III SA/Po 1502/13

Uzasadnienie

Komendant Wojewódzki Policji w P. wnioskiem z dnia [...] grudnia 2012 r., [...], na podstawie art. 114 ust. 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, zwanej dalej p.r.d.), zwrócił się do Starosty C. o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji do kierowania pojazdami w ramach posiadanych uprawnień w stosunku do skarżącego, który otrzymał łącznie 25 punktów karnych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. W uzasadnieniu organ wskazał, iż skarżący w okresie od [...] marca 2012 r. do [...] lipca 2012 r. wielokrotnie naruszył przepisy ruchu drogowego, tj.:

– [...] marca 2012 r. niestosowanie się do pozostałych niewyszczególnionych w katalogu znaków i sygnałów drogowych – 1 punkt

– [...] marca 2012 r. przekroczenie prędkości od 21 do 30km/h, naruszenie obowiązku używania pasów bezpieczeństwa przez kierującego pojazdem – 6 punktów

– [...] marca 2012 r. niestosowanie się do pozostałych, niewyszczególnionych w katalogu znaków i sygnałów drogowych, 1 punkt

– [...] kwietnia 2012 r. przekroczenie prędkości od 41 do 50 km/h – 8 punktów

– [...] maja 2012 r. przekroczenie prędkości od 21 do 30 km/h – 4 punkty

– [...] lipca 2012 r. niestosowanie się do znaków "zakaz skręcania w lewo" lub "zakaz skręcania w prawo" – 5 punktów

Pismem z dnia [...] stycznia 2013 r. Starosta, zgodnie z art. 61 § 4 k.p.a. w związku z art. 138 ust. 1 i art. 135 ust. 1 pkt 1 lit. g p.r.d., zawiadomił ŁK o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie zatrzymania prawa jazdy w związku z wielokrotnym naruszeniem przepisów i zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W dniu [...] stycznia 2013 r. do Starosty wpłynęło wydane przez Komendanta Powiatowego Policji w C. skierowanie skarżącego na badania psychologiczne nr [...] z dnia [...] stycznia 2013 r., z powodu przekroczenia liczby 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy p.r.d.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. skarżący wniósł do Starosty o uchylenie decyzji, podnosząc, iż nie zostały mu skreślone punkty karne z dni [...] oraz [...] marca 2012r. W odpowiedzi z dnia [...] kwietnia 2013r. na powyższy wniosek organ wskazał, iż w sprawie nie została jeszcze wydana decyzja.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. Starosta zawiadomił skarżącego o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w związku z brakiem przedstawienia w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem.

Skarżący w piśmie z dnia [...] kwietnia 2013 r. podniósł, że w jego ocenie nie przekroczył liczby 24 punktów karnych wskazując, iż wyrok Sądu Rejonowego w P. z dnia [...] września 2012 r. wprawdzie nałożył na niego karę grzywny w wysokości 100 zł, lecz nie utrzymał w mocy czterech punktów karnych. Nadto wątpliwości wzbudziło pismo Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego, z którego wynikało, że w dniu [...] marca 2012 r. skarżący został skontrolowany nie dwukrotnie lecz jednokrotnie oraz w dniu [...] lipca 2012 r., zamiast [...] lipca 2012 r. Skarżący podniósł również, iż nie zostały mu skreślone punkty karne z dnia [...] marca 2012 r., [...] marca 2012 r. oraz [...] kwietnia 2012 r. i powinien zatem posiadać łącznie 5 punktów karnych. Pomimo braku decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy, funkcjonariusze policji w S. zatrzymali mu prawo jazdy w dniu [...] marca 2013 r.

Decyzją z dnia [...] maja 2013r., nr [...], Starosta C., działając na podstawie art. 104 i art. 108 § 1 k.p.a. w związku z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b u.k.p., zatrzymał skarżącemu prawo jazdy.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż na badanie psychologiczne należy zgłosić się w terminie trzydziestu dni od dnia otrzymania skierowania i przedłożyć oryginał orzeczenia psychologicznego właściwemu Staroście. Skarżący czynności tych nie dokonał. W odpowiedzi na zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie zatrzymania prawa jazdy z dnia [...] kwietnia 2013 r. zakwestionował on fakt przekroczenia 24 punktów karnych, jednakże organ wskazał, że nie ma on kompetencji do badania prawidłowości naliczenia punktów karnych, natomiast jest zobligowany do wydania decyzji na podstawie dokumentów otrzymanych z Policji. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności z uwagi na potrzebę ochrony życia i zdrowia ludzkiego – w celu zapobieżenia ewentualnym wykroczeniom w ruchu drogowym, skutkującym uszczerbkiem na zdrowiu lub życiu ludzkim.

