III SA/Gl 74/14

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. znak: [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z [...] r . nr [...] określającą skarżącemu H. M. prowadzącemu działalność jako "A" za luty 2010 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł.

W podstawie prawnej powołał się na art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 13 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm. – dalej "O. p.") oraz wskazane w uzasadnieniu prawnym przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm. – dalej "ustawa VAT").

W uzasadnieniu przedstawił stan faktyczny sprawy i wskazał, że w złożonej [...]r . deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za luty 2010r. H. M. wykazał kwotę podatku podlegającą wpłacie do Urzędu Skarbowego w wysokości [...] zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego, wszczętego postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. wydana została decyzja z [...] r. znak: [...] określająca za luty 2010r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł.

Powyższe było efektem zakwestionowania, w oparciu o art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a oraz art. 88 ust. 3 a pkt 4 lit. a ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, prawa do obniżenia podatku należnego za luty 2010r. o podatek naliczony w łącznej kwocie [...] zł zawarty w fakturach VAT otrzymanych od "B" Sp. z o.o. Zdaniem organu pierwszej instancji H. M. faktycznie nie nabył towarów (żelazostopów) wskazanych w spornych fakturach, jak również nie miała miejsca dalsza odsprzedaż tych towarów w ramach wykazanego WDT do firmy "C" , , B. ,.

W toku przeprowadzonego postępowania podatkowego stwierdzono, iż "A" H. M. uczestniczył w oszustwie karuzelowym. Ujawniony proceder karuzeli polegał - w ocenie organu - na tym, że poszczególne podmioty uczestniczące w ustalonym łańcuchu firm wystawiały faktury VAT w oparciu o przekazywane informacje telefonicznie, faksem lub za pośrednictwem poczty elektronicznej. Należności wynikające z wystawianych faktur były regulowane w systemie przedpłat. W momencie kiedy na konto firmy sprzedającej wpłynęły pieniądze od przyszłego nabywcy, sprzedający towar wystawiał fakturę VAT, a następnie składał zamówienie do podmiotu, od którego kupował towar i przelewał na jego konto środki pieniężne. Działalność poszczególnych firm w tym zakresie ograniczała się do wystawiania różnych dokumentów - faktur VAT, dowodów WZ, wypełniania listów przewozowych CMR, prowadzenia rozmów, w tym także telefonicznych oraz do prowadzenia korespondencji głównie za pośrednictwem poczty elektronicznej, a czasem do wyjazdów do swoich kontrahentów. Dokumenty te były sporządzane (po rozmowie telefonicznej lub otrzymaniu drogą elektroniczną poczty) bez wcześniejszego naocznego sprawdzenia czy istotnie nastąpiła transakcja - nikt nie widział towaru, nikt go nie ważył, nie sprawdzał, nie ładował. Tak wystawione dokumenty nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji, miały one w połączeniu z przepływem środków finansowych stworzyć pozory rzeczywistego przyjęcia towaru i w ocenie organu uwiarygodnić fikcyjną działalność całego łańcuszka firm. Ujawniony łańcuch firm stworzony został wyłącznie w celu pozyskania korzyści majątkowych, w tym w oparciu o mechanizm "znikającego podatnika" i niezasadny zwrot podatku VAT z budżetu państwa.

Przebieg postępowania dowodowego, ustalone okoliczności wskazujące w ocenie organu pierwszej instancji na fikcyjny charakter prowadzonej działalności w zakresie handlu żelazostopami przez poszczególne podmioty gospodarcze w łańcuchu następujących po sobie firm, w tym przez "A" H. M. oraz przemawiające za tezą, że w ślad za fakturami nie podążał towar, jak też uzasadnienie zajętego w sprawie stanowiska co do zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług zaprezentowane zostały w treści decyzji z [...]r . nr [...] , które to ustalenia podzielił następnie organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji .

Wskazano w niej, że zgodnie z umową sprzedaży z [...] r. zawartą pomiędzy "B" sp. z o. o. a H. M. działającym pod firmą "A" postanowiono, że :

§1. 1. Sprzedający zobowiązuje się sprzedać a Kupujący zobowiązuje się kupić na warunkach określonych w niniejszej umowie żelazo-stopy znajdujące się w ofercie handlowej Sprzedawcy zwane dalej "produktem".

2. Kupujący nabywa produkt celem jego dalszej sprzedaży.

3. Sprzedaż następowała będzie na podstawie zamówień Kupującego - według uzgodnionych obopólnie cen.

§2. 1. Za datę wykonania sprzedaży uważa się datę dostarczenia przez Sprzedawcę produktu transportem samochodowym do miejsca określonego w zamówieniu o którym mowa w §1 pkt 1 umowy.

2. Koszty przewozu, ubezpieczenia na czas przewozu i wydania towaru ponosi Sprzedawca.

§ 3. 1. Sprzedawca oświadcza, że wymieniony w §1 produkt będzie wolny od wad fizycznych i prawnych.

2. Ewentualne reklamacje ilościowe lub jakościowe składane będą przez odbiorcę końcowego bezpośrednio Sprzedawcy. Koszty postępowania reklamacyjnego nie obciążają Kupującego i będą regulowane bezpośrednio pomiędzy Sprzedawcą a odbiorcą końcowym.

§4. 1. Kupujący zobowiązuje się zapłacić za dostarczony towar uzgodnioną cenę bezzwłocznie po odbiorze i uregulowaniu na jego rzecz należności za zakupiony towar przez odbiorcę końcowego.

2. Sprzedawcy przysługuje od Kupującego wynagrodzenie za dostarczony towar w kwocie wynikającej z zapłaty dokonanej przez odbiorcę końcowego pomniejszonej o 3% (vide: aneksy z dnia [...] -.).

3. Zapłata nastąpi na podstawie wystawionej przez Sprzedawcę faktury VAT przelewem na konto Sprzedawcy (...) w dniu dostarczenia towaru do klienta, zapłata nastąpi nie wcześniej niż po otrzymaniu przez Kupującego zapłaty od odbiorcy końcowego.

4. Sprzedawcy służy prawo wstrzymania dostaw w przypadku, gdy Kupujący zalega ponad 14 dni (licząc od daty doręczenia mu faktury) za wcześniej dostarczone produkty.

Wg okazanych potwierdzeń odbioru "A" H. M. przekazało przedstawicielowi "B" sp. z o. o. W. B. [...] r. 15 szt druków CMR (od nr 001 do nr 015) na potrzeby przewozu FeSiMn, natomiast [...] r. 17 szt. druków CMR (od nr [...] do [...]) na potrzeby przewozu FeMnHc. Zgodnie z wyjaśnieniami M. R. - pracownika "A" - przekazane CMR zostały częściowo wypełnione poprzez wpisanie w poz. 1 nabywca - "C" , nr porządkowy druku CMR (w prawym górnym rogu), poz. 2 odbiorca - "C" , poz. 3 miejsce przeznaczenia, poz. 22 podpis i stempel nadawcy - pieczęć "A" .

Z przedstawionej przez stronę korespondencji e-mailowej prowadzonej pomiędzy niemiecką firmą "C" , a M. R. wynika, iż firma "C" w lutym 2010r. przesłała zamówienia na zakup żelazostopów, w których określiła szczegóły zamawianego towaru:

- [...]r . - FeSiMn 343 tony w cenie [...] zł za tonę oraz FeMo75, 7 ton w cenie [...] zł,

- [...]r ., FeMnHc 575 ton w cenie [...] zł za tonę.

W dniu [...] r. firma "C" przesłała do "A" e-mail wskazując przewoźnika tj. "D" , [...].

Powyższe M. R. przesyłał niezwłocznie również drogą e-mailową do "B" Sp. z o. o.

W styczniu i lutym 2010r. "B" sp. z o. o. wystawiła dla "A" H. M. faktury VAT dokumentujące sprzedaż żelazostopów, które przyjęte zostały przez nabywcę do rozliczenia w lutym a częściowo w marcu. W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej H. M. okazał kontrolującym faktury VAT dotyczące sprzedaży produktów oznaczonych na fakturach jako żelazostopy różnego rodzaju, oznaczone na fakturach symbolami FeMnHc, FeSiMo, FeSiMn dla firmy "C" , [...] , które zostały ujęte w rozliczeniu za luty 2010r. jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów ze stawką VAT 0%.

Na okazanych ww. dokumentach przewozowych CMR w poz. 1 i 22 dotyczącej nadawcy - widnieje pieczęć "A" , poz. 2 odbiorca - "C" , poz. 3 miejsce przeznaczenia: [...] , poz. 16 i 23 dotycząca przewoźnika - "D" , [...] , poz. 24 przesyłkę otrzymano: pieczęć "C" , [...] .

