III SA/Łd 137/14

Uzasadnienie

III SA/Łd 137/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...], nr [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...], nr [...] wydanej w przedmiocie uznania za niezasadne zarzutów i odmowie wprowadzenia zmian w zakresie danych wykazanych w operacie z przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków zaewidencjonowanym w dniu [...] w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej za nr [...] w części dotyczącej działek nr 464, 472, 538 położonych w obrębie B., gm. P.

W sprawie ustalono następujący stan faktyczny:

Starosta O. przeprowadził w roku 2011 modernizację ewidencji gruntów i budynków w kompleksie 135 działek położonych w obrębie B. gmina Poświętne. Przeprowadzone działania modernizacyjne miały na celu usunięcie błędów powstałych podczas modernizacji przeprowadzonej w roku 1992 i wykazanych w uprzednio obowiązującym operacie nr 468/92, a tym samym doprowadzenie do zgodności stanu wykazanego w operacie ewidencji gruntów i budynków ze stanem prawnym. W wyniku przeprowadzonych pomiarów granice działek zostały przesunięte i poprawione, tak aby były one zgodne z granicami ich faktycznego użytkowania. Kwestią sporną, z uwagi na nieobecność właścicieli działek przyległych oraz brak spójnego oświadczenia stron co do przebiegu granic, pozostały granice działki nr 464 stanowiącej własność małż. M. i I. Ż. oraz działek 472, 538 (będące własnością I. Ż.). Z uwagi na powyższe wykonawca operatu pozostawił przebieg granic działek nr 464, 472, 538 bez zmian, według stanu wynikającego z operatu nr 468/92. Po okresie wyłożenia projekt operatu stał się operatem ewidencji gruntów i budynków i został przyjęty do zasobu Powiatowego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej za nr [...] w dniu [...].

W dniu [...] I. Ż. wniósł zarzuty co do przeprowadzonej modernizacji w zakresie granic i powierzchni działek nr 472, nr 464 i nr 538.Pismo to zostało uzupełnione w dniu [...] i podpisane przez M. Ż. i I. Ż.

Starosta O. decyzją z dnia [...] wniesione zarzuty uznał za niezasadne i odmówił wprowadzenia zmian w zakresie danych wykazanych w operacie z przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków zaewidencjonowanym w dniu 28 lutego 2013 r. w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej za nr [...] w części dotyczącej w/w działek położonych w obrębie B., gm. P..

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli M. Ż. i I. Ż. Uzasadniając wniesione odwołanie skarżący wskazali na błędne przeprowadzenie modernizacji.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Uzasadniając organ odwoławczy wskazał, że sposób prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz szczegółowe zasady wymiany danych ewidencyjnych regulują przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Powołując przepis § 36 powołanego rozporządzenia wskazał, że przebieg działek ewidencyjnych wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej w postępowaniu rozgraniczeniowym, w celu podziału nieruchomości, w postępowaniu scaleniowym i wymiany gruntów, w postępowaniu dotyczącym scalenia i podziału nieruchomości, sporządzonej na potrzeby postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej, przy zakładaniu katastru nieruchomości i ewidencji gruntów i budynków, na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów. Natomiast zmian w ewidencji gruntów dokonuje się na podstawie prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, a także innych aktów normatywnych. Dotyczy to także zmiany przebiegu granic. Organ odwoławczy podkreślił, że ewidencja gruntów i budynków rejestruje jedynie stany prawne wynikające z określonych dokumentów urzędowych, ustalanych w innym trybie lub przez inne organy orzekające. Nie rozstrzyga natomiast żadnych sporów co do gruntów, budynków i lokali. Rejestr ewidencji gruntów jest wyłącznie odzwierciedleniem aktualnego stanu prawnego dotyczącego danej nieruchomości i zawiera jedynie dane wynikające z tytułu własności. Ma charakter deklaratoryjny, co oznacza, że nie kształtuje nowego stanu prawnego nieruchomości , a jedynie potwierdza stan prawny nieruchomości powstały wcześniej. W przedmiotowej sprawie, w toku przeprowadzonej modernizacji gruntów i budynków dokonano analizy znajdujących się w posiadaniu starosty dokumentów i operatów geodezyjnych. W wyniku podjętych działań powstał operat z modernizacji, zawierający wykaz granic i powierzchni działek nim objętych. Odnośnie działek nr 464, 472, 538, na podstawie § 56 w zw. z § 39 rozporządzenia, w operacie pozostawiono granice z poprzednio obowiązującego operatu gruntów i budynków nr 468/92, ze wskazaniem, że granica tych działek (stanowiących własność skarżących) z działkami do nich przyległymi jest granicą sporną. Skarżący nie przedstawili dokumentów potwierdzających inny przebieg granic niż wskazanych w ewidencji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi M. i I. Ż. wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji i spowodowanie takich działań by zlecona i zapłacona z pieniędzy publicznych modernizacja ewidencji gruntów i budynków została wykonana zgodnie z prawem i dobrą praktyką inżynierską. Uzasadniając wskazali, że nie żądali zmian zapisów w rejestrze ewidencji gruntów i budynków. Żądali natomiast prawidłowego, zgodnego z prawem przeprowadzenia postępowania modernizacyjnego. W obszernym uzasadnieniu skarżący wskazali, że sporządzona w toku modernizacji dokumentacja geodezyjno-kartograficzna narusza przepisy prawa określające standardy wykonywania prac geodezyjnych. Skarżący podnieśli, że badanie i wykorzystanie informacji pochodzących z ksiąg wieczystych dotyczących ich nieruchomości było bezprzedmiotowe, bowiem wynikające z nich zapisy opierały się na danych błędnej ewidencji gruntów z 1992 roku o czym organ wiedział i z tego powodu zdecydował o przeprowadzeniu kolejnej modernizacji. Podkreślili, że dla właściciela nieruchomości, ważna jest granica, a nie powierzchnia działki. Powierzchnia jest funkcją określonych i ściśle zdefiniowanych granic działki. Zakwestionowali przebieg granic wykazanych w operacie.

