II SA/Wr 58/14

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy W. decyzją z dnia [...] r. nr [...] z dnia [...] r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "[...]". W podstawie prawnej decyzji organ przywołał (między innymi) art. 71 ust. 2 pkt 2, 73 ust. 1, 75 ust. 1 pkt 4 i art. 85 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. Zm.) a także par. 3 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (dz. U. Nr 213, poz. 1397).

Od decyzji tej odwołali się M. B. i J. M..

Decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] r. ([...]), wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, a także art. 71 ust. 2 pkt 2, art. 73 ust. 1, art. 80, art. 82 ust. 1, art. 85 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania M. B. od opisanej decyzji utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Na uzasadnienie organ odwoławczy wskazał, że decyzją nr [...] z dnia [...] r. Burmistrz Miasta i Gminy W. ustalił środowiskowe uwarunkowania dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "[...]".

Odwołanie od tej decyzji złożył M. B. i J. M. . Odwołanie J. M. zostało wyłączone do odrębnego postępowania. M. B. zarzucił skarżonej decyzji naruszenie: art. 7 w zw. z art. 77 Kpa poprzez brak wszechstronnego i wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego; art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, poprzez pominięcie przez organ prowadzący postępowanie administracyjne obowiązku rozstrzygnięcia konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływana przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i nie wydanie w tym zakresie postanowienia; art. 64 ust. 1 cyt. ustawy poprzez pominięcie przez organ prowadzący postępowanie administracyjne obowiązku zasięgnięcia opinii organów w zakresie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko; art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy poprzez nie zawarcie w treści uzasadnienia decyzji informacji w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione: ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzgodnienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska.

Nadto skarżący zarzucił decyzji naruszenie art. 80 kpa poprzez dokonanie dowolnej oceny dowodów poprzez poczynienie ustaleń faktycznych nie znajdujących odzwierciedlenia całości zgromadzonego materiału dowodowego, a przez to uznanie, iż wpływ pIanowanej inwestycji został wyczerpująco określony w raporcie z 2009 r. o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, podczas gdy z uwagi na znaczny upływ czasu od momentu sporządzenia raportu, należało uznać jego treść za nieaktualną oraz art. 84 k.p.a. w zw. z 75 kpa i art. 77 kpa poprzez niezwrócenie się, pomimo wniosku stron, do biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej o wydanie opinii w sprawie oceny wpływu planowanego przedsięwzięcia na obszar działki gruntu nr 216/10, obręb P., w sytuacji gdy okoliczność ta nie została stwierdzona innym dowodem, a w świetle opinii Dyrektora RZC we W. jest niewątpliwie okolicznością której stwierdzenie wymaga wiadomości specjalnych, mającą jednocześnie znaczenie w sprawie.

Skarżący wyjaśnił, iż z uwagi na wydanie w poprzednim postępowaniu decyzji administracyjnej dotkniętej sankcją nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa przedmiotowe postępowanie jako postępowanie nowe, a więc podlegające ponownemu merytorycznemu rozpoznaniu należało prowadzić od początku, zgodnie z procedurą określoną w k.p.a. oraz treści przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępniani informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko. W myśl wskazanych regulacji należało wpierw zwrócić się do właściwych organów o wydanie opinii w zakresie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a następnie stwierdzić w drodze postanowienia czy sprawa wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Organ I instancji me dopełnił tych obowiązków, uznając, iż przedsięwzięcie posiada opracowany raport oddziaływania na środowisko wykonany na podstawie postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy W. z dnia [...] r. po zasięgnięciu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we W. i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L.. Stanowisko to, w ocenie M. B. , należy uznać za błędne. Według niego postępowanie administracyjne prowadzone po uprzednim stwierdzeniu nieważności decyzji i wyeliminowaniu jej z obrotu prawnego jest postępowaniem nowym, w związku z czym należy prowadzić je od początku zgodnie z normami przewidzianymi w k.p.a. i przepisach szczególnych. Nie można więc ponownie rozpoznając sprawę opierać jej rozstrzygnięcia o dowody zebrane w innym postępowaniu, a w szczególności o dowody, które z uwagi na upływ czasu i zmieniające się okoliczności faktyczne, a także zmianę przepisów prawa mogłyby się zdezaktualizować. Odwołujący wyjaśnił, iż podstawę wydania decyzji administracyjnej może stanowić jedynie stan faktyczny aktualny w dacie jej wydania.

W przedmiotowym postępowaniu organ I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie w znacznej mierze o raport oddziaływania inwestycji na środowisko opracowany w 2009 r. na zlecenie strony postępowania – A. sp. z o.o. Według M. B. z uwagi na opracowanie raportu na zlecenie strony, dowód ten należało uznać za dowód z dokumentu prywatnego i w ten sposób go oceniać. Odmiennie uczynił to organ I instancji przydając mu walor opinii biegłego, tracąc z pola widzenia fakt możliwego wpływu zleceniodawcy A. sp. z o.o. na treść sporządzonego raportu. Nadto w ocenie skarżącego znaczny okres, który upłynął od momentu wydania raportu nie powinien pozostawać bez wypływu na ocenę jego aktualności w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Tej okoliczności nie dostrzegł jednak organ prowadzący sprawę w I instancji, odmawiając jednocześnie stronie przeprowadzenia opinii biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej na okoliczność ustalenia zakresu oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko, w tym także na działkę gruntu nr 218/10 będącą jego własnością. Dodał, iż analiza zgromadzonego w sprawie materiału, a w szczególności opinia Dyrektora RZGW we W., zawarta w decyzji z dnia [...] r. wskazuje, iż jego nieruchomość znajduje się w obszarze oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, co świadczy o 'tym, iż zasięg wpływu planowanej inwestycji wykracza poza nieruchomości wskazane w sporządzonym raporcie. W świetle powyższego, w ocenie skarżącego przedstawiony przez stronę raport z 2009 r. jest niepełny w zakresie ustalenia obszaru oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Ustalenie tej okoliczności w świetle zaistniałych wątpliwości, wymagało wiadomości specjalnych, a zatem wymagało sporządzenia opinii biegłego. M. B. nie zgodził się też z opinią organu, iż wnioskowany dowód dotyczył okoliczności już stwierdzonych innymi dowodami, bo z treści raportu nie wynika, że planowana inwestycja nie będzie wywierać wpływu na jego nieruchomość, brak w nim także kategorycznego stwierdzenia, iż wskazane w raporcie nieruchomości stanowią katalog zamknięty gruntów objętych wpływem inwestycji. Mając na uwadze podniesione zarzuty M. B. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. wskazało w uzasadnieniu swojej decyzji, że w dniu 7 lipca 2009 r. wpłynął do organu I instancji wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia pn. "[...]" Postanowieniem z dnia [...] r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we W. wyraził opinię, że dla przedsięwzięcia tego, zaliczonego do rodzaju określonego w § 3 ust. 1 pkt 62 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. (Dz. U. Nr 257, poz. 2573 ze zm.), istnieje konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Postanowieniem z dnia [...]r. Organ I instancji na podstawie art. 63 ust. 1 i 4 i art, 64 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.) w związku z § 3 ust. 1 pkt 62 rozporządzenia orzekł o obowiązku sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko przedsięwzięcia oraz określił wymagany zakres raportu. Decyzją z dnia [...] r. organ I instancji ustalił środowiskowe uwarunkowania. Decyzją z dnia [...] r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J., po ponownym rozpatrzeniu wniosku M. B. i J. M. o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] z dnia [...] roku wydanej przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w sprawie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizacje przedsięwzięcia pod nazwą" [...], w granicach działek gruntu, oznaczonych nr 63/2, nr 235 i nr 258, stwierdziło nieważność tej decyzji z uwagi na brak udziału społeczeństwa w tym postępowaniu. W toku tego postępowania kolegium ustaliło, iż działka M. B. i J. M. nr 218/10 jest zalewana w wyniku piętrzenia wody z uwagi na to, iż dennica rowu melioracyjnego łączącego nieruchomość skarżących z rzeką B. ma rzędną 235,2 a dopuszczalna wysokość piętrzenia wody określona w pozwoleniu wodnoprawnym została określona na poziomie 236,05. Jednocześnie działka ta była zalewana od początku istnienia zapory i obecnie planowany remont tego nie zmienia ani nie zwiększa. Jak wynika z aktu notarialnego umowy sprzedaży - rep. A [...]z dnia [...] r. - który Kolegium uzyskało w toku postępowania w wyniku, którego kolegium stwierdziło nieważność decyzji z dnia [...] działka nr 218/10 obręb P. leży w obszarze oznaczonym na planie zagospodarowania przestrzennego symbolami: R- tereny rolnicze na których ustala się zakaz zabudowy oraz w strefach oznaczonych symbolami TZ2- tereny zalane podczas powodzi dnia 8 kwietnia 2008 r. i 26 czerwca 2008 r.

