I OSK 874/14

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2014 r., sygn. akt II SA/Po 1209/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę M. K. i A. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Poznaniu z dnia [...] października 2013 r. w przedmiocie umorzenia postępowania. W jego uzasadnieniu Sąd podał, że zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 18 listopada 2013 r., wezwano skarżących do uzupełnienia braków formalnych skargi na w/w decyzję poprzez nadesłanie – w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi – 2 odpisów skargi, celem doręczenia jej uczestnikom postępowania. Doręczenie wezwania pełnomocnikowi nastąpiło w dniu 26 listopada 2013 r. (k. 27), a termin ustawowy do uzupełnienia braków skargi upłynął bezskutecznie z dniem 3 grudnia 2013 r. Następnie Sąd przytoczył treść art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej p.p.s.a.), zgodnie z którym skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Jednym z takich wymogów jest określony w art. 47 § 1 p.p.s.a. obowiązek dołączenia do pisma odpowiedniej liczby jego odpisów, celem doręczenia ich wszystkim stronom (również uczestnikom, z uwagi na brzmienie art. 33 § 1 p.p.s.a.) postępowania. Natomiast, jeżeli wskutek niezachowania warunków formalnych pismo nie może otrzymać prawidłowego biegu, przewodniczący wzywa stronę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni, jak o tym stanowi art. 49 § 1 p.p.s.a. pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Z kolei, z przepisu art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. wynika, że skarga, której braków formalnych nie uzupełniono w wyznaczonym terminie, podlega odrzuceniu przez sąd. Sąd podkreślił, że Naczelny Sąd Administracyjny usunął występujące w orzecznictwie wątpliwości co do charakteru braku pisma procesowego polegającego na niedołączeniu do pisma wymaganej liczby odpisów. Mianowicie podjął w dniu 18 grudnia 2013 r. uchwałę w trybie art. 264 § 2 w związku z art. 15 § 1 pkt 2 p.p.s.a. (sygn. akt I OPS 13/13), w której stwierdził, że: 1. niedołączenie przez skarżącego wymaganej liczby odpisów skargi i odpisów załączników, zgodnie z art. 47 § 1 p.p.s.a., jest brakiem formalnym skargi, o którym mowa w art. 49 § 1 w związku z art. 57 § 1 p.p.s.a., uniemożliwiającym nadanie skardze prawidłowego biegu, który nie może być usunięty przez sporządzenie odpisów skargi przez sąd; 2. złożenie przez skarżącego wymaganych odpisów skargi po upływie wyznaczonego terminu, o którym mowa w art. 49 § 1 p.p.s.a, ale przed odrzuceniem skargi, oznacza, że skarga nie może otrzymać prawidłowego biegu i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Z akt postępowania wynika, że strona skarżąca (reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika) została prawidłowo wezwana do uzupełnienia braków formalnych skargi oraz pouczona o negatywnych skutkach procesowych jego niewykonania. Skarżący nie przedłożyli w wyznaczonym terminie wymaganej liczby odpisów skargi niezbędnych dla doręczenia ich uczestnikom postępowania. W konsekwencji w sprawie zasadnym było odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 p.p.s.a.

