II GSK 631/14

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 2715/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę [...] na informację [...] Jednostki Wdrażania Programów Unijnych zawartą w piśmie z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

W dniu 5 lipca 2013 r. [...] złożyła wniosek o dofinansowanie projektu o nazwie "Szkoła pod żaglami" w ramach Priorytetu I Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego – Tworzenie warunków dla rozwoju potencjału innowacyjnego i przedsiębiorczości na Mazowszu, Działanie 1.5- Rozwój przedsiębiorczości. Projekt uzyskał numer 1809/13 i miał być realizowany w okresie od 1.01.2014 r. do 30.06.2014 r.

Pismem z dnia 29 sierpnia 2013 r. MJWPU wezwała wnioskodawcę do poprawienia wskazanych we wniosku błędów formalnych wyszczególniając je w 9 punktach i wskazując na sposób dokonania poprawek. W piśmie zwrócono się m.in. o złożenie brakującego Biznes Planu – pkt 1 tiret 1 oraz o przeniesienie wydatku związanego z zakupem jachtu, który jako środek transportu stanowi wydatek niekwalifikowalny do pkt G2.a6 wniosku - pkt 1 tiret 2.

W odpowiedzi na wezwanie Spółka złożyła w dniu 16 września 2013 r. poprawiony wniosek i Biznes Plan.

Pismem z [...] października 2013 r. [...] poinformowała Spółkę, że wniosek o dofinansowanie został odrzucony z przyczyn formalnych wskazując, że nie spełnia on kryterium formalnego nr 10 tj. "Zgodność z Regulaminem konkursu lub listą IWIPK".

W uzasadnieniu informacji organ wskazał, że w uzupełnieniu wniosku dokonano niedozwolonych zmian, do których wnioskodawca nie był wzywany. Dotyczy to wydatku związanego z zakupem jachtu szkoleniowego, którego koszt został uznany za niekwalifikowalny w związku z czym wskazano na konieczność przeniesienia go do takich kosztów i wykazania go w stosownym punkcie wniosku. Tymczasem Spółka podzieliła wspomniany wydatek na koszt kwalifikowalny dotyczący wydatków związanych z zakupem specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do instalacji i użytku na jednostkach pływających oraz koszt niekwalifikowalny w postaci wydatku na zakup jachtu szkoleniowego. Tym samym naruszony został § 9 ust. 7 Regulaminu konkursu.

Pismem z dnia 25 października 2013 r. Spółka złożyła protest od w/w informacji. W proteście podkreśliła, że w jej ocenie wniosek spełnia wszystkie kryteria formalne przyjęte przez Komitet Monitorujący uchwałą nr 2/13 z 18 kwietnia 2013 r. w tym zakwestionowane kryterium nr 10. Spółka wskazała, że jacht, który miał być przedmiotem zakupu nie jest środkiem transportu lecz narzędziem szkoleniowo-edukacyjnym, ujętym w tabelach amortyzacyjnych jako środek szkoleniowy, podlegający stawkom amortyzacyjnym nie jako środek transportu lecz jako narzędzie edukacyjne. Wnioskodawca odwołał się do uwag zawartych w piśmie wzywającym do poprawienia wniosku, z których wynikało, że uzupełnieniu lub poprawie podlegają wyłącznie elementy wskazane w piśmie, chyba, że wprowadzone zgodnie z uwagami poprawki implikują kolejne zmiany. Należy wówczas dokonać niezbędnych zmian i załączyć stosowną informację o wprowadzonych dodatkowych poprawkach. Wnioskodawca wskazał, że zastosował się do pouczenia i dokonał poprawek w sposób prawidłowy zgodnie z zapisem § 9 ust.7 Regulaminu konkursu. Koszt jachtu szkoleniowego przeniósł do kosztów niekwalifikowalnych, pozostawiając jednocześnie jako kwalifikowalne wydatki stanowiące koszt wyposażenia i części nie stanowiące standardowego wyposażenia jachtu, będące zarazem środkami dydaktyczno-edukacyjnymi. W ramach dokonanych zmian i uzupełnień nie spowodowało to zmiany wartości projektu, ponadto nie zostały dokonane żadne z innych zmian nie będące zmianami drobnymi o jakich jest mowa w Regulaminie i które jako drobne są dozwolone. Organ dopuścił się również uchybienia formalnego ponieważ wbrew zapisom zawartym w Uszczegółowieniu RPO WM [...] Jednostka Wdrażania Programów Unijnych przekroczyła termin ustalony na ocenę formalną wniosku w trybie konkursu bez preselekcji naruszając tym zasadę równego traktowania wnioskodawców – art. 26 ust. 2 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz procedury dokonywania czynności jako Instytucja Pośrednicząca – art. 27 ust.3 wskazanej ustawy.