W odpowiedzi na skargę [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wniósł o jej oddalenie argumentując, jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd administracyjny sprawuje w zakresie swej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. To podstawowe założenie wynika z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269, ze zm.). Zakres tej kontroli wyznacza art. 134 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. Nr 270 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. Stosownie do tego przepisu Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. W myśl art. 145 P.p.s.a., Sąd zobligowany jest do uchylenia decyzji bądź postanowienia lub stwierdzenia ich nieważności, ewentualnie niezgodności z prawem, gdy dotknięte są one naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszeniem prawa dającym podstawę do wznowienia postępowania, innym naruszeniem przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy, lub zachodzą przyczyny stwierdzenia nieważności decyzji wymienione w art. 156 k.p.a. lub innych przepisach. W ramach kontroli legalności Sąd stosuje przewidziane prawem środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 135 P.p.s.a.).

Skarga dotyczy decyzji organu nadzoru geodezyjnego i kartograficznego o uznaniu za niezasadne zarzutów i odmowie wprowadzenia zmian w zakresie danych wykazanych w operacie z przeprowadzonej modernizacji ewidencji gruntów i budynków zaewidencjonowanym w dniu [...] w Powiatowym Ośrodku Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej za nr [...] w części dotyczącej działek nr 464, nr 472 i nr 538 położonych w obrębie B., gm. P.

Analiza działań organów przeprowadzona w kontekście obowiązujących przepisów prawa materialnego i procesowego nie pozwala Sądowi na zastosowanie opisanych na wstępie kompetencji kasacyjnych.

Ewidencja gruntów i budynków należy do kategorii rejestrów publicznych. Ujawnia się w niej informacje dotyczące gruntów, lokali i budynków w m.in. przedmiocie ich położenia, powierzchni oraz stanu prawnego. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalił się pogląd, iż ujawniony w ewidencji zbiór informacji ma wyłącznie charakter deklaratoryjny a nie konstytutywny, zaś postępowanie ewidencyjne nie służy kreowaniu stanu prawnego. Istota prowadzenia ewidencji gruntów i budynków sprowadza się do ciągłej aktualizacji w operacie ewidencyjnym zbioru informacji podmiotowych i przedmiotowych, na podstawie dokumentów powstałych w zasadzie poza postępowaniem ewidencyjnym (decyzji administracyjnych, orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, aktów normatywnych), czy wytworzonych w toku postępowania ewidencyjnego w związku z obowiązkiem utrzymania operatu ewidencyjnego w stanie aktualności tj. zgodności z dostępnymi dla organu prowadzącego ewidencję dokumentami i materiałami źródłowymi (tak WSA w Krakowie w wyroku z dnia 20 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Kr 202/08, LexPolonica nr 2154794).

