III SA/Po 1770/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 2 września 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 207, art. 53 § 1 i § 3 oraz art. 63 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w zw. z art. 65 ust. 5 i ust. 6, art. 67a, art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. z 2004 r. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.), art. 20, art. 76 ust. 3, art. 78, art. 201, art. 214 ust. 1, art. 220 ust. 1, art. 221, art. 222 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z 19.10.1992 r. z późn. zm.), art. 212, art. 213 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02.07.1993 r. wprowadzającego przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 253 z 11.10.1993 r. z późn. zm.) oraz art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256 z 07.09.1987 r. z późn. zm.), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 948/2009 z 30 września 2009 r. (Dz. Urz. UE L Nr 287 z 31.10.2009 r.) zmieniającym załącznik I do rozporządzenia 2658/87, Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu określił kwotę należności wynikającą z długu celnego, podlegającą retrospektywnemu księgowaniu, w wysokości [...] zł i powiadomił M. A. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą [...] M. A. oraz spółkę A (jako przedstawiciela pośredniego) o retrospektywnym zaksięgowaniu kwoty pozostającej do pokrycia prawnie należnej kwoty długu celnego.

W uzasadnieniu decyzji organ celny wskazał, że w dniu 14.09.2010 r. procedurą celną dopuszczenia do wolnego obrotu według wpisu do rejestru procedury uproszczonej został objęty towar pochodzący z Chin, określony jako "tablica – ekran LED zewnętrzny stosowany do montażu w telebimach – zawierający diody elektroluminescencyjne", zadeklarowany przez Zgłaszającego do kodu TARIC 8531 20 20 90 z zastosowaniem stawki celnej erga omnes w wysokości 0 % ad valorem. Towar ten następnie ujęto w zgłoszeniu celnym uzupełniającym SAD nr [...] z dnia 27.09.2010 r. W załączonej do zgłoszenia celnego fakturze nr [...] z dnia 12.09.2010 r., wystawionej przez firmę B, zakupiony towar został opisany jako "Outdoor PH10 2R1G1B LED LED Panels, With Control system". Przeprowadzona przez Naczelnika Urzędu Celnego w P. kontrola ww. zgłoszenia celnego zakwestionowała przynależność importowanego towaru do określonego w nim kodu TARIC. Ustalenia kontroli zostały zawarte w protokole z kontroli celnej nr [...] z dnia 23.09.2011 r. W związku z powyższym, postanowieniem z dnia 28.03.2012 r. Naczelnik Urzędu Celnego w Poznaniu wszczął postępowanie celne w celu określenia prawidłowej klasyfikacji taryfowej ww. towaru.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, w tym materiału przedłożonego przez M. A. oraz stowarzyszenie C (nabywcę przedmiotowego urządzenia), organ celny ustalił, że procedurą dopuszczenia do obrotu objęto ekran LED zewnętrzny z systemem sterującym, zawierający diody elektroluminescencyjne (LED). Na ekran ten składa się 1 kabinet złożony z 50 modułów połączony okablowaniem o rozdzielczości kabinetu 80 x 160 pikseli. Urządzenie to jako telebim LED zostało sprzedane stowarzyszeniu C. Stowarzyszenie to, w odpowiedzi na pismo organu celnego wyjaśniło, że telebim LED został zakupiony w celu promocji [...] firm, przekazywania miejskich informacji publicznych oraz promowania Forum i jego członków. Na jednym z przesłanych przez Forum zdjęć prezentujących możliwości telebimu, widać hasło reklamowe wyświetlane w formie prostego, różnokolorowego tekstu, a na innym tylko wyświetloną datę i godzinę. Jednocześnie zdjęcie zamieszczone na stronie internetowej, prezentujące ten telebim w momencie emisji logo ww. stowarzyszenia ([...]) na kolorowym tle, wskazuje na większe możliwości urządzenia. Strona ta również zachęca do składania zamówień na emisję reklam na tym urządzeniu informując, że mogą być one wyświetlane z wykorzystaniem 16,7 mln kolorów.

Zgłaszający zadeklarował przedmiotowy towar do kodu TARIC 8531202090 w ramach pozycji 8531 obejmującej aparaturę do sygnalizacji dźwiękowej lub wzrokowej (na przykład dzwonki, syreny, tablice sygnalizacyjne, urządzenia alarmowe przeciwwłamaniowe lub przeciwpożarowe), elektryczną, inną niż ta objęta pozycją 8512 lub 8530. Organ celny, przytaczając treść Not wyjaśniających HS, wskazał, że funkcjonalność tablic sygnalizacyjnych z podpozycji 8531 20 ograniczona jest wyłącznie do wyświetlania liczb i liter, zaś ruch wyświetlanej informacji ogranicza się do jej przesuwu na ekranie. Tablice te są co do zasady urządzeniami elektrycznymi zdolnymi do odbioru określonych sygnałów informacyjnych i przedstawienia ich w takiej formie, aby mogły być widoczne dla oka ludzkiego. Natomiast przedmiotowa tablica – ekran LED ma znacznie szerszy zakres zastosowania, gdyż nie ogranicza się tylko i wyłącznie do dostarczania sygnałów wzrokowych w celach sygnalizacyjnych, bowiem obsługuje oprócz plików tekstowych również pliki graficzne i wideo. Jest przeznaczona między innymi do emisji reklam. Zatem nie może być klasyfikowana do pozycji 8531. Importowana tablica - ekran LED posiada właściwości i zastosowanie wykraczające poza cechy tablic sygnalizacyjnych w rozumieniu pozycji 8531 HS. Możliwości, jakie oferuje rozpatrywany ekran LED, potwierdzone jego charakterystyką techniczną i zebranym materiałem dowodowym, pozwalają stwierdzić, że ekran ten pełni funkcję monitora video, dla którego w Taryfie celnej przewidziano pozycję 8528. Zgodnie z treścią pozycji 8528 obejmuje ona monitory i rzutniki, niezawierające aparatury odbiorczej dla telewizji; aparaturę odbiorczą dla telewizji, nawet zawierającą odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu, lub odtwarzania dźwięku, lub obrazu.

