II SA/Kr 656/12

Uzasadnienie

wyroku z dnia 4 lipca 2012 r.

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu [...] w K. decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. znak: [...] nakazał Niepublicznemu Zakładowi Opieki [...] Sp. J. "rozbiórkę fundamentu pod agregat prądotwórczy (zlokalizowany po stronie zachodniej budynku ambulatorium) znajdującego się na działce nr ewid. 1 w S. [...] (...)".

W uzasadnieniu napisano, że postępowanie przed PINB w sprawie fundamentu pod agregat prądotwórczy położony na nieruchomości składającej się z działki nr ewid. 1 w miejscowości S. przy ul. [...] zostało wszczęte z urzędu. Dodano, iż impulsem do działań organu nadzoru budowlanego były zalecenia przekazane w "Protokole kontroli doraźnej Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla powiatu [...] w K. " przeprowadzonej przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. We wzmiankowanym protokole wskazano "Z uwagi, iż inwestor podczas kontroli nie okazał się dokumentami potwierdzającymi legalność robót budowlanych związanych z (...) fundamentem pod agregat prądotwórczy (...) występuje potrzeba przeprowadzenia przez ten podmiot kontrolowany szczegółowego postępowania wyjaśniającego w tym zakresie zgodnie z kompetencjami wynikającymi z przepisów Prawa budowlanego oraz Kodeksu postępowania administracyjnego" (k. [...] akt PINB).

Wyjaśniono, że na działce nr ewid. 1 w S. w istniejącym budynku (dalej zwanym ambulatorium) inwestor dokonał szeregu robót budowlanych, które nie zostały objęte stosownym zgłoszeniem. PINB kwalifikując przedmiotowe roboty budowlane jako przebudowa podjął postępowanie naprawcze w trybie art. 50-51 ustawy Prawo budowlane w stosunku do tych robót wykonanych w budynku ambulatorium. Nadto na tej samej działce inwestor dokonał samowolnej budowy budynku przychodni (dalej przychodnia), który bezpośrednio przylegał do budynku ambulatorium.

W stosunku do samowolnej budowy budynku przychodni PINB podjął postępowanie legalizacyjne określone w trybie art. 48-49 ustawy Prawo budowlane. I tak postępowanie w stosunku do robót budowlanych prowadzonych w budynku ambulatorium zostało zakończone decyzją PINB z dnia [...] stycznia 2012 r. znak: [...], którą na podst. art. 51 ust. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane PINB stwierdził wykonanie obowiązku nałożonego na NZOZ [...] Sp. J. decyzją z dnia [...]lipca 2010 r. znak: [...]. Natomiast postępowanie legalizacyjne w stosunku do budynku przychodni zostało zakończone poprzez wydanie decyzji z dnia [...] marca 2010 r. znak: [...] o zatwierdzeniu projektu budowlanego i wznowieniu robót budowlanych. Następnie PINB decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak: [...] udzielił NZOZ [...] Sp. J. pozwolenia na użytkowanie częściowe w zakresie parteru na obiekt przychodni.

Dalej organ I instancji wskazał, że w toku prowadzonego postępowania PINB w dniu 30 marca 2011 r. przeprowadził oględziny. W trakcie czynności ustalono: "Od strony zachodniej bud. ambulatorium zlokalizowano płytę fund. o wym 3 x 2 m, wysoką nad teren 0,1 m. Na płycie ustawiono agregat prądotwórczy. Wg oświadczenia P. P.S. przedmiotowy fundament powstał w 2010 r., w chwili zakupu agregatu istniał taki wymóg " (k. [...] akt PINB).

Po przeprowadzeniu dalszego postępowania wyjaśniającego PINB poczynił ustalenie, że analizowany obiekt stanowi przypadek samowoli budowlanej. W konsekwencji, w dniu 11 kwietnia 2011 r. organ I instancji wydał postanowienie znak: [...], którym na podst. art. 48 ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo budowlane, zobowiązał inwestora do przedłożenia dokumentów wymaganych przepisami w terminie do dnia 30 czerwca 2011 r. (k. [...] akt PINB).

