V SA/Wa 2678/13
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
2014-05-08Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata Krajewska
Ewa Wrzesińska-Jóźków /przewodniczący sprawozdawca/
Izabella JansonSentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Ewa Wrzesińska – Jóźków (spr.), Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Izabella Janson, Protokolant sekretarz sąd. - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014 r. sprawy ze skargi A.B. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłat abonamentowych; oddala skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest decyzja Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej: KRRiT) nr [...] z dnia [...] października 2013 r. wydana po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją tegoż organu z [...] czerwca 2013 r. [...]
Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym.
Pismem z dnia 24 grudnia 2012 r. A.B. wniósł o umorzenie przez KRRiT zaległości w płatności opłat abonamentowych. We wniosku wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które jego zdaniem miały wpływ na powstanie ww. zaległości. Ponadto Skarżący podniósł że jest inwalidą, co wiąże się z kosztownym i stałym leczeniem. Organ wezwał Skarżącego do uzupełnienia ww. wniosku o decyzję organu emerytalno-rentowego o wysokości pobieranej emerytury, zaświadczenia o dochodach lub bezrobociu pozostałych członków rodziny prowadzących wspólne gospodarstwo domowe. W odpowiedzi na wezwanie Skarżący wskazał, że Jego emerytura przekracza wysokość dochodu przypadającego na jedną osobę w gospodarstwie domowym, określonego w uchwale KRRiT z dnia [...] października 2012 r., wobec czego uzupełnianie wniosku o dodatkowe dokumenty uznał za bezcelowe. Skarżący podniósł przy tym, że za umorzeniem zaległości w płatności opłat abonamentowych przemawiają w Jego sytuacji inne względy społeczne i losowe, takie jak inwalidztwo i kosztowne długotrwałe leczenie oraz okoliczności związane z powstaniem przedmiotowych zaległości.
Decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. KRRiT odmówiła umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 maja 2013 r. w wysokości 1133,05 złotych wraz z odsetkami w wysokości 380,99 złotych.
Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2013 r. KRRiT uchyliła w części zaskarżoną decyzję z dnia [...] czerwca 2013 r. i umorzyła odsetki za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych w wysokości 380,99 złotych oraz odmówiła umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 maja 2013 r. w wysokości 1133,05 złotych. W uzasadnieniu organ przywołał treść art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych, zgodnie z którym w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych, odsetki za zwłokę w ich uiszczaniu, opłatę, o której mowa w art. 5 ust. 3, oraz odsetki za zwłokę w jej uiszczeniu.
W uzasadnieniu podniesiono, iż skarżący nie przedłożył – pomimo wezwania - żadnych dokumentów informujących o rodzaju gospodarstwa domowego, jakie prowadzi oraz informacji w przedmiocie wysokości dochodów
W skardze do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego Skarżący wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które jego zdaniem miały wpływ na powstanie ww. zaległości i wniósł o stwierdzenie przedawnienia roszczeń.
KRRiT w odpowiedzi na skargę podniosła, że decyzja w przedmiocie umorzenia bądź rozłożenia na raty podejmowana jest w ramach uznania administracyjnego, wobec tego organ ma prawo, a nie obowiązek umorzyć lub rozłożyć ww. zaległości na raty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracji konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012r. poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." a także gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Rozpoznając skargę w świetle powyższych kryteriów uznać należało, że nie zasługuje ona na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy odnieść się do naruszenia przepisów proceduralnych przy rozpatrywaniu sprawy przed organem. Mianowicie naruszony został przepis art. 138 k.p.a. zgodnie z którym organ odwoławczy wydaje decyzję w której:
1. utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję, albo
2. uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umarza postępowanie I instancji w całości albo w części, albo
3. umarza postępowanie odwoławcze.
W przedmiotowej sprawie po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ powołał w podstawie prawnej decyzji art. 138 k.p.a. bez wskazania konkretnego przepisu, na którym oparł swoje rozstrzygnięcie. Z treści sentencji wynika, że organ zastosował przepis art. 138 § 1 pkt 2, mianowicie uchylił rozstrzygnięcie podjęte w pierwszej instancji w części i w uchylonej części zmienił rozstrzygnięcie (umorzył odsetki za zwłokę), w pozostałym zakresie odmówił umorzenia zaległości.
