III SA/Łd 9/14
Wyrok
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
2014-03-28Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Do tego artykulu posiadamy jeszcze 13 orzeczeń.
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janusz Nowacki /sprawozdawca/
Krzysztof Szczygielski
Małgorzata Łuczyńska /przewodniczący/Sentencja
Dnia 28 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant specjalista Agnieszka Kowalik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014 roku sprawy ze skargi H. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego za okres od 1 października 2013 roku do 31 marca 2014 roku oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...]. Prezydent Miasta Ł. na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 2, art. 3, art. 5, art. 6, art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 roku, poz. 966 ze zm.) oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz.U. nr 156, poz. 1817 ze zm.) przyznał H. P. dodatek mieszkaniowy na okres od dnia 1 października 2013r. do dnia 31 marca 2014r. w wysokości 87,03 zł miesięcznie.
Od decyzji powyższej H. P. złożyła odwołanie, w którym podniosła, że nadpłata z tytułu opłat za wodę i ścieki w wysokości 142,08 zł stanowi jej oszczędność (do odebrania lub rozliczenia w najbliższym miesiącu), jaką udało się jej uzyskać w związku pobytem na letnisku - działce przez trzy letnie miesiące. Nie jest to przychód, tylko mniejsze zużycie wody z uwagi na kilkumiesięczny wyjazd i nieobecność w mieszkaniu. Rozliczenie rzeczywistego zużycia wody i odprowadzenia ścieków oraz kosztów podgrzania wody (wg wskazań wodomierzy) dotyczyło okresu od 1 listopada 2012r, do 30 kwietnia 2013r., natomiast trzy miesiące poprzedzające datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego to VI, VII, VIII 2013. Wyliczenie wysokości emerytury w kwocie 1266,15 zł przez X, XI, XII 2013 i I, II, III 2014 jest niezgodne z decyzją ZUS.
Decyzją z dnia [...]., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 roku. Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy do wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku. Jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, jest równy lub wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym to, zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym.
Z materiału zgromadzonego w toku postępowania wynika, że H. P. zajmuje własnościowy lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 36,38 m2. Strona prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Do dochodu gospodarstwa w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, tj. od czerwca do sierpnia 2013 roku organ pierwszej instancji zaliczył: emeryturę wraz z zaliczką na podatek dochodowy oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne w łącznej kwocie 3.656,37 zł oraz nadpłatę z tytułu rozliczenia kosztów życia wody w wysokości 142,08 zł. Średni miesięczny dochód wyniósł 1.266,15 zł (3.656,37 zł + 142,08 zł = 3.798,45 zł; 3.798,45 zł : 3 = 1.266,15 zł). wyliczony we wskazany sposób dochód był wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury, która w dniu złożenia wniosku wynosiła 831,15 zł (831,15 zł x 150 % = 1.246,73 zł, 1.266,15 zł > 1.246,73 zł).
Organ wskazał ponadto, że wydatki mieszkaniowe H. P., potwierdzone przez " A." Spółka z o. o. w Ł. wynosiły 359,24 zł. Powyższe wydatki pomniejszono o 5,56 zł/ ubezpieczenie do kwoty 353,68 zł. Z uwagi na fakt, że lokal mieszkalny zajmowany przez stronę ma powierzchnię użytkową 36,38 m2, natomiast powierzchnia normatywna dla 1 osoby, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wynosi 35 m2, to dla celów obliczenia wysokości dodatku mieszkaniowego na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy została przyjęta kwota wydatków mieszkaniowych w wysokości 340,26 zł Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o dodatkach (średni miesięczny dochód skarżącej był wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury obowiązującej w dniu złożenia wniosku), wysokość dodatku mieszkaniowego dla strony stanowi różnicę pomiędzy wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20 % dochodów w gospodarstwie jednoosobowym. Dodatek mieszkaniowy wyliczony dla H. P. stanowi różnicę pomiędzy wydatkami mieszkaniowymi, które - po przeliczeniu na normatywną powierzchnię użytkową - wynosiły 340,26 zł, a 20 % średniego miesięcznego dochodu strony, który wynosił 1.266,15 zł. Wyliczony w ten sposób dodatek mieszkaniowy osiągnął wartość 87,03 zł (340,26 zł - 0,20 x 1.266,15 zł = 87,03 zł).
Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że do dochodu strony organ pierwszej instancji prawidłowo zaliczył nadpłatę z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody (nadpłata w wysokości 142,08 zł została zaksięgowana na koncie czynszowym strony w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku). Użycie bowiem przez ustawodawcę w przepisie art. 3 ust. 3 ustawy określenia "wszelkie przychody" oznacza przyjęcie zasady zaliczenia do dochodu wszelkich korzyści majątkowych, jakie uzyskał wnioskodawca w okresie poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie dodatku. Odwołując się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 31 marca 2009r. sygn. akt II SA/Go 55/09 Kolegium wskazało, że zwrot nadpłaconej kwoty, po ostatecznym rozliczeniu, nie może zmienić przymiotu takiego świadczenia i jak uprzednio, zatem w chwili wpłaty należności, tak samo później, tj. w chwili zwrotu, zaliczyć należy taką nadpłatę do dochodu. Jeśli zajmujący lokal ponosiłby świadczenia z tytułu kosztów dostarczania wody i ogrzewania mieszkania we właściwej wysokości i przez to nie powstałaby nadpłata, jego stan majątkowy po stronie dochodu byłby wyższy od stanu istniejącego po wniesieniu zaliczek. Taką różnicę, wynikającą z ponoszenia opłat w zawyżonym tymczasowo rozmiarze, niweluje późniejszy zwrot nadpłaty powiększając tym samym stan majątkowy świadczącego po stronie dochodów. Organ pierwszej instancji przyjął prawidłową wysokość przekazywanej stronie emerytury. Z zaświadczenia wystawionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w dniu 3 września 2013r. wynika, że za okres od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. miesięcznie świadczenie wyniosło 1.218,79 zł a w związku z tym powyższa kwota powiększona o 1/3 nadpłaty z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody stanowiła średni miesięczny dochód strony dla celów obliczenia należnego dodatku mieszkaniowego.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżąca wskazała, że nadpłata stanowiąca rozliczenie kosztów zużycia wody w wysokości 142,08 zł na koncie czynszowym nie stanowi korzyści majątkowej, jaką uzyskała w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Nadpłata ta nie jest przychodem i nie może powiększać stanu majątkowego. Rozliczenie kosztów życia wody dotyczy okresu od dnia 1 listopada 2012r. do dnia 30 kwietnia 2013r. natomiast wniosek o przyznanie świadczenia został złożony we wrześniu 2013r.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o jej oddalenie wskazując dodatkowo, że nadpłata z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody, która została zaksięgowana na koncie czynszowym stanowi dochód w rozumieniu ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z treścią art.1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz.1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej.
W myśl zaś art.1 § 2 wymienionej ustawy kontrola o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz.270, zwaną dalej p.p.s.a) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W świetle art.145 § 1 wymienionej ustawy sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1/ uchyla decyzje lub postanowienie w całości lub w części jeżeli stwierdzi:
a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy
b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego
c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy
2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach
3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.
Badając legalność zaskarżonej decyzji sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego ani procesowego w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.
Podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 71 poz.734 ze zm.,zwaną u.d.t.).
Zgodnie z treścią art.3 ust.1 wymienionej ustawy dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8.
W myśl art.3 ust.3 u.d.m. za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.
Zgodnie z treścią art.5 ust.1 pkt.1 u.d.m. normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać 35 m2 dla jednej osoby
W myśl art.5 ust.4 u.d.m. wydatki na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego oblicza się, dzieląc wydatki za ten lokal przez jego powierzchnię użytkową i mnożąc uzyskany w ten sposób wskaźnik przez normatywną powierzchnię, o której mowa w ust. 1.
Zgodnie z treścią art.6 ust.1 pkt 1 u.d.m. wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatek w wysokości 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym
W myśl art.6 ust.2 u.d.m. jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w art. 3 ust. 1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym.
Kwestią sporną w niniejszej sprawie jest to czy do dochodu skarżącej winna zostać zaliczona kwota nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody, odprowadzania ścieków oraz kosztów podgrzewania wody w wysokości 142,08 zł.
Jak wynika z zebranego materiału dowodowego w dniu 10 września 2013r. H. P. złożyła wniosek o przyznanie jej dodatku mieszkaniowego a więc do wyliczenia wysokości tego świadczenia uwzględnia się dochód osiągnięty w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku tzn. w okresie od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. W dniu 10 czerwca 2013r. nastąpiło rozliczenie rzeczywistego zużycia wody i odprowadzania ścieków oraz kosztów podgrzewania wody za okres od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. W wyniku tego rozliczenia skarżąca miała nadpłatę (142,08 zł), która winna zostać uwzględniona przy najbliższej opłacie za lokal. W związku z czym powstała wątpliwość czy kwota tej nadpłaty jest dochodem w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r.
Z przepisu art.3 ust.3 u.d.m. wynika, że dochodem są wszelkie przychody osiągnięte przez osoby ubiegające się o przyznanie dodatku mieszkaniowego po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. W ustawie z 21 czerwca 2001r. nie zdefiniowano pojęcia "przychód". W związku z czym należy się tu odwołać do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012r. poz.361). Pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lipca 2012r. w spr. I OSK 2368/11.
