II SA/Po 67/14

Uzasadnienie

P. J. pismem z dnia 26 maja 2010 r. zwrócił się do Zarządu Geodezji i Katastru Miejskiego [...] o przywrócenie w granicach działki ewidencyjnej nr [...], na arkuszu mapy 8, w obrębie U. w P., użytku gruntowego: grunty rolne klasy VI (RVI)

Z uwagi na zaistniałe wątpliwości co do wykazanego w ewidencji gruntów budynków oznaczenia użytku gruntowego w granicach działki ewidencyjnej nr [...] , Prezydent Miasta P. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w celu ustalenia, czy wykazany sposób użytkowania przedmiotowego gruntu jest prawidłowy.

Prezydent Miasta P. decyzją z [...] 2011 r. nr [...], utrzymał dotychczasowy użytek gruntowy - zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp) w granicach działki ewidencyjnej nr [...] na arkuszu napy 8, w obrębie U., do czasu przedłożenia przez właściciela nieruchomości pracowania geodezyjnego i kartograficznego wykazującego aktualny sposób użytkowania gruntów.

Po rozpoznania odwołania od powyższej decyzji Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. decyzją z [...] 2011 r., nr [...], uchylił zaskarżoną decyzję do ponownego rozpoznania.

Kolejną decyzją z dnia [...] 2012 r. Prezydent Miasta P. orzekł o wprowadzeniu w operacie ewidencji gruntów i budynków zmiany użytku gruntowego w granicach przedmiotowej działki z użytku gruntowego zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp) na użytek tereny rekreacyjno - wypoczynkowe (Bz).

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. utrzymał powyższą decyzję w mocy – decyzja z dnia [...] 2012 r. o nr [...].

P. J. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w P., który wyrokiem z dnia 19 września 2012 r. sygn. akt II SA/Po 602/12 uchylił zaskarżoną decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. z dnia [...] 2012 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2012 r., nr [...]. Sąd stwierdził, iż pola powierzchni danego użytku gruntowego nie można utożsamiać z polem powierzchni działki na jakiej występuje, jak również nie można go ograniczać, tylko do pola powierzchni zajmowanego na danej działce, o ile jest on kontynuowany na działce sąsiedniej. Sąd zauważył, iż orzekający w sprawie organ I instancji pomimo samodzielnego poczynienia ustaleń, iż na części działki nr [...] znajduje się ugór, względnie odłóg, a porośnięta drzewami jest jedynie cześć tej działki i uwidocznieniu ich w uzasadnieniu swojej decyzji (strona 3 uzasadnienia) zaliczył całość powierzchni działki do jednej kategorii użytku gruntowego, nie uwzględniając w swoich rozważaniach zarówno zróżnicowane sposobu zagospodarowania działki nr [...] jak i jej powiązań w zakresie faktycznego sposobu zagospodarowania z działkami sąsiednimi.

Sąd zobowiązał organ I instancji do poczynienia prawidłowych i kompletnych ustaleń faktycznych, w tym do przeprowadzenia odpowiednich i rzetelnych pomiarów co do aktualnego stanu działki nr [...] i ewentualnie działek sąsiednich, na których występować będzie kontynuacja użytków gruntowych istniejących na przedmiotowej działce, a następnie w oparciu o takowe ustalenia wydać decyzję kończącą postępowanie. Wyjaśniono, iż z obowiązujących przepisów wynika zasada utrzymywania ewidencji gruntów w stanie aktualności, która to zasada uniemożliwia wprowadzanie do operatu ewidencyjnego zapisów dotyczących występujących na działce użytków gruntowych, nie według aktualnego stanu terenu, lecz według stanu użytku gruntowego istniejącego na działce kilkanaście, czy kilkadziesiąt lat wcześniej.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Prezydent Miasta P. decyzją z dnia [...] 2013 r. o nr [...] zaktualizował operat ewidencji gruntów i budynków w zakresie użytku gruntowego w granicach działki ewidencyjnej nr [...] arkuszu mapy 8 w obrębie U. w P., poprzez wprowadzenie terenów rekreacyjno - wypoczynkowych (Bz) o powierzchni 0,1279 ha oraz gruntów ornych klasy VI (RVI) o powierzchni 0,0225 ha w miejsce zurbanizowanych terenów niezabudowanych (Bp), zgodnie z opracowaniem geodezyjnym i kartograficznym nr [...]; kontury użytków przedstawione zostały na mapie uzupełniającej, której kopia stanowi załącznik do decyzji.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, iż właścicielem nieruchomości położonej w P. przy ul. U. [...], stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...], na arkuszu mapy 8, w obrębie U., jest pan P. J..