Wskazać należy, że przepis art. 138 § 1 k.p.a. zawiera zamknięty katalog rodzajów rozstrzygnięć, które może wydać organ odwoławczy po rozpatrzeniu odwołania a w przedmiotowej sprawie po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Stosując przepis art. 138 § 1 pkt 2 organ odwoławczy powinien uchylić zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzec co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umorzyć postępowanie I instancji w całości albo w części. Nie jest prawidłowe rozstrzygnięcie, w którym organ uchylił zaskarżoną decyzję w części i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy oraz rozstrzygnął co do istoty sprawy w pozostałym zakresie (odmówił umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych). Organ powinien w pozostałej, nieuchylonej części, orzec o utrzymaniu w mocy decyzji podjętej w pierwszej instancji.
Sąd uznał, że powyższe naruszenie przepisów proceduralnych nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy. Decyzja rozstrzyga w pełni odnośnie przedmiotu sprawy. Ponadto była korzystna dla strony skarżącej - należności zostały w części umorzone, rozstrzygnięcie - pomimo zauważonej nieprawidłowości – jasne i czytelne.
Przechodząc do meritum sprawy Sąd uznał, że skargę należało oddalić.
Przedmiotem sprawy jest kwestia umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych. Kwestię powyższą reguluje art. 10 ustawy z dnia 21.04.2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz.U. nr 85, poz. 728 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych, odsetki za zwłokę w ich uiszczaniu, opłatę, o której mowa w art. 5 ust. 3, oraz odsetki za zwłokę w jej uiszczeniu. Okoliczności wskazane w powyższym przepisie musi wskazać i uprawdopodobnić wnioskodawca.
We wniosku o umorzenie należności Skarżący wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które zdaniem Skarżącego miały wpływ na powstanie ww. zaległości ponadto podniósł, że jest inwalidą co wiąże się z kosztownym i stałym leczeniem.
KRRiT pismem z dnia 8 kwietnia 2013 r. wezwała Skarżącego do uzupełnienia ww. wniosku o decyzję organu emerytalno-rentowego o wysokości pobieranej emerytury, zaświadczenia o dochodach lub bezrobociu pozostałych członków rodziny
prowadzących wspólne gospodarstwo domowe ze Skarżącym oraz o zaświadczenie o ilości tych osób. Jednocześnie KRRiT poinformowała Skarżącego o przesłankach umarzania zaległości w płatności opłat abonamentowych. W odpowiedzi Skarżący wskazał, że Jego emerytura przekracza wysokość dochodu przypadającego na jedną osobę w gospodarstwie domowym, określonego w uchwale KRRiT z dnia 30 października 2012 r., wobec czego uzupełnianie wniosku z dnia 24 grudnia 2012 r. o dodatkowe dokumenty uznał On za bezcelowe. Podniósł przy tym, że za umorzeniem zaległości w płatności opłat abonamentowych przemawiają w Jego sytuacji inne względy społeczne i losowe, takie jak inwalidztwo i kosztowne długotrwałe leczenie oraz okoliczności związane z powstaniem przedmiotowych zaległości.
W ocenie Sądu brak możliwości oceny sytuacji majątkowej uzasadniał negatywne dla strony rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia kwoty głównej należności.
Należy także zauważyć, iż użyte przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych określenie "Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty" oznacza, że decyzja w sprawie umorzenia lub rozłożenia zaległości w płatności opłat abonamentowych dokonywana jest w ramach uznania administracyjnego. Wobec tego organ ma prawo, a nie obowiązek, umorzyć lub rozłożyć ww. zaległości na raty. Korzystając z tego uprawnienia organ część należności umorzył odsetki za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych oraz odmówił umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych.
Takie rozstrzygnięcie mieści się w ramach uznania administracyjnego.
Z wyżej przedstawionych przyczyn Sąd na podstawie art.151 p.p.s.a. oddalił skargę jako nieuzasadnioną.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Beata KrajewskaEwa Wrzesińska-Jóźków /przewodniczący sprawozdawca/
Izabella Janson
Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Ewa Wrzesińska – Jóźków (spr.), Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Izabella Janson, Protokolant sekretarz sąd. - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2014 r. sprawy ze skargi A.B. na decyzję Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłat abonamentowych; oddala skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi jest decyzja Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej: KRRiT) nr [...] z dnia [...] października 2013 r. wydana po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją tegoż organu z [...] czerwca 2013 r. [...]
Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym.
Pismem z dnia 24 grudnia 2012 r. A.B. wniósł o umorzenie przez KRRiT zaległości w płatności opłat abonamentowych. We wniosku wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które jego zdaniem miały wpływ na powstanie ww. zaległości. Ponadto Skarżący podniósł że jest inwalidą, co wiąże się z kosztownym i stałym leczeniem. Organ wezwał Skarżącego do uzupełnienia ww. wniosku o decyzję organu emerytalno-rentowego o wysokości pobieranej emerytury, zaświadczenia o dochodach lub bezrobociu pozostałych członków rodziny prowadzących wspólne gospodarstwo domowe. W odpowiedzi na wezwanie Skarżący wskazał, że Jego emerytura przekracza wysokość dochodu przypadającego na jedną osobę w gospodarstwie domowym, określonego w uchwale KRRiT z dnia [...] października 2012 r., wobec czego uzupełnianie wniosku o dodatkowe dokumenty uznał za bezcelowe. Skarżący podniósł przy tym, że za umorzeniem zaległości w płatności opłat abonamentowych przemawiają w Jego sytuacji inne względy społeczne i losowe, takie jak inwalidztwo i kosztowne długotrwałe leczenie oraz okoliczności związane z powstaniem przedmiotowych zaległości.
Decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2013 r. KRRiT odmówiła umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 maja 2013 r. w wysokości 1133,05 złotych wraz z odsetkami w wysokości 380,99 złotych.
Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2013 r. KRRiT uchyliła w części zaskarżoną decyzję z dnia [...] czerwca 2013 r. i umorzyła odsetki za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych w wysokości 380,99 złotych oraz odmówiła umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 maja 2013 r. w wysokości 1133,05 złotych. W uzasadnieniu organ przywołał treść art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych, zgodnie z którym w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych, odsetki za zwłokę w ich uiszczaniu, opłatę, o której mowa w art. 5 ust. 3, oraz odsetki za zwłokę w jej uiszczeniu.
W uzasadnieniu podniesiono, iż skarżący nie przedłożył – pomimo wezwania - żadnych dokumentów informujących o rodzaju gospodarstwa domowego, jakie prowadzi oraz informacji w przedmiocie wysokości dochodów
W skardze do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego Skarżący wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które jego zdaniem miały wpływ na powstanie ww. zaległości i wniósł o stwierdzenie przedawnienia roszczeń.
KRRiT w odpowiedzi na skargę podniosła, że decyzja w przedmiocie umorzenia bądź rozłożenia na raty podejmowana jest w ramach uznania administracyjnego, wobec tego organ ma prawo, a nie obowiązek umorzyć lub rozłożyć ww. zaległości na raty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracji konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a-c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012r. poz. 270 ze zm.) - dalej "p.p.s.a." a także gdy decyzja lub postanowienie organu dotknięte jest wadą nieważności (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Rozpoznając skargę w świetle powyższych kryteriów uznać należało, że nie zasługuje ona na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy odnieść się do naruszenia przepisów proceduralnych przy rozpatrywaniu sprawy przed organem. Mianowicie naruszony został przepis art. 138 k.p.a. zgodnie z którym organ odwoławczy wydaje decyzję w której:
1. utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję, albo
2. uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umarza postępowanie I instancji w całości albo w części, albo
3. umarza postępowanie odwoławcze.
W przedmiotowej sprawie po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ powołał w podstawie prawnej decyzji art. 138 k.p.a. bez wskazania konkretnego przepisu, na którym oparł swoje rozstrzygnięcie. Z treści sentencji wynika, że organ zastosował przepis art. 138 § 1 pkt 2, mianowicie uchylił rozstrzygnięcie podjęte w pierwszej instancji w części i w uchylonej części zmienił rozstrzygnięcie (umorzył odsetki za zwłokę), w pozostałym zakresie odmówił umorzenia zaległości.
