II SA/Kr 747/12

Uzasadnienie

Starosta K. decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2011r. znak [...], wydaną na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1, art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) oraz art. 104 kpa - po rozpatrzeniu sprawy dotyczącej robót budowlanych niewymagających pozwolenia na budowę dla inwestycji pn.: "Rozbudowa istniejącego urządzenia technicznego (windy) na działce nr [...] w S. " zgłoszonej przez inwestora Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] spółka jawna z siedzibą w K. - wniósł sprzeciw w sprawie robót budowlanych ze względu na fakt, iż realizacja tych robót wymaga uzyskania decyzji pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że roboty zgłoszone przez inwestora nie mieszczą się w katalogu robót zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, gdyż stanowią przebudowę/rozbudowę tego obiektu, a zatem przedmiotowa rozbudowa szybu windowego wymaga sporządzenia projektu budowlanego (w czterech egzemplarzach) przez osoby posiadające uprawnienia w odpowiedniej branży, legitymujące się aktualnym wpisem do właściwej izby samorządu zawodowego oraz opracowania oceny wraz z ekspertyzą techniczną konstrukcji budynku, która musi być dołączona do projektu budowlanego oraz uzyskania wymaganych prawem opinii i uzgodnień. Starosta wskazał, iż objęte zgłoszeniem roboty budowlane wymagają uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę, co wynika z art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego. Starosta zaznaczył, iż organ rozpatrzył już dwa zgłoszenia tego samego inwestora o podobnej treści. Pierwsze, z dnia 25 maja 2011r., dotyczyło wykonania "urządzenia dźwigowego dźwigu osobowego (...). Jest to ta część zwana nadszybiem (...)", drugie zaś wpłynęło 13 lipca 2011r., a przedmiotem jego była "Nadbudowa windy w nowym budynku celem obsługi przez windę trzeciej kondygnacji". W obu przypadkach inwestor na wykonanie zgłaszanych robót otrzymał sprzeciw w drodze decyzji. Ponadto w dniu 21 lipca 2011r. inwestor złożył wniosek o pozwolenie na budowę o treści: "Nadbudowa windy w nowym budynku celem obsługi przez windę trzeciej kondygnacji (...)". Dnia 1 sierpnia 2011r. organ wystosował do inwestora wezwanie w celu uzupełnienia braków formalnych wniosku, które jednak nie zostało uzupełnione w wymaganym terminie, w związku z czym dnia 22 sierpnia 2011r. organ poinformował inwestora o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania, zgodnie z art. 64 § 2 kpa.

Odwołanie od decyzji Starosty wniosła Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] spółka jawna z siedzibą w K. , zarzucając, że wykonanie rozbudowy urządzenia technicznego nie wymaga nawet zgłoszenia robót, ponieważ instalowanie urządzenia technicznego, jakim jest winda nie stanowi przebudowy, rozbudowy budynku - obiektu budowlanego w rozumieniu art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego. Zatem takie zamierzenie nie może być objęte art. 29 Prawa budowlanego, który określa wymagania w stosunku do budynku. Dlatego też nie można żądać od inwestora spełnienia warunków z art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego.

Wojewoda decyzją z dnia [...] marca 2012r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 80 ust. 1 pkt. 2, art. 81 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane oraz art. 138 § 1 pkt 1 i art. 104 kpa, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W ocenie Wojewody dokonane przez inwestora zgłoszenie zamierzenia inwestycyjnego nie stanowi robót budowlanych zawartych w katalogu robót zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, gdyż inwestor zamierza w istocie dokonać rozbudowy budynku. Wojewoda podkreślił, iż zgłoszenie dokonane przez inwestora nie precyzuje, jakie roboty budowlane są planowane do wykonania, a do zgłoszenia nie załączono szkiców ani planu sytuacyjnego. Zatem, w ocenie organu odwoławczego, Starosta słusznie stwierdził, że zgłoszenie nie spełniało wymogów z art. 30 ust. 2 Prawa budowlanego. Wojewoda podzielił stanowisko organu I instancji, iż zgłoszona inwestycja nie może być zrealizowana w trybie zgłoszenia, lecz wymaga przeprowadzenia postępowania administracyjnego i wydania pozwolenia w formie decyzji administracyjnej.