Według mapy klasyfikacyjnej wsi U., sporządzonej w latach 60. ubiegłego wieku oraz mapy ewidencji gruntów, przedmiotowa działka wykazana była jako grunty orne klasy VI (RVI). Natomiast na mapie ewidencyjnej sporządzonej w 1996 r. działka nr [...] oznaczona została jako zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp), a następnie, w roku 1997, jako zurbanizowane tereny niezabudowane na gruntach ornych klasy VI (Bp-RVI) na podstawie opracowania geodezyjnego i kartograficznego nr Ep. 6/95, przyjętego do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Organ wskazał, iż zgodnie z obowiązującym wówczas rozporządzeniem Ministrów Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 17 grudnia 1996 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 158, poz. 813 ze zm.) do zurbanizowanych terenów nie zabudowanych, zaliczało się grunty niezabudowane, ale przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę. Zasięg tego użytku przyjmowało się z miejscowego planu zagospodarowania.

Obecnie zasady prowadzenia ewidencji gruntów i budynków reguluje rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków,

W wyniku dostosowania danych ewidencyjnych do ww. rozporządzenia z dnia 29 marca 2001 r., przedmiotową działkę wykazano w 2003 r. w ewidencji gruntów i budynków jako grunty orne klasy VI (RVI).

W latach 2003 - 2004 dokonano transmisji bazy danych ewidencyjnych do nowego systemu teleinformatycznego. W wyniku tej transmisji działka nr [...] w ewidencji gruntów i budynków została wykazana jako zurbanizowane tereny niezabudowane- (Bp), przy czym nie było żadnego dokumentu, który stanowiłby podstawę zmiany użytku.

Dalej organ wyjaśnił, iż w ocenie strony postępowania przedmiotowa działka powinna zostać zakwalifikowana jako grunty orne klasy VI (RVI). Pomimo zobowiązania pełnomocnik P. J. nie przedłożył posiadanych dokumentów mogących mieć znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, ani do informacji co do sposobu korzystania z działki nr [...].

Jak wskazała Prezydent Miasta P., w dniu w dniu 18 kwietnia 2013 r. przeprowadzone zostały oględziny przedmiotowej działki, które połączone zostały z czynnością biegłego - geodety, powołanego przez organ do dokonania ustaleń i pomiarów, zgodnie ze wskazaniami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w wyroku z 19 września 2012 r. Podczas oględzin ustalono, że wzdłuż ulicy A. pas ziemi ok. 10 m jest obsadzony sadzonkami krzaków lub drzew. Na dzień obecny nie można stwierdzić gatunku nasadzonych roślin. Posadzono około 30 sadzonek. Od przeprowadzenia poprzednich oględzin gruntu 22 grudnia 2012 r. wycięto część drzew. Do tej pory w granicach działki nie rozpoczęto procesu inwestycyjnego"

Z pozyskanej od biegłego opinii nr [...], wykonanej dla działek nr [...] i [...] wynika, że część powierzchni działek porastają drzewa liściaste oraz iglaste o łącznej powierzchni 1905 m2. Teren ten nie wskazuje cech lasu (...) nie jest (...) zaliczany do terenów zadrzewionych oraz zakrzewionych ponieważ przekracza 1000 m2. Teren zaliczamy jako rekreacyjno wypoczynkowy oznaczony symbolem Bz - uściślając teren zieleni nieurządzonej nie zaliczany do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych. Biegły stwierdził ponadto, iż część powierzchni działek wskazuje na użytkowanie rolnicze - odłóg oraz nowe nasadzenia drzew, a także, że na działkach sąsiednich nie ma kontynuacji użytków. Dodatkowo, na załączniku graficznym, biegły wskazał lokalizację zarówno istniejących już drzew, jak i nowych nasadzeń.