Następnie, po wynikającym z art. 10 k.p.a. zawiadomieniu strony postępowania o możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym PINB, wobec nieprzedłożenia przez zobowiązanego żądanych dokumentów, w dniu 8 grudnia 2011 r. wydał decyzję znak: [...], którą na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy Prawo budowlane nakazał inwestorowi Niepublicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej [...] Sp. J. rozbiórkę fundamentu pod agregat prądotwórczy zlokalizowanego na działce nr ewid. 1 w S. wybudowanego bez uprzedniego uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę (k. [...] akt PINB).

Odwołanie od decyzji PINB z dnia [...] grudnia 2011 r. znak: [...] w ustawowo przewidzianym terminie złożył Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] Spółka Jawna reprezentowany przez S.K. .

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. decyzją Nr [...] z dnia [...] lutego 2012 r. znak: [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu WINB stwierdził, że przedmiotowa inwestycja w postaci fundamentu pod agregat prądotwórczy została zakwalifikowana jako budowla w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit b w zw. z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane. Jako obiekt budowlany nie wymieniony w katalogu wyjątków wyszczególnionych w art. 29-31 ustawy Prawo budowlane - wymagał uzyskania pozwolenia na budowę. Zdaniem organu odwoławczego roboty te winny być prowadzone zgodnie z projektem budowlanym zatwierdzonym ostateczną decyzją o pozwoleniu na budowę. Dalej MWINB wskazał, że jak zostało ustalone inwestor nie legitymował się decyzją o pozwoleniu na budowę przedmiotowego obiektu. W tym miejscu organ II instancji zwrócił uwagę nadto, iż podnoszony przez skarżącego fakt, że agregat prądotwórczy był częścią budynku NZOZ [...] na którego budowę (ściślej mówiąc dokończenie) inwestor otrzymał decyzję pozwolenia na wznowienie robót budowlanych, nie znalazł potwierdzenia w materiale dowodowym sprawy. Analiza projektu-budowlanego dla inwestycji p.n. "Rozbudowa przychodni zdrowia przy istniejącym budynku NZOZ [...] wraz z wewnętrznymi instalacjami" zatwierdzonego decyzją PINB z dnia [...] marca 2010 r. znak: [...] nie wykazała, aby przedmiotowy fundament był przewidziany w tym projekcie budowlanym zatwierdzonym wzmiankowaną wyżej decyzją PINB z dnia [...] marca 2010 r. (k. [...]). Brak jest również zdaniem MWINB przedmiotowego obiektu budowlanego na inwentaryzacji powykonawczej wykonanej w dniu 7 maja 2010 r. (k. [...]). W związku z tym organ II instancji uznał, że płyta fundamentowa pod agregat prądotwórczy została wybudowana po tej dacie w warunkach samowoli budowlanej. Płyta ta również nie była objęta postępowaniem naprawczym prowadzonym w trybie art. 50-51 ustawy Prawo budowlane w stosunku do robót budowlanych wykonanych w budynku ambulatorium.

W tym miejscu WINB nadmienił, że w toku prowadzonego postępowania PINB pismem z dnia 6 kwietnia 2011 r. znak: [...]) wystąpił do właściwego organu administracji architektoniczno – budowlanej o udostępnienie dokumentów dotyczących ewentualnego zgłoszenia zamiaru budowy przedmiotowego obiektu. W udzielonej odpowiedzi Starosta K. poinformował, że inwestor NZOZ [...] dokonał szeregu zgłoszeń, które jednakże nie obejmowały zamiaru budowy płyty fundamentowej pod agregat prądotwórczy (por. pismo z dnia 6 kwietnia 2011 r. znak: [...] wraz z załącznikami, k. [...]).