Skargę na decyzję Wojewody wniosła Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] Sp. J. z siedzibą w K. , domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Starosty K. , a także zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że urządzenie budowlane (winda) nie wymaga posadowienia na gruncie lub zlokalizowania w innych miejscach, lecz zainstalowania na istniejącym obiekcie szpitala. Według strony skarżącej nie jest to urządzenie powodujące zwiększenie kubatury budynku. Zgodnie bowiem z § 3 pkt 24 rozporządzenia w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, przez kubaturę brutto budynku - przez którą należy rozumieć sumę kubatury brutto wszystkich kondygnacji, stanowiącą iloczyn powierzchni całkowitej, mierzonej po zewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych i wysokości kondygnacji brutto, albo między podłogą na stropie lub warstwą wyrównawczą na gruncie a górną powierzchnią podłogi bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną stropu nad najwyższą kondygnacją, przy czym do kubatury brutto budynku:

a) wlicza się kubaturę przejść, prześwitów i przejazdów bramowych, poddaszy nieużytkowych oraz przekrytych części zewnętrznych budynku, takich jak: loggie, podcienia, ganki, krużganki, werandy, a także kubaturę balkonów i tarasów, obliczaną do wysokości balustrady,

b) nie wlicza się kubatury ław i stóp fundamentowych, kanałów i studzienek instalacyjnych, studzienek przy oknach piwnicznych, zewnętrznych schodów, ramp i pochylni, gzymsów, daszków i osłon oraz kominów i attyk ponad płaszczyzną dachu.

Z tak rozumianej kubatury wynika, zdaniem strony skarżącej, że instalowanie dalszej części istniejącego urządzenia budowlanego nie spowoduje zmiany kubatury obiektu. Według strony skarżącej przepis art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego nie wymaga pozwolenia na budowę dla instalowania urządzeń na obiektach budowlanych. Przepis ten nie precyzuje typów urządzeń, o których mowa, a w konsekwencji uznać należy, że obejmuje swym zakresem przedmiotowym wszystkie urządzenia, które nie mają zostać posadowione na gruncie lub zlokalizowane w innych miejscach, lecz zainstalowane mają być na istniejących obiektach budowlanych. Natomiast art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego znajduje zastosowanie jedynie wtedy, gdy zgłoszenie dotyczy budowy lub wykonywania robót budowlanych objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę. W skardze powołano się na orzecznictwo sądów administracyjnych (wyroki WSA w Gliwicach z dnia 16 stycznia 2008r., sygn. akt II SA/Gl 793/07 – Lex Polonica nr 1968623, z dnia 16 stycznia 2008r. sygn. akt II SA/Gl 796/07 - Lex Polonica nr 1967552 oraz z dnia 16 stycznia 2008r. , sygn. akt II SA/Gl 799/07 – Lex Polonica nr 1968625).

W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, w całości, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

W piśmie z dnia 21 czerwca 2012r. strona skarżąca podkreśliła, że organy administracji nie wskazały, jakie parametry techniczne czy użytkowe budynku ulegną zmianie na skutek wyniesienia maszynowni istniejącego dźwigu w szpitalu ponad dach budynku szpitalnego na wysokość poniżej 3 metrów oraz na czym miałyby polegać zmiany powodujące konieczność uzyskania pozwolenia na budowę, a bezspornym jest, że wyniesienie maszynowni nie spowoduje naruszenia ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie spowoduje, zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia, pogorszenia stanu środowiska lub stanu zachowania zabytków, pogorszenia warunków zdrowotno – sanitarnych ani też wprowadzenia, utrwalenia bądź zwiększenia ograniczeń lub uciążliwości dla terenów sąsiednich. Strona skarżąca podniosła też, że zakres zgłoszonych robót nie spowoduje zmiany parametrów użytkowych i technicznych istniejącego już budynku. Zatem organy nie wykazały, że zgłoszone roboty są robotami, o których mowa w art. 3 pkt 7a oraz w art. 28 Prawa budowlanego, a tym samym, że wymagają pozwolenia na budowę, albo zgłoszenia. Dlatego też organy naruszyły art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego i bezpodstawnie zgłosiły sprzeciw.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270), zwanej dalej w skrócie "ppsa", sądy administracyjne powołane są do kontroli zgodności z prawem działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do treści art. 134 § 1 ppsa. Orzekanie - w myśl art. 135 ppsa - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa.

Sąd, uwzględniając skargę na decyzję, uchyla decyzję w całości albo w części, jeżeli stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, co wynika z art. 145 § 1 pkt 1 ppsa.

Skarga nie jest zasadna i podlega oddaleniu.