Kontrolowane przez Sąd na skutek skargi decyzje administracyjne zostały wydane w wyniku przeprowadzenia modernizacji ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z przepisami art. 24a ustawy Starosta może zarządzić przeprowadzenie modernizacji ewidencji gruntów i budynków na obszarze poszczególnych obrębów ewidencyjnych (ust. 1). Starosta podaje do publicznej wiadomości informację o rozpoczęciu prac geodezyjnych oraz informuje o trybie postępowania związanego z modernizacją ewidencji gruntów i budynków (ust. 2). Informacje, o których mowa w ust. 2, podlegają wywieszeniu na okres 14 dni na tablicy ogłoszeń w siedzibie starostwa powiatowego (ust. 3). Projekt operatu opisowo-kartograficznego podlega, na okres 15 dni roboczych, wyłożeniu do wglądu osób fizycznych, osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, w siedzibie starostwa powiatowego (ust. 4). Starosta informuje o terminie i miejscu wyłożenia, o którym mowa w ust. 4, poprzez wywieszenie tej informacji na tablicy ogłoszeń w siedzibie starostwa powiatowego i właściwego urzędu gminy, na co najmniej 14 dni przed dniem wyłożenia, oraz ogłoszenia jej w prasie o zasięgu krajowym (ust. 5). Każdy, czyjego interesu prawnego dotyczą dane ujawnione w projekcie operatu opisowo-kartograficznego, może w okresie wyłożenia projektu do wglądu zgłaszać uwagi do tych danych (ust. 6). Upoważniony pracownik starostwa powiatowego, posiadający stosowne uprawnienia, rozstrzyga o przyjęciu lub odrzuceniu uwag zgłoszonych do tego projektu, po czym informuje zgłaszającego uwagi o sposobie rozpatrzenia uwag oraz sporządza wzmiankę o treści zgłoszonych uwag i sposobie ich rozpatrzenia w protokole (ust. 7 ). Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 4, projekt operatu opisowo-kartograficznego staje się operatem ewidencji gruntów i budynków. Informację o tym starosta ogłasza w dzienniku urzędowym województwa (ust.8). Każdy, czyjego interesu prawnego dotyczą dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków ujawnione w operacie opisowo-kartograficznym, może w terminie 30 dni od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym województwa informacji, o której mowa w ust. 8, zgłaszać zarzuty do tych danych (ust. 9). O uwzględnieniu lub odrzuceniu zarzutów starosta rozstrzyga w drodze decyzji (ust. 10). Do czasu ostatecznego zakończenia postępowania, o którym mowa w ust. 10, w stosunku do gruntów, budynków lub lokali, których dotyczą zarzuty, dane ujawnione w operacie opisowo-kartograficznym nie są wiążące (ust. 11). Zarzuty zgłoszone po terminie określonym w ust. 9 traktuje się jak wnioski o zmianę danych objętych ewidencją gruntów i budynków (ust. 12).

Skarżący w terminie, o którym mowa w art.24a ust.9 ustawy, wnieśli zarzuty do operatu. Zarzuty te zostały w prawidłowy sposób rozpatrzone przez organy obu instancji. Przy orzekaniu w sprawie organy dochowały obowiązków wynikających z art.7, 77 § 1 i 107 § 3 k.p.a., tj. w wyczerpujący sposób wyjaśniły stan faktyczny sprawy, zebrały i rozpatrzyły zgromadzony materiał dowodowy, a także uzasadniły faktyczne i prawne przesłanki wydania rozstrzygnięcia.

W tym miejscu należy podkreślić, że prawodawca definiuje modernizację jako zespół działań technicznych, organizacyjnych i administracyjnych podejmowanych przez starostę w celu: 1) uzupełnienia bazy danych ewidencyjnych i utworzenia pełnego zakresu zbiorów danych ewidencyjnych zgodnie z wymogami rozporządzenia, 2) modyfikacji istniejących danych ewidencyjnych do wymagań określonych w rozporządzeniu, 3) poprawy funkcjonowania informatycznego systemu obsługującego bazę danych ewidencyjnych (zob. § 55 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, Dz.U. z 2001 nr 38, poz. 454; zwane dalej rozporządzeniem). Jak wynika z § 56 rozporządzenia działania modernizacyjne, o których mowa w § 55 pkt 1 i 2, wykonuje się: 1) w sposób ciągły, w ramach bieżącej aktualizacji operatu ewidencyjnego na zasadach i w trybie, o których mowa w § 45-49, 2) kompleksowo, na zasadach i w trybie określonych przepisami rozdziału 2 , z zastrzeżeniem § 82. Rozdział 2 reguluje zaś problematykę zakładania ewidencji gruntów i budynków i obejmuje § 19 -§ 43.

