II SA/Kr 120/14

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. decyzją z 23 maja

2013 r., na podstawie art. 62 ust. 3 w związku z art. 62 ust. 1 pkt. 4 ustawy z 7. 07. 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) nakazał współwłaścicielom budynku mieszkalnego w W. przy ul. [....] - M.K. i K.P. przeprowadzenie kontroli bezpiecznego użytkowania obiektu - budynku mieszkalnego położonego w W. przy ul. [....] na działce nr [....] obręb [....] jedn. ewid. [....] w zakresie części wspólnych tj. elementów konstrukcyjnych jak stropy, ściany, przewody kominowe, dach, tynki, elewacja oraz w zakresie przynależnym do poszczególnych lokali mieszkalnych nr nr [....] oraz przedłożenie ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego. Ekspertyza powinna określać stan techniczny poszczególnych elementów budynku wraz z instalacjami oraz - w razie potrzeby - wskazywać zakres i sposób wykonania robót budowlanych jakie należy wykonać w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego.

W uzasadnieniu organ podał, że prowadzi z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie stanu technicznego budynku mieszkalnego przy ul. [....] w W. , stanowiącego własność M.K. i K.P. . Na podstawie zgłoszenia M.K. jak również z raportów Państwowej Straży Pożarnej oraz Policji dokonujących interwencji w budynku powziął informację o niewłaściwym funkcjonowaniu przewodów kominowych. W związku z tym, organ wezwaniem z 28.12.2012r. zakazał właścicielom użytkowania obiektu do czasu przeprowadzenia dodatkowej kontroli i usunięcia niewłaściwości stanu technicznego przewodów kominowych w budynku, zobowiązując ich jednocześnie do przedłożenia w dniu 7 stycznia 2013 r. aktualnych protokołów kontroli stanu technicznego przewodów kominowych. Nadto w ramach prowadzonego postępowania znak: [....] została wydana decyzja z 31 grudnia 2012 r., stosownie do art. 66 i 62 ust 3 ustawy Prawo budowlane zakazująca współwłaścicielom budynku mieszkalnego przy ul. [....] w W. użytkowania całego budynku do czasu usunięcia niewłaściwości stanu technicznego przewodów kominowych, jak również nakazująca przeprowadzenie dodatkowej kontroli stanu technicznego przewodów kominowych w budynku, jednocześnie zobowiązując właścicieli do przedłożenia ekspertyzy stanu technicznego przewodów kominowych w budynku. Decyzja ta została uchylona decyzją Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 14 lutego 2013 r., zgodnie z którą orzeczono stosownie do art. 66 Prawa budowlanego zakaz użytkowania przewodów dymowych w budynku przy ul. [....] w W. do czasu wyjaśnienia przyczyn i usunięcia nieprawidłowości przewodów dymowych.

Organ nadmienił, że na wezwanie, w dniu 7 stycznia 2013 r. właściciele zgłosili się, jednak nie przedłożyli wymaganych protokółów kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, ponadto wzajemnie się oskarżają za zły stan techniczny budynku.