Organ wyjaśnił nadto, iż w ramach opinii biegły - geodeta sporządził m.in.: sprawozdanie techniczne, szkic z pomiaru, mapę uzupełniającą, wykaz zmian danych ewidencyjnych dotyczących m. in. działki nr [...]. W wykazie zmian danych ewidencyjnych biegły wykazał w granicach działki nr [...] użytki gruntowe:

- tereny rekreacyjno - wypoczynkowe (Bz) o powierzchni 0,1279 ha,

- grunty orne (R) o powierzchni 0,0225 ha.

Kontury użytków gruntowych zostały wkreślone kolorem czerwonym na mapę uzupełniającą- kopię mapy ewidencji gruntów i budynków. Opracowanie nr [...] zostało przyjęte do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w dniu 19 czerwca 2013 r.

Mając powyższe na uwadze Prezydent Miasta P. wyjaśnił, iż zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne ewidencja gruntów i budynków (kataster nieruchomości) jest jednolitym dla kraju, systematycznie aktualizowanym zbiorem informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami. Wykazuje się w niej m.in. informacje o rodzajach użytków gruntowych oraz ich klasach gleboznawczych (art. 20 ust. 1 pkt 1). Podstawową zasadą prowadzenia ewidencji jest zasada aktualności, tj. utrzymywania operatu w zgodności z aktualnymi, dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi, co wynika z przepisu § 44 ww. rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z § 45 ust. 1 tego rozporządzenia, aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzanie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych. Zaliczanie gruntów do poszczególnych użytków gruntowych dokonuje się w oparciu o § 68 i załącznik nr 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Obecnie w ewidencji gruntów i budynków działka nr [...] wykazana jest jako zurbanizowane tereny niezabudowane (Bp). Zgodnie z pkt. 3 załącznika nr 6 do tego rodzaju użytków gruntowych zalicza się grunty niezabudowane, przeznaczone w planach zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę, wyłączone z produkcji rolniczej i leśnej.

Natomiast strona wnosiła o wprowadzenie do operatu ewidencyjnego użytku grunty orne klasy VI (RVI), do których, zgodnie z pkt. 1 powołanego wyżej załącznika nr 6, zalicza się grunty:

a) poddane stałej uprawie mechanicznej mającej na celu produkcję ziemiopłodów rolniczych lub ogrodniczych, w tym grunty, na których urządzone zostały ogrody działkowe oraz szklarnie i inspekty,

b) nadające się do uprawy, o której mowa pod lit. a), ale zajęte pod plantacje chmielu, wikliny, drzew (np. choinek) oraz szkółki drzew ozdobnych i krzewów,

c) ugory, odłogi.

Zdaniem organu wobec dokonanych w toku postępowania ustaleń niemożliwym jest dokonanie zmian w ewidencji gruntów i budynków w zgodzie z żądaniem strony – P. J.. Niedopuszczalne jest bowiem wprowadzanie danych nieaktualnych.

Zdaniem organu zgromadzone w sprawie dowody, a zwłaszcza opisana wyżej opinia biegłego geodety potwierdziły, iż aktualne zagospodarowanie działki nr [...] uniemożliwia prowadzenie w znacznej jej części gospodarki rolniczej. Dokładne pomiary co do przebiegu konturu użytków gruntowych wykazały, iż w granicach działki nr [...] występują aktualnie następujące użytki:

- tereny rekreacyjno - wypoczynkowe (Bz) o powierzchni 0,1279 ha,

- grunty orne(R) o powierzchni 0,0225 ha.