Organ celny dodał przy tym, że na stronie internetowej eksportera przedmiotowego ekranu LED prezentowana jest oferta telebimów, według której wszystkie oferowane przez firmę urządzenia posiadają możliwość wyświetlania obrazów oraz plików wideo. Ponadto przywołał rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 103/2012 z dnia 7 lutego 2012 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz. Urz. UE L 36/17 z dnia 09.02.2012r.), które stwierdza, że "jednostka (...) zdolna do wyświetlania różnego rodzaju wideo, nie może być (...) uważana za urządzenie elektryczne do celów sygnalizacyjnych wykorzystujące sygnalizację wizualną. Zatem wyklucza się jej klasyfikację do pozycji 8531 jako tablice sygnalizacyjne (zob. również Noty wyjaśniające do HS do pozycji 8531 (D)). Jednostkę należy zatem klasyfikować do kodu CN 8528 59 80 jako pozostałe monitory kolorowe".

Przytaczając treść Not wyjaśniających HS, organ celny podkreślił, że przedmiotowe urządzenie nie posiada właściwości ułatwiających długotrwałe okresy patrzenia z bliskiej odległości. Samo określenie "Outdoor" (zewnętrzny) zamieszczone w fakturze importowej wyraźnie wskazuje na jego zastosowanie poza wnętrzami budynków, gdzie odległość wizyjna jest na tyle duża, aby prezentowany na telebimie obraz był przez widza odbierany w odpowiedniej jakości. W związku z powyższym importowana tablica – ekran LED winna być zaklasyfikowana do kodu TARIC 8528 59 90 90, dla którego stawka celna dla krajów trzecich wynosi 14 %. Uznając natomiast, że klasyfikacja taryfowa przedmiotowego towaru okazała się kwestią bardzo skomplikowaną, organ nie przypisał stronie świadomego działania zmierzającego do podania nieprawidłowych lub niekompletnych danych w zgłoszeniu celnym w celu zastosowania niższej niż prawidłowa stawki celnej i w konsekwencji odstąpił od pobrania odsetek za zwłokę od należności celnych.

Od powyższej decyzji odwołał się M. A., reprezentowany przez pełnomocnika – radcę prawnego. Wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania, zarzucając:

1) błąd w ustaleniach faktycznych będących podstawą rozstrzygnięcia, polegający na przyjęciu, że zaimportowany towar, tj. tablica - ekran LED zewnętrzny to nie urządzenie elektryczne do celów sygnalizacyjnych, lecz monitor jako jednostka zdolna do wyświetlania różnego rodzaju wideo, dla którego prawidłowy kod TARIC to 8528 59 90 90 zamiast kodu TARIC 8531 20 20 90.

2) naruszenie prawa materialnego, tj. art. 65 ust. 5 i ust. 6, art. 67 a, art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622), art. 20, art. 76 ust. 3, art. 78, art. 201, art. 214 ust. 1, art. 220 ust. 1, art. 221, art. 222 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302, str. 1), art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256, str. 1) w wyniku niewłaściwego zastosowania wskazanych przepisów, będącego skutkiem ich błędnej wykładni prowadzącej do uznania, że skarżący powinien dokonać zgłoszenia celnego, przyporządkowując towarowi kod TARIC 8528 59 90 90.

W uzasadnieniu Skarżący podniósł, że przedmiotowy towar mógłby zostać zaklasyfikowany do kodu wskazanego przez organ, gdyby mógł on zapewnić wysoką jakość obrazu wideo. Z taką sytuacją nie mamy jednak do czynienia w niniejszej sprawie, co powoduje, że nie powinien być zaklasyfikowany jako monitor. Skarżący podkreślił, że urządzenie to odpowiada w swojej specyfikacji tablicom informacyjnym pozostałym, gdyż jego możliwości techniczne pozwalają na wyświetlanie w odpowiedniej jakości obrazu jedynie prostych sygnałów, na co jednoznacznie wskazuje rozdzielczość ekranu, nie odpowiadająca żadnym standardom video. Celem zobrazowania efektów tak drastycznego zmniejszenia rozdzielczości obrazu strona przedłożyła dwa wydruki fotografii i grafiki wykonane w rozdzielczości 1024 x 768 pikseli oraz 160 x 80 pikseli. Zdaniem Skarżącego, o tym, że przedmiotowe urządzenie służyć może jedynie do celów sygnalizacyjnych, świadczy ponadto odpowiedź nabywcy – stowarzyszenia C, który wskazał, że urządzenie jest wykorzystywane w celu promocji [...] firm oraz przekazywania miejskich informacji publicznych. Na dołączonych fotografiach zobrazowano wyświetlanie komunikatów słownych i cyfrowych. Takie wykorzystanie urządzenia, zdaniem Skarżącego, jest analogiczne jak w przypadku tablic informacyjnych na giełdach, stadionach piłkarskich, w kręgielniach itp.

