III SA/Łd 554/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-09-04Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Cisowska-Sakrajda
Irena Krzemieniewska /sprawozdawca/
Monika Krzyżaniak /przewodniczący/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2014 r. sprawy ze skargi K. S. –B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 dalej k.p.a.) oraz w związku z art. 17 § 1, art. 18, art. 33 pkt 1, pkt 7 i art. 34 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm. dalej u.p.e.a.), Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. Nr [...] oddalające zarzuty zgłoszone w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym wobec K. S. – B. na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...] wystawionego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, iż w dniu [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. wystawił na K. S. – B. tytuł wykonawczy Nr [...] obejmujący zaległość w podatku od towarów i usług za trzeci kwartał 2013 r., który następnie skierował do egzekucji celem realizacji.
Sporządzenie ww. tytułu wykonawczego poprzedzone było wystawieniem upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr UP [...] wzywającego K. S. – B. do uregulowania ww. zaległości. Upomnienie to doręczono zobowiązanej w dniu 4 listopada 2013 r. w trybie art. 47 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego.
Następnie organ egzekucyjny zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerze [...] dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w Banku [...] w Ł., zaś nr [...] dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w [...] Banku Polskim S.A.
Pismem z dnia 20 listopada 2013 r. K. S.– B. złożyła do organu egzekucyjnego zarzuty dotyczące postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...]
Zobowiązana podniosła zarzut wykonania obowiązku, wskazując, że w dniu 20 listopada 2013 r., tj. przed otrzymaniem tytułu wykonawczego dokonała wpłaty całej należności objętej przedmiotowym tytułem wykonawczym, zgłosiła również zarzut braku doręczenia upomnienia, stwierdzając, że mimo iż w tytule wykonawczym wskazano, że upomnienie zostało doręczone w dniu 4 listopada 2013 r., nigdy nie otrzymała tego upomnienia.
W związku z powyższą argumentacją K. S. – B. wniosła o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie ww. tytułu wykonawczego.
Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. oddalił zarzuty na postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...].
W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia organ egzekucyjny zauważył, że nie zasługuje na uwzględnienie zarzut K. S. – B. dotyczący wykonania obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. podkreślił, że tytuł wykonawczy został doręczony zobowiązanej w dniu 20 listopada 2013 r. wraz z zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerach [...] i [...] o zajęciu wierzytelności z rachunków bankowych.
Jednocześnie organ egzekucyjny zauważył, że zarzut K. S. – B. dotyczący braku doręczenia upomnienia mimo, iż obowiązek taki spoczywał na wierzycielu nie zasługuje na uwzględnienie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. podkreślił, że w dniu 4 listopada 2013 r. pracownik Samodzielnego Referatu Rachunkowości Podatkowej podjął próbę doręczenia upomnienia, jednak z uwagi na odmowę przyjęcia korespondencji urzędowej pracownik sporządził notatkę służbową, w której odnotowano fakt odmowy przyjęcia ww. upomnienia. W związku z powyższym wskazano, że upomnienie zostało doręczone K. S. – B. w dniu 4 listopada 2013 r., tj. w dniu kiedy odmówiła jego przyjęcia.
Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. Nr [...]. doręczone zobowiązanej w dniu 13 stycznia 2014 r. K. S.– B. wniosła zażalenie z dnia 17 stycznia 2014 r.
Zaskarżonemu rozstrzygnięciu strona zarzuciła naruszenie:
art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania;
art. 47 § 1 i § 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania;
art. 60 § 1 pkt 2 w związku z art. 59 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, poprzez uznanie, że w dniu 20 listopada 2013 r. obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego nie był wykonany.
