III SA/Kr 579/14
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
2014-04-25Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Tadeusz Wołek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. L. - Usługi Transportowe na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 27 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej postanawia: 1. stwierdzić swą niewłaściwość, 2. przekazać sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Uzasadnienie
R. L. - Usługi Transportowe wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego, skargę na decyzję tego organu z dnia 27 stycznia 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] 2013 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 5 000 zł. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał między innymi art. 64., art. 64c, art. 140aa oraz art. 140ab ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tj.: Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.). W decyzji zawarto pouczenie o przysługującym prawie wniesienia na nią skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.") do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Natomiast stosownie do treści przepisu art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie zaskarżona decyzja została wydana przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego, którego siedzibą jest miasto stołeczne Warszawa. W związku z powyższym zgodnie z treścią art. 13 § 2 P.p.s.a. oraz § 1 pkt 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. z 2003 r., nr 72, poz. 652) właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Na marginesie wskazać należy, że w sprawie nie ma zastosowania rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2011 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym
niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego (Dz.U. z 2011 r., nr 89, poz. 506 ze zm,), bowiem § 1 tego aktu wyraźnie określa zakres spraw, które zostały przekazane do rozpoznania wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę, ograniczając ten zakres do spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego dotyczących nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 92a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.). W niniejszej sprawie natomiast decyzja została wydana w oparciu o przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym.
W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. art. 59 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 13 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Tadeusz Wołek /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Tadeusz Wołek po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. L. - Usługi Transportowe na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 27 stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej postanawia: 1. stwierdzić swą niewłaściwość, 2. przekazać sprawę do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.
Uzasadnienie
R. L. - Usługi Transportowe wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego, skargę na decyzję tego organu z dnia 27 stycznia 2014 r., utrzymującą w mocy decyzję Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] 2013 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 5 000 zł. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał między innymi art. 64., art. 64c, art. 140aa oraz art. 140ab ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tj.: Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.). W decyzji zawarto pouczenie o przysługującym prawie wniesienia na nią skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.
Zgodnie z art. 13 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj.: Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.") do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Natomiast stosownie do treści przepisu art. 59 § 1 P.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny, sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu. Postanowienie sądu może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
W rozpoznawanej sprawie zaskarżona decyzja została wydana przez Głównego Inspektora Transportu Drogowego, którego siedzibą jest miasto stołeczne Warszawa. W związku z powyższym zgodnie z treścią art. 13 § 2 P.p.s.a. oraz § 1 pkt 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r. w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. z 2003 r., nr 72, poz. 652) właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Na marginesie wskazać należy, że w sprawie nie ma zastosowania rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 kwietnia 2011 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym
niektórych spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego (Dz.U. z 2011 r., nr 89, poz. 506 ze zm,), bowiem § 1 tego aktu wyraźnie określa zakres spraw, które zostały przekazane do rozpoznania wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę, ograniczając ten zakres do spraw z zakresu działania Głównego Inspektora Transportu Drogowego dotyczących nałożenia kar pieniężnych, o których mowa w art. 92a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm.). W niniejszej sprawie natomiast decyzja została wydana w oparciu o przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym.
W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. art. 59 § 1 P.p.s.a. w zw. z art. 13 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.