W myśl art.11 ust.1 ustawy z 26 lipca 1991r. przychodem są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ocenie sądu kwota nadpłaty za zużycie wody i odprowadzenie ścieków jest przychodem w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m. gdyż są to pieniądze otrzymane przez podatnika (osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy). Faktem jest, że skarżącej nie była wypłacona ta kwota (142,08 zł) lecz odliczyła ona tę sumę od czynszu przy najbliższej opłacie za lokal. Tym samym zwiększyła ona swój stan majątkowy w następnym miesiącu. Kwota nadpłaty jest zatem przysporzeniem majątkowym w następnym miesiącu po rozliczeniu co oznacza, w ocenie sądu, że jest to przychód w rozumieniu określonym w art.3 ust.3 u.d.m.
W zdaniu drugim przepisu art.3 ust.3 u.d.m. wymieniono enumeratywnie jakie świadczenia nie wlicza się do dochodu. Jest to wyliczenie wyczerpujące i nie jest możliwa jego wykładnia rozszerzająca. Wśród tych wyłączeń nie wymieniono kwot nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków. W związku z czym kwoty nadpłaty z wymienionych tytułów nie można pominąć przy określeniu dochodu osoby ubiegającej się o dodatek mieszkaniowy.
Użycie przez ustawodawcę w przepisie art.3 ust.3 u.d.m. określenia "wszelkie przychody" oznacza przyjęcie do dochodu wszelkich korzyści majątkowych jakie uzyskuje osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy. Taką korzyścią majątkową jest także kwota nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków.
Pogląd, że nadpłata z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków jest wliczana do dochodu w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m. wyraził WSA w Łodzi w wyroku z 13 lutego 2013r. w spr. III SA/Łd 1059/12, WSA w Gorzowie Wlkp. w wyroku z 31 marca 2009r. w spr. II SA/Go 55/09 i WSA w Gdańsku w wyroku z 9 września 2006r. w spr. III SA/Gd 277/06. Sąd w obecnym składzie podzielił poglądy wyrażone w wymienionych orzeczeniach.
Należy zaznaczyć, że kwota nadpłaty 142,08 zł wynika z tego, że skarżąca w okresie od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. uiszczała zbyt dużą zaliczkę na poczet zużycia wody, odprowadzania ścieków i podgrzewania wody. Zaliczkę tę H. P. płaciła w wymienionym okresie z własnej emerytury. Zwracana w czerwcu 2013r. kwota 142,08 zł jest więc kwotą części jej emerytury jaką płaciła ona w okresie od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. w wysokości większej niż faktyczne zużycie wody i doprowadzanie ścieków.
Podkreślić należy, że H. P. pobiera dodatek mieszkaniowy od kilku lat zaś ostatnio w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r. Do wyliczenia dodatku w okresie od 1 kwietnia do 30 września 2013r. uwzględniane były dochody skarżącej z okresu od 1 grudnia 2012r. do 28 lutego 2013r. a więc wysokość jej emerytury w tym także tej części tego świadczenia, która była zapłacona jako zaliczka na poczet zużycia wody i odprowadzenia ścieków. Zwracana w czerwcu 2013r. kwota nadpłaty (142,08 zł) była zatem już uwzględniona jako dochód przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego na okres od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r. co wskazywałoby, że kwota 142,08 zł jest obecnie ponownie liczona jako dochód przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w okresie od 1 października 2013r. do 31 marca 2014r. Z drugiej strony należy wziąć pod uwagę fakt, że przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w poprzednim okresie (tzn. w okresie od 1 kwietnia do 30 września 2013r.) przyjmowano zawyżone wydatki skarżącej na zużycie wody i odprowadzanie ścieków gdyż okazało się, że pobierana wówczas zaliczka była wyższa niż rzeczywiste zużycie wody i koszty odprowadzania ścieków co miało przełożenie na wyliczenie wysokości przyznanego świadczenia. Wielkość wydatków mieszkaniowych ma bowiem wpływ na wysokość dodatku mieszkaniowego. W sytuacji zatem gdy przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w poprzednim okresie przyjęto zawyżone wydatki mieszkaniowe to obecnie zwrot nadpłaty z tytułu rozliczenia za zużycie wody i odprowadzanie ścieków winny być potraktowane jako przychód w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m., brany pod uwagę przy wyliczeniu dodatkowego w następnym okresie (tzn. w okresie od 1 października 2013r. do 31 marca 2014r.).
Należy również uwzględnić jeszcze jeden aspekt sprawy a mianowicie taki, że rozliczenie z tytułu zużycia wody i odprowadzania ścieków może się zakończyć bądź nadpłatą bądź niedopłatą. W przypadku gdyby okazało się, że pobierana zaliczka na zużycie wody i doprowadzanie ścieków była za niska w okresie rozliczeniowym to skarżąca bałaby zobowiązana uiścić dopłatę i kwota tej dopłaty stanowiłaby wydatek mieszkaniowy uwzględniany przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego. Skoro zatem niedopłata byłaby wydatkiem, o którym mowa w art.6 ust.3 i 4 u.d.m. to także zwracana nadpłata winna być dochodem w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m., który należy uwzględnić przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego.