W uzasadnieniu ww. środka zaskarżenia K. S. – B. podniosła, że organ egzekucyjny powołując się na okoliczność próby wręczenia pisma skarżącej w dniu 4 listopada 2013 r. uznał, iż ww. upomnienie zostało doręczone, pomimo że zobowiązana poprosiła o przesłanie pisma pocztą. W swoim środku zaskarżenia zauważyła, że upomnienie jest czynnością ze strony wierzyciela zawierająca informację o możliwości dobrowolnego uregulowania należności. W ocenie natomiast strony żalącej "tajemnicę stanowiło (...) to czego pismo dotyczyło". Wobec powyższego, zastosowanie art. 47 § 2 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, było nieuprawnione czego skutkiem było bezprawne wszczęcie egzekucji. Ponadto zobowiązana zauważyła, że egzekucja została wszczęta w dniu 20 listopada 2013 r. na skutek doręczenia tytułu wykonawczego Nr [...], jednakże w tym samym dniu nastąpiła zapłata obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym. W związku z powyższym, w ocenie K. S. – B. zobowiązanie podatkowe wygasło w dniu 20 listopada 2013 r., a żalem wszczęcie egzekucji nastąpiło w odniesieniu do obowiązku już wykonanego, co stanowi podstawę do wniesienia zarzutu z art. 33 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Po analizie zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wydał postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu powołał brzmienie art. 33 oraz art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu obowiązującym do dnia 20 listopada 2013 r.
Powołując się na uchwałę z dnia 25 czerwca 2007 r. sygn. akt l FPS 4/06 Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów wskazał, iż z uwagi na istniejącą w rozpatrywanej sprawie tożsamość wierzyciela i organu egzekucyjnego, którym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł., nie jest wymagane stanowisko wierzyciela określone w art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Odnosząc się do zarzutu wykonania obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym z uwagi na zapłatę należności z tytułu podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r., organ zauważył, że zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerach[...] i [...] dokonano zajęcia wierzytelności z rachunków bankowych K. S. - B. Zawiadomienia te wraz z odpisem ww. tytułu wykonawczego zostały nadane w placówce pocztowej [...] w dniu 19 listopada 2013 r. i skierowane do K. S. – B, która odebrała ww. przesyłkę w dniu 20 listopada 2013 r. Z kolei dłużnikom zajętych wierzytelności, tj.[...] Oddział w Ł. w w. zawiadomienie doręczono osobiście w dniu 20 listopada 2013 r., natomiast [...] Bank przedmiotowe zawiadomienia doręczono w dniu 22 listopada 2013 r., za pomocą operatora pocztowego (przesyłkę nadano w dniu 19 listopada 2013 r.).
Organ powołął art. 26 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Podkreślił, iż w przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że K. S. – B. w dniu 20 listopada 2013 r. dopiero o godzinie 15:30 złożyła zlecenie dokonania wpłaty na rachunek wierzyciela kwoty 35 390 zł tytułem podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r. W tych okolicznościach nie można uznać, że postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte po wykonaniu przez nią obowiązku objętego tytułem wykonawczym Nr [...]. co czyni złożony zarzut nieuzasadnionym.
Odnosząc się natomiast do zarzutu zobowiązanej dotyczącego braku doręczenia upomnienia mimo, iż obowiązek taki spoczywał na wierzycielu, organ zauważył, iż - jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – K. S.– B. w dniu 4 listopada 2013 r. zgłosiła się do Urzędu Skarbowego w Ł. w celu załatwienia sprawy w Samodzielnym Referacie Egzekucji Administracyjnej. W trakcie tej wizyty pracownik Urzędu Skarbowego w Ł. podjął próbę doręczenia upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr [...] wzywającego do uregulowania zaległości w podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r. Jednakże w trakcie tej wizyty K. S. – B. odmówiła odebrania upomnienia prosząc jednocześnie o wysłanie pisma pocztą.
Organ zauważył, że upomnienie zawierające wezwanie do wykonania obowiązku podatkowego z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego doręcza się zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego. Kwestia doręczeń została unormowana w przepisach Działu I Rozdziału 8 Kodeksu postępowania administracyjnego zatytułowanego "Doręczenia". Zgodnie zatem z art. 39 tej ustawy, organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. Stosownie zaś do art. 42 § 1 ww. ustawy, pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. W § 2 tego przepisu wskazano, że pisma mogą być doręczone również w lokalu organu administracji publicznej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Z kolei przepis art. 42 § 3 tej ustawy stanowi, iż w razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2 a także w razie koniecznej potrzeby, pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie. W myśl art. 47 § 1 cytowanej ustawy, jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesianego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacja o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz adnotacja włącza się do akt sprawy. § 2 tego przepisu wskazuje, że w przypadkach, o których mowa w § 1 uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., upomnienie z dnia 31 października 2013 r. Nr [...] zostało prawidłowo uznane za doręczone K. S.– B. w dniu 4 listopada 2013 r.