Na okoliczność zawarcia ww. transakcji zakupu i sprzedaży żelazostopów przesłuchany został w toku postępowania podatkowego H. M. . Wyjaśnił on m.in.: "(...) Podjąłem się współpracy z firmą "A" sp. z o. o. oraz "C" w oparciu o rekomendacje A. Z. , z którym od dawna współpracowałem i znałem się od kilkunastu lat - nie pamiętam jednak czy prowadziłem z nim bezpośrednio współpracę handlową. Nigdy nie miałem wątpliwości co do rzetelności jego działań.

Drugi argument - dokonałem weryfikacji stron transakcji, która potwierdziła, że są to czynni podatnicy VAT: "A" Sp. z o. o. w kraju a "C" w obrocie zagranicznym.

Przebieg transakcji w trakcie jej prowadzenia nie budził wątpliwości w świetle panujących na rynku reguł. Cały biznes został przedstawiony w następujący sposób przez T. W. : Firma "A" sp. z o. o. ma dostęp do stałych dostaw żelazostopów w akceptowalnej rynkowo cenie i jednocześnie posiada odbiorcę tego towaru - "C" i "E" . Z uwagi na ograniczone możliwości finansowe wynikające z terminu oczekiwania na zwrot podatku VAT z US chciała podjąć współpracę z partnerem, który posiada zdolność finansową dla bieżącej obsługi i rozwoju kontraktu. Ponadto stronę zapewniono o zdolnościach finansowych firm niemieckich tj. rzetelności co do zapłaty za dostarczony towar. Współpraca miała mieć charakter cykliczny, przejściowy – jeśli "A" Sp. z o.o. będzie posiadała własne środki finansowe, to będzie sama obsługiwała kontrakt. Istotne jest, że firma "A" płaciła firmie "A" wartość brutto za sprzedane towary angażując w to własne środki finansowe. (...)."

I dalej pytanie 33 ww. protokołu: przesłuchujący: "z Pana wypowiedzi wynika, że najpierw firma "A" otrzymała przelew z firmy "C" a potem z tych otrzymanych pieniędzy dokonywał Pan przelewu na konto "A" — czyli faktycznie z otrzymanych od "C" pieniędzy finansował Pan zakupy od "A" ?"

Odpowiedź: "Tak, ale w części - od "C" otrzymywałem kwotę wynikającą z faktury wg stawki VAT 0% zaś do "A" płaciłem pomniejszoną o 3% marży + podatek VAT wynikający z faktury (...)".

Przesłuchani zostali także pracownicy "A" : M. R. , dyrektor K. B. oraz główna księgowa H. C. . Do akt sprawy włączone zostały ponadto protokoły przesłuchań H. M. w charakterze świadka przeprowadzone [...]r. w Urzędzie Kontroli Skarbowej w K. oraz na potrzeby postępowania prowadzonego przez KWP w K..

W dniu [...] r. strona złożyła do akt sprawy m. in. kopię pisma z [...] r. stanowiącego oświadczenie "C" , [...] , iż wszystkie transakcje zawarte w okresie od [...] r. do [...] r. z firmą PW "A" H. M. , w tym zgodnie z wykazem faktur od [...] do [...] , zostały prawidłowo zaewidencjonowane i wykazane w deklaracjach podatkowych jako transakcje wewnątrzwspólnotowe.

Do pisma pełnomocnika strony z [...] r. załączone zostało natomiast oświadczenie "B" Sp. z o. o. z [...] r., iż wszystkie dostawy na rzecz "A" w okresie od [...] r. do [...] r. zostały ujęte w ewidencji VAT oraz wykazane w deklaracjach podatkowych, podatek od nich został rozliczony we właściwym Urzędzie Skarbowym, a "A" uzyskało prawo do dysponowania jak właściciel towarem wykazanym w fakturach stwierdzających dostawy w oparciu o umowę z 1.10.2009r. Oświadczono ponadto, iż wszystkie transakcje miały charakter rzeczywisty.

W toku prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. postępowania podatkowego ustalono, iż pismem z [...] r. skierowanym do Prokuratury Rejonowej w P. H. M. złożył zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oszustwa oraz fałszerstwa dokumentów na szkodę "A" przez T. W. reprezentującego "B" sp. z o. o.

W przedmiotowym zawiadomieniu podniesiono, iż (...) "materiał dowodowy zgromadzony w Urzędzie Skarbowym w C. , kontrola skarbowa wszczęta przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. , utrata kontaktu z przedstawicielami "C" wzbudziły wątpliwości co do tego czy reprezentowana przez T. W. spółka "B" rzeczywiście realizowała obowiązki wynikające z umowy z [...] r. w zakresie załadunku, organizacji transportu, ubezpieczenia oraz właściwego dokumentowania dostaw wewnątrzwspólnotowych. "A" utraciło również kontakt z doradcą podatkowym "C" ."

H. M. powołał się przy tym na informację uzyskaną od "D" , , iż nie wykonywała ona w okresie od grudnia 2009r. do kwietnia 2010r. transportów na trasie M. – B. . Załączono także kopię pisma otrzymanego od ww. niemieckiej firmy transportowej z [...] r. wraz z jego prywatnym tłumaczeniem.

Niezależnie od powyższego w toku śledztwa prowadzonego przez Komendę Wojewódzką Policji w K. zwrócono się o wyjaśnienie rzeczywistego adresu "D" z siedzibą wg [...] .

W odpowiedzi ww. spółka poinformowała w piśmie z [...]r ., że siedziba "D" znajduje się od września 2005r. pod następującym adresem: "D" podała, iż z wymienionymi firmami: "A" PPHU, "A" , "C" nie pozostawała w stosunkach handlowych.

W dniu [...] r. niemiecka administracja podatkowa udzieliła odpowiedzi na skierowany przez Urząd Skarbowy w C. wniosek SCAC 383 w sprawie wymiany informacji, dotyczący transakcji z "C" .

W treści powyższego podano, że "C" , [...] to znikający podatnik "[...] " w karuzeli w zakresie podatku VAT firmy "A" (...)", jako datę wyrejestrowania wskazano: "1.01.2011r." - powód: "zaszeregowanie jako znikający podatnik "[...] " i przedsiębiorca pozorny". Ponadto z udzielonej przez niemiecką administrację podatkową odpowiedzi wynika, że "istnieją faktury i zapłaty bankowe ("F" ) firmy "A" za [...] r; nie ma żadnych dokumentów przewozowych albo CMR; Firma "D" złożyła doniesienie o przestępstwie z powodu fałszowania dokumentów (...); CMR są sfałszowane; "D" nie była nigdy przewoźnikiem dla "A" albo "C" ; Żadnej aktywności magazynowej; Obrót płatniczy był załatwiany poprzez "F" ; "C" zafakturowała towary na rzecz R.G.S., ul. [...] , Polska; (...); w 2009 i 2010 nie zadeklarowano żadnych wewnątrzwspólnotowych nabyć".

Urząd Kontroli Skarbowej w K. przeprowadził czynności sprawdzające w "B" sp. z o. o.

Kontrolującym okazane zostały faktury VAT wystawione dla "A" H. M. dokumentujące sprzedaż żelazostopów FeMnHc, FeSiMo, FeSiMn. Ustalono, iż powyższe faktury ujęte zostały w rejestrach sprzedaży i rozliczone w deklaracjach VAT - 7. Płatności za ww. faktury "B" Sp. z o. o. otrzymała przelewami bankowymi na rachunek w "F" S.A.

W oświadczeniu z [...] r., v-ce prezes zarządu "A" sp. z o. o. podał, iż w zakresie transakcji z "A" "transport był po stronie nabywcy, nie orientujemy się czy korzystał on z własnych środków transportu czy podwykonawcy; załadunki odbywały się sporadycznie na terenie firmy "A" , reszta załadunków odbywała się w D. u naszego dostawcy "G" M. R. (..)."

Załącznik do ww. oświadczenia z [...] r. stanowią ponadto "potwierdzenia przejęcia przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego UE innego niż terytorium Polski", dot. żelazostopów różnego rodzaju w łącznej ilości ok. 500 ton.

Na ww. potwierdzeniach jako "Sprzedawca" widnieje: "B" Sp. z o. o., "Nadawca" - "C" (przy dacie odbioru pieczęć "C" ), przy dacie sprzedaży podane jest: D. , warunki dostawy: transport własny nabywcy, wymienione są także nr rejestracyjne środka transportu, miejsce dostawy: [...] .

Pismem z [...]r . nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. poinformował o wyniku kontroli przeprowadzonej w zakresie transakcji zawartych pomiędzy M.R. a "B" Sp. z o. o. w okresie od 1.11.2009r. do 28.02.2010r. dotyczących sprzedaży towaru handlowego, głównie żelazomanganu, żelazokrzemomanganu, żelazokrzemu, itp.

