższe naroże płyty balkonowej znajduje się w odległości 108 cm od przewodu, kolejne naroże w odległości 95 cm a w środku ściętego fragmentu płyty balkonowej odległość wynosi 100 cm. W związku z powyższym M. B. zobowiązał się do obcięcia fragmentu płyty balkonowej na odległość zgodną z ww. opinią. Ostatecznie w dniu [...] czerwca 2009 r. podczas kolejnej kontroli przeprowadzonej z udziałem stron postępowania w tym przedstawiciela [...] stwierdzono, że odległość bliższego z naroży płyty balkonowej od izolowanego przewodu energetycznego wynosi 105 cm a dalszego naroża wynosi 108 cm. Według. przedstawiciela [...] przedmiotowe przyłącze energetyczne było w należytym stanie technicznym. Poprzez dokonanie obcięcia naroża płyty balkonowej izolowany przewód przyłącza energetycznego napowietrznego znajduje się w odległości większej od 1,00 m od płyty balkonowej, a więc w odległości zgodnej z opinią [...] S.A. [...] z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...].

W dniu [...] sierpnia 2009 r. wydana została decyzja nr [...] (znak [...]) o umorzeniu postępowania administracyjnego w przedmiocie przebudowy przyłącza energetycznego z uwagi na to, że nieprawidłowości zostały usunięte a stan techniczny przyłącza został oceniony pozytywnie przez przedstawiciela [...] w [...] podczas kontroli przeprowadzonej z udziałem stron w dniu [...] września 2009 r. Następnie [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...] (znak [...]), po rozpatrzeniu odwołania M. B., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...]. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt VII SA/Wa 292/10 uchylił decyzje [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2009 r., nr [...]z oraz decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r., nr [...]. Sąd zarzucił organom nie dokonanie podstawowych ustaleń tj. ustalenie jednoznacznie daty samowolnie wykonanych robót, ich zakresu i osoby , która wykonała roboty, ani tez nie dokonania oceny wykonanych robót w świetle przepisów prawa budowlanego i przepisów techniczno-wykonawczych.

Rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę, mając na względzie wskazania zawarte w przywołanym wyżej wyroku WSA z dnia 20 czerwca 2011 r. przeprowadzona została rozprawa administracyjna mająca na celu jednoznaczne ustalenie daty samowolnie wykonanych robót, ich zakresu i osoby, która wykonała roboty. Podczas rozprawy administracyjnej D. M. oświadczyła, że nie pamięta daty przebudowy przyłącza energetycznego napowietrznego do jej budynku mieszkalnego oraz że nie zlecała nikomu wykonania przebudowy, gdyż nie widziała takiej potrzeby a stare przyłącze istniało od 1985 r. Przyłącze zostało przebudowane podczas nieobecności D. M.. Natomiast przedstawiciele [...] S.A. [...],[...], oświadczyli, że stanowisko [...] jest niezmienne tj. zgodne z prowadzoną wcześniej korespondencją, przy czym [...] nie jest znana osoba dokonująca przebudowy przyłącza ani inwestor przeprowadzonych robót. Natomiast zakres robót objętych przebudową to wymiana 4-ch przewodów nieizolowanych na 1 przewód czterożyłowy izolowany (warkocz) a dokładna data przebudowy nie jest znana, przy czym na podstawie poczynionych ustaleń i posiadanej korespondencji przebudowa przyłącza miała miejsce w 2000 r. Na rozprawę nie zgłosił się M. B. - skarżący. Organ pierwszej instancji wskazał, że ustalenia dokonane podczas rozprawy administracyjnej nie odbiegają od ustaleń dokonanych podczas kontroli przeprowadzonej przez organ w dniu [...] sierpnia 2001 r. na wniosek M. B., co potwierdzają dokumenty znajdujące się w aktach sprawy. W ocenie organu wyczerpał on wszelkie możliwości dopuszczone prawem, które mimo wszystko nie doprowadziły do ustalenia inwestora robót. Organ podkreślił, że inwestor nie został również ustalony przez Prokuraturę Rejonową w [...], który to organ ma znacznie większe możliwości w tym zakresie.

