IV SAB/Wr 53/12
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
2012-06-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Alojzy Wyszkowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Dz. na bezczynność Burmistrza O. Ś. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne; II. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 (sto) złotych.
Uzasadnienie
W. Dz. złożył w niniejszej sprawie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Burmistrza O. Ś. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej .
W odpowiedzi na skargę Burmistrz O. Ś. podał, iż pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. udzielił żądanej informacji.
Z uwagi na powyższe, pismem z dnia 21 czerwca 2012 r., skarżący cofnął skargę wniesioną w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym podlegało umorzeniu.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej: p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r. skarżący cofnął skargę. Zgodnie z wyżej cytowanym przepisem prawa dokonana przez stronę skarżącą czynność procesowa wiąże Sąd. Sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne.
W tej sytuacji, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć, o czym orzeczono w punkcie I sentencji postanowienia.
Orzeczenie w pkt II sentencji postanowienia znajduje uzasadnienie w art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Alojzy Wyszkowski /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. Dz. na bezczynność Burmistrza O. Ś. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: I. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne; II. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis od skargi w kwocie 100 (sto) złotych.
Uzasadnienie
W. Dz. złożył w niniejszej sprawie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Burmistrza O. Ś. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej .
W odpowiedzi na skargę Burmistrz O. Ś. podał, iż pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. udzielił żądanej informacji.
Z uwagi na powyższe, pismem z dnia 21 czerwca 2012 r., skarżący cofnął skargę wniesioną w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym podlegało umorzeniu.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej: p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r. skarżący cofnął skargę. Zgodnie z wyżej cytowanym przepisem prawa dokonana przez stronę skarżącą czynność procesowa wiąże Sąd. Sąd uznał cofnięcie skargi za dopuszczalne.
W tej sytuacji, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., postępowanie w niniejszej sprawie należało umorzyć, o czym orzeczono w punkcie I sentencji postanowienia.
Orzeczenie w pkt II sentencji postanowienia znajduje uzasadnienie w art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