W toku ww. czynności kontrolnych okazane zostały faktury VAT wystawione przez "G" M. R. dokumentujące dostawę do "B" Sp. z o. o. m. in. żelazomanganu FeMnHc. Jako rachunek właściwy do dokonania przelewów wskazano rachunek bankowy w "F" S.A. I O/Z..

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. ustalił ponadto, iż towar:

a) FeMnHc sprzedawany do "B" sp. z o. o. został zakupiony:

- w styczniu i w lutym 2010r. od "H" , Z. ul. [...] ,

b) FeSiMn sprzedawany do "B" Sp. z o. o. został zakupiony:

- w styczniu 2010r. i w lutym również od "H" ,

- w lutym 2010r. od "I" ., Z. ul. [...] ,

c) FeSiMo sprzedawany do "B" Sp. z o. o. został zakupiony:

- w styczniu 2010r. także od "H" także N.G..

W dniu [...] r. M. R. oświadczył: "w okresie objętym kontrolą nie posiadałem żadnych pomieszczeń magazynowych, składowych, placu przeładunkowego, sprzętu technicznego umożliwiającego załadunek i rozładunek towaru. Przeładunki odbywały się na terenie firmy "A" w M. Firma moja brała czynny udział w handlu towarami. Firma moja nie dokonywała przeładunku towaru i nie organizowała transportu towaru."

Zgodnie ze znajdującym się w aktach sprawy protokołem z przesłuchania [...] r. w Komendzie Wojewódzkiej Policji w K. w charakterze świadka M. R., przesłuchiwany zeznał: "(...) W chwili obecnej, tzn. od listopada lub grudnia 2009r. Wtedy to znajoma mi wcześniej tj. od ok. 5-6 lat właścicielka firmy "H" zgłosiła się do mnie z informacją, że będzie miała do sprzedania żelazostopy (...) Ja powiedziałem jej, że poszukam odbiorcy takiego towaru i odezwę się do niej jeśli znajdę takiego odbiorcę. Ja pytałem kilku osób znajomych (...) w tym pytałem znanego mi osobiście T. W. , który prowadził działalność gospodarczą pod firmą - nie pamiętam nazwy jego firmy, wiem że to sp. z o. o. On powiedział mi, że może kupować ode mnie te żelazostopy. Na pytanie prowadzącego: ja w ramach prowadzenia działalności gospodarczej nie posiadam żadnych samochodów ciężarowych (...) Ja T. owi W. podałem swoją cenę, za jaką mogę te żelazostopy mu sprzedać, doliczając do ceny, którą podała mi N. moją marżę w kwocie [...] zł za transport samochodowy w ilości 25 ton towaru. Po kilku dniach T. W. odezwał się do mnie i powiedział, że znalazł odbiorcę na towar i możemy nawiązać współpracę. Wtedy ja także powiedziałem N. G. , że możemy rozpocząć współpracę. Ja nie wiedziałem skąd N. G. ten towar miała posiadać. (...) rozmawiając o cenie, za jaka N. G. ten towar miała mi sprzedawać, to już była to cena z transportem. Jak rozmawiałem z T. W. o nawiązaniu współpracy to on wskazał, że na terenie placu, który ja dzierżawię w ramach prowadzenia działalności swojej firmy w D. przy ul. [...] ma być dokonywany przeładunek towaru z transportu dostawcy na transport odbiorcy, który będzie tam kierowany przez niego w ramach zakupu przez jego firmę tych żelazostopów. T. W. znał klienta, który odbierał ten towar własnym transportem i właśnie do D. przyjeżdżał len transport odbiorcy w ramach ceny sprzedaży, która podałem T. W. i on się na nią zgodził. N. G. w momencie złożenia mi propozycji sprzedaży tego towaru powiedziała mi, że będzie on przyjeżdżał transportem dostawcy, ale nie wskazała jakiego dostawcy. Mnie transport w tym momencie nie interesował, gdyż ustalona cena zawierała koszty transportu i po prostu ja tylko wskazałem N. G. , że transport ma zostać skierowany na plac wykorzystywany m. in. przez moją firmę w D. przy ul. [...] . T. W. składał zamówienia do mojej firmy na te żelazostopy, na piśmie drogą meilową lub też przywoził mi osobiście zamówienia do siedziby mojej firmy, najpierw do Z. a potem do Dąbrowy. Ja obiekty w D. przy ul. [...] wynajmuję od kwietnia 2010r. a wcześniej jak zacząłem współpracę z firma "H" N.G. to towar był od razu kierowany do D. , gdyż to miejsce wskazał mi T. W. , ja wcześniej tego miejsca nie znałem. N. G. składając mi propozycję sprzedaży towaru najwyraźniej miała świadomość, że dostawca posiada transport i jest on wkalkulowany w cenę sprzedaży; którą mi podała. Stąd ja wiedziałem, że nie muszę odbierać tego towaru osobiście od niej. (...). "

Dalej wypowiadając się w kwestii płatności za towar M. R. zeznał: "N. G. składając mi propozycję sprzedaży tego towaru oświadczyła mi, że płatność za towar musi nastąpić w dniu dostawy. Sposobem płatności był przelew. (...) Co do płatności do firmy N. G. ja od początku działalności firmy posiadałem rachunek firmowy w banku "J" S.A. Natomiast w listopadzie 2009 założyłem jeszcze rachunki w bankach "F" i "J" B.P. jednocześnie. (...) N. G. powiedziała mi, że dostawca ma rachunki bankowe w bankach "J" B.P. i "F" i że ja mam też otworzyć rachunek w tych bankach, aby było możliwe płacenie za towar w dniu jego dostawy przelewem. Ja nawiązując współpracę z T. W. także przekazałem mu tę informację i on także otwarł lub miał już rachunki w tych bankach (...) wyraził zgodę na obsługę z tych banków i potem ja dostawałem od niego płatności z tych właśnie banków (...) Z tego co mówił T. to wiem, że on dostawał przedpłatę na ten towar (...)."

Wypowiadając się co do przebiegu transakcji, organizacji transportu towaru, jego załadunku przesłuchiwany podał co następuje: "(...) jak ja dostawałem zamówienie od T. W. to ja je przesyłałem do N. G. . Ona informowała mnie, że transport wyjechał i ile ciężarówek z towarem dojedzie do D. Z reguły było tak, że towar był odbierany w tym samym dniu, w którym dotarł do D. j. Nie zawsze był przeładowywany, czasem był rozładowywany z samochodów dostawców. (...) W początkowym okresie ja czasami przyjeżdżałem do D. i kontrolowałem te rozładunki bądź przeładunki. Potem jak wynająłem tam biura to byłem obecny praktycznie za każdym razem jak przyjeżdżały transporty od N. G. . T. W. też czasami przyjeżdżał nadzorować przeładunki towarów. Po stronie odbiorcy T. W. po ten towar przyjeżdżały samochody na niemieckich numerach rejestracyjnych. Za każdym razem jak przyjeżdżał transport po odbiór towaru po stronie T. W. to na miejsce też przyjeżdżał jego pracownik, który na miejscu w D. wypisywał dokumenty CMR, które przekazywał kierowcom. Ja widziałem, że ten pracownik ma dokumenty CMR ze sobą, ale nie byłem świadkiem ich wypisywania, więc nie wiem czy one były już wypisane, czy też on wystawiał je na miejscu. Jak towar został przeładowany na samochody odbiorcy T. W. to jechały gdzieś na wagę. Tam w D. na tym terenie wagi towarowej nie ma. Samochody jechały w mnie nie znane miejsce, gdzie dokonywano ważenia. Jeśli waga się zgadzała to T. W. dokonywał przelewu pieniędzy na mój rachunek za zakupiony towar. Z tego co mówił T. to wiem, że on dostawał przedpłatę na ten towar. Te żelazostopy były zapakowane w tzw. big bagach, które były otwarte i widać było co znajduje się w środku. (...) Nigdy od początku odbiorów towaru nie było żadnych reklamacji co do jego jakości po stronie odbiorcy. Dziennie przyjeżdżało od 2 do 4 ciężarówek z tym towarem i faktury były wystawiane za każdą ciężarówkę, która mieściła 25 ton. (...) Ja wystawiałem fakturę w momencie jak przyjeżdżały samochody po odbiór towaru po stronie firmy T. W. i przesyłałem mu fakturę drogą meilową. On wtedy dokonywał przelewu pieniędzy. (...) płatności się zgadzały, a jak pracownik zgłosił mi, że wpłynął przelew od W. a, to ja wtedy zlecałem dokonanie przelewu pracownikowi, który dokonywał go przez Internet, a czasami jechał do banku (...) Ja mu telefonicznie zlecałem wykonywanie przelewów i upoważniłem go do obsługi rachunku bankowego mojej firmy. N. G. wiedziała, że samochód z transportem jedzie do mojej firmy i wtedy wystawiała fakturę. Dostarczała ją do mojego biura w Z. . (...). Ona czasem przyjeżdżała ze swym narzeczonym A. B. . Ja wiedziałem, że ten jej narzeczony posiada swą firmę i że oni razem współpracują, ale nie zagłębiałem się w szczegóły. Nigdy też się nie dowiedziałem skąd towar pochodził. (...) ".