Pismem z dnia [...] maja 2013 r., skarżący reprezentowany przez ojca, wniósł o wstrzymanie wykonalności powyższej decyzji oraz wstrzymanie obowiązku natychmiastowego poddania się badaniom psychologicznym. W uzasadnieniu skarżący wskazał, że prawo jazdy zostało zatrzymane przez patrol policji w S. dnia [...] marca i od dnia [...] marca 2013 r. znajduje się w Wydziale Komunikacji Starostwa w C., mimo braku decyzji o zatrzymaniu pozwolenia, w związku z czym nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nie ma uzasadnienia logicznego ani prawnego. Skarżący wskazał również, iż kosztujące ok. 500 zł badania psychologiczne wykonałby natychmiast po uprawomocnieniu się decyzji, której skutkiem będzie konieczność poddania się takim badaniom. W ocenie skarżącego obawy o zagrażanie bezpieczeństwu i zdrowiu innych są obraźliwe. Decyzja powinna być również, w jego ocenie, podpisana przez Starostę, a nie pracownika. Skarżący wskazał również, iż w dniu [...] maja 2013 r. złożył skargę w Inspektoracie Komendanta Wojewódzkiego Policji w P..

Komendant Wojewódzki Policji w P. w piśmie z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], stanowiącym odpowiedź na skargę ŁK z dnia [...] kwietnia 2013 r. wskazał, iż przyznane [...] maja 2012 r. 4 punkty zostały przyznane dnia [...] października 2012 r. wraz z uprawomocnieniem się wyroku uznającego skarżącego za winnego popełnionego wykroczenia, nie stwierdzono dwukrotnego wprowadzenia punktów do bazy danych za to samo wykroczenie. Nadto, w piśmie z Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w P. ujęto jeden mandat nałożony w dniu [...] marca 2012 r., jednak wyszczególniono tam jedynie mandaty objęte tytułami wykonawczymi, co nie oznacza, iż znajdują się tam wszystkie mandaty nałożone na skarżącego. Wskazano również, że na podstawie § 6 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz. U. z 2012 r., poz. 488, zwanego dalej: rozporządzeniem) punkty przypisane na podstawie wpisu ostatecznego organ prowadzący ewidencję usuwa jeżeli od dnia popełnienia upłynął rok, chyba, że przed upływem tego okresu kierowca dopuścił się naruszeń, za które suma punktów ostatecznych i podlegających wpisowy tymczasowemu przekroczyłaby 24 punkty.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji, skarżący wskazał, że ma wątpliwości co do rzeczywistej ilości otrzymanych punktów, wywodząc różnicę z pisma Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego w P.. Nadto wskazał, iż odbył szkolenie w celu skreślenia 6 punktów karnych i nie udowodniono mu, iż te punkty zostały skreślone.

W odpowiedzi na wezwanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] czerwca 2013 r., Komendant Powiatowy Policji w C. w piśmie z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...] wskazał, iż na podstawie danych zawartych w bazie komputerowej KSIP w okresie od [...] stycznia 2011 r. do [...] stycznia 2013 r. Skarżący posiadał następujące naruszenia, wg dat: [...] lutego 2011 r. – 1 pkt, [...] marca 2011 r. – 6 pkt, [...] listopada 2011 r. – 4 pkt., [...] grudnia 2011 r. – 2 pkt, [...] marca 2012 r. – 1 pkt, [...] marca 2012 r. – 6 pkt, [...] marca 2012 r. – 1 pkt, [...] kwietnia 2012 r. – 8 pkt, [...] maja 2012 r. (wpis tymczasowy, od dnia uprawomocnienia się wyroku, tj. [...] października 2012r., wpis ostateczny) – 4 pkt, [...] lipca 2012 r. – 5 pkt

Szkolenie w WORD, dzięki któremu kierowcom naruszającym przepisy ruchu drogowego zmniejsza się na podstawie rozporządzenia liczbę punktów o 6, skarżący odbył w dniu [...] maja 2012 r.