Kolegium nadmienia, iż przedmiotem rozpatrywania przed kolegium był także wniosek M. B. i J. M. o stwierdzenie nieważności postanowienia wydanego przez Burmistrza Miasta i Gminy W. dnia [...] r. o stwierdzeniu obowiązku sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko przedsięwzięcia pod nazwą" [...] w P., w granicach działek gruntu, oznaczonych nr 63/2, nr 235 i nr 258. Kolegium odmówiło stwierdzenia nieważności tego postanowienia, decyzję tę zaś utrzymał w mocy Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając wyrokiem z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Wr 542/12 skargę M. B. i J. M. .

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja nr [...] z dnia [...] r. wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy W. o środowiskowych uwarunkowaniach dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "[...]". Podstawę prawną do wydania zaskarżonej decyzji stanowi przepis art. 71 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. 2008r., Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Stosownie do tego przepisu uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest wymagane dla planowanych przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Stosownie do art. 73 ust. 1 ustawy postępowanie w sprawie wydania decyzji środowiskowej wszczyna się na wniosek podmiotu planującego podjęcie realizacji przedsięwzięcia. W niniejszej sprawie Burmistrz Miasta i Gminy W., uwzględniając wskazane opinie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w J. (postanowienie z dnia [...] r.) oraz Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we W. (postanowienie z dnia [...] r.), postanowieniem z dnia [...] r. stwierdził obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia o nazwie: "[...] w P., w granicach działek gruntu, oznaczonych nr 63/2, nr 235 i nr 258", orzekł też o obowiązku sporządzenia raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i określił jednocześnie jego zakres. Raport został przedłożony w lutym 2010 r. Postanowieniem z dnia [...] r. Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we W. uzgodnił to przedsięwzięcie i określił warunki jego realizacji. Projektowane przedsięwzięcie polegać będzie na remoncie i modernizacji istniejącego jazu P. II na rzece B., zaś planowane prace mają na celu poprawę stanu technicznego konstrukcji jazu umożliwiającą dalsze funkcjonowanie tego obiektu, związanego ze sterowaniem przepływami w rzece i kanale dopływowym do malej elektrowni wodnej oraz przepuszczaniem wód powodziowych. Nie ulegnie zmianie funkcja jazu, nie ulegną również zmianie jego podstawowe parametry, w tym wysokość piętrzenia wody. Planowane przedsięwzięcie dotyczy remontu istniejącego już obiektu, które realizowane będzie na terenie działki inwestora, nie powodując zmian w zagospodarowaniu powierzchni terenu, zaś odstąpienie od projektowanej inwestycji spowoduje pewnie dalsze, sukcesywne pogarszanie się stanu technicznego jazu, efektem czego może być pogarszanie się warunków ochrony przeciwpowodziowej, a więc ochrony życia i mienia mieszkańców Pilchowic.

Przepis art. 82 ustawy określa jakie elementy powinna zawierać decyzja środowiskowa. Zgodnie z tym przepisem w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, wydawanej po przeprowadzeniu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, właściwy organ 1) określa: a) rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, b) warunki wykorzystywania terenu w fazie realizacji i eksploatacji lub użytkowania przedsięwzięcia, ze szczególnym uwzględnieniem konieczności ochrony cennych wartości przyrodniczych, zasobów naturalnych i zabytków oraz ograniczenia uciążliwości dla terenów sąsiednich, c) wymagania dotyczące ochrony środowiska konieczne do uwzględnienia w dokumentacji wymaganej do wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1, w szczególności w projekcie budowlanym, w przypadku decyzji, o których mowa w art. 72. ust. 1 pkt. 1, 10, 14 i 18, d) wymogi w zakresie przeciwdziałania skutkom awarii przemysłowych, w odniesieniu do przedsięwzięć zaliczanych do zakładów stwarzających zagrożenie wystąpienia poważnych awarii w rozumieniu ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, e) wymogi w zakresie ograniczania transgranicznego oddziaływania na środowisko w odniesieniu do przedsięwzięć, dla których przeprowadzono postępowanie w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko; 2) w przypadku gdy z oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika potrzeba: a) wykonania kompensacji przyrodniczej - stwierdza konieczność wykonania tej kompensacji, b) zapobiegania, ograniczania oraz monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko - nakłada obowiązek tych działań; 3) w przypadku, o którym mowa w art. 135 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwie1nia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, stwierdza konieczność utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania; 4) przedstawia stanowisko w sprawie konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, z zastrzeżeniem pkt 4a i 4b; 4a) nakłada obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budowę dla inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej lub inwestycji jej towarzyszącej, wydawane na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących; 4b) może nałożyć obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na prace przygotowawcze wydawanej na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących; 5) może nałożyć na wnioskodawcę obowiązek przedstawienia analizy porealizacyjnej określając jej zakres i termin przedstawienia. 2. W stanowisku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, właściwy organ stwierdza konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko w ramach postępowania w sprawie wydania decyzji, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1, 10, 14 i 18, biorąc pod uwagę w szczególności następujące okoliczności: 1) posiadane na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dane na temat przedsięwzięcia nie pozwalają wystarczająco ocenić jego oddziaływania na środowisko; 2) ze względu na rodzaj i charakterystykę przedsięwzięcia oraz jego powiązania z innymi przedsięwzięciami istnieje możliwość kumulowania się oddziaływań przedsięwzięć znajdujących się na obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie; 3) istnieje możliwość oddziaływania przedsięwzięcia na obszary wymagające specjalnej ochrony ze względu na występowanie gatunków roślin i zwierząt lub ich siedlisk lub siedlisk przyrodniczych objętych ochroną, w tym obszary Natura 2000 oraz pozostałe formy ochrony przyrody.