Odwołane od powyższej decyzji wniósł P. J. zarzucając, iż organ nie dokonał oceny dowodu z opinii biegłego geodety. W rzeczywistości, zdaniem strony, to opinia zawiera rozstrzygniecie sprawy a nie zaskarżona decyzja. Z decyzji nie wynika też jaka jest definicja gruntu rekreacyjno-wypoczynkowego oraz czy należycie zbadano, czy grunt skarżącego w części rzeczywiście jest gruntem ornym a nie np. ugorem lub odłogiem. Zdaniem strony w przedmiotowym przypadku trudno uznać, iż na działce nr [...] mogą znajdować się treny wypoczynkowo-rekreacyjne. Uciążliwe sąsiedztwo pozbawia tę nieruchomość takiego waloru.

Po rozpoznaniu odwołania Wojewódzki Wielkopolski Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. decyzja dnia [...] 2013 r. o nr [...] utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W pierwszej kolejności organ wskazał, iż z treści art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz § 9 , 67, 68 i złącznika nr 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków wynika, iż na jednej działce ewidencyjnej mogą się znajdować grunty zaliczone do różnych użytków gruntowych oraz, że określony użytek gruntowy może swoim zasięgiem obejmować tereny położone w granicach więcej niż jednej działki ewidencyjnej.

Dalej organ przytoczył ustalenia dokonane w sprawie przez organ I instancji oraz omówił wnioski zawarte w opinii biegłego geodety, z której wynika, iż na przedmiotowej działce nr [...] znajdują się następujące użytki gruntowe:

- tereny rekreacyjno-wypoczynkowe (Bz) o powierzchni 0.1279 ha,

- grunty orne (R) o powierzchni 0.0225 ha.

Wyjaśniono, iż do terenów rekreacyjno-wypoczynkowych, zgodnie z ust. 3 pkt 5 Załącznika nr 6 rozporządzenia, zalicza się nie zajęte pod budynki:

a) tereny ośrodków wypoczynkowych, tereny zabaw dziecięcych, plaże, urządzone parki, skwery, zieleńce (poza pasami ulic),

b) tereny o charakterze zabytkowym: ruiny zamków, grodziska, kurhany, pomniki przyrody itp.,

c) tereny sportowe: stadiony, boiska sportowe, skocznie narciarskie, tory saneczkowe, strzelnice sportowe, kąpieliska itp.,

d) tereny spełniające funkcje rozrywkowe: lunaparki, wesołe miasteczka itp.,

e) ogrody zoologiczne i botaniczne,

f) tereny zieleni nieurządzonej niezaliczone do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych.

Wojewódzki Wielkopolski Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. zwrócił uwagę, iż ustawa - Prawo geodezyjne i kartograficzne w art. 2 pkt 8 definiuje ewidencję gruntów i budynków (kataster nieruchomości) - jako jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych prawnych władających tymi gruntami. Zgodnie z § 44 ust. 2 wyżej wymienionego rozporządzenia starosta zobowiązany jest do utrzymania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności, tj. zgodności z dostępnymi dla organu dokumentami i materiałami źródłowymi, przy czym dane zawarte w ewidencji podlegają aktualizacji z urzędu (§ 46 ust. 1 rozporządzenia). Z powyższych regulacji wyprowadzić można zasadę utrzymywania ewidencji gruntów w stanie aktualności, która to zasada uniemożliwia wprowadzanie do operatu ewidencyjnego zapisów dotyczących występujących na działce użytków gruntowych nie według aktualnego stanu terenu, lecz według stanu użytku gruntowego istniejącego na działce kilkanaście czy kilkadziesiąt lat wcześniej. W niniejszej sprawie skarżący wystąpił z wnioskiem o przywrócenie na działce nr [...] użytku grunty orne (R)J Wprowadzenie do ewidencji gruntów użytku gruntowego obrazującego stan sprzed kilkunastu lat pozostawałby w sprzeczności z rzeczywistym charakterem aktualnego użytku gruntowego na tym obszarze, stwierdzonym w wyniku oględzin, które zgodnie z § 35 rozporządzenia są źródłem danych ewidencyjnych.

