II FZ 88/10
Postanowienie
Naczelny Sąd Administracyjny
2010-04-27Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Maria Świderska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 27 kwietnia 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 4 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 41/10 w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 30 listopada 2009 roku nr [...] w przedmiocie: uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpoznania organowi I instancji sprawy łącznego zobowiązania pieniężnego za 2007 rok postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
W dniu 7 stycznia 2010 roku J. B. wniósł do Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku skargę na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. z dnia 30 listopada 2009 roku uchylająca w całości decyzje Burmistrza S. z dnia 9 września 2009 roku w sprawie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2007 rok i przekazującą sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 4 lutego 2010 roku podatnik został wezwany na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193), do uiszczenia wpisu stałego od wniesionej skargi w wysokości 500 zł.
Od powyższego zarządzenia skarżący wniósł zażalenie żądając jego zmiany i ustalenia wpisu stosunkowego od kwoty podatku ustalonego w decyzji organu I instancji, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Uzasadniając swoje żądanie skarżący podkreślił, iż z przywołanego w podstawie prawnej skarżonego zarządzenia rozporządzenia Rady Ministrów wynika, że wpis stały pobiera się w sprawach, w których skarga nie jest objęta wpisem stosunkowym, tzn. gdy w prosty sposób nie da się ustalić wartości przedmiotu sporu. Skargą w sprawie niniejszej jest objęta należność pieniężna w kwocie określonej w decyzji organu I instancji, wobec powyższego w ocenie skarżącego skarga podlegać powinna wpisowi stosunkowemu ustalonemu od tej kwoty w oparciu o § 1 pkt 1 rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Badając zgodność z prawem kwestionowanego zarządzenia należy przede wszystkim ocenić charakter zaskarżonej do sądu I instancji decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B., tj. czy jej przedmiotem była, jak twierdzi skarżący "należność pieniężna" w rozumieniu art. 216 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej w skrócie "p.p.s.a.". Stosownie przepisu art. 216 p.p.s.a., jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Należy zauważyć, że użyte w tym przepisie sformułowanie "jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna", jest wyrażeniem nieostrym i stanowi pewnego rodzaju uproszczenie. Przedmiotem orzekania w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest bowiem należność pieniężna, lecz legalność aktów, w których nalezności takie zostały określone lub ustalone. (por. A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, B. Dauter, B. Gruszczyński: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz; Wolters Kluwer business, Warszawa 2009 r., s. 629). W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego za utrwalony uznać należy pogląd zgodnie z którym kasacyjna decyzja organu odwoławczego, wydana w trybie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.), nie jest aktem prawnym, który kreuje bądź stwierdza istnienie określonej należności pieniężnej. Taka decyzja, zgodnie z powołanym przepisem, uchyla w całości decyzję organu I instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Powodem jej wydania jest konieczność uzupełnienia postępowania wyjaśniającego w sprawie (w całości lub w znacznej części), w celu rozstrzygnięcia sprawy. Akt ten ma procesowy (kasacyjny) charakter i nie kształtuje bezpośrednio zobowiązań materialnoprawnych podatnika (por. postanowienie NSA z 4 marca 2005 roku sygn. akt II FZ 58/05 opubl. w ONSAiWSA 2005/6/118, a także postanowienie NSA z 13 kwietnia 2007 roku, sygn. akt II FZ 168/07 .oraz z 22 sierpnia 2007 roku sygn. akt II FZ 211/07 niepubl. dostępne na www.nsa.gov.pl) W tego rodzaju decyzji nie ustala się, ani nie stwierdza istnienia po stronie podatnika skonkretyzowanego zobowiązania do zapłaty należności pieniężnej. Jej moc wiążąca ogranicza się do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji organu I instancji. Decyzją, której przedmiotem byłaby określona należność pieniężna byłaby jedynie decyzja utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie (wymiarowe) organu I instancji, bądź decyzja reformatoryjna.
W niniejszej sprawie skargą zakwestionowano decyzję kasacyjną organu podatkowego II instancji. Nie można więc przyjąć, jak tego chce skarżący, że w sprawie tej istnieje wartość przedmiotu zaskarżenia. Wbrew jego stanowisku zaskarżony akt prawny nie dotyczy należności pieniężnej, w rozumieniu art. 216 p.p.s.a.. W tego typu sprawach, zgodnie z art. 231 zd. drugie p.p.s.a., pobierany jest wpis stały (por. postanowienie NSA z dnia 6 września 2004 r., sygn. akt FZ 128/04, niepubl. dostępne na www.nsa.gov.pl.) prawidłowo określony przez sąd I instancji w oparciu o § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r
Ponieważ sąd I instancji prawidło określił wysokość wpisu od skargi w sprawie niniejszej Naczelny Sąd Administracyjny stosownie do art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Anna Maria Świderska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Dnia 27 kwietnia 2010 roku Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Anna Świderska po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2010 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia J. B. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 4 lutego 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 41/10 w przedmiocie wpisu od skargi w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia 30 listopada 2009 roku nr [...] w przedmiocie: uchylenia decyzji i przekazania do ponownego rozpoznania organowi I instancji sprawy łącznego zobowiązania pieniężnego za 2007 rok postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
W dniu 7 stycznia 2010 roku J. B. wniósł do Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku skargę na Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. z dnia 30 listopada 2009 roku uchylająca w całości decyzje Burmistrza S. z dnia 9 września 2009 roku w sprawie ustalenia łącznego zobowiązania pieniężnego za 2007 rok i przekazującą sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 4 lutego 2010 roku podatnik został wezwany na podstawie § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 221, poz. 2193), do uiszczenia wpisu stałego od wniesionej skargi w wysokości 500 zł.
