VII SA/Wa 1145/12

Uzasadnienie

Główny Inspektor Sanitarny, zwany dalej GIS decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. znak : [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz.1071 z późn. zm.), zwanego dalej kpa., art. 12 ust. 2 pkt 2 i art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r., Nr 122, poz. 851, z późn. zm.) w związku z art. 104kpa., a także na podstawie art. 5 ust. 4, art. 33c ust. 7 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (Dz. U. z 2007 r., Nr 42, poz. 276 z późn. zm.), po ponownym rozpatrzeniu odwołania H. i S. W.k oraz A. i J. K., od decyzji Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...], zwany dalej PWIS we [...]z dnia [...] września 2008 r., Nr [...], zezwalającej na uruchomienie i stosowanie aparatu rentgenowskiego typu: [...], nr [...], rok produkcji 2006, nr lampy [...] zainstalowanego w Prywatnej Praktyce Stomatologicznej [...] w [...] przy ul. [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...] w całości.

Organ wskazał, iż stan faktyczny niniejszej sprawy przedstawiał się następująco :

L. K. wnioskiem z dnia 10 stycznia 2007 r. wystąpił o wydanie zgody na uruchomienie i stosowanie aparatu rentgenowskiego do celów diagnostyki stomatologicznej, zainstalowanego w Prywatnej Praktyce Stomatologicznej "[...]" w [...]przy ul. [...]. Z uwagi na fakt, iż w protokóle kontroli sanitarnej nr [...] z dnia [...] stycznia 2007 r. stwierdzono zgodność stanu ochrony radiologicznej z obowiązującymi przepisami, decyzją nr [...]z dnia [...] lutego 2007 r. PWIS we [...] zezwolił na uruchomienie i stosowanie aparatu rentgenowskiego stomatologicznego do zdjęć wewnątrzustnych typu: [...], nr [...], rok prod. 2006, nr lampy [...] dla celów diagnostyki medycznej.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji GIS decyzją z dnia [...]kwietnia 2007 r. znak: [...], uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazałem sprawę do ponownego rozpatrzenia przez PWIS we [...], wskazując na obowiązek ostatecznego ustalenia stron postępowania i uzupełnienia uzasadnienia decyzji.

PWIS we [...] dnia [...] sierpnia 2007 r. wydał decyzję nr [...]zezwalającą na uruchomienie i stosowanie przedmiotowego aparatu rentgenowskiego stomatologicznego do zdjęć wewnątrzustnych typu: [...] dla celów diagnostyki medycznej zainstalowanego w gabinecie stomatologicznym w Prywatnej Praktyce Stomatologicznej "[...]", ul. [...] w [...].

Po rozpatrzeniu odwołania H. i S. W. oraz A. i J. K. od ww. decyzji GIS decyzją nr [...] z dnia [...] listopada 2007 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazałem sprawę do ponownego rozpatrzenia przez PWIS we [...] uzasadniając swoją decyzję uniemożliwieniem skarżącym zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym przed wydaniem decyzji, brakiem uzasadnienia decyzji oraz brakiem jednoznacznego ustalenia stron postępowania.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy PWIS we [...] ustalił, iż stronami postępowania są H. i S. W. oraz A. i J. K. ze względu na bezpośrednie przyleganie zajmowanych lokali mieszkalnych ścianą lub stropem do gabinetu stomatologicznego będącego przedmiotem postępowania.

PWIS we [...] uznał, że stroną postępowania są również (oprócz Pana L. K.) mieszkańcy budynku, których interes prawny znajduje uzasadnienie w przepisie prawa materialnego, a to w § 2 ust. 1. pkt 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz.U. Nr 180, poz. 1325), czyli ww. H. i S. W. oraz A. i J. K.

W uzupełnieniu uzasadnienia zaskarżonej decyzji PWIS we [...] wskazał również, że wykonane w trakcie kontroli pomiary dozymetryczne potwierdziły pełną ochronność stosowanych w gabinecie Pana L. K. osłon stałych wykonanych zgodnie z projektem osłon zatwierdzonym przez Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego we [...]. Pomiary dozymetryczne wykonano na stanowisku wyzwalania ekspozycji, w poczekalni, na zewnątrz budynku (na chodniku), na klatce schodowej oraz w pomieszczeniu mieszkalnym nad gabinetem stomatologicznym. Zmierzone wartości mocy dawki promieniowania rentgenowskiego potwierdziły brak możliwości przekroczenia limitów użytkowych określonych w § 2. i § 3 ust. 1 przywołanego wyżej rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r.