Skargę na powyższą decyzję wniósł P. J. reprezentowany przez r.pr. J.K. podnosząc, iż organ nie dokonał oceny opinii biegłego geodety, na którą się powołał w swoim rozstrzygnięciu. Organ w ogóle nie odniósł się do tego jaką metodologię pomiaru przyjął biegły, czy poszczególne etapy jego działania były prawidłowe, a w konsekwencji nie wyjaśnił dlaczego akceptuje w pełnym zakresie ten dowód. Zdaniem strony opinia ta zawiera wiele błędów, które powielił organ.

Zdaniem skarżącego biegły źle określił granice użytków określonych klasą r i Bz. Od strony ul. A. pas wolny od samosiejek jest znacznie szerszy niż ustalił to organ. W konsekwencji obszar nieporośnięty drzewami jest znacznie większy niż wynika to z ustaleń organu.

Strona stwierdziła, iż geodeta zmieniając klasyfikację gruntu na tereny rekreacyjno - wypoczynkowe (Bz) tego nie uzasadnił, a organ bez należytej weryfikacji przyjął te ustalenia. W przeciwieństwie do tamtych gruntów przedmiotowe działki są systematycznie porządkowane a ich właściciel podejmuje wszelkie możliwe działania mające na celu przywrócenie ich do stanu pierwotnego. Do chwili obecnej nie został rozpatrzony wniosek o wydanie zgody wycinkę drzew. Na powierzchni 2119 m2, czyli [...] % powierzchni działek znajduje się zaledwie siedem samosiejek rosnących w drzewostanie rozproszonym.

Według strony do czasu wydania ostatecznej decyzji w kwestii wydania zezwolenia na usunięcie drzew, nie ma żadnej możliwości podjęcia prac mających na celu przywrócenie działki do stanu pierwotnego, a więc do stanu umożliwiającego rolnicze wykorzystanie na całej powierzchni. Tymczasem niektóre drzewa nie są w najlepszej kondycji Tworzenie w takim miejscu terenu rekreacyjnego jest co najmniej nieodpowiedzialne.

Podniesiono także, iż do ustalenia klasyfikacji działki organ używa bardzo ogólnego określenia. W całej okolicy trwa sam proces tzw. sukcesji wtórnej czyli zarastania odłogów rosnącym tam przedtem lasem. Trudno nazwać takie tereny nieurządzonymi, a przecież ten przymiotnik odgrywa istotną rolę w procesie klasyfikacji.

Ponadto kwalifikacja działki jaką przyjmuje skarżony organ jest o tyle chybiona, że co do spornych działek wydane zostały decyzje o warunkach zabudowy, które powinny dowodzić, że grunty skarżącego nie są ani terenem rekreacyjnym ani rolnym.

Odpowiadając na skargę Wojewódzki Wielkopolski Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. wniósł o jej oddalenie podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w P. zważył, co następuje.

Skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie w pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sąd dokonuje kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. W myśl art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany jej zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Rozpoznając przedmiotową sprawę należy także wskazać, że zgodnie z treścią art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia. Z kolei art. 170 powołanej powyżej ustawy przewiduje, iż orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.

Związanie oceną prawną, o której mowa w art. 153 i art. 170 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oznacza, że ani organ administracji, ani sąd administracyjny, nie mogą, w tej samej sprawie, w przyszłości formułować nowych ocen prawnych, które pozostawałyby w sprzeczności z poglądem wcześniej wyrażonymi w uzasadnieniu wyroku i mają obowiązek podporządkowania się mu w pełnym zakresie. Ocena prawna traci moc wiążącą tylko w przypadku zmiany prawa, zmiany istotnych okoliczności faktycznych sprawy, zaistniałych po wydaniu wyroku, oraz w wypadku wzruszenia we właściwym trybie orzeczenia zawierającego ocenę prawną (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1328/10, dostępny na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl ).