Reasumując tę część rozważań sąd uznał, że organy administracji słusznie uwzględniły kwotę nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków (142,08 zł) jako dochód skarżącej w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z 21 czerwca 2001r.
W przekonaniu sądu organy administracji prawidłowo wyliczyły wysokość dodatku mieszkaniowego.
Z zebranego materiału dowodowego wynika, że H. P. zajmuje własnościowy lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 36,38 m2 i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Ponieważ wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego został złożony w dniu 10 września 2013r. to należało uwzględnić dochody skarżącej z okresu od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. W tym okresie emerytura H. P. wynosiła 1218,79 zł zaś łączne dochody wyniosły 3798,45 zł (1218,79 zł x 3 + 142,08 zł tytułem nadpłaty). Średni miesięczny dochód wynosił zatem 1266,15 zł (3798,45 zł : 3).
Miesięczne wydatki mieszkaniowe, potwierdzone przez "A." spółka z o.o., wyniosły 359,24 zł przy czym zostały pomniejszone o kwotę 5,56 zł – ubezpieczenie, niebędące wydatkiem (art.6 ust.4a pkt.1 u.d.m.). Łączne wydatki wyniosły 353,68 zł.
Wobec tego, że lokal H. P. (36,38 m2) przekracza powierzchnię normatywną dla 1 osoby (35 m2) to dla celów obliczenia wysokości dodatku mieszkaniowego, zgodnie z treścią art.5 ust.4 u.d.m., została przyjęta kwota wydatków mieszkaniowych w wysokości 340,26 zł (wydatki za lokal podzielone przez jego powierzchnię użytkową a następnie uzyskany wskaźnik pomnożony przez normatywną powierzchnię tj. 353,68 zł : 36,38 m2 x 35 m2 = 340,26 zł).
Miesięczny dochód skarżącej (1266,15 zł) był wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury 831,15 zł (831,15 zł x 150% = 1246,73 zł). W związku z czym dodatek mieszkaniowy został wyliczony zgodnie z treścią art.6 ust.2 pkt 1 u.d.m. tj. jako różnica pomiędzy wydatkami na normatywną powierzchnię użytkową lokalu (340,26 zł) a 20% dochodów w gospodarstwie jednoosobowym (1266,15 zł x 20% = 253,23 zł). Wysokość dodatku mieszkaniowego winna zatem wynosić 87,03 zł (340,26 zł – 253,23 zł). W takiej tez wysokości przyznano dodatek mieszkaniowy,
Nieuzasadniony jest zarzut skargi, że organy administracji zawyżyły emeryturę gdyż wynosi ona 1219 zł a organy przyjęły kwotę 1266,15 zł. Jak wynika z zaświadczenia ZUS II Oddział w Ł. z 3 września 2013r. wysokość emerytury skarżącej wynosiła 1218,79 zł zaś kwota 1266,15 zł to średni miesięczny dochód z okresu od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. Na kwotę tę złożyło się 1278,79 zł x 3 + 142,08 zł nadpłaty = 3798,45 zł : 3. Zarzut skarżącej w tym zakresie nie jest zasadny.
Reasumując sąd uznał, że skarga nie jest zasadna. Organy administracji trafnie zaliczyły nadpłatę z tytuł u rozliczenia kosztów zużycia wody i odprowadzania ścieków jako dochód w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z 21 czerwca 2001r. Prawidłowo wyliczono również wysokość dodatku mieszkaniowego. Rozpoznając sprawę sąd nie stwierdził zatem naruszenia przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego mogących mieć wpływ na wynik sprawy. Mając to na uwadze, na podstawie art. 151 p.p.s.a., sąd oddalił skargę H. P..
e.o.
Nietezowane
Artykuły przypisane do orzeczenia
Kup dostęp i zobacz, do jakich przepisów odnosi się orzeczenie. Znajdź inne potrzebne orzeczenia.
Skład sądu
Janusz Nowacki /sprawozdawca/Krzysztof Szczygielski
Małgorzata Łuczyńska /przewodniczący/
Sentencja
Dnia 28 marca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski, , Protokolant specjalista Agnieszka Kowalik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014 roku sprawy ze skargi H. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego za okres od 1 października 2013 roku do 31 marca 2014 roku oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...]. Prezydent Miasta Ł. na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 2, art. 3, art. 5, art. 6, art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2013 roku, poz. 966 ze zm.) oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 2001r. w sprawie dodatków mieszkaniowych (Dz.U. nr 156, poz. 1817 ze zm.) przyznał H. P. dodatek mieszkaniowy na okres od dnia 1 października 2013r. do dnia 31 marca 2014r. w wysokości 87,03 zł miesięcznie.
