I SA/Gd 1030/13
Postanowienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
2014-04-01Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Zdzienicka-Wiśniewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia NSA Joanna Zdzienicka - Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. postanawia oddalić wniosek pełnomocnika skarżącego o zasądzenie od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwoty 10 zł (słownie: dziesięciu złotych) tytułem zwrotu opłaty kancelaryjnej.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1030/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi R. B.
na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 grudnia 2011 r.
w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r., uchylił zaskarżone postanowienie, określił że nie może być ono wykonane i zasądził od organu administracji na rzecz strony skarżącej kwotę 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Odpisy wyroku wraz z uzasadnieniem, zgodnie z treścią przepisu art. 142 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. – zwana dalej "P.p.s.a."), zostały wysłane stronom postępowania i prawidłowo doręczone.
Pełnomocnik skarżącego – dor. pod. R. J. przesyłkę zawierającą odpis powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem odebrał w dniu 23 grudnia 2013 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru – k. 121 akt sądowych).
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Gdańsku stwierdził, że opisane powyżej orzeczenie jest prawomocne od dnia 23 stycznia 2014 r.
W dniu 25 marca 2014 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił do tutejszego Sądu z wnioskiem o stwierdzenie prawomocności wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13, uiszczając opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł. W piśmie tym wniesiono również o zasądzenie od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego zwrotu kosztów tej opłaty kancelaryjnej, gdyż organ odwoławczy wezwany pismem
z dnia 24 stycznia 2014 r. do spełnienia świadczenia, tj. do zapłaty kosztów postępowania w terminie 14 dni, nie zareagował na wezwanie w żaden sposób.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W okolicznościach niniejszej sprawy postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13 WSA w Gdańsku, stwierdził prawomocność wyżej opisanego wyroku wskazując, że jest on prawomocny od dnia 23 stycznia 2014 r.
Zgodnie z treścią art. 234 § 1 P.p.s.a. za stwierdzenie prawomocności
oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem § 3, który to stanowi,
że nie pobiera się opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, podlegający doręczeniu z urzędu.
Strona skarżąca – reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika doradcę podatkowego R. J., otrzymała z urzędu odpis wyroku (wraz z uzasadnieniem) z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13,
od którego nie pobrano opłaty.
Złożony w dniu 25 marca 2014 r. wniosek o stwierdzenie prawomocności wyroku Sąd uznał, za wniosek złożony w trybie art. 169 P.p.s.a. W takiej sytuacji, stosownie do wyżej powołanego art. 234 § 1 P.p.s.a., za stwierdzenie prawomocności i wydanie odpisów pobiera się opłatę kancelaryjną. Opłaty te pobiera się w wysokości określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia
2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. z 2003 r. nr 221, poz. 2192), w przedmiotowej sprawie wynoszą one: 10 zł za stwierdzenie prawomocności.
Strona składająca wniosek uiściła kwotę 10 zł, tytułem opłaty kancelaryjnej,
za wykonane przez sąd czynności. Sąd stwierdza, że opłata ta została uiszczona
w prawidłowej wysokości.
Odnosząc się do złożonego wniosku o zasądzenie od organu kosztów postępowania w sprawie stwierdzenia prawomocności uznać należy, że jest nieuzasadniony i jako taki podlega oddaleniu.
Zasadą obowiązującą w postępowaniu sądowoadministracyjnym
jest obciążenie kosztami sądowymi (takimi jak m. in. opłata kancelaryjna) tego podmiotu, który wnosi pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Opłacie kancelaryjnej podlegają pisma zawierające żądanie dokonania przez Sąd określonych czynności (np. za stwierdzenie prawomocności, za wydanie odpisów – art. 234 i 235 P.p.s.a.). Opłata kancelaryjna należy do kategorii opłat sądowych stanowiących dochód budżetu państwa, która nie jest zależna od rodzaju sprawy, lecz od rodzaju czynności podejmowanych w sprawie. Takiej opłacie podlegają jedynie czynności taksatywnie wymienione w art. 234 i 235 P.p.s.a. Zasadą jest ponoszenie kosztów postępowania, w tym kosztów sadowych, do których należy opłata kancelaryjna, przez stronę postępowania. Od tej zasady przewidziane
są wyjątki w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Ustawa przewiduje dwa rodzaje takich zwolnień tj. z mocy ustawy (art. 239 P.p.s.a.) oraz zwolnienia przyznane przez sąd w ramach prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 23.09.2009 r., sygn. akt II FZ 106/09 LexPolonica nr 2219487). Opłaty kancelaryjnej nie uiszcza osoba zwolniona od kosztów sądowych lub tylko od opłat sądowych (por. postanowienie NSA z dnia 30 marca 2011r., sygn. akt II OZ 218/11 Lex nr 1080473).
Marginalnie Sąd zauważa, że do stanu faktycznego niniejszej sprawy nie odnosi się pogląd Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku wyrażony w postanowieniu z dnia 24 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 533/12.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie zaistniała żadna z przesłanek, uzasadniających odstąpienie przez Sąd od pobrania opłaty kancelaryjnej
za dokonane przez Sąd czynności tj. za stwierdzenie prawomocności wyroku.