Zaskarżona decyzja spełnia wszystkie wymagane warunki jakie powinno spełniać planowane przedsięwzięcie w zakresie ochrony środowiska jak też oddziaływania na środowisko. Niezależnie od tych wymogów jakie powinna spełniać decyzja środowiskowa, taka decyzja powinna spełniać dodatkowo wymagania co do jej uzasadnienia, nie tylko określone w przepisie ogólnym odnoszącym się do wymogów uzasadnienia, o czym mowa w art. 107 § 3 kpa, ale również zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a, b, c powinna bowiem jeszcze zawierać: a) informacje o przeprowadzonym postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa oraz o tym, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę, i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa, b) informacje, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione: ustalenia zawarte w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzgodnienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz opinie organu; o którym mowa w art. 78, wyniki postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone, c) uzasadnienie stanowiska, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4.

Organ w zaskarżonej decyzji zawarł te informacje co do udziału społeczeństwa w niniejszym postępowaniu, a także przedstawił ustalenia zawarte w raporcie wskazując, iż uwzględnił zawarte w nim informacje. Przedstawił także stanowisko w sprawie konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz uwzględnił w swojej decyzji zalecenia dla inwestora wskazane przez organy uzgadniające (Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska we W.).

Zgodnie z art. 66 ust. 1 do 6 ustawy raport o oddziaływaniu na środowisko winien zawierać 1) opis planowanego przedsięwzięcia, a w szczególności: a) charakterystykę całego przedsięwzięcia i warunki użytkowania terenu w fazie budowy i eksploatacji lub użytkowania, b) główne cechy charakterystyczne procesów produkcyjnych, c) przewidywane rodzaje i ilości zanieczyszczeń, wynikające z funkcjonowania planowanego przedsięwzięcia; 2) opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko,· w tym elementów środowiska objętych ochroną na podstawie ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody; 3) opis istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia zabytków chronionych na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami; 4) opis przewidywanych skutków dla środowiska w przypadku niepodejmowania przedsięwzięcia; 5) opis analizowanych wariantów, w tym: a) wariantu proponowanego przez wnioskodawcę oraz racjonalnego wariantu alternatywnego, b) wariantu najkorzystniejszego dla środowiska wraz z uzasadnieniem ich wyboru; 6) określenie przewidywanego oddziaływania na środowisko analizowanych wariantów, w tym również w przypadku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej, a także możliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko, a w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej określenie także wpływu planowanej drogi' na bezpieczeństwo ruchu drogowego; 7) uzasadnienie proponowanego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na: a) ludzi, rośliny, zwierzęta, grzyby i siedliska przyrodnicze, wodę i powietrze, b) powierzchnię ziemi, z uwzględnieniem ruchów masowych ziemi, klimat i krajobraz, c) dobra materialne, d) zabytki i krajobraz kulturowy, objęte istniejącą dokumentacją, w szczególności rejestrem lub ewidencją. zabytków, e) wzajemne oddziaływanie między elementami, o których mowa w lit. a-d, f) bezpieczeństwo ruchu drogowego w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej; 8) opis metod prognozowania zastosowanych przez wnioskodawcę oraz opis przewidywanych znaczących oddziaływań planowanego przedsięwzięcia na środowisko, obejmujący bezpośrednie, pośrednie, wtórne, skumulowane, krótko-, średnio- i długoterminowe, stałe i chwilowe oddziaływania na środowisko, wynikające z: a) istnienia przedsięwzięcia, b) wykorzystywania zasobów środowiska, c) emisji, 9) opis przewidywanych działań mających na celu zapobieganie, ograniczanie lub kompensację przyrodniczą negatywnych oddziaływań na środowisko, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru; 10) dla dróg będących przedsięwzięciami mogącymi zawsze znacząco oddziaływać na środowisko: a) określenie założeń do: ratowniczych badań zidentyfikowanych zabytków znajdujących się na obszarze planowanego przedsięwzięcia, odkrywanych w trakcie robót budowlanych, programu zabezpieczenia istniejących zabytków przed negatywnym oddziaływaniem planowanego przedsięwzięcia oraz ochrony krajobrazu kulturowego, b) analizę i ocenę możliwych zagrożeń i szkód dla zabytków chronionych na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, w szczególności zabytków archeologicznych, w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia; 11) jeżeli planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem instalacji, porównanie proponowanej technologii z technologią spełniającą wymagania, o których mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska; 12) wskazanie, czy dla planowanego przedsięwzięcia jest konieczne ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, oraz określenie granic takiego obszaru, ograniczeń w zakresie przeznaczenia terenu, wymagań technicznych dotyczących obiektów budowlanych i sposobów korzystania z nich; nie dotyczy to przedsięwzięć polegających na budowie drogi krajowej; 13) przedstawienie zagadnień w formie graficznej; 14) przedstawienie zagadnień w formie kartograficznej w skali odpowiadającej przedmiotowi i szczegółowości analizowanych w raporcie zagadnień oraz umożliwiającej kompleksowe przedstawienie przeprowadzonych analiz oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko; 15) analizę możliwych konfliktów społecznych związanych z planowanym przedsięwzięciem; 16) przedstawienie propozycji monitoringu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na etapie jego budowy i eksploatacji lub użytkowania, w szczególności na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru; 17) wskazanie trudności wynikających z niedostatków techniki lub luk we współczesnej wiedzy, jakie napotkano, opracowując raport; 18) streszczenie w języku niespecjalistycznym informacji zawartych w raporcie, w odniesieniu do każdego elementu raportu; 19) nazwisko osoby lub osób sporządzających raport; 20) źródła informacji stanowiące podstawę do sporządzenia raportu; 1a. Każdy z analizowanych wariantów drogi, w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej, musi być dopuszczalny pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego. 2. Informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4-8, powinny uwzględniać przewidywane oddziaływanie analizowanych wariantów na cele i przedmiot ochrony obszaru Natura 2000 oraz integralność tego obszaru. 3. W razie stwierdzenia możliwości transgranicznego oddziaływania na środowisko, informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-16, powinny uwzględniać określenie oddziaływania planowanego przedsięwzięcia poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Jeżeli dla planowanego przedsięwzięcia jest konieczne ustanowienie obszaru ograniczonego użytkowania, do raportu powinna być załączona poświadczona przez właściwy organ kopia mapy ewidencyjnej z zaznaczonym przebiegiem granic obszaru, na którym jest konieczne utworzenie obszaru ograniczonego użytkowania. Nie dotyczy to przedsięwzięć polegających na budowie drogi krajowej. 5. Jeżeli planowane przedsięwzięcie jest związane z użyciem instalacji objętej obowiązkiem uzyskania pozwolenia zintegrowanego, raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien zawierać porównanie proponowanej techniki z najlepszymi dostępnymi technikami. 6. Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko powinien uwzględniać oddziaływanie przedsięwzięcia na etapach jego realizacji, eksploatacji lub użytkowania oraz likwidacji.