Od decyzji powyższej H. P. złożyła odwołanie, w którym podniosła, że nadpłata z tytułu opłat za wodę i ścieki w wysokości 142,08 zł stanowi jej oszczędność (do odebrania lub rozliczenia w najbliższym miesiącu), jaką udało się jej uzyskać w związku pobytem na letnisku - działce przez trzy letnie miesiące. Nie jest to przychód, tylko mniejsze zużycie wody z uwagi na kilkumiesięczny wyjazd i nieobecność w mieszkaniu. Rozliczenie rzeczywistego zużycia wody i odprowadzenia ścieków oraz kosztów podgrzania wody (wg wskazań wodomierzy) dotyczyło okresu od 1 listopada 2012r, do 30 kwietnia 2013r., natomiast trzy miesiące poprzedzające datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego to VI, VII, VIII 2013. Wyliczenie wysokości emerytury w kwocie 1266,15 zł przez X, XI, XII 2013 i I, II, III 2014 jest niezgodne z decyzją ZUS.
Decyzją z dnia [...]., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 roku. Stosownie zaś do treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy do wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku. Jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, jest równy lub wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym to, zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20% dochodów gospodarstwa domowego - w gospodarstwie jednoosobowym.
Z materiału zgromadzonego w toku postępowania wynika, że H. P. zajmuje własnościowy lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 36,38 m2. Strona prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Do dochodu gospodarstwa w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego, tj. od czerwca do sierpnia 2013 roku organ pierwszej instancji zaliczył: emeryturę wraz z zaliczką na podatek dochodowy oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne w łącznej kwocie 3.656,37 zł oraz nadpłatę z tytułu rozliczenia kosztów życia wody w wysokości 142,08 zł. Średni miesięczny dochód wyniósł 1.266,15 zł (3.656,37 zł + 142,08 zł = 3.798,45 zł; 3.798,45 zł : 3 = 1.266,15 zł). wyliczony we wskazany sposób dochód był wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury, która w dniu złożenia wniosku wynosiła 831,15 zł (831,15 zł x 150 % = 1.246,73 zł, 1.266,15 zł > 1.246,73 zł).
Organ wskazał ponadto, że wydatki mieszkaniowe H. P., potwierdzone przez " A." Spółka z o. o. w Ł. wynosiły 359,24 zł. Powyższe wydatki pomniejszono o 5,56 zł/ ubezpieczenie do kwoty 353,68 zł. Z uwagi na fakt, że lokal mieszkalny zajmowany przez stronę ma powierzchnię użytkową 36,38 m2, natomiast powierzchnia normatywna dla 1 osoby, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, wynosi 35 m2, to dla celów obliczenia wysokości dodatku mieszkaniowego na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy została przyjęta kwota wydatków mieszkaniowych w wysokości 340,26 zł Zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o dodatkach (średni miesięczny dochód skarżącej był wyższy od 150 % kwoty najniższej emerytury obowiązującej w dniu złożenia wniosku), wysokość dodatku mieszkaniowego dla strony stanowi różnicę pomiędzy wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20 % dochodów w gospodarstwie jednoosobowym. Dodatek mieszkaniowy wyliczony dla H. P. stanowi różnicę pomiędzy wydatkami mieszkaniowymi, które - po przeliczeniu na normatywną powierzchnię użytkową - wynosiły 340,26 zł, a 20 % średniego miesięcznego dochodu strony, który wynosił 1.266,15 zł. Wyliczony w ten sposób dodatek mieszkaniowy osiągnął wartość 87,03 zł (340,26 zł - 0,20 x 1.266,15 zł = 87,03 zł).