W analizowanej sprawie, pracownik Samodzielnego Referatu Rachunkowości Podatkowej Urzędu Skarbowego w Ł. w dniu 4 listopada 2013 r. podjął próbę doręczenia K. S. – B. ww. upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr [.... Jednakże z uwagi na odmowę przyjęcia korespondencji urzędowej pracownik sporządził notatkę służbowa, w której odnotowano fakt odmowy przyjęcia ww. upomnienia, jednocześnie zaznaczając na zwrotnym potwierdzeniu odbioru ww. upomnienia odpowiednie pola. tj. ."przesyłkę zwrócono do nadawcy, gdyż adresat odmówił przyjęcia"
Na powyższe postanowienie K. S. – B. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, zarzucając mu naruszenie art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 47 § 1 i 2 k.p.a. poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania, art. 33 § 1 pkt 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez uznanie, że zgłoszony zarzut nie zasługuje na uwzględnienie pomimo niedoręczenia upomnienia skarżącej, naruszenie art. 60 § 1 pkt 2 w zw. z art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej poprzez uznanie, że w dniu 20 listopada 2013 r. obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego nie był wykonany oraz naruszenie przepisu art. 33 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez uznanie, że zgłoszony zarzut nie zasługuje na uwzględnienie pomimo, że w dacie wszczęcia egzekucji obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego był już wykonany.
Dodatkowo skarżąca wskazała, że organ odwoławczy nie ustalił, że doręczenie zobowiązanej odpisu tytułu wykonawczego nastąpiło wcześniej niż skarżąca złożyła zlecenie dokonania wpłaty na rachunek wierzyciela, czyli przed godziną 15:30. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o jej oddalenie powtarzając stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Organ podkreślił, że pismo w sprawie zarzutów zostało złożone w siedzibie Urzędu Skarbowego w Z. w dniu 20 listopada 2013 r. w piśmie tym zobowiązana w sposób szczegółowy wskazała zarówno datę wystawienia tytułu wykonawczego jak i jego numer. Wskazał ponadto, iż placówka Urzędu Skarbowego w Ł. w poniedziałki, środy, czwartki i piątki jest czynna od godziny 8:00 do 16:00 a we wtorki od 8:00 do 18:00 zatem w dniu 20 listopada 2013 r. – środę – czynny był do godz. 16:00.
W ocenie organu z doświadczenia życiowego wynika, że nie jest możliwym, aby skarżąca o godz. 15:30 w siedzibie banku dokonała wpłaty, potem odebrała osobiście w miejscu zamieszkania przesyłkę a następnie sporządziła pismo z dnia 20 listopada 2013 r. i doręczyła je przed godz. 16:00 do Urzędu Skarbowego w Ł. Na wykonanie wszystkich powyższych czynności miałaby bowiem jedynie 30 minut.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. nr 270 t.j.dalej p.p.s.a.), sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1/ uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:
a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;
3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.
Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.
Przeprowadzona przez Sąd w niniejszej sprawie kontrola aktu administracyjnego we wskazanym wyżej aspekcie nie wykazała, aby zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem prawa w stopniu obligującym do jego wyeliminowania z obrotu prawnego.
W przedmiotowej sprawie skarżąca wniosła dwa zarzuty.
Odnośnie zarzutu art. 33 § 1 pkt 7 u.p.e.a.:
Zgodnie z art. 39 k.p.a. - Organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy.
W myśl art 42. k.p.a.- Pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. ( § 1).
Pisma mogą być doręczone również w lokalu organu administracji publicznej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. (§. 2)
Z powyższych przepisów wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego mógł doręczyć skarżącej upomnienie osobiście w siedzibie organu.