Pismem z dnia [...] listopada 2013 r. MJWPU zawiadomiła Spółkę o oddaleniu protestu. W uzasadnieniu informacji organ wskazał, że pierwotnie koszt zakupu jachtu wskazany we wniosku jako koszt kwalifikowalny miał wynosić 1 070 000 zł i stanowił jedną kategorię wydatków. Następnie w złożonym uzupełnieniu wnioskodawca wydatek ten podzielił na dwie kategorie tj. kategorię zakup jachtu szkoleniowego (koszt 619 500 zł netto), który umieścił w pozycji kosztów niekwalifikowalnych w pkt G2.a.6 oraz koszt zakupu specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do instalacji i użytku na jednostkach pływających (450 500 zł netto), który pozostawił w ramach kosztów kwalifikowalnych. Wśród wspomnianych wydatków mieszczą się takie, bez których jednostka nie mogłaby pływać np. ster, maszt z olinowaniem, silnik, które stanowią integralną część jachtu. W tym stanie rzeczy uznano, że wnioskodawca dokonał we wniosku zmian, do których nie był uprawniony w związku z czym stanowisko organu dotyczące niespełnienia kryterium formalnego nr 10 jest zasadne.

Odnosząc się do zarzutu przekroczenia przez organ terminu rozpatrywania wniosku w zakresie formalnym organ wskazał, że uzupełnienie do wniosku zostało złożone 16 września 2013 r., zatem termin na ocenę formalną powinien trwać co najwyżej do 30 września 2013 r. i nie został on przekroczony. O zachowaniu terminu nie świadczy bowiem data pisma wystosowana do wnioskodawcy przez Dyrektora MJWPU lecz sporządzenie i podpisanie karty oceny formalnej we właściwej komórce organizacyjnej dokonującej oceny wniosku, co miało miejsce 30 września 2013 r. Powoduje to, że ocena formalna wniosku zakończyła się w przepisanym terminie.

Wyrokiem z dnia z dnia 15 stycznia 2014 r., sygn. akt V SA/Wa 2715/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na ww. informację [...] Jednostki Wdrażania Programów Unijnych zawartą w piśmie z dnia [...] listopada 2013 r.

Sąd I instancji wskazał, że zgodnie z treścią zapisów zawartych we wniosku jak i w Biznes Planie wnioskodawca nie zawarł żadnych bliższych danych dotyczących jachtu wskazując jedynie, że przedmiotem zakupu będzie jacht szkoleniowy o długości do 32 m, z osprzętem żaglowym, a także napędem silnikowym, o maksymalnej liczbie do 25 osób na pokładzie. Według Sądu niezależnie od intencji wnioskodawcy, traktującego jacht szkoleniowy, który miał zostać zakupiony w ramach projektu jedynie jako edukacyjno-szkoleniowy (miał jednak pływać), nie ulega wątpliwości, że jest to środek trwały, który co do zasady jest środkiem transportu nawet jeśli nie miał służyć takiemu celowi czyli nie miał służyć do transportu. Natomiast Regulamin wyklucza z kosztów kwalifikowanych środki transportu (grupa 7 zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych) i nie jest to uzależnione od sposobu wykorzystywania takiego środka trwałego przez beneficjenta jak również nie może o tym decydować sposób amortyzacji takiego środka trwałego wskazany przez wnioskodawcę. O tym czy jest to środek transportu decyduje jedynie treść stosownych przepisów prawa a nie subiektywne przeświadczenie wnioskodawcy. Skoro wnioskodawca nie zawarł we wniosku bliższego opisu jachtu, który pozwoliłby przyjąć, że nie może on być uznany za środek transportu o jakim jest mowa w Klasyfikacji Środków Trwałych, MJWPU miała prawo uznać wydatek na zakup jachtu szkoleniowego za niekwalifikowalny.