W świetle powyższych ustaleń WINB stwierdził, że podziela ustalenia PINB w zakresie: ustalenia, iż przedmiotowy obiekt został wybudowany samowolnie, zakwalifikowania spornej inwestycji jako budowli, wezwania inwestora do przedłożenia w celu legalizacji inwestycji odpowiednich dokumentów.

Organ odwoławczy w dalszej kolejności zaznaczył, że zobowiązany nie przedłożył w zakreślonym terminie wymaganych dokumentów, nie wnosił też o prolongatę wyznaczonego w tym celu przez PINB terminu. W związku z tym WINB stwierdził, że niedotrzymanie terminu przedstawienia dokumentów wymienionych w art. 48 ust. 3 ustawy Prawo budowlane, stanowiło przesłankę do wydania przez organ nadzoru budowlanego decyzji o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego.

Następnie WINB w odniesieniu do uwag zawartych w odwołaniu, wyjaśnił, że przedmiotem postępowania odwoławczego była płyta fundamentowa pod agregat prądotwórczy, a nie jak wskazywała strona skarżąca - bliżej nieokreślony budynek. Natomiast w stosunku do zarzutu, iż agregat prądotwórczy nie wymagał fundamentowania nie zmienia faktu, że w przedmiotowej sprawie taki fundament został wykonany. Zdaniem organu odwoławczego z uwagi, iż obiekt ten został wybudowany w warunkach samowoli budowlanej PINB zobligowany był do podjęcia postępowania przewidzianego przepisami ustawy Prawo budowlane.

W opinii organu I instancji nie można się było również zgodzić ze stanowiskiem skarżącego, że pod agregatem prądotwórczym dokonano jedynie robót budowlanych polegających na utwardzeniu terenu. W przedmiotowej sprawie w wyniku robót budowlanych powstała budowla typu płyta fundamentowa. Zdaniem WINB nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż na tej samodzielnej wydzielonej płycie usytuowany został agregat prądotwórczy, który co do zasady nie może funkcjonować bez fundamentu, a to ze względu na konieczność zachowania stabilnych warunków pracy. Fundament taki służy jako ochrona przed jakimikolwiek zmianami położenia oraz przed zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Ze względu na jego ciężar własny oraz powstawanie i oddziaływanie obciążeń dynamicznych, które w każdym przypadku będą wymagały, aby agregat był przytwierdzony do podłoża w sposób trwały w celu zapobieżenia przesunięciu i przenoszeniu się wibracji, co skutkuje koniecznością zastosowania fundamentu. Ponadto w ocenie organu odwoławczego, wymagał podkreślenia fakt, że na oględzinach w dniu 30 marca 2011 r. P.S. nie kwestionował istnienia fundamentu i protokół podpisał bez zastrzeżeń.

W ustawowym terminie Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej [...] Sp. J. reprezentowany przez S.K. , złożył skargę na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. Nr [...] z dnia 29 lutego 2012 r. znak [...] .MWIK do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.

Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie art. . 3 pkt 2 i 9, art. 29 ust. 5, art. art. 36a, art. 48 Prawa budowlanego, w związku z czym wniesiono o:

1. uchylenie skarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia - w przypadku uznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, iż w niniejszej sprawie zachodzą zarzucane w skardze naruszenia przepisów postępowania, które miały wpływ na wynik sprawy,

2. zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych,

ewentualnie

3. o uchylenie skarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia - w przypadku uznania przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, iż w niniejszej sprawie zachodzą zarzucane w skardze naruszenia przepisów postępowania, które miały wpływ na wynik sprawy,

4. zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowań według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wyjaśniono, że strona skarżąca przystępując do remontu istniejącego na działce 1 w S. przy ul. [...], budynku, który w przeszłości był ambulatorium, dokonała zgłoszenia zamiaru prowadzenia robót do Starosty K. informując, że celem remontu będzie dostosowanie budynku do wymogów obowiązujących przepisów. Prace miały polegać na: remoncie instalacji budynku (elektrycznej, wodnej, kanalizacyjnej, gazów medycznych), ociepleniu budynku, remoncie przeciekającego dachu, dostosowaniu obiektu do wymogów jakie muszą spełniać tego rodzaju budynki stosownie do ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jednolity: Dz. U. 2007 r. Nr 14 póz. 89) oraz odnowieniu elewacji budynku. Do zawiadomieniu dołączono szkic obrazujący jakie zmiany zostaną dokonane, m. in. w wyniku przebudowy ścianek działowych. Strona skarżąca wskazała, że informowała, iż w wyniku prowadzonych robót remontowych nie nastąpi zmiana parametrów takich jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość, liczba kondygnacji. Starosta K. nie zgłosił sprzeciwu.

Dalej strona skarżąca podniosła, że instalacja zasilania awaryjnego to urządzenia budowlane - urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym - szpitalem, zapewniające możliwość użytkowania obiektu szpitala zgodnie z jego przeznaczeniem, składające się ze stacji UPS, agregatu, rozdzielni elektrycznych i okablowania. Zdaniem strony skarżącej organ odwoławczy cyt.: "dokonuje rozbicia instalacji zabezpieczenia zasilania elektrycznego na elementy poprzez uznanie, iż utwardzenie placu na którym zlokalizowano agregat nie wymagający fundamentów jest obiektem budowlanym, który jest trwale związany z gruntem, (...)". W cenie strony skarżącej stanowi to rażące naruszenie art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, co potwierdzają wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 maja 2009 r. sygn. akt II SA/Kr 564/2009 LexPolonica nr 2441497, Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 października 2004 r. sygn. akt OSK 710/2004.

Dalej strona skarżąca wskazała, że dla wykonanej instalacji zabezpieczenia zasilania elektrycznego uzyskała pozwolenie na użytkowanie decyzją PINB z dnia [...] sierpnia 2010 r. Nr [...] o treści "udziela się inwestorowi NZOZ [...] Sp. J. ul. [...] pozwolenia na użytkowanie inwestycji p.n. ‘Rozbudowa istniejącego budynku przychodni zdrowia wraz z instalacjami: wod. kan., elektryczną, c.o., gazów medycznych oraz wentylacji - dokonano odbioru w zakresie poziomu parteru obiektu na działce nr 1 , położonej w miejscowości S. , ul. [...]".

Zdaniem strony skarżącej wykonane roboty nie stanowiły samowoli budowlanej, ponieważ zostały one zgłoszone Staroście K. , który wydał zaświadczenie z dnia 6 czerwca 2009 r. znak: [...], cyt. (z uzasadnienia skargi - dopisek Sądu): "(...) iż w terminie 30 dni od dnia kompletnego zgłoszenia Organ nie wniósł sprzeciwu w drodze decyzji w sprawie zgłoszenia robót, (...)". W ocenie strony skarżącej organy niewłaściwie zastosowały art. 48 Prawa budowlanego. W tym miejscu powołano się na orzecznictwo – m. in. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 marca 2010 r. sygn. akt II SA/Gl 896/2009: "Postępowanie w sprawie robót budowlanych, zrealizowanych z istotnym odstępstwem od udzielonego pozwolenia na budowę, winno być prowadzone w trybie art. 51 ustawy Prawo budowlane."

W dalszej kolejności strona skarżąca stwierdziła, że instalacja gazów medycznych szpitala jest urządzeniem budowlanym, o jakim mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Na potwierdzenie, że budowa urządzeń technicznych nie wymaga pozwolenia na budowę skarżąca wskazała wyrok NSA OZ w Łodzi z dnia 21 marca 2003 r. sygn. akt II SA/Łd 1670/99 LexPolonica nr 363040: "Zamontowanie urządzeń klimatyzacyjnych nie wymaga ani pozwolenia ani zgłoszenia do odpowiedniego organu budowlanego (...)". W dalszej zaś kolejności skarżąca podnosząc, iż funkcjonariusze GINB-u wadliwie ocenili stan faktyczny uznając utwardzony plac za fundament i tym samym naruszyli prawo, przytoczyła wyrok NSA OZ w Lublinie z dnia 12 kwietnia 2000 r. sygn. akt I SA/Lu 1609/98 oraz uchwałę składu siedmiu sędziów NSA w Warszawie z dnia 15 maja 2000 r. sygn. OPS 20/99.