Zgodnie z art. 47 k.p.a.. - Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy. ( § 1)
W przypadkach, o których mowa w § 1, uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.( § 2.)
Skoro skarżąca odmówiła przyjęcia upomnienia , organ zgodnie z cyt. wyżej przepisem pozostawił pismo w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.
Z powyższego wynika ,że zarzut dotyczący niedoręczenia upomnienia był niezasadny.
Skarżąca miała świadomość, iż pracownik urzędu skarbowego chce jej doręczyć upomnienie VAT. Wynika to zarówno z notatki z dnia 8 listopada 2013 r. sporządzonej bezpośrednio po wizycie skarżącej w Urzędzie i odmowie przyjęcia korespondencji jak i z notatki służbowej z dnia 14 listopada 2013 r., sporządzonej w trakcie rozmowy telefonicznej, kiedy skarżąca pyta, czy pismo, które próbował jej "wcisnąć" urzędnik, zostało do niej wysłane pocztą. Nie jest więc wiarygodne jej twierdzenie, że nie wiedziała, czego pismo dotyczy. Wiedziała również, że po odmowie jego przyjęcia, zostało ono pozostawione w aktach ze skutkiem doręczenia.
Odnośnie zarzutu z art. 33 § 1 pkt 1 upea:
Nieuzasadnione jest twierdzenie skarżącej , że w tym samym dniu, w którym została wszczęta egzekucja, tj. 20 listopada 2013 r. nastąpiła spłata jej zobowiązania. Zobowiązanie podatkowe wygasło w dniu 21 listopada 2013 r.
Zgodnie z art. 60 § 1 ust. 2 Ordynacji Podatkowej - za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu.
Jak wynika z potwierdzenia przelewu, datą zlecenia obciążenia jest 20 listopada 2013 r., zaś datą autoryzacji i rozrachunku jest data 21 listopada 2013 r. wynika to z faktu, że zlecenie to zostało złożone w Banku w dniu 20 listopada 2013 r. o godz. 15:30 (pismo Banku str. 35 akt adm.). Wpłata została zatem dokonana po otrzymaniu tytułu wykonawczego przez skarżącą, tego samego dnia. Nie ma zatem podstaw by uznać, że wszczęcie egzekucji nastąpiło w odniesieniu do już wykonanego obowiązku. W tej kwestii należy podzielić argumentację organu administracji wskazaną w odpowiedzi na skargę. Nawet, gdyby podzielić argumentację skarżącej i tak należy stwierdzić, że wykonała ona obowiązek z dniem doręczenia tytułu wykonawczego , czyli z dniem wszczęcia egzekucji, a nie przed jej wszczęciem. Niedorzeczne jest twierdzenie, że organ nie ustalił, że doręczenie jej tytułu wykonawczego nastąpiło wcześniej niż złożyła ona zlecenie dokonania wpłaty w banku. Organ szczegółowo opisał to w odpowiedzi na skargę, ale wcześniej poczynił stosowne ustalenia w banku. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy iż decydująca jest data doręczenia, nie zaś jego godzina (przed czy po zleceniu).
Z powyższego wynika, iż zarzut wykonania obowiązku również był niezasadny.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 151p.p.s.a. skargę oddalił.
k.p.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Ewa Cisowska-SakrajdaIrena Krzemieniewska /sprawozdawca/
Monika Krzyżaniak /przewodniczący/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Sędziowie Sędzia NSA Irena Krzemieniewska (spr.) Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2014 r. sprawy ze skargi K. S. –B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 267 dalej k.p.a.) oraz w związku z art. 17 § 1, art. 18, art. 33 pkt 1, pkt 7 i art. 34 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r., poz. 1015 ze zm. dalej u.p.e.a.), Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. Nr [...] oddalające zarzuty zgłoszone w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym wobec K. S. – B. na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...] wystawionego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, iż w dniu [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. wystawił na K. S. – B. tytuł wykonawczy Nr [...] obejmujący zaległość w podatku od towarów i usług za trzeci kwartał 2013 r., który następnie skierował do egzekucji celem realizacji.
