VII SA/Wa 60/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-05-13Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-Śpiewak
Krystyna Tomaszewska
Mirosława Kowalska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2014 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] listopada 2013 r. znak [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej nadania numeru nadwozia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] września 2013 r., znak: [...], w sprawie uchylenia własnej decyzji nr [...] z dnia [...] września 2012 r. o nadaniu numeru nadwozia dla pojazdu marki "[...] " i wyrażeniu zgody na umieszczenie cech identyfikacyjnych [...] przez Stację Kontroli Pojazdów [...] ul. Z., [...] P..
Postępowanie w niniejszej sprawie miało następujący przebieg.
Na wniosek L. K. Starosta [...] dnia [...] września 2012 r. wydał wyżej opisaną decyzję o nadaniu numeru nadwozia dla pojazdu marki "[...] " i wyrażeniu zgody na umieszczenie cech identyfikacyjnych.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. znak: [...] Starosta [...] wznowił z urzędu postępowanie w sprawie uchylenia wyżej opisanej decyzji. Wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji przedmiotowego pojazdu, które nastąpiło po nadaniu numeru nadwozia, wyszły na jaw nowe okoliczności sprawy nieznane organowi wydającemu decyzję - pojazd, któremu nadano numer nadwozia, nie jest pojazdem skonstruowanym przy wykorzystaniu nadwozia konstrukcji własnej, a tym samym nie jest pojazdem marki "[...]".
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. Starosta [...] na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 w związku z art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej k.p.a.) uchylił opisaną powyżej, własną decyzję z dnia [...] września 2012 r. W uzasadnieniu wskazał na merytoryczne okoliczności, które uzasadniają to rozstrzygniecie - okoliczności, które nie pozwalają na przyjęcie, że przedmiotowy pojazd jest pojazdem typu "[...]".
Po rozpoznaniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. wydało decyzję z dnia [...] listopada 2013 r., opisaną na wstępie. Podtrzymując argumentację merytoryczną organu pierwszej instancji, wskazało, że wobec stwierdzenia podstawy wznowienia określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych pojazdu należało uchylić, albowiem z uwagi na okoliczność, że przedmiotowy pojazd nie jest pojazdem zbudowanym przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, nie można nadać mu cech identyfikacyjnych na podstawie art. 66a ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję w dniu [...] grudnia 2013 r. złożył L. K., polemizując w jej uzasadnieniu z merytorycznym stanowiskiem organów obu instancji. Wniósł o cyt. "utrzymanie decyzji nr [...] z dnia [...].09.2012".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Rzeczą Sądu, w niniejszym postępowaniu, było stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dokonanie kontroli zaskarżonego i poprzedzającego go aktu pod względem zgodności z prawem - prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni.
Zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji nie odpowiadają przepisom prawa, zapadły z naruszeniem przepisu art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a.
Zgodnie z przepisem art. 151 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej, o którym mowa w art. 150 k.p.a., po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 § 2 k.p.a. - postępowania w przedmiocie wznowienia postępowania wydaje decyzję, w której: 1) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1, art. 145a lub art. 145b, albo 2) uchyla decyzję dotychczasową, gdy stwierdzi istnienie podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1, art. 145a lub art. 145b, i wydaje nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy.
Decyzja organu pierwszej instancji, wydana po wznowieniu postępowania, ograniczyła się jedynie do uchylenia decyzji kończącej wznowione postępowanie i nie zawierała orzeczenia co do istoty sprawy. Tym samym zapadła z naruszeniem art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ drugiej instancji orzekł, nie dostrzegając wskazanej powyżej wady decyzji objętej postępowaniem odwoławczym.
Stwierdzone przez Sąd uchybienie formalne wykluczyło możliwość sądowej kontroli zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji pod względem merytorycznym.
Organ, rozpoznając sprawę ponownie, będzie miał na uwadze powyższe wskazania Sadu oraz to, że istotą wznowionego postępowania i uchylenia
dotychczasowej decyzji ostatecznej jest powrót sprawy do odpowiedniego stadium
zwykłego postępowania instancyjnego. Nową decyzję, rozstrzygającą o istocie sprawy, wydaje się, jak gdyby sprawa nie była w danej instancji rozstrzygana.
Kierując się powyższą argumentacją, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji, w trybie art. 145 § 1 pkt 1 lit c oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.).
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Elżbieta Zielińska-ŚpiewakKrystyna Tomaszewska
Mirosława Kowalska /przewodniczący sprawozdawca/
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), , Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2014 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] listopada 2013 r. znak [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej nadania numeru nadwozia I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. utrzymało w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] września 2013 r., znak: [...], w sprawie uchylenia własnej decyzji nr [...] z dnia [...] września 2012 r. o nadaniu numeru nadwozia dla pojazdu marki "[...] " i wyrażeniu zgody na umieszczenie cech identyfikacyjnych [...] przez Stację Kontroli Pojazdów [...] ul. Z., [...] P..