Na tej podstawie PWIS we [...] dnia [...] marca 2008 roku wydał decyzję nr [...] zezwalającą na uruchomienie i stosowanie przedmiotowego aparatu rentgenowskiego stomatologicznego

Po rozpatrzeniu odwołania H. i S. W. oraz A. i J. K. GIS decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2008 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości oraz przekazałem sprawę do ponownego rozpatrzenia przez PWIS we [...] wskazując na brak w aktach sprawy wymaganych dokumentów, dołączanych do wniosku o wydanie zezwolenia na uruchomienie i stosowanie ww. aparatu rentgenowskiego.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy PWIS we [...] wezwał lekarza stomatologii L. K., właściciela Prywatnej Praktyki Stomatologicznej "[...]" w b do uzupełnienia braków w trybie art. 64 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego. Pan L. K. zastosował się do powyższego wezwania dostarczając stosowne dokumenty.

Decyzją z dnia [...]czerwca 2008 roku nr [...] PWIS we [...] zezwolił na uruchomienie i stosowanie ww. aparatu rentgenowskiego Dodatkowo organ zwrócił uwagę na wskazany przez skarżących art. 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczególnych warunków bezpieczeństwa pracy z urządzeniami radiologicznymi. Podążył tu za opinią przedstawioną w decyzji GIS z [...] maja 2008 roku i w związku z tym nie stwierdził naruszenia przepisu.

Po rozpatrzeniu odwołania H. i S. W. oraz A. i J. K. GIS decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2008 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazałem sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji, celem umożliwienia stronom wypowiedzenia się na temat wszystkich akt sprawy.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy pełnomocnika stron,. PWIS we [...] dnia [...] września 2008 r. wydał decyzję nr [...] zezwalającą na uruchomienie i stosowanie przedmiotowego aparatu rentgenowskiego.

Od ww. decyzji H. i S. W. oraz A. i J. K. wnieśli odwołanie pismem z dnia 3 października 2008 r.

GIS zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. ,utrzymał w mocy powyższą decyzję PWIS we [...].

Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym GIS stwierdził, że zarzut odwołujących się dotyczący naruszenia art. 7 i 8 Kpa. nie został sprecyzowany. Nie wiadomo zatem na czym miałoby polegać naruszenie tych przepisów, dlatego nie można się szczegółowo odnieść do podnoszonego zarzutu. Organ nie zgodził się także z zarzutem braku uzasadnienia decyzji, gdyż uznał, że decyzja jest uzasadniona prawidłowo, a PWIS we [...]przywołał zarówno okoliczności faktyczne jak i prawne, które przemawiały za przyjętym rozstrzygnięciem.

Niezależnie od podnoszonych zarzutów organ wskazał, z Edo wniosku o wydanie zezwolenia dołączone zostały wszystkie wymagane prawem dokumenty.

Ustosunkowując się do uwag dotyczących systemu wentylacji grawitacyjnej w gabinecie stomatologicznym organ stwierdził, że jest on sprawny. Odpowiada on również warunkom sanitarnym, już po zamontowaniu aparatu rentgenowskiego, ponieważ sprawny system wentylacji grawitacyjnej daje wymaganą 1,5 krotną wymianę powietrza na godzinę. Projekt obiektu wraz z branżą dotyczącą wentylacji posiada uzgodnienie z Wojewódzką Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną we [...] pod względem wymagań higienicznych i zdrowotnych z dnia 20 lipca 2003 roku oraz opinię pod względem zgodności z przepisami bhp i braku zastrzeżeń wobec wymagań ergonomicznych. Organ dodał, iż według art. 62 ust 1 pkt 1 c ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z późn. zm.) obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych). Państwowa Inspekcja Sanitarna każdorazowo dokonując oceny stanu pracowni rentgenowskiej sprawdza spełnienie ww. wymogu.