Kontrola wyznaczona na dzień [....] 2013 r. na skutek odmowy udostępnienia lokali przez współwłaścicieli nie doszła do skutku. W wyniku kontroli przeprowadzonej w dniu [....] 2013 r. stwierdzono: w lokalu mieszkalnym nr [....] stanowiącego własność M.K. na przewodzie kominowym usytuowanym pomiędzy pokojami punktowe świeże tynki - uzupełnienia tynków. W pomieszczeniu kuchni gaz z butli propan butan, w narożach pleśń, zawilgocenia. W łazience widoczna instalacja wod- kan. w wykutych bruzdach. W pomieszczeniach piwnicznych przynależnych do danego lokalu zarysowania, pęknięcie na pionie kominowym, pomieszczenia piwnic zawilgocone. M.K. w trakcie kontroli stwierdził, że do komina włożył 2 cegły, które następnie zamurował i otynkował i że te cegły są do dnia dzisiejszego w kominie. W lokalu mieszkalnym nr [....] stanowiącym własność K.P. stwierdzono, że pokój jest całkowicie zawilgocony, widoczna pleśń i zawilgocenia na suficie na ścianach pokoju, szczególnie w narożach, niezabezpieczona puszka elektryczna. Łazienka całkowicie zawilgocona, pleśń na ścianach. Kuchnia obita boazerią drewnianą wyposażona w instalacje gazową. W pomieszczeniu garażowym usytuowany piec centralnego ogrzewania zaplombowany papierowymi plombami z pieczątkami Powiatowej Policji w W. Ponadto odnotowano odpadający tynk na gzymsie budynku od strony frontowej. Od strony zachodniej poziome pęknięcie elewacji na wysokości stropodachu. W schodach do lokalu nr [....] stwierdzono brak wypełnienia balustrady. Pomimo wezwania, współwłaściciele budynku - M.K. i K.P. w czasie kontroli nie przedłożyli wymaganych dokumentów, stwierdzając że takich kontroli nie dokonują.

Organ wskazał, że biorąc pod uwagę stan faktyczny tj. zły stan techniczny budynku, zamurowane cegły w pionach kominowych, zarysowania na pionie kominowym, zawilgocenia - grzyb, pęknięcia stropodachu, jak również wzajemne zarzuty- oświadczenia stron o zalewaniu stropów wodą, wlewaniu wody do kominów, kopiące ściany, organ uznał że obiekt należy doprowadzić do stanu zgodnego z prawem, celem umożliwienia jego bezpiecznego użytkowania.

Zgodnie z przedłożoną przez M.K. opinią techniczną pn. "Dokumentacja Projektowa dotyczącą wyodrębnienia (ustanowienia odrębnej własności) Samodzielnych Lokali mieszkalnych nr nr [....] w nieruchomości położonej w W. przy ul. [....] ", która została opracowana przez biegłego sądowego P.Z. 29 czerwca 1999r. autor opracowania już wówczas zalecał wykonanie ekspertyzy kominiarskiej. Nadto na podstawie przedłożonego postanowienia Sądu Rejonowego dla [....] w K. Wydział l Cywilny z 9. 06. 2006 r., sygn. akt INs 1714/04/P ustalono, że zgodnie z pkt IV w skład nieruchomości wspólnej wchodzi: działka oznaczona numerem [....], elementy konstrukcyjne budynku, a w szczególności stropy, tynki, dach elewacja. Jednak analizując przedmiotową sprawę organ uznał, że przewody kominowe w obiekcie również stanowią część wspólną pomimo, iż są przynależne do poszczególnych lokali mieszkalnych nr nr [....] . Wynika to z faktu że piony kominowe przechodzą przez przedmiotowe mieszkania i każda ze stron ma możliwość ingerencji w przewód kominowy, co miało miejsce w przedmiotowym przypadku.

Ponadto sami właściciele kwestionują stan techniczny obiektu, stwierdzając zamurowanie cegieł w pionie kominowym, kopiące zawilgocone ściany, brak od kilku lat kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, jak i budynku pod względem budowlanym oraz instalacji i urządzeń, w które jest wyposażony obiekt, zalewania wodą kominów oraz wykonywania robót w obrębie ściany nośnej w budynku. Tak więc, w ocenie organu potrzeba nałożenia na właścicieli budynku obowiązków wynikających z art. 62 ust 3 nie budzi wątpliwości. Stan faktyczny ustalony w oparciu o wyniki postępowań [....],[....], oraz dotychczasowego postępowania dowodowego, tj. na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów, pism oraz wyników kontroli obiektu przeprowadzonych przez pracowników PINB - nie jest wystarczający dla prawidłowego i kompleksowego ocenienia przez organ rzeczywistego stanu faktycznego całego obiektu i wynikających z tego faktu nieprawidłowości w stanie technicznym budynku. Opracowana dodatkowo ekspertyza techniczna obiektu określi jego aktualny stan techniczny, jednocześnie wskazując jego niewłaściwości oraz zalecenia i zakres robót budowlanych niezbędnych do wykonania w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego. Dopiero przedłożona ekspertyza pozwoli na wydanie przez organ niezbędnych rozstrzygnięć w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego. Zasadnym jest zobligowanie właścicieli obiektu do przeprowadzenia kontroli bezpiecznego użytkowania budynku mieszkalnego (art. 62 ust 3 w zw. z ust. 1 pkt 4 Pb). Racją tak nałożonego obowiązku i jego zakresu jest sprawdzenie potencjalnych zagrożeń dotyczących przedmiotowego budyniu, mając na względzie poważny ich charakter i znaczny zakres ujawnionych nieprawidłowości w stanie technicznym obiektu.