W konkluzji skarżąca wniosła o przeprowadzenie na żądanie strony lub z urzędu dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie, a w szczególności wyjaśnienie czy w niniejszym przypadku mamy do czynienia z budynkiem.

W odpowiedzi Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko i wniósł o oddalenie skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:

Stosownie do art. 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej w skrócie "p.p.s.a.", sądy administracyjne powołane są do kontroli zgodności z prawem działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W ramach swej kognicji sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi, stosownie do treści art. 134 § 1 p.p.s.a., a orzekanie – w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania, w której został wydany zaskarżony akt.

Zgodnie natomiast z art. 145 § 1 p.p.s.a., sąd uchyla decyzję w całości albo w części, wyłącznie wtedy jeżeli stwierdzi:

a) naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,

b) naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,

c) inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie rozważań prawnych zaznaczyć należy, że w toku kontrolowanego postępowania administracyjnego nie doszło do uchybień, które mogłyby skutkować wyeliminowaniem zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego.

Organ administracji dokonując prawidłowych i wnikliwych ustaleń stanu fatycznego, dokonał trafnej z punktu widzenia prawa budowlanego kwalifikacji prawnej wykonanego fundamentu – który został przeznaczony przez inwestora pod agregat prądotwórczy- jako budowli, której realizacja wymagała uzyskania przez inwestora pozwolenia na budowę. W tym zakresie w całości na aprobatę zasługują rozważania przedstawione na 2 stronie decyzji organu II instancji. Wspomnieć jedynie można, że zgodnie z art. 3 pkt 3 prawa budowlanego, ilekroć w ustawie jest mowa o budowli, należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak m.in. fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. W tym stanie rzeczy fundament pod maszyny i urządzenia został jako budowla wprost wymieniony w powołanym przepisie. Zatem wbrew poglądom skarżącego, podnoszonym w piśmie z 28.05.2012 roku, nie nastręcza trudności właściwe zakwalifikowanie tego obiektu. W związku z tym, oraz w związku ze zdefiniowaniem w prawie budowlanym urządzenia budowlanego, przedmiotowy fundament nie stanowi – jak sugeruje skarżący - urządzenia budowlanego. Prawidłowe są również ustalenia organu, że inwestor takiego pozwolenia nie uzyskał. W tym stanie rzeczy zostało wszczęte postępowanie legalizacyjne, a ponieważ inwestor zignorował nałożony na niego obowiązek i nie przedłożył żądanych przez organ dokumentów, orzeczono nakaz rozbiórki, który należy uznać za zgodny z prawem.