Raport przedłożony w lutym 2010 r. wykonany przez dr. J. K. biegłego w zakresie ocen oddziaływania na środowisko został sporządzony zgodnie z cytowanym przepisem. W ocenie kolegium ocena oddziaływania na środowisko, która przeprowadzona jest w postępowaniu o wydanie decyzji środowiskowej ma charakter postępowania dowodowego i dokumenty tam gromadzone są dowodami w sprawie. Tak też należy oceniać przedłożony przez inwestora raport. Zasadnie organ uznał, że przedłożony przez inwestora raport jest wiarygodny i w sposób wnikliwy i w szerokim zakresie bada czy inwestycja nie wpłynie niekorzystnie na środowisko. Na obecnym etapie dało to podstawę do wydania decyzji ustalającej warunki środowiskowe. Odnosząc się bowiem szczegółowo do wymogów przewidzianych w art. 66 ustawy, wskazać należy, że raport zawiera: opis planowanego przedsięwzięcia, w tym: charakterystykę całego przedsięwzięcia (rozdział 5 raportu), przewidywane oddziaływanie projektowanego przedsięwzięcia na środowisko w fazie budowy (punkt 8.1 raportu), w fazie eksploatacji (punkt 8.3 raportu) w fazie ewentualnej likwidacji (punkt 8.3 raportu) w tym: opis elementów przyrodniczych środowiska objętych zakresem przewidywanego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko (punkt 8.1.5, i 8.2.4 raportu), opis istniejących w sąsiedztwie lub w bezpośrednim zasięgu oddziaływania planowanego przedsięwzięcia zasobów chronionych na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (punkt 8.1.7 raportu) oraz przewidywanych skutków dla środowiska w przypadku niepodejmowania przedsięwzięcia (pkt 6.1 raportu); opis analizowanych wariantów, w tym: wariantu docelowego, proponowanego przez wnioskodawcę oraz wariantu wstępnego proponowanego przez wnioskodawcę (pkt 6.3 raportu), wariantu najkorzystniejszego dla środowiska wraz z uzasadnieniem (pkt 6.4 raportu); a także wskazuje na brak możliwego transgranicznego oddziaływania na środowisko (punkt 8.4 raportu) oraz możliwość wystąpienia poważnej awarii (pkt 8.5 raportu). Ponadto w rozdziale 4 raportu zawarto opinię stanu środowiska na obszarze potencjalnego oddziaływania projektowanego przedsięwzięcia. Podkreślić należy, iż przedmiotowe przedsięwzięcie ma na celu poprawę stanu technicznego, konstrukcji jazu P. II na rzece B. oraz nadanie elementom jego wyposażenia technologicznego właściwych parametrów wytrzymałościowych niezbędnych do dalszego funkcjonowania tego obiektu związanego ze sterowaniem przepływami w rzece i kanale dopływowym do elektrowni wodnej oraz przepuszczeniem wód powodziowych.

Jaz P. II na rzece B., którego remont się projektuje, jest jednym elementów składowych stopnia wodnego P. II. Stopień wodny P. II składa się z następujących elementów: jazu piętrzącego wodę o konstrukcji betonowej, składającego się z: jazu ruchomego z pięcioma przęsłami wyposażonymi w zasuwy, o światłach 5,1 m i rzędnej progu 233,9 m n.p.m., z niecką wypadową, progu stałego o długości 72,5 m rzędnej korony 236,05 m n.p.m., z niecką wypadową,- muru oporowego stanowiącego jednocześnie prawy przyczółek jazu, ubezpieczającego prawy brzeg rzeki poniżej jazu, ujęcia wody do kanału dopływowego (derywacyjnego) do Elektrowni Wodnej P. II, jazu na wlocie do kanału dopływowego (derywacyjnego) do elektrowni, otwartego kanału dopływowego (derywacyjnego) do elektrowni, który stanowi betonowa rynna o długości 1396 tą biegnąca częściowo w wykopie i częściowo w nasypie, która ścina rozległe zakole rzeki B., małej Elektrowni Wodnej P. II w N., upustu płuczącego i przelewu ulgi, kanału odpływowego z elektrowni uchodzącego do rzeki B..

Remont konstrukcji budowlanych oraz modernizacja i wymiana elementów wyposażenia technologicznego jazu Elektrowni Wodnej P. II na rzece B. obejmie: jaz ruchomy i nieckę wypadową poniżej jazu, wymianę i remont mechanizmów napędowych i zamknięć eksploatacyjnych jazu, próg stały jazu i nieckę wypadową poniżej progu, mur oporowy na prawym brzegu rzeki poniżej i powyżej jazu, ubezpieczenia brzegu lewego poniżej progu stałego i brzegu prawego poniżej muru oporowego, usunięcie z koryta rzeki poniżej i powyżej jazu rumoszu i namulisk. Ponadto dokonana zostanie wymiana rozdzielni przy jazie oraz kabli podziemnych wewnętrznej sieci zasilania i sterowania jazu, pomiędzy jazem i budynkiem elektrowni. Prace obejmą działki nr 6512, 235,258 oraz 220/1 w P.. Stan techniczny konstrukcji betonowych ścian filarów jazu ruchomego, progu stałego jazu oraz płyt niecek wypadowych poniżej jazu ruchomego i progu stałego, wybudowanych w 1927 r., uległ uszkodzeniom - spękanie powierzchniowej warstwy betonu, brak szczelności, ubytki fragmentów konstrukcji betonowych, przy czym niektóre ubytki sięgają aż do zbrojenia konstrukcji. Mur oporowy ubezpieczenia prawobrzeżnego wzdłuż niecki wypadowej jazu ruchomego wykazuje nieszczelność betonu i ślady przecieku wody przez jego konstrukcję. Przeprowadzone przez inwestora badania na ściskanie betonu konstrukcji budowlanych wykazały bardzo niską jego wytrzymałość w przypadku muru oporowego oraz średnią wytrzymałość dla filarów jazu ruchomego i niecki wypadowej. Badania na odrywanie wykazały w przypadku filarów jazu ruchomego możliwość wykonania zabezpieczeń powłokowych, a w przypadku płyt niecek wypadowych napraw betonu. Wynik badań nasiąkliwości muru oporowego oraz filaru rozdzielczego wykazały nasiąkliwość na poziomie przekraczającym 6%, co jest wielkością absolutnie niezadowalającą w przypadku obiektów hydrotechnicznych, a wyniki badań mrozoodporności wykazały; ze elementy betonowe jazu i muru oporowego nie spełniają wymogów stawianych betonom w konstrukcjach hydrotechnicznych. Przeprowadzone przez inwestora oględziny i badania mechanizmów napędowych jazu wykazały między innymi, ze silniki elektryczne są o przestarzałej budowie, powierzchnie ślizgowe walów średnio-obrotowych z łożyskowaniem ślizgowym są skorodowane, wszystkie odlewy przekładni są uszkodzone mechanicznie, ramy poziome są odkształcone mechanicznie, osłony napędów są skorodowane, stwierdzono braki pokryw przyłączy elektrycznych, a cała instalacja elektryczna i wyłączniki wymagają wymiany. Zamknięcia eksploatacyjne (5 kompletów zasuw i prowadnic) są w dobrym stanie nie mniej wymagają zabezpieczenia antykorozyjnego i wymiany uszczelnień na nowe z tworzyw sztucznych. Poniżej jazu i powyżej jego lewego przyczółku, w korycie rzeki nagromadziły się znaczne ilości rumoszu, które podwyższyły dno rzeki, tworząc lokalnie niewielkie wysepki porośnięte roślinnością zielną oraz niewielkimi krzewami.