W dalszej części zeznań świadek wypowiadał się w sprawie współpracy z P. W. "A" H. M. zeznając: "(...) chyba w kwietniu 2010r mój znajomy A. Z. z B. przyjechał do mnie do biura z H. M. , gdyż A. wiedział o tym, że ja handluję tymi żelazostopami. H. M. był zainteresowany zakupem takich żelazostopów i rozmawialiśmy na temat realizacji dostaw żelazostopów do jego firmy. Tak więc była to inicjatywa H. M. . Moja sprzedaż do firmy "A" T. W. zakończyła się jakoś pod koniec marca 2010r. H. M. zaproponował, że będzie ode mnie kupował te żelazostopy. H. M. w trakcie rozmów oświadczył mi, że ma klienta na te żelazostopy i że ten jego odbiorca będzie ode mnie odbierał je własnym transportem. (...) zostało ustalone, że przeładunek będzie odbywał się w D. . Nawiązaliśmy współpracę na zasadzie przedpłat z firmy "A" . H. M. sam zaproponował do rozliczeń bank "F" (...)."

M. R. wyjaśniał ponadto: "Jak chodzi o firmę "I" to znam go osobiście. Z jego firmą "I" współpracowałem w ten sposób, że on świadczył usługi budowlane dla firmy A. M. jako mój wykonawca. (...). Nie przypominam sobie abym coś sprzedawał łub kupował od firmy "I" oprócz usług i materiałów budowlanych. (...)". Przesłuchiwany zeznał także: "ja znam S. G. . , poznałem go kilka lat temu, ale nie pamiętam okoliczności. S . G. . czasem odwiedzał mnie towarzysko w mojej firmie w Z. . . (...).Ja nie wiem skąd w dokumentacji mojej firmy znalazły się rejestry VAT firmy G. . . "

Natomiast przesłuchiwany [...]r. w Komendzie Wojewódzkiej Policji w K. w charakterze świadka A. Z. poinformował, że "Pana H. M. - właściciela firmy ""A" " poznałem w latach 90 - tych ubiegłego wieku. Było to związane z tym, że obaj prowadziliśmy działalność w zakresie obrotu węglem. (...) Od maja 2006r. prowadzę własną działalność gospodarczą pod nazwą "K" A. Z. . Przedmiotem działalności tej firmy jest przede wszystkim nawiązywanie kontaktów pomiędzy firmami, handel węglem i zarządzanie jakimiś segmentami firm. W roku 2009 lub 2010, nie pamiętani dokładnie, zadzwonił do mnie (...), syn mojego kolegi, a prowadzący firmę (...). Rozmawialiśmy o różnych sprawach. Między innymi napomknął mi, czy nie znam jakichś firm, które mogłyby uczestniczyć w obrocie wyrobami hutniczymi i dla hutnictwa w ramach obrotu wewnątrzwspólnotowego. Chodziło mu o to, że szukał firmy, która mogłaby poczekać na zwrot podatku VAT, gdyż ta firma, która w tym czasie eksportowała te towary, czeka na zwrot podatku VAT bardzo długo, traci płynność finansową, a ma kontrakty do zrealizowania w Niemczech. Wspomniał, że chodzi o firmę T. W. , nie pamiętam nazwy tej firmy. W tym czasie ta firma W. miała eksportować towary do Niemiec. Kojarzę, że były to pręty stalowe i żelazostopy. W związku z tą sprawą ja wykonałem telefony do różnych firm z zapytaniem dotyczącym tej sprawy. Między innymi zatelefonowałem do H. M. . Pan H. M. wyraził wstępne zainteresowanie. Zaprosił mnie do siebie na rozmowę. Spotkaliśmy się, ustaliliśmy następne spotkanie z udziałem pana W. . Następnie spotkaliśmy się wspólnie z T. W. i H. M. w firmie pana M. w B. . (...) W czasie tego spotkania pan T. W. i H. M. omówili warunki współpracy. Po niedługim czasie ja zadzwoniłem do H. M. z informacją, że wysyłam mu mailowy projekt umowy dotyczący skojarzenia firm. Do dnia dzisiejszego pan M. nie odesłał mi podpisanej umowy ani nie zapłacił mi żadnej prowizji za skojarzenie firm i nawiązanie współpracy pomiędzy firmami H. M. i T. W. , (...) Pamiętam, że zadzwonił do mnie pan M. , mówił, że są jakieś problemy z tymi ludźmi, z którymi go poznałem. Pamiętam, że w tej sprawie spotkaliśmy się w D. , niedaleko "L" , w siedzibie firmy pana R. Rozmowa była między M. R. , a ja właściwie tylko się przysłuchiwałem. Rozmowa dotyczyła głównie kwestii technicznych, jak i gdzie ładowane są samochody przewożące towar, mówili o przyspieszeniu płatności, bo były jakieś zaległości. Ja specjalnie się tym nie interesowałem. (...) Zeznaję, że ja nie wiem do jakich niemieckich firm sprzedawany był towar przez te firmy, o których wspomniałem.(...) Przypomina mi się nazwa firmy, którą reprezentował pan W. . To firma o nazwie ""A" ".

Przesłuchiwana [...] r. w Komendzie Wojewódzkiej Policji w K. w charakterze świadka N. G. zeznała: "Od roku 2009 prowadzę prywatną działalność gospodarczą pod firmą "H" z siedzibą w Z. . ul. [...] . W ramach działalności od jej początku zajmuję się prowadzeniem solarium. (...) Jest to podstawowy profil działalności, od tego zaczęłam. Potem w roku 2009 w grudniu rozszerzyłam profil działalności o handel żelazostopami. W listopadzie lub grudniu 2009r będąc razem z chłopakiem A. B. na bazie u jego ojca w G. spotkaliśmy się ze znajomym R. M. . On powiedział nam, że ma dostęp do towaru w postaci żelazostopów i że potrzebuje to sprzedać. Zaproponował abyśmy znaleźli odbiorcę i podjęli handel takim towarem, zaproponował A. żeby został pośrednikiem w tym handlu pomiędzy nim a znalezionym odbiorcą. Ponieważ ja wiedziałam, że mój znajomy M. R. zajmuje się handlem i prowadzi własną działalność handlową to pomyślałam, że zapytam go czy jest zainteresowany kupnem takiego towaru. Ponieważ my utrzymujemy kontakty koleżeńskie z M. R. to przy okazji spotkania ja zapytałam się go czy on nie jest zainteresowany kupowaniem ode mnie tych żelazostopów. (...) M. R. po jakimś czasie odpowiedział mi, że będzie kupował ode mnie te żelazostopy. Na pytanie prowadzącego: ja nie wiem skąd R.M. brał towar, wiem jedynie, że kwestia transportu była załatwiona przez M. R. . Ja rozmawiając z nim o transportowaniu tego towaru przez jego transport ustaliłam z nim cenę za jaką on może kupować ode mnie ten towar już z uwzględnieniem jego transportu. Ja nie podawałam mu ceny za jaką kupuję towar. Powiedziałam mu, za ile mogę ten towar mu sprzedać i on zgodził się na moją cenę, tak że ja osiągałam na tej transakcji zysk w kwocie od ok. [...] do [...] zł w zależności od kursu euro. (...) W początkowym okresie firma A. była na innym rozliczeniu więc on robił to poprzez firmę ojca - "M" E. B. . Początkowo zatem wyglądało to tak, że: firma "G" tj. M. R. przekazywał mi zamówienie na piśmie na określoną ilość towaru w postaci żelazostopów. Jak dostawałam zamówienie od R. ego to ja wystawiałam swoje zamówienie na firmę "M" a potem na firmę "N" . Wtedy A. przekazywał mi faktury zakupowe na moją firmę, wystawione przez "M" , a potem "N" . Ja albo A. jeździliśmy do D. , gdzie była siedziba firmy "G" i tam sprawdzaliśmy czy ten towar dotarł i czy wszystko z nim jest w porządku. Tam w tej D. jest jakiś plac gdzie ten towar był składowany w dużych torbach, tzw. big bagach. (...) Ja jak dostałam od A. fakturę to za nią płaciłam przelewem bankowym po tym, jak uprzednio wystawiałam fakturę i otrzymywałam także pieniądze od R.. (...) najpierw dostawałam pieniądze przelewem od R. na rachunek mojej firmy w banku "F" , po tym jak wystawiłam i przekazałam fakturę sprzedaży żelazostopów do jego firmy. Ja wystawiałam faktury na jeden transport jednej ciężarówki towaru, na której z reguły mieściło się 25 ton towaru, ale zdarzało się, że było go mniej. Ja wystawiałam faktury codziennie jak były realizowane transporty. Ja dostawałam zamówienie na większą ilość, np. od 300 do 500 ton i to zamówienie było realizowane przez jakiś czas, przy czym dziennie było realizowane ok. Od 1 do 4 transportów ciężarówek i ja wtedy wystawiałam tyle faktur, ile ciężarówek dotarło do R.. Zależało to od tego, ile R. wysłał ciężarówek po towar. A. powiedział mi, że mam przekazać R. informację, aby wysyłał swoje ciężarówki po towar na teren składu "O" w G. , gdzie miał ten towar odbierać od [...] .