Sąd przypomniał, że wnioskodawca w odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia wniosku uznał racje organu i dokonał przesunięcia zakwestionowanego wydatku dotyczącego zakupu jachtu szkoleniowego ale w taki sposób, że część kosztów związanych z zakupem jachtu w kwocie 450 500 zł pozostawił nadal w rubryce G2.a1 jako wydatki na realizację zadania nr 6 - koszt zakupu specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do instalacji i użytku na jednostkach pływających, zaś do rubryki G2.a6 przeniósł pozostałą część wydatków w kwocie 619500 zł jako kwotę na realizację zadania nr 8 - zakup jachtu szkoleniowego. W Biznes Planie w odniesieniu do zadania nr 6 czyli zakupu specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do użytku na jednostkach pływających jako wspomniany sprzęt (w odniesieniu do którego wnioskodawca stwierdza, że będzie on pełnił rolę edukacyjno-szkoleniową w tym poza jachtem np. na terenie szkoły oraz, że nie stanowi on standardowego wyposażenia jachtu), wskazano zakup m .in. steru strumieniowego, silnika wysokoprężnego, masztu z sailingami i olinowaniem stałym, przy czym z zapisów wniosku nie wynika w żaden sposób ażeby jacht miał być wyposażony np. w dwa silniki, czy posiadać dwa stery, w związku z czym jeden silnik, czy jeden ster, jacht posiadać będzie w standardzie i ich koszt zawarty jest w cenie jachtu. Brak jest wobec tego podstaw ażeby twierdzenia wnioskodawcy zawarte w proteście, w którym dowodził, że podział kwoty 1 070 000 zł był konieczny, bo koszt jachtu był wydatkiem niekwalifikowalnym jedynie w odniesieniu do kwoty 619 500 zł, uznać za uzasadnione. W tym stanie rzeczy wnioskodawca był zobowiązany do wykonania wezwania MJWPU dotyczącego poprawienia wniosku w odniesieniu do wydatku stanowiącego koszt zakupu jachtu ściśle, zgodnie z treścią żądania, czyli w odniesieniu do całej kwoty wskazanej pierwotnie we wniosku. Podzielenie tej kwoty na dwie kategorie wydatków należy uznać za niezgodne z treścią wezwania i nie znajdujące uzasadnienia. Z zapisów wniosku przed jego poprawieniem, ani też po jego uzupełnieniu, nie można wyprowadzić bowiem uzasadnionego wniosku, że podział kwestionowanej kwoty dokonany przez wnioskodawcę był logicznym następstwem wykonania wezwania organu jak twierdzi wnioskodawca. Zmiana wniosku dokonana w związku z wezwaniem organu, która wykracza poza to wezwanie będąc jej implikacją, musi bowiem być zdaniem Sądu oczywista i pozostawać w nierozerwalnym związku ze zmianą, której domaga się organ a nadto być łatwo sprawdzalna. Dopiero wtedy można powiedzieć, że zachodzi sytuacja o jakiej jest mowa w treści § 9 ust.7 zdanie pierwsze Regulaminu konkursu tzn., że poza zmianą elementów, które wynikają z wezwania dochodzi do koniecznej zmiany, czy zmian będących wynikiem zmiany dokonanej na żądanie organu. W przedmiotowej sprawie sytuacja taka nie miała miejsca, w związku z czym MJWPU poddając ocenie - zgodnie z treścią § 9 ust.9 akapit 3 kryterium "zgodność z regulaminem konkursu" - kwestię, czy na etapie uzupełnienia wniosku o dofinansowanie, nie zostały wprowadzone dodatkowe nieuzasadnione zmiany, o których mowa w § 9 ust. 7 zasadnie uznał, że do takich zmian doszło. Tym samym prawidłowo organ uznał, że kryterium nr 10 nie zostało spełnione. Powoduje to, że zarówno ocenę wniosku jak i brak uznania protestu za zasadny należy uznać za trafne. Okoliczności te przesądzają o braku możliwości uznania, że w trakcie oceny wniosku doszło do naruszenia prawa zarówno w zakresie wskazywanych w skardze przepisów art. 26 ust. 2 oraz 31 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju z dnia 6 grudnia 2006 r. w brzmieniu na datę rozstrzygania o wniosku (Dz. U. z 2009.84.poz.712 ze zm.) jak również treści Regulaminu czy Szczegółowego Opisu Priorytetów RPO WM oraz Procedury Odwoławczej. Nie jest zasadny również zarzut skargi dotyczący naruszenia procedury przez organ w zakresie terminowości dokonania oceny formalnej wniosku. Sad podzielił w tym względzie stanowisko organu co do tego jakie czynności stanowią o dochowaniu terminu oceny wniosku.