W ocenie kolegium z powyższego wynika jednoznacznie, iż z uwagi na charakter planowanych prac w wyniku ich prowadzenia nie dojdzie do "nowego" oddziaływania na grunty sąsiednie, w tym na działkę M. B. i J. M. . Ewentualna zmiana dotychczasowego oddziaływania mogłaby być spowodowana tym, gdyby w wyniku prowadzonych prac doszło do zmiany rzędnych wysokości piętrzenia wody. Ta kwestia może być objęta pozwoleniem wodnoprawnym, nie zaś decyzją środowiskową. Podkreślić jednak należy, iż inwestor zmian takich nie przewiduje. Brak jest zatem możliwości jakiegokolwiek negatywnego, nowego, oddziaływania na działki sąsiednie, które dotychczas nie wystąpiło. Stąd bezzasadny jest zarzut M. B. odnośnie nieuwzględnienia wpływu planowanej inwestycji na jego nieruchomość, bowiem jak ustaliło kolegium (i kwestia ta jest bezsporna) w trakcie rozprawy administracyjnej, jaka odbyła się w kolegium przed wydaniem decyzji nr [...] z dnia [...] r. (w której kolegium stwierdziło nieważność decyzji nr [...] z dnia [...] roku wydanej przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w sprawie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizacje przedsięwzięcia pod nazwą" P. II - remont jazu stałego, zasuw i niecki wypadowej w P., w granicach działek gruntu, oznaczonych nr 63/2, nr 235 i nr 258, działka M. B. i J. M. jest zalewami w wyniku piętrzenia wody z uwagi na to, iż dennica rowu melioracyjnego łącząca nieruchomość skarżącego z rzeką B. ma rzędną 235,2 a dopuszczalna wysokość piętrzenia wody określona w pozwoleniem wodnoprawnym została określona na poziomie 236,05. Jednakże stan taki istnieje od 1927 r. Obecnie planowany remont stanu tego nie zmienia ani nie zwiększa. Nadto, jak wspomniano w postępowaniu w sprawie określenia środowiskowych uwarunkowań zmierzającym do wydania tej decyzji nie ma miejsca na określenie zmiany rzędnych piętrzenia wody, bowiem temu służy postępowanie zmierzające do wydania pozwolenia wodnoprawnego. A zatem w postępowaniu w sprawie określenia środowisk uwarunkowań za podnoszone bez podstawy prawnej należy uznać zarzuty dotyczące zmiany parametrów tej inwestycji tak, aby nie powodowała ona zalewania działki, M. B. jest właścicielem.

Jednocześnie wskazać należy, iż kolegium nie uwzględniło wniosku M. B. o przeprowadzenie w tej sprawie rozprawy administracyjnej. Podnieść należy, co wskazano wyżej, iż przed wydaniem decyzji (która swym przedmiotem obejmowała ten sam stan) nr [...] z dnia [...] r. (w której kolegium stwierdziło nieważność decyzji nr [...] z dnia [...] roku wydanej przez Burmistrza Miasta i Gminy W. w sprawie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na przedsięwzięcia pod nazwą" P. II - remont jazu stałego, zasuw i niecki wypadów w P., w granicach określonych działek gruntu kolegium przeprowadziło rozprawę administracyjną. Wówczas obecny na tej rozprawie był odwołujący się M. B. , a także przedstawiciel inwestora oraz organ I instancji. Wszelkie kwestie sporne zostały wówczas podniesione i odniósł się do nich inwestor, a organ I instancji. Od tego czasu odnośnie do przedmiotu inwestycji nie zaszły żadne zmiany. W ocenie kolegium obecnie bezzasadne jest przeprowadzenie rozprawy administracyjnej, ani nie przyspieszyłaby ani nie uprościłaby postępowania. Spór między stronami istnieje od czasu kiedy odwołujący się zakupił nieruchomość, mimo tego, iż w akcie notarialnym - umowie sprzedaży działki nr 218/10, położonej w P., wyraźnie zaznaczono, iż jest to teren rolniczy z zakazem zabudowy oraz teren zalany podczas powodzi z dnia 8 kwietnia 2008 r. i 26 czerwca 2008 r. Jak wskazano wyżej rzędna piętrzenia od 1927 r. wynosi 236,05 m n.p.m. przy czym dennica rowu melioracyjnego łączącego nieruchomość skarżącego z rzeką B. ma rzędną 235,2 m n.p.m., co powoduje okresowe zalewanie tej działki. To oczywiste jednak, iż przez tyle lat w obrębie piętrzenia doszło do zmian w ekosystemie Zmiany te niewątpliwie przełożyły się na ustalenie przeznaczenia gruntów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, zaś fakt ten był 2 odwołującemu się w momencie zakupu nieruchomości i, co należy podkreślić, obi planowany remont w żaden sposób stanu tego nie zmieni.

Odnosząc się jednocześnie do zarzutów co do przedłożonego raportu wskazać należy iż sporne dla strony kwestie organ I instancji oraz organ II instancji ustaliły na podstawie przedłożonego przez wnioskodawcę raportu o oddziaływaniu inwestycji na środowisko. Strona skarżąca nie przedstawiła w tej sprawie zaś żadnych dowodów przeciwnych. Jak wskazał w wyroku z dnia 3 kwietnia 2012 r. o sygn. II OSK 85/12 Naczelny Administracyjny nie można " ... samodzielnie dokonywać oceny merytorycznej treści ( ... ) raportu, gdyż wymaga to wiadomości specjalnych z poszczególnych gałęzi nauki biologii i fizyki czy chemii. Stąd ocena ( ... ) raportu dotyczy w szczególności kwestii czy jest on wyczerpujący (kompletny) i spójny czyli spełnia ustawowe wymagania co do jego zawartości (treści) w rozumieniu dyspozycji art. 66 cyt. ustawy środowiskowej, a więc nie może to być ocena merytoryczna .... ". Takiej też oceny tj. z punktu widzenia kompletności i spójności raportu organy obu instancji dokonały. Należy jednak w tym miejscu wyraźnie stwierdzić, że kwestionowanie raportu może być jedynie następstwem ekspertyzy, wskazującej na jego wady. Raport przedstawiony przez inwestora" ma bowiem charakter dowodu, którego nie można podważać gołosłownie, podważenie raportu skutecznie może bowiem "nastąpić jedynie w innym opracowaniu, jednakże skarżący takiego kontrdowodu nie przedstawił (wyrok NSA z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. II OSK 1717/10). Podkreślić należy, iż raport w postępowaniu o środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia jest dowodem prywatnym, lecz o szczególnej mocy dowodowej. Jego szczególny charakter wynika w szczególności z kompleksowej oceny przedsięwzięcia i analizy aspektów technologicznych, prawnych, organizacyjnych i logistycznych jego funkcjonowania w powiązaniu ze sobą. Należy także podkreślić, że raport został pozytywnie zaopiniowany przez organy współdziałające, co do jego kompletności i merytorycznej poprawności. Dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej nie jest obowiązkiem organu zarówno l instancji jak i II instancji, nawet w przypadku gdy strona o to wnosi, zwłaszcza w sytuacji pozytywnego zaopiniowania i uzgodnienia przez organy współdziałające raportu przedstawionego przez inwestora oraz przy braku wątpliwości organu, co do kompletności i merytorycznej poprawności raportu. Nic nie stało na przeszkodzie, by kontrraport, będący dokumentem prywatnym, przedłożył odwołujący się.