W piśmie z dnia [...] sierpnia 2013 r. pełnomocnik skarżącego stwierdził, iż po zapoznaniu się z aktami sprawy jego wątpliwości wzbudził termin odpowiedzi na pismo skierowane do Komendanta Powiatowego Policji w C. z dnia [...] czerwca 2013 r., która nadeszła dnia [...] lipca 2013 r. W piśmie Komendanta nie ma wskazania kiedy punkty były kasowane po upływie roku, zgodnie z przepisami. Nadto skarżący wskazał na różnice w ilości mandatów z pismem Wojewody Wielkopolskiego. W jego ocenie odpowiedź Komendanta nie odpowiada jasno na pytania zadane przez SKO, w związku z tym nie może być podstawą do wydania sprawiedliwego rozstrzygnięcia. Skarżący wniósł o jasne sformułowanie daty nałożenia punktów karnych i ew. skreślenia oraz przyczynę skreślenia, wskazanie, które punkty zostały skreślone po odbyciu szkolenia, dokładne wyjaśnienie kwestii punktów karnych z dnia [...] maja 2012 r. oraz wpisania ich ponownie w październiku 2012 r. po uprawomocnieniu się wyroku, mimo iż w wyroku nie było mowy o punktach karnych oraz wskazanie na jakiej podstawie zostało zatrzymane prawo jazdy w dniu [...] marca 2013 r. w S., przed decyzją Starosty z dnia [...] kwietnia 2013 r., nadto niepodpisanej przez Starostę. W przypadku gdyby SKO zdecydowało się na rozpatrywanie sprawy na podstawie posiadanych, nieścisłych i posiadających braki, dokumentów, skarżący wniósł o wezwanie pełnomocnika na rozprawę.

Postanowieniem z dnia [...] września 2013 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., na podstawie art. 123 § 1 oraz art. 135 k.p.a., w związku z wnioskiem Skarżącego o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty C. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w sprawie zatrzymania prawa jazdy, odmówiło wstrzymania wykonania przedmiotowej decyzji.

W uzasadnieniu SKO wskazało, że art. 135 k.p.a. nadaje postanowieniu o wstrzymaniu wykonania decyzji charakter uznaniowy poprzez odniesienie się do "uzasadnionych przypadków", a w przedmiotowej sprawie Organ odwoławczy nie dostrzegł takiej potrzeby. Jednocześnie organ wyjaśnił, iż zatrzymanie Skarżącemu prawa jazdy dnia [...] marca 2013 r. uzasadnione było przekroczeniem przez Skarżącego, kierującego pojazdem, liczby 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, co wynikało z policyjnej ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Po zatrzymaniu, dokument został przesłany do depozytu Starosty w dniu [...] marca 2013 r. Postępowanie wszczęte przez Starostę dnia [...] kwietnia 2013 r. wiązało się z nieprzedstawieniem w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, co było konsekwencją decyzji Komendanta Powiatowego Policji w C. nr [...] z dnia [...] stycznia 2013r. o skierowaniu ŁK na badanie psychologiczne, któremu powinien się poddać w terminie 30 dni od otrzymania decyzji. Następstwem braku reakcji skarżącego było wydanie przez Starostę decyzji z dnia [...] maja 2013 r. i wydanie jej rygoru natychmiastowej wykonalności. Organ I instancji nałożył klauzulę natychmiastowej wykonalności by uniemożliwić skarżącemu domagania się zwrotu od organu zatrzymanego prawa jazdy i stanowienia potencjalnego zagrożenia dla innych użytkowników ruchu drogowego przed rozpatrzeniem odwołania.

Decyzją z dnia [...] września 2013 r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U.

z 2013 r., poz. 267, zwanej dalej k.p.a.), a także art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b w zw. z art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011r. o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2011r., nr 30, poz. 131, ze zm., zwanej dalej u.k.p.), po rozpatrzeniu odwołania ŁK od decyzji Starosty C. z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. b u.k.p. badaniu psychologicznemu podlega kierujący pojazdem silnikowym, jeżeli przekroczył liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego, natomiast zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. b u.k.p., Starosta wydaje decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy, gdy osoba posiadająca prawo jazdy nie przedstawiła w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem. Skarżący kwestionował fakt uzyskania przez niego 24 punktów karnych, jednak analiza akt sprawy wskazała, iż skarżący otrzymał 25 punktów karnych. Z akt sprawy wynika również, iż skarżący przed dniem odbycia szkolenia ([...] maja 2012 r.) posiadał na swoim koncie ewidencyjnym już 26 punktów karnych uzyskanych w ciągu roku kalendarzowego poprzedzającego to szkolenie, zatem w związku z § 8 ust. 6 rozporządzenia, odbycie szkolenia nie spowodowało zmniejszenia liczby punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego, w związku z przekroczeniem przez skarżącego sumy 24 punktów karnych. Organ odwoławczy wskazał, iż możliwe było usunięcie z ewidencji części punktów uzyskanych przez skarżącego, nie miałoby to jednak znaczenia dla sprawy. Nadto, gdyby Komendant Powiatowy Policji wszczął swoje postępowanie dopiero po dniu [...] marca 2013r., musiałby uwzględnić potrzebę usuwania punktów po upływie roku od ich wpisania do ewidencji, jednak ponieważ mając takie uprawnienia, w ślad za wnioskiem Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. w sprawie skierowania kierowcy na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji, wszczął swoje postępowanie już w styczniu 2013 r. – musiał uwzględnić punkty karne nabyte za naruszenia popełnione od dnia [...] marca 2012 r., których łączna ilość do dnia wszczęcia postępowania wyniosła 25.