[...] zaskarżyła powyższy wyrok, wnosząc o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i uwzględnienie skargi poprzez stwierdzenie że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo i jednocześnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez właściwą instytucję.

Ponadto wniesiono o zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania , w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, w rozumieniu art.174 pkt 2 p.p.s.a., tj. art. 26 ust. 2 i art. 30 C ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 roku o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. Z 2009 roku Nr 84 poz. 712 ze zm. – dalej: u.z.p.p.r.) poprzez uznanie, iż wnioskodawca nie spełnił kryterium formalnego nr 10 tj. Zgodność z Regulaminem konkursu lub listą IWIPK i zgłoszeniem do IWIPK, zatem zarówno ocenę wniosku jak i brak uznania protestu za zasadny, należy uznać za trafne.

Argumentację na poparcie zarzutów skarżąca kasacyjnie przedstawiła w uzasadnieniu skargi kasacyjnej.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 174 p.p.s.a. skargę kasacyjną można oprzeć na podstawie: 1) naruszenia prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie; 2) naruszenia przepisów postępowania, jeżeli uchybienie to mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej (art. 183 § 1 p.p.s.a.), a więc w tych granicach, jakie strona wnosząca ten środek prawny sama nakreśli w ramach podstaw, o których mowa w art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a., biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania, której przesłanki zostały określone w art. 183 § 2 p.p.s.a., a które w sprawie nie występują.

Wynikająca z art. 183 § 1 p.p.s.a. zasada związania granicami skargi kasacyjnej oznacza również związanie wskazanymi w środku prawnym podstawami zaskarżenia, które determinują zakres kontroli kasacyjnej, jaką Naczelny Sąd Administracyjny powinien podjąć w celu stwierdzenia ewentualnej wadliwości zaskarżonego orzeczenia.

Wobec takich regulacji nie ulega wątpliwości, że wywołane skargą kasacyjną postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie polega na ponownym rozpoznaniu sprawy ad meritum w jej całokształcie, lecz uzasadnione jest odniesienie się jedynie do zarzutów przedstawionych w skardze kasacyjnej w ramach wskazanych podstaw kasacyjnych.

W rozpoznawanej sprawie zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów postępowania, w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, w rozumieniu art.174 pkt 2 p.p.s.a., tj. art. 26 ust. 2 i art. 30 c ust. 3 pkt 1 u.z.p.p.r. poprzez uznanie, iż wnioskodawca nie spełnił kryterium formalnego nr 10 tj. Zgodność z Regulaminem konkursu lub listą IWIPK i zgłoszeniem do IWIPK.