Organ stwierdził, że po ponownym rozpatrzeniu sprawy, uznał za zasadne wydanie po raz kolejny postanowienia na podstawie art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego zobowiązując podmiot wymieniony w sentencji do sporządzenia i przedłożenia oceny technicznej uwzględniającej aktualny stan urządzenia budowlanego jakim jest niewątpliwie przebudowane przyłącze energetyczne. Przedmiotowe przyłącze energetyczne zostało przebudowane przez nieustalone w postępowaniu osoby a co za tym idzie nie jest wiadomym czy osoby te posiadały wymagane kwalifikacje oraz bez zapewnienia nadzoru nad wykonaniem robót a także zastosowanych wyrobów budowlanych, co może budzić uzasadnione wątpliwości co do prawidłowości wykonanej przebudowy przyłącza energetycznego, co uzasadnia wydanie niniejszego postanowienia, pomimo, iż przedstawiciel [...] podczas kontroli przeprowadzonej w dniu [...] czerwca 2009 r. nie wniósł zastrzeżeń. Wskazał, że wydając postanowienie miał na uwadze, że wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. akt. VII SA/Wa 292/10 jest wiążący dla organu a w wyroku tym wskazano, że organy "nie dokonały oceny wykonanych robót w świetle przepisów Prawa budowlanego i przepisów techniczno - wykonawczych".

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 2 i art. 144 K.p.a. oraz art. 83 ust. 2 Prawa budowlanego, po rozpatrzeniu zażalenia [...] S.A. [...], uchylił postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Zdaniem organu odwoławczego organ powiatowy prawidłowo zastosował dyspozycję art. 81 c Prawa budowlanego w stosunku do przebudowanego przyłącza energetycznego. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 mara 2007 r., sygn. akt VII SA/Wa 2440/06 "Postanowienie wydane na podstawie art. 81 c ust. 2 Prawa budowlanego ma charakter dowodowy, co oznacza, że postępowanie, w którym jest ono podejmowane, stanowi część innego, już toczącego się postępowania, przewidzianego w ustawie Prawo budowlane, bądź jest elementem wyjaśnienia przez organ okoliczności, które mogłyby uzasadniać wszczęcie takiego postępowania ".

Z akt przedmiotowej sprawy wynika, że przedmiotowe przyłącze zostało przebudowane bez wymaganych prawem zezwoleń właściwych organów. W związku z powyższym podstawowym zadaniem organu nadzoru budowanego jest ustalenie, czy roboty polegające na przebudowie ww. przyłącza zostały wykonane w sposób zgodny z wymogami przepisów budowlanych oraz, czy nadają się do prawidłowego użytkowania.

Organ odwoławczy stwierdził, że jakkolwiek podziela stanowisko organu powiatowego odnośnie konieczności sporządzenia oceny technicznej przyłącza, to w jego ocenie zarzuty podnoszone w zażaleniu są zasadne, co skutkuje koniecznością wyeliminowania postanowienia z obrotu prawnego.

Organ przywołał treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r. , sygn.: III CZP 105/05 "Jeżeli odłączenie urządzenia od instalacji uniemożliwia jej prawidłowe funkcjonowanie, czyli prowadzi do jej istotnej zmiany, urządzenie takie - choćby nie było wcześniej własnością właściciela instalacji należącej do sieci - z chwilą przyłączenia do sieci staje się częścią składową tej instalacji." Mając na uwadze powyższe organ, wykorzystując możliwości przewidziane art. 136 K.p.a., rozszerzył materiał dowodowy w zakresie ustalenia sposobu połączenia przedmiotowego przyłącza z siecią energetyczną.

Z ustaleń poczynionych przez organ I instancji, w szczególności z pisma [...] z dnia [...] lipca 2011 r. wynika, że odłączenie przedmiotowego przyłącza, poza pozbawieniem odbiorcy energii elektrycznej, nie będzie miało wpływu na prawidłowe funkcjonowanie sieci elektroenergetycznej.

W związku z tym mając na względzie ww. stanowisko Sądu Najwyższego oraz powyższe ustalenia organ odwoławczy uznał, iż adresatem wykonania obowiązku wynikającego z art. 81c Prawa budowlanego winna być D. M., jako dysponująca prawem własności do ww. przyłącza. Przede wszystkim wskazał, że dotychczasowy właściciel przyłącza traci do nich prawo własności na rzecz właściciela sieci, do której zostało ono przyłączone tylko w przypadku, gdy dojdzie do tak ścisłego związania z tą siecią, że ich odłączenie spowoduje uszkodzenie lub istotną zmianę całości albo uszkodzenie lub istotną zmianę przedmiotu odłączonego (art. 47 § 2 KC). Z takim stanem rzeczy nie mamy do czynienia w niniejszej sprawie, co potwierdza wyżej przytoczone pismo [...] z dnia [...] lipca 2011 r.