Odwołanie od decyzji wniósł M.K. , domagając się jej uchylenia i przekazania sprawy do rozpatrzenia innej jednostce PINB z uwagi na podejrzenia przyjęcia przez pracowników organu I instancji korzyści majątkowej i braku obiektywizmu w sprawie oraz zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia sprawy w sądzie. Żądał również zawiadomienia Prokuratury Okręgowej o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez A.J. tj. poświadczenia nieprawdy na urzędowym dokumencie - gdzie napisał, że w budynku poł. przy ul. [....] nikt nie mieszka i jest tam prowadzona budowa.

Odwołujący się wskazał, że postępowanie [....] pierwotnie dotyczyło zgłoszenia z 28 grudnia 2012 r. i dotyczyło wydobywania się z przewodu kominowego dymowego tlenku węgla i innych substancji i w tym kierunku powinno być obecnie kontynuowane bez zmiany sygnatury [....] na [....] . Zakładanie nowej sygnatury i domaganie się ekspertyz na cały budynek ma na celu zatuszowanie sprawy komina i doprowadzenie odwołującego się do ruiny finansowej oraz załamania psychicznego. Odwołujący się opisał trudną sytuację materialną i zdrowotną, a także zarzucił, że nieprawdą jest, że w domu przy ul. [....] w W. prowadzona jest budowa. Dalej opisał nieprawidłowości jakich dopuścił się, w jego ocenie, organ, w tym również niewyjaśnienia kwestii niezabezpieczonej puszki elektrycznej. W protokole z [....] 2013 r. nie stwierdzono, żeby instalacja elektryczna w jego mieszkaniu była uszkodzona lub niesprawna. Zatem nie ma konieczności robienia kosztownej ekspertyzy. W jego mieszkaniu w kuchni nie ma pleśni a lekkie zawilgocenia (w kuchni) w narożach są, gdyż to kuchnia, w której się gotuje. Nie stwierdzono grzybów ani tego, aby coś ze ścian lub sufitu kapało. PINB napisał o świeżych tynkach w jego mieszkaniu na przewodzie kominowym ( w pokojach), a nie napisał, że w okolicy tych tynków są żółte przebarwienia biegnące wzdłuż przewodu kominowego dymowego spalinowego poniżej sufitu. Wskazał, że przewód kominowy jest przepalony i nie powinien być wg użytkowany. Zarzucił, że organ stwierdził, że w jego piwnicy są zarysowania na ścianie w okolicy przewodu kominowego, a nie napisał, że z drugiej strony P. włożyli rurę i tam jest nowy tynk, bo wkuli się w ścianę. Nie zrobiono zdjęcia rury z pieca c.o. która wchodzi do komina dymowego w garażu-kotłowni.

Odwołujący się nie zgodził się również z ustaleniem, że budynek znajduje się w złym stanie technicznym. Wskazuje na to niewydanie zakazu jego użytkowanie. Nie wydano takiej decyzji bo budynek jest sprawny. Wyjaśnił, że cegły włożył do przewodu kominowego w 29 grudnia 2009 r., gdyż K.P. pomimo zakazu nadal paliła w piecu i go zatruwała. Podkreślił, że przewód kominowy jest użytkowany przez K.P. i ona powinna go wyremontować. Nie dostarczył opinii kominiarskiej ponieważ nie użytkuje komina dymowego, a jedynie korzysta z przewodu wentylacyjnego, na którego sprawność przekazałem opinie kominiarza w 2009 r. po wykonaniu prac na dachu.