Odnosząc się do tak sformułowanych zarzutów należy w pierwszej kolejności wskazać, że art. 26 ust. 2 u.z.p.p.r. jest przepisem o charakterze materialnym. Natomiast autor skargi kasacyjnej wskazuje na naruszenie tego przepisu w ramach podstawy wskazanej w art. 174 pkt 2 p.p.s.a., tj. naruszenia przepisów postępowania. Niemniej, skarga kasacyjna, mimo wspomnianych mankamentów, może zostać merytorycznie rozpoznana.

Za nieuzasadniony należy uznać zarzut naruszenia art. 30c ust. 3 pkt 1 u.z.p.p.r., zgodnie z którym Sąd może w wyniku rozpatrzenia skargi uwzględnić skargę stwierdzając, że ocena projektu została przeprowadzona w sposób naruszający prawo. Zdaniem autora skargi kasacyjnej Sąd uznając, że skarżąca nie spełniła kryterium formalnego nr 10 tj. "Zgodność z Regulaminem konkursu lub listą IWIPK", naruszył ten przepis.

Z tym stanowiskiem nie można się zgodzić.

Bezspornym jest, że w związku ze złożonym wnioskiem o dofinansowanie projektu o nazwie "Szkoła pod żaglami" w ramach Priorytetu I Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego – Tworzenie warunków dla rozwoju potencjału innowacyjnego i przedsiębiorczości na Mazowszu, Działanie 1.5- Rozwój przedsiębiorczości, pismem z dnia [...] sierpnia 2013 r. MJWPU wezwała wnioskodawcę do poprawienia wskazanych w nim błędów formalnych. W piśmie zwrócono się m.in. o złożenie brakującego Biznes Planu – pkt 1 tiret 1 oraz o przeniesienie wydatku związanego z zakupem jachtu, który jako środek transportu stanowi wydatek niekwalifikowalny do pkt G2.a6 wniosku - pkt 1 tiret 2.

W odpowiedzi na wezwanie skarżąca dokonała przesunięcia zakwestionowanego wydatku dotyczącego zakupu jachtu szkoleniowego ale w taki sposób, że część kosztów związanych z zakupem jachtu w kwocie 450 500 zł pozostawiła nadal w rubryce G2.a1 jako wydatki na realizację zadania nr 6 - koszt zakupu specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do instalacji i użytku na jednostkach pływających, zaś do rubryki G2.a6 przeniosła pozostałą część wydatków w kwocie 619500 zł jako kwotę na realizację zadania nr 8 – zakup jachtu szkoleniowego. W Biznes Planie w odniesieniu do zadania nr 6 czyli zakupu specjalistycznych urządzeń, sprzętu i wyposażenia do użytku na jednostkach pływających jako wspomniany sprzęt (w odniesieniu do którego wnioskodawca stwierdza, że będzie on pełnił rolę edukacyjno-szkoleniową w tym poza jachtem np. na terenie szkoły oraz, że nie stanowi on standardowego wyposażenia jachtu), wskazano zakup m .in. steru strumieniowego, silnika wysokoprężnego, masztu z sailingami i olinowaniem stałym, przy czym jak słusznie zauważył Sąd I instancji z zapisów wniosku nie wynika w żaden sposób ażeby jacht miał być wyposażony np. w dwa silniki, czy posiadać dwa stery, w związku z czym jeden silnik, czy jeden ster, jacht posiadać będzie w standardzie i ich koszt zawarty jest w cenie jachtu. Brak jest wobec tego podstaw ażeby twierdzenia autora skargi kasacyjnej, że podział kwoty 1 070 000 zł był konieczny, bo koszt jachtu był wydatkiem niekwalifikowalnym jedynie w odniesieniu do kwoty 619 500 zł, uznać za uzasadnione.