Dyrektor Izby Celnej w Poznaniu decyzją z dnia 22 października 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), w zw. z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. z 2013 r., poz. 727), art. 20 ust. 1, ust. 3 i ust. 6, art. 78 ust. 2, art. 201 ust. 1 lit. a, ust. 2 i ust. 3, art. 214 ust. 1, art. 245 rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. WE L 302 z późn. zm.), art. 1, art. 2, art. 3 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23.07.1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. U. UE L 256 z 07.09.1987 r. ze zm.), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 948/2009 z dnia 30 września 2009 r., zmieniającym załącznik I do Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 (Dz. Urz. WE L 287 z dnia 31.10.2009 r.), utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy, podzielając ustalenia faktyczne i ocenę prawną organu I instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podkreślił, w powołaniu na treść pozycji CN 8528 i 8531 oraz Not wyjaśniających HS, że kryterium różnicującym te dwie pozycje jest zakres funkcjonalności objętych nimi urządzeń. Monitory z pozycji 8528 to urządzenia służące do wyświetlania obrazu, natomiast tablice sygnalizacyjne z pozycji 8531 służą do wyświetlania prostych znaków informacyjnych ograniczonych do liter, cyfr. Istotnych wskazówek w interpretacji zakresu przedmiotowego pozycji CN 8528 i 8531 dostarczają również rozporządzenia wykonawcze w sprawie klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej wydawane przez Komisję Europejską na podstawie art. 9 ust. 1 lit. a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23.07.1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej. Z uzasadnień rozporządzeń Komisji (WE) nr 957/2006 i nr 1156/2008 wynika, że Komisja Europejska przez monitory ujęte w pozycji CN 8528 rozumie szeroki zakres urządzeń, których funkcja specyficzna polega na zdolności odtwarzania sygnałów wizyjnych (obrazów nieruchomych i/lub ruchomych). Natomiast funkcjonalność tablic sygnalizacyjnych klasyfikowanych do pozycji 8531 ograniczona jest do wyświetlania znaków graficznych i/lub alfanumerycznych.

Dyrektor Izby Celnej podkreślił, że istnieje zasadnicza różnica pomiędzy tablicą sygnalizacyjną zawierającą diody LED (pozycja 8531), a telebimem (pozycja 8528). Wprawdzie sporne urządzenie zostało opisane w zgłoszeniu celnym SAD jako "tablica-ekran LED zewnętrzny stosowany do montażu w telebimach", jednak w wyniku dokonanych ustaleń okazało się ono de facto kompletnym wyrobem, a mianowicie gotowym kompletnym monitorem (ekranem, telebimem multimedialnym). Istnieją bowiem pojęcia zamienne telebim / ekran LED / bilbord / ściana LED. Strona ([...] M. A.) zaimportowany towar odsprzedała polskiemu odbiorcy (stowarzyszenie C z siedzibą w R.) jako właśnie "telebim w technologii LED" (vide: faktura sprzedaży VAT nr [...] z dnia 29.07.2010 r.). Wprawdzie sama nazwa towaru nie decyduje o jego prawidłowej klasyfikacji do kodu CN, to jednak należy zauważyć, że parametry techniczne zaimportowanego towaru nie ograniczają funkcji tego urządzenia wyłącznie do wyświetlania znaków numerycznych i/lub alfanumerycznych, ale pozwalają także na emisję obrazu video. Z dokonanych ustaleń (w tym wyjaśnień Strony - [...] M. A.) wynika, że przedmiotowy monitor (telebim) nie jest samowystarczalnym urządzeniem, ponieważ żeby wyświetlić jakąkolwiek informację potrzebne jest podłączenie urządzenia do komputera. Wprawdzie według oświadczeń Strony do zadań tego urządzenia należy wyświetlanie tekstu i grafiki – formaty bmp., gif i avi - z wykorzystaniem 256 odcieni koloru, jednak wskazany format avi (kontener danych audiowizualnych, format video) wskazuje na jego szersze zastosowanie. Tymczasem do pozycji 8531 taryfikowane są m. in. urządzenia nazywane w handlu wyświetlaczami komunikacyjnymi, które służą do celów sygnalizacyjnych - wyświetlają tekst, grafikę (prosty komunikat w formie tekstu, grafiki – jedynie sygnalizujący o czymś). Natomiast ekran LED (telebim w technologii LED) jest czymś więcej niż tablicą sygnalizacyjną objętą kodem 8531202090. Należy do ekranów dających możliwości wyjątkowego zaprezentowania np. walorów firmy, produktu – za pomocą tekstu, grafiki, video. Według ostatecznego odbiorcy urządzenia (stowarzyszenia C), telebim LED został zakupiony w celu promocji [...] firm w ramach inicjatywy "Kupuj w swoim mieście" oraz przekazywania miejskich informacji publicznych. Tablica ta ma też na celu promowanie stowarzyszenia oraz jego członków (vide: pismo stowarzyszenia C z dnia 14.01.2013 r.). Na stronie internetowej stowarzyszenia C (vide: wydruk strony w aktach sprawy) zawarte są informacje o telebimie. Wynika z niej, że urządzenie to pozwala na reklamę z zastosowaniem 16,7 mln kolorów i rozdzielczości ekranu 320 x 192 pikseli. Wyjaśniono, że obsługiwane są formaty plików: swf, flv, ppt, mpeg, avi, jpg, html itp. Wynika zatem z powyższego, że urządzenie to pozwala na efektywną reklamę wizualną, dynamiczny przekaz informacji, a nie tylko zwykły, prosty komunikat, sygnalizację jakieś informacji. Telebimy - jako nowoczesny nośnik wyświetlania multimediów - stosowane są do rozwiązań reklamowych, transmisji sportowych i okolicznościowych, bowiem ekrany LED nazywane telebimami, videoekranami mogą wyemitować obraz w pełnej palecie kolorów. Takim też urządzeniem jest sporny towar. Biorąc pod uwagę możliwość wyświetlania obrazów oraz to, że przedmiotowy telebim nie jest samowystarczalnym urządzeniem (musi być podłączony do komputera), należy uznać że podstawową funkcją tego urządzenia jest funkcja monitora, która stanowi specyficzną funkcję określoną w pozycji 8528. Zgodnie z Notami wyjaśniającymi pozycja ta obejmuje m. in. monitory, rzutniki i odbiorniki telewizyjne, które wykorzystują do wyświetlania obrazów różne technologie. Fakt, że sygnały nie są wyświetlane bezpośrednio z zewnętrznych źródeł, nie wyklucza klasyfikacji do pozycji 8528, ponieważ monitory objęte tą pozycją mogą posiadać możliwość odbioru różnych sygnałów z różnych źródeł. Natomiast do pozycji 8531 klasyfikowane są ekrany posiadające możliwość wyświetlania jedynie znaków graficznych i obrazów statycznych. Tak więc w przypadku, gdy ekrany posiadają zdolność odtwarzania obrazów video, to właściwą pozycją jest 8528. Pozycja ta obejmuje urządzenia przystosowane do odbioru sygnału wizyjnego generowanego z różnych źródeł. Importowany przez skarżącego towar posiada zdolność odtwarzania obrazów video, przez co właściwą pozycją taryfy celnej jest 8528. Wprawdzie przy dużym rozmiarze kabinetu - 800 mm x 1600 mm, a małej rozdzielczości - 80 x 160 pikseli, jakość obrazu może być gorsza, ale go nie wyklucza. Wręcz przeciwnie, ta zdolność techniczna urządzenia jednoznacznie dowodzi, że możliwości tablicy wykraczają poza funkcjonalność tablicy sygnalizacyjnej. Skarżący zresztą nie podważał funkcjonalności tablicy LED jako nośnika reklam.