W ocenie odwołującego się, żądanie corocznych przeglądów kominowych stanowi szykanę ze strony organu. Brak również podstaw do żądania przedłożenia ekspertyzy dotyczącej całego budynku w sytuacji gdy np. dach został przez skarżącego wykonany w 2009 r. Poinformował, że w dniu 5 czerwca 2013 r. złożył w Sądzie Rejonowym w W. wniosek o ustalenie zasad korzystania z części wspólnych w nieruchomości wspólnej dot. kominów itd., co uzasadnia zawieszenie postępowania.

[....] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. decyzją z 12 listopada 2013 r., znak: [....] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa, art. 62 ust. 3, art. 62 ust. l pkt 4 ustawy Prawo budowlane uchylił zaskarżoną decyzję w całości i na podstawie art. 62 ust. 3 i art. 62 ust. 1 pkt 1-2 ustawy Prawo budowlane nakazał przeprowadzenie kontroli instalacji i elementów budynku jak stropy, ściany, przewody kominowe, dach, tynki, elewacja, narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, przewodów kominowych oraz instalacji elektrycznej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów w budynku mieszkalnym położonym w W. przy ul. [....] na działce nr [....] obręb [....] jedn. ewid. W. w zakresie części wspólnych tj. elementów konstrukcyjnych oraz w zakresie przynależnym do poszczególnych lokali mieszkalnych nr nr [....] oraz przedłożenie w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w W. ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego, sporządzonej na podstawie przeprowadzonej kontroli. Ekspertyza powinna określać stan techniczny poszczególnych elementów budynku wraz z instalacjami oraz - w razie potrzeby - wskazywać zakres i sposób wykonania robót budowlanych jakie należy wykonać w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego.

W uzasadnieniu organ II instancji podniósł, że ustawa upoważnia organy nadzoru budowlanego do wydawania nakazu przeprowadzenia kontroli (w trybie w art. 62 ust. 1 Prawa budowlanego) obiektu budowlanego, którego stan techniczny może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. Uprawnienie do nakazania przeprowadzenia kontroli stanu technicznego jest niezależne od tego, czy właściciel (zarządca) przeprowadzał tego typu kontrole oraz kiedy była przeprowadzona ostatnia kontrola. Dla wydania nakazu przeprowadzenia kontroli nie musi istnieć stan zagrożenia. Wystarczające jest stwierdzenie przez właściwy organ, że nieodpowiedni stan obiektu budowlanego lub jego części może spowodować zagrożenie któregokolwiek z wymienionych dóbr.

Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że budynek na działce nr [....] obręb [....] przy ul. [....] w W. jest w nieodpowiednim stanie. Organ przytoczył orzeczenia jakie zapadły w odrębnych postępowaniach dotyczących ww. budynku. Wskazał, że w zaskarżonej decyzji, PINB w W. powołał normę art. 62 ust.1 pkt 4 Pr. bud., tymczasem z analizy akt sprawy nie wynika, aby na obiekt będący przedmiotem postępowania oddziaływały czynniki zewnętrzne opisane w art. 61 pkt 2 Pr. bud. takie jak wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska ziemi, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych, pożary lub powodzie. Stąd organ II instancji w oparciu o art. 138 § 1 pkt 2 Kpa uchylił w całości zaskarżoną decyzję i na podstawie art. 62 ust. 3 i art. 62 ust. 1 pkt 1 - 2 Pr. bud. orzekł jak wyżej.