Od powyższego zarządzenia skarżący wniósł zażalenie żądając jego zmiany i ustalenia wpisu stosunkowego od kwoty podatku ustalonego w decyzji organu I instancji, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. Uzasadniając swoje żądanie skarżący podkreślił, iż z przywołanego w podstawie prawnej skarżonego zarządzenia rozporządzenia Rady Ministrów wynika, że wpis stały pobiera się w sprawach, w których skarga nie jest objęta wpisem stosunkowym, tzn. gdy w prosty sposób nie da się ustalić wartości przedmiotu sporu. Skargą w sprawie niniejszej jest objęta należność pieniężna w kwocie określonej w decyzji organu I instancji, wobec powyższego w ocenie skarżącego skarga podlegać powinna wpisowi stosunkowemu ustalonemu od tej kwoty w oparciu o § 1 pkt 1 rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Badając zgodność z prawem kwestionowanego zarządzenia należy przede wszystkim ocenić charakter zaskarżonej do sądu I instancji decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B., tj. czy jej przedmiotem była, jak twierdzi skarżący "należność pieniężna" w rozumieniu art. 216 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm.) dalej w skrócie "p.p.s.a.". Stosownie przepisu art. 216 p.p.s.a., jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia. Należy zauważyć, że użyte w tym przepisie sformułowanie "jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna", jest wyrażeniem nieostrym i stanowi pewnego rodzaju uproszczenie. Przedmiotem orzekania w postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest bowiem należność pieniężna, lecz legalność aktów, w których nalezności takie zostały określone lub ustalone. (por. A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, B. Dauter, B. Gruszczyński: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz; Wolters Kluwer business, Warszawa 2009 r., s. 629). W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego za utrwalony uznać należy pogląd zgodnie z którym kasacyjna decyzja organu odwoławczego, wydana w trybie art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm.), nie jest aktem prawnym, który kreuje bądź stwierdza istnienie określonej należności pieniężnej. Taka decyzja, zgodnie z powołanym przepisem, uchyla w całości decyzję organu I instancji i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Powodem jej wydania jest konieczność uzupełnienia postępowania wyjaśniającego w sprawie (w całości lub w znacznej części), w celu rozstrzygnięcia sprawy. Akt ten ma procesowy (kasacyjny) charakter i nie kształtuje bezpośrednio zobowiązań materialnoprawnych podatnika (por. postanowienie NSA z 4 marca 2005 roku sygn. akt II FZ 58/05 opubl. w ONSAiWSA 2005/6/118, a także postanowienie NSA z 13 kwietnia 2007 roku, sygn. akt II FZ 168/07 .oraz z 22 sierpnia 2007 roku sygn. akt II FZ 211/07 niepubl. dostępne na www.nsa.gov.pl) W tego rodzaju decyzji nie ustala się, ani nie stwierdza istnienia po stronie podatnika skonkretyzowanego zobowiązania do zapłaty należności pieniężnej. Jej moc wiążąca ogranicza się do wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji organu I instancji. Decyzją, której przedmiotem byłaby określona należność pieniężna byłaby jedynie decyzja utrzymująca w mocy rozstrzygnięcie (wymiarowe) organu I instancji, bądź decyzja reformatoryjna.
W niniejszej sprawie skargą zakwestionowano decyzję kasacyjną organu podatkowego II instancji. Nie można więc przyjąć, jak tego chce skarżący, że w sprawie tej istnieje wartość przedmiotu zaskarżenia. Wbrew jego stanowisku zaskarżony akt prawny nie dotyczy należności pieniężnej, w rozumieniu art. 216 p.p.s.a.. W tego typu sprawach, zgodnie z art. 231 zd. drugie p.p.s.a., pobierany jest wpis stały (por. postanowienie NSA z dnia 6 września 2004 r., sygn. akt FZ 128/04, niepubl. dostępne na www.nsa.gov.pl.) prawidłowo określony przez sąd I instancji w oparciu o § 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r
Ponieważ sąd I instancji prawidło określił wysokość wpisu od skargi w sprawie niniejszej Naczelny Sąd Administracyjny stosownie do art. 184 w związku z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.
.