Odnosząc się do zarzutów podniesionych w odwołaniu, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że do dochodu strony organ pierwszej instancji prawidłowo zaliczył nadpłatę z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody (nadpłata w wysokości 142,08 zł została zaksięgowana na koncie czynszowym strony w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku). Użycie bowiem przez ustawodawcę w przepisie art. 3 ust. 3 ustawy określenia "wszelkie przychody" oznacza przyjęcie zasady zaliczenia do dochodu wszelkich korzyści majątkowych, jakie uzyskał wnioskodawca w okresie poprzedzającym złożenie wniosku o przyznanie dodatku. Odwołując się do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 31 marca 2009r. sygn. akt II SA/Go 55/09 Kolegium wskazało, że zwrot nadpłaconej kwoty, po ostatecznym rozliczeniu, nie może zmienić przymiotu takiego świadczenia i jak uprzednio, zatem w chwili wpłaty należności, tak samo później, tj. w chwili zwrotu, zaliczyć należy taką nadpłatę do dochodu. Jeśli zajmujący lokal ponosiłby świadczenia z tytułu kosztów dostarczania wody i ogrzewania mieszkania we właściwej wysokości i przez to nie powstałaby nadpłata, jego stan majątkowy po stronie dochodu byłby wyższy od stanu istniejącego po wniesieniu zaliczek. Taką różnicę, wynikającą z ponoszenia opłat w zawyżonym tymczasowo rozmiarze, niweluje późniejszy zwrot nadpłaty powiększając tym samym stan majątkowy świadczącego po stronie dochodów. Organ pierwszej instancji przyjął prawidłową wysokość przekazywanej stronie emerytury. Z zaświadczenia wystawionego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w dniu 3 września 2013r. wynika, że za okres od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. miesięcznie świadczenie wyniosło 1.218,79 zł a w związku z tym powyższa kwota powiększona o 1/3 nadpłaty z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody stanowiła średni miesięczny dochód strony dla celów obliczenia należnego dodatku mieszkaniowego.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżąca wskazała, że nadpłata stanowiąca rozliczenie kosztów zużycia wody w wysokości 142,08 zł na koncie czynszowym nie stanowi korzyści majątkowej, jaką uzyskała w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Nadpłata ta nie jest przychodem i nie może powiększać stanu majątkowego. Rozliczenie kosztów życia wody dotyczy okresu od dnia 1 listopada 2012r. do dnia 30 kwietnia 2013r. natomiast wniosek o przyznanie świadczenia został złożony we wrześniu 2013r.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o jej oddalenie wskazując dodatkowo, że nadpłata z tytułu rozliczenia kosztów zużycia wody, która została zaksięgowana na koncie czynszowym stanowi dochód w rozumieniu ustawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z treścią art.1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz.1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej.
W myśl zaś art.1 § 2 wymienionej ustawy kontrola o której mowa w § 1 sprawowana jest pod względem zgodności z prawem jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r. poz.270, zwaną dalej p.p.s.a) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie.
W świetle art.145 § 1 wymienionej ustawy sąd uwzględniając skargę na decyzję lub postanowienie:
1/ uchyla decyzje lub postanowienie w całości lub w części jeżeli stwierdzi:
a/ naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy
b/ naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego
c/ inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy
2/ stwierdza nieważność decyzji lub postanowienia w całości lub w części, jeżeli zachodzą przyczyny określone w art. 156 kodeksu postępowania administracyjnego lub innych przepisach
3/ stwierdza wydanie decyzji lub postanowienia z naruszeniem prawa, jeżeli zachodzą przyczyny określone w kodeksie postępowania administracyjnego lub innych przepisach.
Badając legalność zaskarżonej decyzji sąd nie stwierdził naruszenia przez organy administracji przepisów prawa materialnego ani procesowego w stopniu uzasadniającym jej uchylenie.
Podstawą prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. nr 71 poz.734 ze zm.,zwaną u.d.t.).
Zgodnie z treścią art.3 ust.1 wymienionej ustawy dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8.
W myśl art.3 ust.3 u.d.m. za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Do dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, zasiłków okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 r.
Zgodnie z treścią art.5 ust.1 pkt.1 u.d.m. normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny w przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może przekraczać 35 m2 dla jednej osoby
W myśl art.5 ust.4 u.d.m. wydatki na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego oblicza się, dzieląc wydatki za ten lokal przez jego powierzchnię użytkową i mnożąc uzyskany w ten sposób wskaźnik przez normatywną powierzchnię, o której mowa w ust. 1.
Zgodnie z treścią art.6 ust.1 pkt 1 u.d.m. wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami, o których mowa w ust. 3-6, przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotą stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą, z zastrzeżeniem ust. 2, dodatek w wysokości 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym
W myśl art.6 ust.2 u.d.m. jeżeli średni miesięczny dochód, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jest równy lub wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, lecz nie przekracza odpowiednich wysokości średnich miesięcznych dochodów wymienionych w art. 3 ust. 1, wówczas dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego przyjmuje się wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości 20% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym.
Kwestią sporną w niniejszej sprawie jest to czy do dochodu skarżącej winna zostać zaliczona kwota nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody, odprowadzania ścieków oraz kosztów podgrzewania wody w wysokości 142,08 zł.
Jak wynika z zebranego materiału dowodowego w dniu 10 września 2013r. H. P. złożyła wniosek o przyznanie jej dodatku mieszkaniowego a więc do wyliczenia wysokości tego świadczenia uwzględnia się dochód osiągnięty w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku tzn. w okresie od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. W dniu 10 czerwca 2013r. nastąpiło rozliczenie rzeczywistego zużycia wody i odprowadzania ścieków oraz kosztów podgrzewania wody za okres od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. W wyniku tego rozliczenia skarżąca miała nadpłatę (142,08 zł), która winna zostać uwzględniona przy najbliższej opłacie za lokal. W związku z czym powstała wątpliwość czy kwota tej nadpłaty jest dochodem w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r.