Organ odwoławczy wskazał nadto, że ze znajdującej się w aktach sprawy faktury importowej wynika, że przedmiotowy telebim to "outdoor PH10 2R1G1B LED LED Panels, With Control System". Pojęcie "outdoor" oznacza, że jest to telebim zewnętrzny, natomiast oznaczenie "2R1G1B" (ang.; 2 red 1 green, 1 blue) oznacza, iż jeden pixel posiada 4 diody: 2 czerwone, 1 zieloną i 1 niebieską. Wynika zatem z tego, że telebim posiada technologię wyświetlania PIXEL BIS. Oznacza to, że podana w specyfikacji technicznej do faktury importowej rozdzielczość fizyczna kabinetu 80 x 160 pikseli jest de facto rozdzielczością optyczną widzianą przez ludzkie oko czterokrotnie większą. Ponadto wskazana przez Stronę fizyczna rozdzielczość kabinetu (80 x 160 pikseli) nie jest jednoznaczna z uwagi na to, że na wcześniej wymienionej stronie internetowej stowarzyszenia C podano wyższą rozdzielczość ekranu - 320 x 192 pikseli. W tym kontekście przedstawiony przez pełnomocnika Strony argument, że bardzo słaba rozdzielczość urządzenia nie pozwala na efektywne oglądanie wyświetlanych obrazów należy, zdaniem organu, uznać za chybiony. Natomiast o wyborze podpozycji CN 852859 w pozycji 8528, decyduje fakt, że importowany ekran nie posiada właściwości ułatwiających długotrwałe okresy patrzenia z bliskiej odległości.

W skardze na powyższą decyzję M. A., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania w sprawie, względnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji, zarzucając:

– błąd w ustaleniach faktycznych będących podstawą rozstrzygnięcia, polegający na przyjęciu, że zaimportowany towar to nie urządzenie elektryczne do celów sygnalizacyjnych, lecz monitor jako jednostka zdolna do wyświetlania różnego rodzaju wideo, dla którego prawidłowy kod TARIC to 8528 59 90 90, zamiast kodu TARIC 8531 20 20 90.

– naruszenie prawa materialnego, tj. art. 65 ust. 5 i ust. 6, art. 67a, art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622), art. 20, art. 76 ust. 3, art. 78 art. 201, art. 214 ust. 1, art. 220 ust. 1, art. 221, art. 222 ust. 1 lit. a rozporządzenia rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 302, str. 1), art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256, str. 1), w wyniku niewłaściwego zastosowania wskazanych przepisów, będącego skutkiem ich błędnej wykładni prowadzącej do uznania, że skarżący powinien dokonać zgłoszenia celnego przyporządkowując towarowi kod TARIC 8528 59 90 90,

– naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, tj. art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez pominięcie znajdujących się w posiadaniu organu dokumentów (pisma stowarzyszenia C zawierającego fotografie ukazujące wykorzystanie tablicy LED do celów sygnalizacyjnych) i przyjęcie stanu faktycznego sprzecznego z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie,

– naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 7 kpa i art. 84 ust. 1 kpa poprzez nieprzeprowadzenie z urzędu dowodu z opinii biegłego z dziedziny elektroniki na okoliczność, czy tablicę – ekran LED zewnętrzny zaimportowaną przez skarżącego z uwagi na jej cechy i przeznaczenie do użytku należy zaliczyć do urządzeń elektrycznych do celów sygnalizacyjnych czy też uznać za wielofunkcyjny monitor, w sytuacji gdy ocena taka wymaga wiadomości specjalnych, których organ nie posiada.

W uzasadnieniu Strona powtórzyła swoje dotychczasowe stanowisko przedstawione w odwołaniu. Dodatkowo podniosła, że w sprawie konieczne było przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z dziedziny elektroniki i techniki w celu określenia, czy tablicę – ekran LED zewnętrzny zaimportowany przez skarżącego z uwagi na jej cechy i przeznaczenie należy uznać za urządzenie elektryczne do celów sygnalizacyjnych czy też wielofunkcyjny monitor. Skoro organ nie przeprowadził takiego dowodu, chociaż jego przeprowadzenie było niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, oznacza to, że organ naruszył art. 7 kpa i art. 84 ust. 1 kpa, co miało wpływ na treść rozstrzygnięcia i dyskwalifikuje zaskarżoną decyzję. W związku z powyższym Skarżący wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego przez Sąd, ewentualnie – w przypadku nieuwzględnienia powyższego wniosku – o skierowanie sprawy do rozpoznania przez organ I instancji celem uzyskania opinii biegłego.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej uchylenie, podtrzymując stanowisko i argumentację przedstawione w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Na wstępie, odnosząc się do wniosków sformułowanych w skardze, należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej i to pod względem zgodności z prawem. Z powyższego wynika, że sądowa kontrola jest dokonywana według kryterium legalności, a więc zgodności zaskarżonego aktu administracyjnego z prawem. Ponadto zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a, b i c P.p.s.a. decyzja administracyjna podlega uchyleniu, jeżeli sąd stwierdzi naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego albo inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a w myśl art. 145 § 1 pkt 2 P.p.s.a. sąd jest obowiązany stwierdzić nieważność decyzji, jeżeli ustali zaistnienie wady powodującej jej nieważność. Powyższe oznacza, że sąd administracyjny w przypadku uwzględnienia skargi orzeka wyłącznie kasacyjnie, nie posiada natomiast kompetencji do merytorycznego orzekania o prawach lub obowiązkach strony ani wydawania orzeczeń kończących postępowanie administracyjne (w tym umarzających to postępowanie).