W skardze na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, skarżący ŁK, reprezentowany przez ojca, wniósł o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, a także zasądzenie kosztów postępowania, wskazując w uzasadnieniu, iż SKO nie uznało wniosków pełnomocnika z pisma z dnia [...] sierpnia 2013 r., w tym o umożliwienie uczestniczenia w posiedzeniu Kolegium. Nadto skarżący zwrócił uwagę, iż organ odwoławczy w piśmie z dnia [...] czerwca 2013 r. do KPP w C. zwrócił się o wyjaśnienie występujących różnic w otrzymanych punktach w ilości 4, 6 i 8. Skarżący podniósł, że różne są wyjaśnienia Policji na szczeblu powiatowym i wojewódzkim, a nadto inna ilość mandatów karnych wynika z pisma Urzędu Wojewódzkiego w P.. Skarżący wskazał, iż młody człowiek, który nie popełnił więcej wykroczeń drogowych nie powinien być tak traktowany, zwłaszcza, gdy część z wykroczeń wiązała się z organizacją ruchu.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w decyzji. Jednocześnie organ wskazał, iż nie ilość punktów była podstawą wydania decyzji, lecz brak poddania się badaniom psychologicznym w wyznaczonym terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269, ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej jedynie pod względem zgodności z prawem, a więc prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych wad w prowadzonym postępowaniu (art. 145 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., zwana dalej p.p.s.a.).

W rozpoznawanej sprawie tego rodzaju wady i uchybienia nie wystąpiły, wobec czego skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Ponadto, zgodnie z art. 134 § 1 p.p.s.a., Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, co oznacza, iż Sąd zobowiązany jest dokonać oceny legalności zaskarżonej decyzji niezależnie od zarzutów podniesionych w skardze.

Istotą sporu w niniejszej sprawie było zatrzymanie przez organ prawa jazdy ze względu na niepoddanie się badaniu psychologicznemu w związku z przekroczeniem dopuszczalnej ilości punktów karnych za naruszenia przepisów ruchu drogowego.

Zgodnie z treścią art. 102 ust.1, pkt 3 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami, Starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy lub pozwolenia na kierowanie tramwajem, w przypadku gdy osoba posiadająca prawo jazdy lub pozwolenie na kierowanie tramwajem nie przedstawiła w wymaganym terminie orzeczenia:

a) o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdem, o którym mowa w art. 79 ust. 2,

b) o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdem, o którym mowa w art. 84 ust. 1.

Komendant Powiatowy Policji w C. dnia [...] stycznia 2013 r., działając na podstawie art. 124 ust. 1 pkt 2b p.r.d. wydał decyzję o skierowaniu skarżącego na badanie psychologiczne z powodu przekroczenia przez skarżącego liczby 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 p.r.d. Skarżący został pouczony o możliwości wniesienia odwołania od powyższej decyzji do Wielkopolskiego Komendanta Wojewódzkiego w P..

Starosta C. w dniu [...] kwietnia 2013 r., wszczął postępowanie w sprawie wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy w związku z nieprzedstawieniem w wymaganym terminie orzeczenia o istnieniu lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami, zakończone decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. zatrzymującą skarżącemu prawo jazdy.