W skardze kasacyjnej M. i A. K. zaskarżyli powyższe postanowienie w całości. Zarzucili mu naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. i art. 82 p.p.s.a., przez niewłaściwe ich zastosowanie poprzez odrzucenie skargi z powodu nieuzupełniania jej braków formalnych w sytuacji gdy skarżący nie zostali uprzednio wezwani do uzupełnienia jej braków. Wnieśli o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i rozpoznanie skargi na posiedzeniu niejawnym w myśl art. 182 § 2 p.p.s.a.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej podniesiono, że pełnomocnik skarżących otrzymał w dniu 26 listopada 2013 r. korespondencję z Sądu I instancji, jednakże zawierała ona tylko pismo przewodnie o nadesłaniu odpowiedzi na skargę wraz z załączoną odpowiedzią. Podkreślono, że zgodnie z art. 67 § 5 p.p.s.a., jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. W przypadku gdy Sąd zaniechał doręczenia pełnomocnikowi skarżących wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi, nie rozpoczął biegu termin do uzupełnienia tych braków, a tym samym nie może być mowy o uchybieniu terminu do uzupełnienia braków formalnych. Zgodnie bowiem z art. 82 p.p.s.a. bieg terminu wyznaczonego przez sąd lub przewodniczącego rozpoczyna się od ogłoszenia w tym przedmiocie postanowienia lub zarządzenia, a gdy ustawa przewiduje doręczenie z urzędu - od jego doręczenia. W ocenie skarżących Sąd I instancji bezpodstawnie zastosował skutki przewidziane w art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. i odrzucił skargę, podczas gdy uprzednio nie doręczył pełnomocnikowi skarżących wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi poprzez dołączenie 2 odpisów skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionej podstawy.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. W rozpoznanej sprawie powyższy przepis, na podstawie którego Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 stycznia 2014 r. odrzucił skargę M. K. i A. K., został zastosowany zasadnie.

W myśl art. 57 § 1 p.p.s.a. skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie załącznika do akt sądowych (art. 47 § 1 p.p.s.a.).

W niniejszej sprawie, pełnomocnik (profesjonalny) skarżących został prawidłowo wezwany zarządzeniem z dnia 18 listopada 2013 r. do uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania braków formalnych skargi poprzez nadesłanie dwóch egzemplarzy odpisów skargi. Wraz z wezwaniem został doręczony odpis odpowiedzi na skargę. Przesyłka zawierająca wezwanie o uzupełnienie braków formalnych skargi wraz z odpisem odpowiedzi na skargę została doręczona do Kancelarii Prawnej radcy prawnego D. S. w dniu 26 listopada 2013 r. i została odebrana przez pracownika kancelarii, o czym świadczy pieczątka na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki – "Kancelaria prawna. Sekretariat M. Z." (k. 27 akt). A zatem, siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków formalnych skargi upływał w dniu 3 grudnia 2013 r. Skoro pełnomocnik skarżących w zakreślonym terminie nie wykonał wezwania i nie uzupełnił braków formalnych skargi, zaskarżone postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2014 r. odrzucające skargę, należy uznać za zgodne z art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Nie ulega bowiem wątpliwości, że nienadesłanie odpisów skargi stanowił formalny brak, którego nieuzupełnienie uniemożliwiło nadanie prawidłowego biegu wniesionej skardze.

Odnosząc się do zarzutu skargi kasacyjnej dotyczącego niedoręczenia pełnomocnikowi skarżących wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi wskazać należy, iż na podstawie art. 49 § 1 p.p.s.a. przewodniczący zarządzeniem z dnia 18 listopada 2013 r. wezwał ustanowionego pełnomocnika skarżących do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez nadesłanie dwóch jej odpisów, zakreślając 7-dniowy termin na jego uzupełnienie oraz wyraźnie określając rygor niezachowania terminu. A zatem, nie można zgodzić się z twierdzeniem pełnomocnika skarżących, iż Sąd zaniechał doręczenia pełnomocnikowi skarżących wezwania do uzupełnienia powyższego braku formalnego skargi, a tym samym nie rozpoczął się bieg terminu do uzupełniania tego braku.

Na marginesie należy zaznaczyć, że podobne wezwanie zostało wysłane do pełnomocnika skarżących, z tym, że dotyczyło uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej poprzez nadesłanie dwóch jej odpisów, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej. Ten sam pracownik kancelarii prawnej – M. Z. – odebrała przesyłkę (k. 60 akt). W tym przypadku braki formalne skargi kasacyjnej zostały w zakreślonym terminie uzupełnione (k. 51 akt).

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w związku z art. 182 § 1 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.