W związku z powyższym na podstawie powołanych wyżej przepisów
oraz mając na uwadze brak podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku
o zasądzenie kosztów postępowania orzeczono, jak w postanowieniu.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Joanna Zdzienicka-Wiśniewska /przewodniczący sprawozdawca/Sentencja
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia NSA Joanna Zdzienicka - Wiśniewska po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. postanawia oddalić wniosek pełnomocnika skarżącego o zasądzenie od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwoty 10 zł (słownie: dziesięciu złotych) tytułem zwrotu opłaty kancelaryjnej.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1030/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi R. B.
na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 grudnia 2011 r.
w przedmiocie zaliczenia nadpłaty z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. na poczet zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r., uchylił zaskarżone postanowienie, określił że nie może być ono wykonane i zasądził od organu administracji na rzecz strony skarżącej kwotę 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Odpisy wyroku wraz z uzasadnieniem, zgodnie z treścią przepisu art. 142 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm. – zwana dalej "P.p.s.a."), zostały wysłane stronom postępowania i prawidłowo doręczone.
Pełnomocnik skarżącego – dor. pod. R. J. przesyłkę zawierającą odpis powyższego wyroku wraz z uzasadnieniem odebrał w dniu 23 grudnia 2013 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru – k. 121 akt sądowych).
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny
w Gdańsku stwierdził, że opisane powyżej orzeczenie jest prawomocne od dnia 23 stycznia 2014 r.
W dniu 25 marca 2014 r. pełnomocnik skarżącego wystąpił do tutejszego Sądu z wnioskiem o stwierdzenie prawomocności wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13, uiszczając opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł. W piśmie tym wniesiono również o zasądzenie od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego zwrotu kosztów tej opłaty kancelaryjnej, gdyż organ odwoławczy wezwany pismem
z dnia 24 stycznia 2014 r. do spełnienia świadczenia, tj. do zapłaty kosztów postępowania w terminie 14 dni, nie zareagował na wezwanie w żaden sposób.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W okolicznościach niniejszej sprawy postanowieniem z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13 WSA w Gdańsku, stwierdził prawomocność wyżej opisanego wyroku wskazując, że jest on prawomocny od dnia 23 stycznia 2014 r.
Zgodnie z treścią art. 234 § 1 P.p.s.a. za stwierdzenie prawomocności
oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem § 3, który to stanowi,
że nie pobiera się opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, podlegający doręczeniu z urzędu.
Strona skarżąca – reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika doradcę podatkowego R. J., otrzymała z urzędu odpis wyroku (wraz z uzasadnieniem) z dnia 20 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1030/13,
od którego nie pobrano opłaty.
Złożony w dniu 25 marca 2014 r. wniosek o stwierdzenie prawomocności wyroku Sąd uznał, za wniosek złożony w trybie art. 169 P.p.s.a. W takiej sytuacji, stosownie do wyżej powołanego art. 234 § 1 P.p.s.a., za stwierdzenie prawomocności i wydanie odpisów pobiera się opłatę kancelaryjną. Opłaty te pobiera się w wysokości określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 16 grudnia
2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych (Dz. U. z 2003 r. nr 221, poz. 2192), w przedmiotowej sprawie wynoszą one: 10 zł za stwierdzenie prawomocności.
Strona składająca wniosek uiściła kwotę 10 zł, tytułem opłaty kancelaryjnej,
za wykonane przez sąd czynności. Sąd stwierdza, że opłata ta została uiszczona
w prawidłowej wysokości.
Odnosząc się do złożonego wniosku o zasądzenie od organu kosztów postępowania w sprawie stwierdzenia prawomocności uznać należy, że jest nieuzasadniony i jako taki podlega oddaleniu.
Zasadą obowiązującą w postępowaniu sądowoadministracyjnym
jest obciążenie kosztami sądowymi (takimi jak m. in. opłata kancelaryjna) tego podmiotu, który wnosi pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Opłacie kancelaryjnej podlegają pisma zawierające żądanie dokonania przez Sąd określonych czynności (np. za stwierdzenie prawomocności, za wydanie odpisów – art. 234 i 235 P.p.s.a.). Opłata kancelaryjna należy do kategorii opłat sądowych stanowiących dochód budżetu państwa, która nie jest zależna od rodzaju sprawy, lecz od rodzaju czynności podejmowanych w sprawie. Takiej opłacie podlegają jedynie czynności taksatywnie wymienione w art. 234 i 235 P.p.s.a. Zasadą jest ponoszenie kosztów postępowania, w tym kosztów sadowych, do których należy opłata kancelaryjna, przez stronę postępowania. Od tej zasady przewidziane
są wyjątki w postaci zwolnienia od kosztów sądowych. Ustawa przewiduje dwa rodzaje takich zwolnień tj. z mocy ustawy (art. 239 P.p.s.a.) oraz zwolnienia przyznane przez sąd w ramach prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 23.09.2009 r., sygn. akt II FZ 106/09 LexPolonica nr 2219487). Opłaty kancelaryjnej nie uiszcza osoba zwolniona od kosztów sądowych lub tylko od opłat sądowych (por. postanowienie NSA z dnia 30 marca 2011r., sygn. akt II OZ 218/11 Lex nr 1080473).
Marginalnie Sąd zauważa, że do stanu faktycznego niniejszej sprawy nie odnosi się pogląd Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gdańsku wyrażony w postanowieniu z dnia 24 lipca 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 533/12.
W okolicznościach niniejszej sprawy nie zaistniała żadna z przesłanek, uzasadniających odstąpienie przez Sąd od pobrania opłaty kancelaryjnej
za dokonane przez Sąd czynności tj. za stwierdzenie prawomocności wyroku.
W związku z powyższym na podstawie powołanych wyżej przepisów
oraz mając na uwadze brak podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku
o zasądzenie kosztów postępowania orzeczono, jak w postanowieniu.
