II SO/Gd 10/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-08-29Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Górska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku B. K. o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynność organu w sprawie udostępnienia informacji publicznej postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie
B. K. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniosek o wymierzenie Burmistrzowi Miasta [...] grzywny w wysokości 20 000 zł, w związku niezastosowaniem się do obowiązku o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.).
W uzasadnieniu tego wniosku wskazała, że w dniu 21 maja 2014 r. złożyła za pośrednictwem Burmistrza Miasta [...] skargę na bezczynność tego organu w zakresie udzielenia informacji publicznej. Pomimo upływu 15 dni, skarga ta wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy, nie została przekazana sądowi.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta [...] wniósł o oddalenie wniosku podnosząc, że skargę wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy przesłał do sądu w dniu 12 czerwca 2014 r. a zatem z zachowaniem ustawowego terminu 30 dni wynikającego z art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Stwierdził przy tym, że nie jest to skarga z zakresu informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) w razie niezastosowania się do obowiązków, o jakich mowa w art. 54 § 2, tj. przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia, sąd może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy.
Nie ulega jednak wątpliwości i w tym zakresie rację przyznać należy skarżącej, że w przypadku skarg dotyczących udostępnienia informacji publicznej termin ten, stosownie do treści art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), wynosi 15 dni. Trafnie zatem skarżąca wskazała, że skoro przekazała skargę Burmistrzowi Miasta [...] w dniu 21 maja 2014 r., to termin do jej przekazania upłynął w dniu 5 czerwca 2014 r. Tym samym przekazanie skargi wraz odpowiedzią organu oraz aktami sprawy, co niespornie miało miejsce w dniu 12 czerwca 2014 r., nastąpiło z uchybieniem terminu.
Zaistniały w niniejszej sprawie stan faktyczny potwierdza wprawdzie, że organ nie dochował terminu określonego w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jednakże Sąd uznał, że wniosek o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta [...] należy oddalić.
Podkreślić bowiem należy, że wymierzenie grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest obligatoryjne. Użycie przez ustawodawcę słowa "może" oznacza, że sąd winien, nawet przy przekroczeniu terminu, uwzględniać specyfikę i charakter danej sprawy, a także rozmiary zwłoki w przekazaniu skargi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I OZ 1013/11, dostępny w CBOSA, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). W orzecznictwie oraz doktrynie przyjmuje się, że sąd administracyjny - rozważając zasadność grzywny i miarkując jej wysokość - może brać pod uwagę takie okoliczności, jak m.in. charakter, pozycję i sytuację organu administracji; przykład, jaki postępowanie tego organu daje innym; wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego; potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości w optyce organów; a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc, czy grzywna spełni wymogi sprawiedliwości naprawczej (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2014 r. sygn. akt I OZ 1259/13 dostępny w CBOSA, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Podzielając w pełni przedstawione stanowisko judykatury, odnieść je należy również do grzywny wskutek uchybienia terminu, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Niewątpliwie też Sąd orzekając o wymierzeniu grzywny, o której mowa w art. 55 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi musi mieć na względzie cel jej nałożenia.
Trzeba dodać, że ratio legis normy z art. 55 jest dyscyplinowanie organów administracji, a wiec przede wszystkim realizacja funkcji prewencyjnej. Rolą grzywny jest również ukaranie organu za jego nieprawidłowe działania, a więc realizacja funkcji represyjnej (por. R. Hauser. M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 302 i podane tam orzecznictwo).
Sąd rozpatrując wniosek B. K. o wymierzenie grzywny uwzględnił, że powodem nieprzekazania sądowi skargi wraz z odpowiedzią organu oraz aktami sprawy w terminie wskazanym w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak wynika z treści odpowiedzi na wniosek, była błędna interpretacja żądania skarżącej. Burmistrz Miasta [...] pozostawał bowiem w błędnym w przekonaniu, że skarga z dnia 21 maja 2014 r. wniesiona za jego pośrednictwem nie jest skargą z zakresu udzielenia informacji publicznej i tym samym termin na wykonanie obowiązków związanych ze skargą wynosi 30 dni do jej złożenia, stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Błąd ten, jakkolwiek sam w sobie nie usprawiedliwia opóźnienia w przekazaniu dokumentów (w tym skargi i odpowiedzi na nią), pozwala jednak w niniejszej sprawie uznać, że opóźnienie to nie wymaga bezwzględnej reakcji sądu w postaci restrykcji czy dyscyplinowania. Skarga wraz z odpowiedzią oraz aktami sprawy zostały przez organ przekazane w należytym porządku. Uznając omawiany przypadek za wyjątkowy, można jednocześnie stwierdzić, że nałożenie grzywny w sprawie niniejszej nie miałoby znaczenia dla utrzymania autorytetu sądu i postrzegania przez organ jego obowiązków związanych z postępowaniem sądowoadministracyjnym. W ocenie Sądu siedmiodniowe opóźnienie nie było opóźnieniem znacznym. Nadto nie można uznać, aby takie opóźnienie mogło spowodować negatywne konsekwencje dla skarżącej, a przynajmniej o konsekwencjach takich skarżąca nie wspomniała. Wskazać przy tym należy, że sprawa ze skargi na bezczynność organu została rozpoznana przez Sąd na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2014 r.
Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, że mimo uchybienia dyspozycji art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, nałożenie na Burmistrza Miasta [...] grzywny jest niecelowe i na podstawie art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Jolanta Górska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku B. K. o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynność organu w sprawie udostępnienia informacji publicznej postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie
B. K. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniosek o wymierzenie Burmistrzowi Miasta [...] grzywny w wysokości 20 000 zł, w związku niezastosowaniem się do obowiązku o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.).