Odnosząc się do zarzutów odwołania, w których kwestionuje się ustalenia dokonane przez organ I instancji organ odwoławczy wskazał, że zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że budynek jest w nieprawidłowym stanie technicznym. Przeprowadzona kontrola budynku mieszkalnego położonego w W. przy ul. [....] powinna wyjaśnić przyczynę występujących nieprawidłowości oraz zakres i sposób wykonania robót budowlanych jakie należy wykonać w celu doprowadzenia budynku do odpowiedniego stanu technicznego. Czasowy zakaz użytkowania przewodów dymowych skutkuje koniecznością doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z przepisami. Organy nadzoru budowlanego są bowiem zobligowane nie tylko do usunięcia stanu istniejącego zagrożenia, ale także do doprowadzenia obiektu do stanu zgodnego z przepisami. Postępowanie prowadzone pod znakiem: [....] zostało zakończone decyzją MWINB w K. z 14 lutego 2013r., znak: [....] . Natomiast jak wynika z akt sprawy po wydaniu przez MWINB w K. decyzji z 13 maja 2013 r., znak: [....] , którą na podstawie art. 138 § 2 Kpa uchylono w całości decyzję PINB w W. z 20 sierpnia 2010 r., znak: [....] i przekazano sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji, nie zakończył postępowania. Żądana ekspertyza może przyczynić do dokładniejszego wyjaśnienia stanu przedmiotowego budynku mieszkalnego położonego w W. przy ul. [....] oraz wyjaśnienia czy nieprawidłowości wynikają z naturalnego zużycia obiektu czy też w wyniku wykonania samowolnych robót budowlanych. Sytuacja materialna i zdrowotna stron postępowania nie ma wpływu na wynik rozstrzygnięć wydawanych przez organy nadzoru budowlanego. Organy nadzoru budowlanego nie są właściwe do rozstrzygania sporów o charakterze cywilnoprawnym pomiędzy współwłaścicielami budynku. Ponadto organ wyjaśnił, że obowiązek przeprowadzania kontroli stanu technicznego obiektów budowlanych wynika wprost z treści art. 62 ustawy Prawo budowlane. M.K. i K.P. jako właściciele budynku mieszkalnego położonego w W. przy ul. [....] są zobowiązani w świetle powyższego przepisu do przeprowadzania okresowych kontroli obiektu. Zgodnie z treścią art. 65 ustawy są zobowiązani udostępniać posiadane dokumenty dotyczące utrzymania obiektu budowlanego organom nadzoru budowlanego.

Ponadto organ odwoławczy wyjaśnił, że postępowania prowadzone pod znakami: nr nr [....] dotyczyły budynku mieszkalnego przy ul. [....] w W. , a nie budynku przy ul. [....] w W. Niniejsze postępowanie nie dotyczy także budynku gospodarczo-garażowego. Zarzuty i wnioski dotyczące innych obiektów i nieruchomości nie mogą być w tym postępowaniu rozpoznawane.

W sprawie zarzutu, iż w zaskarżonej decyzji wskazano, że w lokalu stanowiącym własność K.P. znajduje się niezabezpieczona puszka elektryczna, natomiast w protokole z 17 kwietnia 2013 r. nie ma informacji o niezabezpieczonej puszce, organ II instancji wskazał, iż w dokumentacji fotograficznej, stanowiącej załącznik do protokołu z 17 kwietnia 2013 r. znajduje się rozmazane zdjęcie z opisem cyt. "ogólne zawilgocenia ścian - brak dekla puszki elektrycznej". Jeśli nawet uznać, że powyższy zarzut jest zasadny, to nie wpływa to na wynik niniejszego rozstrzygnięcia, gdyż niewłaściwy stan budynku mieszkalnego położonego w W. przy ul. [....] jest wykazany w materiale dowodowym, co uzasadnia przeprowadzenie kontroli stanu technicznego obiektu.

Podnoszone w odwołaniu oraz w pismach wpływających w trakcie postępowania odwoławczego przez M.K. subiektywne odczucia krzywdy i zarzuty dotyczące toku prowadzonego postępowania nie mają wpływu na wynik rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie. W ocenie MWINB w K. w sprawie nie zachodzi podstawa do wyłączenia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w W. jako organu I instancji, gdyż nie zachodzą przesłanki o których mowa w art. 25 kpa. Natomiast do rozpoznania wniosku M.K. w zakresie wyłączenia pracownika PINB w W. S.S. jest właściwy Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W.