Dlatego też, podnoszone wobec raportu zarzuty nie podważyły skutecznie jego merytorycznych ustaleń. Według kolegium jest on rzetelny, spójny i nie zawiera niejasności i nieścisłości Zdaniem kolegium zakres raportu jest dostosowany do charakteru i wielkości oddziaływania zamierzonego przedsięwzięcia na środowisko, której zakres i przedmiot nie uległy zmianie od dnia złożenia przez inwestora wniosku o wydanie decyzji środowiskowej do chwili obecnej, nie można zatem odmówić mu aktualności, mimo sporządzenia go w 2010 r. Raport sporządzony jest ze szczegółowością odpowiadającą rozwiązaniom na etapie koncepcji, jest wyczerpujący i spójny, oraz spełnia ustawowe wymagania co do jego zawartości o których stanowi art. 66 ustawy. Ponadto informacje dostępne w raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko są wystarczająco szczegółowe, aby w pełni ocenić oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na środowisko. W ocenie Kolegium organ I instancji w sposób prawidłowy przeprowadził postępowanie administracyjne, zgodnie podstawowymi zasadami postępowania administracyjnego wyrażonymi w przepisach art 7 kpa - zasadą ustalenia prawdy obiektywnej, art. 77 § 1 kpa -zasadą zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego w sprawie, dokonując jego oceny stosownie do art. 80 kpa. Ponadto organ I instancji zapewnił udział stron w postępowaniu oraz udział społeczeństwa. Zatem skoro w cenie kolegium zaskarżona decyzja nie narusza przepisów prawa materialnego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy oraz przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik spraw, to tym samym brak jest podstaw do stwierdzenia jej wadliwości i uchylenia. W ocenie kolegium, które oparło swoje stanowisko w szczególności a przedłożonym przez inwestora raporcie oraz na pozostałym materiale sprawy skarżoną decyzje należało utrzymać w mocy.

Skargę na ostateczną decyzje w sprawie złożył M. B.. Skarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 107 § 3 w zw. z art. 140 kpa, poprzez utrzymanie w mocy decyzji organu pierwszej instancji i brak ustosunkowania się w uzasadnieniu decyzji do wszystkich zarzutów zawartych w odwołaniu; naruszenie art. 136 w zw. z art. 84, 75 i 77 § 1 i 140 kpa, (mimo wniosku skarżącego), poprzez niezwrócenie się do biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej o wydanie opinii w sprawie oceny wpływu planowanego przedsięwzięcia na obszar działki gruntu nr 218/10, obręb P., w sytuacji gdy okoliczność ta nie została stwierdzona innym dowodem, a w świetle opinii Dyrektora RZGW we W. jest niewątpliwie okolicznością której stwierdzenie wymaga wiadomości specjalnych, mającą jednocześnie znaczenie w sprawie; naruszenie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. 7, art. 77 § 1, art. 80 i art. 140 k.p.a., poprzez utrzymanie w mocy decyzji organu I instancji w sytuacji gdy organ ponownie rozpoznając sprawę (po uprzednim stwierdzeniu nieważności decyzji), nie przeprowadził od początku całości postępowania, przyjmując ustalony w uprzednim postępowaniu stan faktyczny tj. w postępowaniu na skutek którego organ I instancji wydał decyzję obarczoną sankcją nieważności; naruszenie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, poprzez pominięcie przez organ prowadzący ponowne postępowanie administracyjne obowiązku rozstrzygnięcia konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko i nie wydanie w tym zakresie postanowienia; art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, poprzez pominięcie przez organ prowadzący ponowne postępowanie administracyjne obowiązku zasięgnięcia opinii wskazanych organów w zakresie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

Wskazując na te zarzuty skarżący wnosi o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości; uchylenie decyzji Burmistrza Miasta i Gminy W. nr [...]z dnia [...] r. o środowiskowych uwarunkowaniach dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "[...]"; za zasądzeniem na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych. Na uzasadnienie skarga podnosi, że decyzją nr [...] z dnia [...] r. Burmistrz Miasta i Gminy W. ustalił środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia pn.: " [...] wypadowej". Decyzja ta, w związku ze stwierdzeniem dnia [...] r. przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J., nieważności decyzji nr [...]z dnia [...] r., wydana została na skutek ponownego rozpoznania sprawy. Zgodnie z treścią zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia 17 października 2011 r., postępowanie to zostało wszczęte "na wniosek z Urzędu ?" w dniu 17 października 2011 r. Z treścią tej decyzji nie zgodził się skarżący, który wraził swoje niezadowolenie składając odwołanie do wydanej przez Burmistrza Miasta i Gminy W. decyzji.

W ocenie skarżącego z uwagi na fakt, iż decyzja od której zostało złożone odwołanie została wydana w nowym postępowaniu, wszczętym z urzędu po uprzednim stwierdzeniu nieważności decyzji administracyjnej dotkniętej sankcją nieważności z uwagi na rażące naruszenie prawa, została wydana w postępowaniu, w którym organ winien ponownie zgromadzić materiał dowodowy, a następnie go merytoryczne rozpoznać, prowadząc postępowanie od początku, nie opierając ustaleń stanu faktycznego o materiał dowodowy zgromadzony w uprzednim postępowaniu dotkniętym sankcją nieważności. W związku z tym ponownie rozpoznając sprawę organ winien postępowanie prowadzić zgodnie z procedurą określoną w k.p.a. oraz w treści przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. W myśl tych regulacji należało wpierw zwrócić się do właściwych organów o wydanie opinii w zakresie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a następnie stwierdzić w drodze postanowienia czy sprawa wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Zarówno organ I instancji jak i organ II instancji nie dopełnił tych obowiązków uznając, iż przedsięwzięcie posiada opracowany raport oddziaływania na środowisko wykonany na podstawie postanowienia Burmistrza Miasta i Gminy W. z dnia [...] r., po zasięgnięciu opinii Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we W. i Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w L.. Zdaniem strony skarżącej stanowisko zaprezentowane w powyższym zakresie przez organy administracji należy uznać za błędne. Nie ulega wątpliwości, iż postępowanie administracyjne prowadzone po uprzednim stwierdzeniu nieważności decyzji i wyeliminowaniu jej z obrotu prawnego jest postępowaniem nowym, w związku z czym należy prowadzić je od początku zgodnie z normami przewidzianymi w k.p.a. i przepisach szczególnych. Nie można więc ponownie rozpoznając sprawę opierać jej rozstrzygnięcia o dowody zebrane w innym postępowaniu, w szczególności o dowody, które z uwagi na upływ czasu i zmieniające się okoliczności faktyczne, a także zmianę przepisów prawa mogłyby się zdezaktualizować. W tym miejscu skarżący przypomina, iż podstawę wydania decyzji administracyjnej może stanowić jedynie stan faktyczny aktualny w dacie jej wydania.

W tym postępowaniu organ I instancji oparł swoje rozstrzygnięcie - które organ II instancji uznał za właściwe - w znacznej mierze o raport oddziaływania inwestycji na środowisko opracowany w 2009 r. na zlecenie strony postępowania - A. sp. z o.o. Z uwagi na opracowanie raportu na zlecenie strony, dowód ten należało uznać za dowód z dokumentu prywatnego i w ten sposób go oceniać. Odmiennie uczynił to organ I instancji oraz organ odwoławczy przydając mu walor opinii biegłego, tracąc z pola widzenia fakt możliwego wpływu zleceniodawcy - A. sp. z o.o. na treść sporządzonego raportu. Ponadto (zdaniem skarżącego) znaczny okres czasu, który upłynął od momentu wydania raportu nie powinien pozostawać bez wypływu na ocenę jego aktualności w dacie wydania zaskarżonej decyzji. Tej okoliczności nie dostrzegł jednak organ odwoławczy, odmawiając jednocześnie stronie przeprowadzenia opinii biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej na okoliczność ustalenia zakresu oddziaływania planowanej inwestycji na środowisko, w tym także na działkę gruntu nr 218/10 będącą własnością M. B.