Jak trafnie uznał Sąd I instancji skarżąca była zobowiązana do wykonania wezwania MJWPU dotyczącego poprawienia wniosku w odniesieniu do wydatku stanowiącego koszt zakupu jachtu ściśle, zgodnie z treścią żądania, czyli w odniesieniu do całej kwoty wskazanej pierwotnie we wniosku. Podzielenie tej kwoty na dwie kategorie wydatków należy uznać za niezgodne z treścią wezwania i nie znajdujące uzasadnienia. Z zapisów wniosku przed jego poprawieniem, ani też po jego uzupełnieniu, nie można wyprowadzić wniosku, że podział kwestionowanej kwoty dokonany przez wnioskodawcę był logicznym następstwem wykonania wezwania organu jak twierdzi autor skargi kasacyjnej. Zmiana wniosku dokonana w związku z wezwaniem organu, która wykracza poza to wezwanie będąc jej implikacją, musi bowiem być oczywista i pozostawać w nierozerwalnym związku ze zmianą, której domaga się organ a nadto być łatwo sprawdzalna. Dopiero wtedy można powiedzieć, że zachodzi sytuacja o jakiej jest mowa w treści § 9 ust. 7 Regulaminu konkursu.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela stanowisko Sądu I instancji, że niezależnie od intencji skarżącej, traktującej jacht szkoleniowy, który miał zostać zakupiony w ramach projektu jedynie jako edukacyjno-szkoleniowy, jest on środkiem trwałym, który co do zasady jest środkiem transportu nawet jeśli nie miał służyć takiemu celowi czyli nie miał służyć do transportu. Natomiast zgodnie z treścią § 5 ust. 17 Regulaminu konkursu wynika, że koszty związane z zakupem środków transportu (grupa 7 zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych) są wydatkiem niekwalifikowalnym.

Wobec powyższego należy przyznać rację Sądowi I instancji, że w rozpoznawanej sprawie MJWPU poddając ocenie - zgodnie z treścią § 9 ust. 9 akapit 3 kryterium "zgodność z regulaminem konkursu" - kwestię, czy na etapie uzupełnienia wniosku o dofinansowanie, nie zostały wprowadzone dodatkowe nieuzasadnione zmiany, o których mowa w § 9 ust. 7 Regulaminu konkursu zasadnie uznała, że do takich zmian doszło. Tym samym prawidłowo Sąd I instancji zaakceptował stanowisko organu, który uznał, że kryterium nr 10 nie zostało spełnione, ponieważ skarżąca dokonała nieuprawnionych zmian w dokumentacji poprzez wprowadzenie nowej kategorii kosztów. Tym sam doszło do naruszenia Regulaminu konkursu. Natomiast kryterium 10 polega na ocenie zgodności wniosku z Regulaminem konkursu i/lub Wytycznymi dot. Projektów kluczowych, listą IWIPK przyjętą przez Zarząd Województwa Mazowieckiego, zakresem przedmiotowym i podmiotowym przedstawionym w zgłoszeniu do IWIPK.

W tym stanie rzeczy Sąd I instancji stwierdzając, że ocena projektu nie została dokonana z naruszeniem prawa, nie miał żadnych podstaw do uwzględnienia skargi i dlatego nie mógł naruszyć w tej sprawie wskazanego przepisu art. 30 c ust. 3 pkt 1 u.z.p.p.r.

Nie zasługiwał też na uwzględnienie zarzut dotyczący naruszenia art. 26 ust. 2 u.z.p.p.r. Przepis ten stanowi, że instytucja zarządzająca, wykonując zadania, o których mowa w ust. 1, powinna uwzględniać zasadę równego dostępu do pomocy wszystkich kategorii beneficjentów w ramach programu oraz zapewniać przejrzystość reguł stosowanych przy ocenie projektów.

Oceniając powyższy zarzut podkreślić należy, że naruszenie wskazanej w art. 26 ust. 2 u.z.p.p.r. zasady mogłoby znaleźć uzasadnienie, gdyby nazwa ustalonego kryterium, budząc językowe trudności czy to przez posłużenie się niejednoznacznymi, skrótowymi lub obcojęzycznymi, czy sprzecznymi znaczeniowo terminami, utrudniała odczytanie istoty tego kryterium, co skutkowałoby niebezpieczeństwem, że oceniane byłyby dane przedmiotowo różne (por. wyrok NSA z dnia 30 marca 2010 r. sygn. akt II GSK 309/10, zbiór Lex nr 596741). Taka sytuacja w niniejszej sprawie nie miała miejsca.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art.184 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.