A. B. podczas przesłuchania [...] r. podał, że na terenie bazy "O" w G. garażował swoją koparkę, tam też doszło do jego spotkania z R. M. podczas którego ten zaproponował mu handel żelazostopami.

Dalej N. G. zeznała: (...) ja nie wiem na jakiej zasadzie kierowcy R. odbierali towar, nie wiem jakie mieli dokumenty, które uprawniały ich do odbioru towaru. Ja nie wystawiałam, ze swej strony nigdy żadnych zleceń na odbiór towaru (...) Nie wiem zatem jak i na podstawie czego towar był odbierany. Ja nie wiem w ogóle nic na temat samego załadunku towaru na terenie składu "O" . Ja dostawałam informację z biura firmy "G" , czasem rozmawiałam telefonicznie z pracownikiem biura o imieniu M. , ja nie wiem na jakim stanowisku on tam pracował. Ja wystawiałam fakturę sprzedaży towaru do firmy "G" gdy towar do tej firmy dotarł, a wiedziałam o tym, bo albo ja tam byłam w D. , albo A. tam był. (...) Faktury wystawiałam w biurze swojej firmy w Z. . ul. [...] za pomocą posiadanego laptopa (...).

W dalszej części zeznań N. G. opisywała jak dopuszczono do współpracy handlem żelazostopami kolejną osobę – J. P.. Przesłuchiwana podała: " (...) w pewnym momencie R. M. poprosił mnie i A. abyśmy podzielili się naszym zyskiem ze sprzedaży żelazostopów z J. P. , gdyż on miał ciężką sytuację materialną i nie miał żadnych dochodów. Ponieważ było się czym dzielić, to podzieliliśmy się z nim i wyglądało to tak, że ja kupowałam towar od firmy "P" . De facto towar pochodził od R.M. , ale firma J. P. była kolejnym pośrednikiem. Sprowadzało się to do tego, że ja kupowałam od niego towar i dostawałam od niego faktury. On przekazywał mi je osobiście (...) dokonywałam przelewów na rachunek bankowy firmy "P" w "F" (...) ja i A. B. chcieliśmy mu pomóc aby sobie też zarobił, zgodziliśmy się dobrowolnie oddać mu część naszych zysków z uwagi na jego ciężką sytuację materialną. (...) " W końcowej części swoich zeznań N. G. wypowiadając się na temat towaru i jego transportu podała: ja jeździłam do D. , gdzie na terenie firmy "G" widziałam załadowane towarami samochody ciężarowe z naczepami otwartymi, ale ja nigdy osobiście nie byłam świadkiem rozładowania albo przeładowania towaru (...). "

W aktach znajdują się także protokoły przesłuchań E. B. a oraz A. B. , których zeznania pokrywają się z zeznaniami N. G. .

W Komendzie Wojewódzkiej Policji w K. przesłuchany został [...] r. J. P. , który wyjaśniał: " (...) W roku 2010 w lutym spotkałem się z moim znajomym R. M. , którego znam od ponad roku. Ja poznałem go przez przypadek przy okazji jakiejś roboty remontowo — budowlanej, ale nie pamiętam gdzie. R. M. zaproponował mi udział w obrocie żelazostopami w charakterze pośrednictwa. Pośrednictwo to jak powiedział R. M. miało polegać na tym, że ja miałem kupować te żelazostopy od jakiejś firmy i sprzedawać je dalej. Dostawców i odbiorców żelazostopów wskazał mi od razu R. M. . Moja rola w tym interesie miała polegać na tym, że ja otrzymywałem zamówienie od firmy "H" i wtedy sporządzałem takie samo zamówienie i je wysyłałem e-mailem do firmy, od której kupowałem te żelazostopy - "N" A. B. . Potem te sprawy załatwiliśmy już na telefon lub przekazywaliśmy sobie zamówienia przy okazji spotkań osobistych. Ja znam A. B. i N. G. także. Ja wiem, gdyż powiedział mi o tym R. M. , że jakieś magazyny i przeładunki odbywać się miały w D. koło "L" . (...) My rozmawialiśmy ze sobą o tym, jak będą przebiegać te transakcje i ustaliliśmy, że N. G. będzie przelewała pieniądze na rachunek mojej firmy "P" , a ja będę przelewał pieniądze na rachunek firmy A. B. . Przelewy miały być dokonywane jako przedpłata, a zatem N. G. przelewała pieniądze na mój rachunek, a ja na rachunek A. B. zanim towar był zwalniany przez sprzedającego. Ja byłem osobiście kilka razy na tym magazynie w D. , wskazał mi go R. M. , ja widziałem te żelazostopy, one były załadowane w big bagach na samochodzie ciężarowym na naczepie. Nie zwracałem uwagi na numery rejestracyjne, ale widziałem że czasem były przeładowywane z samochodu na samochód, a czasem były ładowane z placu na samochód. (...) Jak zaczynałem tę działalność to A. B. powiedział mi, że on i N. G. mają rachunki bankowe w bankach "F" i że ja mam także otworzyć rachunek w tym banku, żeby pieniądze szybko przechodziły z konta na konto. (...) Jeśli chodzi o koszty transportu to ja miałem informację chyba od A. B. że odbiera sobie to kupujący własnym transportem, ja nie wiem czy chodziło o N. G. czy też o jakiegoś finalnego odbiorcę, ale ja nie interesowałem się w ogóle kosztami transportu. Jak chodzi o moją "prowizję " to ja ustalałem to wstępnie z R. M. , a potem ustalałem to każdorazowo przy zamianie ceny z A. B. i N. G. . (...) Jak potem ustalałem to z A. B. i N. G. to w rozmowie telefonicznej przeważnie z A. B. ustalałem, ile pieniędzy jako moją prowizję mam zostawić na swoim rachunku i jaką kwotę mam przelać dalej na rachunek A. B. . (...) Ja na sprzedany do N. G. towar wystawiałem jej faktury VAT, które wystawiałem po otrzymaniu faktury od A. B. . Potem wystawiałem faktury po telefonicznej informacji od A. B. o ilości załadowanego towaru i o jego cenie. Ja wystawiałem fakturę na firmę N. G. na taką kwotę, na jaką ona zrobiła mi przelew po potrąceniu swojej prowizji. Resztę pieniędzy przelewałem na rachunek firmy A. B. . Od niego też otrzymywałem potem fakturę. Ja nigdy potem przy sprzedaży nie widziałem towaru, otrzymywałem przelewy i wystawiałem tylko faktury jako pośrednik Ja nie wiem skąd pochodził ten towar ani tez gdzie on finalnie trafiał. R. M. mi o tym nie mówił. (...)".

Przesłuchiwany [...] r. w charakterze świadka w Urzędzie Kontroli Skarbowej w K. R. M. zeznał: "(...) wykonywałem jedynie przelewy bankowe z rachunku firmy PHU "I" na prośbę S. G. . , właściciela firmy "R" , na rzecz niemieckiej firmy "C" . Firma "R" kupowała od "C" żelazostopy. Z tego co pamiętam były one oznaczone skrótami FeSiMn i FeSi. S . G. . nie mógł korzystać z rachunku bankowego firmy "R" i dlatego poprosił mnie o to, żebym to ja płacił za żelazostopy dostarczane przez "C" do firmy "R" . Firma PHU "I" kupowała żelazostopy od firmy "R" . Następnie sprzedawała je firmie "N" A. B. z G. S . G. . zapytał mnie, czy nie znam jeszcze kogoś, kto chciałby sprzedawać żelazostopy. Powiedziałem, że się zorientuję. Powiedziałem o propozycji S. G. . moim znajomym - A. B. oraz N. G. . Wyżej wymienieni zgodzili się. Późną jesienią 2009 r. S . G. . , N. G. , A. B. i ja spotkaliśmy się w G. na terenie firmy "N" , należącej do A. B. . S . G. . przedstawił nam to, co mielibyśmy robić i ile możemy na tym zarobić. Mieliśmy zarabiać na pośrednictwie w sprzedaży żelazostopami. Miał to być niewielki procent. Zależało to od ceny towaru. Po spotkaniu N. G. spotkała się z M. R. - właścicielem firmy "G" i zaproponowała mu współpracę przy sprzedaży żelazostopów. R. się zgodził. Moja współpraca z S . G. polegała na tym, że wystawiałem faktury za sprzedaż żelazostopów, podpisywałem je i zawoziłem do Gliwic do firmy "N" i przekazywałem A. B. . Transport żelazostopów za granicę zorganizowany był prawdopodobnie przez M. R.. Towar wychodził z bazy znajdującej się w D. , w której był oddział firmy "G" ".