Jako strona postępowania skarżący był zdziwiony sposobem procedowania organu I i II instancji, zwłaszcza, iż podniesiona w treści kolejnego wniosku dowodowego z dnia 7 lipca 2013 r. argumentacja wskazywała, iż analiza zgromadzonego w sprawie materiału, a w szczególności opinii Dyrektora RZGW we W., zawarta w decyzji z dnia [...]r. wskazuje, iż moja nieruchomość znajduje się w obszarze oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, co świadczy o tym, iż zasięg wpływu planowanej inwestycji wykracza poza nieruchomości wskazane w sporządzonym raporcie.

Mając na uwadze tę okoliczność należało uznać, iż przedstawiony przez stronę raport z 2009 r. jest niepełny w zakresie ustalenia obszaru oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Ustalenie tej okoliczności w świetle zaistniałych wątpliwości, wymagało wiadomości specjalnych, a zatem wymagało sporządzenia opinii biegłego. Nie można zgodzić się z opinią organów I i II instancji, iż wnioskowany dowód dotyczył okoliczności już stwierdzonych innymi dowodami, albowiem z treści raportu nie wynika, że planowana inwestycja nie będzie wywierać wpływu na nieruchomość skarżącego, brak w nim także kategorycznego stwierdzenia, iż wskazane w raporcie nieruchomości stanowią katalog zamknięty gruntów objętych wpływem inwestycji. W związku z tym (zdaniem skarżącego) należy uznać, iż okoliczność na którą został zawnioskowany dowód nie została stwierdzona innym dowodem, a jest niewątpliwie okolicznością mającą znaczenie w sprawie. Stąd też nie uwzględnienie żądania, w oparciu o treść art. 78 § 2 k.p.a. należało uznać za pozbawione podstaw, tym bardziej, iż organ I instancji z góry założył, że wnioskowany dowód nie wniesie nic nowego do sprawy, podnosząc jedynie jego koszt, dokonując tym samym oceny dowodu, który jeszcze nie został przeprowadzony. Mając na uwadze powyższe (zdaniem strony) uznać należy, iż organy administracji rozpoznające sprawę nie przeprowadziły ponownego postępowania od początku, a następnie opierając się na dowodach zebranych w uprzednim postępowaniu dotkniętym, sankcją nieważności nie dokonały prawidłowej ich oceny.

W doręczonej sądowi odpowiedzi na skargę strona przeciwna wniosła o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Z kolei na rozprawie w dniu 25 marca 2014 r. skarżący podtrzymując skargę i wnioski w niej zawarte oświadczył, że (jego zdaniem) w sprawie nie można było nie uznać merytorycznego znaczenia w zakresie wpływu planowanej inwestycji na warunki wodne i środowiskowe na ich działce. Działka skarżącego jest przez cały czas zalewana z uwagi na pozwolenia wodnoprawne (dla inwestora A.). Z tej przyczyny nie może zrealizować na swojej działce stawu rybnego, mimo że plan to przewiduje, ponieważ nie ma gdzie zrobić zrzutu wody, bo działka, której jest współwłaścicielem jest stale zalewana. Nadto na rozprawie złożył kopie pism, w tym z pisma skierowanego do adwokata T. K., z dnia 25 lutego 2014 r. z którego wynika, że wobec uchylenia decyzji Starosty L. odmawiającej zmiany decyzji pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód rzeki B. dla celów energetycznych Elektrowni Wodnej P. II, w zakresie obniżenia poziomu piętrzenia wody, podjęto działania w celu wyłonienia podmiotu, który podjąłby się opracowania takiej ekspertyzy. Pismo z dnia 9 października 2013 r. opisuje szerzej kwestię wpływu pozwolenia wodno-prawnego udzielonego przedsiębiorstwu energetycznemu na działki sąsiednie.

W doręczonej sądowi odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki sąd administracyjny zważył:

Skarga nie podlega uwzględnieniu. Wedle art. 1 §1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Zatem sąd administracyjny bada zgodność zaskarżonego aktu administracyjnego z obowiązującymi w dacie jego podjęcia przepisami prawa materialnego, przepisami proceduralnymi, normującymi zasady postępowania przed organami administracji publicznej. Uwzględnienie przez sąd administracyjny skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji lub postanowienia następuje wówczas, gdy sąd stwierdzi: naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a., (lit. a), naruszenie prawa dające podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (lit. b), albo inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy (lit. c). Dokonując kontroli legalności zaskarżonej decyzji pod tym kątem, sąd nie dopatrzył się tego rodzaju uchybień, które musiałyby skutkować wyeliminowaniem z obrotu prawnego zaskarżonej decyzji.

Przedmiotem kontroli jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] r. utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy W. z dnia [...] r. określająca środowiskowe uwarunkowania zgody dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "EW P. II - remont jazu stałego zasuw i niecki". W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, iż obecnie kontrolowane postępowanie administracyjne wszczęte zostało w związku z tym, że poprzednia decyzja o wydanie środowiskowych uwarunkowań dla opisanego przedsięwzięcia została wyeliminowana z obrotu prawnego w trybie nadzwyczajnym. Doprowadziło to do konieczności rozpoznania ponownie wniosku inwestora o określenie środowiskowych uwarunkowań zgody dla realizacji przedsięwzięcia pod nazwą "EW P. II -remont jazu stałego zasuw i niecki". Fakt, iż postępowanie administracyjne wszczynane jest w tego typu sprawach na wniosek inwestora powoduje, iż to inwestycja wyznacza ramy postępowania, a na kolejnym etapie znajduje to z kolei odzwierciedlenie w sporządzonym na zlecenie tegoż właśnie inwestora raporcie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Oczywistym jest, że raport dotyczyć musi konkretnego, wskazanego zamierzenia inwestycyjnego. W tym miejscu trzeba jeszcze dodać, że nie znajduje uzasadnienia zarzut skarżącego, jakoby organy miały obowiązek, w toku niniejszego postępowania dopuścić dowód z biegłego z zakresu melioracji i gospodarki wodnej. Przechodząc bowiem do analizy zgromadzonych w aktach sprawy dowodów i wywiedzionych na ich podstawie wniosków, w ocenie sądu stanowisko znajdujące obszerne odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji zasługuje w pełni na akceptację. Kolegium dogłębnie przeanalizowało cały materiał sprawy, mając na uwadze ciężar gatunkowy i charakter planowanej inwestycji. Ustalając stan faktyczny sprawy organy podjęły niezbędne kroki celem wyjaśnienia wszelkich wątpliwości, odniosły się stanowisk stron postępowania, niewątpliwie także do zarzutów odwołania. Jak wskazuje analiza dołączonych do odpowiedzi na skargę akt administracyjnych organ odwoławczy w ramach własnej, pogłębionej analizy zgromadzonego materiału dowodowego utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji i uzasadnił je w sposób wynikający z przepisu art. 107 § 3 k.p.a. Uzasadnienie to wskazuje bowiem, iż organ II instancji podjął się ponownego zbadania sprawy, dokonał własnej subsumcji ustalonego stanu faktycznego do sformułowanej w procesie stosowania prawa wykładni normy prawnej. Dokonał także analizy raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, mając na względzie elementy, które obligatoryjnie winny znaleźć się w sporządzonym raporcie. Kontrola przedłożonego raportu dokonana została zgodnie z przepisem art. 71 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, wydał zaskarżoną decyzję, której prawidłowości nie sposób podważyć.

Dalej trzeba wskazać na charakter decyzji określającej środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, która stanowi element, etap procesu inwestycyjnego i sama w sobie nie umożliwia jeszcze inwestorowi realizacji danej inwestycji. Jak wynika to z przepisu art. 72 ustawy, wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach następuje przed uzyskaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, o zatwierdzeniu projektu budowlanego bądź też przed uzyskaniem decyzji ustalającej warunki zabudowy i zagospodarowania terenu. Oznacza to, iż decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia sama w sobie nie stanowi aktu, który dawałby podstawę rozpoczęcia jakichkolwiek robót i realizacji inwestycji. Wbrew twierdzeniom strony skarżącej, zdaniem sądu, organ rzetelnie uzasadnił swoje rozstrzygniecie, należycie ustosunkowując się do argumentacji podniesionej w odwołaniu.

Jak wynika z akt administracyjnych odwołujący się zarzucił decyzji pierwszoinstancyjnej naruszenie obowiązku wszechstronnego i wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Organ odwoławczy nie podzielił tego zarzutu i wskazał z jakiej przyczyny uznał, że postępowanie zostało przeprowadzone w sposób prawidłowy. Kolegium wskazało także z jakiej przyczyny uznało za zbędne prowadzenie dowodu z opinii biegłego, wnioskowanej przez skarżącego. Na marginesie zauważyć trzeba, iż strona skarżąca kwestionuje prawidłowość zaskarżonej decyzji, a tym bardziej przedłożonego raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, a jednocześnie nie przedkłada w toku postępowania administracyjnego żadnego kontroperatu, którego zawartość podważałaby prawidłowość i rzetelność tez zawartych w dokumencie, na którym oparto zaskarżone rozstrzygnięcie. Strona skarżąca nie złożyła nowego raportu, który obalałby tezy zawarte w tym przyjętym jako podstawa orzekania przez organy administracji. Raport został przyjęty i oceniony przez organy jako prawidłowo sporządzony i zawierający wszystkie elementy wymagane przepisami prawa i ocenę tę podziela sąd orzekający. Dla potrzeb niniejszego postępowania sądowoadministracyjnego należy jeszcze raz podkreślić, iż wobec niewątpliwej zgodności tegoż dokumentu z przepisami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, organy administracji nie miały podstawy do zakwestionowania spornego raportu. Kolegium wyjaśniło także, że wobec uzyskania stanowiska kompetentnych organów w zakresie raportu, w poprzednim postępowaniu nie uznało za potrzebne powtarzanie tej procedury, przed wydaniem obecnego orzeczenia.

Organ odwoławczy wskazał z jakiej przyczyny uznał, iż raport został wyczerpująco określony w raporcie z 2009 r. o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i z jakiej przyczyny upływ czasu od sporządzenia raportu, nie miał wpływu na aktualność raportu.

Mając na uwadze tak szczegółowo i rzetelnie przeprowadzone postępowanie, zakończone prawidłowo umotywowaną decyzją, a jednocześnie zarzuty skargi wskazać trzeba, iż nie znajdują one podstaw w materiale sprawy. Za nieuzasadnione uznał również sąd zarzuty skarżącego, dotyczące błędnej oceny materiału dowodowego, a to przedłożonego raportu. Organ w zaskarżonej decyzji, zdaniem sądu, ocenił przedłożony w sprawie raport, czemu dał wyraz w uzasadnieniu decyzji. Ocena ta nie przekracza granic swobodnej oceny materiału dowodowego i nie budzi wątpliwości. Przepisy ustawy określają w art. 66 wymogi dotyczące sporządzenia raportu, a przedłożony przez inwestora raport, zdaniem sądu, wymogi te spełnia. Argumenty skarżącego, iż przedmiotowy raport został przedłożony przez wnioskodawcę zainteresowanego rozstrzygnięciem sprawy, nie zasługują na uwzględnienie. Z unormowania art. 74 ust. 1 pkt 1 i art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 3 października 2008 r. wynika, iż obowiązek przedłożenia raportu w postępowaniu, w którym dokonywana jest ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, obciąża wnioskodawcę. Skoro ustawodawca przewidział, że raport, co do zasady, musi zostać sporządzony na zlecenie wnioskodawcy, to zarzut, że organ oparł się na raporcie sporządzonym na zlecenie wnioskodawcy – zdaniem Sądu – uznać należy za bezzasadny (por. wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2012 r. - II OSK 615/11). Raport ten nie stanowi opinii biegłego w rozumieniu art. 84 § 1 k.p.a. Skarżący uzasadnił swoje przekonanie o wadliwości raportu faktem, iż raport ten nie uwzględnia wpływu inwestycji na jego działkę. Jak wynika z omawianego raportu, opracowujący je specjalista wskazał na jakie tereny inwestycja będzie rzutowała (vide s. 11 raportu).. Skarżący wywodzi twierdzenie, że inwestycja będzie miała wpływ na jego działkę z uzasadnienia decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia [...]r. ([...]). Jak wynika z uzasadnienia tego rozstrzygnięcia organ uznał w tamtej sprawie, że działka, której właścicielami są J. M. i M. B. , znajduje się w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód, polegającego na trwałym piętrzeniu w korycie rzeki B. w km 194+980 do wysokości rzędnej 236,05 m n.p.m. Zatem nie chodzi tu o wpływ inwestycji remontu jazu na działkę skarżącego, a o zezwolenie na piętrzenie wód, a tym samym korzystanie przez MEW P. II z zasobów wodnych. Jak wskazuje w motywach tej decyzji organ odwoławczy chodzi o interes osób trzecich w tamtym postępowaniu i to ma być przedmiotem badania przez organ pierwszej instancji, po uchyleniu poprzedniej decyzji, przy czym organ ten zasugerował potrzebę skorzystania w tym zakresie z opinii biegłego.

Odnośnie do zarzutu wykorzystania w tym postępowaniu raportu wykonanego na zlecenie inwestora w tamtej (poprzedniej) sprawie, nie podziela sąd poglądu, jakoby w toku postępowania, wszczętego na skutek nadzwyczajnego wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji ostatecznej, istniała konieczność ponowienia takiego raportu. Zdaniem sądu, w takiej sytuacji procesowej organ winien wykorzystać cały materiał dowodowy, jaki uzna za niezbędny dla prawidłowego załatwienia sprawy. Należy bowiem pamiętać, że stosownie do treści art. 12 § 1 k.p.a organy administracji publicznej mają obowiązek działać wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy (wyrok NSA z dnia 28 listopada 2012 r., I OSK 641/12, LEX nr 1291400) stosownie do którego "wyrażona w art. 7 k.p.a. zasada prawdy obiektywnej odnosi się w równym stopniu do zakresu i wnikliwości postępowania wyjaśniającego i dowodowego, jak i do stosowania norm prawa materialnego, to jest do całokształtu przepisów prawnych służących załatwieniu sprawy. Organy administracji publicznej mają obowiązek działać wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy, zgodnie z art. 12 § 1 k.p.a., a także obowiązek podejmowania wszelki