W § 36 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania zaskarżonej decyzji, postanowiono, iż przebieg granic działek ewidencyjnych wykazuje się w ewidencji na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej:

1) w postępowaniu rozgraniczeniowym,

2) w celu podziału nieruchomości,

3) w postępowaniu scaleniowym i wymiany gruntów,

4) w postępowaniu dotyczącym scalenia i podziału nieruchomości,

5) na potrzeby postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej,

6) przy zakładaniu, na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, katastru nieruchomości i ewidencji gruntów i budynków.

W świetle § 37 w razie braku dokumentacji wymienionej w § 36 lub jeżeli zawarte w niej dane nie są wiarygodne, lub nie odpowiadają obowiązującym standardom technicznym, dane dotyczące przebiegu granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku terenowych pomiarów geodezyjnych lub fotogrametrycznych poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic na gruncie.

Zgodnie z § 38 ust. 2 ustalenia przebiegu granic na gruncie dokonuje wykonawca w oparciu o złożone do protokołu granicznego zgodne oświadczenia woli osób, które stawiły się w określonym w zawiadomieniu miejscu i terminie.

Jak wynika zaś z § 39 spory graniczne nie wstrzymują czynności związanych z założeniem ewidencji. W razie ich wystąpienia przebieg spornych granic działek ewidencyjnych wykazuje się na podstawie danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego lub wyników pomiaru stanu posiadania na gruncie.

Zarzuty zgłoszone przez stronę skarżącą sprowadzają się przede wszystkim do Jej zdaniem nieprawidłowo ustalonej w procesie modernizacji ewidencji granicy działek o nr 464, nr 474 i nr 538. Miało to spowodować powiększenie powierzchni, a tym samym przesunięcie granic przestrzennych prawa własności nieruchomości należących do skarżących. Organ pierwszej instancji nie naruszył jednak przepisów o postępowaniu wyjaśniającym skoro na skutek złożenia uwag i wniosków starał się wyjaśnić przebieg granic w ramach procedury modernizacyjnej, organizując spotkania na gruncie i rozprawę administracyjną. Jednakże wobec wyraźnie rozbieżnych wskazań stron, zaniechano dokonania pomiarów. Wobec zaistniałego sporu granicznego i braku miarodajnych dokumentów wyszczególnionych w § 36 rozporządzenia, przebieg granicy przyjęto do zmodernizowanej ewidencji gruntów i budynków na podstawie informacji istniejących w zasobie map ewidencyjnych, tj. na podstawie operatu z 1992 roku, wskazując na spór co do przebiegu granicy. Organ pierwszej instancji nie mógł postąpić w odmienny sposób, gdyż nie należy do jego zadań rozstrzyganie sporów granicznych, a tym samym ustalanie granic przestrzennych prawa własności. Zaakceptowanie tylko jednej wersji przebiegu granicy działek, spowodowałoby naruszenie § 39 rozporządzenia. Według jego treści spory graniczne nie wstrzymują czynności związanych z założeniem ewidencji. W razie ich wystąpienia przebieg spornych granic działek ewidencyjnych wykazuje się na podstawie danych państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego lub wyników pomiaru stanu posiadania na gruncie. Wobec stwierdzonych rozbieżności, w operacie powstałym na skutek prac modernizacyjnych zaznaczono, że wykazane granice są sporne. Wypada w tym miejscu podkreślić, że modernizacja ewidencji nie może zastępować rozgraniczenia nieruchomości. Przedmiotem modernizacji ewidencji nie jest rozstrzyganie o spornych interesach stron. Przebieg granicy jest kwestą, którą można ustalać w postępowaniu rozgraniczeniowym a nie w ramach modernizacji. To postępowanie skarżący mogą wszcząć na wniosek przed wójtem właściwej gminy, a ostatecznie przeprowadzić przed sądem cywilnym. Dopiero ustalenia dokonane w tym postępowaniu będą mogły być wprowadzone do zmodernizowanego operatu. Pewne jest to, że kwestie te nie mogą być rozstrzygane przy okazji modernizacji (zob. wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 2 lipca 2009 r. sygn. akt II SA/Rz 232/09, LexPolonica nr 2216872). Nie ma również podstaw prawnych do żądania przeprowadzenia w toku postępowania modernizacyjnego działań zmierzających do odszukania i ustalenia położenia punktów granicznych.