Ponadto z załączników ww. pisma wynika, że D. M. wystąpiła do przedsiębiorstwa energetycznego z prośbą o przepisanie licznika zlokalizowanego przy ulicy [...] w [...], ze względu na posiadany przez nią tytuł własności do ww. nieruchomości od 1999 r. Na podstawie umowy z dnia [...] września 2001 r. zawartej pomiędzy D. M. oraz [...] umowa sprzedaży energii elektrycznej przez przedsiębiorstwo energetyczne została przeniesiona na D. M.. Organ wskazał, że w sytuacji, gdy przyłącze nie jest ściśle związane z instalacją, o jego statusie prawnym decydują umowy stron, zaś w przypadku ich braku właściciel przedsiębiorstwa uważany jest jedynie za posiadacza przyłącza. Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy zaznaczył, że właścicielem przedmiotowego przyłącza jest D. M..

Pomimo przeprowadzenia rozprawy administracyjnej oraz zebrania zeznań stron organowi nadzoru budowlanego w [...] nie udało się jednoznacznie ustalić inwestora przebudowy przyłącza. W takiej sytuacji zasadnym jest uznać prawnego właściciela przyłącza za adresata obowiązków wynikających z postanowień i decyzji wydawanych w oparciu o przepisy Prawa budowlanego.

Mając na uwadze powyższe rozważania należało uchylić w całości zaskarżone postanowienie z dnia [...] sierpnia 2011 r. i przekazać sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Na powyższe postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2011 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyła D. M. wnosząc o jego uchylenie.

W uzasadnieniu skargi wskazała przede wszystkim, że postępowanie w tej sprawie toczy się od 2001 r. Podkreśliła, że nie była zainteresowana zmianą tego przyłącza, nikomu jego przebudowy nie zlecała i za jego przebudowę nie płaciła. Ponoszenie kosztów związanych z pracami przy przebudowanym przyłączu, którego przebudowy nikomu nie zlecała zdecydowanie narusza jej interes prawny i dowodzi o zasadności skargi.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie skargi i podtrzymał swoje stanowisko zawarte w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem kontroli Sądu jest postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...] którym na podstawie art. 138 § 2 i art. 144 K.p.a. uchylił postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r., nr [...] w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Uchylonym postanowieniem organ na podstawie art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego zobowiązał [...]S.A. [...]- właściciela urządzenia budowlanego - przyłącza energetycznego napowietrznego do budynku mieszkalnego jednorodzinnego będącego własnością D. M., zlokalizowanego na działce nr ew. [...] położonej w [...] przy ul. [...] do dostarczenia do organu oceny stanu technicznego przedmiotowego przyłącza izolowanego.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ odwoławczy stwierdził, że jakkolwiek podziela stanowisko organu powiatowego odnośnie konieczności sporządzenia oceny technicznej przyłącza, to w jego ocenie adresatem wykonania obowiązku wynikającego z art. 81c Prawa budowlanego winna być D. M., jako dysponująca prawem własności do ww. przyłącza. Wskazał, że w sytuacji, gdy przyłącze nie jest ściśle związane z instalacją, o jego statusie prawnym decydują umowy stron, zaś w przypadku ich braku właściciel przedsiębiorstwa uważany jest jedynie za posiadacza przyłącza.

Rzeczą najistotniejszą dla właściwego rozstrzygnięcia tej sprawy jest to, że postanowienie organu I instancji wydane zostało na podstawie art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego i prawidłowość zastosowania przedmiotowego przepisu została podzielona przez organ odwoławczy.

Zgodnie z art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego, organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego, w razie powstania uzasadnionych wątpliwości co do jakości wyrobów budowlanych lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego, mogą nałożyć, w drodze postanowienia, na osoby, o których mowa w ust. 1, obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz. Koszty ocen i ekspertyz ponosi osoba zobowiązana do ich dostarczenia.

Wskazać należy, iż przepis art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego określa przesłanki stosowania tego przepisu, stanowiąc, że nałożenie w drodze postanowienia obowiązku dostarczenia przez osoby wymienione w ust. 1 odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz może być dokonane wówczas, jeżeli istnieje uzasadniona wątpliwość co do jakości wyrobów budowlanych lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 października 2005 r., sygn. akt. OSK 816/04 nie publ.).

Trzeba tu zaznaczyć, że organ administracji może nałożyć na stronę obowiązek przedłożenia ekspertyzy, o której mowa w art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego dopiero po przeprowadzeniu postępowania dowodowego zgodnie z art. 7 i 77 § 1 K.p.a., które to przepisy nakładają na organy administracji publicznej obowiązek podjęcia wszelkich kroków niezbędnych do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz jej załatwienia mając na względzie interes społeczny i słuszny interes strony. Zauważyć także należy, co słusznie wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 351/07 nie publ., że nadzór budowlany to fachowy pion administracji publicznej, a zatem co do zasady ewentualne wątpliwości w ramach swoich kompetencji powinien rozstrzygać we własnym zakresie. Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 pkt 1 lit. c Prawa budowlanego do podstawowych obowiązków organu nadzoru budowlanego należy m.in. nadzór i kontrola nad przestrzeganiem przepisów prawa budowlanego, a w szczególności zgodności rozwiązań architektoniczno-budowlanych z przepisami techniczno-budowlanymi oraz zasadami wiedzy technicznej. Art. 81c ust. 2 Prawa budowlanego, który faktycznie przerzuca na stronę koszty ustalenia stanu technicznego budynku, powinien być wykorzystywany tylko w sytuacjach wyjątkowych, kiedy organy nadzoru budowlanego nie są w stanie - przy użyciu posiadanej wiedzy i środków, którymi dysponują - rozstrzygnąć powstałych wątpliwości. Omawiany przepis nie może być nadużywany.