Wskazać należy, że przepis art. 138 § 1 k.p.a. zawiera zamknięty katalog rodzajów rozstrzygnięć, które może wydać organ odwoławczy po rozpatrzeniu odwołania a w przedmiotowej sprawie po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy. Stosując przepis art. 138 § 1 pkt 2 organ odwoławczy powinien uchylić zaskarżoną decyzję w całości albo w części i w tym zakresie orzec co do istoty sprawy bądź uchylając tę decyzję - umorzyć postępowanie I instancji w całości albo w części. Nie jest prawidłowe rozstrzygnięcie, w którym organ uchylił zaskarżoną decyzję w części i w tym zakresie orzekł co do istoty sprawy oraz rozstrzygnął co do istoty sprawy w pozostałym zakresie (odmówił umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych). Organ powinien w pozostałej, nieuchylonej części, orzec o utrzymaniu w mocy decyzji podjętej w pierwszej instancji.
Sąd uznał, że powyższe naruszenie przepisów proceduralnych nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy. Decyzja rozstrzyga w pełni odnośnie przedmiotu sprawy. Ponadto była korzystna dla strony skarżącej - należności zostały w części umorzone, rozstrzygnięcie - pomimo zauważonej nieprawidłowości – jasne i czytelne.
Przechodząc do meritum sprawy Sąd uznał, że skargę należało oddalić.
Przedmiotem sprawy jest kwestia umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych. Kwestię powyższą reguluje art. 10 ustawy z dnia 21.04.2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz.U. nr 85, poz. 728 ze zm.). Zgodnie z powołanym przepisem w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych, odsetki za zwłokę w ich uiszczaniu, opłatę, o której mowa w art. 5 ust. 3, oraz odsetki za zwłokę w jej uiszczeniu. Okoliczności wskazane w powyższym przepisie musi wskazać i uprawdopodobnić wnioskodawca.
We wniosku o umorzenie należności Skarżący wskazał na okoliczności związane ze zmianą miejsca zamieszkania, które zdaniem Skarżącego miały wpływ na powstanie ww. zaległości ponadto podniósł, że jest inwalidą co wiąże się z kosztownym i stałym leczeniem.
KRRiT pismem z dnia 8 kwietnia 2013 r. wezwała Skarżącego do uzupełnienia ww. wniosku o decyzję organu emerytalno-rentowego o wysokości pobieranej emerytury, zaświadczenia o dochodach lub bezrobociu pozostałych członków rodziny
prowadzących wspólne gospodarstwo domowe ze Skarżącym oraz o zaświadczenie o ilości tych osób. Jednocześnie KRRiT poinformowała Skarżącego o przesłankach umarzania zaległości w płatności opłat abonamentowych. W odpowiedzi Skarżący wskazał, że Jego emerytura przekracza wysokość dochodu przypadającego na jedną osobę w gospodarstwie domowym, określonego w uchwale KRRiT z dnia 30 października 2012 r., wobec czego uzupełnianie wniosku z dnia 24 grudnia 2012 r. o dodatkowe dokumenty uznał On za bezcelowe. Podniósł przy tym, że za umorzeniem zaległości w płatności opłat abonamentowych przemawiają w Jego sytuacji inne względy społeczne i losowe, takie jak inwalidztwo i kosztowne długotrwałe leczenie oraz okoliczności związane z powstaniem przedmiotowych zaległości.
W ocenie Sądu brak możliwości oceny sytuacji majątkowej uzasadniał negatywne dla strony rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia kwoty głównej należności.
Należy także zauważyć, iż użyte przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych określenie "Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty" oznacza, że decyzja w sprawie umorzenia lub rozłożenia zaległości w płatności opłat abonamentowych dokonywana jest w ramach uznania administracyjnego. Wobec tego organ ma prawo, a nie obowiązek, umorzyć lub rozłożyć ww. zaległości na raty. Korzystając z tego uprawnienia organ część należności umorzył odsetki za zwłokę w uiszczaniu opłat abonamentowych oraz odmówił umorzenia zaległości w płatności opłat abonamentowych.
Takie rozstrzygnięcie mieści się w ramach uznania administracyjnego.
Z wyżej przedstawionych przyczyn Sąd na podstawie art.151 p.p.s.a. oddalił skargę jako nieuzasadnioną.