Organy, które wydały zaskarżone rozstrzygnięcia nie naruszyły przepisów normujących modernizacje ewidencji gruntów i budynków, dlatego nie można mówić o niezgodności z prawem wydanych decyzji. Nie znajdują żadnego uzasadnienia zarzuty skargi, gdyż większość z nich wykracza poza postępowanie modernizacyjne odnosząc się do kwestionowania przebiegu granic i powierzchni działek.

Bezzasadne są więc zarzuty skargi, które sprowadzają się do zakwestionowania braku przeprowadzenia w postępowaniu modernizacyjnym czynności związanych z ustaleniem granic działek na gruncie oraz ponownych pomiarów granic działek w terenie.

Ocena legalności zaskarżonej decyzji nie może również obejmować rozpoznawania zarzutu naruszenia przez geodetów standardów technicznych wykonywania prac geodezyjnych. Zachowanie tych standardów badane jest bowiem w innym postępowaniu na podstawie rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz (Dz.U.z 2001r. Nr 78 poz. 837). W świetle § 9 ust. 1 tego rozporządzenia: Dokumentacja przekazywana do zasobu podlega kontroli w zakresie:

1) przestrzegania zasad wykonywania prac,

2) osiągnięcia wymaganych dokładności,

3) zgodności opracowania ze standardami technicznymi dotyczącymi geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie,

4) zgodności opracowania z ustaleniami, o których mowa w § 5 ust. 5,

5) spójności topologicznej informacji dostarczanej przez wykonawcę z informacjami uzyskanymi z ośrodka w trakcie realizacji pracy,

6) kompletności przekazywanych materiałów.

2. W przypadkach prac, o których mowa w § 8 pkt 1, kontrola obejmuje także sprawdzenie prawidłowości wykonania kartowania i prac kreślarskich na mapie zasadniczej.

3. Czynności kontroli dokonują osoby posiadające uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii, o których mowa w art. 43 ustawy, w zakresach odpowiadających zakresom kontrolowanych opracowań, upoważnione przez organy, o których mowa w art. 40 ust. 3 ustawy.

Sąd w niniejszym postepowaniu nie bada pod względem merytorycznym operatu, ponieważ nie ma w tym zakresie wiedzy specjalistycznej z zakresu geodezji i kartografii. Tej oceny dokonują osoby posiadające uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii, o których mowa w art. 43 ustawy, w zakresach odpowiadających zakresom kontrolowanych opracowań, upoważnione przez organy, o których mowa w art. 40 ust. 3 ustawy. Godzi się jednak podkreślić, że przyjęcie roboty geodezyjnej do powiatowego zasobu geodezyjnego ( co miało miejsce w przedmiotowej sprawie) jest jednocześnie potwierdzeniem jej prawidłowego i profesjonalnego wykonania, zgodnego z obowiązującymi standardami.