Podczas przesłuchania [...] r. w Komendzie Wojewódzkiej Policji w K. R. M. wyjaśniał także: "(...) Jestem właścicielem dwóch firm: P.H.U. "I" R. M. z siedzibą w Z. . przy ul. [...] oraz "S" sp. z o. o. również z siedzibą w Z. . przy ul. [...]. (...) Firma "S" sp. z o. o. została założona przeze mnie w czerwcu 2010 roku prostuję w maju 2010 roku, firma zajmuje się pośrednictwem w handlu wyrobami stalowymi m. in. prętami stalowymi, stopami metali. (...) Do kontrahentów spółki "S" należała firma "R" S . G. . , wykonywałem to niejako w zastępstwie S. G. . wykonywałem w ramach swojej firmy "S" dyspozycje S. G. . , w zakresie zarówno zakupu jak i sprzedaży. Fizycznie wyglądało to tak, że S . G. . miał kontrahentów, których mi wskazywał. Kupowałem asortyment od jednej firmy wskazanej mi przez S. G. . , była to zawsze firma niemiecka o nazwie "C" i pieniądze na ten przelew za towar miałem od S. G. . . Dawał mi je na spotkaniu raz w miesiącu albo on osobiście, a po jego aresztowaniu osoba z jego firmy nie znam jej, w formie gotówki, którą ja wpłacałem na firmowe konto i przelewałem na konto niemieckiej firmy "C" . (...) Konta firmy "S" służyły do wykonywania przelewów za transakcje wskazane przez S. G. . . Z firmami "C" (...) nie kontaktowałem się osobiście miałem tylko dane firmy i nr konta do przelewu. Faktury z tych firm otrzymywałem od S. G. . w trakcie tych spotkań co miesiąc. Od firmy "C" (...) nabywałem stopy FeSi /żelazokrzem/. Odbiorcą byłą jedna firma o nazwie "N" A. B. z G.. A. B. znam osobiście. Jeden raz byłem w D. w firmie "G" gdzie na placu rozładowywano właśnie samochód ciężarowy z worków do przewozu stopów, a następnie ładowano na drugi samochód. Samochód, z którego rozładowywano towar był na nr rej. niemieckich, a ten który był ładowany był na nr rej. czeskich. Widziałem osobiście tylko jedną dostawę, pozostałych nie widziałem. Jeżeli chodzi o transport to ja się tym nie zajmowałem, nie wiem kto zabezpieczał transport i koszty z nim związane. Pieniądze, które wpływały jako zapłata za towar z firmy "N" na konto firmy "S" wypłacałem w gotówce i przekazywałem S . G. . pomniejszone o moją prowizję, a faktura była wystawiona na firmę "N" , ja ją dostarczałem A. B. . (...) Oprócz tych opisanych wcześniej transakcji zakupu i sprzedaży firma "S" nie prowadziła żadnej innej działalności gospodarczej. Firmę tę założyłem z myślą o tych transakcjach. Wcześniej, przed założeniem firmy S . G. . zaproponował mi bycie pośrednikiem w tych transakcjach. (...)."

Do akt przedmiotowej sprawy włączone zostały ponadto decyzje wydane [...]r . przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. dla "R" S . G. . :

- nr [...]określająca zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2009r. w wysokości 0 zł,

- nr [...] , w której przy zastosowaniu przepisów art. 108 ust. 1 ustawy z 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług określone zostało zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług z tytułu wystawionych faktur VAT za okres od listopada 2009r. do marca 2010r.

W ich uzasadnieniu organ kontroli skarbowej podał, iż materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, że wystawione przez "R" S . G. . w badanym okresie faktury VAT m. in. dla PPHU "I" R. M. dotyczące sprzedaży FeMnHc nie potwierdzają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Ponadto, w toku prowadzonego postępowania do organu pierwszej instancji zostały przekazane uwierzytelnione kserokopie wydanych przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzji:

- z [...] r. nr [...] dla R. a M. P.H.U. "I" oraz

- z [.. .]r . nr [...] dla M. R. "G" ,

- z [...] r. nr [...] dotycząca ""S" " Sp. z o.o. (R. M. ),

- które zostały ze względu na ważny interes publiczny wyłączone z akt postępowania. Jednakże na uwagę zasługuje fakt, iż w uzasadnieniach ww. decyzji podano m.in. że ww. firmy wystawiały faktury, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych tzw. "puste faktury VAT", w tym dotyczące obrotu żelazostopami.

Nie zgadzając się z ww. rozstrzygnięciem Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. Strona wniosła odwołanie.

Zarzuciła decyzji organu I instancji, że narusza ona:

I.Art.122, 123, 191, 187 § 1, 188 i 210 § 4 O.p. poprzez:

1. Nieprzeprowadzenie dowodów mających istotne znaczenie dla sprawy oraz niepodjęcie kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego w sytuacji istnienia wątpliwości co do przeniesienia własności towarów pomiędzy "A" – skarżącym – "C" ,

1. Wydanie decyzji w oparciu o zeznania świadków złożone na Policji bez udziału skarżącego, przez co pozbawiono go prawa do udziału w tych czynnościach,

2. Niewyczerpujące i wybiórcze rozpatrzenie materiału dowodowego i dowolną ocenę dowodów,

II. Naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 w zw. z art. 210 § 4 i art. 124 O.p. poprzez zaniechanie sporządzenia odpowiedniego uzasadnienia decyzji.

III. Naruszenie prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT w miejsce art. 86 ust.1 w zw. z ust. 2 pkt 1 lit. a tej ustawy prowadzące do pozbawienia odwołującego prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę "A" , w sytuacji, gdy odwołujący się nie wiedział o rzekomym uczestnictwie w transakcjach służących oszustwom.

IV. Naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 13 ust.1 w zw. z art. 5 ust 1 pkt 5, art. 7, art. 86 ust.1 poprzez odmowę uznania transakcji dokonanych z "C" za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, podczas gdy odwołującemu się przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez "A" Sp. z o.o.

V. Naruszenie zasad neutralności i proporcjonalności wynikających z Dyrektywy 2006/112/WE poprzez zastosowanie rozwiązań krajowych sprzecznych z istotą tego podatku i obciążenie skarżącego ciężarem ekonomicznym tego podatku niezależnie od świadomości skarżącego co do uczestnictwa w rzekomych nadużyciach podatkowych.

VI. Art. 199 a poprzez wydanie decyzji bez rozstrzygnięcia sądu powszechnego pomimo istnienia wątpliwości co do istnienia stosunków prawnych pomiędzy "A" Sp. z o.o., skarżącym a "C" .

VII. Art. 193 § 1 O. p. poprzez nieuwzględnienie zapisów zawartych w księgach podatkowych w części dotyczącej zakupów żelazostopów od "A" Sp. z o.o. i ich wewnątrzwspólnotowej dostawy dla "C" podczas gdy nie stwierdzono ich nierzetelności, wskutek czego stanowią one dowód tego, co zostało w nich zawarte.

Na tej podstawie strona wniosła o uchylenie decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. i umorzenie postępowania ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu odwołania strona zarzuciła wadliwość przeprowadzonego postępowania dowodowego, które – jej zdaniem – jest niepełne, a ocena zebranych dowodów dowolna. Podniosła, że nabycie towaru, a następnie jego dalsza odsprzedaż następowała w bardzo krótkich odstępach czasu, głównie z ostrożności i w celu maksymalnego zabezpieczenia zapłaty, a jednodniowe terminy płatności były gwarancją powyższego.