Dokonując kontroli legalności zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji w powyżej określonych granicach, Sąd nie stwierdził naruszenia prawa uzasadniającego stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji ani jej uchylenie na podstawie art. 145 § 1 P.p.s.a. Skarga nie zasługiwała zatem na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie jest klasyfikacja taryfowa urządzenia objętego procedurą dopuszczenia do wolnego obrotu według wpisu do rejestru procedury uproszczonej z dnia 14 września 2010 r., a następnie zgłoszeniem celnym uzupełniającym z dnia 27 września 2010 r., zadeklarowanego jako tablica – ekran LED zewnętrzny stosowany do montażu w telebimach, zawierający diody elektroluminescencyjne.

Strona skarżąca stoi na stanowisku, że sporne urządzenie kwalifikuje się do pozycji CN 8531: Aparatura do sygnalizacji dźwiękowej lub wzrokowej (na przykład dzwonki, syreny, tablice sygnalizacyjne, urządzenia alarmowe przeciwwłamaniowe lub przeciwpożarowe), elektryczna, inna niż ta objęta pozycją 8512 lub 8530:

8531 20 - Tablice sygnalizacyjne zawierające urządzenia ciekłokrystaliczne (LCD) lub diody elektroluminescencyjne (LED)

8531 20 20 - - Zawierające diody elektroluminescencyjne (LED)

8531 20 20 90 - - - Pozostałe

Natomiast organy celne uznały za prawidłową klasyfikację do pozycji CN 8528: Monitory i rzutniki, niezawierające aparatury odbiorczej dla telewizji; aparatura odbiorcza dla telewizji, nawet zawierająca odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu lub odtwarzania dźwięku lub obrazu:

- Pozostałe monitory

8528 59 - - Pozostałe

8528 59 90 - - - Kolorowe

8528 59 90 90 Pozostałe.

Z uwagi na datę dokonania zgłoszenia celnego zastosowanie w sprawie mają przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L Nr 256 z 07.09.1987 r. z późn. zm.), zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 948/2009 z dnia 30 września 2009 r. (Dz. Urz. UE L Nr 287 z 31,10.2009 r.), zmieniającym załącznik I do rozporządzenia nr 2658/87, zawierający Nomenklaturę Scaloną (CN).

Zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Systemu Zharmonizowanego (HS) pozycja 8531, z wyjątkiem urządzeń sygnalizacyjnych używanych w rowerach lub pojazdach mechanicznych (pozycja 8512) oraz urządzeń do regulacji ruchem na drogach, kolejach itp. (pozycja 8530), obejmuje wszystkie urządzenia elektryczne używane do celów sygnalizacyjnych, niezależnie od tego czy wykorzystują dźwięk do przekazywania sygnału (dzwonki, brzęczyki, buczki itp.), czy wykorzystują wskaźniki wizualne (lampki, klapki, oświetlone cyfry itp.) oraz niezależnie od tego czy są uruchamiane ręcznie (np. dzwonki przy drzwiach), czy też automatycznie (np. alarmy przeciwwłamaniowe).

Niniejsza pozycja obejmuje m.in.:

(D) Tablice sygnalizacyjne i podobne. Stosuje się je (np. w hotelach, biurach i fabrykach) do przywoływania personelu, sygnalizowania miejsca, w którym potrzebna jest pewna osoba lub usługa, wskazywania, czy pokój jest wolny, czy też zajęty. Do urządzeń tych należą:

1) Wskaźniki pokojowe. Są to duże tablice z liczbami odpowiadającymi numerom pokojów. Naciśnięcie przycisku w pokoju powoduje oświetlenie odpowiedniego numeru albo jego odsłonięcie w wyniku opadnięcia przysłony lub klapki,

2) Wskaźniki numerów. Sygnały te pojawiają się w postaci cyfr świetlnych na przedniej płycie małej skrzynki; w niektórych urządzeniach tego typu mechanizm roboczy ma postać tarczy telefonicznej. Są to również wskaźniki typu zegarowego, w których liczby wskazuje się ręką poruszającą tarczę wybierakową.

3) Wskaźniki biurowe, na przykład te używane do wskazywania czy osoba zajmująca biuro jest wolna, czy zajęta. Niektóre typy są to zaledwie proste napisy "proszę wejść" lub "nie wchodzić", zapalane i gaszone przez pracownika biura.

4) Wskaźniki w windach. Wskazują one na oświetlonej tablicy położenie windy oraz kierunek jazdy, w dół lub w górę.

5) Okrętowe telegrafy maszynowe.

6) Dworcowe tablice informacyjne pokazujące czas odjazdu pociągów i perony.

7) Tablice informacyjne na giełdach, stadionach piłkarskich, w kręgielniach itp.

Niektóre z tych tablic informacyjnych itp., zawierają również dzwonki lub inne akustyczne urządzenia sygnalizacyjne.

Niniejsza pozycja nie obejmuje publicznych map drogowych lub kolejowych, w których naciśnięcie odpowiedniego przycisku powoduje oświetlenie konkretnego miejsca, drogi, odcinka lub trasy, ani elektrycznych znaków reklamowych.

Niniejsza pozycja również wyłącza:

(c) Monitory LCD lub odbiorniki telewizyjne LCD (pozycja 8528).