Z przepisu art.3 ust.3 u.d.m. wynika, że dochodem są wszelkie przychody osiągnięte przez osoby ubiegające się o przyznanie dodatku mieszkaniowego po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych. W ustawie z 21 czerwca 2001r. nie zdefiniowano pojęcia "przychód". W związku z czym należy się tu odwołać do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012r. poz.361). Pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 lipca 2012r. w spr. I OSK 2368/11.
W myśl art.11 ust.1 ustawy z 26 lipca 1991r. przychodem są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W ocenie sądu kwota nadpłaty za zużycie wody i odprowadzenie ścieków jest przychodem w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m. gdyż są to pieniądze otrzymane przez podatnika (osobę ubiegającą się o dodatek mieszkaniowy). Faktem jest, że skarżącej nie była wypłacona ta kwota (142,08 zł) lecz odliczyła ona tę sumę od czynszu przy najbliższej opłacie za lokal. Tym samym zwiększyła ona swój stan majątkowy w następnym miesiącu. Kwota nadpłaty jest zatem przysporzeniem majątkowym w następnym miesiącu po rozliczeniu co oznacza, w ocenie sądu, że jest to przychód w rozumieniu określonym w art.3 ust.3 u.d.m.
W zdaniu drugim przepisu art.3 ust.3 u.d.m. wymieniono enumeratywnie jakie świadczenia nie wlicza się do dochodu. Jest to wyliczenie wyczerpujące i nie jest możliwa jego wykładnia rozszerzająca. Wśród tych wyłączeń nie wymieniono kwot nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków. W związku z czym kwoty nadpłaty z wymienionych tytułów nie można pominąć przy określeniu dochodu osoby ubiegającej się o dodatek mieszkaniowy.
Użycie przez ustawodawcę w przepisie art.3 ust.3 u.d.m. określenia "wszelkie przychody" oznacza przyjęcie do dochodu wszelkich korzyści majątkowych jakie uzyskuje osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy. Taką korzyścią majątkową jest także kwota nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków.
Pogląd, że nadpłata z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków jest wliczana do dochodu w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m. wyraził WSA w Łodzi w wyroku z 13 lutego 2013r. w spr. III SA/Łd 1059/12, WSA w Gorzowie Wlkp. w wyroku z 31 marca 2009r. w spr. II SA/Go 55/09 i WSA w Gdańsku w wyroku z 9 września 2006r. w spr. III SA/Gd 277/06. Sąd w obecnym składzie podzielił poglądy wyrażone w wymienionych orzeczeniach.
Należy zaznaczyć, że kwota nadpłaty 142,08 zł wynika z tego, że skarżąca w okresie od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. uiszczała zbyt dużą zaliczkę na poczet zużycia wody, odprowadzania ścieków i podgrzewania wody. Zaliczkę tę H. P. płaciła w wymienionym okresie z własnej emerytury. Zwracana w czerwcu 2013r. kwota 142,08 zł jest więc kwotą części jej emerytury jaką płaciła ona w okresie od 1 listopada 2012r. do 30 kwietnia 2013r. w wysokości większej niż faktyczne zużycie wody i doprowadzanie ścieków.
Podkreślić należy, że H. P. pobiera dodatek mieszkaniowy od kilku lat zaś ostatnio w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r. Do wyliczenia dodatku w okresie od 1 kwietnia do 30 września 2013r. uwzględniane były dochody skarżącej z okresu od 1 grudnia 2012r. do 28 lutego 2013r. a więc wysokość jej emerytury w tym także tej części tego świadczenia, która była zapłacona jako zaliczka na poczet zużycia wody i odprowadzenia ścieków. Zwracana w czerwcu 2013r. kwota nadpłaty (142,08 zł) była zatem już uwzględniona jako dochód przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego na okres od 1 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r. co wskazywałoby, że kwota 142,08 zł jest obecnie ponownie liczona jako dochód przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w okresie od 1 października 2013r. do 31 marca 2014r. Z drugiej strony należy wziąć pod uwagę fakt, że przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w poprzednim okresie (tzn. w okresie od 1 kwietnia do 30 września 2013r.) przyjmowano zawyżone wydatki skarżącej na zużycie wody i odprowadzanie ścieków gdyż okazało się, że pobierana wówczas zaliczka była wyższa niż rzeczywiste zużycie wody i koszty odprowadzania ścieków co miało przełożenie na wyliczenie wysokości przyznanego świadczenia. Wielkość wydatków mieszkaniowych ma bowiem wpływ na wysokość dodatku mieszkaniowego. W sytuacji zatem gdy przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego w poprzednim okresie przyjęto zawyżone wydatki mieszkaniowe to obecnie zwrot nadpłaty z tytułu rozliczenia za zużycie wody i odprowadzanie ścieków winny być potraktowane jako przychód w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m., brany pod uwagę przy wyliczeniu dodatkowego w następnym okresie (tzn. w okresie od 1 października 2013r. do 31 marca 2014r.).