Odwołujący nie dokonywał odbioru żelazostopów zakupionych od "B" Sp. z o. o, gdyż towary te zgodnie z umową miał odbierać bezpośrednio jego niemiecki kontrahent. Nie dokonywał również ważenia, składowania, magazynowania, czy przeładunku tego towaru, gdyż zgodnie z zawartą umową do wszystkich tych czynności zobowiązany był "B" Sp. z o. o. Nieuczestniczenie w powyższych czynnościach nie może zatem stanowić zarzutu stawianego wobec odwołującego. (...).

(...) Uzyskane przed nawiązaniem współpracy dokumenty ustrojowe, rejestracyjne, zaświadczenia o niezaleganiu z podatkami - kontrahenta "B" Sp. z o. o., aktualność numeru NIP dla transakcji wewnątrzwspólnotowych spółki "C" , jak również okoliczności występujące w trakcie przeprowadzanych transakcji handlowych z "B" Sp. z o. o. oraz "C" , w szczególności: sposób prowadzenia transakcji, terminowość dostarczania dokumentów, zabezpieczenie formy płatności, realizacja płatności, wydawanie towaru po uzyskaniu stosownej zapłaty, brak reklamacji, nie dały żadnych podstaw do powzięcia wątpliwości co do rzetelności i prawdziwości niniejszych transakcji.

Jest zaś normalną praktyką gospodarczą w przypadku towarów oznaczonych jedynie co do gatunku, również stosowaną przez odwołującego, iż kontrahenci przenoszą na nabywców prawo do dysponowania towarem jak właściciel, zaś towar do odbiorcy końcowego dostarcza w oparciu o stosowne dokumenty - przewoźnik, w tym przypadku "D. Tym samym towar nie trafia do nabywcy, ale do miejsca przez niego wskazanego, czy też wskazanego przez jego odbiorców." Podkreślił, iż nie miał świadomości uczestnictwa w oszustwie, a gdy powziął co do tego wątpliwości na skutek działań organu podatkowego i kontroli skarbowej, złożył do Prokuratury zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa. Brak takiej świadomości uniemożliwia zaś pozbawienie podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z [...]r . znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z [...] r. nr [...] określającą za luty 2010r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł podzielając ustalenia faktyczne organu I instancji i jego stanowisko w przedmiocie ich oceny prawnej.

Wskazał, że skarżący brał udział w "karuzeli podatkowej" oraz przedstawił szczegółowo ustalenia poczynione w sprawie, w tym zeznania świadków, potwierdzające brak staranności skarżącego w zakresie realizacji transakcji związanych zarówno z zakupem, jak i sprzedażą żelazostopów. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w K. w trakcie trwającego postępowania zostały ustalone wszystkie istotne, mające znaczenie prawne dla sprawy, okoliczności faktyczne, a dowody zebrane przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. dają podstawę do uznania tych okoliczności za udowodnione. Zgromadzone dowody tworzą logiczną całość ciągu pewnych wydarzeń i okoliczności towarzyszących procederowi wystawiania fikcyjnych/pustych faktur. Zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie potwierdza fikcyjny charakter prowadzonej działalności w zakresie handlu żelazostopami przez poszczególne podmioty gospodarcze w łańcuchu następujących po sobie firm, w tym przez "A" H. M. oraz przemawia za tezą, że w ślad za fakturami VAT nie podążał towar. Podkreślił, iż w toku postępowania podatkowego organ "odtworzył" łańcuch transakcji związanych ze sprzedażą żelazostopów.

W konsekwencji stwierdził, że H. M. nie był uprawniony do odliczenia podatku naliczonego ze spornych faktur VAT dotyczących nabycia żelazostopów, bowiem z dokonanych ustaleń wynika, iż zawarte w dokumentacji skarżącego faktury, na których jako sprzedawca widnieje "B" Sp. z o. o. nie dokumentują rzeczywistych transakcji. Zaś faktury dokumentujące transakcje, które nie zostały dokonane nie mogą być uwzględnione w prowadzonej przez nabywcę ewidencji dla celów podatku od towarów i usług, gdyż nie odpowiadają treści art. 86 ust. 1 i 2 ustawy VAT oraz jako wymienione w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a tej ustawy nie mogły stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego.

Ponadto, organ odwoławczy stwierdził, że wbrew deklaracjom strony odwołującej się, z dokonanych ustaleń wynika, iż nie nastąpiła dalsza wewnątrzwspólnotowa dostawa ww. towarów do "C" w rozumieniu art. 13 ust. 1 ustawy VAT.

Organ odwoławczy uznał za nieuzasadniony zarzut naruszenia art. 210 § 1 pkt 6 w związku z art. 210 § 4 i art. 124 O.p., bowiem decyzja organu pierwszej instancji zawiera rzetelne przedstawienie stanu faktycznego sprawy. Ponadto w decyzji tej wskazano podstawy prawne rozstrzygnięcia i wyjaśniono przyczyny, dla których powołane przepisy znalazły zastosowanie w sprawie.

Odnosząc się natomiast do argumentów pełnomocnika strony, iż H. M. nie wiedział i przy dochowaniu należytej staranności, którą w ocenie odwołującego się wykazał, nie mógł mieć świadomości o rzekomych nieprawidłowościach występujących u jego kontrahentów, jak również nie miał świadomości oraz nie mógł mieć świadomości o oszukańczym procederze, w którym podmioty te rzekomo brały udział organ zauważył, że podatnik prowadząc działalność powinien zachować pewne, adekwatne standardy bezpieczeństwa przy podejmowaniu decyzji o wchodzeniu w relacje handlowe. Okoliczności sprawy wskazują na świadome uczestnictwo H. M. w oszukańczej karuzeli podatkowej, w pojęciu zakreślonym przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE. Natomiast skarżący winien tak ułożyć swoje relacje z kontrahentami (dostawcami, odbiorcami, przewoźnikami) aby uzyskiwać rzetelne informacje, mające oparcie w stanie faktycznym.

Mając na uwadze przedstawioną argumentację organ odwoławczy uznał, iż skarżący niesłusznie wskazał na naruszenie zasad neutralności i potrącalności podatku VAT wyrażonych w Dyrektywie 2006/112/WE.

Ponadto zdaniem organu odwoławczego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i oceny wyprowadzone na jego podstawie w sposób należyty wypełniają obowiązki płynące z zasady prawdy obiektywnej wyrażonej w dyspozycji art. 122, art. 187 § 1 O.p., jak też z zasady swobodnej oceny dowodów unormowanej w art. 191 ww. ustawy.

Wreszcie odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 193 § 6 O.p. organ zauważył, że w toku kontroli podatkowej nie sporządzono protokołu z badania ksiąg, gdyż w tym czasie nie istniały jeszcze przesłanki wskazujące na fakt fikcyjności przeprowadzanych transakcji. Okoliczności te zostały ujawnione i udowodnione w toku prowadzonego postępowania podatkowego. W tym czasie dokumentacja podatkowa "A" H. M. została zabezpieczona przez Urząd Kontroli Skarbowej w K. w związku z wydanym 22.07.2010r. postanowieniem Prokuratora Rejonowego w Pszczynie. W ocenie organu odwoławczego w toku postępowania wykazano, że ujęte w księgach podatkowych (ewidencjach VAT) faktury dokumentujące zakup żelazostopów od "B" sp. z o. o., jak też faktury dotyczące ich sprzedaży w ramach WDT do "C" , [...], nie odzwierciedlają zdarzeń rzeczywistych. Podkreślił przy tym, że strona miała możliwość wypowiedzenia się co do przeprowadzonych dowodów.

Dalej organ odwoławczy uznał za bezzasadny zarzut naruszenie art. 199a § 1 O.p. z uwagi na wydanie zaskarżonej decyzji bez rozstrzygnięcia sądu powszechnego pomimo istotnych wątpliwości co do istnienia bądź nieistnienia stosunków prawnych pomiędzy H. M. a firmami "B" Sp. z o. o. oraz "C" GmbH, bowiem w rozpatrywanej sprawie ocena skutków podatkowych transakcji udokumentowanych spornymi fakturami pozostaje w zakresie kompetencji organów podatkowych.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w K. podstawy do zakwestionowania prawa do odliczenia podatku naliczonego z wymienionych faktur VAT wystawionych przez "B" sp. z o. o. rzeczywiście istniały.

H. M. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach domagając się:

1) uwzględnienia skargi i uchylenia w całości zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z [...] r. nr [...] .

2) zasądzenia na rzecz skarżącego od strony przeciwnej kosztów postępowania wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa oraz opłaty od pełnomocnictwa.