Z kolei pozycja 8528 – zgodnie z Notami Wyjaśniającymi do Systemu Zharmonizowanego (HS), obejmuje:

1) Monitory i rzutniki, niezawierające aparatury odbiorczej dla telewizji.

2) Aparaturę odbiorczą dla telewizji, nawet zawierającą odbiorniki radiowe lub aparaturę do zapisu, lub odtwarzania dźwięku, lub obrazu, do wyświetlania sygnałów (odbiorniki telewizyjne).

3) Aparaturę do odbioru sygnałów telewizyjnych bez możliwości wyświetlania (np. odbiorniki satelitarnej transmisji telewizyjnej).

Monitory, rzutniki i odbiorniki telewizyjne wykorzystują do wyświetlania obrazów różne technologie, takie jak CRT (lampa elektropromieniowa), LCD (wyświetlacz ciekłokrystaliczny), DMD (mikroskopijnie małe lusterka ułożone w matrycy na chipie półprzewodnikowym), OLED (diody emitujące światło z warstwy organicznej) i plazmę.

Monitory i rzutniki mogą być zdolne do odbioru różnych sygnałów z różnych źródeł. Jeżeli jednak zawierają tuner telewizyjny, są one uważane jako aparatura odbiorcza dla telewizji.

(A) Monitory w rodzaju wyłącznie lub zasadniczo wykorzystywanych w systemach do automatycznego przetwarzania danych objętych pozycją 8471

Grupa ta obejmuje monitory typu CRT i monitory niebędące typu CRT (np. płaskoekranowe), które zapewniają graficzną prezentację przetworzonych danych. Monitory te możliwe są do odróżnienia od innych typów monitorów (patrz (B) poniżej) i od odbiorników telewizyjnych. Obejmują one:

1) Te monitory, które są zdolne do przyjmowania sygnału wyłącznie z jednostki centralnej maszyny do automatycznego przetwarzania danych, a zatem nie mogą odtwarzać kolorowego obrazu ze złożonego sygnału wideo, którego kształt fali odpowiada standardowi transmisji (NTSC, SECAM, PAL, D-MAC itp.). Są one wyposażone w złącza charakterystyczne dla systemów do przetwarzania danych (np. interfejs RS-232C, złącza DIN czy SUB-D) i nie posiadają układu audio. Są one sterowane przez specjalne adaptery (np. karty monochromatyczne lub graficzne), które są zintegrowane z jednostką centralną maszyny do automatycznego przetwarzania danych.

2) Monitory CRT posiadające rozmiar elementu obrazu począwszy od 0,41 mm dla średniej rozdzielczości, która maleje wraz ze wzrostem rozdzielczości.

3) Te monitory CRT, które, aby pomieścić prezentację małych, ale dobrze zdefiniowanych obrazów, używają mniejszych rozmiarów pikseli i większych standardów zbieżności niż te, możliwe do zastosowania do monitorów opisanych w (B) poniżej i odbiornikach telewizyjnych (zbieżność jest zdolnością wyrzutni elektronowej(ych) do wzbudzenia pojedynczego punktu na powierzchni czołowej lampy elektronopromieniowej bez naruszenia żadnego z punktów przylegających).

4) Monitory CRT, których częstotliwość sygnału wizyjnego (szerokość pasma), będąca miarą określającą, jak wiele punktów może być przesyłana na sekundę w celu utworzenia obrazu, wynosi zazwyczaj 15 MHz lub więcej. Natomiast, w przypadku monitorów opisanych w (B) poniżej, szerokość pasma zazwyczaj nie jest większa niż 6 MHz. Częstotliwość wybierania poziomego tych monitorów zmienia się w zależności od standardów dla różnych trybów wyświetlania, zazwyczaj od 15 kHz do ponad 155 kHz. Wiele nadaje się do wielokrotnych częstotliwości wybierania poziomego. Częstotliwość wybierania poziomego monitorów opisanych w (B) poniżej jest stała, zwykle 15,6 lub 15,7 kHz, w zależności od stosowanego standardu telewizyjnego. Ponadto monitory z tej grupy nie działają w zgodzie z krajowymi lub międzynarodowymi standardami częstotliwości transmisji dla transmisji publicznej lub ze standardami częstotliwości dla zamkniętej sieci telewizyjnej.

Monitory z tej grupy charakteryzują się niską emisją pola elektromagnetycznego i często zawierają one mechanizmy nastaw uchylno-obrotowych, powierzchnie pozbawione olśnień, wyświetlanie bez migotania i inne ergonomiczne cechy projektowe, które ułatwiają długotrwałe okresy patrzenia w monitor z bliskiej odległości.

(B) Monitory inne niż te w rodzaju wyłącznie lub zasadniczo wykorzystywanych w systemach do automatycznego przetwarzania danych objętych pozycją 8471

Grupa ta obejmuje monitory, które są odbiornikami bezpośrednio połączonymi z kamerą wideo lub urządzeniem rejestrującym za pomocą kabli koncentrycznych tak, że wszystkie obwody częstotliwości radiowej są wyeliminowane. Są one wykorzystywane przez spółki telewizyjne lub zamkniętej sieci telewizyjnej (na lotniskach, dworcach, w fabrykach, szpitalach itp.). Aparatura ta składa się zasadniczo z urządzeń, które mogą wygenerować punkt świetlny i wyświetlić go na ekranie synchronicznie z sygnałami źródłowymi. Zawierają one jeden lub więcej wzmacniaczy wideo, dzięki którym można zmieniać intensywność punktu. Ponadto, mogą one posiadać oddzielne wejścia dla barwy czerwonej (R), zielonej (G) i niebieskiej (B) lub mogą być zakodowane zgodnie z określonym standardem (NTSC, SECAM, PAL, D-MAC itp.). Do przyjmowania zakodowanych sygnałów monitor musi być wyposażony w urządzenie dekodujące, pokrywające sygnały R, G i B (rozdzielanie). Najpowszechniejszym środkiem do odtworzenia obrazu jest lampa elektropromieniowa, do widzenia bezpośredniego lub rzutnik posiadający do trzech projekcyjnych lamp elektropromieniowych; jednakże inne monitory osiągają te same cele innymi środkami (np. ekrany ciekłokrystaliczne, dyfrakcja promieni świetlnych na warstwę oleju). Mogą one być w postaci monitorów CRT lub płaskich wyświetlaczy panelowych, np. LCD, LED, plazmowe itp.

Z powyższej regulacji jednoznacznie wynika, jak słusznie przyjęły organy celne w niniejszej sprawie, że monitory ujęte w pozycji CN 8528 obejmują szeroki zakres urządzeń, których funkcja specyficzna polega na zdolności odtwarzania sygnałów wizyjnych, w tym różnego rodzaju obrazów wideo. Natomiast funkcjonalność tablic sygnalizacyjnych klasyfikowanych do pozycji CN 8531 ograniczona jest wyłącznie do wyświetlania znaków numerycznych i/lub alfanumerycznych.

W świetle przywołanej treści poszczególnych pozycji CN i Not Wyjaśniających HS do tych pozycji oraz stanowisk strony skarżącej i organów celnych istota sporu sprowadzała się do tego, czy przedmiotowe urządzenie posiada wyłącznie możliwość wyświetlania znaków numerycznych i/lub alfanumerycznych i dlatego kwalifikuje się do pozycji CN 8528 (TARIC 8528 59 90 90), jak utrzymuje skarżący, czy też urządzenie to ma możliwości wyświetlania różnego rodzaju obrazu wideo, a tym samym stanowi monitor z pozycji CN 8531 (TARIC 8531 20 20 90). Należy przy tym dodać, że cechy przedmiotowego urządzenia, w tym w szczególności jego parametry techniczne zasadniczo pozostawały bezsporne. Zostały one ustalone przez organy celne na podstawie całokształtu zgromadzonego materiału dowodowego, w tym materiałów przedłożonych przez stronę skarżącą, zawierających opis techniczny urządzenia. W ocenie Sądu organy prawidłowo przeanalizowały również odpowiednie parametry spornego urządzenia pod kątem istotnych w sprawie możliwości odtwarzania obrazów wideo i trafnie te możliwości w przypadku spornego urządzenia stwierdziły, wskazując że możliwości tego urządzenia wykraczają poza proste wyświetlanie punktów (sygnalizację) i w konsekwencji kwalifikując je do kodu TARIC 8528 59 90 90. Należy bowiem zwrócić uwagę, że zarówno z informacji nabywcy urządzenia – stowarzyszenia C (zob. k. 167-168 akt adm.), jak i informacji podanych przez samego skarżącego (zob. k. 44-45 akt adm.) wynika, że przedmiotowe urządzenie obsługuje m.in. formaty plików avi, a zatem – jak szczegółowo wyjaśnił organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji, urządzenie to pozwala na obsługę plików wideo, a tym samym efektywną reklamę wizualną, a nie tylko sygnalizację jakieś informacji. Ponadto potwierdzeniem trafności dokonanej przez organy celne kwalifikacji jest wykorzystanie spornego urządzenia przez jego nabywcę (stowarzyszenie C) do emisji reklam zawierających nie tylko znaki numeryczne czy alfanumeryczne, ale także obrazy wideo (zob. k. 168 i 163v akt adm.). Należy przy tym dodać, że jakkolwiek o klasyfikacji taryfowej decydują obiektywne cechy i właściwości towaru opisane w poszczególnych pozycjach Nomenklatury Scalonej (CN), a nie jego faktyczne wykorzystanie, to jednak to ostatnie w niniejszym przypadku również wskazuje na obiektywne możliwości techniczne urządzenia w postaci wyświetlania obrazów. Te możliwości pośrednio potwierdził również sam skarżący, który twierdząc że sporne urządzenie tych możliwości nie posiada, jednocześnie tego nie wykazał. Przeciwnie, podnosił jedynie, że z uwagi na parametry urządzenia, w szczególności niską rozdzielczość, jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo zła. W ten sposób przyznał zatem, że sporne urządzenie posiada możliwości wyświetlania obrazów wideo. Natomiast podnoszona przez skarżącego zła jakość tego obrazu jest kwestią nieistotną z punktu widzenia klasyfikacji taryfowej. Taryfa celna nie uzależnia bowiem kwalifikacji urządzenia do pozycji CN 8528 od jakości obrazu, lecz od zdolności do odtwarzania obrazów. Z kolei to, czy sporne urządzenie z uwagi właśnie na jakość obrazu będzie wybierane przez użytkowników (reklamodawców) do wyświetlania obrazów wideo należy wyłącznie do ich preferencji. Jednak, jak już zasygnalizowano powyżej, faktyczne wykorzystywanie towaru również nie decyduje o klasyfikacji taryfowej. Biorąc zatem pod uwagę, że sporne urządzenie ma możliwość wyświetlania obrazów, a jednocześnie nie jest samowystarczalnym urządzeniem – musi być podłączone do komputera (na co wskazywał sam skarżący), organy celne prawidłowo uznały, że podstawową funkcją tego urządzenia jest funkcja monitora, która stanowi specyficzną funkcję określoną w pozycji 8528.