Odnosząc się do zarzutów dotyczących nadzoru nad przestrzeganiem wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w ww. gabinecie organ uznał je za bezzasadne. Wskazał, iż dokument o nazwie "program bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej" zawiera wszystkie niezbędne informacje, a także procedury, mające wpływ na bezpieczne wykorzystanie aparatu rentgenowskiego w gabinecie stomatologicznym, który nie jest pracownią rentgenowską. Kierownik jednostki organizacyjnej odpowiada za przestrzeganie wymagań bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej, do czego zobowiązał się pisemnie w ww. dokumencie. Dotyczy to zarówno warunków bhp jak i ochrony środowiska. Stosowanie tego aparatu zgodnie z zapisami programu jest w pełni bezpieczne. Zostało to dwukrotnie potwierdzone pomiarami dozymetrycznymi, przy wszystkich możliwych projekcjach wiązki, w obecności wszystkich zainteresowanych.

Organ wskazał, że aktualnie właściciel gabinetu lek. stom. L. K. nie zatrudnia pracowników do obsługi aparatu rentgenowskiego. Znajdujący się w gabinecie dokument "program bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej" zawiera warunki bezpiecznego wykonywania zdjęć rentgenowskich przez właściciela gabinetu i aparatu , który odpowiada za przestrzeganie warunków bezpieczeństwa.

Nadzór nad bezpiecznym stosowaniem aparatu rentgenowskiego sprawuje inspektor ochrony radiologicznej. Stwierdzenie to poparte zostało podpisem (z pieczęcią) złożonym przez inspektora na wniosku do PWIS we [...]w celu uzyskania zezwolenia na stosowanie aparatu rentgenowskiego w gabinecie dentystycznym. Obok podpisu zamieszczony został również numer posiadanych uprawnień. Pracownicy przeprowadzający kontrolę sanitarną nie oparli się więc tylko na oświadczeniu właściciela gabinetu. Dodał, że przepisy ustawy Prawa atomowego (art. 7, ust. 3) nie regulują szczegółowo kwestii pobytu, czasu przebywania i formy zatrudnienia inspektora ochrony radiologicznej w gabinecie.

Jako nieuzasadniony organ uznał zarzut dotyczący naruszenia § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. z 2006 r. Nr 180, poz. 1325). Zaznaczył, iż przy wykładni tego przepisu należy wziąć pod uwagę jego cel oraz charakter gabinetów stomatologicznych wyposażonych w aparaty rentgenowskie. Celem tego przepisu jest zapewnienie, aby w pomieszczeniach, których głównym i jedynym przeznaczeniem jest wykorzystywanie jako gabinet rentgenowski nie było sprzętów ani urządzeń niezwiązanych z działaniem aparatów rentgenowskich lub z wykonywanymi procedurami radiologicznymi. Ma to zapobiegać wykorzystywaniu wolnych przestrzeni w gabinecie rentgenowskim do celów gospodarczych. Natomiast w gabinetach stomatologicznych, które tylko dodatkowo są wyposażone w aparaty rentgenowskie do zdjęć wewnątrzustnych, zdjęcia rentgenowskie są wykorzystywane jedynie sporadycznie do kontroli etapów leczenia stomatologicznego, zatem nie ma potrzeby ograniczania wyposażenia takiego pomieszczenia. Poza tym, część sprzętów jest funkcjonalnie związana z wykonywanymi procedurami radiologicznymi lub stomatologicznym aparatem rentgenowskim, np. zintegrowane zestawy stomatologiczne z wbudowanym aparatem rentgenowskim.

Organ wyjaśnił, że liczba zdjęć wykonywanych w gabinecie nie może przekraczać liczby zdjęć zadeklarowanej w projekcie osłoń stałych, którego uzgodnienie jest przedmiotem odrębnego postępowania administracyjnego. Za spełnienie zaś tego wymogu odpowiada właściciel gabinetu według art. 7 ustawy Prawo atomowe.

Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosła H. W. i S. W. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości.

Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucili :

1) mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie ogólnych zasad procedury administracyjnej tj. art. 7 oraz art. 8 kpa, które wymagają prowadzenia postępowania z zachowaniem praworządności, dokonywanie wszelkich czynności niezbędnych dla wyjaśnienia stanu faktycznego, załatwienia sprawy mając na uwadze interes społeczny i słuszny interes obywateli, a także prowadzenia postępowania w taki sposób, aby pogłębiać zaufanie obywateli do organów państwa,

2) mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie art. 77 § 1 kpa oraz art. 80 kpa w zw. z art. 136 kpa poprzez nie zebranie z urzędu przez organ wydający zaskarżoną decyzję materiału dowodowego w zakresie:

a) ustalenia czy istniejący w gabinecie Prywatnej Praktyki Stomatologicznej i L. K. prowadzącego "[...]" przy ul. [...][...] w i [...]system wentylacji grawitacyjnej jest zgodny z przewidzianymi do i tego wymogami,

b) ustalenia czy ustanowiony został nadzór nad przestrzeganiem wymagań | bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej w w/w gabinecie, a tym samym nie rozpatrzenie przez ten organ w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego, co jednocześnie stanowi brak podstaw dla udowodnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy,

3) mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy naruszenie art. 107 § 1 kpa poprzez nie wskazanie przez organ, który wydał zaskarżoną decyzję uzasadnienia faktycznego i prawnego w zakresie wymienionym w ust. 3 tego artykułu, a przede wszystkim nie wskazania dowodów, na których oparł się ten organ w swym rozstrzygnięciu, tj:

- nie podania jakie konkretnie wszystkie wymagane dokumenty zostały dołączone do wniosku przez L. K. o wydanie zezwolenia na wykonywania działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego (str. 5 uzasadnienia), w jakim czasie i na jaką okoliczność te dokumenty sporządzono, czy dokumenty te przewidywały dopuszczalność uruchomienia/używania w gabinecie dentystycznym urządzenia rentgenowskiego.

4) mające wpływ na wynik sprawy naruszenie § 13 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 21.08.06r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz.U. Nr 180, poz.1325), poprzez niewłaściwą jego wykładnię i zastosowanie polegające na przyjęciu, że przepis ten zezwala na umieszczenie w gabinetach rentgenowskich, sprzętów oraz urządzeń nie związanych z ich działaniem (aparatów rentgenowskich) lub z wykonywanymi procedurami radiologicznymi.

W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji i wniósł o oddalenie skargi.

Skarga ta została oddalona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 8 października 2010 r. sygn. akt VII SA/Wa 779/10.

Po rozpoznaniu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2012 r. sygn. akt II OSK 129/11 uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazał, że Przeprowadzona przez Sąd kontrola zaskarżonej decyzji nie odpowiada regułom zgodności z prawem działania organu administracji publicznej. Dotyczy to ustalenia stanu faktycznego przez organ odwoławczy oraz uzasadnienia decyzji organu odwoławczego. Związany zasadą ogólną prawdy obiektywnej (art. 7 k.p.a. w związku z art. 77 § 1 k.p.a.) organ obowiązany był ustalić stan faktyczny. Stan faktyczny organ odwoławczy obowiązany jest ustalić na dzień wydania decyzji ostatecznej. Nie jest zatem dopuszczalne ustalenie stanu faktycznego w oparciu o dowody lub uzgodnienia, które dotyczą stanu faktycznego istniejącego w przeszłości, zgromadzonych na potrzeby rozpoznania innego rodzaju sprawy. Dowody takie mogą zostać wykorzystane ale tylko gdy potwierdzono ich aktualność. Nie można zatem uznać za zgodne z prawem ustalenie stanu faktycznego co do systemu wentylacji grawitacyjnej na podstawie projektu obiektu posiadającego uzgodnienie z Wojewódzką Stacja Sanitarno-Epidemiologiczną we [...] z 20 lipca 2003 r. Rozpoznanie sprawy w zakresie istotnej okoliczności faktycznej w 2008 r. na podstawie uzgodnienia z 2003 r. nie jest zgodna z przepisami prawa. W uzasadnieniu organ odwoławczy nie wykazał aktualności tego uzgodnienia do potrzeb rozpoznawanej sprawy. Sąd zaaprobował stanowisko organu odwoławczego, że system wentylacji grawitacyjnej jest prawidłowy, pomimo że na to ustalenie nie przedstawiono dowodów, które dawały podstawę do takiego twierdzenia. Zgodnie z art. 5 ust. 5 ustawy z 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (tekst jedn. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276 ze zm.) wydanie zaświadczenia następuje po stwierdzeniu, że spełnione zostały wymagane prawem warunki wykonywania działalności związanej z narażeniem, wymagającej zezwolenia. Ogólnikowość uzasadnienia decyzji organu odwoławczego zarówno pod względem stanu faktycznego jak i stanu prawnego, zaakceptowana w zaskarżonym wyroku nie daje podstaw do oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje :

Zgodnie z treścią art. 190 p.p.s.a. Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy, na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Przewidziane w tym przepisie związanie wykładnią prawa dotyczy zarówno oceny w zakresie przepisów materialnoprawnych, jak i norm postępowania. Możliwość odstąpienia od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa istnieje tylko wówczas, gdy stan faktyczny ustalony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy zmienił się tak istotnie, że nie mają do niego zastosowania przepisy interpretowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, a ponadto w przypadku zmiany stanu prawnego po wydaniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego (zob. J. P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2006, s. 191). Stanowisko takie jest również prezentowane w orzecznictwie sądowoadministarcyjnym. I tak w wyroku z dnia 14 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, że ,,Wojewódzki Sąd Administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez Naczelny Sąd Administracyjny, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia przez Naczelny Sąd Administracyjny, zmienił się stan prawny." (LEX nr 503177).

Odnosząc przywołane wyżej unormowania do realiów rozpatrywanej sprawy, orzekający ponownie w niniejszej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie został związany wykładnią wyrażoną w motywach wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17.04.2012 r. (II OSK 129/11), albowiem w okolicznościach tej sprawy nie zaistniały wymienione wcześniej przesłanki umożliwiające odstąpienie od oceny prawnej wyrażonej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego. Z tego powodu wszystkie rozważania na temat legalności zaskarżonej decyzji muszą być rozpatrywane w oparciu o stanowisko wyrażone przez Sąd wyższej instancji.

W uzasadnieniu wyroku kasacyjnego Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził naruszenie przez organ odwoławczy przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia. Związany zasadą ogólną prawdy obiektywnej (art. 7 k.p.a. w związku z art. 77 § 1 k.p.a.) organ obowiązany był ustalić stan faktyczny, który mógłby stanowić podstawę do podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia. Stan faktyczny organ odwoławczy obowiązany jest ustalić na dzień wydania decyzji ostatecznej. Nie jest zatem dopuszczalne, jak to uczynił organ odwoławczy, ustalenie stanu faktycznego w oparciu o dowody lub uzgodnienia, które dotyczą stanu faktycznego istniejącego w przeszłości, zgromadzonych na potrzeby rozpoznania innego rodzaju sprawy. Dowody takie mogą zostać wykorzystane ale tylko, gdy potwierdzono ich aktualność. Wobec powyższego nie może być uznane za zgodne z prawem ustalenie stanu faktycznego, co do systemu wentylacji grawitacyjnej na podstawie projektu obiektu posiadającego uzgodnienie z Wojewódzką Stacja Sanitarno-Epidemiologiczną we [...] z 20 lipca 2003 r. Rozpoznanie sprawy w zakresie istotnej okoliczności faktycznej w 2008 r. na podstawie uzgodnienia z 2003 r. nie jest zgodna z przepisami prawa. Jednocześnie należy podkreślić, że w uzasadnieniu organ odwoławczy nie wykazał aktualności tego uzgodnienia do potrzeb rozpoznawanej sprawy.

W tej sytuacji w ślad za stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego należy uznać, że ogólnikowość uzasadnienia decyzji organu odwoławczego zarówno pod względem stanu faktycznego jak i stanu prawnego nie daje podstaw do oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

W świetle powyższych rozważań, skargę należało uznać za zasadną, bowiem zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane z naruszeniem przepisów wyżej wskazanych, zaś naruszenia te miały istotny wpływ na wynik postępowania. Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ obowiązany będązie wydać decyzje z uwzględnieniem treści niniejszego wyroku oraz wytycznych zawartych w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie prawidłowo przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego.

Mając powyższe na uwadze na podstawie, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c, art. 152 i art. 200 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.