W złożonej skardze podniesiono niżej wymienione zarzuty:

I. naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 122, art. 123, art. 191, art. 187 § 1, art. 188 oraz art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej poprzez:

1. nieprzeprowadzenie dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy oraz niepodjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, w okolicznościach istnienia wątpliwości w zakresie przeniesienia własności towarów w transakcjach przeprowadzanych pomiędzy "B" Sp. z o. o. a skarżącym, a następnie skarżącym a niemieckim kontrahentem "C" oraz istnienia tych towarów, a więc faktów potwierdzonych innymi dowodami zgromadzonymi w sprawie, gdy wątpliwości te powinny zostać usunięte poprzez:

a) przeprowadzenie dowodów z przesłuchania w charakterze świadków: T. W. (Prezesa Zarządu "B" Sp. z o.o.) oraz pracowników zatrudnionych w "B" Sp. z o. o. w lutym 2010r., w tym W. B. , na okoliczność ustalenia czynności wykonywanych w imieniu skarżącego w ramach zawartej umowy z [...]r ., w szczególności czynności związanych z organizowaniem transportu, przekazywania towarów w imieniu skarżącego osobom reprezentującym niemieckiego kontrahenta "C" , wypełniania dokumentów CMR, potwierdzenia istnienia towarów będących przedmiotem transakcji, potwierdzenia rzeczywistej działalności "B" Sp. z o.o., ustalenia miejsca dostarczenia towarów nabytych od skarżącego, potwierdzenia personaliów osób działających w imieniu i na rzecz "B" Sp. z o.o.,

b) przeprowadzenie w toku prowadzonego postępowania dowodu z przesłuchania w charakterze świadka A. Z. na okoliczność ustalenia powodów, dla których zainicjował współpracę pomiędzy skarżącym, a "B" Sp. z o.o., ustalonych zasad współpracy pomiędzy podmiotami oraz rodzaju towaru będącego przedmiotem obrotu,

c) przeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadka K. B. na okoliczność ustalenia przebiegu rozmów z A. Z. związanych z nawiązaniem współpracy z "B" Sp. z o.o., w tym w zakresie umowy pośrednictwa, ustalenia podmiotu wypłacającego prowizję A. Z., potwierdzenia comiesięcznych kontaktów A. Z. z przedsiębiorstwem skarżącego celem pozyskania informacji o ilości towaru nabytego do "B" Sp. z o.o.,

d) przeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadków przedstawicieli "C" , na okoliczność rzeczywistej działalności tej firmy, współpracy handlowej ze skarżącym, ustalenia warunków i zasad współpracy obowiązujących podczas transakcji przeprowadzonych ze skarżącym, potwierdzenia istnienia towarów, ustalenia miejsca dostarczenia towarów nabytych od skarżącego,

e) przeprowadzenie dowodu z przesłuchania w charakterze świadka S. G. . - rzekomo wprowadzającego na rynek krajowy żelazostopy w drodze nabycia wewnątrzwspólnotowego od firmy "C" , celem potwierdzenia tej okoliczności, jak również ustalenia podmiotów, którym towary te były sprzedawane na rynku krajowym oraz potwierdzenie istnienia towaru,

f) wystąpienia do właściwych niemieckich organów ewidencji pojazdów w celu potwierdzenia, czy w ich rejestrach ujęto pojazdy o numerach rejestracyjnych, na które w lutym 2010r. zostały załadowane żelazostopy zgodnie z treścią dokumentów CMR oraz dokumentów WZ oraz ustalenie rodzajów i mA. pojazdów zarejestrowanych pod przedmiotowymi numerami rejestracyjnymi oraz dane i adresy ich właścicieli, a następnie przesłuchanie w charakterze świadków wszystkich właścicieli przedmiotowych pojazdów na okoliczność ustalenia czy i na jakich zasadach w lutym 2010r. świadczyli oni usługi przewozu żelazostopów na rzecz "C" ,

2. Wydanie zaskarżonej decyzji w oparciu o dowody z przesłuchań świadków przeprowadzone przed funkcjonariuszami Policji, co stanowiło naruszenie art. 123 w zw. z art. 190 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, poprzez niepowiadomienie skarżącego o terminie i miejscu przeprowadzenia dowodów z zeznań poszczególnych świadków, pozbawienie skarżącego prawa do udziału w przeprowadzeniu tychże dowodów oraz zadawania pytań poszczególnym świadkom, w tym A. Z. czy M.R.,

3.Niewyczerpujące rozpatrzenie oraz wybiórcze traktowanie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie oraz dowolną, a nie swobodną ocenę dowodów wyrażającą się w:

a) uznaniu na podstawie zeznań osób nieznanych skarżącemu tj. R. M. , E. B. , A. a B. , N. G. , J. P. , M. R. oraz ustalonych zasad postępowania tych podmiotów w zakresie obrotu żelazostopami, przy jednoczesnym zaniechaniu przeprowadzenia dowodów określonych powyżej w pkt 1 oraz zaniechaniu przesłuchań przedstawicieli "C" i S. G. . oraz nie uwzględnieniu wyjaśnień skarżącego, zeznań świadków K. B. M. R. i H. C. , iż skarżący jest jednym z uczestników oszustwa karuzelowego opartego na wystawianiu fikcyjnych faktur VAT stwierdzających czynności, które rzekomo nie miały miejsca,

b) bezzasadnym uznaniu - wyłącznie na podstawie przyjętych domniemań nie mogących stanowić metody dowodzenia, pozostających w sprzeczności z twierdzeniami skarżącego i nie znajdujących potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym - iż skarżący jako profesjonalny uczestnik rynku wiedział lub mógł wiedzieć o tym, że bierze udział w rzekomym oszustwie podatkowym,

c) uznaniu, na podstawie "D" wskazanego w treści pisma niemieckiej administracji podatkowej oraz okoliczności, w której skarżący nie brał bezpośredniego udziału w czynnościach załadunkowych towaru, iż nie było innego przewoźnika dokonującego transportu żelazostopów, podczas gdy nie zweryfikowano czy pojazdy o numerach rejestracyjnych wskazanych w dokumentach WZ oraz dokumentach CMR w ogóle istnieją, jak również nie zweryfikowano czy właściciele tych pojazdów w lutym 2010r. świadczyli usługę przewozu żelazostopów na rzecz niemieckiego kontrahenta skarżącego,

d) uznaniu na podstawie okoliczności nieuregulowania przez niemieckiego kontrahenta zobowiązań publicznoprawnych oraz nie odnotowania przez właściwe niemieckie organy podatkowe wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, iż nie doszło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz "C" [...].

e) sprzeczności ustaleń faktycznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym poprzez przyjęcie, iż żadna z osób handlująca żelazostopami nie widziała towaru, podczas gdy jak wynika z zeznań świadka M. R., R. M. oraz J.P. ten istniał i był przedmiotem załadunku,

f) sprzeczności ustaleń faktycznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym poprzez przyjęcie, iż skarżący powinien mieć świadomość uczestnictwa w zorganizowanym procederze wystawiania faktur niepotwierdzających faktycznych zdarzeń gospodarczych;

II. naruszenie art. 210 § 1 pkt 6 w zw. z art. 210 § 4 i art. 124 Ordynacji podatkowej poprzez zaniechanie sporządzenia odpowiedniego uzasadnienia faktycznego zaskarżonej decyzji, w szczególności poprzez zaniechanie wskazania dowodów, którym organ drugiej instancji dał wiarę lub odmówił wiary podczas ustalania stanu faktycznego, czyli dowodów na których organ oparł swoje rozstrzygnięcie, jak również nie wskazanie przyczyn zaniechania wskazania dowodów, którym organ drugiej instancji dał wiarę lub odmówił wiary podczas ustalania stanu faktycznego, przez co skarżący został pozbawiony w tym zakresie możliwości weryfikacji poprawności przedstawionego uzasadnienia prawnego, a następnie sformułowania wszystkich możliwych zarzutów skargi.

Naruszenia wskazane w zarzucie I doprowadziły w konsekwencji, w ocenie strony skarżącej, do błędu w ustaleniach faktycznych mających istotny wpływ na treść rozstrzygnięcia i znalazły wyraz w błędnym uzasadnieniu oraz w błędnym zastosowaniu lub też niezastosowaniu prawa materialnego określonego w zarzutach III-V:

III. naruszenie prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, w miejsce art. 86 ust. 1 w zw. z ust. 2 pkt 1 lit. a, prowadzące do odmowy odwołującemu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych przez "B" Sp. z o. o. w okolicznościach, w których skarżący nie posiadał i - z uwagi na okoliczności towarzyszące wszystkim transakcjom oraz działania podejmowane przez dostawcę zmierzające do zatajenia źródła pochodzenia towarów - nie mógł posiadać wiedzy w zakresie rzekomego uczestnictwa w transakcjach służących nadużyciom podatkowym (oszustwom),

IV. naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 13 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 7 oraz art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzące do odmowy uznania transakcji przeprowadzonych pomiędzy skarżącym, a "C" za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów i przyjęcie braku prawa do