Postępowanie w niniejszej sprawie miało następujący przebieg.
Na wniosek L. K. Starosta [...] dnia [...] września 2012 r. wydał wyżej opisaną decyzję o nadaniu numeru nadwozia dla pojazdu marki "[...] " i wyrażeniu zgody na umieszczenie cech identyfikacyjnych.
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. znak: [...] Starosta [...] wznowił z urzędu postępowanie w sprawie uchylenia wyżej opisanej decyzji. Wskazał, że w trakcie prowadzonego postępowania w sprawie rejestracji przedmiotowego pojazdu, które nastąpiło po nadaniu numeru nadwozia, wyszły na jaw nowe okoliczności sprawy nieznane organowi wydającemu decyzję - pojazd, któremu nadano numer nadwozia, nie jest pojazdem skonstruowanym przy wykorzystaniu nadwozia konstrukcji własnej, a tym samym nie jest pojazdem marki "[...]".
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. Starosta [...] na podstawie art. 151 § 1 pkt 2 w związku z art. 145 § 1 pkt 5 ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267, dalej k.p.a.) uchylił opisaną powyżej, własną decyzję z dnia [...] września 2012 r. W uzasadnieniu wskazał na merytoryczne okoliczności, które uzasadniają to rozstrzygniecie - okoliczności, które nie pozwalają na przyjęcie, że przedmiotowy pojazd jest pojazdem typu "[...]".
Po rozpoznaniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. wydało decyzję z dnia [...] listopada 2013 r., opisaną na wstępie. Podtrzymując argumentację merytoryczną organu pierwszej instancji, wskazało, że wobec stwierdzenia podstawy wznowienia określonej w art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a., decyzję o nadaniu cech identyfikacyjnych pojazdu należało uchylić, albowiem z uwagi na okoliczność, że przedmiotowy pojazd nie jest pojazdem zbudowanym przy wykorzystaniu nadwozia, podwozia lub ramy konstrukcji własnej, nie można nadać mu cech identyfikacyjnych na podstawie art. 66a ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.
Skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję w dniu [...] grudnia 2013 r. złożył L. K., polemizując w jej uzasadnieniu z merytorycznym stanowiskiem organów obu instancji. Wniósł o cyt. "utrzymanie decyzji nr [...] z dnia [...].09.2012".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Rzeczą Sądu, w niniejszym postępowaniu, było stosownie do dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dokonanie kontroli zaskarżonego i poprzedzającego go aktu pod względem zgodności z prawem - prawidłowości zastosowania przepisów obowiązującego prawa oraz trafności ich wykładni.
Zaskarżona i poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji nie odpowiadają przepisom prawa, zapadły z naruszeniem przepisu art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a.
Zgodnie z przepisem art. 151 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej, o którym mowa w art. 150 k.p.a., po przeprowadzeniu postępowania określonego w art. 149 § 2 k.p.a. - postępowania w przedmiocie wznowienia postępowania wydaje decyzję, w której: 1) odmawia uchylenia decyzji dotychczasowej, gdy stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1, art. 145a lub art. 145b, albo 2) uchyla decyzję dotychczasową, gdy stwierdzi istnienie podstaw do jej uchylenia na podstawie art. 145 § 1, art. 145a lub art. 145b, i wydaje nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy.
Decyzja organu pierwszej instancji, wydana po wznowieniu postępowania, ograniczyła się jedynie do uchylenia decyzji kończącej wznowione postępowanie i nie zawierała orzeczenia co do istoty sprawy. Tym samym zapadła z naruszeniem art. 151 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ drugiej instancji orzekł, nie dostrzegając wskazanej powyżej wady decyzji objętej postępowaniem odwoławczym.
Stwierdzone przez Sąd uchybienie formalne wykluczyło możliwość sądowej kontroli zaskarżonej i poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji pod względem merytorycznym.
Organ, rozpoznając sprawę ponownie, będzie miał na uwadze powyższe wskazania Sadu oraz to, że istotą wznowionego postępowania i uchylenia
dotychczasowej decyzji ostatecznej jest powrót sprawy do odpowiedniego stadium
zwykłego postępowania instancyjnego. Nową decyzję, rozstrzygającą o istocie sprawy, wydaje się, jak gdyby sprawa nie była w danej instancji rozstrzygana.
Kierując się powyższą argumentacją, Wojewódzki Sąd Administracyjny orzekł, jak w sentencji, w trybie art. 145 § 1 pkt 1 lit c oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postepowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.).