Oceniając zaskarżoną decyzję Sąd dokonuje jedynie oceny w zakresie dochowania norm regulujących postępowanie modernizacyjne w szczególności w zakresie zagwarantowania wszelkich praw procesowych stron oraz ustala czy nie zostały naruszone przepisy prawa materialnego regulujące daną kwestię. Przedstawione regulacje pozwalają na zgłoszenie zarzutów w ściśle określonym czasie i tylko co do danych zawartych w modernizowanym operacie opisowo-kartograficznym i wyłącznie w zakresie własnego interesu prawnego. Interes prawny to taki, który został wzięty przez prawo pod ochronę polegającą na możliwości żądania od organu administracji podjęcia określonych czynności mających na celu zrealizowanie interesu lub usunięcie zaistniałego zagrożenia. Musi być osobisty, indywidualny i znajdować podstawę w przepisach prawa powszechnie obowiązującego. W rozpoznawanej sprawie obowiązkiem organów było rozpoznanie zarzutów spełniających tylko takie kryteria. Fakt, że w toku postępowania modernizacyjnego nie doszło do ustalenia granicy działek nr 464, nr 472 i nr 538 zgodnie z wolą skarżących nie oznacza jeszcze wadliwości zaskarżonej decyzji. Jeszcze raz należy podkreślić, że postępowania modernizacyjne prowadzone jest w określonym trybie i na podstawie wskazanych przepisów prawa, których w ocenie sądu organy nie naruszyły. Nie jest bowiem obowiązkiem organów w przypadku zaistnienia sporu co do przebiegu granicy, przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego w ramach modernizacji. Jak wyjaśniono wyżej tryb i dokumenty na podstawie których wykazuje się przebieg granic określa § 36 – § 39 rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Z przepisów tych wynika, że podstawą przeprowadzenia modernizacji są dane przyjęte do zasobu geodezyjnego i tylko w oparciu o nie może być takie postępowanie prowadzone. Prawo dopuszcza korektę niektórych danych ewidencyjnych, ale tylko pod warunkiem, że nie budzą one wątpliwości u stron objętych takim działaniem i są przez prawo dopuszczone. W rozpoznawanej sprawie takim działaniem było podjęcie próby ustalenia przebiegu granic działek nr 464, nr 472 i nr 538. Procedura ta nie została jednak dokończona ze względu na brak zgodnego oświadczenia woli osób będących właścicielami graniczących działek. W ocenie sądu sytuacji tej nie zmieniłby fakt, że niektórzy właściciele byli nieobecnie z powodu spóźnienia geodetów. Z akt sprawy wynika bowiem, że kwestie spornych granic były omawiane również na innych spotkaniach z wykonawcami oraz w trakcie przeprowadzonej rozprawy administracyjnej. W tej sytuacji do przeprowadzenia modernizacji przyjęto jako podstawę dane uwidocznione w dokumentach geodezyjnych (operacie z 1992r.), bez ich weryfikowania, bo ten tryb nie powiódł się. Dokonując merytorycznej oceny zaskarżonej decyzji Sąd stwierdza, że decyzja ta nie narusza prawa, zatem brak było podstaw do uwzględnienia skargi. Na uwagę zasługuje stwierdzenie, że przedmiotem skargi jest rozstrzygnięcie PWINGiK w [...] załatwiające sprawę zarzutów zgłoszonych w postępowaniu modernizacyjnym w zakresie ewidencji gruntów i budynków. Tak określony zakres sprawy wyznacza przedmiot kontroli. W istocie Sąd na skutek wniesienia skargi był zobowiązany do ustalenia, czy postępowanie w sprawie modernizacji ewidencji gruntów i budynków było prowadzone zgodnie z prawem.

Zarzuty skargi wykraczają poza postępowanie modernizacyjne. Odnoszą się one do zmian powierzchni działek skarżących, a w istocie przebiegu granic działek nr 464, 472 i 538. Z akt sprawy wynika, że ta kwestia była sporna jeszcze przed wszczęciem postępowania modernizacyjnego i była skutkiem wcześniej prowadzonych działań w ramach ewidencji i popełnionych błędów. Zaszłości te, aczkolwiek istotne dla skarżących, nie mają znaczenia dla oceny poprawności zapadłych rozstrzygnięć w aktualnym postępowaniu modernizacyjnym. Dla postępowania modernizacyjnego istotne jest ustalenie, czy spełnia ona warunki określone w art. 24a ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne /Dz.U. nr 240, z 2005 r., poz. 2027 ze zm./.

Kontrolując skarżone rozstrzygnięcie pod tym kątem Sąd stwierdza, że organy geodezyjne nie naruszyły zawartych w tej regulacji postanowień, zatem nie można przyjmować, że ich rozstrzygnięcia są niezgodne z prawem.

Sąd zauważa, że istota skargi i zarzuty koncentrujące się wokół wykazania naruszenia przepisów prawa skutkujących w efekcie błędnym przebiegiem granicy nie mogą być skutecznie podnoszone pod adresem skarżonej decyzji, gdyż to rozstrzygnięcie nie może takiej kwestii podejmować. Przebieg granicy to kwestia rozgraniczenia, które skarżący mogą wszcząć na wniosek przed wójtem właściwej gminy, a ostatecznie przeprowadzić przed sądem cywilnym.

W tym stanie rzeczy sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.

b.a.