Należy również uwzględnić jeszcze jeden aspekt sprawy a mianowicie taki, że rozliczenie z tytułu zużycia wody i odprowadzania ścieków może się zakończyć bądź nadpłatą bądź niedopłatą. W przypadku gdyby okazało się, że pobierana zaliczka na zużycie wody i doprowadzanie ścieków była za niska w okresie rozliczeniowym to skarżąca bałaby zobowiązana uiścić dopłatę i kwota tej dopłaty stanowiłaby wydatek mieszkaniowy uwzględniany przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego. Skoro zatem niedopłata byłaby wydatkiem, o którym mowa w art.6 ust.3 i 4 u.d.m. to także zwracana nadpłata winna być dochodem w rozumieniu art.3 ust.3 u.d.m., który należy uwzględnić przy wyliczeniu dodatku mieszkaniowego.
Reasumując tę część rozważań sąd uznał, że organy administracji słusznie uwzględniły kwotę nadpłaty z tytułu rozliczenia zużycia wody i odprowadzania ścieków (142,08 zł) jako dochód skarżącej w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z 21 czerwca 2001r.
W przekonaniu sądu organy administracji prawidłowo wyliczyły wysokość dodatku mieszkaniowego.
Z zebranego materiału dowodowego wynika, że H. P. zajmuje własnościowy lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 36,38 m2 i prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Ponieważ wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego został złożony w dniu 10 września 2013r. to należało uwzględnić dochody skarżącej z okresu od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. W tym okresie emerytura H. P. wynosiła 1218,79 zł zaś łączne dochody wyniosły 3798,45 zł (1218,79 zł x 3 + 142,08 zł tytułem nadpłaty). Średni miesięczny dochód wynosił zatem 1266,15 zł (3798,45 zł : 3).
Miesięczne wydatki mieszkaniowe, potwierdzone przez "A." spółka z o.o., wyniosły 359,24 zł przy czym zostały pomniejszone o kwotę 5,56 zł – ubezpieczenie, niebędące wydatkiem (art.6 ust.4a pkt.1 u.d.m.). Łączne wydatki wyniosły 353,68 zł.
Wobec tego, że lokal H. P. (36,38 m2) przekracza powierzchnię normatywną dla 1 osoby (35 m2) to dla celów obliczenia wysokości dodatku mieszkaniowego, zgodnie z treścią art.5 ust.4 u.d.m., została przyjęta kwota wydatków mieszkaniowych w wysokości 340,26 zł (wydatki za lokal podzielone przez jego powierzchnię użytkową a następnie uzyskany wskaźnik pomnożony przez normatywną powierzchnię tj. 353,68 zł : 36,38 m2 x 35 m2 = 340,26 zł).
Miesięczny dochód skarżącej (1266,15 zł) był wyższy od 150% kwoty najniższej emerytury 831,15 zł (831,15 zł x 150% = 1246,73 zł). W związku z czym dodatek mieszkaniowy został wyliczony zgodnie z treścią art.6 ust.2 pkt 1 u.d.m. tj. jako różnica pomiędzy wydatkami na normatywną powierzchnię użytkową lokalu (340,26 zł) a 20% dochodów w gospodarstwie jednoosobowym (1266,15 zł x 20% = 253,23 zł). Wysokość dodatku mieszkaniowego winna zatem wynosić 87,03 zł (340,26 zł – 253,23 zł). W takiej tez wysokości przyznano dodatek mieszkaniowy,
Nieuzasadniony jest zarzut skargi, że organy administracji zawyżyły emeryturę gdyż wynosi ona 1219 zł a organy przyjęły kwotę 1266,15 zł. Jak wynika z zaświadczenia ZUS II Oddział w Ł. z 3 września 2013r. wysokość emerytury skarżącej wynosiła 1218,79 zł zaś kwota 1266,15 zł to średni miesięczny dochód z okresu od 1 czerwca 2013r. do 31 sierpnia 2013r. Na kwotę tę złożyło się 1278,79 zł x 3 + 142,08 zł nadpłaty = 3798,45 zł : 3. Zarzut skarżącej w tym zakresie nie jest zasadny.
Reasumując sąd uznał, że skarga nie jest zasadna. Organy administracji trafnie zaliczyły nadpłatę z tytuł u rozliczenia kosztów zużycia wody i odprowadzania ścieków jako dochód w rozumieniu art.3 ust.3 ustawy z 21 czerwca 2001r. Prawidłowo wyliczono również wysokość dodatku mieszkaniowego. Rozpoznając sprawę sąd nie stwierdził zatem naruszenia przepisów prawa materialnego bądź przepisów postępowania administracyjnego mogących mieć wpływ na wynik sprawy. Mając to na uwadze, na podstawie art. 151 p.p.s.a., sąd oddalił skargę H. P..
e.o.