M.K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na decyzję [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. , domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji, względnie zmiany decyzji poprzez nakazanie organowi wykonania zastępczego na koszt organu. Zarzucił, że organ źle ustalił krąg stron postępowania (mieszkanie nr .... wchodzi do majątku wspólnego małżonków, stąd Jan Półtorak również powinien być adresatem decyzji), jak również dokonał błędnej oceny materiału dowodowego. Wniósł o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania go.

W uzasadnieniu skarżący ponownie wskazał, że ze względu na możliwości finansowe nie stać go na zlecenie ekspertyzy. Ponadto K.P. utrudnia postępowanie w sprawie. Nie zgodził się z ustaleniami dotyczącymi stanu budynku. Ponadto podał, że czuje szykanowany przez pracowników PINB.

W odpowiedzi na skargę [....] WONB w K. wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał swoje stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje:

Stosownie do przepisu art. 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki przewidziane w ustawie. W ramach swej kognicji sąd bada czy przy wydawaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia prawa materialnego i przepisów postępowania administracyjnego, nie będąc przy tym związanym granicami skargi stosownie do treści art. 134 §1 p.p.s.a.

Skarga jest zasadna, ale z innych powodów niż zostały w niej podniesione.

W pierwszej kolejności Sąd należy się odnieść do sformułowania rozstrzygnięcia przez [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. w skarżącej decyzji, mając na uwadze, że rozstrzygnięcie określane w doktrynie mianem osnowy decyzji stanowi o ustaleniu prawa, o usunięciu sporu co do niego lub o jego tworzeniu na rzecz określonych podmiotów albo też o zakończeniu postępowania w danej instancji bez orzekania w sprawie co do jej istoty. Rozstrzygnięcie musi być zatem sformułowane w taki sposób, aby możliwe było następnie wykonanie decyzji dobrowolnie lub z zastosowaniem środków egzekucji administracyjnej. Oznacza to, że rozstrzygnięcie musi być sformułowane w sposób jasny i precyzyjny, a nie pośrednio wynikać z uzasadnienia decyzji (wyrok NSA z 30 czerwca 1998 r. I SA/Łd 1478/96 (niepubl.). Zgodnie z treścią art. 107 § 1 kpa decyzja powinna zawierać: oznaczenie organu administracji publicznej, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, uzasadnienie faktyczne i prawne, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji lub, jeżeli decyzja wydana została w formie dokumentu elektronicznego, powinna być opatrzona bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu. Decyzja, w stosunku do której może być wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi. Decyzja wydawana przez organ administracji publicznej musi czynić zadość wymogom formalnym wskazanym w art. 107 kpa. Jednym z niezbędnych elementów rozstrzygnięcia musi być zatem skonkretyzowanie adresata poprzez oznaczenie do kogo skierowane jest rozstrzygnięcie o istocie sprawy. Należy przy tym podkreślić, że nie można uznać za wystarczające wskazanie adresata dopiero w treści uzasadnienia decyzji, a pominięcie w rozstrzygnięciu.