W przedmiotowej sprawie organy uznając konieczność sporządzenia oceny technicznej przebudowanego przyłącza energetycznego napowietrznego do budynku mieszkalnego jednorodzinnego (przebudowa przyłącza polegała na wymianie istniejącego przyłącza - przewody "gołe" AL. 4x16 mm2 na przyłącze izolowane) nie uzasadniły konieczności nałożenia tegoż obowiązku w rozumieniu przepisu art. 81c Prawa budowlanego, tj. "wątpliwości co do jakości wyrobów budowlanych lub robót budowlanych, a także stanu technicznego obiektu budowlanego".

Organ pierwszej instancji wskazał, że podczas kontroli przeprowadzonej w dniu [...] września 2009 r. ustalił, że "stan faktyczny nie zmienił się od dnia [...] lutego 2006 r. - na powyższą okoliczność wykonano dokumentację fotograficzną. Wskazał, że według. oświadczenia przedstawiciela [...]w [...], M. B. uzgadniał projekt budowlany dot. dokończenia robót przy budynku mieszkalnym, warunkiem uzgodnienia było zachowanie odległości 1,0 m od przyłącza energetycznego do balkonu. Podczas kontroli obowiązkowej zakończonej budowy obiektu budowlanego, przeprowadzonej w dniu [...] stycznia 2009 r. organ stwierdził , że M. B. stosując się do opinii [...] S.A. [...] z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...]dokonał obcięcia narożnika balkonu w elewacji frontowej budynku mieszkalnego. W dniu [...] marca 2009 r. po przeprowadzeniu kolejnej kontrolę - wykonano pomiary odległości obciętego naroża płyty balkonowej od izolowanego napowietrznego przyłącza energetycznego do budynku D. M., ustalając że najbliższe naroże płyty balkonowej znajduje się w odległości 108 cm od przewodu, kolejne naroże w odległości 95 cm a w środku ściętego fragmentu płyty balkonowej odległość wynosi 100 cm. W związku z powyższym M. B. zobowiązał się do obcięcia fragmentu płyty balkonowej na odległość zgodną z ww. opinią. Ostatecznie w dniu [...] czerwca 2009 r. podczas kolejnej kontroli przeprowadzonej z udziałem stron postępowania w tym przedstawiciela [...] stwierdzono, że odległość bliższego z naroży płyty balkonowej od izolowanego przewodu energetycznego wynosi 105 cm a dalszego naroża wynosi 108 cm. Według przedstawiciela [...] przedmiotowe przyłącze energetyczne było w należytym stanie technicznym. Poprzez dokonanie obcięcia naroża płyty balkonowej izolowany przewód przyłącza energetycznego napowietrznego znajduje się w odległości większej od 1,00 m od płyty balkonowej, a więc w odległości zgodnej z opinią [...] S.A. [...] z dnia [...] lipca 2008 r., nr [...]".

Z powyższych ustaleń wynika, że przebudowane przyłącze jest w należytym stanie technicznym, a prawidłowość jego wykonania została potwierdzona przez przedstawiciela [...].

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy będą miały na uwadze powyższe rozważania oraz to, że postanowienie wydane na podstawie art. 81c Prawa budowlanego ma co prawda charakter dowody, jednak organ wydający rozstrzygnięcie winien wykazać jego konieczność ze względu na ziszczenie się przesłanek w nim określonych, a przywołanych powyżej. Po wtóre wezmą pod uwagę, iż zgodnie z przepisem art. 49 KC wykonane przyłącze energetyczne, bez względu na faktycznego wykonawcę, po przyłączeniu do tej sieci staje się częścią składową przedsiębiorstwa energetycznego, a nie częścią składową nieruchomości, na której zostało zbudowane, a przedmiotowe przyłącze energetyczne nie jest odłączone od sieci.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 a i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 53, poz.433 z późn. zm., zwanej dalej p.p.s.a.) oraz art. 152 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł jak w sentencji. Orzeczenie o kosztach zostało wydane w oparciu o art. 200 p.p.s.a.