Sporządzenie ww. tytułu wykonawczego poprzedzone było wystawieniem upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr UP [...] wzywającego K. S. – B. do uregulowania ww. zaległości. Upomnienie to doręczono zobowiązanej w dniu 4 listopada 2013 r. w trybie art. 47 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego.
Następnie organ egzekucyjny zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerze [...] dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w Banku [...] w Ł., zaś nr [...] dokonał zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego w [...] Banku Polskim S.A.
Pismem z dnia 20 listopada 2013 r. K. S.– B. złożyła do organu egzekucyjnego zarzuty dotyczące postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...]
Zobowiązana podniosła zarzut wykonania obowiązku, wskazując, że w dniu 20 listopada 2013 r., tj. przed otrzymaniem tytułu wykonawczego dokonała wpłaty całej należności objętej przedmiotowym tytułem wykonawczym, zgłosiła również zarzut braku doręczenia upomnienia, stwierdzając, że mimo iż w tytule wykonawczym wskazano, że upomnienie zostało doręczone w dniu 4 listopada 2013 r., nigdy nie otrzymała tego upomnienia.
W związku z powyższą argumentacją K. S. – B. wniosła o umorzenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie ww. tytułu wykonawczego.
Postanowieniem z dnia [...] r. Nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. oddalił zarzuty na postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. Nr [...].
W uzasadnieniu ww. rozstrzygnięcia organ egzekucyjny zauważył, że nie zasługuje na uwzględnienie zarzut K. S. – B. dotyczący wykonania obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. podkreślił, że tytuł wykonawczy został doręczony zobowiązanej w dniu 20 listopada 2013 r. wraz z zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerach [...] i [...] o zajęciu wierzytelności z rachunków bankowych.
Jednocześnie organ egzekucyjny zauważył, że zarzut K. S. – B. dotyczący braku doręczenia upomnienia mimo, iż obowiązek taki spoczywał na wierzycielu nie zasługuje na uwzględnienie. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł. podkreślił, że w dniu 4 listopada 2013 r. pracownik Samodzielnego Referatu Rachunkowości Podatkowej podjął próbę doręczenia upomnienia, jednak z uwagi na odmowę przyjęcia korespondencji urzędowej pracownik sporządził notatkę służbową, w której odnotowano fakt odmowy przyjęcia ww. upomnienia. W związku z powyższym wskazano, że upomnienie zostało doręczone K. S. – B. w dniu 4 listopada 2013 r., tj. w dniu kiedy odmówiła jego przyjęcia.
Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. Nr [...]. doręczone zobowiązanej w dniu 13 stycznia 2014 r. K. S.– B. wniosła zażalenie z dnia 17 stycznia 2014 r.
Zaskarżonemu rozstrzygnięciu strona zarzuciła naruszenie:
art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania;
art. 47 § 1 i § 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego, poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania;
art. 60 § 1 pkt 2 w związku z art. 59 § 1 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, poprzez uznanie, że w dniu 20 listopada 2013 r. obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego nie był wykonany.
W uzasadnieniu ww. środka zaskarżenia K. S. – B. podniosła, że organ egzekucyjny powołując się na okoliczność próby wręczenia pisma skarżącej w dniu 4 listopada 2013 r. uznał, iż ww. upomnienie zostało doręczone, pomimo że zobowiązana poprosiła o przesłanie pisma pocztą. W swoim środku zaskarżenia zauważyła, że upomnienie jest czynnością ze strony wierzyciela zawierająca informację o możliwości dobrowolnego uregulowania należności. W ocenie natomiast strony żalącej "tajemnicę stanowiło (...) to czego pismo dotyczyło". Wobec powyższego, zastosowanie art. 47 § 2 ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego, było nieuprawnione czego skutkiem było bezprawne wszczęcie egzekucji. Ponadto zobowiązana zauważyła, że egzekucja została wszczęta w dniu 20 listopada 2013 r. na skutek doręczenia tytułu wykonawczego Nr [...], jednakże w tym samym dniu nastąpiła zapłata obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym. W związku z powyższym, w ocenie K. S. – B. zobowiązanie podatkowe wygasło w dniu 20 listopada 2013 r., a żalem wszczęcie egzekucji nastąpiło w odniesieniu do obowiązku już wykonanego, co stanowi podstawę do wniesienia zarzutu z art. 33 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Po analizie zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wydał postanowienie utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji.
W uzasadnieniu powołał brzmienie art. 33 oraz art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w brzmieniu obowiązującym do dnia 20 listopada 2013 r.
Powołując się na uchwałę z dnia 25 czerwca 2007 r. sygn. akt l FPS 4/06 Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie 7 sędziów wskazał, iż z uwagi na istniejącą w rozpatrywanej sprawie tożsamość wierzyciela i organu egzekucyjnego, którym jest Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ł., nie jest wymagane stanowisko wierzyciela określone w art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Odnosząc się do zarzutu wykonania obowiązku objętego ww. tytułem wykonawczym z uwagi na zapłatę należności z tytułu podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r., organ zauważył, że zawiadomieniami z dnia 18 listopada 2013 r. o numerach[...] i [...] dokonano zajęcia wierzytelności z rachunków bankowych K. S. - B. Zawiadomienia te wraz z odpisem ww. tytułu wykonawczego zostały nadane w placówce pocztowej [...] w dniu 19 listopada 2013 r. i skierowane do K. S. – B, która odebrała ww. przesyłkę w dniu 20 listopada 2013 r. Z kolei dłużnikom zajętych wierzytelności, tj.[...] Oddział w Ł. w w. zawiadomienie doręczono osobiście w dniu 20 listopada 2013 r., natomiast [...] Bank przedmiotowe zawiadomienia doręczono w dniu 22 listopada 2013 r., za pomocą operatora pocztowego (przesyłkę nadano w dniu 19 listopada 2013 r.).
Organ powołął art. 26 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Podkreślił, iż w przeprowadzonym postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że K. S. – B. w dniu 20 listopada 2013 r. dopiero o godzinie 15:30 złożyła zlecenie dokonania wpłaty na rachunek wierzyciela kwoty 35 390 zł tytułem podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r. W tych okolicznościach nie można uznać, że postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte po wykonaniu przez nią obowiązku objętego tytułem wykonawczym Nr [...]. co czyni złożony zarzut nieuzasadnionym.
Odnosząc się natomiast do zarzutu zobowiązanej dotyczącego braku doręczenia upomnienia mimo, iż obowiązek taki spoczywał na wierzycielu, organ zauważył, iż - jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – K. S.– B. w dniu 4 listopada 2013 r. zgłosiła się do Urzędu Skarbowego w Ł. w celu załatwienia sprawy w Samodzielnym Referacie Egzekucji Administracyjnej. W trakcie tej wizyty pracownik Urzędu Skarbowego w Ł. podjął próbę doręczenia upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr [...] wzywającego do uregulowania zaległości w podatku od towarów i usług za III kwartał 2013 r. Jednakże w trakcie tej wizyty K. S. – B. odmówiła odebrania upomnienia prosząc jednocześnie o wysłanie pisma pocztą.
Organ zauważył, że upomnienie zawierające wezwanie do wykonania obowiązku podatkowego z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego doręcza się zgodnie z przepisami ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego. Kwestia doręczeń została unormowana w przepisach Działu I Rozdziału 8 Kodeksu postępowania administracyjnego zatytułowanego "Doręczenia". Zgodnie zatem z art. 39 tej ustawy, organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529) przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy. Stosownie zaś do art. 42 § 1 ww. ustawy, pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. W § 2 tego przepisu wskazano, że pisma mogą być doręczone również w lokalu organu administracji publicznej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Z kolei przepis art. 42 § 3 tej ustawy stanowi, iż w razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w § 1 i 2 a także w razie koniecznej potrzeby, pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie. W myśl art. 47 § 1 cytowanej ustawy, jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesianego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacja o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz adnotacja włącza się do akt sprawy. § 2 tego przepisu wskazuje, że w przypadkach, o których mowa w § 1 uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł., upomnienie z dnia 31 października 2013 r. Nr [...] zostało prawidłowo uznane za doręczone K. S.– B. w dniu 4 listopada 2013 r.