Przenosząc powyższe do okoliczności rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że zaskarżona decyzja [....] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z 12 listopada 2013 r. , którą organ uchylił w całości decyzję organu I instancji i orzekł na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa w zw. z 62 ust. 3 i art. 62 ust. 1 pkt 1-2 Prawa budowlanego nakazując przeprowadzenie kontroli instalacji i elementów budynku jak stropy, ściany, przewody kominowe, dach, tynki, elewacja, narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, przewodów kominowych oraz instalacji elektrycznej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów w budynku mieszkalnym położonym w W. przy ul. [....] na działce nr [....] obręb [....] jedn. ewid. W. w zakresie części wspólnych tj. elementów konstrukcyjnych oraz w zakresie przynależnym do poszczególnych lokali mieszkalnych nr nr [....] oraz przedłożenie w Powiatowym Inspektoracie Nadzoru Budowlanego w W. ekspertyzy stanu technicznego obiektu budowlanego, sporządzonej na podstawie przeprowadzonej kontroli - nie zawiera oznaczenia stron zobowiązanych do wykonania nałożonych w niej obowiązków tj. przeprowadzenia ww. kontroli i przedłożenia ww. ekspertyzy we wskazanym zakresie. W ocenie sądu powyższe naruszenie musi skutkować uchyleniem zaskarżonej decyzji ponieważ nie budzi wątpliwości, że oznaczenie strony (stron) do której jest adresowana decyzja zobowiązująca do wykonania nałożonych przez organ obowiązków musi się znajdować w rozstrzygnięciu nie tylko w uzasadnieniu decyzji jak to ma miejsce w niniejszej sprawie. A zatem, chociaż z treści uzasadnienia decyzji [....] WINB w K. można wywnioskować, że to M.K. i KP. jako współwłaściciele budynku przy ul. przy ul. [....] położonego na działce nr [....] w W. są adresatami nałożonego obowiązku, to jednak nie zostali oni wskazani w rozstrzygnięciu skarżonej decyzji. Błędu tego nie popełnił organ I instancji mając jednak na uwadze fakt, że organ II instancji orzekając reformatoryjnie w całości uchylił decyzje pierwszoinstancyjną nie można uznać, że naruszenie to można uznać za nieistotne. Trzeba podkreślić, że jeżeli organ nie określi precyzyjnie nałożonego na strony postępowania obowiązku lub nie wskaże dokładnie stron, którym nakazuje wykonanie tego obowiązku możliwe są różne interpretacje w tym zakresie co należy uznać za nieprawidłowe. A zatem w takiej sytuacji, gdy organ nie określi w rozstrzygnięciu adresata nałożonego obowiązku, taka decyzja musi być uchylona bowiem w zasadzie nie może być wykonana (por. wyrok NSA z 27. 06. 1996 , sygn. akt SA/Gd 1537/95, Lex 44086). Ponieważ zaskarżona decyzja [....] WINB w K. nie odpowiada ww. normie z art. 107 § 1 kpa należało ją uchylić.

Odnosząc się natomiast do zarzutów skargi należy uznać je za niezasadne. Przede wszystkim należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 61 ustawy z 7. 07. 1994 r. Prawo budowlane właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany utrzymywać i użytkować obiekt zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 5 ust. 2 . Powyższy obowiązek doprecyzowuje przepis art. 62 ustawy stanowiąc w ust. 1 pkt 1 i 2 i w ust. 3 , że: obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli:

1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego:

a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu,

b) instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska,

c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych);

2) okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów;

3. Właściwy organ - w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska - nakazuje przeprowadzenie kontroli, o której mowa w ust. 1, a także może żądać przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części.

W związku z powyższym należy zważyć, że obowiązek z przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części musi być połączony z obowiązkiem przeprowadzenia kontroli stanu technicznego o jakim mowa w ust. 1 oraz - co należy szczególnie podkreślić - powinien być poprzedzony stwierdzeniem przez organ nadzoru budowlanego, że obiekt budowlany lub jego część znajduje się w nieodpowiednim stanie technicznym , mogącym spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. W rozpatrywanej sprawie Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. przeprowadził postępowanie wyjaśniające celem wykazania czy budynek przy ul [....] w W. znajduje się w stanie technicznym, który może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi , mienia lub środowiska. W ocenie Sądu poczynione przez organ ustalenia przeprowadzone w budynku na działce nr [....] obr. [....] przy ul. [....] w W. podczas kontroli w dniu 17 kwietnia 2013 r. ( także poprzedniej), z której sporządzono protokół i dokumentacje fotograficzną stanowiącą załącznik do protokołu były na tyle wnikliwe, że pozwoliły na podjęcie decyzji stosownie do treści przepisu art 62 ust. 3. W czasie kontroli przeprowadzonej w przedmiotowym budynku organ stwierdził m.in. niewłaściwości stanu technicznego przewodów kominowych, w tym komina, z zamurowanymi w nim cegłami, zły stan techniczny instalacji elektrycznej, zawilgocenia ścian i pleśń w pomieszczeniach budynku, ubytki tynku i pęknięcie elewacji na wysokości stropodachu. Nadto współwłaściciele nieruchomości M.K. i K.P. mimo wezwania organu nie przedłożyli wymaganych protokołów kontroli stanu technicznego przewodów kominowych, nie wykonując obowiązku okresowej kontroli wymaganej treścią art. 61 ust 1 i 2 Prawa budowlanego.