W przedmiotowej sprawie orzekał już Wojewódzki Sąd Administracyjny w P., który wyrokiem z dnia 19 września 2012 r., sygn. akt II SA/Po 602/12, uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w P. z dnia [...] 2012 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2012 r. nr [...].

W uzasadnieniu tego orzeczenia Sąd powołując się na treść art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 z późn. zm.) oraz § 9 , 67 68 i złącznika nr 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. Nr 38, poz. 454 z 2001 r.) wskazał, iż pojęcia działki ewidencyjnej nie można utożsamiać z pojęciem użytku gruntowego, albowiem pojęcie działki ewidencyjnej odnosi się do stanu prawnego danego terenu, zaś pojęcie użytku gruntowego do faktycznego sposobu użytkowania określonego obszaru gruntu. Według tego Sądu z przepisów tych jawi się, że na jednej działce ewidencyjnej mogą się znajdować grunty zaliczone do różnych użytków gruntowych oraz, że określony użytek gruntowy może swoim zasięgiem obejmować tereny położone w granicach więcej niż jednej działki ewidencyjnej i to zarówno całe działki ewidencyjne jak i ich fragmenty.

Sąd wskazała, iż z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że organy obu instancji nie wzięły tej okoliczności pod uwagę i zaliczył całość powierzchni działki do jednej kategorii użytku gruntowego, nie uwzględniając w swoich rozważaniach zarówno zróżnicowanego sposobu zagospodarowania działki nr [...] jak i jej powiązań w zakresie faktycznego sposobu zagospodarowania z działkami sąsiednimi.

W tej sytuacji Sąd stwierdził, iż przy ponownym rozpoznania sprawy organy administracji winny poczynić prawidłowe i kompletne ustalenia faktyczne, w tym spowodować przeprowadzenie odpowiednich i rzetelnych pomiarów co do aktualnego stanu działki nr [...] i ewentualnie działek sąsiednich na których występować będzie kontynuacja użytków gruntowych istniejących na przedmiotowej działce, a następnie w oparciu o takowe ustalenia wydać decyzję kończącą postępowanie. Bez przeprowadzenia odpowiednich pomiarów i ustaleń co do aktualnego stanu zagospodarowania działki brak jest możliwości dokonania prawidłowego zaliczenia wchodzących w jej skład gruntów do poszczególnych kategorii użytków gruntowych, co wynika chociażby z faktu, iż kryterium różnicującym użytek określony jako grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem Lz, od terenów rekreacyjno-wypoczynkowych, oznaczonych symbolem Bz jest pole powierzchni użytku gruntowego. Zgodnie bowiem z Załącznikiem nr 6 do rozporządzenia gruntami zadrzewionymi i zakrzewionymi są grunty porośnięte roślinnością leśną, których pole powierzchni jest mniejsze od 0,10 ha, a terenami rekreacyjno wypoczynkowymi tereny zieleni nieurządzonej nie zaliczone do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych.

Co istotne Sąd ten podkreślił też, iż przepisów Prawo geodezyjne i kartograficzne (art. 2 pkt 8) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (§ 44 pkt 2 i § 46 ust. 1) można wyprowadzić zasadę utrzymywania ewidencji gruntów w stanie aktualności.

W ocenie Sądu rozpatrującego niniejszą skargę organ I instancji, ponownie rozpoznając sprawę, zastosował się do wytycznych zawartych w wyżej przytoczonym wyroku z dnia 19 września 2012 r., a jego rozstrzygnięcie utrzymane w mocy w przez organ II instancji znajduje uzasadnienie w stanie prawnym obowiązującym w dniu jego wydania, jak też jest zgodne z ustalonym stanem faktycznym.