Wskazać należy, iż w toku postępowania zarówno przed organem I, jak i II instancji, skarżący nie kwestionował faktu nieprzedstawienia orzeczenia o istnieniu lub nieistnieniu przeciwwskazań do kierowania pojazdami, wskazywał natomiast na wątpliwości co do uzyskanej ilości punktów. Jak jednak wskazuje się w orzecznictwie, odrębność sprawy prowadzenia ewidencji od sprawy dotyczącej zatrzymania prawa jazdy (czy też skierowania na badania kontrolne) oznacza, że kwestia zmian w ewidencji, w tym liczby przypisanych kierowcy punktów karnych, nie może być rozpatrywana ani w prowadzonym przez starostę postępowaniu administracyjnym o zatrzymanie prawa jazdy, ani w postępowaniu odwoławczym przed samorządowym kolegium odwoławczym w takiej sprawie, ani też w postępowaniu sądowoadministracyjnym; organ orzekający o zatrzymaniu prawa jazdy nie jest właściwy do weryfikacji danych w ewidencji prowadzonej przez organy Policji. Aby kwestionować istniejący w ewidencji wpis, kierowca powinien wystąpić do właściwego organu Policji prowadzącego taki rejestr o wykreślenie lub korektę wadliwych zdaniem kierowcy wpisów, a następnie - w razie niesatysfakcjonującej wnioskodawcy czynności organu ewidencyjnego - po wyczerpaniu właściwego trybu, wnieść skargę do sądu administracyjnego. Tylko zmiana ewidencji w przedstawionym trybie może stanowić podstawę do wydania właściwej decyzji w sprawie zatrzymania prawa jazdy. Raz jeszcze trzeba podkreślić, że organ wydający prawo jazdy oraz orzekający o zatrzymaniu prawa jazdy nie jest właściwy do weryfikacji danych w ewidencji prowadzonej przez organy Policji. (por. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 sierpnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wr 247/13; wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2013 r., sygn. akt I OSK 855/12).

Starosta nie ma zatem kompetencji do samodzielnego ustalania ilości punktów przypisanych kierowcy za naruszenie przez niego przepisów ruchu drogowego. Uprawnionym bowiem organem, który dokonuje wpisów punktów karnych do ewidencji jest komendant wojewódzki policji.

W myśl zaś art. 130 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, ze zm.) to Policja prowadzi ewidencję kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego, przypisując określonemu naruszeniu odpowiednią liczbę punktów w skali od 0 do 10. Tylko zatem ten organ, wbrew temu co wywodzi skarżący, jest uprawniony zarówno do dokonywania wpisu przypisanych kierowcy punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego, jak i do ich usuwania. Przy czym podkreślić należy, iż czynności ewidencyjne mają charakter czynności materialno-technicznych, które mogą być przedmiotem odrębnej skargi do sądu administracyjnego.

Okoliczności faktyczne kontrolowanej sprawy nie pozostawiają wątpliwości, co do wypełnienia ustawowych przesłanek obligatoryjnego skierowania skarżącego na badanie psychologiczne. Organ kontroli ruchu drogowego wystąpił bowiem w stosunku do skarżącego z wnioskiem o skierowanie na kontrolny egzamin na badanie psychologiczne z powodu przekroczenia w ciągu roku 24 punktów karnych za naruszenia przepisów ruchu drogowego.

Jak słusznie zatem podkreślono w zaskarżonej decyzji organ prowadzący postępowanie w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne nie jest uprawniony do korygowania wpisów dokonanych przez organ prowadzący ewidencję (Policję) i podejmuje rozstrzygnięcie w oparciu o dane z ewidencji kierowców naruszających przepisy o ruchu drogowym.

Jeżeli zatem skarżący kwestionował wpisy w ewidencji kierowców prowadzonej przez Policję co do ilości wpisanych punktów, mógł wystąpić do tego organu o usunięcie niezasadnie wpisanych tam punktów, a w razie odmowy bądź też milczenia organu skorzystać z przysługującej mu skargi do sądu. Jeżeli jednak z tej drogi nie skorzystał, to w postępowaniu dotyczącym skierowania go na badania psychologiczne nie może, w ocenie Sądu, skutecznie kwestionować ilości punktów wpisanych do ewidencji.

Podnieść również należy, iż organ II instancji, wyjaśnił stan faktyczny i prawny, przy czym wskazać należy, że zbędnie w tak szeroki sposób ustosunkował się do ilości zebranych przez skarżącego punktów karnych, podczas gdy sprawa dotyczyła zatrzymania prawa jazdy w związku z nieprzedstawieniem przez skarżącego wyniku badania psychologicznego w terminie. Organ dokonał rozległej i rzetelnej analizy, z której jasno wynika, że w związku z licznymi naruszeniami przepisów ruchu drogowego przez skarżącego, nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności przez organ I instancji było konieczne.

W ocenie Sądu, również nie miało miejsca naruszenie art. 7 i art. 107 §3 k.p.a., albowiem organy obydwu instancji prawidłowo przeprowadziły postępowanie, rozważając wszechstronnie zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w decyzji zawarto podstawowe jej elementy, wskazano także uzasadnienie faktyczne i prawne.

W związku z powyższym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, na podstawie art. 151 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji.