IV SAB/Gl 38/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
2014-05-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Kozicka
Stanisław Nitecki /przewodniczący sprawozdawca/
Tadeusz MichalikSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Beata Kozicka Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2014 r. sprawy ze skargi A. A. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie statusu bezrobotnego postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
A.A. pismem z dnia [...] wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zażalenie na niezałatwienie sprawy, bezczynność i przewlekłość postępowania. W motywach tego pisma podkreślił, iż w [...] złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. świadectwo pracy z dnia [...] i do dnia wniesienia zażalenia organ ten nie wydał prawem przewidzianego rozstrzygnięcia. Nadto zaakcentował, że organ zatrudnienia ignoruje treść orzeczenia sądu powszechnego określającego okres jego zatrudnienia. W podsumowaniu podkreślił, iż od [...] organy nie rozpoznały jego wniosku.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. pismem z dnia [...] działając na podstawie art. 65 § 1 w związku z art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego przekazało powyższe zażalenie do Wojewody [...] wskazując, że organem właściwym do rozpoznania wniesionego zażalenia jest wymieniony organ.
Pismem z dnia [...] A.A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Prezydenta Miasta K., ponieważ [...] złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. świadectwo pracy z dnia [...] i do dnia wniesienia skargi organ ten nie wydał w tej sprawie żadnego rozstrzygnięcia. Podkreślił, że pismem z dnia [...] wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., jednakże organ ten nie rozpoznał sprawy, lecz przekazał ją do Wojewody [...]
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta K. wystąpił o odrzucenie skargi względnie o umorzenie postępowania. W piśmie tym organ administracji publicznej przedstawił chronologicznie przebieg postępowania i podejmowane rozstrzygnięcia, a następnie stwierdził, że przed tutejszym Sądem prowadzone jest postępowanie między tymi samymi stronami, a tym samym wyczerpana została przesłanka odrzucenia skargi, ewentualnie podkreślono, że wyczerpana jest również przesłanka umorzenia postępowania przewidziana treścią art. 161 § 1 pkt. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. Nr 270 ze zm.), a mianowicie jego bezprzedmiotowość.
Pismami z dnia [...], z dnia [...] oraz [...] A.A. podtrzymał wniesioną skargę i ponownie podkreślił, że w jego sprawie organy nie podjęły żadnych działań.
W trakcie rozprawy przed tutejszym Sądem skarżący podtrzymał swoje stanowisko, natomiast pełnomocnik organu zmodyfikował stanowisko zajęte w odpowiedzi na skargi i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Sąd administracyjny przed merytorycznym rozpatrzeniem skargi w pierwszej kolejności zobligowany jest sprawdzić, czy skarga jest dopuszczalna. W art. 58 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wymienione zostały przesłanki, których zaistnienia skutkuje odrzuceniem skargi. Wśród przesłanek zamieszczonych we wskazanym przepisie wymienia się, że skarga podlega odrzuceniu jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, że przywołana przesłanka występuje wówczas, gdy wnoszący skargę do sądu administracyjnego nie wyczerpie wszystkich przysługujących mu środków zaskarżenia.
W rozpoznawanej sprawie Sąd zetknął się z tego typu sytuacją, ponieważ jak wynika to z postanowień art. 52 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia jeżeli służyły one w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, przyjdzie zauważyć, że skarżący wniósł skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w K., a zatem na bezczynność i przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta K., który jego zdaniem nie wypowiedział się w prawem przewidzianej formie po przedłożeniu przez niego w dniu [...] świadectwa pracy w organie zatrudnienia. Oznacza to, że skarżący wniósł skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania organu administracji, który zobligowany był wydać stosowne rozstrzygnięcie (decyzję administracyjną). W tej sytuacji przedstawić należy tryb wnoszenia zażalenia na bezczynność i przewlekłość postępowania. Stosownie do postanowień art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego na nie załatwienie sprawy w terminie lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu to wezwanie go do usunięcia naruszenia prawa. Organ wyższego stopnia uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie. Ponadto organ ten stwierdza, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W świetle przywołanych unormowań prawnych przyjdzie stwierdzić, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania możliwe jest po uprzednim wykorzystaniu środka zaskarżenia, którym jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W tym miejscu podkreślić należy, że wyczerpanie środków zaskarżenia, o którym jest mowa w art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie może sprowadzać się wyłącznie do wniesienia określonego pisma procesowego do prawem przewidzianego organu, lecz wiązać się musi z podjęciem przewidzianych przez dany przepis działań, co w tym przypadku oznacza przeprowadzenie przez organ wyższego stopnia stosownego postępowania i ustalenia, czy zażalenie na bezczynność lub przewlekłość postępowania jest zasadne oraz podjęcia ewentualnych działań skierowanych względem organu pierwszej instancji. Takie ujęcie tego zagadnienia znajduje umocowanie w treści art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w myśl którego skargę wnosi się po upływie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a w przypadku braku odpowiedzi - w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
W następstwie przeprowadzonych rozważań i po zestawieniu ich ze stanem faktycznym w sprawie przyjdzie stwierdzić, że skarżący skierował zażalenie na bezczynność Prezydenta Miasta K. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., a tym samym uruchomił tryb wyczerpania środków zaskarżenia. Wskazany organ pismem z dnia [...] przekazał zażalenie skarżącego do organu właściwego do jego rozpoznania, a mianowicie do Wojewody [...]. W tym miejscu przyjdzie zauważyć, że działanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. było prawidłowe, ponieważ w sprawach dotyczących zatrudnienia (promocji zatrudnienia i instytucji runku pracy) organem wyższego stopnia jest właściwy terytorialnie wojewoda. Skoro pismem z dnia [...] SKO w K. przekazało sprawę do organu właściwego to dopiero z chwilą wpłynięcia tego pisma do tego organu rozpoczął się bieg terminu, w którym Wojewoda [...] zobowiązany był zająć stanowisko w sprawie (uznać zażalenie za zasadne i podjąć stosowne działania lub też przyjąć, że jest ono bezzasadne). Natomiast w dniu [...] A.A. sporządził skargę i wniósł ja do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, a zatem przed upływem terminu, w którym Wojewoda [...] winien się wypowiedzieć w sprawie wniesionego do niego zażalenia. Oznacza to zatem, że skarga A.A. wniesiona została do tutejszego Sądu przed wyczerpaniem przez skarżącego przysługujących mu środków zaskarżenia, a tym samym wyczerpana została przesłanka odrzucenia skargi przewidziana treścią art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Na marginesie można zaznaczyć, że przedmiotowe orzeczenie nie zamyka skarżącemu możliwości skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego, ponieważ po upływie terminu, w którym Wojewoda [...] winien się był wypowiedzieć, skarżący uprawniony jest do wniesienia skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta K.
Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata KozickaStanisław Nitecki /przewodniczący sprawozdawca/
Tadeusz Michalik
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Beata Kozicka Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2014 r. sprawy ze skargi A. A. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie statusu bezrobotnego postanawia: odrzucić skargę.
Uzasadnienie
A.A. pismem z dnia [...] wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zażalenie na niezałatwienie sprawy, bezczynność i przewlekłość postępowania. W motywach tego pisma podkreślił, iż w [...] złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. świadectwo pracy z dnia [...] i do dnia wniesienia zażalenia organ ten nie wydał prawem przewidzianego rozstrzygnięcia. Nadto zaakcentował, że organ zatrudnienia ignoruje treść orzeczenia sądu powszechnego określającego okres jego zatrudnienia. W podsumowaniu podkreślił, iż od [...] organy nie rozpoznały jego wniosku.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. pismem z dnia [...] działając na podstawie art. 65 § 1 w związku z art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego przekazało powyższe zażalenie do Wojewody [...] wskazując, że organem właściwym do rozpoznania wniesionego zażalenia jest wymieniony organ.
Pismem z dnia [...] A.A. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Prezydenta Miasta K., ponieważ [...] złożył w Powiatowym Urzędzie Pracy w K. świadectwo pracy z dnia [...] i do dnia wniesienia skargi organ ten nie wydał w tej sprawie żadnego rozstrzygnięcia. Podkreślił, że pismem z dnia [...] wniósł zażalenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., jednakże organ ten nie rozpoznał sprawy, lecz przekazał ją do Wojewody [...]
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta K. wystąpił o odrzucenie skargi względnie o umorzenie postępowania. W piśmie tym organ administracji publicznej przedstawił chronologicznie przebieg postępowania i podejmowane rozstrzygnięcia, a następnie stwierdził, że przed tutejszym Sądem prowadzone jest postępowanie między tymi samymi stronami, a tym samym wyczerpana została przesłanka odrzucenia skargi, ewentualnie podkreślono, że wyczerpana jest również przesłanka umorzenia postępowania przewidziana treścią art. 161 § 1 pkt. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. Nr 270 ze zm.), a mianowicie jego bezprzedmiotowość.
Pismami z dnia [...], z dnia [...] oraz [...] A.A. podtrzymał wniesioną skargę i ponownie podkreślił, że w jego sprawie organy nie podjęły żadnych działań.
W trakcie rozprawy przed tutejszym Sądem skarżący podtrzymał swoje stanowisko, natomiast pełnomocnik organu zmodyfikował stanowisko zajęte w odpowiedzi na skargi i wniósł o oddalenie skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Sąd administracyjny przed merytorycznym rozpatrzeniem skargi w pierwszej kolejności zobligowany jest sprawdzić, czy skarga jest dopuszczalna. W art. 58 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wymienione zostały przesłanki, których zaistnienia skutkuje odrzuceniem skargi. Wśród przesłanek zamieszczonych we wskazanym przepisie wymienia się, że skarga podlega odrzuceniu jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. W orzecznictwie sądów administracyjnych powszechnie przyjmuje się, że przywołana przesłanka występuje wówczas, gdy wnoszący skargę do sądu administracyjnego nie wyczerpie wszystkich przysługujących mu środków zaskarżenia.
W rozpoznawanej sprawie Sąd zetknął się z tego typu sytuacją, ponieważ jak wynika to z postanowień art. 52 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia jeżeli służyły one w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, przyjdzie zauważyć, że skarżący wniósł skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez Kierownika Powiatowego Urzędu Pracy w K., a zatem na bezczynność i przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta K., który jego zdaniem nie wypowiedział się w prawem przewidzianej formie po przedłożeniu przez niego w dniu [...] świadectwa pracy w organie zatrudnienia. Oznacza to, że skarżący wniósł skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania organu administracji, który zobligowany był wydać stosowne rozstrzygnięcie (decyzję administracyjną). W tej sytuacji przedstawić należy tryb wnoszenia zażalenia na bezczynność i przewlekłość postępowania. Stosownie do postanowień art. 37 Kodeksu postępowania administracyjnego na nie załatwienie sprawy w terminie lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu to wezwanie go do usunięcia naruszenia prawa. Organ wyższego stopnia uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie. Ponadto organ ten stwierdza, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W świetle przywołanych unormowań prawnych przyjdzie stwierdzić, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania możliwe jest po uprzednim wykorzystaniu środka zaskarżenia, którym jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. W tym miejscu podkreślić należy, że wyczerpanie środków zaskarżenia, o którym jest mowa w art. 52 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie może sprowadzać się wyłącznie do wniesienia określonego pisma procesowego do prawem przewidzianego organu, lecz wiązać się musi z podjęciem przewidzianych przez dany przepis działań, co w tym przypadku oznacza przeprowadzenie przez organ wyższego stopnia stosownego postępowania i ustalenia, czy zażalenie na bezczynność lub przewlekłość postępowania jest zasadne oraz podjęcia ewentualnych działań skierowanych względem organu pierwszej instancji. Takie ujęcie tego zagadnienia znajduje umocowanie w treści art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w myśl którego skargę wnosi się po upływie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a w przypadku braku odpowiedzi - w terminie 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
W następstwie przeprowadzonych rozważań i po zestawieniu ich ze stanem faktycznym w sprawie przyjdzie stwierdzić, że skarżący skierował zażalenie na bezczynność Prezydenta Miasta K. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., a tym samym uruchomił tryb wyczerpania środków zaskarżenia. Wskazany organ pismem z dnia [...] przekazał zażalenie skarżącego do organu właściwego do jego rozpoznania, a mianowicie do Wojewody [...]. W tym miejscu przyjdzie zauważyć, że działanie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. było prawidłowe, ponieważ w sprawach dotyczących zatrudnienia (promocji zatrudnienia i instytucji runku pracy) organem wyższego stopnia jest właściwy terytorialnie wojewoda. Skoro pismem z dnia [...] SKO w K. przekazało sprawę do organu właściwego to dopiero z chwilą wpłynięcia tego pisma do tego organu rozpoczął się bieg terminu, w którym Wojewoda [...] zobowiązany był zająć stanowisko w sprawie (uznać zażalenie za zasadne i podjąć stosowne działania lub też przyjąć, że jest ono bezzasadne). Natomiast w dniu [...] A.A. sporządził skargę i wniósł ja do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, a zatem przed upływem terminu, w którym Wojewoda [...] winien się wypowiedzieć w sprawie wniesionego do niego zażalenia. Oznacza to zatem, że skarga A.A. wniesiona została do tutejszego Sądu przed wyczerpaniem przez skarżącego przysługujących mu środków zaskarżenia, a tym samym wyczerpana została przesłanka odrzucenia skargi przewidziana treścią art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Na marginesie można zaznaczyć, że przedmiotowe orzeczenie nie zamyka skarżącemu możliwości skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego, ponieważ po upływie terminu, w którym Wojewoda [...] winien się był wypowiedzieć, skarżący uprawniony jest do wniesienia skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta K.
Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji.