Zauważyć należy, iż stosując się do wytycznych Sądu organ I instancji ponownie przeprowadził postępowanie dowodowe w sprawie, w ramach którego przeprowadził m.in. ponowne oględziny przedmiotowej działki nr [...] (w dniu 18 kwietnia 2013r.), w trakcie których powołany przez organ biegły geodeta dokonał pomiaru użytków istniejących na tej działce oraz na sąsiedniej działce nr [...] . Ponadto do akt sprawy dołączono kopię zgłoszenia dokonanej przez tego biegłego aktualizacji ewidencji gruntów i budynków z dnia 18 kwietnia 2013 r. z wykazem zmian i z wyjaśnieniami geodety dotyczących tych działek oraz opinią biegłego – podpisane przez R. K. i geodetę M. C. (upr. Nr [...]). Z dokumentów tych wynika, iż część przedmiotowej działki (pow. 0,0225 ha) wskazuje na użytkowanie rolnicze – odłóg oraz nowe nasadzenia drzew owocowych natomiast resztę działki porastają drzewa iglaste i liściaste o łącznej powierzchni 0,1279 ha. Z dokumentów tych wynika także, iż obszar zarośnięty drzewami iglastymi i liściastymi występuje również na sąsiedniej działce nr [...] i nie wykracza poza te dwie działki. Łącznie na obu działkach powierzchnia terenu zarośniętego drzewami wynosi 1905 m2 (0,1902 ha). Na działkach sąsiadujących z działkami nr [...] i [...] nie stwierdzono kontynuacji użytków, dopiera na oddalonych działkach nr [...] , [...] i [...] przy ul. A. występują użytki rolne.

Zdaniem Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności pomiary dokonane przez biegłego geodetę M. C. oraz sporządzona przez niego i R. K. opinia, pozwalały organom na wydanie przedmiotowego rozstrzygnięcia. Wbrew twierdzeniom strony skarżącej organy te uzasadniły w sposób wystarczający ( zwłaszcza organ I instancji) , dlaczego uznały, iż opracowanie przygotowane przez biegłego geodetę zasługuje w całości na uwzględnienie. Podkreślić należy, iż biegły geodeta legitymujący się stosownymi uprawnieniami posiada wiedzę specjalistyczną umożliwiającą mu dokładne dokonanie pomiaru występujących na danym terenie użytków.

W szczególności uznać należy, iż Prezydent Miasta P. opierając się na zgromadzonych dokumentach prawidłowo uznał, iż część przedmiotowej działki stanowią użytki gruntowe oznaczone w ewidencji gruntów i budynków symbolem Bz – tereny rekreacyjno-wypoczynkowe.

Zgodnie bowiem z treścią § 68 i Załącznika nr 6 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (w brzmieniu na dzień wydania decyzji organów obu instancji) przez tereny rekreacyjno-wypoczynkowe rozumie się tereny zieleni nieurządzonej niezaliczone do lasów oraz gruntów zadrzewionych i zakrzewionych.

Niewątpliwie porośniętego drzewami iglastymi i liściastymi fragmentu działki [...] nie można zakwalifikować jako grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem Lz. Łączna powierzchnia tak zagospodarowanego terenu na sąsiadujących z sobą bezpośrednio działkach nr [...] i [...] wynosi bowiem więcej niż 0,1000 ha. Z ustaleń organu, w tym z oświadczenia strony, wynika także, iż teren ten nie stanowi także lasu w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach.

W tej sytuacji użytek ten na dzień wydania decyzji mógł być zakwalifikowany jedynie jako tereny rekreacyjno-wypoczynkowe (Bz) niezależnie od planów jakie posiada wobec niego właściciel tego użytku.

Zauważyć należy, iż zgodnie z zaleceniami Sądu zawartymi w wyroku z dnia 19 września 2012 r. organ I instancji umożliwił stronie udział w czynnościach dowodowych – zawiadomił stronę o oględzinach działki [...] i [...], a także umożliwił jej zapoznanie się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym w tym z ustaleniami poczynionymi przez geodetę. Strona nie skorzystała z tej możliwości, jak też nie skorzystała z możliwości przedłożenia innych dowodów (patrz.- protokół przesłuchania strony i jej pełnomocnika z dnia 14 lutego 2013 r.).

Dopiero na etapie skargi do Sądu strona podjęła próbę podważenia ustaleń dokonanych przez biegłego geodetę przedkładając własne obliczenia powierzchni użytków występujących na przedmiotowej działce.