Podkreślić należy, że uprawnienie do nałożenia obowiązku przeprowadzenia kontroli i przedstawienia ekspertyzy bynajmniej nie wymaga stwierdzenia, że stan techniczny obiektu powoduje zagrożenie wskazanych w cyt. przepisie art 62 ust. 3 dóbr. Wystarczy, gdy organ stwierdzi, że stan techniczny obiektu może stanowić , a nie ," że stanowi" takie zagrożenie. Dopiero bowiem po przeprowadzeniu kontroli i przedłożeniu ekspertyzy organ będzie mógł będzie ostateczne ustalić jaki jest stan techniczny budynku czy stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, życia, mienia lub środowiska. Mając na uwadze stan techniczny przedmiotowego budynku stwierdzony przez organ I instancji w czasie kontroli przeprowadzonej w dniu 17 stycznia 2013 r., co także wynika z innych dokumentów należy uznać, że przedmiotowy budynek znajduje się w złym stanie technicznym mogącym stanowić zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi, mienia i środowiska, co uprawnia organy nadzoru budowlanego do żądania od współwłaścicieli przedmiotowego budynku przeprowadzenia kontroli w wymaganym zakresie oraz przedłożenie ekspertyzy stosownie do nałożonego obowiązku. Trzeba przy tym zauważyć, że zakres kontroli i ekspertyzy został ustalony stosownie do poczynionych przez organ ustaleń w czasie kontroli przeprowadzonej w przedmiotowym budynku. Wskazano także na duży zakres i poważny charakter ujawnionych nieprawidłowości w stanie technicznym obiektu, wymagających uzyskania fachowej i całościowej oceny.

Odnoszą się do zarzutów skargi nie można uznać je za zasadne. Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut, że stroną postępowania oprócz współwłaścicieli tj. K.P. i M.K. powinien być również mąż K.P. Stosownie bowiem do cyt. art. 61 ust. 1 Prawa budowlanego właściciel lub zarządca obiektu są zobowiązani do prawidłowego użytkowania obiektu i poddawania obiektów okresowej kontroli, a nie inne podmioty. Dla sprawy nie mają znaczenia wzajemne relacje zachodzące między stronami, które wzajemnie się oskarżają o zaniedbania i spowodowanie złego stanu przedmiotowego budynku, ani stan zdrowia strony skarżącej.

Trzeba się nadto zgodzić, ze stanowiskiem organu odwoławczego, który po ponownym rozpoznaniu sprawy, zaskarżoną decyzją z 12 .11. 2014 r., na podstawie art.138 § 1 pkt. 2 kpa uchylił decyzję organu I instancji wskazując na zastosowanie nieprawidłowej podstawy prawnej tj. przepisu art. 62 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlanego, który znajduje zastosowanie w sytuacji gdy wystąpią czynniki określone w treści art. 61 pkt. 2 ustawy tj. w razie wystąpienia czynników zewnętrznych oddziałujących na obiekt związanych z działaniem człowieka lub sił natury takich jak: wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska ziemi, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych, pożary lub powodzie, w wyniku których następuje uszkodzenie obiektu budowlanego lub bezpośrednie zagrożenie takim uszkodzeniem, mogące spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska. Organ odwoławczy prawidłowo wskazał , że w sprawie znajduje zastosowanie art. 62 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 62 ust. 3 Prawa budowlanego .

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie I. sentencji wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt. 1 lit. c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W punkcie II. sentencji wyroku w oparciu o art. 152 p.p.s.a. określono, że zaskarżona decyzja nie może być wykonywana.