Odnosząc się do zarzutów skargi należy przede wszystkim zaznaczyć, że nie zasługuje na uwzględnienie stanowisko skarżącego, iż organ dokonuje rozbicia instalacji zabezpieczenia zasilania elektrycznego, oraz że wskutek wydania decyzji z dnia [...] sierpnia 2010 r. znak: [...], którą PINB udzielił NZOZ [...] Sp. J. pozwolenia na częściowe użytkowanie w zakresie parteru przychodni, doszło niejako do legalizacji wykonanego fundamentu. Wbrew cytatowi ze skargi, powołana decyzja stanowi o pozwoleniu na użytkowanie inwestycji p.n. "Rozbudowa istniejącego budynku przychodni zdrowia wraz z wewnętrznymi instalacjami: wod. kan., elektryczną, c.o., gazów medycznych oraz wentylacji - dokonano odbioru w zakresie poziomu parteru obiektu na działce nr 1 , położonej w miejscowości S. , ul. [...]". Tymczasem skarżący, powołując w skardze jako dosłowny cytat sentencji tej decyzji, pominął słowo "wewnętrznymi", co nie jest bez znaczenia. Agregat prądotwórczy nie stanowi bowiem wewnętrznej instalacji elektrycznej i jak wynika z ustaleń organu, wykonany pod nim fundament należy zakwalifikować jako fundament pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Szczególnie, że jak wynika z akt administracyjnych, postępowania prowadzone w związku z określaną przez inwestora przebudową przychodni, a formalnie kwalifikując – samowolą budowlaną, nie dotyczyły przedmiotowej płyty fundamentowej, jak zresztą również instalacji agregatu prądotwórczego. O takiej inwestycji nie ma też mowy w dokumencie inwentaryzacji powykonawczej, który obejmuje tak sieć elektryczną, jak i przyłącz prądu. W tym stanie rzeczy nie można mówić o realizacji przedsięwzięcia z odstępstwami, lecz o samowoli budowlanej. Podkreślić bowiem należy, że początkowo inwestor nie prowadził robót budowlanych w oparciu o decyzję zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę, lecz dopuścił się samowoli budowlanej. W związku z tym wszczęto stosowne postępowanie administracyjne, m.in. udzielając inwestorowi pozwolenia na wznowienie robót i nakładając na niego stosowne zobowiązania (k. [...] akt adm II inst.). Jeśli w takim wypadku, inwestor realizuje także roboty budowlane całkowicie odmienne, niż te na które udzielono pozwolenia na wznowienie robót i które również wymagają uzyskania pozwolenia na budowę, to nie można mówić o istotnym odstępstwie, lecz o kolejnej samowoli budowlanej, co do której organ jest uprawniony prowadzić odrębne postępowanie administracyjne.

Przechodząc do oceny dalszych zarzutów skargi należy wskazać, że brak podstaw do zaaprobowania stanowiska skarżącego, iż odnośnie wykonania przedmiotowej inwestycji, dokonał on zgłoszenia. W aktach administracyjnych znajduje się bowiem komplet zgłoszeń dokonanych przez inwestora (k. [...] akt adm. I inst.) i żadne nie dotyczy choćby pośrednio budowy fundamentu, czy choćby instalacji agregatu. Nie można też zgodzić się ze skarżącym, że przedmiot niniejszego postępowania to nie fundament, lecz utwardzenie terenu, na co dokonywane było zgłoszenie. Zebrana w sprawie dokumentacja fotograficzna (k. [...] akt adm. I inst.) wskazuje bowiem jednoznacznie, że inwestor wykonał fundament, na którym umieścił następnie agregat prądotwórczy. Odnosząc się natomiast do zarzutu zawartego w piśmie z 28.05.2012 roku, iż agregat może funkcjonować bez fundamentu należy wskazać, że tym bardziej daje to podstawę do zakwalifikowania fundamentu jako odrębnej budowli, której realizacja wymaga uzyskania pozwolenia na budowę.

Kończąc należy wskazać, że skarga i jej zarzuty przedstawione są dość chaotycznie. Zaskarżona decyzja dotyczy bowiem płyty fundamentowej o wskazanych w decyzji wymiarach i określonej lokalizacji. Natomiast m.in. na 2 stronie skargi (w jej dolnej części) jest mowa o instalacji gazów medycznych, a na stronie ostatniej o ogrodzeniu. Również powoływane przez skarżącego orzecznictwo, w pewnych częściach skargi dotyczy innych kwestii, niż poruszana przez skarżącego. W związku z tym należy zaznaczyć, że w niniejszej sprawie sąd oceniał zgodność z prawem decyzji, którą inwestorowi nakazano rozbiórkę precyzyjnie określonego fundamentu, a nie instalacji gazów medycznych, utwardzonego kostką terenu, czy ogrodzenia.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 151 p.p.s.a.