W uzasadnieniu tego wniosku wskazała, że w dniu 21 maja 2014 r. złożyła za pośrednictwem Burmistrza Miasta [...] skargę na bezczynność tego organu w zakresie udzielenia informacji publicznej. Pomimo upływu 15 dni, skarga ta wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy, nie została przekazana sądowi.
W odpowiedzi na wniosek Burmistrz Miasta [...] wniósł o oddalenie wniosku podnosząc, że skargę wraz z odpowiedzią na skargę oraz aktami sprawy przesłał do sądu w dniu 12 czerwca 2014 r. a zatem z zachowaniem ustawowego terminu 30 dni wynikającego z art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Stwierdził przy tym, że nie jest to skarga z zakresu informacji publicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.) w razie niezastosowania się do obowiązków, o jakich mowa w art. 54 § 2, tj. przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia, sąd może na wniosek skarżącego orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy.
Nie ulega jednak wątpliwości i w tym zakresie rację przyznać należy skarżącej, że w przypadku skarg dotyczących udostępnienia informacji publicznej termin ten, stosownie do treści art. 21 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), wynosi 15 dni. Trafnie zatem skarżąca wskazała, że skoro przekazała skargę Burmistrzowi Miasta [...] w dniu 21 maja 2014 r., to termin do jej przekazania upłynął w dniu 5 czerwca 2014 r. Tym samym przekazanie skargi wraz odpowiedzią organu oraz aktami sprawy, co niespornie miało miejsce w dniu 12 czerwca 2014 r., nastąpiło z uchybieniem terminu.
Zaistniały w niniejszej sprawie stan faktyczny potwierdza wprawdzie, że organ nie dochował terminu określonego w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jednakże Sąd uznał, że wniosek o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta [...] należy oddalić.
Podkreślić bowiem należy, że wymierzenie grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest obligatoryjne. Użycie przez ustawodawcę słowa "może" oznacza, że sąd winien, nawet przy przekroczeniu terminu, uwzględniać specyfikę i charakter danej sprawy, a także rozmiary zwłoki w przekazaniu skargi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I OZ 1013/11, dostępny w CBOSA, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). W orzecznictwie oraz doktrynie przyjmuje się, że sąd administracyjny - rozważając zasadność grzywny i miarkując jej wysokość - może brać pod uwagę takie okoliczności, jak m.in. charakter, pozycję i sytuację organu administracji; przykład, jaki postępowanie tego organu daje innym; wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego; potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości w optyce organów; a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a więc, czy grzywna spełni wymogi sprawiedliwości naprawczej (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2014 r. sygn. akt I OZ 1259/13 dostępny w CBOSA, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Podzielając w pełni przedstawione stanowisko judykatury, odnieść je należy również do grzywny wskutek uchybienia terminu, o którym mowa w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Niewątpliwie też Sąd orzekając o wymierzeniu grzywny, o której mowa w art. 55 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi musi mieć na względzie cel jej nałożenia.
Trzeba dodać, że ratio legis normy z art. 55 jest dyscyplinowanie organów administracji, a wiec przede wszystkim realizacja funkcji prewencyjnej. Rolą grzywny jest również ukaranie organu za jego nieprawidłowe działania, a więc realizacja funkcji represyjnej (por. R. Hauser. M. Wierzbowski, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s. 302 i podane tam orzecznictwo).
Sąd rozpatrując wniosek B. K. o wymierzenie grzywny uwzględnił, że powodem nieprzekazania sądowi skargi wraz z odpowiedzią organu oraz aktami sprawy w terminie wskazanym w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak wynika z treści odpowiedzi na wniosek, była błędna interpretacja żądania skarżącej. Burmistrz Miasta [...] pozostawał bowiem w błędnym w przekonaniu, że skarga z dnia 21 maja 2014 r. wniesiona za jego pośrednictwem nie jest skargą z zakresu udzielenia informacji publicznej i tym samym termin na wykonanie obowiązków związanych ze skargą wynosi 30 dni do jej złożenia, stosownie do treści art. 54 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Błąd ten, jakkolwiek sam w sobie nie usprawiedliwia opóźnienia w przekazaniu dokumentów (w tym skargi i odpowiedzi na nią), pozwala jednak w niniejszej sprawie uznać, że opóźnienie to nie wymaga bezwzględnej reakcji sądu w postaci restrykcji czy dyscyplinowania. Skarga wraz z odpowiedzią oraz aktami sprawy zostały przez organ przekazane w należytym porządku. Uznając omawiany przypadek za wyjątkowy, można jednocześnie stwierdzić, że nałożenie grzywny w sprawie niniejszej nie miałoby znaczenia dla utrzymania autorytetu sądu i postrzegania przez organ jego obowiązków związanych z postępowaniem sądowoadministracyjnym. W ocenie Sądu siedmiodniowe opóźnienie nie było opóźnieniem znacznym. Nadto nie można uznać, aby takie opóźnienie mogło spowodować negatywne konsekwencje dla skarżącej, a przynajmniej o konsekwencjach takich skarżąca nie wspomniała. Wskazać przy tym należy, że sprawa ze skargi na bezczynność organu została rozpoznana przez Sąd na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2014 r.
Z tych wszystkich względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku stwierdził, że mimo uchybienia dyspozycji art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, nałożenie na Burmistrza Miasta [...] grzywny jest niecelowe i na podstawie art. 55 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.