W analizowanej sprawie, pracownik Samodzielnego Referatu Rachunkowości Podatkowej Urzędu Skarbowego w Ł. w dniu 4 listopada 2013 r. podjął próbę doręczenia K. S. – B. ww. upomnienia z dnia 31 października 2013 r. Nr [.... Jednakże z uwagi na odmowę przyjęcia korespondencji urzędowej pracownik sporządził notatkę służbowa, w której odnotowano fakt odmowy przyjęcia ww. upomnienia, jednocześnie zaznaczając na zwrotnym potwierdzeniu odbioru ww. upomnienia odpowiednie pola. tj. ."przesyłkę zwrócono do nadawcy, gdyż adresat odmówił przyjęcia"
Na powyższe postanowienie K. S. – B. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, zarzucając mu naruszenie art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz art. 47 § 1 i 2 k.p.a. poprzez uznanie, że upomnienie zostało skarżącej skutecznie doręczone pomimo jego nieprzesłania, art. 33 § 1 pkt 7 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez uznanie, że zgłoszony zarzut nie zasługuje na uwzględnienie pomimo niedoręczenia upomnienia skarżącej, naruszenie art. 60 § 1 pkt 2 w zw. z art. 59 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej poprzez uznanie, że w dniu 20 listopada 2013 r. obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego nie był wykonany oraz naruszenie przepisu art. 33 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji poprzez uznanie, że zgłoszony zarzut nie zasługuje na uwzględnienie pomimo, że w dacie wszczęcia egzekucji obowiązek wynikający z wystawionego tytułu wykonawczego był już wykonany.
Dodatkowo skarżąca wskazała, że organ odwoławczy nie ustalił, że doręczenie zobowiązanej odpisu tytułu wykonawczego nastąpiło wcześniej niż skarżąca złożyła zlecenie dokonania wpłaty na rachunek wierzyciela, czyli przed godziną 15:30. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. wniósł o jej oddalenie powtarzając stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia. Organ podkreślił, że pismo w sprawie zarzutów zostało złożone w siedzibie Urzędu Skarbowego w Z. w dniu 20 listopada 2013 r. w piśmie tym zobowiązana w sposób szczegółowy wskazała zarówno datę wystawienia tytułu wykonawczego jak i jego numer. Wskazał ponadto, iż placówka Urzędu Skarbowego w Ł. w poniedziałki, środy, czwartki i piątki jest czynna od godziny 8:00 do 16:00 a we wtorki od 8:00 do 18:00 zatem w dniu 20 listopada 2013 r. – środę – czynny był do godz. 16:00.
W ocenie organu z doświadczenia życiowego wynika, że nie jest możliwym, aby skarżąca o godz. 15:30 w siedzibie banku dokonała wpłaty, potem odebrała osobiście w miejscu zamieszkania przesyłkę a następnie sporządziła pismo z dnia 20 listopada 2013 r. i doręczyła je przed godz. 16:00 do Urzędu Skarbowego w Ł. Na wykonanie wszystkich powyższych czynności miałaby bowiem jedynie 30 minut.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Natomiast, w myśl art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. nr 270 t.j.dalej p.p.s.a.), sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1/ uchyla decyzję lub postanowienie w całości lub w części, jeżeli stwierdzi:
a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy,
b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego,
c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy;
2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 Kodeksu postępowania administracyjnego lub w innych przepisach;
3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w Kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.
Z wymienionych przepisów wynika, iż sąd bada legalność zaskarżonej decyzji pod kątem jej zgodności z prawem materialnym, określającym prawa i obowiązki stron oraz z prawem procesowym, regulującym postępowanie przed organami administracji publicznej.
Przeprowadzona przez Sąd w niniejszej sprawie kontrola aktu administracyjnego we wskazanym wyżej aspekcie nie wykazała, aby zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem prawa w stopniu obligującym do jego wyeliminowania z obrotu prawnego.
