III SO/Kr 5/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-05-09Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 9 maja 2014. Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. B. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie dotyczącej zaskarżenia uchwały Rady Powiatu z dnia 18 grudnia 2013 nr [...] postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Wnioskodawca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy zaznaczył, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił że nie pozostaje z kimkolwiek we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swoją sytuacją majątkową enigmatycznie podał, że należą do niego "grunty rolne" a gdy chodzi o zasoby pieniężne to posiada "bieżące środki na wydatki".
Nie określił swoich miesięcznych dochodów z działalności rolniczej zasłaniając się "brakiem możliwości ich określenia"
Uzasadniając swoje starania ograniczył się do ogólnikowego przytoczenia wiążących zapisów umów międzynarodowych, aktów powszechnie obowiązującego prawa oraz fragmentów dowolnie dobranego orzecznictwa bez próby przybliżenia swojej konkretnej sytuacji materialnej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym m.in. poprzez zwolnienie od kosztów sądowych o ile – poza wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne", a owa "dokładność" stopniowana jest przeświadczeniem sądu, że strona okoliczności te wykazała, czyli przedstawiła je w sposób przekonywujący.
Oświadczeniu wnioskodawcy nie można przypisać tej cechy. Poprzestając bowiem na ogólnikowej wzmiance, że należą do niego "grunty rolne", że posiada "bieżące środki na wydatki" i że prowadzi działalność rolniczą nie określił choćby w przybliżeniu areału tych gruntów, kwoty posiadanych zasobów pieniężnych, wysokości i rodzaju wydatków z nich pokrywanych oraz średniego miesięcznego dochodu jaki przynosi prowadzona przezeń działalność rolnicza. W takiej sytuacji przyznanie skarżącemu prawa pomocy nie znajduje więc dla siebie wystarczających podstaw. Sprzeciwia się bowiem temu zarówno reguła prawa ustanowiona w przepisie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa jak i aktualne poglądy doktryny zgodnie z którymi jest to instytucja o charakterze wyjątkowym, która powinna stanowić przywilej dla osób, które muszą korzystać z ochrony prawnej przed sądem a w przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu (tak H Knysiak – Molczyk w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz". pod redakcją prof. T. Wosia. Warszawa 2005 s. 631). Postulatom tym wtóruje zresztą praktyka orzecznicza sądów administracyjnych zgodnie z którą, udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. postan. NSA z 27 maja 2008 r. I FZ 160/08). W ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym powtórzyć tez trzeba, że ponieważ prawo do sądu nie ma charakteru absolutnego i może być przedmiotem uzasadnionych prawnie ograniczeń (postan. NSA z 15 marca 2006 r. II OZ 258/06), to sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy (por. postan. NSA z 31 marca 2005 r. I FZ 63/05).
Z przytoczonych względów orzeczono zatem jak w sentencji na podstawie art. 243 §1 oraz art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Grzegorz Karcz /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 9 maja 2014. Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie – Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. B. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie dotyczącej zaskarżenia uchwały Rady Powiatu z dnia 18 grudnia 2013 nr [...] postanawia: oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Wnioskodawca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy zaznaczył, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną uwidocznił że nie pozostaje z kimkolwiek we wspólnym gospodarstwie domowym.
Określając swoją sytuacją majątkową enigmatycznie podał, że należą do niego "grunty rolne" a gdy chodzi o zasoby pieniężne to posiada "bieżące środki na wydatki".
Nie określił swoich miesięcznych dochodów z działalności rolniczej zasłaniając się "brakiem możliwości ich określenia"
Uzasadniając swoje starania ograniczył się do ogólnikowego przytoczenia wiążących zapisów umów międzynarodowych, aktów powszechnie obowiązującego prawa oraz fragmentów dowolnie dobranego orzecznictwa bez próby przybliżenia swojej konkretnej sytuacji materialnej.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym m.in. poprzez zwolnienie od kosztów sądowych o ile – poza wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść tych kosztów bez uszczerbku dla swego koniecznego utrzymania. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne", a owa "dokładność" stopniowana jest przeświadczeniem sądu, że strona okoliczności te wykazała, czyli przedstawiła je w sposób przekonywujący.
Oświadczeniu wnioskodawcy nie można przypisać tej cechy. Poprzestając bowiem na ogólnikowej wzmiance, że należą do niego "grunty rolne", że posiada "bieżące środki na wydatki" i że prowadzi działalność rolniczą nie określił choćby w przybliżeniu areału tych gruntów, kwoty posiadanych zasobów pieniężnych, wysokości i rodzaju wydatków z nich pokrywanych oraz średniego miesięcznego dochodu jaki przynosi prowadzona przezeń działalność rolnicza. W takiej sytuacji przyznanie skarżącemu prawa pomocy nie znajduje więc dla siebie wystarczających podstaw. Sprzeciwia się bowiem temu zarówno reguła prawa ustanowiona w przepisie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa jak i aktualne poglądy doktryny zgodnie z którymi jest to instytucja o charakterze wyjątkowym, która powinna stanowić przywilej dla osób, które muszą korzystać z ochrony prawnej przed sądem a w przypadku ubogiego społeczeństwa, jakim jest społeczeństwo polskie, prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu (tak H Knysiak – Molczyk w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz". pod redakcją prof. T. Wosia. Warszawa 2005 s. 631). Postulatom tym wtóruje zresztą praktyka orzecznicza sądów administracyjnych zgodnie z którą, udzielenie prawa pomocy jest formą dofinansowania strony z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe (por. postan. NSA z 27 maja 2008 r. I FZ 160/08). W ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym powtórzyć tez trzeba, że ponieważ prawo do sądu nie ma charakteru absolutnego i może być przedmiotem uzasadnionych prawnie ograniczeń (postan. NSA z 15 marca 2006 r. II OZ 258/06), to sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy (por. postan. NSA z 31 marca 2005 r. I FZ 63/05).
Z przytoczonych względów orzeczono zatem jak w sentencji na podstawie art. 243 §1 oraz art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