Podkreślenia wymaga, iż z uwagi na zakres kontroli administracji publicznej przez sądy administracyjne sądy te co do zasady nie prowadzą postępowania dowodowego i nie orzekają merytorycznie. Innymi słowy nie rozpoznają sprawy administracyjnej co do jej istoty, lecz oceniają, czy organy prowadzące postępowanie administracyjne prawidłowo stosowały przepisy prawa materialnego oraz przepisy postępowania (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2006 r., sygn. II FSK 230/05, dostępny w bazie orzeczeń: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Sąd administracyjny – jak to wynika z art. 133 § 1 p.p.s.a. – orzeka na podstawie akt sprawy i tylko wyjątkowo, o ile zachodzą przesłanki z art. 106 § 3 p.p.s.a, może przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2005 r., sygn. OSK 1216/04, dostępny jw.). Celem postępowania dowodowego prowadzonego ewentualnie przez sąd w trybie art. 106 § 3 p.p.s.a. nie jest ustalenie stanu faktycznego sprawy administracyjnej lecz ocena, czy organy ustaliły ten stan zgodnie z regułami obowiązującymi w procedurze administracyjnej (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2013 r. o sygn. akt I OSK 308/13 dostępny w bazie orzeczeń: http://orzeczenia.nsa.gov.pl )

W konsekwencji wystarczy stwierdzić, że złożone na etapie postępowania sądowoadministracyjnego zdjęcia i wyliczenia strony nie mogły zostać oceniony przez Sąd w ramach dowodu uzupełniającego.

Jak wskazano wcześniej dowody te oraz własne wyjaśnienia strona mogła przedstawić organom w postępowaniu administracyjnym. Stanowiłoby to jedną z okoliczności, które organ mógłby wziąć pod uwagę przy ocenie sporządzonej opinii biegłego geodety. Działania takie należą jednakże do fazy postępowania dowodowego (wyjaśniającego) w postępowaniu administracyjnym. Natomiast sformułowanie przez stronę tego rodzaju wniosków dowodowych w skardze do sądu administracyjnego jest całkowicie spóźnione i w żadnej mierze nie mogło uruchomić uzupełniającego postępowania dowodowego w trybie art. 106 § 3 p.p.s.a.

W sprawie nie zachodzą takie istotne wątpliwości, które uniemożliwiałyby tutejszemu Sądowi przeprowadzenie kontroli działania organów administracyjnych w postępowaniu w przedmiocie ustalenia powierzchni stwierdzonych na działce [...] użytków. Stąd też zdjęcia i wyliczenia przedłożone przez stronę nie mógł zostać ocenione przez Sąd.

Wobec treści skargi powtórzyć należy także stanowisko wyrażone w przytaczanym wyroku tut. Sądu z dnia 19 września 2012 r. iż nie ma istotnego znaczenia dla sprawy uzyskanie przez P. J. decyzji ostatecznej o zezwoleniu na wycinkę określonych drzew przedmiotowej działki, czy też ubieganie się przez skarżącego o uzyskanie zezwolenia na wycinkę kolejnych drzew. Nawet ewentualne uzyskanie wskazanych powyżej orzeczeń administracyjnych nie rodzi bowiem po stronie P. J. obowiązku wycięcia objętych nimi drzew i krzewów i co za tym idzie bezpośrednio nie wpływa na rodzaj użytku gruntowego faktycznie istniejącego na działce. Dopiero fizyczne usuniecie konkretnych drzew i krzewów z terenu działki skarżącego może mieć wpływ na ustalenie jaki rodzaj lub rodzaje użytków gruntowych występują aktualnie na stanowiącej przedmiot postępowania działce. To samo dotyczy uzyskania decyzji o warunkach zabudowy przedmiotowej nieruchomości. Dopiero rozpoczęcie inwestycji może mieć wpływ na ustalenie jaki rodzaj lub rodzaje użytków gruntowych występują na tym terenie.

W tym stanie rzeczy Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.