I SA/Wa 1085/12

Uzasadnienie

S. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania.

Skarżący w powyższej skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania w/w postanowienia oraz orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...].

Wniosek uzasadnił tym, że organ rażąco naruszył art. 79 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz.651 ze zm.) i w związku z tym czyni zasadnym jego wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia oraz ww. orzeczenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwanej dalej P.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże stosownie do § 3, po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy. Instytucja wstrzymania wykonania ma jednak charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w przypadku zaistnienia przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 61 § 3 P.p.s.a., tj. w sytuacji stwierdzenia, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane.

Zwrot "w granicach tej samej sprawy" należy interpretować na tle art. 3 § 2 P.p.s.a., który wskazuje na przedmiot sądowej kontroli, a także art. 134 i art. 135 P.p.s.a., które regulują zakres sądowej kontroli. Stosownie zaś do art. 135 sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga. Procedura wstrzymania z art. 61 § 3 P.p.s.a. dotyczyć więc może aktów wydanych w pierwszej instancji, jak i aktów w stosunku do których toczy się postępowanie w trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli (vide: uchwała siedmiu sędziów z dnia 27 czerwca 2000 r. FPS 12/99, ONSA 2001, nr 1, poz. 7). Odnosząc się do zwrotu normatywnego "w granicach danej sprawy" NSA stwierdził, że chodzi o sprawę w ujęciu materialnym, w związku z czym o postępowaniach prowadzonych w granicach danej sprawy będzie można mówić wówczas, gdy przedmiotem tych postępowań będzie sprawa wykazująca tożsamość podmiotową i przedmiotową. (B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX, 2009, wyd. III).

W ocenie Sądu wskazane we wniosku orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. nie może podlegać wstrzymaniu, ponieważ nie mieści się w granicach sprawy będącej przedmiotem skargi złożonej w niniejszym postępowaniu. Wprawdzie – jak wskazano powyżej – przepis art. 61 § 3 P.p.s.a. rozszerza dopuszczalność żądania wstrzymania na akty wydane lub podjęte we wszystkich postępowaniach w granicach tej samej sprawy, jednakże nie można przyjąć tożsamości przedmiotowych spraw wszczętych odrębnymi wnioskami skarżącego w sprawie o ustalenie przez organ wysokości opłaty rocznej z tytułu współużytkowania wieczystego działki nr [...] położonej w [...] oraz w sprawie odmowy wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem z dnia 9 sierpnia 2011 r. i zakończonych odrębnymi ostatecznymi aktami Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]. O wstrzymanie wykonania ww. orzeczenia skarżący mógł się zwrócić jedynie w toku postępowania zakończonego orzeczeniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2011 r. jak również w ewentualnych skargach do sądu powszechnego w przedmiocie tego właśnie orzeczenia.

W niniejszej sprawie skarżący ponadto wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia. Zdaniem Sądu skarżący skoncentrował swą uwagę przede wszystkim na próbie podważenia zaskarżonego postanowienia, co będzie przedmiotem oceny dopiero w toku dalszych czynności Sądu przy merytorycznym rozpoznaniu wniesionej skargi. Ponadto wskazać należy, że przedmiotem skargi jest postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie o odmowie wznowienia

postępowania. Charakter zaskarżonego postanowienia uniemożliwia jego wstrzymanie. Przedmiotem wstrzymania mogą być bowiem takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania, a więc sytuacji gdy akt wywołuje skutki materialnoprawne. Zaskarżone postanowienie tych cech nie posiada. Zaskarżone postanowienie ze swej istoty jest postanowieniem proceduralnym, zaś orzeczenie z dnia 9 sierpnia 2011 r. odnosi się do kwestii materialnoprawnych, są to dwie odrębne sprawy administracyjne. A zatem nie można uznać ww. orzeczenie za akt wydany w granicach tej samej sprawy, co postanowienie organu odwoławczego odmawiające wznowienia postępowania

Mając powyższe na względzie, Sąd działając na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., orzekł jak na wstępie.