W przedmiotowej sprawie skarżąca wniosła dwa zarzuty.
Odnośnie zarzutu art. 33 § 1 pkt 7 u.p.e.a.:
Zgodnie z art. 39 k.p.a. - Organ administracji publicznej doręcza pisma za pokwitowaniem przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. poz. 1529), przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione osoby lub organy.
W myśl art 42. k.p.a.- Pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy. ( § 1).
Pisma mogą być doręczone również w lokalu organu administracji publicznej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. (§. 2)
Z powyższych przepisów wynika, że Naczelnik Urzędu Skarbowego mógł doręczyć skarżącej upomnienie osobiście w siedzibie organu.
Zgodnie z art. 47 k.p.a.. - Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. Pismo wraz z adnotacją włącza się do akt sprawy. ( § 1)
W przypadkach, o których mowa w § 1, uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.( § 2.)
Skoro skarżąca odmówiła przyjęcia upomnienia , organ zgodnie z cyt. wyżej przepisem pozostawił pismo w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia.
Z powyższego wynika ,że zarzut dotyczący niedoręczenia upomnienia był niezasadny.
Skarżąca miała świadomość, iż pracownik urzędu skarbowego chce jej doręczyć upomnienie VAT. Wynika to zarówno z notatki z dnia 8 listopada 2013 r. sporządzonej bezpośrednio po wizycie skarżącej w Urzędzie i odmowie przyjęcia korespondencji jak i z notatki służbowej z dnia 14 listopada 2013 r., sporządzonej w trakcie rozmowy telefonicznej, kiedy skarżąca pyta, czy pismo, które próbował jej "wcisnąć" urzędnik, zostało do niej wysłane pocztą. Nie jest więc wiarygodne jej twierdzenie, że nie wiedziała, czego pismo dotyczy. Wiedziała również, że po odmowie jego przyjęcia, zostało ono pozostawione w aktach ze skutkiem doręczenia.
Odnośnie zarzutu z art. 33 § 1 pkt 1 upea:
Nieuzasadnione jest twierdzenie skarżącej , że w tym samym dniu, w którym została wszczęta egzekucja, tj. 20 listopada 2013 r. nastąpiła spłata jej zobowiązania. Zobowiązanie podatkowe wygasło w dniu 21 listopada 2013 r.
Zgodnie z art. 60 § 1 ust. 2 Ordynacji Podatkowej - za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym - dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej na podstawie polecenia przelewu.
Jak wynika z potwierdzenia przelewu, datą zlecenia obciążenia jest 20 listopada 2013 r., zaś datą autoryzacji i rozrachunku jest data 21 listopada 2013 r. wynika to z faktu, że zlecenie to zostało złożone w Banku w dniu 20 listopada 2013 r. o godz. 15:30 (pismo Banku str. 35 akt adm.). Wpłata została zatem dokonana po otrzymaniu tytułu wykonawczego przez skarżącą, tego samego dnia. Nie ma zatem podstaw by uznać, że wszczęcie egzekucji nastąpiło w odniesieniu do już wykonanego obowiązku. W tej kwestii należy podzielić argumentację organu administracji wskazaną w odpowiedzi na skargę. Nawet, gdyby podzielić argumentację skarżącej i tak należy stwierdzić, że wykonała ona obowiązek z dniem doręczenia tytułu wykonawczego , czyli z dniem wszczęcia egzekucji, a nie przed jej wszczęciem. Niedorzeczne jest twierdzenie, że organ nie ustalił, że doręczenie jej tytułu wykonawczego nastąpiło wcześniej niż złożyła ona zlecenie dokonania wpłaty w banku. Organ szczegółowo opisał to w odpowiedzi na skargę, ale wcześniej poczynił stosowne ustalenia w banku. W tym stanie rzeczy stwierdzić należy iż decydująca jest data doręczenia, nie zaś jego godzina (przed czy po zleceniu).
Z powyższego wynika, iż zarzut wykonania obowiązku również był niezasadny.
Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 151p.p.s.a. skargę oddalił.
k.p.
