II GZ 317/14
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2014-06-24Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Stanisław Gronowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K. S.-K. C. J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w . z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 163/14 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi K. S.-K. C. J. O. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 października 2013 r. Nr . w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie sprzeciwu na czynności kontrolne postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 163/14 odrzucił zażalenie K. S. –K. C.J. O. (dalej: "skarżąca") na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 lutego 2014 r. o wskazanym wyżej numerze, w którym Sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. w celu rozpoznania skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 października 2013 r. Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji powołał się na treść art. 194 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. dalej p.p.s.a.) i podkreślił, że zażalenie przysługuje na postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi administracyjnemu. Odmowa przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi administracyjnemu nie została ujęta w wymienionym przepisie ustawy jako rozstrzygnięcie podlegające zaskarżeniu w drodze zażalenia, zatem zażalenie skarżącej w niniejszej sprawie było, zdaniem Sądu pierwszej instancji, niedopuszczalne.
K. S. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 194 § 1pkt 1 p.p.s.a. i stwierdzając, że wyliczenie zawarte w tym przepisie nie ma charakteru zamkniętego i dopuszcza zażalenie na postanowienie odmawiające przekazania sprawy innemu sądowi administracyjnemu. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zgodnie z przepisami ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przedmiotem zażaleń są postanowienia i zarządzenia wydane w toku postępowania, które co do zasady mają charakter wpadkowy. Stosownie do art. 194 § 1 p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w wypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a., których przedmiotem jest: przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu; wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61; zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania; odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku; sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego; odrzucenie skargi kasacyjnej; odrzucenie zażalenia; zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej; ukaranie grzywną.
Zażalenie jest więc dopuszczalne jedynie wówczas, kiedy ustawa wyraźnie stanowi o możliwości jego wniesienia. Jeśli ustawa przewiduje wydanie postanowienia lub zarządzenia i jednocześnie nie stanowi, że na takie postanowienie lub zarządzenie przysługuje zażalenie, to wniesienie tego środka odwoławczego jest niedopuszczalne (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 19 grudnia 2008 r., sygn. akt I OZ 922/08; z 7 grudnia 2010 r., sygn. akt II FZ 669/10), Odnosząc powyższe rozważania do okoliczności niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę, że w katalogu postanowień wymienionych w art. 194 § 1 p.p.s.a. nie ma postanowienia, którego przedmiotem jest odmowa przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi. Możliwości wniesienia zażalenia na takie rozstrzygnięcie ustawodawca nie przewidział również w przepisach szczególnych. W związku z tym, skoro postanowienie Sądu pierwszej instancji wydane było w przedmiocie odmowy przekazania sprawy innemu sądowi, a w ustawie brak jest przepisu dopuszczającego możliwość zaskarżenia tego rodzaju postanowienia, uznać należy, że jest ono niezaskarżalne w drodze zażalenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2008 r., sygn. akt I OZ 922/08). Zaskarżone postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu zażalenia skarżącej jest zatem prawidłowe.
Z wymienionych powodów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Stanisław Gronowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Stanisław Gronowski po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia K. S.-K. C. J. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w . z dnia 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 163/14 w zakresie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi K. S.-K. C. J. O. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 października 2013 r. Nr . w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie sprzeciwu na czynności kontrolne postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. postanowieniem z 1 kwietnia 2014 r. sygn. akt V SA/Wa 163/14 odrzucił zażalenie K. S. –K. C.J. O. (dalej: "skarżąca") na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 12 lutego 2014 r. o wskazanym wyżej numerze, w którym Sąd oddalił wniosek o przekazanie sprawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P. w celu rozpoznania skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 października 2013 r. Uzasadniając rozstrzygnięcie Sąd pierwszej instancji powołał się na treść art. 194 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. dalej p.p.s.a.) i podkreślił, że zażalenie przysługuje na postanowienie o przekazaniu sprawy innemu sądowi administracyjnemu. Odmowa przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi administracyjnemu nie została ujęta w wymienionym przepisie ustawy jako rozstrzygnięcie podlegające zaskarżeniu w drodze zażalenia, zatem zażalenie skarżącej w niniejszej sprawie było, zdaniem Sądu pierwszej instancji, niedopuszczalne.
K. S. wniosła zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 194 § 1pkt 1 p.p.s.a. i stwierdzając, że wyliczenie zawarte w tym przepisie nie ma charakteru zamkniętego i dopuszcza zażalenie na postanowienie odmawiające przekazania sprawy innemu sądowi administracyjnemu. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego orzeczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zgodnie z przepisami ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przedmiotem zażaleń są postanowienia i zarządzenia wydane w toku postępowania, które co do zasady mają charakter wpadkowy. Stosownie do art. 194 § 1 p.p.s.a., zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w wypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia enumeratywnie wymienione w art. 194 § 1 pkt 1-10 p.p.s.a., których przedmiotem jest: przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu; wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61; zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania; odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku; sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego; odrzucenie skargi kasacyjnej; odrzucenie zażalenia; zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej; ukaranie grzywną.
Zażalenie jest więc dopuszczalne jedynie wówczas, kiedy ustawa wyraźnie stanowi o możliwości jego wniesienia. Jeśli ustawa przewiduje wydanie postanowienia lub zarządzenia i jednocześnie nie stanowi, że na takie postanowienie lub zarządzenie przysługuje zażalenie, to wniesienie tego środka odwoławczego jest niedopuszczalne (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 19 grudnia 2008 r., sygn. akt I OZ 922/08; z 7 grudnia 2010 r., sygn. akt II FZ 669/10), Odnosząc powyższe rozważania do okoliczności niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę, że w katalogu postanowień wymienionych w art. 194 § 1 p.p.s.a. nie ma postanowienia, którego przedmiotem jest odmowa przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi. Możliwości wniesienia zażalenia na takie rozstrzygnięcie ustawodawca nie przewidział również w przepisach szczególnych. W związku z tym, skoro postanowienie Sądu pierwszej instancji wydane było w przedmiocie odmowy przekazania sprawy innemu sądowi, a w ustawie brak jest przepisu dopuszczającego możliwość zaskarżenia tego rodzaju postanowienia, uznać należy, że jest ono niezaskarżalne w drodze zażalenia (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2008 r., sygn. akt I OZ 922/08). Zaskarżone postanowienie Sądu pierwszej instancji o odrzuceniu zażalenia skarżącej jest zatem prawidłowe.
Z wymienionych powodów Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. w związku z art. 197 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