Ogólna zasada zawarta w art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego stanowi, że roboty budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Z definicji ustawowej z art. 3 pkt 7 Prawa budowlanego wynika, że przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Natomiast w pojęciu budowy (art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego) mieści się wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowa, rozbudowa, nadbudowa obiektu budowlanego.

Dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma rozróżnienie pomiędzy rozbudową (ewentualnie nadbudową) obiektu budowlanego, a instalowaniem urządzeń na obiektach budowlanych. W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na z treść art. 28 ust. 1 Prawa budowlanego, który to przepis wyłącza z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę w przypadkach wymienionych w art. 29-31 Prawa budowlanego. W kontrolowanym postępowaniu administracyjnym inwestor powoływał się na treść art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. "b" Prawa budowlanego, zgodnie z którym istnieje obowiązek zgłoszenie instalacji urządzenia o wysokości powyżej 3 m na obiekcie budowlanym (choć sam inwestor twierdził, że "wyprowadzenie szybu windy ponad dach" nie przekroczy 3 m). W swoim zgłoszeniu inwestor przywołał też treść art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego, który stanowi, że pozwolenia na budowę nie wymaga wykonywanie robót budowlanych polegających na instalowaniu urządzeń, w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnych, na obiektach budowlanych.

Niewątpliwie winda może być uznana za urządzenie w rozumieniu przytoczonego wyżej przepisu oraz art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego. Gdyby zatem planowane przez inwestora roboty budowlane polegały na zainstalowaniu windy w istniejącym już szybie bez dokonywania zmian w konstrukcji budynku, jak np. w sytuacji wymiany starej windy na nową, miałby zastosowanie art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego i tego rodzaju roboty budowlane mogłyby być wykonane bez uprzedniego uzyskania pozwolenia na budowę. Jednak w ocenie Sądu w kontrolowanym postępowaniu organy architektoniczno – budowlane prawidłowo oceniły wniosek inwestora, uznając, że planowane roboty budowlane wykraczają poza ramy zakreślone treścią art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego. Z treści samego zgłoszenia wynika bowiem, że planowane było rozbudowanie szybu istniejącej windy w ten sposób, iż na dachu budynku przy ul. [...] w S. powstanie, jak to określił inwestor, "rodzaj gołębnika". Zatem inwestor zamierzał w istocie dokonać rozbudowy bądź też nadbudowy budynku przy ul.[...], a tego rodzaju roboty budowlane nie są zwolnione z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę, a więc dokonanie zgłoszenia tego rodzaju robót powinno skutkować wniesieniem przez organ sprzeciwu na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 Prawa budowlanego.

Bez względu zatem, czy inwestor zamierza dokonać nadbudowy czy też rozbudowy budynku, to z treści zgłoszenia oraz wymienionych w decyzji organu I instancji wcześniejszych wniosków tego samego inwestora (z dnia 25 maja 2011r., z dnia 13 lipca 2011r. oraz z dnia 21 lipca 2011r.) jednoznacznie wynika, że dla planowanych robót budowlanych konieczne jest uzyskanie pozwolenia na budowę. Skoro bowiem inwestor nie zamierzał jedynie wymienić istniejącej windy na nową, lecz rozbudować szyb windy tak, by obsługiwała poddasze budynku oraz wyprowadzić konstrukcję szybu windowego na dach budynku, to nie można tego rodzaju robót budowlanych potraktować jako instalację urządzenia w rozumieniu art. 29 ust. 2 pkt 15 Prawa budowlanego i zwolnić z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.

Przedstawiona wyżej wykładnia przepisów Prawa budowlanego wskazuje, że w kontrolowanym postępowaniu organy prawidłowo odczytały treść art. 29 ust. 2 pkt 15, art. 30 ust. 1 pkt 3 lit. "b" oraz art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego i zarzuty skargi wskazujące na naruszenie tych przepisów nie są zasadne. Sąd nie dopatrzył się również naruszenia art. 6, art. 7 i art. 77 kpa, co zarzucała strona skarżąca, ponieważ organy przeanalizowały treść dokonanego przez inwestora zgłoszenia i dokonały jego oceny w świetle całokształtu posiadanego materiału dowodowego, w tym wcześniejszych pism i wniosków strony.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd uznał, że zaskarżona decyzja nie narusza przepisów postępowania ani przepisów prawa materialnego.

Orzeczono zatem jak w sentencji na podstawie art. 151 ppsa.