Wobec powyższego, skoro istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności dotyczące cech i właściwości spornego urządzenia, w szczególności jego możliwości odtwarzania obrazów wideo, w sposób dostateczny wynikały ze zgromadzonego przez organy celne materiału dowodowego i de facto zostały również przyznane przez skarżącego, brak było podstaw – wbrew zarzutom skargi, do powoływania biegłego w celu ustalania tych okoliczności. Natomiast dokonanie klasyfikacji taryfowej w oparciu o te okoliczności należało już do wyłącznej kompetencji organów celnych. Organy celne nie naruszyły więc prawa, w szczególności art. 197 § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do którego organ może powołać biegłego w celu wydania opinii w przypadku, gdy w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, gdyż w niniejszej sprawie taki przypadek nie zachodził. W konsekwencji bezzasadny jest również zarzut niedostatecznego wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy. W tym miejscu należy dodać, że w postępowaniu celnym zastosowanie znajdują przepisy Ordynacji podatkowej (co wynika wprost z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne, Dz. U. z 2013 r., poz. 727), a nie Kodeksu postępowania administracyjnego – jak błędnie wskazywał, formułując zarzuty, pełnomocnik skarżącego. Ponadto należy wyjaśnić, że całkowicie chybiony był również wniosek pełnomocnika skarżącego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego przed sądem administracyjnym. Niezależnie bowiem od tego, że – jak wykazano powyżej, okoliczności sprawy zostały dostatecznie wyjaśnione w postępowaniu celnym bez potrzeby powoływania biegłego, w postępowaniu sądowoadministracyjnym przeprowadzanie dowodów – stosownie do art. 106 § 3 P.p.s.a. jest możliwe wyłącznie uzupełniająco z dokumentów i to tylko wówczas, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie, a sytuacja taka nie zachodziła w niniejszym przypadku. Bezzasadny był również zarzut skarżącego co do pominięcia przez organy celne znajdujących się w aktach sprawy dokumentów. Jak wynika z treści uzasadnień decyzji organy celne wzięły pod uwagę wszystkie te dokumenty, w szczególności materiały przedłożone przez nabywcę spornego urządzenia (stowarzyszenie C), przy czym, także przy uwzględnieniu okoliczności wynikających z innych źródeł, w tym zawartych na stronie internetowej tego stowarzyszenia oraz podanych przez samego skarżącego, organ wyprowadził wnioski dotyczące możliwości technicznych urządzenia odmienne aniżeli domagał się tego skarżący, co przy prawidłowości tychże wniosków, która została wykazana powyżej, nie świadczy o naruszeniu prawa.

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że okoliczności sprawy zostały przez organy celne należycie i prawidłowo ustalone oraz ocenione w aspekcie znajdujących zastosowanie w sprawie przepisów prawa materialnego. W sprawie nie doszło zatem do zarzucanego naruszenia przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, ani przepisów prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy. W tym miejscu, odnosząc się szczegółowo do zarzutów skargi, należy dodać, że dokonana przez organy celne taryfikacja spornego urządzenia jest wynikiem ustaleń faktycznych (dotyczących cech i właściwości spornego urządzenia, w tym w szczególności wyżej stwierdzonych możliwości odtwarzania obrazów wideo), a nie wykładni przepisów prawa materialnego, dlatego też nie można podzielić zarzutu skargi co do błędnej wykładni przepisów prawa materialnego prowadzącej do błędnej klasyfikacji taryfowej, niezależnie od tego, że skarżący nie sprecyzował również, na czym miał polegać błąd organów celnych w dokonanej wykładni prawa. W ocenie Sądu klasyfikacja taryfowa spornego urządzenia dokonana przez organy celne jest zgodna z Regułą 1 ORINS, która stanowi, że do celów prawnych klasyfikację towarów należy ustalać zgodnie z brzmieniem pozycji i uwag do sekcji lub działów oraz, o ile nie są one sprzeczne z treścią powyższych pozycji i uwag, zgodnie z pozostałymi regułami. Organy celne zasadnie uznały, że przedmiotowe urządzenie ze względu na swe funkcje i właściwości (możliwość wyświetlania obrazów wideo), odpowiada opisowi pozycji CN 8528 59 90, gdyż w istocie jest to monitor kolorowy, inny niż monitor z lampą elekronopromieniową (posiada diody LED) i inny niż w rodzaju wyłącznie lub głównie stosowanych w systemach automatycznego przetwarzania danych objętych pozycją 8471. Należy także dodać, że trafność dokonanej przez organy celne taryfikacji celnej dodatkowo potwierdzają (choć nie stanowią podstawy rozstrzygnięcia) powołane przez organy rozporządzenia Komisji (WE), w szczególności:

– rozporządzenie Komisji (WE) nr 1156/2008 z dnia 20 listopada 2008 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej (Dz. U. UE L 2008.310.9), z którego wynika, że w przypadku urządzenia do zapisu, odtwarzania i wyświetlania nieruchomych obrazów (tak zwana "cyfrowa ramka do zdjęć") oraz urządzenia do zapisu, odtwarzania i wyświetlania nieruchomych obrazów i obrazów wideo, jak również do zapisu i odtwarzania dźwięku (tak zwana "cyfrowa ramka multimedialna") – ze względu na zdolność urządzeń do wyświetlania obrazów (obrazów nieruchomych i/lub obrazów wideo), ich podstawową funkcją jest funkcja monitora, która jest specyficzną funkcją określoną w pozycji 8528; monitory objęte tą pozycją mogą przy tym być zdolne do odbioru różnorodnych sygnałów z różnych źródeł (zob. również Noty wyjaśniające do Systemu Zharmonizowanego do pozycji 8528, akapit trzeci);

– rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 103/2012 z dnia 7 lutego 2012 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów według Nomenklatury scalonej (Dz. U. UE L 2012.36.17), z którego wynika, że modułowy panel ekranu (tak zwana "ściana LED") wykorzystywany m.in. do zastosowań informacyjno – reklamowych w handlu itp., biorąc pod uwagę, że jednostka jest zdolna do wyświetlania różnego rodzaju wideo, nie może być uważana za urządzenie elektryczne do celów sygnalizacyjnych wykorzystujące sygnalizację wizualną; zatem wyklucza się klasyfikację do pozycji 8531 jako tablice sygnalizacyjne.

Mając powyższe na uwadze, skargę jako bezzasadną należało oddalić, o czym Sąd orzekł jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 powołanej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.